Τασεις φυγης
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 7 of 7
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2015
    Posts
    11

    Τασεις φυγης

    Καλησπερα στο φορουμ,

    Λοιπον δεν ξερω απο που να αρχισω γιατι είναι πολλα αυτα που με απασχολουν και η κατασταση μου καπως συνθετη. Ειμαι 28 και θεωρουμαι κλειστος και ησυχος σαν ατομο. Διαφερω αρκετα απο το μεσο ορο του Ελληνα. Μεχρι σημερα εχω ζησει μια ησυχη και μοναχικη ζωη με λιγους φιλους και παρεες που ευγνωμονω που τις βρηκα και αυτες. Τα περισσοτερα ατομα που εχω κανει παρεα μεχρι σημερα δεν μου ταιριαζουν απολυτα και αυτο αρχισα να το καταλαβαινω τον τελευταιο καιρο. Στο θεμα των διαφυλικων σχεσεων βρισκομαι κοντα στο απολυτο μηδεν καθως απο μικρος ημουν πολυ ντροπαλο ατομο για να κανω το πρωτο βημα. Αυτο με εχει πικρανει και μου εχει δημιουργησει κομπλεξ οσο τιποτα. Απο μικρος ενοιωθα συναισθηματα απομονωσης απο τους συνομιλικους μου και οτι ελαχιστα ατομα ενδιαφερονταν να με γνωρισουν και να με κανουν παρεα απο τη στιγμη που δυσκολευομουν εγω πρωτος να τους πλησιασω. Οι περισσοτερες παρεες που ειχα στο σχολειο ηταν ατομα που απλα μιλουσαμε στα διαλειμματα. Για παραδειγμα θυμαμαι απο παιδι οτι ηθελα να συμμετεχω σε ομαδικα παιχνιδια αλλα ντρεπομουν και δεν ερχοταν κανενας να μου το προτεινει βλεποντας οτι καθομουν μονος. Ηταν τετοια η αδιαφορια που εισεπραξα γενικοτερα απο τους γυρω μου στα σχολικα και φοιτητικα χρονια που με εκανε να θελω να φυγω απο την πολη μου και να μην αισθανομαι καλα με το μερος. Γενικοτερα παντα ζηλευα τους αλλους που φλερταραν, ειχαν ζωη κλπ και εγω δεν μπορουσα να τους μοιασω γιατι απλα περνουσα απαρατηρητος η θεωρουμουν ενα απο τα "φυτα" της ταξης και παει λεγοντας. Ενα σπανιο οργανικο προβλημα που παρουσιασα ειχε σαν αποτελεσμα να παθω καταθλιψη κατα τη διαρκεια της εφηβειας μου και να χρειαστω φαρμακα γυρω στα 19 μου. Πλεον καταθλιψη μου δεν ειναι τοσο σοβαρη ειναι διαχειρισιμη αλλα εχει μετατραπει μαλλον σε δυσθυμια. Επισης η σχολη που περασα ηταν αρκετα δυσκολη και ανδροκρατουμενη και αυτο δεν ηταν καλο για την εκβαση πολλων θεματων στη ζωη μου

