Αχαριστία

[Deleted-member-18-05-2015]

Ολοι ειμαστε αχαριστοι , στον ανθρωπο και τον κοσμο ολο να χαρισεις παντα θα θελει το παραπανω ..Ειμαστε λιγο σιχαματα οι ανθρωποι , κλεινουμε τα ματια σε αυτους που εχουν λιγοτερα απο εμας , το θεωρουμε μιζερο να συγκρινομαστε μαζι τους , και δεν τους προσφερουμε κιολας λεγοντας τους αχρηστους σε πολλες περιπτωσεις , ενω οι εχοντες παραπανω απο εμας , οχι μονο τραβανε την προσοχη μας αλλα προσπαθουμε κιολας να τους φτασουμε ονομαζοντας το ολο αυτο "εξελιξη" .
Ελπιζω να με καταλαβες :)

[καθρεπτης]

Σπύρο θα περιμένεις πολύ μέχρι να βρεθεί το μικρό καθρεφτάκι για να σου απαντήσει... γιατί κάπου έχεις χαθεί μου φαίνεται...

Ντιάνα καθρέφτης ήθελα να γίνω... αλλά πάλι καλά που έγινα και καθρέπτης... στο οτι δεν μπορούσα να συνδεθώ ήταν η πλάκα... και μετά σκέφτηκα και με έψαξα για να δω πως με λενε...

[spiros1981]

Σπύρο θα περιμένεις πολύ μέχρι να βρεθεί το μικρό καθρεφτάκι για να σου απαντήσει... γιατί κάπου έχεις χαθεί μου φαίνεται...

βεβαια οταν δεν εχουμε τι να πουμε...απαξιουμε!!!μου αρκει η απαντηση σου!καληνυχτα και ονειρα γλυκα μικρη!

[Antreas MpR]

Έλα ρε καμμένη.
Πως πάει η δουλειά,πέρα από την έλλειψη ανθρώπινης επαφής?
Εσύ πως κρατάς?
Όσο για το θέμα που άνοιξες,όλοι αχάριστοι είμαστε με των έναν η των άλλων τρόπο...
Είτε με αυτά που έχουμε από υλική πλευρά,είτε με τα άτομα που μας περιβάλλουν,είτε με αυτό που είμαστε...

[καθρεπτης]

Αντρέα υπάρχει κάποιος λόγος που μιλάς μειωτικά?

[Antreas MpR]

Δεν το εννοούσα μειωτικά.
Και εγώ καμμένος είμαι.
Ένδειξη,οικειότητας ήταν,αλλα μάλλον βγήκε λάθος.
Σρι.
Καμμένος με την έννοια του,δεν τα παρατάω,αλλα ταυτόχρονα βασανίζω των εαυτό μου,με το όπλο επιλογής.
Κάτι το οποιο κανεις και εσύ.

[spiros1981]

Αν και να σου πω την αλήθεια καθρεφτη,αμφιβάλω αν διαβασες αυτα που εγραψα,αλλα δεν πειράζει.ειπαμε εμενα ολοι με αγνοουνε,το εχω μάθει!

[καθρεπτης]

ΟΚ τότε!
Γιατί έχουμε μιλήσει αρκετές φορές και μ' αρέσει που τα λες χυμα αλλά χωρίς κακή πρόθεση... και τώρα με τσάντισες...
Χαίρομαι που λες πως παρεξήγησα!

[Antreas MpR]

Καλά,μην σκίσεις και καλτσών.
Τελικά,εσύ τι λέει?
Κρατάς?
Πως την παλεύεις γενικά?
Η δουλειά σου προσφέρει κάτι,πέρα από μίζερη πληρωμή?
Μπήκες σε μια ρουτίνα τουλάχιστον?

