Αδιεξοδο..
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 29
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2013
    Posts
    13

    Αδιεξοδο..

    Καλησπέρα..δεν ξέρω καλά καλά απο που να το πρωτοπιάσω για να πω και εγω το πρόβλημα μου.Σε γενικές γραμμές το θέμα είναι οτι είμαι 23 ετών και χωρίς καμία υπερβολή εχω μόλις έναν φίλο-συγκάτοικο και μ αυτόν δεν μπορώ να πω οτι είμαστε κολλητοί,συγκατοικήσαμε για οικονομικούς λόγους κυρίως.

    Ακολουθεί ποστ σεντόνι οπότε όποιος δεν έχει όρεξη να το διαβάσει ας μην ξεκινήσει...Θα το σπάσω σε δυο μηνύματα γιατί αλλιώς δεν το παίρνει το σύστημα

    Ας τα πάρω λίγο απ την αρχή.Πάντα ήμουν αρκετά κοινωνικός τύπος,με χιούμορ(απ οτι μου λένε τουλάχιστον),στο σχολείο πάντα ήμουν απ τα παιδιά που ήμασταν σε "Cool παρέες" να το πω έτσι,δεν είχα πρόβλημα ποτέ με τους φίλους μου αντίθετα αρκετά παιδιά που τότε τα χαρακτήριζα φυτά ή ξέρω γω μαλθακούς που ήθελαν να κάνουμε παρέα τους έδιωχνα ευγενικά ή αδιαφορούσα γι αυτούς μέχρι αναισθησίας.Ποτέ δεν πίστευα οτι όταν θα γίνω φοιτητής θα έφτανα σ αυτό το χάλι,επίσης μου φαινόταν τότε αδιανόητο να ακούω ανθρώπους να λένε δεν έχουμε φίλους,γνωστούς κτλ απ όλους αυτούς τους ανθρώπους που ξέρουμε στον κοινωνικό μας περίγυρο.Μα έλεγα οκ το δέχομαι να μην ταιριάζεις με 2-3-5 ανθρώπους μα υπάρχουν τόσοι πολλοί εκει έξω...Που να ξερα...Τα γράφω αυτά για να δείξω τι χαρακτήρας ήμουν και τι σκεφτόμουν μέχρι το τέλος της εφηβείας μου.Τέλος πάντων όταν τελείωσα το σχολείο, όλη μου η παρέα πέρασαν στην πόλη μας,εγω πέρασα σ ενα επαρχιακό ΤΕΙ αλλά επειδή ήταν κοντά αποφάσισα να πηγαινοέρχομαι(τότε δεν ήθελα να φύγω απ το πατρικό μου...Εδω ισχύει εντελώς η φράση "Τι μαλάκας ήμουν").Το θέμα είναι οτι τότε στα ΤΕΙ οι μισοί έμπαιναν τον Σεπτέμβριο κανονικά και οι άλλοι μισοί τον Φεβρουάριο,δεν υπήρχαν τα μονά-ζυγά που ήταν στα πανεπιστήμια και τώρα πλέον και στα ΤΕΙ.Όταν ξεκίνησα λοιπόν εγω την σχολή οι φίλοι μου ήδη είχαν κάνει τις πρώτες τους γνωριμίες.Επειδή όπως είπα πηγαινοερχόμουν και είχα παρέα δεν με ένοιαζε να κάτσω να γνωρίσω παραπάνω κάποιον άνθρωπο ή να πάω στην καφετέρια να πιω ενα καφέ αλλά να κάνω το μάθημα μου να πάρω την παρουσία μου και να φύγω(προφανώς πήγαινα μόνο στα εργαστήρια).Βέβαια αυτό έκαναν και σχεδόν όλοι μου οι συμφοιτητές οπότε και να ήθελα παραπάνω δύσκολα θα έβρισκα κάποιον.Τέλος πάντων κάπως έτσι κύλησε το 1-2ο έτος με έμενα να κάνω παρέα μόνο με τους φίλους μου απ το σχολείο και όσους συμφοιτητές είχα γνωρίσει να λέμε απλά τα τυπικά και οτι αφορά την σχολή.Κάπου στο 3ο έτος πλέον,οι άλλοι μου φίλοι δικτυώνονταν περισσότερο στις σχολές τους,κάπου ήρθε και η οικονομική κρίση και αραιώσαμε αρκετά να βγαίνουμε πλέον δηλαδή μια φορά την εβδομάδα ίσως και πιο σπάνια.Εμένα δεν ξέρω με πήρε κάπως απο κάτω η ολη κατάσταση και δεν πήγαινα πλέον ούτε στην σχολή μου(έλεγα και να παω τι θα βγει;Αφου και μάθημα σπάνια κάνουμε και δεν έχω βρει κάποιον φίλο και μεταξύ μας κανένας δεν προθυμοποιούταν για παραπάνω εκτός του να με πάρει τηλέφωνο να μου πει τι εργασία έχουμε).Και κάπως έτσι φτάνουμε στο 4ο έτος και ξαφνικά απ την αρχή της χρονιάς(λίγο μετά την εξεταστική του Σεπτεμβρίου) οι παλιοί μου φίλοι με ξέκοψαν εντελώς,χωρίς να έχουμε τσακωθεί ή κάτι τέτοιο.Προφανώς ήταν μια φιλία που έκανε τον κύκλο της...πραγματικά πλέον δεν είχα κανέναν φίλο στην Αθήνα.Ξεκίνησα να πηγαίνω πιο συστηματικά στην σχολή μπας και γνωρίσω κανέναν άνθρωπο αλλά τι να πω;Φταίω εγω;Ίσως,πάντως με κανέναν δεν ταιριάξαμε(πάντα βέβαια απ τις συνθήκες που περιέγραψα-πηγαίναμε μια φορά την εβδομάδα κάναμε τα εργαστήρια μας απ το πρωι ως το βράδυ,κοιτάγαμε να φύγουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα γίνεται γιατί είχαμε μια απόσταση να διανύσουμε και ξανά την άλλη εβδομάδα μετά) να γίνουμε φίλοι.Ούτε εγω βρήκα κάποιον αλλά ούτε εμένα μου έδειξε κάποιος κάτι οτι θέλει να γίνουμε φίλοι.Κάπου στο τέλος της χρονιάς εκείνης δλδ πριν περίπου δυο χρόνια γνώρισα μια κοπέλα που αν αρχίσω να περιγράφω τι έγινε μ αυτή θέλω 5 ώρες.Γενικά στην αρχή κολλήσαμε κάναμε κολλητή παρέα εγω μιας και δεν είχα κανέναν άλλον δέθηκα πολύ μαζί της,αυτή έδειχνε να ανταποκρίνεται,περάσαμε το καλοκαίρι του '13 υπέροχα μαζί αλλά τέλος πάντων πριν καλά καλά εδραιώσουμε την φιλία μας τσακωθήκαμε άσχημα(πάλι κατα σύμπτωση μετά την εξεταστική του Σεπτεμβρίου).Μετά απο εναν ολόκληρο χρόνο και διάφορες αποτυχημένες προσπάθειες απο μέρους μου να τα ξαναβρούμε μου έστειλε μήνυμα μετανιωμένη και μου είπε οτι φέρθηκε απαίσια κτλ και να την συγχωρέσω και εγω το έκανα αλλά και τώρα πλέον σχεδόν δεν μιλάμε.Τέλος πάντων δεν θέλω να αναφερθώ πολύ σ αυτή την κοπέλα γιατί είναι κλινική περίπτωση ανθρώπου και κανείς δεν μπορεί να την βοηθήσει εκτός απ τον εαυτό της.Εγω μιας και είχα μπει στο 5ο έτος και απ την σχολή δεν είχα περάσει παρά ελάχιστα μαθήματα αποφάσισα να νοικιάσω σπίτι μ ενα παιδί που κι αυτός ήταν στην ίδια φάση αλλά επειδή δεν μας άρεσε το μέρος και δεν θέλαμε να μένουμε συνέχεια θέλαμε κάτι οσο το δυνατόν πιο φθηνό για να μένουμε 2-3 νύχτες το πολύ εκεί.Εγω πλέον μιας και τσακωθήκαμε τόσο απροσδόκητα με την κοπέλα,τσακώθηκα άσχημα και με την τελευταία καλή μου φίλη(γιατί το αγόρι της ζήλευε υπερβολικά την σχέση μας και για χάρη του ξέκοψε εντελώς μαζί μου) και χωρίς να έχω άλλους φίλους πέρασα τον χειρότερο χειμώνα της ζωης μου,είχα κατάθλιψη,δεν ήθελα να σηκωθώ απ το κρεβάτι μου καν,δεν έτρωγα,κοιμόμουν ελάχιστα,δεν ήθελα να δω τηλεόραση ή να κάτσω στο pc πόσο μάλλον να κάνω κάτι πιο σοβαρό και ουσιώδες.Κάπου εδω να πω οτι και ο φίλος που μου συγκατοικήσαμε είχε χωρίσει με την κοπέλα του μετά απο πέντε χρόνια και έφταιγε αυτός εξ ολοκλήρου οπότε ήταν σε μια παρόμοια κατάσταση με μένα και όταν γυρίζαμε πίσω στην Αθήνα το μόνο που έκανε ήταν να προσπαθεί να τα ξαναβρεί με την κοπέλα του.Τέλος πάντων δεν θα ναι καθόλου υπερβολή να πω οτι μετά απο ενάμιση χρόνο που μένω(έστω 3 μέρες) στην σχολή δεν εχω γνωρίσει κανένα παιδί να κάνουμε παρέα(πόσο μάλλον να γίνουμε καλοί φίλοι).Δεν ξέρω αν φταίω εγω και εχω καταντήσει απωθητικός χαρακτήρας αλλά σ αυτή την σχολή δεν βρίσκω σχεδόν κανέναν που να ταιριάζουμε και όσοι ενας-δυο θα μπορούσαμε να κάνουμε παρέα μιας και είμαστε ηδη μεγάλο εξάμηνο έχουν δικές τους παρέες,ή σχέσεις και είναι απορροφημένοι εκεί,ή άλλους φίλους εκτός σχολής.Μόνο με τον συγκάτοικο μου ταιριάζουμε και είμαστε(μετά απο 1.5 χρόνο συγκατοίκησης) φίλοι αλλά και αυτόν δεν τον βλέπω σχεδόν ποτέ εκτός του όταν μένουμε μαζί.Δουλεύει κάθε μέρα με τον πατέρα του,λόγω αυτών που είχαν περάσει περσι με την κοπέλα του επιδιώκει να την βλέπει όσο συχνότερα γίνεται,έχει και άλλους δικούς του φίλους απο παλιά...είναι ο μόνος άνθρωπος που τον καταλαβαίνω και τον δικαιολογώ που δεν βλεπόμαστε μιας και τρεις μέρες είμαστε μαζί και οκ θέλει προφανώς δεν είμαι το επίκεντρο της ζωής του.