    Για να μην πλατιαζω εφτασα σε αυτη την ηλικια και ειμαι ενα ατομο χωρις σαφη ταυτοτητα και ενδιαφεροντα. Ισως να επαιξε σε αυτο ρολο και ο τροπος ανατροφης, η οικογενεια κλπ. που ηταν σχετικα καταπιεστικα κυριως στο θεμα της σχολικης επιδοσης. Ευτυχως καταφερα παρα τα προβληματα να τελειωσω τη σχολη , να παω στρατο, να ζησω μια συντομη περιοδο στο εξωτερικο και να κανω καποια ταξιδια. Επισης εφυγα απο το σπιτι μου και εμεινα για ενα μεγαλο διαστημα στην Αθηνα ψαχνοντας για καποια δουλεια (την οποια δεν καταφερα να βρω καθως δεν γνωριζω πολυ καλα το αντικειμενο μου) αλλα συνολικοτερα η ζωη μου εκει δε βελτιωθηκε. Παρα το γεγονος οτι οι ανθρωποι μου φανηκαν πιο ομιλιτικοι, κοινωνικοι και δραστηριοι απ οτι στο μερος μου η Αθηνα μου γεννησε αρνητικα συναισθηματα. Ενιωθα εντονο αισθημα απομονωσης, την πολη απροσωπη, ασχημη και βρωμικη και τις αποστασεις μεγαλες. Τα παρκα και οι δημοσιοι χωροι σε χειροτερη κατασταση απ οτι στον τοπο μου. Οι ανθρωποι αγενεις και βιαστικοι. Σπασμενα πεζοδρομια παρανομη σταθμευση και μαυριλα στα κτιρια. Αρχισα να σκεφτομαι αρνητικα για τους Ελληνες και την Ελλαδα σε βαθμο που εχει αρχισει να μου γινεται εμμονη, οτι τιποτα καλο δεν εχει ο Ελληνας, ειναι ατομιστης και σκεφτεται μονο τον εαυτο του, δεν τον ενδιαφερει οτιδηποτε συμβαινει εξω απο την πορτα του. Σε αυτο επαιξαν ρολο και τα ταξιδια που εκανα στο εξωτερικο οπου ειδα μια ανωτερης ποιοτητας ζωη σε οτι αφορα αυτη την καθημερινοτητα. Ολα αυτα τα αρνητικα συναισθηματα σε συνδυασμο με το οτι δεν καταφερα να γνωρισω καινουριους ανθρωπους παρα μονο 1-2 ατομα με παρομοια προβληματα με εμενα μεσα απο το ιντερνετ που ευτυχως εγιναν καλοι φιλοι μου. Δεν καταφερα να κανω ενα νεο ξεκινημα οπως το φανταζομουν. Στην τελικη με κουρασε η ζωη που ζουσα, μακρια απο τους δικους μου και χωρις να εχω καποια στερεη βαση, αισθανομουν "αγνωστος μεταξυ αγνωστων" ζωντας μονος καθως και το αστικο περιβαλλον της Αθηνας και ο συνωστισμος. Επισης αν εβρισκα δουλεια εκει σκεφτηκα οτι το πιθανοτερο θα ηταν να παιρνω ψιχουλα και μην εχω χρονο για τιποτα καθως τα ωραρια δεν τηρουνται.

