Πώς θα περιγράφατε την εμπειρία της ψυχοθεραπείας σας ??

[αλεξανδρος_77]

ΥΓ. ειχα γνωστο μου που ειχε σπουδασει στο εξωτερικο ψυχολογια ενοουσα.

[Αναζητηση]

σε ολα τα επαγγελματα δεν υπαρχουν καλες κ κακες εξαιρεσεις σε ολα τα επαγγελματα υπαρχει καλη πλευρα κ κακη πλευρα οπως ακριβως κ στα φαρμακα που βοηθουν σε ενα πραγμα γραφοντας κατεβατα απο παρενεργειες.
η μονη διαφορα ειναι πιον θα διαλεξεις για να δεις το νομισμα με τις δυο οψεις εγω τουλαχιστον που ειχα γνωστο μου γειτονα ενως φιλου μου που εμενε στο πανω διαμερισμα του φιλου μου που μιλαγαμε ωρες για ψυχολογικα θεματα ολες τις αναποδες πλευρες του απλα της εκανα γαργαρα επειδη ηταν φιλος μου.... η αυταπατη του τελειου που φανταζονται καπιοι δεν ειναι τιποτε αλλο απο δημιουργημα της φαντασιας τους αφου πολυ απλα στη φυση τελειο δεν υπαρχει.

Τέλειο στη ζωή δεν υπάρχει και καλύτερα, γιατί από τα λάθη μας γινόμαστε καλύτεροι όσοι το θέλουμε φυσικά.
Είναι πολύ καλό που πολλοί εδώ πάνε σε κέντρα ψυχικής υγείας. όμως δεν είμαστε ενημερωμένοι υπεύθυνα, έγκυρα. Εδώ, πχ, αρκετοί δεν ξέρουν τι αμοιβές παίρνουν ιδιώτες ψυχοθεραπευτές.
Υποχρεωτικό δεν είναι, αλλά καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει μ' αυτην την άγνοια γενικότερα κι εμείς να πέσουμε σε παγίδες.

Τι να πω..... ας δω τα νέα στην τιβί τώρα ;)

[αλεξανδρος_77]

πχ, αρκετοί δεν ξέρουν τι αμοιβές παίρνουν ιδιώτες ψυχοθεραπευτές.
Υποχρεωτικό δεν είναι,

το θεμα ειναι απλο ολα αυτα στηριζονται πανω στη λεξη αναγκη που μπορει να εχει καπιος σε συνδιασμο με τη μοναξια που συμφαιρει αφανταστα οσους ετοιμαζονται να τα κονομισουν οταν καπιος βρισκεται σε κακη ψυχολογικη κατασταση κ δε διαθετει το απαιτουμενο μυαλο για να μπορεσει ο ιδιος να βγαλει ακρη για το πως κ που θα βρει λυσεις μονος του στα θεματα του ετσι γεμιζουν τα ραντεβου φουλ σε σημειο να μη τους ενδιαφερει κ καν αν ερθουν κ αλλοι αφου ειναι τα παντα γεματα... οσο λιγοτερο μυαλο οσο περισσοτερη μοναξια τοσο περισσοτερα τα λεφτα.εγω αμφιβαλω αν ενδιαφερονται κ καν για το τι λενε για αυτους τα ραντεβου ειναι γεματα κ οι τσεπες επισης. ;)...