    Κάπως έτσι έχει η κατάσταση...Νιώθω οτι είμαι σ ενα τέλμα και δεν μπορώ να βγω απο κει.Θέλω να κάνω πράγματα,να γνωρίσω ανθρώπους,να μάθω άλλα πράγματα,θέλω γενικά να ζήσω πιο έντονα.Αλλά είναι αυτό που λένε "Όλοι σου λένε οτι αξίζεις το καλύτερο αλλά κανείς δεν είναι διατεθειμένος να στο δώσει" .Να φέρω παράδειγμα το καλοκαίρι δούλευα σε διαφημιστική εταιρία για ενα τρίμηνο για προώθηση προιόντων.Δούλευα μαζί με μιά κοπέλα που άλλαζε ανα βδομάδα,προφανώς όταν τον άλλον τον βλέπεις μόλις δυο φορές δεν μπορείς να τον γνωρίσεις.Παρ ολα αυτά με μια κοπέλα,επειδή έτυχε να δουλέψουμε δυο φορές μαζί κρατήσαμε μια επαφή μέσω FB.Τον Οκτώβριο και αφού είχαμε τελειώσει 3 μήνες την δουλειά με πήρε μια κοπέλα τηλέφωνο και μου είπε οτι άλλαξε νούμερο και μου είπε να την πάρω να βγούμε(Επίσης μου κανε πλάκα οτι είδε μια φώτο μου στο fb οτι εχω αφήσει πολλά γένια και δεν μου πάνε:p ε αυτό αν μη τι άλλο δεν δείχνει ενα ενδιαφέρον,για να βγούμε μια βόλτα δεν λεω κατι παραπάνω).Παιδιά την πήρα 2-3 φορές τηλέφωνο και έλεγε πως είναι κλειστό,της έστειλα αίτημα φιλίας στο FB(γτ δεν την ειχα καν φιλη,να πω την αλήθεια την ειχα εντελώς ξεχάσει δεν ήταν και απ τα κορίτσια που είχαμε ας πούμε χημεία μεταξύ μας) με δέχθηκε της έστειλα μήνυμα και δεν απάντησε καν!!Της ξαναέστειλα και τίποτα.Λίγο μετά τα Χριστούγεννα και λόγω κάποιων γεγονότων με την κοπέλα που ανέφερα παραπάνω ήθελα να μιλήσω σε κάποιον,βασικά να ξεχαστεί λίγο το μυαλό μου και λεω δεν στέλνω ενα τρίτο τελευταίο μήνυμα στην κοπέλα μπας και;Έστειλα και στην άλλη κοπέλα που είχαμε επαφές και σε μια άλλη γνωστή μου.Καμία δεν απάντησε στα μηνύματα μου.Καλά τι πίστευαν οτι θέλω να τους την πέσω;Έλεος καταρχήν απ οσο ήξερα και οι δυο κοπέλες που δουλεύαμε μαζί το καλοκαίρι είχαν σχέσεις και η τρίτη κοπέλα είναι κολλημένη με άλλον,το μόνο που ήθελα ήταν να βγούμε για εναν ρημαδοκαφέ!!Δλδ απο στοιχειώδη ευθιξία εγω του αλλουνού θα του απάνταγα-αφού ο ρουφιάνος το FB δείχνει πότε διαβάστηκε ενα μήνυμα,με κοροιδεύουν μες τα μούτρα μου- και θα έλεγα μια δικαιολογία αν δεν ήθελα να βγω.Έφαγα τρία άκυρα στην σειρά και το μόνο που έκανα ήταν να στείλω ενα μήνυμα "Γεια σου ταδε,τι κάνεις πως περνάς" δηλαδή τι να πω πια...Να πω οτι βγήκαμε 2-3 φορές και με απομάκρυναν να πω οκ φταίω εγω και η συμπεριφορά μου αλλά τώρα έχω περάσει σ άλλο level δεν μου απαντάνε καν στις προσκλήσεις μου πλέον!Εκείνες τις μέρες έστειλα κ σ έναν συμμαθητή μου απο παλιά που δεν είχαμε ποτέ ιδιαίτερες σχέσεις αλλά κάναμε λίγο παρέα να βγούμε αν μπορούσε.Μου λέει ναι ρε,κανονίσαμε μια μέρα και μια ώρα πριν βγούμε μου στέλνει οτι κάτι του έτυχε και δεν μπορεί αλλά θα μου στείλει παρ αυτά μες την εβδομάδα!Μην σας πω τώρα τι μου έστειλε και γίνω κακός ;);) Το καταλαβαίνω οτι οι άλλοι έχουν γεμάτες ζωές,έχουν φίλους,σχέσεις,δουλειά ίσως.. τέλος πάντων έχουν γεμάτο πρόγραμμα αλλά να μου λες οτι δεν μπορείς να βγεις για δυο ωρες για ενα καφέ το μήνα(ούτε καν την εβδομάδα) προσβάλλεις την νοημοσύνη μου.Και το θέμα ρε γαμώτο είναι τοι αυτό το παιδί και 2-3 ακόμα άτομα αν τους ξαναστείλω κάποια στιγμή θα βγούμε για έναν καφέ δεν είναι τόσο θέμα αυτό αλλά μέχρι εκεί θα πάει.Με την συμπεριφορά τους δείχνουν ξεκάθαρα οτι δεν θέλουν κάτι άλλο απ το να πιούν εναν καφέ κ εγω θέλω να βρω φίλους οχι μόνο να πινω εναν καφέ μια φορά τον χρόνο.