    Γυρνωντας πισω ανακουφιστικα απο αυτα και ισως ειδα τον τοπο μου λιγο θετικοτερα αλλα εξακολουθω να βρισκω τους ανθρωπους της πολης μου αφορητα βαρετους, μονοχνωτους και λιγομιλητους και το μερος αν και δεν ειναι πολυ μικρο, προσφερει σαφως λιγοτερες επιλογες απο καθε αποψη και πολλες φορες αισθανομαι οτι πνιγομαι και οτι αν υπηρχε αμεση προοπτικη για κατι που θα με κρατουσε μονιμα εδω θα "πεθαινα". Ολα μου φαινονται βαρετα, βαριεμαι τους παντες και τα παντα. Οι περισσοτεροι ανθρωποι που κυκλοφορουν και καταγονται απο εδω μου φαινονται ριχοι. Με την παρεα που ειχα εχουμε απομακρυνθει ισως επειδη τελικα δεν ταιριαζαμε και τοσο, ισως γιατι κι εγω δεν ενδιαφερομουν οσο επρεπε. Τελευταια φλερταρω με μια κοπελα αλλα μου φαινεται κι αυτη βαρετη, αντικοινωνικη και προβλεψιμη αλλα αισθανομαι οτι δεν εχω επιλογες για να γνωρισω καποια αλλη. Θελω πολυ να γνωρισω καινουρια ατομα και πιστευω οτι υπαρχουν ατομα εκει εξω που μου ταιριαζουν και θα με κανουν να νιωθω ζωντανος αλλα βλεπω οτι ειναι δυσκολο. Λογω δομων της κοινωνιας μας. Κυριως γιατι πιστευω οτι ο Ελληνας ειναι ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ. Εχω καταλαβει οτι ολοι προτιμουν να κινουνται στο χωρο ασφαλειας τους, να μενουν με τις παρεες τους, με τις οικογενειες τους. Σπανια γνωριζεις καποιο ατομο πχ στη σταση η στο δρομο γιατι κανενας δεν ενδιαφερεται να σου μιλησει! Ολοι ειναι απορροφημενοι απο τον εαυτο τους και τον κυκλο τους, τη μιζερη και συνηθισμενη καθημερινοτητα τους. Στην πλειοψηφια δεν τους νοιαζει τιποτα που αφορα την κοινωνια και το κοινο συμφερον. Διαφορετικα δεν θα ηταν οι δρομοι και τα παρκα μας σε αυτη την κατασταση, θα υπηρχε χωρος για τους αναπηρους, το δημοσιο δεν θα λειτουργουσε ετσι. Ακομα κι αν θελει καποιος να γνωρισει κοσμο δεν θα κανει ποτε το πρωτο βημα λογω υπερμετρου εγωισμου. Δειτε πως εχει η κατασταση στα κλαμπ οπου ολοι κρατανε ενα ποτο και κανουν πως διασκεδαζουν χωρις να χορευουν. Περιττο να πω οτι δε με εκφραζουν τα σκυλαδικα και η ελληνικη μουσικη.

