Φοβος της ιδιας μου της υπαρξης-υπερεπιγνωση

[lawer]

δεν ξερω tg1! αναμενω η την οριστικη ανακαμψη μου η την επερχομενη τρελα!πραγματικα!!!

[tg1]

Να σαι σιγουρος οτι οταν καποιος φοβαται οτι τρελαινεται ΔΕΝ ειναι τρελος κ ποτε δε θα γινει, μιλησες με τον γιατρο σου για την αγωγη?

[lawer]

καμια φορα οι σκεψεις ειναι τοσο εντονες που νομιζω οτι τις πιστευω και αυτο μου προκαλει τρομερο αγχος!αν και παντα βαθια μεσα μου ξερω οτι δεν ισχυει κατι τετοιο!παντα εχω στο μυαλο μου τον λογικο εαυτο μου κ ονειρευομαι καποια στιγμη να τον ξαναποκτησω!ρμρις που υποφερουμε απο ψυχολογικα προβληματα ειμαστε πραγματικοι ηρωες..πραγματικοι!

[tg1]

Ναι ειδικα αυτη η αποπροσ. Ειναι φοβερο πραγμα..
Ολα μπορουν να αλλαξουν σε μια στιγμη!. Εγω ακομα δεν εχω εμπιστοσυνη στον εαυτο μου, γι αυτο κ νιωθω ανασφαλεια για το μελλον μου. Παντως εχω παρατηρησει μια καλυτερευση,ελπιζω να συνεχισειετσι κ να γινω τελειως καλα μια μερα!

[lawer]

εγω νιωθω ο πιο παλαβομενος ανθρωπος στον κοσμο ειλικρινα! δεν υπαρχει χειροτερο συναισθημα για εναν ανθρωπο απο την αποπρ..ζωντανος νεκρος!

[tg1]

Δεν εισαι μονος lawer,αυτο να το θυμασαι,υπαρχουν χιλιαδες σαν κι εμας, θελει υπομονη και οσο μπορεις να ξεχνιεσαι!

[lawer]

πως; οι σκεψεις ειναι παντου..τις κουβαλαω οπου κ αν παω! κ δεν βλεπω να γινομαι κλτερα! τουλαχιστον την πεμπτη θα παω στ γιατρο ν δουμε τι μπορουμε να κανουμε!!

[betelgeuse]

lawer ποσα χρονια εχεις προβλημα?

[lawer]

ξεκινησα απο τα 16 με ψυχαναγκαστικα αλλα αποπροσωποποιηση εχει 5 χρονια περιπου! τωρα ειμαι 26 ! γιατι;

[betelgeuse]

Ρωτησα , γιατι ξερω καλα πως χρειαζεται αρκετο χρονο και μεγαλη προσπαθεια για να το ξεπερασεις . Συνηθως νομιζουμε πως ολα μπορουν να λυθουν ως δια μαγειας.

Εγω εχω ιψδ , μαλλον απο παιδι αλλα αρχισα να εχω προβληματα στα 16 με κρισεις πανικου κλπ. Αππ επαθα πρωτη φορα στα 23 και κρατησε εναν ολοκληρο χρονο. Τωρα ειμαι 28 και εχω αρχισει μολις τωρα να ισορροπω καπως , αν και ακομα δεν νιωθω εντελως καλα. Δηλαδη εχω 12 χρονια και ακομα το παλευω.
Εχω δοκιμασει παρα πολλα , χαπια , βοτανα , ομαδικη θεραπεια , τωρα κανω ΓΣΘ . Βαλε μεσα και μια μετακομιση και μια μεταναστευση γιατι πιστευω πως αλλαζοντας περιβαλλον θα γλυτωσω απο τα προβληματα μου.
Νομιζω πως αυτο που με βοηθησε πιο πολυ ηταν οτι τελικα παραδεχτηκα και αποδεχτηκα πως εχω προβλημα. Και νομιζω πως αυτο εινια το πιο βασικο για ολους , αν δεν αποδεχτεις οτι εχεις προβλημα δεν θα βρεις λυση παρα μονο ημιμετρα και μετα παλι απο την αρχη.

[lawer]

αυτοι που δεν παραδεχονται οτι εχουν προβλημα απο οτι λενε τουλαχιστον ειναι οι ψυχωσικοι! κατααβαινω πολυ καλα οτι εχω προβλημα αλλα το θεμα δεν ειναι αυτο για μενα το προβλημα ειναι οτι απλα δεν ζω! απο τη μια στιγμη στην αλλη μπορει να με πετυχει η κολοαρρωστια και να μου καταστρεψει τη ζωη! τι να πω γμτ δεν ξερω! betel πιστευεις οτι θα περασει ποτε η μια ζωη θα ειμαστε ετσι; ασε που παντα εχω φοβο για κατι χειροτερο! αυτο που με τσακιζει ειναι οτι υποφερω πολυ υποφερω παρα πολυ και ας μη δειχνω σε κανεναν τιποτα!

[tg1]

Και γω αυτο πιστευω,το πρωτο βημα ειναι ν αποδεχτεις οτι πασχεις απο αποπρ. Ή τελος παντων απο κατι. Μετα ερχεται η θεραπεια, μην ξεχναμε οτι η αποπρ. Δεν προκαλει καποια μονιμηβλαβη,ξεπερνιεται αλλα θελει κι αυτο τον χρονο του.
Lawer κ γω ετσι ημουνα,το καθετι με τρομαζε,τα παντα!περασα πολυ δυσκολα αλλα τωρα ειμαι πολυ καλυτερα, αλλαξε ολη η ζωη μου μετα απο αυτο,χωρισα,αφησα την σχολη μου κι επεστρεψα στο πατρικο μου. Νιωθω οτι καταστραφηκε η ζωη μου αλλα δε τι βαζω κατω. Τωρα μου καναν προταση για μια δουλεια,αγχωνομαι αλλα θα παω να δω τι ακριβως ζητανε.. να θυμασαι οτι δεν θα παθεις τπτ απο την αποπρ. Ή απο τις σκεψεις.. θα μαθεις σιγα σιγα να τις αγνοεις και αυτες και τα συναισθηματα που σου προκαλουν γιατι νομιζω αυτο ειναι το κυριοτερο προβλημα

[lawer]

tg1 τι κανεις κοπελα μου;πως εισαι;

[tg1]

Γεια σου lawer,σημερα ειμαι καλυτερα, αγχωνομαι μονο με την δουλεια που μου προτειναν,θα παω αυτες τις μερες να δω τι ακριβως χρειαζονται, νιωθω οτι ειμαι ακομα ευθραυστη μπροστα στο αγχος..
Εσυ πως εισαι?

[lawer]

Ε ψιλοχαλι αλλα το παλευω ακομα!εντονος φοβος για ολα!θυμος και απορια γιατι να συμβαινει αυτο σε μενα..πραγματικα!δεν εχω τι να πω!κοιταω να δωσω οσο κουραγιο μπορω στον εαυτο μου και να αφησω πισω μου οτι με βασανιζει!καθε μερα για μενα ειναι ενας ξεχωριστος αγωνας..