Κρισεις πανικου, ΓΑΔ, αγοραφοβια

[ginker]

Παιδια καλημερα, διαβαζω το forum εδω και 3 χρονια, απο οταν επαθα δηλαδη την πρωτη κριση πανικου κι αποφασισα να γραψω για να παρω και τη δικη σας γνωμη αφου οπως λενε ολοι "αν δεν το εχεις ζησει δεν ξερεις" και ταυτιζομουν αρκετες φορες με πολλες απο τις περιπτωςεις σας. Επαθα την πρωτη κριση ενα βραδυ στο σπιτι μου και φυσικα ετρεξα κατευθειαν στο νοσοκομειο. Την επομενη μερα εφυγα απο το σπιτι μου κι εμεινα με τους γονεις μου γιατι δεν υπηρχε περιπτωση να μεινω καπου μονη και ποσο μαλλον εκει που ειχα παθει την κριση. Δεν σηκωθηκα απο το κρεβατι για μια εβδομαδα παρα μονο για να κανω οοολες τις εξετασεις που εδειξαν οτι δεν εχω τιποτα παρα μονο αγχος και οτι ο θυρεοειδης μου ( εχω υπερθυρεοειδισμο που επηρεαζει την ψυχολογια) ηταν κομματια. Σημειωτεον, μεχρι τοτε δεν ειχα ιδεα τι σημαινει αγχος στη ζωη μου. Μετα απο μια εβδομαδα ζητησα μονη μου και πηγα σε ψυχολογο. Ακολουθησα γνωσιακη-συμπεριφορικη θεραπεια χωρις καθολου φαρμακευτικη αγωγη και σιγα σιγα πηγαινα ολο και καλυτερα. Δεν παθαινα κριση ( στο συνολο ειχα παθει 3-4) και δε φοβομουν και να παθω γιατι ηξερα να τη σταματησω. Μου ειχαν προκυψει αλλα πραγματα ομως. Δεν ηθελα να βγαινω απο το ασφαλες μου περιβαλλον, φοβομουν και νομιζα οτι ζαλιζομαι συνεχεια και οτι θα παθω κατι καπου που δεν θα εχω βοηθεια. Παρ'ολα αυτα ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ δεν απεφυγα κατι. Πηγαινα παντου οπου επρεπε κι οπου ηθελα απλα με εντονο αγχος. Εβλεπα οτι δεν παθαινω τιποτα αλλα εγω εκει! Σταματησα τελειως να πινω αλκοολ γιατι φοβομουν να ζαλιστω και για λιγο καιρο ειχα κοψει και το καπνισμα. Επρεπε να εχω τον ελεγχο απο τα παντα αλλιως.....! Ξαφνικα φοβομουν τα αεροπλανα κι εμπαινα μεσα μονο με xanax το οποιο πηρα μονο σε αυτην την περιπτωση και ποτε αλλοτε. Στο μεταξυ γυρισε ο φιλος μου απο Αγγλια που δουλευε για 2 μηνες και βρηκε αλλο ανθρωπο. Βαριομουν να βγω κι αν εβγαινα δεν εβλεπα την ωρα να γυρισω σπιτι. Μετα απο λιγο καιρο ξεκινησα δουλεια και σιγα σιγα κι αφου οι συναντησεις εφταναν στο τελος τους αρχισα να ειμαι πολυ καλυτερα. Ειχα ενα αγχος το οποιο ομως δεν με εμποδιζε σε τιποτα. Καταλαβα ομως οτι δεν το ειχα ξεπερασει, απλα απασχολουσα το μυαλο μου με αλλα πραγματα γιατι οταν τελειωσε η πρακτικη μου μετα απο 6 μηνες, παλι τα ιδια και χειροτερα. Αργοτερα διαβασα οτι οι υποτροπες ειναι βηματα της θεραπειας αλλα τοτε δεν ειχα ιδεα κι εκει τα ειδα ολα. Πηγα