    Δεν ξερω αν τα σκεφτομαι αυτα σε υπερβολικο βαθμο λογω της καταστασης μου και των απωθημενων μου η αν αποτελουν ολα αυτα μια αντικειμενικη πραγματικοτητα. Σκεφτομαι να αλλαξω χωρα αλλα φοβαμαι μηπως το κοστος που θα πληρωσω για αυτη την επιλογη ειναι μεγαλο. Οτι θα μου λειπουν παρα πολυ οι γονεις μου και τα αδερφια μου και ισως ειναι αχαρηστια να τους αφησω καθως εχουν φροντισει να μη μου λειψει τιποτα και θα εχω τυψεις κι ας υπαρχει η δικαιολογια οτι εφυγα επειδη δεν εβρισκα δουλεια (η αληθεια ειναι οτι δεν ψαχνω και εντατικα γιατι θελω να φυγω και οποτε τυχαινει να παω σε μια συνεντευξη ευχομαι απο μεσα μου να μη με παρουν γιατι θα ειναι ενας λογος για να μεινω). Οτι πιθανον να μην ειναι οπως τα περιμενω, ισως να νιωσω απομονωμενος ξανα οπως στην Αθηνα λογω του χαρακτηρα μου χωρις να εχω καποιο δικο μου, θα νιωθω παλι εξω απο τα νερα μου και θα θελω να γυρισω κλπ. Βαριεμαι την οικογενειακη ζωη αλλα οταν ειμαι μακρια μου λειπει οσο τιποτα. Ορισμενες φορες σκεφτομαι μηπως θα ηταν καλυτερα να προσπαθησω να συμβιβαστω με μια "βαρετη" και πιο σιγουρη ζωη εδω παρα την περιπετεια στο αγνωστο καθως η ψυχολογια μου ειναι ασταθης και η αυτοπεποιθηση μου εχει προβληματα. Μηπως οι τασεις φυγης μου καταστρεφουν τη ζωη γιατι δε με αφηνουν να επενδυσω σε πραγματα μακροπροθεσμα και δεν ειναι λυση στο προβλημα και οτι απλα θελω να ξεφυγω απο τον εαυτο μου