  2. #2
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2013
    Posts
    13
    Πλέον το χω συνηθίσει εν μέρη,δεν πάσχω απο κατάθλιψη,δεν αισθάνομαι (ιδιαίτερα) χάλια,ξέρω οτι υπάρχουν και πολύ χειρότερα πράγματα στην ζωη αλλά έρχονται ωρες που πνίγομαι μες το σπίτι.Σκέφτομαι και κάποια αρνητικά πχ θα πάθω κάτι είτε σοβαρό είτε οχι,εκτός απ την οικογένεια μου κανείς άλλος δεν θα το μάθει,κανείς άλλος δεν θα ενδιαφερθεί,μονο ο συγκατοικος μου θα το πάρει πρέφα και αυτός ανάλογα τις δουλειές του.Ή ακόμα και κάτι καλό να συμβεί να πάρω πτυχίο,δεν θα χω με ποιον να βγω να χαρεί μαζί μου,να δείξω την χαρά μου σε κάποιον!! Δεν θα ναι υπερβολή να πω οτι τους τελευταίους τρεις χειμώνες(μ αυτόν) εχω βγει κάπου 10 φορές αργά για ενα ποτό και ζήτημα να χω βγει άλλες είκοσι φορές χονδρικά για εναν καφέ.Απίστευτα πράγματα για μένα,την φανταζόμουν εντελώς αλλιώς την φοιτητική μου ζωή(οτι κοροιδεύεις το λούζεσαι μια τεράστια αλήθεια ζωής αυτή).Και η πλάκα είναι ρε γαμώτο οτι εξωτερικά δείχνω ενας εντελώς άλλος άνθρωπος,δεν φαίνομαι άνθρωπος που έχει κλειστεί σπίτι του και είναι χωρίς φίλους αλλά το αντίθετο δεν ξέρω πως τα χω καταφέρει και προσποιούμαι τόσο καλά,ειλικρινά κ εγω απορώ.Διάφοροι συμφοιτητές που δεν με ξέρουν με ρωτάνε,που βγαίνω που συχνάζω,αν εχω παει στο τάδε καινούργιο μαγαζί,αν εχω κάνει εκείνο ή το άλλο.Το ίδιο και τα κορίτσια το καλοκαίρι που δουλεύαμε μαζί,όλοι όσοι δεν με ξέρουν νομίζουν οτι είμαι εξωστρεφείς τύπος με πλούσια κοινωνική ζωη,με φίλους,διάφορες γνωριμίες και τέτοια.Αλλά η αλήθεια είναι ακριβώς αντίθετη,κάθομαι σπίτι μου και "μαραζώνω".Πριν λίγες ωρες με πήρε τηλέφωνο μια ξαδέρφη μου(στην ηλικία μου αλλά μένει σ άλλη πόλη) να δει τι κάνω.Τις λεω πως και μέσα εσυ σήμερα Σαββατιάτικα;Ε μου λέει νωρίς είναι ακόμα καλέ έχω ωρα να βγω και ήταν 11 παρά,αισθάνθηκα μέσα μου για λίγο τόσο γέρος και είμαι 23,5...Για μένα πλέον δεν υπάρχει Σαββατόβραδο,Παρασκευοβρα� �ο και τέτοια.Όλες οι μέρες ίδιες μου φαίνονται εκτός απο κάποιες καθημερινές που παω στην σχολή και εχω μάθημα.Αφού παλιά δεν ήθελα να παω στρατό γιατί πίστευα οτι θα χάσω 9 μήνες απ την ζωη μου άδικα,πλέον ανυπομονώ να έρθει ο Σεπτέμβρης να παω μπάς και γνωρίσω εκεί κάποιον άνθρωπο που θέλει να γίνουμε φίλοι,πραγματικά εχω απελπιστεί πλεόν!