[καθρεπτης]

Η ρουτίνα της δουλειάς δεν υπάρχει... μιας και δουλεύω με τρίμηνα και μετά βλέπουμε....
Από την αρχή του μήνα έγινα και δύο φορές την εβδομάδα αντί για κάθε μέρα... ήταν να τελείωσει αυτό το μήνα αλλά τελικά θα πάει μέχρι 20/2. Και μετά διαγωνισμός να δούμε ποιος θα πάρει την δουλειά...
Αύριο έχω ραντεβού με τον ψυχίατρο επιτέλους... δύο μήνες σχεδόν το περιμένω.

[Antreas MpR]

Μπουρδέλο η δουλειά,κλασικά.
Προσπάθησε να βρείς και τίποτα άλλο.
Οτιδήποτε,να μπεις σε μια ρουτίνα,έστω,και να ξεκολλήσεις σιγά σιγά την party σου από των μαζοχισμό.
Eτσι όπως πάμε,σε λίγο θα υπάρχει διαγωνισμός για τρόφιμα.
Ο νικητής θα πάρει μια σάπια φρατζόλα.
Τώρα για των κτηνίατρο,μακάρι να σου προσφέρει αυτό που τόσο καιρό περιμένεις ρε φιλε.
Κατά την δικη μου άποψη,τουλάχιστον κατά 99% εσύ δημιουργείς το πρόβλημα,εσύ επίσης μπορείς να σου προσφερεις την λύση.
Οποτε,ότι και να γίνει με των κτηνίατρο,σήκω για την party σου.
Τόσα χρονια να βασανίζεσαι τζάμπα,δεν λέει.
Την δύναμη την έχεις,η θέληση λυπεί.
Άμα δεν την είχες την δύναμη,τώρα θα ήσουν σε κάνα χαντάκι.

[Antreas MpR]

https://www.youtube.com/watch?v=A4P8TLwgj8Q

Αν και να σου πω την αλήθεια καθρεφτη,αμφιβάλω αν διαβασες αυτα που εγραψα,αλλα δεν πειράζει.ειπαμε εμενα ολοι με αγνοουνε,το εχω μάθει!

[μυσπ]

Καλησπερα φιλη μου σου απαντησα στα εισερχομενα ευελπιστω οτι το λαμβανεις κατα καιρους μαλλον κολλαει

[marian_m]

Με ένα θέμα που μπήκε πρόσφατα εδώ για την αχαριστία που έχουμε οι άνθρωποι και δεν εκτιμάμε αυτά που έχουμε και βλέποντας ανθρώπους συνέχεια να γκρινιάζουν πως δεν έχουν τίποτα στην ζωή τους (κυρίως για το φόρουμ μιλάω, μιας και δυστυχώς οι άλλες μου επαφές με ανθρώπους είναι μόνο στην δουλειά και μένουν στο "Γεια σας! Καλά?"). Δεν λέω βέβαια πως είναι όλοι έτσι... αλλά αναρωτιόμουνα για το αν εγώ είμαι αχάριστη... αν έχω πράγματα στην ζωή μου που δεν μπορώ να δω και να εκτιμήσω... και το λέω αυτό γιατί κι εγώ συνεχώς γκρινιάζω, κι αν όχι συνεχώς... είμαι πάντως από τους γκρινιάρηδες του φόρουμ...

Και σκέφτομαι πως είμαι από τους ανθρώπους που γκρινιαζουν λίγο... αυτό δεν ξέρω αν είναι καλό, γιατί δεν μαυρίζω τις ώρες μου και τους γύρω μου (όταν υπήρχαν) ή αν είναι κακό γιατί δεν διεκδικώ παραπάνω... Δηλαδή όταν παίρναμε 700 ευρώ και όλοι γκρινιάζαν πως η γενιά των 700 ευρώ δεν μπορεί να ανοίξει τα φτερά της... εγώ είχα αποδεχτεί πλήρως το γεγονός πως θα μένα μόνη μου και δεν θα πάω διακοπές κάθε χρόνο και θα βγαίνω μια φορά τον μήνα... Και ήμουν και ευχαριστημένη μπορώ να πω... δεν διεκδικούσα κάτι παραπάνω... κι όταν το έκανα το έκανα με τόσο λάθος τρόπο που έχασα κι αυτά που είχα...
Σκέψεις, σκέψεις, σκέψεις... να τα βγάλω από μέσα μου ήθελα πάλι...