[Αναζητηση]

Σε μια πολύ δύσκολη φάση της ζωής μου, μπήκα κι εγώ σε ψυχοθεραπεία. Εχω σπουδάσει ψυχολογία και, θεωρητικά, γνώριζα σε βάθος αρκετά πράγματα. Άλλο η γνώσεις και άλλο η πείρα που αποκτάς σ' αυτήν τη σχέση αυτογνωσίας κι επίγνωση, Γιατί, δεν φτάνει μόνο να γνωρίζουμε τον εαυτό μας, αλλά να μπαίνουμε στη θέση του άλλου.
Με βοήθησε πολύ μια γυναίκα ιδιώτης ψυχολόγος, που τόνωσε την αυτοπεποίθησή μου, αλλά και ένας άνδρας θεραπευτής, γιατί κοντά του ανέπτυξα χαρακτήρα και δυνατή λογική / προαωπικότητα. Αυτόν βλέπω ακόμα, αν κάτι δεν μπορώ να διαχειριστώ μόνη μου και γιατί, στον ιδιωτικό τομέα, όλοι οι θεραπευτές έχουν το πλαφόν των 240 - 260 ευρώ το μήνα.
Πέρασα κι από κψυ, η εμπειρία μου εκεί ήταν πολύ τραυματική, αποφεύγω να το θυμάμαι καν. Φάρμακα δεν μπορώ να πάρω και ούτε θέλω.
Το μυστικό είναι να έχεις εσύ τον έλεγχο, αφού σταθείς στα πόδια σου και να θυμάσαι πάντα ότι, χωρίς χρήμα, η σχέση δεν υπάρχει, όσο και να "δέσεις" ή να έχεις χημεία με τον θεραπευτή.
Καλό είναι να μην αλλάζεις συχνά και να παλέψεις μ' έναν ψυχολόγο που σου ταιριάζει, τον ξέρεις, σε ξέρει κι έχεις εσύ τον έλεγχο, με την καλή έννοια.
Η, κυριώς, διαφορά με τα φάρμακα, αν σε παίρνει, είναι ότι ενας υπεύθυνος, έμπειρος ψυχολόγος βάζει "υπόστρωμα" τη δική του ψυχοσύνθεση και σε στηρίζει στα μεγάλα ζόρια.
Ακόμη και σήμερα όσοι σπουδάζουν ψυχολογία στο εξωτερικό, πρέπει να δώσουν εξετάσεις και στη χώρα μας, για να αναγνωριστουν οι σπουδές και να πάρεις την άδεια.
Οι τιμές παίζουν. Επίσημα, 30 ευρώ το φοιτιητικό, 40 ευρώ για τον ενήλικα, 50 η οικογενειακή, εξήντα η ομαδική για ενάμισι μήνα διάρκεια του γκρουπ.
Γνώμη μου, η ψυχολογία από μόνη της έκλεισε τον κύκλο της, Στο εξής θα συνυπάρχει με άλλες δουλειές, επιστήμες, ιατρική κλπ. ως συμβουλευτική αγωγή.
Αλλωστε, η ψυχολογία γεννήθηκε με μητέρα την φιλοσοφία της αρχαίας Ελλάδος.

Να περνάτε καλά!

[Αναζητηση]

το θεμα ειναι απλο ολα αυτα στηριζονται πανω στη λεξη αναγκη που μπορει να εχει καπιος σε συνδιασμο με τη μοναξια που συμφαιρει αφανταστα οσους ετοιμαζονται να τα κονομισουν οταν καπιος βρισκεται σε κακη ψυχολογικη κατασταση κ δε διαθετει το απαιτουμενο μυαλο για να μπορεσει ο ιδιος να βγαλει ακρη για το πως κ που θα βρει λυσεις μονος του στα θεματα του ετσι γεμιζουν τα ραντεβου φουλ σε σημειο να μη τους ενδιαφερει κ καν αν ερθουν κ αλλοι αφου ειναι τα παντα γεματα... οσο λιγοτερο μυαλο οσο περισσοτερη μοναξια τοσο περισσοτερα τα λεφτα.εγω αμφιβαλω αν ενδιαφερονται κ καν για το τι λενε για αυτους τα ραντεβου ειναι γεματα κ οι τσεπες επισης. ;)...