    Θα μου πεις γιατί έγραψες ολο αυτό το τεράστιο κατεβατό;Θα σου βρούμε εμείς φίλους μέσω ίντερνετ μ ενα μαγικό ραβδάκι ή θα φτιάξουμε την κατάσταση;Προφανώς οχι, απλά ήθελα να το μοιραστώ με κάποιον(και ειλικρινά ευχαριστώ όποιον κατάφερε και το διάβασε όλο αυτό το πράγμα) και δεύτερον να μου πει κάποιος τρίτος πως θα αντιμετώπιζε αυτός την κατάσταση και κάποια δραστηριότητα που θα μπορούσα να κάνω να απασχολείτε λίγο το μυαλό μου.Καλώς η κακώς και απο τον χαρακτήρα μου αλλά και απο τις καταστάσεις που έχουν προκύψει δεν μου βγαίνει να παω μόνος μου για καφέ ή ξέρω γω να παω να μαθω κάποιο μουσικό όργανο(εντελώς τυχαίο παράδειγμα αυτό το τελευταίο).Sorry αν κούρασα,σας προειδοποίησα πάντως :D και ευχαριστώ εκ των προτέρων σε όποιον ενδιαφερθεί να μου απαντήσει

  3. #3
    Banned
    Join Date
    May 2012
    Location
    Στο αγνωστο με βαρκα την ελπιδα
    Posts
    4,694
    Quote Originally Posted by Heisenberg View Post
    Πλέον το χω συνηθίσει εν μέρη,δεν πάσχω απο κατάθλιψη,δεν αισθάνομαι (ιδιαίτερα) χάλια,ξέρω οτι υπάρχουν και πολύ χειρότερα πράγματα στην ζωη αλλά έρχονται ωρες που πνίγομαι μες το σπίτι.Σκέφτομαι και κάποια αρνητικά πχ θα πάθω κάτι είτε σοβαρό είτε οχι,εκτός απ την οικογένεια μου κανείς άλλος δεν θα το μάθει,κανείς άλλος δεν θα ενδιαφερθεί,μονο ο συγκατοικος μου θα το πάρει πρέφα και αυτός ανάλογα τις δουλειές του.Ή ακόμα και κάτι καλό να συμβεί να πάρω πτυχίο,δεν θα χω με ποιον να βγω να χαρεί μαζί μου,να δείξω την χαρά μου σε κάποιον!! Δεν θα ναι υπερβολή να πω οτι τους τελευταίους τρεις χειμώνες(μ αυτόν) εχω βγει κάπου 10 φορές αργά για ενα ποτό και ζήτημα να χω βγει άλλες είκοσι φορές χονδρικά για εναν καφέ.Απίστευτα πράγματα για μένα,την φανταζόμουν εντελώς αλλιώς την φοιτητική μου ζωή(οτι κοροιδεύεις το λούζεσαι μια τεράστια αλήθεια ζωής αυτή).Και η πλάκα είναι ρε γαμώτο οτι εξωτερικά δείχνω ενας εντελώς άλλος άνθρωπος,δεν φαίνομαι άνθρωπος που έχει κλειστεί σπίτι του και είναι χωρίς φίλους αλλά το αντίθετο δεν ξέρω πως τα χω καταφέρει και προσποιούμαι τόσο καλά,ειλικρινά κ εγω απορώ.Διάφοροι συμφοιτητές που δεν με ξέρουν με ρωτάνε,που βγαίνω που συχνάζω,αν εχω παει στο τάδε καινούργιο μαγαζί,αν εχω κάνει εκείνο ή το άλλο.Το ίδιο και τα κορίτσια το καλοκαίρι που δουλεύαμε μαζί,όλοι όσοι δεν με ξέρουν νομίζουν οτι είμαι εξωστρεφείς τύπος με πλούσια κοινωνική ζωη,με φίλους,διάφορες γνωριμίες και τέτοια.Αλλά η αλήθεια είναι ακριβώς αντίθετη,κάθομαι σπίτι μου και "μαραζώνω".Πριν λίγες ωρες με πήρε τηλέφωνο μια ξαδέρφη μου(στην ηλικία μου αλλά μένει σ άλλη πόλη) να δει τι κάνω.Τις λεω πως και μέσα εσυ σήμερα Σαββατιάτικα;Ε μου λέει νωρίς είναι ακόμα καλέ έχω ωρα να βγω και ήταν 11 παρά,αισθάνθηκα μέσα μου για λίγο τόσο γέρος και είμαι 23,5...Για μένα πλέον δεν υπάρχει Σαββατόβραδο , Παρασκευοβραδο και τέτοια . Όλες οι μέρες ίδιες μου φαίνονται εκτός απο κάποιες καθημερινές που παω στην σχολή και εχω μάθημα . Αφού παλιά δεν ήθελα να παω στρατό γιατί πίστευα οτι θα χάσω 9 μήνες απ την ζωη μου άδικα , πλέον ανυπομονώ να έρθει ο Σεπτέμβρης να παω μπάς και γνωρίσω εκεί κάποιον άνθρωπο που θέλει να γίνουμε φίλοι , πραγματικά εχω απελπιστεί πλεόν!

    Θα μου πεις γιατί έγραψες ολο αυτό το τεράστιο κατεβατό ; Θα σου βρούμε εμείς φίλους μέσω ίντερνετ μ ενα μαγικό ραβδάκι ή θα φτιάξουμε την κατάσταση ; Προφανώς οχι, απλά ήθελα να το μοιραστώ με κάποιον (και ειλικρινά ευχαριστώ όποιον κατάφερε και το διάβασε όλο αυτό το πράγμα) και δεύτερον να μου πει κάποιος τρίτος πως θα αντιμετώπιζε αυτός την κατάσταση και κάποια δραστηριότητα που θα μπορούσα να κάνω να απασχολείτε λίγο το μυαλό μου . Καλώς η κακώς και απο τον χαρακτήρα μου αλλά και απο τις καταστάσεις που έχουν προκύψει δεν μου βγαίνει να παω μόνος μου για καφέ ή ξέρω γω να παω να μαθω κάποιο μουσικό όργανο (εντελώς τυχαίο παράδειγμα αυτό το τελευταίο) . Sorry αν κούρασα , σας προειδοποίησα πάντως :D και ευχαριστώ εκ των προτέρων σε όποιον ενδιαφερθεί να μου απαντήσει
    να αφηνεις κενα στα σημεια στιξης για να μην κοβεται το μηνυμα.