Το ότι κάποιος γκρινιάζει, δε σημαίνει ότι είναι διεκδικητικός.
Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει, οι περισσότεροι γκρινιάρηδες βολεύονται στη γκρίνια τους και δεν διεκδικούν τίποτα παραπάνω, απλά τα βάζουν με την κοινωνία, με τους γύρω τους, θεωρώντας ότι οι άλλοι τους χρωστάνε. Αλλά μένουν στάσιμοι.
Η γκρίνια δεν βοηθάει πουθενά, αντίθετα ακινητοποιεί. Και δεν προσφέρει τίποτα απολύτως. Αντιθέτως, μας γεμίζει με αρνητικές σκέψεις κάνοντας μαύρη τη ζωή μας και μας κάνει αντιπαθητικούς στους άλλους. Ούτε δουλειά μας βρίσκει, ούτε ταίρι, ούτε πλούσιους μας κάνει.
Για πολλούς είναι ένα άλλοθι για να μην κάνουν τίποτα και έχουν την ψευδαίσθηση ότι με αυτό τον τρόπο θα γίνουν συμπαθείς στους άλλους. Ακριβώς το αντίθετο ισχύει.
Αν κάτι δεν μας αρέσει, θα πρέπει πρώτα να προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε. Το πόσο θα προσπαθήσει ο καθένας εξαρτάται από το χαρακτήρα του αλλά και πόσο πολύ θέλει να το αλλάξει. Αν δε γίνεται τίποτα ίσως χρειαστεί να προσαρμοστούμε σε μία κατάσταση, έστω προσωρινά.
Όταν έχουμε στόχους, όταν προσπαθούμε για κάτι, δεν έχουμε χρόνο ούτε διάθεση για γκρίνια. Και τότε βέβαια, υπάρχει περίπτωση να δούμε αποτελέσματα και τους κόπους μας να αναμείβονται.
Όσο για την ευγνωμοσύνη, πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να εκτιμάνε αυτά που έχουν όταν τα στερηθούν. Θεωρούμε κάποια πράγματα αυτονόητα, οπότε δεν δίνουμε σημασία μέχρι να τα χάσουμε. Επίσης θεωρώ, ότι για πράγματα που κουραστήκαμε να αποκτήσουμε είμαστε πολύ πιο ευγνώμονες, απ' ότι γι' αυτά που μας χαρίστηκαν.
Σε μεγάλο βαθμό πιστεύω, φταίνε πολλοί έλληνες γονείς που έχουν καταστρέψει τα παιδιά τους μη αφήνοντάς τα να μεγαλώσουν. Προσπαθώντας να τα προστατέψουν, να μην στερηθούν τίποτα, τα έμαθαν να τα περιμένουν όλα έτοιμα και αν δε συμβεί αυτό να απογοητεύονται και να γκρινιάζουν.
Ο γκρινιάρης πιστεύει ότι οι άλλοι του χρωστάνε, ενώ αυτός δεν έχει καμία ευθύνη και υποχρέωση για το πώς εξελίσσεται η ζωή του.

[Macgyver]

Ολοι ειμαστε αχαριστοι , στον ανθρωπο και τον κοσμο ολο να χαρισεις παντα θα θελει το παραπανω ..Ειμαστε λιγο σιχαματα οι ανθρωποι , κλεινουμε τα ματια σε αυτους που εχουν λιγοτερα απο εμας , το θεωρουμε μιζερο να συγκρινομαστε μαζι τους , και δεν τους προσφερουμε κιολας λεγοντας τους αχρηστους σε πολλες περιπτωσεις , ενω οι εχοντες παραπανω απο εμας , οχι μονο τραβανε την προσοχη μας αλλα προσπαθουμε κιολας να τους φτασουμε ονομαζοντας το ολο αυτο "εξελιξη" .
Ελπιζω να με καταλαβες :)

Ωραιο ποστ , μνιμονιο .