Δε νομίζω ότι έχουν πια και τόσο πολλή δουλειά, όμως μέχρι και skype διαθετει πια μια συνεδρία, την ώρα που εσύ θες μ' αυτήν την οικ, κρίση :)

[ioannis2]

Όταν ακούω για 160 ευρώ αμοιβές και ταξίδια ο νους μου δεν πάει σε εγκεκριμένους από την επιστήμη και από επίσημους οργανισμούς ψυχοθεραπευτές. Οι επιστήμονες της ψυχολογιας (εκτός κι αν είναι προφεσορες σε πανεπιστημια) δεν ζηταν τοσα, αλλά γύρω στα 50 ευρώ. Οι μεγάλες αμοιβές συνοδεονται συνήθως σε ψευδαισθησεις/εκμετάλλευση από τον θεραπευτή προς το θεραπευόμενο ότι έχει μοναδικές μεταφυσικές κυρίως ιδιότητες οι οποίες θα θεραπευσουν τον σε απόγνωση πελάτη.

Ως προς τις συμβουλές τύπου, να πηγαίνεις στα σουπερμάρκετ και στις καφετέριες να μιλάς και να χαιρετας, πασιφανώς δεν αφορούν επιτυχημενο επιστημονα του κλάδου. Ο καλός ειδικός θα σε διδάξει μεθοδολογία, θα σου χαράξει πορεία με το δικό του επιστημονικό τρόπο και όχι συμβουλές όπως θα σου έδινε ο καθένας. Αρα και εδώ πετας λεφτά όπως και πριν.

Το ζήτημα είναι αν μετά από κάμποσο καιρό θεραπείας μπορείς να λες ειδα διαφορά. Κι οσο πιο σοβαρό είναι το πρόβλημα τόσο πιο μικρή είναι η βελτίωση.

[Αναζητηση]

Όταν ακούω για 160 ευρώ αμοιβές και ταξίδια ο νους μου δεν πάει σε εγκεκριμένους από την επιστήμη και από επίσημους οργανισμούς ψυχοθεραπευτές. Οι επιστήμονες της ψυχολογιας (εκτός κι αν είναι προφεσορες σε πανεπιστημια) δεν ζηταν τοσα, αλλά γύρω στα 50 ευρώ. Οι μεγάλες αμοιβές συνοδεονται συνήθως σε ψευδαισθησεις/εκμετάλλευση από τον θεραπευτή προς το θεραπευόμενο ότι έχει μοναδικές μεταφυσικές κυρίως ιδιότητες οι οποίες θα θεραπευσουν τον σε απόγνωση πελάτη.

Ως προς τις συμβουλές τύπου, να πηγαίνεις στα σουπερμάρκετ και στις καφετέριες να μιλάς και να χαιρετας, πασιφανώς δεν αφορούν επιτυχημενο επιστημονα του κλάδου. Ο καλός ειδικός θα σε διδάξει μεθοδολογία, θα σου χαράξει πορεία με το δικό του επιστημονικό τρόπο και όχι συμβουλές όπως θα σου έδινε ο καθένας. Αρα και εδώ πετας λεφτά όπως και πριν.

Το ζήτημα είναι αν μετά από κάμποσο καιρό θεραπείας μπορείς να λες ειδα διαφορά. Κι οσο πιο σοβαρό είναι το πρόβλημα τόσο πιο μικρή είναι η βελτίωση.

Συμφωνώ με τις απόψεις σου Ioannis. προσθέτω ότι, στη ζωή βρίσκεις αυτό που ψάχνεις, καλώς - κακώς.
Ο συγκεκριμένος ψυχοθεραπευτής των 160 ευρώ, χώρισε με τη γυναίκα του και άρχισε να... γιατροπορεύει νεαρές γυναίκες και με βάση την πείρα του, σε ανάλογες περιπτώσεις μ' αυτόν ;)
Να προσθέσω ότι οι συνεδρίες γινόταν μετά τις εννέα το βράδυ και πως δεν θέλησα να πιέσω με κανέναν τρόπο την γνωστή μου κοπέλα να δει κάποιον αξιόπιστο ειδικό, γιατί τους έβρισκε όλους πολύ "σοβαρούς"??
....ενώ ο Νίκος μέσα στη νύχτα, που η δουλειά του έγινε γνωστή από στόμα σε στόμα, ήταν θεός ;)

Υπάρχει και η άποψη "σημασία έχει το αποτέλεσμα", αλλά με αυτούς τους γκουρού ξεφεύγουμε πολύ και επιστρέφουμε σε σύγχρονους Ρασπούτιν.