  4. #4
    Banned
    Join Date
    Feb 2013
    Location
    σε 1 λιμνουλα!
    Posts
    14,042
    σε λιγο ετσι οπως πας σε βλεπω να εκδιδεις κ βιβλιο με την αυτοβιογραφια σου..

    ελπιζω οτι καταλαβα ολο το κειμενο αφου το διαβαζα λιγο γρηγορα αυτο που συγκρατησα περισσοτερο ειναι οτι ελεγες οτι φαινεσαι αλκλος ανθρωπος κ αλλος ανθρωπος εισαι βασικα για αυτο δυσκολευεσαι να βρεις επαφες με τους αλλους ανθρωπους γιατι δε ξερεις πως να τους παρουσιασεις τον εαυτο σου περιπου βασικα μαλον θα πρεπει να βρεις ενα τροπο να πλησιαζεις τους αλλους ισως μονο αυτους που θες αλ΄λα θα πρεπει να σαι σιγουρος οτι σου ταιριαζουν κ οτι τεριαζεις με αυτους.μαλον χρειαζεσαι αρκετο ψαξιμο γενικοτερα

  5. #5
    Banned
    Join Date
    May 2012
    Location
    Στο αγνωστο με βαρκα την ελπιδα
    Posts
    4,694
    Προσωπικα δεν με κουρασες καθολου.. Το διαβασα πολυ ευχαριστα το κειμενο σου. Και καλογραμμενο ειναι και σε καταλαβαινω.
    Κοιτα δυστυχως οσο μεγαλωνεις θα καταλαβαινεις ολο και περισσοτερο τα θεμελια που εχουν οι φιλιες σου.. Στην δικη σου περιπτωση δεν ειχαν καλα θεμελια και αν θες και λογω συνθηκων εχασες τα παλια σου φιλαρακια.. Ενταξει αντιλαμβανομαι οτι εχεις μπει σε εναν φαυλο κυκλο αρνητικοτητας και μοναξιας , ομως αυτη η κατασταση θα αλλαξει καποια στιγμη..
    Θα σου ελεγα καλα κανεις και προσπαθεις και χτυπας πορτες και κουδουνια φιλων ή γνωστων , γιατι ενταξει αμα κλειστεις και στο καβουκι σου δεν κανεις τιποτα , απλα προσπαθησε να εισαι πιο χαλαρος , να μην εισαι αθελα σου πιεστικος .
    Θα αλλαξει η κατασταση θα το δεις.

  6. #6
    Banned
    Join Date
    Feb 2013
    Location
    σε 1 λιμνουλα!
    Posts
    14,042
    εγω δε το βρισκω τοσο σοβαρο το οτι γραφει ποτε διαβαστηκε το μυνημα αν ειναι να το διαβασει θα το διαβασει σημερα αυριο η καπια στιγμη απλα καπιες φορες για να τραβηξεις τη προσοχη καπιοι θα χρειαστει να σταματησεις κ λιγο να μιλας γιατι οταν μιλας συνεχεια οι αλλοι χρειαζονται καπιο χρονο μεχρι να απαντησουν συνηθως. αν δειχνεις αλλος ανθρωπος κ αλλος ανθρωπος εισαι η μονη λυση για να τα βγαλεις περα ετσι ειναι να προσπαθεις να πιθανολογισεις πιος ειναι ο καταληλος για να του διξεις τον εαυτο σου χωρις απαραιτητα να το καταλαβουν οι αλλοι (καταλαβουν δε το καταλαβουν μη σε νιαζει) μονο ετσι βλεπω να καταφερνεις να διατηρεις αυτο το στιλ.

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2013
    Posts
    13
    Quote Originally Posted by αλεξανδρος_77 View Post
    σε λιγο ετσι οπως πας σε βλεπω να εκδιδεις κ βιβλιο με την αυτοβιογραφια σου..

    ελπιζω οτι καταλαβα ολο το κειμενο αφου το διαβαζα λιγο γρηγορα αυτο που συγκρατησα περισσοτερο ειναι οτι ελεγες οτι φαινεσαι αλκλος ανθρωπος κ αλλος ανθρωπος εισαι βασικα για αυτο δυσκολευεσαι να βρεις επαφες με τους αλλους ανθρωπους γιατι δε ξερεις πως να τους παρουσιασεις τον εαυτο σου περιπου βασικα μαλον θα πρεπει να βρεις ενα τροπο να πλησιαζεις τους αλλους ισως μονο αυτους που θες αλ΄λα θα πρεπει να σαι σιγουρος οτι σου ταιριαζουν κ οτι τεριαζεις με αυτους.μαλον χρειαζεσαι αρκετο ψαξιμο γενικοτερα
    Ευχαριστώ για την απάντηση σου!Ναι η αλήθεια ειναι οτι έγραψα πολλά και ίσως άχρηστες λεπτομέρειες απλά για να δείξω οτι τα πράγματα δεν ήταν εύκολα ούτε ολα πήγαιναν κατ ευχήν αλλά έπεσαν πάρα πολλές ατυχίες που συσσωρεύτηκαν και φτάσαμε εδω που φτάσαμε.Κατα τ' άλλα δεν προσπαθώ ούτε στο ελάχιστο(μα ούτε στο ελάχιστο όμως!!) να δείξω άλλος άνθρωπος,ούτε προσπαθώ καθόλου να το παίξω άνετος ενω μέσα μου βράζω,βγαίνει απο μόνο του ή μάλλον για κάποιον λόγο που δεν γνωρίζω αυτό αντιλαμβάνονται οι άλλοι.Εντάξει σίγουρα παίζει ρόλο και οτι δεν κάθεται κανείς να ασχοληθεί μαζί μου σοβαρά όλοι αυτοί που λεω κρίνουν επιφανειακά.Τώρα όσο αφορά το άλλο σου μηνυμα για να μην το κάνω και αυτό quote να σου πω οτι ούτε εγω πιστεύω οτι το "Διαβαστηκε" του facebook είναι κακό απλά διευκρινίζω οτι ο άλλος ξέρει πότε διάβασες ενα μήνυμα επομένως κατανοεί ακόμα πιο γρήγορα πότε τον γράφεις.Θα μου πεις έτσι κι αλλιώς δεν θα το καταλάβαινες;Σίγουρα απλά θέλω να τονίσω οτι κάποιοι δεν κρατάνε καν τα προσχήματα της αναισθησίας τους.Όπως είπα δεν προσπάθησα να επικοινωνήσω με τον κάθε ξέμπαρκο αλλά με γνωστά μου άτομα και πιστεύω οτι μου αξίζει(σε όλους βασικά) να μου απαντάνε στο μήνυμα και αν δεν γουστάρουν ας πουν μια δικαιολογία και ας διακόψουν την επικοινωνία.