παλι στον ψυχολογο, του ζητησα χαπια που δεν μου εδωσε και καταφερε να με πεισει οτι δεν εχω καταθλιψη ή οτι αλλο νομιζα οτι ειχα. Με τον καιρο παλι ενιωθα καλυτερα και για να φυγουν και τα τελευταια συμπτωματα πηγα και σε ομοιοπαθητικο. Εκανα θεραπεια με ομοιοπαθητικα φαρμακα για 40 μερες και ημουν παρα πολυ καλυτερα απο πριν. Να σημειωσω οτι σε καμια περιπτωση δεν αμφισβητω την αποτελεσματικοτητα της γνωσιακης ψυχοθεραπειας αλλα θεωρω 1) οτι εχω δεν χειριστηκα σωστα τη θεραπεια και 2) οτι αν θες να καταφυγεις και σε φαρμακευτικη αγωγη καλυτερα να ειναι ομοιοπαθητικη κατα την αποψη μου. Σε μενα δουλεψε αψογα! Ολο αυτον τον καιρο και δεδομενης της κρισης στην Ελλαδα κτλ σκεφτομασταν με το φιλο μου να μετακομισουμε στην Αγγλια, ειναι αυτος μισος Αγγλος. Εγω λατρευα την Αγγλια αλλα που θα πηγαινα με τοσο αγχος;;; Το ανεβαλα για ενα χρονο κι οταν αποφασισα οτι μπορω, ηρθαμε. Ζουμε εδω και 3 μηνες στο Λονδινο και η μεταβαση μου ηρθε πολυ πιο ευκολα απο οτι νομιζα. Τακτοποιηθηκαμε, βρηκαμε δουλειες κτλ κι ολα καλα. Ελα ομως που ενα πρωι χρειαζεται το αγαπημενο αγχος για να εμφανιστει παλι!! Εδω και κανενα μηνα με επιασε παλι, εχω αγχος οταν θα παω καπου μη μου συμβει κατι, γυρναω σπιτι και δεν χαλαρωνω με τιποτα γιατι σκεφτομαι οτι αυριο το πρωι παλι τα ιδια θα εχω. Ειναι λιγες μερες τωρα που με το που ξυπναει ο φιλος μου στις 5μιση, ξυπναω κι εγω και δεν ξανακοιμαμαι. Φυσικα κι εχω κοιταξει ολα τα συμπτωματα καταθλιψης κτλ οπως εχουμε κανει ολοι μας πιστευω αλλα δε νομιζω οτι εχω κατι γιατι η διαθεςη μου γενικα ειναι αρκετα καλη σε σχεςη με το αγχος που εχω. Ξαναξεκιναω απο αυριο παλι ομοιοπαθητικη και γνωσικη ψυχοθεραπεια την Τεταρτη με ψυχολογο εδω στο Λονδινο.
Το βασικο και το καλο που θεωρω οτι εχω καταφερει ειναι οτι ξερω τι ειναι αυτο που εχω και ξερω οτι το προκαλω εγω η ιδια. Το οτι καταφερα να μετακομιςω στην Αγγλια ειναι επιςης παρα πολυ σημαντικο και μου εχει δωςει τρομερη αυτοπεποιθηςη οτι μπορω να ξεπεραςω το αγχος μου και οτι ειμαι πιο δυνατη απο αυτο. Το κουραστικο ειναι οτι το μυαλο μου καποια στιγμη κουραζεται να σκεφτεται τοσο αναλυτικα τα πραγματα και κλαταρει. Θελω απλα να ειμαι οπως ημουν παλια, να βγω, να πιω 1 ποτο παραπανω κι αν δεν πιω δε με νοιαζει δηλαδη αλλα τουλαχιστον να ειμαι ξενοιαστη κι οχι να μετραω τις στασεις μεσα στο μετρο μεχρι να φτασω σπιτι
Τελοσπαντων αυτα ειχα συνοπτικα να πω. Αν εχει καποιος κατι να απαντησει, ευπροσδεκτο!
Cheers guys!

[anxious4ever]

αχ καλη μου..κ εγω τα ιδια ...καθε μρα γολγοθας.
ειμαι στα σκαρια να ξεκινησω γνωσιακη συμπεριφοριστικη...κ τωρα που σου γραφω κλαιω..
φοβαμαι μη τρελλαθω κλπ..εχω θεμα μεγαλο απο μικρη..με τις αγχωδεις διαταραχες.
ειχα ενα επεισοδιο πριν 10 μηνες κ τωρα εχω υποτροπη..επειδη αγχωθηκα για κατι..
νιωθω απαισια..δεν ξερω τι να πω πια..ζηταω απο δω κ απο κει βοηθεια..δεν εχω αγοραφοβια ευτυχως.αλλα εχω φοβο τρελλας, τρεμουλες το πρωι, απελπισια, νιωθω οτι χανομαι..κλπ...
μη διαβαζεις τιποτα απο το νετ. επηρρεαζει παρα πολυ..κ ειμαστε ευαλωτοι σε αυτη τη φαση.

[ginker]

@BOOM σ'ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου. Το ξερω αυτο που λες με το ιντερνετ. Το διαβαζα πολυ στην αρχη και για αυτο ετρεξα στον ψυχολογο. Τωρα διαβαζω μονο εμπειριες αλλων για να δω αν νιωθω μονο εγω ετσι. Ευτυχως ή δυστυχως καλυτερα ειναι κι αλλοι ετσι. Δεν ξερω αν το εχω ξεπερασει σε μεγαλο βαθμο αλλα τουλαχιστον το ξαναπροσπαθω για να τελειοποιηθει. Ξεκινα γνωσιακη- συμπεριφορικη! Αν την ακολουθησεις σωστα και χωρις πεισμα και βλακεια οπως εγω

[anxious4ever]

ναι..ειχα ξεκινησει με ενα συμπεριφοριστικη τον απριλιο κ μαιο, αλλα τον σταματησα γιατι ηταν ακριβος κ το χειροτερο οταν μιλαγα ολο το κινητο του κοιταζε..κ ενιωσα πολυ χαλια...ειχα νιωσει κ καλυτερα οποτε σταματησα..κ δεν το κυνηγησα αλλο γιατι ενιωθα οτι ξαναβρηκα τις ισορροπιες μου.
τωρα ομως ειπα..οτι θα κανω θεραπεια οπως κ να χει! θα επιμεινω πολυ..γιατι δεν παει αλλο αυτη η κατασταση...θα ψοφησω στο τελος απο τον φοβο μου.
νιωθεις κ συ οτι τρελλαθηκες κ τετοια?

[betelgeuse]

Ξεκινα γνωσιακη- συμπεριφορικη! Αν την ακολουθησεις σωστα και χωρις πεισμα και βλακεια οπως εγω

Κανω ΓΣΘ εδω και λιγο καιρο και εχω ακριβως το ιδιο θεμα , πολυ πεισμα και πολυ βλακεια .Η αληθεια ειναι πως εχω δυσκολια στο να κανω τις ασκησεις που μου δινει και τωρα τελευταια τσακωνομαι με την ψυχοθεραπευτρια.
Παντως σαν διαδικασια αξιζει αρκει να γινεται σωστα και απο εξειδικευμενο θεραπευτη.Δυστυχως υπαρχουν πολλοι που ισχυριζονται οτι κανουν ΓΣΘ, ενω δεν ειναι καταλληλα εκπαιδευμενοι για αυτο.

[ginker]

Ξερω αυτο που λες οτι υπαρχουν πολλοι που το παιζουν ΓΣΘ αλλα δεν ειναι. Θελει λιγο ψαξιμο για να βρεθει ο σωστος. Δυστυχως με τη γνωσιακη πρεπει να προσπαθησεις πιο πολυ εσυ, ο ψυχολογος σου δινει τα βηματα. Αν εχεις πεισμα και βιαζεσαι οπως εγω, δεν θα καταφερεις και πολλα. @ΒΟΟΜ φυσικα και νομιζα οτι θα τρελαθω. Νομιζα οτι δεν θα ξυπνησω το επομενο πρωι. Οταν πηγα στην ομοιοπαθητικο με ρωτησε απο μονη της αν ενιωθα ετσι. Φαινεται οτι ειναι λογικα συμπτωματα οταν εχεις παθολογικο αγχος. Φαντασου οτι ο ψυχολογος μου, μου ειχε πει μεταξυ σοβαρου κι αστειου οτι τον εχω δυσκολεψει. Τοσο πεισμα!

[anxious4ever]

θελω στην φαση που ειμαι..να ακουω οτι ολα θα πανε καλα...κ οτι δνε θα τρελλαθω..δεν φοβηθηκα ποτε αν πεθανω..το μονο που φοβαμαι ειναι η τρελλα...ενας διαχυτος φοβος που σου κοβει τα ποδια..δεν μπορεις να εισαι εσυ ξανα..νιωθεις οτι σε χανεις..οτι χανεις τα παντα..νιωθω μονη αβοηθητη κ οτι ειμαι καμμενο χαρτι..
νιωθω κ τι δεν νιωθω..μονο κακα συναισθηματα..
τιπτοα αλλο..δεν χαλαρωνω με τιποτα.πηρα λεξοτανιλ δεν βοηθαει..
κ γενικα δεν ειμαι ατομο που φοαβαται την ζωη..κανω πολλα κ εχω πολλες δραστηριοτητες..αυτες τις μερες θελω μονο να μιλαω με ανθρωπους που ξερουν απο αυτο κ με ανθρωπους που με καθησυχαζουν..τιποτα αλλο..
ασε η αφαγει...εχασα παλι 500 κιλα σε μια εβδομαδα..εγινα ενα κοκκαλο.
κ οι φοβια μου ειναι η τρελλα.τιποτα αλλο...μονο αυτο φοβαμαι.απο μικρη.

[ginker]

@BOOM dustuxws den mporo na sou po kati se auto! katalavaino en merei pos niotheis alla o kaluteros na se voithisei tha itan enas eidikos. Sti thesi sou tha apefthinomoun kateutheian se auton. Sorry gia ta Greeklish! Sigoura den prepei na ta vlepeis ola maura opos les! Einai to megalutero empodio pistevo. Tis periodous pou imoun etsi milisa ki ego me gnwstous mou pou to eixan pathei kai den eixa idea mexri tote. Kaneis den menei gia panta etsi apo to agxos pistevo! Stin teliki emeis to fernoume sunexeia, apo mono tou den erxetai me tipota! :p Episis nomizo oti 1) epistimonika den ginetai na trelatheis apo to agxos kai 2) auto pou fovasai para polu, den prokeitai na sumvei! Makari na imastan eidikoi oloi kai na kserame.

[anxious4ever]

ΑΥΤΟ μου λεει κ ο ψυχιατρος μου..οτι δεν εχω καμια δουλεια με τετοια πραγματα(τρελλα κλπ..) δεν εχει σχεση η παθηση μου..κ οτι η τρελλα γινεται..δεν την σκεφτεσαι μηπως γινει...απλα διογκωνονται στο κεφαλι μου οι φοβοι μου..μολις συνηδητοποιησω οτι δεν κινδυνευω απο αυτο τοτε καταλαγιαζουν τα ασχημα συναισθηματα..

[ginker]

Ki ego etsi imoun. Nomiza oti eixa katathlipsi epeidi gia mia evdomada den eixa kali diathesi. To eipa ston psuxologo mou kai gelouse. Tha ksekiniso pali tin omoiopathitiki kai ti gnwsiaki kai tha sou po pos paei.

[anxious4ever]

μη την φοβασαι την καταθλιψη..περναει..το στρες δεν περναει ευκολα!
αυτο το ατιμο στρες..το οποιο εννοειται πως ξεκιναει απο το δικο μας μυαλο...εγω ετσι ξεκιναω..γινεται κατι..ταραζομαι..αρχιζω την καταστροφολογια κ μετα χυνεται..δεν μπορω να το μαζεψω...
με τιποτα..εχθες ενιωσα για 1 λεπτο dejavu κ νομιζα οτι επαθα ψυχωση!! κατουραω κ νομιζω οτι εχω ψυχωση!
φαντασου ποσο στρες εχω..εχω βαρεσει κοκκινα!