[66psy]

αν ειχα τα λεφτα θα εκανα και 3 φορες την εβδομαδα!
καθε φορα που πηγαινω στο γραφειο του γιατρου μου νιωθω τοσο χαρουμενη και εχω τοσα πολλα στο κεφαλι μου να του πω... και μετα οταν φευγω εχουν απαντηθει πολλα ερωτηματικα, εχουν μπει σε μια σειρα, εχω ενα ωραιο χαμογελο

[Αναζητηση]

αν ειχα τα λεφτα θα εκανα και 3 φορες την εβδομαδα!
καθε φορα που πηγαινω στο γραφειο του γιατρου μου νιωθω τοσο χαρουμενη και εχω τοσα πολλα στο κεφαλι μου να του πω... και μετα οταν φευγω εχουν απαντηθει πολλα ερωτηματικα, εχουν μπει σε μια σειρα, εχω ενα ωραιο χαμογελο

Πάντα με χαμόγελο να φεύγεις από τον γιατρό σου.... όλοι το ίδιο επιθυμούμε στα δύσκολα, κατά βάθος;)

[αλεξανδρος_77]

εγω γενικα δε πιστευω τοσο πολυ στην αυτοπεποιθηση οσο στο να αντιλαμβανομαι τα πραγματα με ενα τροπο που να ειναι οσο δυνατον πιο δικαιος γιατι οταν εισαι δικαιος ο τροχος παντα καπια μερα αργα η γρηγορα θα γυρισει προς το μερος σου αφου οταν εχεις αδικο δινεις το καλυτερο πατημα που θα μπορουσε να βρει καπιος για να αποδειξει οτι τα κανεις ολα λαθος

η αυτοπεποιθηση κρυβει καπιους κινδυνους για παραδειγμα αν πιστεψεις οτι μεσω της αυτοπεποιθησης θα κανεις το γαιδαρο να πεταξει μπορει να γινεις πιστικη μεν για λιγο αλλα τελικα ολοι θα παρουν χαμπαρι οτι δε πεταει δε γινεται με κολπακια αυτοπεποιθησης να κερδισεις τους αλλους για παντα αφου θα καταφερεις να τους κερδισεις για λιγο η σχεσεις των ανθρωπων δε κερδιζονται με κολπα κ τεχνασματα αλλα με πραγματα που εχουν αυταποδικτη αξια που καπια μερα θα φανουν βρεξει χιονισει... αν θες να κερδισεις καπιον θα τον κερδισεις με οτι εσυ μπορεις να κανεις.

[ioannis2]

Αλέξανδρε, συμφωνώ με τα περι αυτοπεποίθησης που λες! Όντως, καποιοι άνθρωποι κενοί περιεχομένου (χαηβάνια) ή που δεν παραδέχονται την κατωτερότητα τους, διακρίνονται για την υψηλή αυτοπεποίθη τους. Στους δεύτερους η αυτοπεποίθηση καλύπτει το κενό στη ζωή τους που ονομάζεται κόμπλεξ. Πολλοί, οι χαζοί βασικά ή οι όμοιοι τους εκλύονται από τέτοια αυτοπεποίθηση. Ενας που έχει αυτογνωσία και είναι και αντικειμενικός θα τον δεις να μιλά λιγότερο και να κάνει λιγα επειδή η συναίσθηση τον εμποδίζει. Δεν αποκλείεται να χαρακτηριζεται και από χαμηλή αυτοπεποιθηση λόγω αυτής του της αυτογνωσίας

[Αναζητηση]

εγω γενικα δε πιστευω τοσο πολυ στην αυτοπεποιθηση οσο στο να αντιλαμβανομαι τα πραγματα με ενα τροπο που να ειναι οσο δυνατον πιο δικαιος γιατι οταν εισαι δικαιος ο τροχος παντα καπια μερα αργα η γρηγορα θα γυρισει προς το μερος σου αφου οταν εχεις αδικο δινεις το καλυτερο πατημα που θα μπορουσε να βρει καπιος για να αποδειξει οτι τα κανεις ολα λαθος

η αυτοπεποιθηση κρυβει καπιους κινδυνους για παραδειγμα αν πιστεψεις οτι μεσω της αυτοπεποιθησης θα κανεις το γαιδαρο να πεταξει μπορει να γινεις πιστικη μεν για λιγο αλλα τελικα ολοι θα παρουν χαμπαρι οτι δε πεταει δε γινεται με κολπακια αυτοπεποιθησης να κερδισεις τους αλλους για παντα αφου θα καταφερεις να τους κερδισεις για λιγο η σχεσεις των ανθρωπων δε κερδιζονται με κολπα κ τεχνασματα αλλα με πραγματα που εχουν αυταποδικτη αξια που καπια μερα θα φανουν βρεξει χιονισει... αν θες να κερδισεις καπιον θα τον κερδισεις με οτι εσυ μπορεις να κανεις.

Η αυτοπεποίθηση και η αποδοχή του εαυτού μας είναι πράγματα πολύ σημαντικά για να νιώθουμε ισορροπημένοι και να πορευόμαστε με μια σχετική σιγουριά. Φυσικά, η αυτοπεποίθηση «χτίζεται» σιγά-σιγά και είναι στο χέρι μας να την κατακτήσουμε.


Ποιος είμαι;», «Τι ξέρω;», «Τι μπορώ;», «Αξίζω;», «Πόσο;». Όποιος απαντά σε αυτά τα ερωτήματα με θετικό τρόπο, πατάει σχετικά γερά στα πόδια του. Η αυτοπεποίθηση είναι σημαντικό εφόδιο για μια καλή ζωή, για την ψυχική και σωματική μας υγεία. Και δεν είναι κάτι που μας πέφτει μια μέρα από τον ουρανό, ούτε ένας λαχνός που έτυχε σε μερικούς τυχερούς… Οικοδομείται, κερδίζεται και διατηρείται μέρα με τη μέρα με απλά καθημερινά πράγματα.


Αυτοπεποίθηση δεν σημαίνει εξιδανίκευση
Αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση, αυτογνωσία, αυτοεικόνα, εμπιστοσύνη στον εαυτό, αποδοχή του εαυτού, αυτοεπιβεβαίωση. Όλες αυτές οι λέξεις εκφράζουν πάνω-κάτω το ίδιο: την καλή γνώση του εαυτού μας και την εκτίμηση γι’ αυτό που είμαστε. Όχι για κάποιο εξιδανικευμένο κατασκεύασμα που αξίζει μόνο υπό όρους, ούτε για μια εικόνα εαυτού που ανταποκρίνεται σε αυτό που περιμένουν οι άλλοι, αλλά γι’ αυτό τον καθημερινό εαυτό που έχει αδυναμίες και προσόντα, νευρώσεις και μεγαλοσύνη, συμπλέγματα κατωτερότητας και ιδιαίτερα χαρίσματα, στιγμές απελπισίας και στιγμές χαράς και ευφορίας.
Αυτοπεποίθηση σημαίνει ότι αποδεχόμαστε (κάπως, όσο μπορούμε την κάθε στιγμή) τα μεν και εκτιμάμε τα δε. Αυτό μας δίνει δύναμη και αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για να είμαστε ικανοποιημένοι από τη ζωή μας και να αισθανόμαστε επαρκείς, ώστε να πετυχαίνουμε τουλάχιστον κάποιους από τους στόχους μας.

Η αρνητική αυτοεικόνα, από την ¬άλλη, μπορεί να μας δημιουργήσει ¬πολλά προβλήματα και να μας αφήνει μια μόνιμη πικρή γεύση για τη ζωή –επειδή Aμφιβάλλουμε για τις ικανότητές μας και, κατά συνέπεια, συχνά διστάζουμε ή αποφεύγουμε εντελώς ό,τι μας φαίνεται δύσκολο. Οι αποτυχίες μάς αποθαρρύνουν, επειδή σχεδόν πάντα τις αποδίδουμε στη δική μας ανεπάρκεια και ανικανότητα («Δεν τα καταφέρνω σε τίποτα!»). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παραιτούμαστε εύκολα και να μην εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας για τίποτα.
Προτιμάμε να είμαστε «δημοφιλείς» από το να μας εκτιμούν πραγματικά και να μας συμπαθούν, κι έτσι δεν δείχνουμε τι είμαστε και τι μπορούμε, γιατί δεν τα θεωρούμε τόσο άξια θαυμασμού. Αυτό που καταφέρνουμε, όμως, είναι συχνά οι άλλοι να αγνοούν τις ικανότητές μας και να μας υποτιμούν.
Συνεχώς αμφισβητούμε τον εαυτό μας κι έχουμε την ανάγκη διαρκούς επιβεβαίωσης από τους άλλους, κάτι που γίνεται κουραστικό, ειδικά για τους δικούς μας ανθρώπους. Φτάνουμε, μάλιστα, στο σημείο να αμφιβάλλουμε και για την επιβεβαίωση που μας δίνουν, ακόμη και για την αγάπη τους, κι αυτό κάνει τις σχέσεις εξαιρετικά δύσκολες και επώδυνες.
Όποιος αμφισβητεί έτσι τον εαυτό του και υπονομεύει τις δυνατότητες και ικανότητές του, παραμένει στη «σκιά», απαρατήρητος και έχει πιο σπάνια την ευκαιρία να γνωρίσει επιτυχίες. Με αυτό τον τρόπο, δεν δίνει στον εαυτό του την ευκαιρία να νιώσει αναγνώριση, ικανοποίηση και θαυμασμό, κι έτσι η αυτοπεποίθηση παραμέ¬νει χαμηλή: ένας φαύλος κύκλος που μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Η αναγνώριση είναι μία από τις βασικές «βιταμίνες» της ψυχής. Όταν λείπει, η ψυχή υποφέρει. Ο Nathaniel Branden, αμερικανός ψυχοθεραπευτής που έχει ασχοληθεί πολύ με την αυτο¬πεποίθηση, τις αιτίες και τις συνέπειές της, υποστηρίζει: «Εκτός από διαταραχές που έχουν βιολογικό υπόβαθρο, δεν μπορώ να σκεφτώ καμία ψυχολογική δια¬ταραχή που να μην οφείλεται -έστω εν μέρει- στο πρόβλη¬μα της χαμηλής αυτοεκτίμησης».

Τα πάντα έχουν και την αρνητική πλευρά τους, δυστυχώς και ευτυχώς. Όπως και το δίκιο που λες εσύ Αλέξανδρε.
Άλλο το δίκιο της μάνας, που προστατεύει και λατρεύει το παιδί και άλλο του παιδιού, το οποίο πρρέπει να βγει στη ζωή, να σπάσει τα μούτρα του, για να μάθει την επιβίωση, τη ζωή. Και ο διευθυντής έχει δίκιο και ο υπάλληλος που, ούτε σκλάβος είναι ούτε και να τα καταπίνει όλα για ένα μισθό. Δίκαιο και το κάθε θύμα και ο θύτης
Εδώ, καλό είναι να πάψει η ημιμάθεια, που στρεβλώνει τα πάντα, Και αυτό γίνεται, αν γνωρίζουμε τον εαυτό μας σε σχέση μ τους άλλους, γιατί για το δίκιο και την ειρήνη ΄έχουν γίνει φρικτά εγκλήματα και πόλεμοι.

[αλεξανδρος_77]

εγω μεχρι στιγμης δεν εχω δει κανενα που να συνδιαζει τα παντα μεχρι στιγμης βλεπω η καπιος να κερδιζει προς την εμφανιση η προς το μυαλο ο μονος ανθρωπος που καποτε πιστευα οτι συνδιαζε τα παντα στο τελος τον επιασε μια κριση βλακειας κ αφησε ενα μακρυ μουσι κ ηταν ετοιμος για το πατριαρχειο ιεροσολυμων κ τελικα παραιτηθηκε απο τα παντα.

κανεις δε μπορει να τα παει καλα με τον εαυτο του 100% αφου απο καπου θα χανει κ απο καπου αλλου θα κερδιζει η ζωη ειναι σα το σκακι μαθαινεις πως να κερδιζεις χανοντας στρατιωτακια κατι τετιο συμβαινει κ στη πραγματικη ζωη καθε φορα που συναντας εμποδια χανεις εδαφος αυτα ειναι που σε μαθαινουν πως να τα προσπερνας κ αντι να σε σταματουν να πηδας απο πανω...

κ εγω επειδη ειμαι καλλιτεχνης απο κουνια θα στο πω με πολυ απλα λογια..

αν θελει καπιος να ειναι καλα το μοναδικο πραγμα που χρειαζετε δεν ειναι ολα αυτα τα κατεβατα αλλα απλα ανθρωπους που να ειναι τα πιστα του αντιγραφα που να του μιαζουν στα παντα αν αυτο συμβαινει ειναι ικανος για τα παντα να ζησει ακομα κ εχοντας ενα ματι η μισο μυαλο οπως ακριβως κ σε ανα καθρεφτη που οτι καθρεφτιζεται μεσα σε αυτον παιρνει δυναμη...

κανενας ανθρωπος δεν υπαρχει που να ειναι απολυτως καλα μεσα του εκτος αν θελει να παριστανει τον εξυπνο η τον δηθεν ανωτερο απο τους αλλους

ειναι αποδεδειγμενο οτι καπου θα χασεις κ καπου αλλου θα κερδισεις καπιου η δυναμη σου θα πιασει πατο κ καπου αλλου θα πιασει κορυφη.

πανω σε αυτο που σε λεω μπορω να σου πω κ ενα παραδειγμα ξερεις πως ανακαλυφθηκε η λαμπα? ανακαλυφθηκε απο καπιον που ειχε κλειστει στο εργαστηριο του κ εκανε πειραματα κ εκρηξεις. αυτο το βρισκεις ισσοροπιμενο? κ ομως με αυτο το τροπο ανακαλυφθηκε η λαμπα που ολοι τωρα χρησιμοποιουμε...

δεν υπαρχει ανθρωπος χωρις διαταραχες ουτε ανθρωπος που να εχει ενα ιδανικο σε ολα μυαλο μαζι με μια ιδανικη σε ολα εμφανιση αυτη η τελειοτητα ειναι απλα ενας μυθος.

[Αναζητηση]

///////////////////////////////////////////////////////////

[αλεξανδρος_77]

βρε μπας και γνωριζόμαστε?? ;)

δε ξερω ετσι οπως τα γραφεις δημοσια δε μπορω να καταλαβω...
αρκετες φορες παντως οι ιδιοι ανθρωποι που θα μπορουσα να βρεθω σε ριξη μαζι τους ως αγνωστοι ειναι οι ιδιοι ανθρωποι που θα συμφωνουσα μαζι τους ως γνωστοι.
το γιατι συμβαινει αυτο ειναι σχεδον ανεξηγιτο...