    Quote Originally Posted by mnimonio View Post
    Προσωπικα δεν με κουρασες καθολου.. Το διαβασα πολυ ευχαριστα το κειμενο σου. Και καλογραμμενο ειναι και σε καταλαβαινω.
    Κοιτα δυστυχως οσο μεγαλωνεις θα καταλαβαινεις ολο και περισσοτερο τα θεμελια που εχουν οι φιλιες σου.. Στην δικη σου περιπτωση δεν ειχαν καλα θεμελια και αν θες και λογω συνθηκων εχασες τα παλια σου φιλαρακια.. Ενταξει αντιλαμβανομαι οτι εχεις μπει σε εναν φαυλο κυκλο αρνητικοτητας και μοναξιας , ομως αυτη η κατασταση θα αλλαξει καποια στιγμη..
    Θα σου ελεγα καλα κανεις και προσπαθεις και χτυπας πορτες και κουδουνια φιλων ή γνωστων , γιατι ενταξει αμα κλειστεις και στο καβουκι σου δεν κανεις τιποτα , απλα προσπαθησε να εισαι πιο χαλαρος , να μην εισαι αθελα σου πιεστικος .
    Θα αλλαξει η κατασταση θα το δεις.
    Σ ευχαριστώ και σένα mnimonio(BTW τι nick ειναι αυτο;; :p ) .Πιστεύω οτι είμαι εντελώς χαλαρός και καθόλου πιεστικός.Δηλαδή όπως είπα η άλλη κοπέλα με είχε δει δυο φορές όλες κι όλες στην ζωη της,έκανε τον κόπο να μπει στο προφίλ μου στο fb ενω δεν είμασταν φίλοι και με πήρε και τηλέφωνο ενω είχαμε να μιλήσουμε τρεις μήνες.Εγω μετά την πήρα και αφού έλεγε κλειστό,της έστειλα ενα μήνυμα στο fb,μετά απο δέκα μέρες άλλο ένα και -εντάξει το τρίτο ίσως μαλακία μου αλλά τέλος πάντων- ενα τρίτο δυο μήνες μετά!Είναι αυτό πίεση;Στην άλλη κοπέλα τα ίδια μιλάγαμε που και που πριν τα Χριστούγεννα,οχι τίποτα τρελό κανά μηνυμα,κανα like τέτοια ε και όταν της έστειλα τον Φεβρουάριο και δεν απάντησε δεν της εχω ξαναστείλει...Δηλαδή αν αυτό είναι πίεση τι να πω,παίζει να χω και πρόβλημα αντιληπτικότητας στην τελική.Στον συμμαθητή μου που έκανα κίνηση και μου το ακύρωσε δεν του ξανάστειλα,περιμένω μπας και αν και είμαι σίγουρος οτι δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να στείλει.

    Δεν λεω,θέλω να κάνω θετικές σκέψεις,αυτό που θα πω δεν είναι προς τιμήν μου αλλά διαβάζοντας και άλλες ιστορίες εδω μέσα συνειδητοποιώ πως υπάρχουν και (πολύ) χειρότερα και παρηγοριέμαι κάπως...Αλλά πάνε δυόμιση χρόνια ρε συ,θέλω να ξεκολλήσω απ αυτή την κατάσταση και ειλικρινά δεν βλέπω τον παραμικρό τρόπο πως να το κάνω αυτό.Όταν και οι γνωστοί δεν απαντάνε καν(!!) στα μηνυματα σου να βασιστώ σε αγνώστους;

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2012
    Posts
    1,342
    Στειλτης και πες της...
    "Tread lightly...I am the danger, i am the one who knocks the door....BITCH"

    :p

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2009
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    1,710
    @χαιζενμπεργκ απτο μπρεικιν μπαντ ε?σειραρα!

    εντιτ: σορυ για το οφτοπικ

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2013
    Posts
    1,820
    Καλησπερα σου μελος,οντως στις φιλικες σου σχεσεις εχεις περασει δυσκολες φασεις,διαβασα ολο το κειμενο σου,οπως λες κ εσυ ο καθενας εχει την ζωη του κ δεν ειμαστε πλεον παιδια να σκεφτομαστε μονο τους φιλους,ιδανικο για σενα ειναι να βρεις την καταλληλη γυναικα για να κανετε μετεπειτα οικογενεια σας κ τοτε ουτε μονος θα εισαι ουτε θα νιωθεις μεσα σε τελμα,επισης κ στο μελλοντικο εργιασιακο περιβαλλον θα σου δοθουν ευκαιριες να γνωρισεις κοσμο ομως να θυμασαι οτι στην ενηλικη ζωη αλλάζουν οι προτεραιοτητες του ανθρωπου πρωτα συζυγος παιδια δουλεια κ μετα οι φιλοι ειναι επειδη δεν υπαρχει πολυς χρονος για ολα το παν ειναι να δημιουργησεις οικογενεια να πιασεις δουλεια κ η ζωη σου θα ειναι πραγματικα γεματη

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2008
    Posts
    1,279
    Quote Originally Posted by Heisenberg View Post
    Απίστευτα πράγματα για μένα,την φανταζόμουν εντελώς αλλιώς την φοιτητική μου ζωή(οτι κοροιδεύεις το λούζεσαι μια τεράστια αλήθεια ζωής αυτή).Και η πλάκα είναι ρε γαμώτο οτι εξωτερικά δείχνω ενας εντελώς άλλος άνθρωπος,δεν φαίνομαι άνθρωπος που έχει κλειστεί σπίτι του και είναι χωρίς φίλους αλλά το αντίθετο δεν ξέρω πως τα χω καταφέρει και προσποιούμαι τόσο καλά,ειλικρινά κ εγω απορώ.
    γιατι δειχνεις κατι τελειως αντιθετο απο αυτο που εισαι? γιατι προσποιήσαι?

    ολοι οι ανθρωποι ετσι ειναι, κ γω αν παθω κτ κανενα δν εχω. εξαλλου μονοι μας ειμαστε στη ζωη.

  12. #12
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2013
    Posts
    13
    Quote Originally Posted by Nocash View Post
    Στειλτης και πες της...
    "Tread lightly...I am the danger, i am the one who knocks the door....BITCH"

    :p
    Χαχχαχα λες; :p

    Quote Originally Posted by εσωτερική_σήψη View Post
    @χαιζενμπεργκ απτο μπρεικιν μπαντ ε?σειραρα!

