καταθλιψη

[Γιωργος543]

Καλησπέρα.Σκεφτόμουν εδώ και πολύ καιρό να γράψω στο site αλλά τελικά σήμερα το αποφάσισα.Είμαι 21 και από 17 χρονών παλεύω με την κατάθλιψη.Από το 2011 που τελείωσα το σχολείο τσακώθηκα με την παρέα μου με αποτέλεσμα να μείνω μόνος.Το χειρότερο είναι ότι όσο περνούσε ο καιρός καταλάβαινα ότι εγώ έφταιξα γι' αυτή την κατάσταση.Εγώ ήμουν ο αποκλειστικός υπεύθυνος για όλα.Δεν τους φέρθηκα σωστά και το έχω πλέον καταλάβει όμως εκείνοι δεν θέλουν πλέον να είμαστε όπως παλιά και έχουν απόλυτο δίκιο.Όσο περνούσαν τα χρόνια η κατάθλιψη γινόταν όλο και πιο βαριά και έτσι πήρα την απόφαση το 2013 να ζητήσω την βοήθεια ψυχιάτρου.Εκείνος δεν ήξερε απ'οτι κατάλαβα να κάνει τίποτα διαφορετικό από το να δίνει χάπια(διότι είχα και σοβαρά προβλήματα ύπνου).Όταν η κατάσταση μου χειροτέρεψε τον πήρα τηλέφωνο και εκείνος μου είπε να πάω να μου δώσει πιο βαριά.Όμως δεν είμαι τρελός ούτε ήθελα να καταλήξω ζόμπι.Γι'αυτό λοιπόν δεν τα πήρα ενώ πέταξα στα σκουπίδια και αυτά που μου είχε δώσει αρχικά(αν και θεωρούνταν ελαφριά).Η κατάθλιψη παρολο αυτά συνεχιζόταν και εγώ ήμουν ανήμπορος να αντιδράσω.Καμία επικοινωνία για νέους φίλους η έστω μια παρέα για διακοπές.Κατέληγα κάθε καλοκαίρι μόνος κλεισμένος σε ένα σπίτι.Δεν μπορούσα να βγω μόνος σε μπαρ η σε κλαμπ.Ένιωθα ξεφτίλα να πηγαίνω μόνος ενώ όλοι οι υπόλοιποι ήταν με τους φίλους τους και με τις κοπέλες τους.Το 2014 πήρα την απόφαση να εγκαταλείψω την Ελλάδα για σπουδές στο εξωτερικό.Όλα καλά με τα μαθήματα όμως παραμένω μόνος.ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΣ.Ούτε παρέα για ένα ποτό ούτε να πω μια κουβέντα με έναν άνθρωπο(εκτός της οικογένειάς μου).Σκέφτομαι πάλι το καλοκαίρι που θα γυρίσω στην Ελλάδα και δεν θα έχω έναν άνθρωπο να παω για ένα μπάνιο.Ξέρω ότι δεν πρόκειται ποτέ να βρω μια παρέα και το παίρνω σιγά σιγά απόφαση.Δεν μπορώ να γίνω συμπαθής στους ανθρώπους.Νιώθω ότι πλέον οι άνθρωποι για να σε βάλουν σε μια παρέα και να σε αποδεκτούν σε περνάνε απο έλεγχο για το αν έχεις κακία μέσα σου.Θέλουν ανθρώπους με κακία.Τους ζητάνε.Δεν ξέρω πια τι να πω.Είμαι 21 χρονών και η υγεία μου έχει κλονιστεί απ'όλα αυτά που έχω περάσει.Θέλω να το σταματήσω και δεν μπορώ.Ίσως πλέον έχω χάσει και την επικοινωνία που είχα όμως δεν ξέρω πραγματικά τι συμβαίνει...Νιώθω ότι περνάει η ζωή μου σαν νερό και εγώ απλά κοιτάω.

[kerasi]

Γεια σου γιωργο. Με την παρεα τοτε απ το σχολειο γιατι τσακωθηκατε? τι εγινε?

[Γιωργος543]

χωρις να γινει κατι συγκεκριμενο σιγά σιγά βλέπαμε πως <<δεν τα βρισκαμε>> ακομα και για μικρα πραγματα δεν συμφωνουσαμε.Ενιωθα πως δεν με υπολογιζαν οτι και αν ελεγα.Αυτο σιγουρα
συνεβαινε απλα δεν επρεπε να το τραβηξω τοσο και να απομακρυνθω εντελως απο εκεινους.μετα απο τοσα χρονια μοναξιας εχω καταλαβει πως πρεπει να συμβιβαζεσαι με αυτα που εχεις.δυσκολα βρισκεις το τελειο.απλα τωρα που το καταλαβα ειναι πλεον αργα.

[66psy]

θα μπορουσες να πας σε ενα ψυχολογο να σε βοηθησει.. στο οτι επεσες σ εναν παπαρα δεν σημαινει οτι ειναι ολοι τους ετσι.
απο την αλλη πιστευω πως αυτο που χρειαζεσαι περισσοτερο ειναι φιλους ή κοπελα, παρα ειδικο..
πιστευω αν τα βρεις αυτα θα περασει και η καταθλιψη.. που μαλλον ειναι ηπιας μορφης (αλλιως δεν νομιζω να ειχες ορεξη για σπουδες, εξωτερικο κλπ)..

καλα με τα παιδια απο το πανεπιστημιο δεν μιλας?μενεις σε εστιες ή σε δικο σου σπιτι?
μπορεις να αρχισεις χομπι ωστε να συναναστρεφεσαι με ανθρωπους, αν και πιστευω πως η σχολη ειναι το καταλληλο μερος..
και τι εννοεις κακια? πως οριζεις την κακια σε μια παρεα?
"κακος" ειναι κι αυτος που προδιδει τα μυστικα σου "κακος" ειναι κι αυτος που σε θαβει πισω απο την πλατη του..

[olpr]

Γιωργο σε παρομοια φαση ειμαι και εγω. 20 χρονων και με ελαχιστους φιλους. Λογω κοινωνικης φοβιας που εχω, δεν ειμαι κοινωνικος οσο πρεπει και ετσι δεν μπορω να ανοιχτω και να κανω γνωστους, ποσο μαλλον φιλους. Καταλαβαινω απολυτα αυτο που περνας και ξερω τι θα πει να μην χτυπαει ποτε το κινητο σου για ενα καφε η να περνας απο μαγαζια και να τους βλεπεις ολους με τις παρεες τους. Εκει περα που σπουδαζεις εχεις προσπαθησει να βρεις καινουρια ατομα; Η δεν εχεις κανει καν κινηση;

[Γιωργος543]

Προφανώς έχεις δίκιο για τον ψυχολόγο διότι κατάλαβα ότι οι ψυχίατροι γράφουν μόνο φάρμακα.Δεν ακούν πραγματικά το πρόβλημά σου.Δεν είχα ανάγκη από χάπια.Και εγώ νιώθω πως αν βρω παρέα η κοπέλα θα ξαναγίνω όπως παλιά.Αυτό θέλω.Να ξαναβρώ τον παλιό εαυτό μου.Νιώθω ότι μου κάνουν πλάκα και οτι πλέον είναι αργά.Μένω σε δικό μου σπίτι( δεν ειμαι βεβαια καποιο πλουσιοπαιδο τα εξοδα στην πολη που βρισκομαι ειναι ουσιαστικα οσα θα ξοδευα για σπουδες στην Ελληνικη επαρχια).Σίγουρα θα είχα μεγαλύτερες πιθανότητες για παρέα αν έμενα σε εστία.Εχω την αίσθηση ότι όσο πιο ευγενικός είσαι τόσο λιγότερα κερδίζεις όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπους.Αυτό εννοώ κακία.Ίσως δεν χρησιμοποίησα την σωστή λέξη.Ίσως δεν είναι κακία.Ο καθένας ας βάλει όποια λέξη θέλει για να ορίσει αυτή την συμπεριφορά.Με τα παιδιά απο το πανεπιστημιο μιλάω αλλά όσες φορές τους λέω να βγούμε δεν μπορουν ομως ουτε και μεταξυ τους βλεπω να κανουν ιδιαιτερη παρεα.Ολοι εχουν φιλους απο το σχολειο και δεν ανοιγονται ιδιαιτερα.Γι αυτο και εγω νιωθω οτι τα εφηβικα μου λαθη τα πληρωνω ακομα και 4 χρονια μετα και θα τα πληρωνω για παντα.

Καλησπερα olpr φαινεται οτι νιωθουμε τα ιδια πραγματα ακριβως.Εχω προσπαθησει αλλα οπως ειπα και στον 66psy αισθανομαι οτι κανεις δεν θελει πλεον να ανοιχτει.Ολοι εχουν δημιουργησει τις παρεες τους απο το σχολειο και δεν ασχολουνται ειτε επιτηδες ειτε δεν σκεφτονται να παρουν και καποιον αλλον τηλεφωνο.Σιγουρα και με εμενα υπαρχει προβλημα.Δεν γινεται ολοι να ειναι μαζι και εγω μονος.Κατι κανω λαθος.τι ομως...εσενα η φοβια που αναφερεις προεκυψε απο κατι συγκεκριμενο που σου συνεβη?

[olpr]

Αν εχεις ορεξη, διαβασε το θεμα που εχω ανοιξει εδω: http://www.e-psychology.gr/forum/sho...1-%CE%B6%CF%89

Κοιτα, σιγουρα οπως λες οι περισσοτερες παρεες δημιουργουνται απο τα σχολικα χρονια με ατομα των ιδιων αντιληψεων, χομπυ κτλ. Οσο περναει ο καιρος ειναι μεν λιγο πιο δυσκολο να μπορεσει ενα ακομη ατομο να ενταχθει σε μια υπαρχουσα παρεα αλλα οχι ακατορθωτο. Και εγω θα συμφωνησω οτι στην παρουσα φαση αυτο που σου λειπει ειναι να νιωσεις οτι εχεις ενα φιλο να μιλησεις, δηλαδη να ξερεις οτι καποιος ενδιαφερεται για σενα.
Αυτο που ειπες στο τελος του πρωτου σου μηνυματος: Νιώθω ότι περνάει η ζωή μου σαν νερό και εγώ απλά κοιτάω. Αντικατοπτριζει ακριβως τη ζωη μου αυτη τη στιγμη!

Ασχετο, μπορεις να στειλεις προσωπικο μηνυμα;

[Γιωργος543]

ναι φυσικα και μπορω.απλα επειδη σημερα εκανα εγγραφη και δεν εχω ιδεα μπορεις να μου πεις που παω για να σου στειλω? μπαινω στο προφιλ σου? και μετα?

[olpr]

Εγω δε μπορω να στειλω (δεν υπαρχει πουθενα σχετικη επιλογη), γι'αυτο ρωτησα μηπως υπαρχει προβλημα με το δικο μου λογαριασμο. Καποιος που γνωριζει να μας πει πως στελνουμε προσωπικο μηνυμα;;

[kerasi]

Γιωργο απ οτι διαβασα στο αρχικο μηνυμα σου επιρριπτεις ευθυνες στον εαυτο σου για τη διαλυση της παρεας, νομισα δηλ οτι κατι τους εκανες εσυ και απομακρυνθηκαν. Απ οτι βλεπω τωρα ομως δεν ειναι ετσι ακριβως. Σε ποια πολη βρισκεσαι?

υ.γ. για να στειλεις πμ πρεπει να χεις 50 δημοσιευσεις κ μετα ενεργοποιειται η δυνατοτητα. Μπορεις να γραψεις το μειλ σου βεβαια και μετα να στο σβησεις αν δε θες να φαινεται.

[Γιωργος543]

Δεν ξερω πραγματικα εγω εξακολουθω να πιστευω οτι φταιω οπως εγραψα και πιο πανω αλλα το θεμα ειναι οτι δεν βλεπω να προχωραει γενικοτερα η κατασταση σε αυτον τον τομεα της ζωης μου.Είμαι στην Ιταλία.το e-mail μου ειναι [email protected]

[Γιωργος543]

olpr μπορεις να μου στειλεις εκει αν θες

[kerasi]

Γιωργο γραψε μου σε παρακαλω πως βλεπεις τα πραγματα στην Ιταλια.

[Γιωργος543]

Σε θεματα εργασιας? η σε θεματα παιδειας εννοεις?

[olpr]

Ναι Γιωργο, αν θελεις γραψε πως σου φαινεται η Ιταλια. Γενικα πως ειναι η ζωη εκει, αγορα εργασιας, παιδεια-πανεπιστημια, οι ανθρωποι κτλ.. Εσυ ας πουμε ποιες δυσκολιες αντιμετωπισες στην αρχη; (οπως ειναι φυσικο σε μια ξενη χωρα)