    Πηγα κατα καιρους σε ψυχολογους που με βοηθησαν να βελτιωσω καπως την αυτοπεποιθηση μου. Αλλα πιστευω οτι το προβλημα ισως να εχει να κανει και με την κοινωνια καθως παρατηρω αρκετη απομονωση γυρω μου και σε αλλα ατομα και απ οτι διαβαζω και στο ιντερνετ. Απλα νιωθω οτι κινουμουν παντα στο περιθωριο της ζωης και εβλεπα τους αλλους να ζουν καλυτερα απο εμενα και να αποκτουν εμπειριες και πιστευω οτι επαιξε ρολο οτι γεννηθηκα σε μια "εξωστρεφη" η μαλλον καλυτερα κλειστη και καχυποπτη αλλα θορυβωδη κουλτουρα που περιθωριοποιει τους ντροπαλους ανθρωπους, που οι ανθρωποι της βαριουνται να συναναστραφουν με πιο λιγομιλητα και ησυχα ατομα απο το μεσο ορο επειδη δεν τους ενδιαφερει η υπαρξη τους οπως δεν τους ενδιαφερει το που πετουν τα σκουπιδια τους και νοιαζονται μονο να γνωρισουν ατομα τα οποια τους κανουν να "περνουν καλα" οι ιδιοι. Δεν ξερω αν ειμαι λαθος και αν το προβλημα ειναι στην ουσια δικο μου, αλλα αυτες ειναι οι αυτοματες σκεψεις που κανω σχεδον καθημερινα. Τις σκεψεις μου ενισχυουν και καποιες στατιστικες που βρηκα στο ιντερνετ: http://www.rethymno.gr/files/items/3...rnd=1295866345 καθως και τα στοιχεια του ΟΑΣΑ που δειχνουν στην ποιοτητα ζωης στο "community" να παιρνουμε το χαμηλοτερο βαθμο απο ολες τις χωρες! http://www.oecdbetterlifeindex.org/ Πιστευω οτι σε καποιες χωρες του εξωτερικου ειναι ευκολοτερο να δημιουργησει κανεις κοινωνικες σχεσεις αναλογα και με την ιδιοσυγκρασια του καθε ανθρωπου. Γενικα δε μου αρεσε ποτε ουτε η γλωσσα που χρησιμοποιουν ανθρωποι της ηλικιας μου ("αντε ρε μαλακα" κλπ) για να επικοινωνουν μεταξυ τους και ποτε δεν μπορεσα να την υιοθετησω.

    Σε συνδυασμο με ολα αυτα δυσκολευομαι αρκετα να παρω αποφασεις για το μελλον. Σκεφτομαι να φυγω αλλα δεν μπορω να κατασταλαξω στο μερος, για το αν θα συνεχισω σπουδες η θα ψαξω για δουλεια ολα ειναι λιγο χυμα μεσα στο μυαλο μου. Και ταυτοχρονα φοβαμαι μηπως τελικα βρω δουλεια εδω και αναγκαστω να μεινω Ελλαδα. Αλλα για την ωρα ολα ειναι τοσο ρευστα.. και γενικα σαν ατομο ειμαι αναποφασιστος. Εχω τοσα απωθημενα απο τη ζωη, θελω να δημιουργησω σχεσεις, να ερωτευτω, να βρω παρεες που να μου ταιριαζουν αλλα εχω φτασει σε μια ηλικια που αρχιζει να δυσκολευει ολο αυτο, αισθανομαι οτι εξακολουθω να χανω χρονο και η ελλειψη εμπειριων και ευκαιριων μεχρι τωρα σε αυτο το κομματι γης με τρομαζει οτι ισως ετσι συνεχιστει η ζωη και στο μελλον. Ειναι αραγε οτι δεν αντεχω την κουλτουρα των ατομων που με περιτριγυριζουν επειδη ειναι βαρετοι και κλειστοι και ελληναραδες; η ειναι κατι πιο συνθετο οσον αφορα εμενα;

  2. #2
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2015
    Posts
    11
    Παιδια αν εκανε καποιος τον κοπο να διαβασει ολα αυτα που γραφω, γιατι ειναι πολλα η αληθεια ειναι, ας μου γραψει ενα σχολιο. Θα ηθελα να δω αν υπαρχει καποιος με παρομοιους προβληματισμους η σε παρεμφερη κατασταση. Η εστω αν υπαρχει καποιος που εχει κατι να πει για να με βοηθησει λιγο.

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2008
    Posts
    1,279
    τα ειχα διαβασει χθες ολα. αλλα ηταν τοσα πολλα ειναι η αληθεια που κουραστηκα να απαντησω μετα.
    Κοιτα εγω σε συμβουλευω να φυγεις εξω. Τωρα το σε ποια χωρα ε, ψαξτο! Εσυ ξέρεις καλυτερα κ κανεις αλλος.
    Ομως με οσα λες υπαρχει ενα θεματακι. Ετσι οπως σκεφτεσαι (για την οικογενειακη ζωη μιλαω που καπου γραφεις οτι την λισμονεις οταν εισαι μακρια) δυσκολα θα αντεξεις να μεινεις τοτε εξω.
    Ισως να πεφτω κ εξω, ομως οταν εχεις πολλα να σε κρατανε στην ελλαδα, τοτε δυσκολο να μεινεις πολυ καιρο εξω.
    Γενικα το ολο κειμενο ηταν πολυ αμφιταλαντευομενο. κ μου φανηκες λιγο εξαρτημενος απο την οικογενειακη-πατρικη εστια. που το θεωρω πολυ κακο γιατι σε κραταει πισω-δε σε αφηνει να προχωρησεις κ να ανεξαρτητοποιηθεις.
    παντως αν εχεις λεφτα να φυγεις ναι σιγουρα αξιζει πιστευω.

  4. #4
    Kαλησπέρα σου θαντερκατσ!!
    Δυστυχώς στα περισσότερα που όσον αφορά την χώρα μας και την πόλη μου θα συμφωνήσω... αν και εγώ δεν έχω ταξιδέψει ποτέ εκτός Ελλάδας ώστε να έχω μέτρο σύγκρισης... ξέρω όμως πως αυτό που βλέπω δεν μου αρέσει...
    Θα διαφωνήσω μαζί σου στο ότι δεν είναι εύκολο να γνωρίσεις ανθρώπους... αυτό είναι θέμα χαρακτήρα και όχι θέμα πόλης... Εγώ όταν είμαι στις καλές μου, δεν συμβαίνει και πολύ συχνά βέβαια, και πιάνω κουβέντα στην στάση του λεωφορείου ή στο μετρό πάντα βρίσκω ανταπόκριση από τον απενάντι, εντάξει υπάρχουν και εξαιρέσεις, αλλά συνήθως υπάρχει κουβέντα... βέβαια ποτε δεν το έχω προχωρήσει ώστε να υπάρξει κι άλλη συνάντηση... αλλά περνάει ευχάριστα η ώρα μέχρι να έρθει το μετρό... Επίσης υπάρχουν και στιγμές που την κουβέντα θα την αρχίσει ο απέναντι... σαφώς και είναι σπάνιες αλλά υπάρχουν...
    Αυτό που λες τώρα πως νιώθεις άσχημα όταν αφήνεις την οικογένεια σου, πιστεύω πως κατά πολύ οφείλεται στο ότι δεν βρίσκεις άλλους ανθρώπους εκεί που πας για να γεμίσουν το κενό που σου αφήνει η οικογενεία σου... αυτό μπορεί και να συμβαίνει επειδή δεν σου δίνεις και χρόνο να βρεις αυτούς τους ανθρώπους... μπορεί εσύ να χρειάζεσαι παρά πάνω χρόνο από τον μέσο άνθρωπο... αυτό δεν είναι κακό... Το να βρεις μια ασχολία που σου αρέσει και να γνωρίσεις άτομα μέσα από αυτή... αυτός είναι ο πιο εύκολος τρόπος και είσαι και σίγουρος πως θα έχετε τουλάχιστον ένα κοινό ενδιαφέρον... αν είναι και κάτι που αντανακλά το ήθος της ζωής μας όπως πχ αναδασώσεις, θα μπορέσεις να γνωρίσεις και ανθρώπους που δεν πετάνε τα σκουπιδάκια όπου βρουν...
    Πολύ μπλα μπλα θα σου ακούγονται αυτά που λέω, κι εμένα έτσι μου ακούγονται... τώρα που τα ξαναδιαβάζω... προφανώς γιατί έχω πάρα πολύ καιρό να τα κάνω και πλέον έχω ξεχάσει ακόμα και το πως γίνονται... Γίνονται όμως...
    Αν εγώ είχα την δυνατότητα να φύγω από αυτή τη χώρα θα το είχα κάνει τρέχοντας... Σ' αυτή τη χώρα νομίζω πως όλοι θα πάμε χαμένη... πως βουλιάζει η χώρα... αν υπάρχει δουλειά σε άλλη χώρα για σένα, γνώμη μου είναι, να μην το σκέφτεσαι καν