    εντιτ: σορυ για το οφτοπικ
    Ναι ρε συ προφανώς!Απ τις καλύτερες σειρές ever!

    Quote Originally Posted by μυσπ View Post
    Καλησπερα σου μελος,οντως στις φιλικες σου σχεσεις εχεις περασει δυσκολες φασεις,διαβασα ολο το κειμενο σου,οπως λες κ εσυ ο καθενας εχει την ζωη του κ δεν ειμαστε πλεον παιδια να σκεφτομαστε μονο τους φιλους,ιδανικο για σενα ειναι να βρεις την καταλληλη γυναικα για να κανετε μετεπειτα οικογενεια σας κ τοτε ουτε μονος θα εισαι ουτε θα νιωθεις μεσα σε τελμα,επισης κ στο μελλοντικο εργιασιακο περιβαλλον θα σου δοθουν ευκαιριες να γνωρισεις κοσμο ομως να θυμασαι οτι στην ενηλικη ζωη αλλάζουν οι προτεραιοτητες του ανθρωπου πρωτα συζυγος παιδια δουλεια κ μετα οι φιλοι ειναι επειδη δεν υπαρχει πολυς χρονος για ολα το παν ειναι να δημιουργησεις οικογενεια να πιασεις δουλεια κ η ζωη σου θα ειναι πραγματικα γεματη
    Κάτσε μυσπ γιατί πήρες φόρα.Ποιά γυναίκα και παιδιά;Υπερβολικά μακροπρόθεσμο αυτό που λες.Καταλαβαίνω(νομίζω) τι θες να πεις αλλά αυτή την στιγμή δεν μπορώ ούτε κατά διάνοια να σκεφτώ κάτι τέτοιο.Τώρα απο κει και πέρα,όπως είπαμε όλοι έχουν τις ζωες τους αλλά μην περνάμε και στο άλλο άκρο.Εγω αντίθετα με σένα πιστεύω οτι αν υπάρχει θέληση,υπάρχει χρόνος να τα συνδιάσεις ολα!Ίσως να μην τα κάνεις όλα στον ίδιο βαθμό αλλά αν θες προλαβαίνεις.Συν τοις άλλοις εγω μιλάω για άτομα ηλικίας 20-25 ετών που οι περισσότερες δουλειές τους είναι να σκεφτούν την σχολή τους,να πάνε στην δουλειά τους όσοι δουλεύουν(και μιλάω κυρίως για part time δουλειές,κλασσικές φοιτητικές δηλαδή) και να έχουν και την κοινωνική τοςυ ζωη.Να μου λέει άνθρωπος 22 ετών οτι δεν έχει ενα δίωρο-τρίωρο να διαθέση οχι την εβδομάδα αλλά στις δυο εβδομάδες για να πάει να πιει ενα καφέ συγνώμη αλλά νομίζω οτι με κοροιδεύει μες τα μούτρα μου και υποτιμά την νοημοσύνη μου.Δηλαδή στα 33-35 που πολύ πιθανό να δουλεύει συνεχώς,να έχει οικογένεια,παιδιά τι θα κάνει;Δεν θα ξαναδεί άνθρωπο στην ζωή του;Ας μην κοροιδευόμαστε και ας μην περνάμε στο άλλο άκρο.Χρόνος υπάρχει αν υπάρχει και θέληση,τουλάχιστον σ αυτές τις ηλικίες που αναφέρομαι.

    Quote Originally Posted by Gothly View Post
    γιατι δειχνεις κατι τελειως αντιθετο απο αυτο που εισαι? γιατι προσποιήσαι?

    ολοι οι ανθρωποι ετσι ειναι, κ γω αν παθω κτ κανενα δν εχω. εξαλλου μονοι μας ειμαστε στη ζωη.
    Όπως έγραψα κ αργότερα Gothly δεν προσπαθώ να προσποιηθώ βγαίνει αυτό το αποτέλεσμα απο μόνο του.Ειλικρινά δεν καταβάλω καμία απολύτως προσπάθεια να δείξω κάτι άλλο απ αυτό που είμαι!

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2008
    Posts
    1,279
    Quote Originally Posted by Heisenberg View Post

    Όπως έγραψα κ αργότερα Gothly δεν προσπαθώ να προσποιηθώ βγαίνει αυτό το αποτέλεσμα απο μόνο του.Ειλικρινά δεν καταβάλω καμία απολύτως προσπάθεια να δείξω κάτι άλλο απ αυτό που είμαι!
    μηπως το κανεις υποσυνειδητα για καποιο λογο? ακουγεται λιγο 'μαζοχιστικο' , δε σε κουραζει?
    σε ψυχολογο εχεις σκεφτει να πας? πιστευω θα σου δωσει μια ωθηση-αναλογα κ με τη δικη σου θεληση. κ ισως σου ξεδιαλυνει θεμα τα σου

  14. #14
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2013
    Posts
    13
    Quote Originally Posted by Gothly View Post
    μηπως το κανεις υποσυνειδητα για καποιο λογο? ακουγεται λιγο 'μαζοχιστικο' , δε σε κουραζει?
    σε ψυχολογο εχεις σκεφτει να πας? πιστευω θα σου δωσει μια ωθηση-αναλογα κ με τη δικη σου θεληση. κ ισως σου ξεδιαλυνει θεμα τα σου
    Οχι δεν νομίζω οτι γινεται υποσυνειδητα.Με όποιον άνθρωπο κάθομαι και κάνω μια πιο σοβαρή κουβέντα λεω τα παράπονα μου.Τώρα sorry σ ενα άτομο που το γνωρίζω εκείνη την στιγμή δεν θα κάτσω να του πω τα σωψυχα μου,πιστευω ο καθένας μας αυτό θα κανε!Να σου φέρω ενα παράδειγμα σήμερα βγηκα μ εναν παλιό μου συμμαθητή που τον συνάντησα τυχαία προχθές στο λεωφορείο.Τον είχα πετύχει άλλες δυο-τρείς φορές πιο παλιά και κανονίσαμε να βγούμε!Είχα να κάτσω μαζί του να πιούμε καφέ να τα πούμε αναλυτικά πάνω απο 5 χρόνια,παρ ολα αυτά επειδή είναι γνωστός απ τα παλιά και του εχω μια κάποια εμπιστοσύνη κ ενα θάρρος αφου είπαμε τα τυπικά αρχισαμε να λέμε πως περάσαμε σαν φοιτητές ολα αυτά τα χρόνια που μεσολάβησανγω Αυτός μου είπε οτι πέρασε τέλεια κτλ και εγω είπα μες τις άκρες οτι δεν πέρασα καλά.Του είπα οτι ξέκοψα με τους παλιούς φίλους,του είπα οτι στην σχολή δεν έκανα κανέναν ουσιαστικό φίλο,του ανέφερα και ενα δυο άλλα περιστατικά και αυτό.Εντάξει δεν κάθισα και να κλαφτώ sorry αλλά δεν είναι του χαρακτήρα μου.Του είπα όμως την αλήθεια,δεν το παιξα ιστορία.Αυτό έχω κάνει και σε άλλους δυο-τρεις ανθρώπους που εμπιστεύομαι και έτυχε να μιλήσω.Απλά εγω πιστεύω περισσότερο αυτό που είπα παραπάνω οτι κανείς δεν κάθεται να με ακούσει στα σοβαρά και μένουν όλοι στην επιφάνεια επειδή είμαι αρκετά τύπος της παρέας,κάνω πλάκες,είμαι ομιλητικός νομίζουν οτι όλα είναι μέλι γάλα.Αλλά ειλικρινά έτσι είναι ο χαρ/ας μου δεν μ αρέσει να μιζεριάζω με τα προβλήματα μου.Θα πω και το "παράπονο" μου αλλά θα κάνω και λίγο χαβαλέ.Τώρα γιατί όλοι μένουν στον χαβαλέ δεν μπορώ ακριβώς να το εξηγήσω πιστεύω επειδή κανενός δεν του καίγεται καρφάκι γι αυτά που λεω και τα προβλήματα είναι πιο δυσκολοχώνευτα απ τις πλάκες και τα αστεία.

    Σε ψυχολόγο οχι φέτος η αλήθεια είναι οτι δεν το σκέφτηκα να παω τι θα μου κάνει και αυτός;Θεος είναι;Πέρσι που όντως είχα κατάθλιψη το σκεφτόμουν σοβαρά να παω αλλά δεν έτυχε.Φέτος είμαι πιο καλά,δεν νιώθω οτι εχω προβλήματα,οτι πως να το πω νιώθω οτι κατι πάει στραβά με μένα ή τα βλέπω ολα απαισιόδοξα..Αυτό που δεν εχω καταλάβει είναι αν πραγματικά είμαι τόσο πολύ άτυχος το τελευταίο μεγάλο διάστημα ή αν όντως τελικά κάτι παίζει με μένα και δεν το χω πάρει πρέφα ακόμα.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2008
    Posts
    712
    Το θέμα σου έχει δύο σκέλη: Γιατί η κατάσταση έφτασε σε αυτό το σημείο και τι μπορεί να κάνεις ώστε η κατάσταση να βελτιωθεί από δω και πέρα. Για το πρώτο κομμάτι είναι πολύ πιθανόν αφού κατέληξες να ξεκόψεις από τους φίλους σου από το σχολείο να ένιωσες πανικό και οι προσπάθειές σου να πλησιάσεις άλλα άτομα να ήταν σπασμωδικές. Μπορεί τα άτομα αυτά να ένιωθαν ότι οι κινήσεις σου ήταν πολύ βεβιασμένες και αυτό να τους απωθούσε. Μπορεί επίσης να κλείστηκες τόσο πολύ στον εαυτό σου και να έχασες τόσο πολύ την αυτοπεποίθησή σου όταν έμεινες μόνος που η προσπάθειά σου να πλησιάσεις κόσμο να μην ήταν επαρκής. Επίσης, μπορεί να πλησίαζες άτομα που δεν είχατε κανένα κοινό και γι'αυτό να μην κρατάγατε επαφή. Τέλος, μπορεί ακόμη και αυτό που λες εσύ ότι εισαι η ψυχή της παρέας να μην αρέσει σε κάποιους γιατί μπορεί να βαριούνται τον πολύ χαβαλέ. Αυτές είναι μόνο μερικές σκέψεις, εσύ πρέπει να κάνεις την αυτοκριτική σου και να καταλάβεις τι ακριβώς συνέβη στην πραγματικότητα ώστε να καταφέρεις στο μέλλον να το διορθώσεις.

    Τώρα στο τι μπορείς να κάνεις από εδώ και πέρα προτείνω να βρεις ενδιαφέροντα για να απασχολείσαι και να γνωρίσεις κόσμο μέσα από αυτά. Έχεις περισσότερες πιθανότητες να βρεις άτομα που ταιριάζετε μέσα από μια δραστηριότητα που αρέσει και στους δύο παρά τυχαία άτομα που συναντάς έξω. Μπορείς να κάνεις κάποιο άθλημα, ζωγραφική, κάτι σχετικό με μουσική, κάποιο είδος χορού δόξα τω Θεώ υπάρχουν πάρα πολλές δραστηριότητες από τις οποίες μπορείς να διαλέξεις. Πιστεύω επίσης ότι τέτοιες δραστηριότητες μπορεί να οργανώνει και το ΤΕΙ σου ώστε να γνωρίσεις άτομα από εκεί. Επίσης αφού έχεις το σπίτι στην πόλη που σπουδάζεις ενώ πολύς κόσμος δεν έχει μπορείς να εκμεταλλευτείς αυτή την ευκαιρία και να πεις σε κάποια άτομα από τη σχολή ότι μπορείτε να διαβάζετε σπίτι σου πριν κάποια πρόοδο. Ή ότι μπορούν να έρθουν να βγείτε το προηγούμενο βράδυ, να κοιμηθούν σπίτι σου και το άλλο πρωί να πάτε στο πρωινό εργαστήριο χωρίς να ταλαιπωρηθουν από το ταξίδι. Ή κάτι ανάλογο πριν δώσετε μάθημα στην εξεταστική.. Αφού λες ότι μιλάς με κάποια άτομα μπορείς να τους πλησιάσεις προσφέροντάς τους αυτή την εξυπηρέτηση και να έρθετε πιο κοντά. Ή να κάνεις κάποια εργασία με κάποιους. Πάντως το ότι με κάποια άτομα δεν προχωρά η γνωριμία είναι φυσιολογικό, δεν μπορείς να ταιριάζεις με όλους.

Page 1 of 2 12 LastLast

Similar Threads

  1. Αδιέξοδο
    By Sonny in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 0
    Last Post: 04-07-2014, 17:29
  2. αδιεξοδο..
    By ram in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 33
    Last Post: 28-05-2011, 16:29
  3. αδιέξοδο
    By michalisyov in forum Αυτοανάλυση - Τα εσώτερα μας...
    Replies: 2
    Last Post: 18-05-2011, 14:18
  4. αδιέξοδο
    By mirtw in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 20
    Last Post: 12-05-2011, 16:22
  5. αδιεξοδο
    By otinanai in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 17
    Last Post: 19-04-2011, 14:19

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •