ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ...

[Deleted-member-18-05-2015]

(αυτο ηταν κακο υποννοουμενο για εμενα και φανηκε ως "επιθεση"... λες και κανουμε ανταγωνισμο απαντησεων και οχι βοηθεια και ανταλλαγη αποψεων με βαση τις εμπειριες και τα βιωματα του καθενος...ευγε εσυ το βρηκες το νοημα.... καλα ελεγα οτι θα το μετανιωσω μου φαινεται)

[IceFire]

Κισσαβε δεν ξερω σε ποια περιοχη μενεις, αλλα γιατι δεν ξεκινας να πας σε καποιο κεντρο ψυχικης υγειας με οικονομικες τιμες (διοτι δεν νομιζω να θες να δινεις 40-50 ευρω τη βδομαδα-εκτος αν μπορεις). Οριστε ενα link που δινει πληροφοριες με ολα τα κεντρα ψυχικης υγειας στην Ελλαδα. http://www.neaygeia.gr/page.asp?p=1061

[Macgyver]

Κισσαβε , πρεπει να μιλησυμε με πμ . , η ομοιοτης ειναι εκπληκτικη . Ομως πρεπει να εχεις γραψει 50 ποστ , προκειμενου να μπορεσεις να μου στειλεις πμ . , μπορω να σου φανω χρησιμος . Αν θελεις , αρχισε να γραφεις ασχετα ποστ . μεχρι να συμπληρωσεις τα 50 . Πιστευω οτι μπορω να σε βοηθησω . Θα σου εδινα το τηλεφωνο μου , αλλα οχι δημοσιως .

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

ΑΧ βρε Κίσσαβε! Κι εγώ βλέπω λίγο τον εαυτό μου στην ιστορία σου. Να ήξερες πόσοι ζούμε παρόμοιες ιστορίες!

[anima_libera]

Πραγματι νομιζω πως σε πολλά από αυτά που γράφει ο κισσαβος βρίσκουμε όλοι ένα κομμάτι του εαυτού μας. Ο καθένας για τους λόγους του φυσικά, αλλά όλοι όσοι είμαστε εδώ έχουμε βιώσει τέτοια συναισθήματα. Και ο ειδικός βοηθά δεν το συζητώ, αλλά πρωτίστως πρέπει να είμαστε εμείς αποφασισμένοι να βοηθήσουμε τον εαυτό μας.

[Deleted-member-15102015]

Κίσαβε νομίζω πως κάποιος που έχει περάσει τα ίδια με σένα μπορεί να σου προσφέρει πιο ρεαλιστικές συμβουλές, κ ο Macgyver έχει ταλαιπωρηθεί χρόνια σε αυτό το λούκι. Κ σίγουρα θα μου πεις ότι "όσοι είναι έξω απ'το χορό πολλά τραγούδια ξέρουν", γιατί το να κουβαλάς 1 βραχνά από χρέη κ να σε έχει καταπλακώσει κ κατάθλιψη σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην έχεις το κουράγιο κ τη δύναμη για τίποτα, αν δε το βιώσεις δεν μπορείς να το καταλάβεις κ συμβουλές τύπου "έλα σήκω, πίστεψε στον εαυτό σου" δε βοηθάνε κ πολύ......
Επειδή όμως κ η Αριάδνη ίσως να είχε 1 point σε όσα έγραψε, να σου συμπληρώσω τα εξής:
- Είναι πολύ σημαντικό η προσωπική σου αυτοεκτίμηση να μην εξαρτάται από αυτά που έχεις αλλά από αυτό που είσαι. Αυτά που έχεις μπορούν να μεταβληθούν ανά πάσα στιγμή, ενώ αυτό που είσαι όχι.
-Όταν συμβαίνει μια major μεγέθους ζημιά στη ζωή μας, αυτό αποτελεί κ μια καλή ευκαιρία απολογισμού της προηγούμενης κατάστασης. Δηλ. μήπως ήρθε η ώρα να απομυθοποιήσεις σε ένα βαθμό τη ζωή που ζούσες πριν.....? Όταν έρχονται τα δύσκολα, τότε καταλαβαίνουμε ποιοί αξίζουν πραγματικά να είναι δίπλα μας κ ποιοί μας νοιάζονται στα αλήθεια, ποιοί έχουν ειλικρινείς προθέσεις κ ποιοί σκοπιμότητες κ συμφέροντα. Γιατί σόρυ, αλλά αν οι περισσότερες γυναίκες/φίλοι/κοινωνικός κύκλος/αποδοχή που είχες οφείλονταν σε αυτά που είχες κ την εικόνα σου κ όχι σε αυτό που είσαι, τότε στο καλό να πάνε..... Μη σου πω να τους κουνήσεις κ το μαντήλι.......

Κ 1 ερώτηση, η οποία νομίζω έχει βαρύνουσα σημασία: Από μικρός ή από έφηβος παρουσίαζες τάσεις προς την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ (πχ σε εξόδους, πάρτυ, γιορτές, με φιλαράκια) κ τώρα τα πράγματα βγήκαν εκτός ελέγχου, ή ποτέ δεν είχες ιδιαίτερη κλίση προς το σπορ (πχ έβγαινες κ ήσουν μια χαρά κ με 1-2 ποτά) κ βρήκες τώρα στο αλκοόλ μια (λάθος) διέξοδο κ έναν τρόπο να απαλύνεις τον πόνο σου?

Από μένα καλή δύναμη, κ να θυμάσαι ότι ο ουρανός είναι πιο μαύρος λίγο πριν το ξημέρωμα..... έχεις πιάσει πάτο, κάπου τώρα θα αρχίσεις να ανεβαίνεις.
-

[minaspap]

Σε καταλαβαινω απολυτα φιλε μου...μεσα στην ιστορια σου βλεπω ομοιοτητες με τη δικη μου.Μεχρι και πριν 3 χρονια ειχα χρηματα,ενα πολυ ωραιο γυμνασμενο σωμα,περναγα την περισσοτερη μερα μου στο γυμναστηριο και σε εξοδους με φιλους...φλερταρα αβερτα και με φλερταραν,αλλαζα ερωτικες συντροφους καθε τοσο και λιγακι.Πλεον εχω χασει ολους μου τους φιλους,δε μου κανει κεφι να βγω εξω,εχω παρει 30 κιλα και σιχαινομαι τον εαυτο μου που καταντησα ετσι...ντρεπομαι που δεν μπορω να βρω το πεισμα και τη δυναμη να βοηθησω τον εαυτο μου.Ειμαι 27 χρονων και νιωθω 47 μεσα μου...

[IceFire]

Όταν κάποιος παθαίνει καταθλιψη σε τέτοιο βαθμό, δεν έχει ανάγκη μόνο από συμβουλές αλλά από ειδικό κι αυτο γιατι οι λογοι που νιωθει ανημπορος και χαλια σαφέστατα τον επηρέασαν μεν, αλλά δεν είναι μονο οι αιτίες που νιωθει ετσι.

Θέλω να πω ότι πάντα υπάρχει κάτι βαθύτερο που μόνο ένας ειδικός μπορεί να βοηθήσει να βγει στην επιφάνεια.
Αλλοι ειναι ετσι χαλια λόγω αντικειμενικα λιγοτερο κακων καταστάσεων, αλλα δεν ειναι 100% ο αιτιες που αυτοι γινανε χαλια αλλά κάτι βαθύτερο που τους μπλοκάρει.....άλλοι τα έχουν χάσει όλα και μέσα από τις στάχτες τους τα ξαναφτιαξαν.....

γι αυτό λέμε ότι η κατάθλιψη δεν κάνει διακρίσεις.... μπορεί να τη παθει ακόμα και ένας άνθρωπος πολύ πλούσιος....

Οπωσδήποτε πιστεύω είναι αναγκαίος ένας ειδικός όταν φτανουμε στο σημειο να μη μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αλλιως όλοι όσοι έχουν καρμπόν ίδια προβλήματα θα είχαν βοηθηθει μεταξύ τους μονο.

Ο κάθε άνθρωπος βιώνει με διαφορετικο τροπο τις καταστάσεις, αλλος ειναι χαλια επειδή νομίζει έχασε την υπερηφάνεια του, άλλος επειδή δεν έχει γυναίκες άλλος επειδή είναι άνεργος,αλλος έχασε την εξουσία του, το γιατί θα νιώσουμε χάλια έχει να κάνει με τον τρόπο σκέψης μας, τα βιώματά μας, τα κολληματα μας,τη ζωη μας και πολλά άλλα πέρα από τους λόγους που είναι αντικειμενικά φανεροι.

Όταν μια φορά στο παρελθόν σκέφτηκα ότι δεν αντέχω άλλο τη ζωή μου, σήκωσα το τηλέφωνο μετά από μέρες και ενημέρωσα έναν ειδικό..... δεν πήρα χάπια εν τελει (κι αν μου έλεγαν πάρε δεν θα έλεγα όχι) αλλά βοηθήθηκα με αλλο τροπο, πανω απ ολα μεσα απο τη θέλησή μου.
το ξέρω ότι δεν έχουν όλοι αυτό το πείσμα και το κουράγιο να κάνουν έστω αυτό το βήμα αλλά η αλήθεια είναι ότι αν δεν κάνεις τίποτα μόνο ισως κάποιος από το περιβάλλον μπορεί να σε σώσει..... αλλά πάνω απ όλα ο ίδιος ο εαυτός!!!! στη δική μου περίπτωση μόνη μου πήρα τηλέφωνο αλλά αν δεν το είχα κάνει δεν ξέρω τι θα γινόταν....

Οπότε ότι και να λέμε εμείς πίσω από μια οθόνη αν ο κίσσαβος και ο κάθε κίσσαβος δεν πιεσει με το ζορι τον εαυτό του να κάνει έστω μισό ή ένα βήμα τότε.....

Κισσαβε κανε το βημα. Αυτο εχω να σου πω. Αν δεις οτι δεν βοηθιεσαι ουτε απο εμας...

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Κίσσαβε γράφεις πώς η οικογένεια σου φόρτωσε τις έγνοιες και τα βάρη όλα. Λοιπόν κοίτα τί θα κάνεις: κάλεσέ τους μιά μέρα όλους μαζί. Εξήγησε στους γονείς και τα αδέλφια σου ότι χρειάζεσαι βοήθεια και ότι δεν μπορείς να διαχειριστείς μια τόσο δύσκολη κατάσταση μόνος σου. Κατάστρωσε ένα πλάνο αντιμετώπισης των προβλημάτων και μοίρασέ τους κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν ή να τακτοποιηθούν. Επικεντρώσου σε κάποιες διεκπεραιώσεις που μπορούν να κάνουν εκεινοι ευκολότερα απ´ ότι εσύ. Μόνο αν είσαστε ενωμένοι και υποστηρικτικοί ο ένας με τον άλλον θα βρείτε τις λύσεις. Παράλληλα, προθυμοποιήσου να τους βοηθήσεις κι εσύ σε κάποια δικά τους θέματα ό,που μπορείς. Τα οικονομικά βέβαια δεν μπορούν να λυθούν εύκολα, αλλά θα μπορούσατε π.χ. να κινητοποιηθείτε με έναν δικηγόρο για να διαφυλάξετε το σπίτι σας.

[kisavos]

Καταρχην σας ευχαριστώ όλους και πάλι.

Mariposa7 , με το ποτό ανέκαθεν ειχα "καλή" σχέση αλλα πάντα με μέτρο.

Κάσσανδρα έχεις δίκιο και σε ευχαριστώ. Απλά φοβάμαι να φορτώσω την οικογένεια μου και με το δικό μου βάρος καθώς τα αδέρφια μου και οι γονείς μου έχουν εξισου σημαντικά θέματα (ψυχολογικά και υγείας)

Icefire συμφωνω και απευθύνθηκα σε ψυχολογους και σε ενα ψυχίατρο. Απογοητεύτηκα όμως.Ισως δεν έπεσα στους σωστους? Ψάχνω κατι σε φυσικό. Παλαίοτερα επινα χάπια βάλσαμοχορτου και ειδα μια μικρή βελτίωση.Κακως τα σταμάτησα. Σε ότι αφορά το κέντρο ψυχικής υγείας όσο και αν σου ακουστεί άσχημο, ντρεπομαι να πάω. Όπως ντρέπομαι να μιλάω για τη κατασταση μου. Οσα λέω εδω μέσα δεν τα έχω πει σε κανένα ως τώρα.

Minaspap, και εγω σε καταλαβαίνω και πίστεψε με αισθανομαι πολύ μεγαλύτερος απο 47.. Ισως το οτι είσαι μόλις 27 χρονών θα μπορούσε να σου δώσει θάρρος. Τι συνέβει όμως και άλλαξε έτσι η ζωή σου??? Προσπαθείς με κάποιο τροπο να το ξεπεράσεις?

Άγγελε αυτο θα κάνω, θα γραψω κάποια ποστ ώστε να σου στείλω πμ να τα πουμε καλύτερα. Πάντως θα ήθελα πολύ να άκουγα-διάβαζα και τη δική σου ιστορία είτε εδώ ή αν δε θες εδώ σε πμ. Το ότι καταφέρνεις και ανακάμπτεις με χαροποιεί και με εμπνέει. Σε υπερευχαριστω.

Τέλος θέλος να σας πω ότι μόνο το γεγονός που εδω ανώνυμα βγάζω τα αποωθημένα μου με βοηθά πολύ. Αν και σήμερα στη δουλεία ήμουν και πάλι ράκος σκεφτόμοουν αυτα που μου είπατε

(Η δουλειά μου ανέκαθεν ήταν γραφίστας, αυτό σπούδασα αλλά έπρεπε να το παρατήσω για να βοηθώ την οικογένεια στο ξενοδοχείο. Ένα πρόβλημα που ξέχασα να σας αναφέρω είναι ότι λόγω της καταστασης μου δεν έχω τη παραμικρή εμπνευση για να δημιουργήσω και έχω γίνει εντελώς αντιπαραγωγικός. Ετσι όπως πάω είναι θέμα χρόνου να με διώξουν με ότι αυτο συνεπαγεται για την οικογένεια μου που συντηρώ. Και παρόλο τον κίνδυνο, κάθε μέρα κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή σαν χαμένος...)

Σκέφτηκα λοιπόν να κάνω κάτι, σχόλασα πήρα το αμάξι κατέβηκα τη συγγρού και έφτασα μέχρι την Βάρκιζα. Άκουσα λίγη μουσική, έκλεισα το κινητο. Όσο και αν ακούγεται απλό, στη κατάσταση μου είναι σχεδόν κατόρθωμα. Ομολογώ ότι πήρα μια ανάσα.

Σκέφτομουν να πάω και για ένα περίπατο αλλά δεν έχω καθόλου κουράγιο, μου φάινεται βουνό (το 2006 έτρεχα 25 χιλιόμετρα για πλάκα και σκεφτοόμουν να κάνω προετοιμασία για μαραθώνιο.....)

Ωστόσο σίγουρα χρειάζομαι πολύ δουλεια, αφού πολλές φορες έχω αισθανθει λιγη αισιοδοξια αλλα αμέσωςπέφτω πάλι.

Σας ευχαριστω πολύ όλους

[anima_libera]

Ετσι μπράβο Κίσσαβε. Νομίζω ότι μέσα από τα απλά μικρά πράγματα μπορείς να βοηθήσεις σημαντικά τον εαυτό σου για αρχή. Μια βόλτα στην παραλία, λίγη μουσική, ένας περίπατος με ενα καφεδάκι στο χερι, ένα καλό βιβλίο σε ένα ήρεμο καφέ έστω και για λίγο, μπορούν να σου δώσουν πολλά όταν είσαι σε άσχημη συναισθηματική κατάσταση. Ξεκολλάει το μυαλό. Ξεκινάς από τα απλά (τα οποία σαφώς φαντάζουν μεγάλα και δύσκολα, το κατανοώ απολύτως) και σιγά σιγά, βήμα-βήμα θα θελήσεις να βοηθήσεις περαιτέρω τον εαυτό σου ώστε να επανέλθει η διάθεση για τη ζωή.

Καταλαβαίνω απόλυτα αυτές τις διακυμάνσεις της ψυχολογίας σου. Τα βιώνω και εγώ. Εκει που νιώθεις καλά, ξαφνικά έρχονται τα πάνω κάτω και αναρωτιέσαι γιατί πάλι. Χρειάζεται υπομονή και πολλή δουλεία όπως το είπες. Αλλά για να πας στα σύνθετα και στα πιο βαθιά, ξεκινάς από τα απλά νομίζω. Αρα σήμερα θεωρώ πως έκανες ένα καλό βήμα...

[Macgyver]

Mariposa7 , με το ποτό ανέκαθεν ειχα "καλή" σχέση αλλα πάντα με μέτρο.



Άγγελε αυτο θα κάνω, θα γραψω κάποια ποστ ώστε να σου στείλω πμ να τα πουμε καλύτερα. Πάντως θα ήθελα πολύ να άκουγα-διάβαζα και τη δική σου ιστορία είτε εδώ ή αν δε θες εδώ σε πμ. Το ότι καταφέρνεις και ανακάμπτεις με χαροποιει και με εμπνεει .

Σας ευχαριστω πολύ όλους

Kισσαβε , το προβλημα το εντοπιζω κυριως στο αλκοολ , το οποιο εντεινει την κακη διαθεση . Αφου δεν εχεις ουσιαστικα οικονομικο προβλημα , το αλκοολ ειναι το βασικο προβλημα . Δεν εχει σημασια η δικη μου ιστορια , οσο το να μπορεσεις να κοψεις ΕΝΤΕΛΩΣ το αλκοολ . Δεν μπορεις να συνειδητοποιησεις ποσο χειροτερευει το ποτο την ψυχολογια σου , μονο αν το κοψεις θα το καταλαβεις , οπως το καταλαβα κι εγω . Συγκεντρωσου στο αλκοολ , σουχω γραψει τι φαρμακο πηρα για να το διακοψω , αλλα θα χρειαστει ψυχιατρος για να στο γραψει . Τα υπολοιπα ερχονται σε δευτερη μοιρα . Παντως σε διαβεβαιω οτι η κατασταση ειναι αναστρεψιμη , υπο τον ορον οτι θα διακοψεις ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ επαφη με το αλκοολ . Καταλαβαινω οτι ειναι μια καλη φυγη/παρηγορια , αλλα μεσομακροπροθεσμα σε υποτροπιαζει πολυ . Αγγελος .

[white]

Συμφωνώ με τον Macgyver για το αλκοόλ.Ομως πρέπει να πας σε ειδικό.Αν πραγματικά πιστεύεις οτι δεν το παλεύεις,πρέπει να πας σε γιατρό και να κάνεις θεραπεία.Η κατάθλιψη είναι ασθένεια.'Ολοι σαν εσένα νοιώθουμε ή νοιώθαμε και λίγο πολύ παρόμοιες ιστορίες έχουμε.Εγώ πήγα σε γιατρό,κάνω θεραπεία και γυμναστική.Κάποιος άλλος ίσως να βρήκε άλλο τρόπο για να γίνει καλά.Όπως και νά 'χει αν μπορεί όλα τα πράγματα να πήγαν άσχημα ξαφνικά έτσι ακριβώς μπορεί να σου πάνε όλα καλά απο εδώ και πέρα.

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Και κάνε το παν για να κρατήσεις έστω τη δουλειά που έχεις. Είναι σημαντικό για τον εαυτό σου και την αυτοπεποίθησή σου. Άντε, κουράγιο, πάλεψέ το!

[Macgyver]

Και κάνε το παν για να κρατήσεις έστω τη δουλειά που έχεις. Είναι σημαντικό για τον εαυτό σου και την αυτοπεποίθησή σου. Άντε, κουράγιο, πάλεψέ το!

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ , επειδη εχω περασει απο τον αλκοολισμο , οταν πινεις , η ζωη σου περιστρεφεται γυρω απο αυτο , δεν μπορεις να λειτουργησεις .
ΚΙΣΣΑΒΕ , τουλαχιστον πινε μερα παρα μερα , ετσι ξεκουραζεις αφανταστα το συκωτι σου , τοχω μελετησει , ως παθων , και με αρκετη θεληση δεν χρειαζεται ειδικος για να το κοψεις ( τοκοψα μονος μου ) .