  5. #5
    Banned
    Join Date
    Apr 2011
    Location
    athens
    Posts
    4,129
    Καθευτη! το ότι μπορεις ευκολα να βρεις ανταποκριση στη συζητηση που πιανεις με αγνωστους σε μια σταση είναι εύλογης απαντησης κι φανταζομαι τη ξερεις αλλα από ευγενια η από μετροφροσυνη δεν την ειπες! Απλα εισαι γυναικα, κι όπως εχεις αφησει να νιωθει εισαι κι σχετικα ομορφη! αρα είναι λογικο να πιανει κουβεντα ο κοσμος μαζισου! Για φαντασου ένα ανδρα στην ηλικια σου μεν ,αλλα με αρρενοπα χαρακτηριστηκα, να είναι αξιριστος ,να είναι ντυμενος κι καπος προχειρα??ε? θα του απανταγανε?
    Σχετικα με το "φευγιο" για επαγγελματικούς λογους σε καποια χωρα του εξωτερικου ,,,,ε,,,ειναι πολύ σχετικο κατά την γνωμημου παντα!!διοτις οι πιο πολλοι που την "κανουν" εχουν εκει που θα πανε καποιον δικο τους,καποιο συγγενή,σπανια γινετε το αντιθετο! Την εποχη της μεγαλης μετανάστευσης τις δεκαετιες του "60 ,"70 τωτες που εφυγαν χιλιαδες νεοι , οι χωρες υποδοχείς ειχαν καλεσματα κι πριν καν πας σου ειχαν κι τοπο διαμωνης αλλα κι εργασεια! Επισης δεν διαλεγαν που θα πανε!
    Μια εμπιρια που εχω από πολύ δικομου ανθρωπο(συγγενή), πηγε στην αυστραλια ενώ ηθελε αμερικη! ο λογος ηταν ότι εκει του επετρεπαν ναπαει κι σε συγγεκριμενη πολη! όχι οπου ηθελε! ο συγγεκριμενος ανθρωπος ,τα οσα εζησε ηταν οντως σαν σεναριο για ταινια!με γελιο αλλα κι δραμα! όπως πολλων αλλων! ο σημαντικος λογος ηταν ότι δεν υπηρχαν αλλα ατομα γνωστα του από την ελλαδα! παρα το ότι ηταν από πειραια! ο λογος ηταν ο εξης! μετανάστες από την ελλαδα ηταν νεα παιδια που εφευγαν κατά κανονα από επαρχια!κι από νησια! δεν υπηρχαν μετανάστες από πειραια η από αθηνα!ετσι λοιπον ηταν τελειος μονος του! μας ςλςγς ότι από τα ατομα που εκανε παρεα στο καραβι ολοι τους σαν εφτασαν εκει βρηκαν συγγενείς η τυχαίους γνωστους από το χωριο τους! όπως κι η γυναικα του συγγενημου οπου ειχε μεταναστευση σχεδόν το μισο χωριο της από το νησι !
    Σε αυτην την φαση λοιπον δεν υπαρχει αυτό το μελαγχολικο συναισθημα που νιωθουν οι μετανάστες! το συναισθημα της μοναξιας,, της δυσκολιας επικοινωνιας για τα βασικα πραματα, δυσκολια με την νοοτροποια των κατοικων της χωρας! όλα αυτά δυστυχως τα περναν οι σημερινοι ελληνες μετανάστες οπου είναι σχεδόν ολοι από μεγαλες πολεις, οπου δεν εχουν τοσο πολλες γνωριμίες στις χωρες που θα πανε! ετσι λοιπον είναι πιο δυσκολα τα προσαρμοστικα συναισθηματα των τωρινων !
    Τελος κατά την δικημου γνωμη μεγαλο ρολο για να φυγει καποιος στο εξωτερικο παιζει το κλιμα της χωρας, η νοοτροπια των ανθωπων εκει! Οσο κι αν ακούγετε παραξενο εχω νιωσει ρατσισμο (και δε θα το ξεχασω πωτες στην ζωημου, ειτε σαν μαθημα ώστε να μην φερθω πωτες ρατσιστικα σε αλλοδαπο ,εδώ ειτε να χαμπαριασω το ποσο αδικα ,το ποσο ψεματα λενε τα Μ.Μ.Ε. στις εκει χωρες για εμας),το επαθα πριν 3-4 χρονια στο αμστερνταμ! παρα το ότι δεν ειμουν μονιμα εκει,και είμασταν σε ωρα διασκεδασης, βραδυ, ειδα το ποσο λαθος μας βλεπουν, ρωτώντας για ένα κλαμπ, σταματησα μια παρεα 2 κοπελες ένα αγορι,οι κοπελες ηταν πολύ φινετσάτες κι πολύ ευγενικες! μα σαν τους ειπα ότι είμαι από αθηνα αλλαξαν μονομιάς! κι με προσβαλαν! μαλιστα αναφερθηκαν σε ξεκαρφοτα θεματα με αυτά που τους ρωταγα! δε ξερω ισως ηταν ότι ειχαν πιει κι κατι παραπανω,αλλα ενιωσα τον ρατσισμο στο πετσιμου!!
    Αποψημου, και επειδή κι εγω αναγκάζομαι να φυγω από την αθηνα! την πολυαγαπημενη μου πολη!! που τοσα χρονια την βριζω αλλα σαν αρχιζει η μετακομιση καταλαβαινω ποσο θα μου λυψει! ευτυχως που η δικημου εργασεια θα εχει πολλα κι μεγαλα κενα,αρα θα μπορω να γυρναω πισω ,κάθε εξαμηνο θα είμαι πατριδα 1-2 μηνες! κι ελπιζω να μου απαντησουν θετικα για να βγαλω το καλοκαιρι πατριδα! αν κι μου λενε ότι εκει είναι συνεχεια καλοκαιρι!!

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2012
    Posts
    5,780
    Παρομοιες ζωες εχουν ζησει και ζουν χιλιαδες. Μονο πρωτοτυπο δεν ειναι το θεμα σου. Με το προβλημα υγειας τι γινεται σημερα? Για να μπουμε κ στα υπολοιπα.

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2015
    Posts
    11
    Eυχαριστω για τις απαντησεις σας ως τωρα. Το προβλημα υγειας ευτυχως παει καλυτερα αν και προκειται για κατι πολυ παραξενο και ασυνηθιστο. Το αντιμετωπιζω με ομοιοπαθητικη και φαινεται τουλαχιστον οτι ελεγχεται. Οσον αφορα τις τασεις φυγης που εχω το θεμα μου ειναι οτι δεν οφειλονται τοσο σε οικονομικους λογους αλλα κυριως σε ψυχολογικους. Eιναι η αισθηση που εχω οτι η ζωη που εχω ζησει μεχρι σημερα εδω δεν με καλυπτει στο θεμα των σχεσεων φιλικων και κυριως ερωτικων. Αυτο ειναι που με κανει να θελω να φυγω. Και το γεγονος οτι το αποδιδω ολο αυτο στους κατοικους αυτης της χωρας για την κατασταση της οποιας πιστευω οτι ειναι υπευθυνοι οι ιδιοι και οχι οι ξενοι. Βλεπω ενα τεραστιο ελλειμα επικοινωνιας κυριως στη γενια μου. Αν εισαι στη σταση η στο λεωφορειο το πιθανοτερο ειναι να σου μιλησει ηλικιωμενος. Οι συνομιλικοι μου συνηθως ειναι παρεα με ενα αι-φον με ακουστικα, δεν τους νοιαζει τι γινεται τριγυρω, λες και εχουν τα προβληματα τους λυμενα. Και η πλειοψηφια εχουν ενα τουπε που δεν τους ταιριαζει (ειδικα οι γυναικες) πραγμα που το ειδα ιδιαιτερα στην Αθηνα. Καθομαι και σκεφτομαι οτι οσα ελλειματα κι αν εχω σε επικοινωνια και αυτοπεποιθηση δεν ειναι δυνατο να εχουν παει τα πραγματα τοσο στραβα.. και εχω και μια εμφανιση σχετικα καλη, θα επρεπε τουλαχιστον αυτο να μου εχει δωσει καποιες στοιχειωδεις εμπειριες με κοπελες. Καπου κατι δεν παει καλα γενικοτερα στην επικοινωνια ιδιαιτερα οσον αφορα αυτη τη χωρα.Το εχω διαβασει και απο αλλους σε ποστ. Και ειναι κριμα γιατι υπαρχουν ατομα που αξιζει να τα γνωρισεις και ειναι πραγματικα δυσκολο κατω απο αυτες τις κοινωνικες νορμες που επικρατουν στην ελληνικη κοινωνια. Παρατηρω γενικα οτι οι ανθρωποι ειναι κλεισμενοι στον εαυτο τους, δυσκολευονται να εμπιστευθουν και να ανοιχθουν, το κανουν ισως μονο οταν κατι τους τραβαει πολυ την προσοχη. Γενικα σε ολη τη μαθητικη και φοιτητικη μου ζωη ενιωθα απομονωμενος και χωρις ευκαιριες. Ισως να ημουν απλα ατυχος ποιος ξερει.

    Ολο αυτο το κενο εμπειριων με εχει γεμισει με θυμο, συχνα ζηλεια προς αλλους, με απωθημενα, με το αισθημα του ανικανοποιητου και γενικα αν βρω μια μετρια σχεση που να με καλυπτε σε 1-2 πραγματα δυσκολα θα το παω σοβαρα γιατι θα σκεφτομαι οτι μου λειπουν εμπειριες, πραγματα που εχουν κανει αλλοι κι εγω δεν τα εκανα κλπ. Το γεγονος οτι εχω προβληματα στην κοινωνικοτητα και στην προσαρμογη ειναι που με δυσκολευει να παρω αποφασεις για μονιμη μετεγκατασταση. Το θεμα ειναι αν ολη αυτη η θεωρια που εχω φτιαξει και αποδιδω πολλα σε εξωτερικους παραγοντες οπως ο λαος αντιστοιχει στην πραγματικοτητα η ειναι περισσοτερο ενας τροπος ψυχολογικης αμυνας.

Similar Threads

  1. τασεις φυγης
    By maira44 in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 9
    Last Post: 12-07-2014, 23:55
  2. έχω τάσεις φυγής από το σπίτι
    By manos95 in forum Συμβουλευτική Γονέων
    Replies: 5
    Last Post: 04-07-2013, 01:02
  3. χωρισμός προδοσία κ τάσεις φυγής...
    By mina@@ in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 23
    Last Post: 21-09-2012, 18:59
  4. τασεις φυγης
    By eleonwra in forum Απώλεια, Πένθος
    Replies: 19
    Last Post: 08-03-2011, 19:27
  5. Τάσεις φυγής και ανησυχίες
    By astarti in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 6
    Last Post: 13-09-2007, 23:37

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •