Λιγο πολυ απαθης?

[Δωρα1998]

Καλησπερα σας...
Ειμαι μια μαθητρια της δευτερας λυκειου που ακομα δεν εχω καταλαβει πως βρηκα το θαρρος να προσπαθησω να ανοιχτω εστω και πισω απο μια οθονη .... Ζω με τους 2 μου γονεις και τα τρεια μου αδερφια ηλικειας 18 η μεγαλυτερη 14 ο Γιαννης και 8 ο Δημητρακης... Ο πατερας μου καθηγητης η μητερα μου δημοσιος υπαλληλος... Βασικα δεν ξερω πως να αρχησω... τι πρεπει να πω αλλα χρειαζομαι πραγματικα λιγο υποστηριξη.. εχω ανθρωπους που νοιαζονται για εμενα και το βλεπω αλλα ειμαι τοσο κλειστη σε αυτα που νιωθω και αυτα που εχω περασει με αποτελεσμα να μην λεω ποτε τι νιωθω ... Εχουν υπαρξει φορες που χτυπαω τον ευατο μου ,με κατηγορω για πραγματα που συμβαινουν, για την συμπεριφορα του πατερα μου απεναντι μου , την βιαιη συμπεριφορα του,τα υποτιμιτικα σχολια του !!Αλλα τον αγαπαω οτι και να μου κανει.. ειναι πατερας μου αν και απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου ποτε δεν καταφερα να του πω οτι τον αγαπω... σε κανενα δεν μπορω να πω αυτη τη λεξη..μονο στο μικρο μου αδερφο ..(πηγενω απο το ενα θεμα στο αλλο αλλα ειναι τοσα πολλα αυτα που θελω να πω που ...απλα εαν εχεις υπομονη αγαπητε αναγνωστη θα με βοηθουσες).... Γενικα δεχομαι καθημερινα καταπιεση... ειμαι 17 χρονων και παντα το μονο που κανω ειναι να υπομενω..! Ολοι με ξερουν ως αυτη που ειναι τυπος οκευ χαλαρα αραξε , ειμαι αυτη που θα ερθουν οι φιλοι μου να ζυτησουν υποστιριξη μα απο καπου πρεπει να ζυτησω κι εγω !!! Βεβαια μου αρεσει να ασχολουμε με τα προβληματα των φιλων μου γιατι μου αρεσει να βοηθαω ..ξεχνιεμαι!! Τελος παντων...!
Θελω για πρωτη φορα να ανοιχτω .... γτ ειμαι τοσο ανικανη και εγωιστρια να πω οσα νιωθω , .. Τοσοοο!!
Θυμαμαι ημουν 9 χρονων οταν συναιβει κατι στην οικογενεια μου.. κοιμουνταν τα αδερφια μου και οι γονεις μου τσακονοντουσαν .. ειχε κανει παλι την κουτσουκελα του ο πατερας μου... φωνες στο σπιτι και εγω ξυπνια... καθυσμενη στο πατωμα να εχω βαλει τα κλαματα... ακουγα τι λεγανε και δεν αντεχα να τους ακουω...! Περνουσαν οι ωρες και ξαφνικα ηρεμησαν... Υσηχασα...
Περνουσε ο καιρος και οι τσακομοι τους μεγαλωναν... τρωγαμε ξυλο κι εμεις... Δεν φτεγαμε παντα...Σαν παιδια ολοι κανουμε αταξιες αλλα οχι! Οτι και να γινοταν ο πατερας μου να βρυζει τα θεια να μας στελνει στο***** καθολου ηρεμα στο σπιτι...! Ειχα πιασει τον πατερα μου να μιλαει με γυναικες και εγω νομιζα οτι ηταν γκομενες του και πηγενα κρυφα και εκλεινα το τηλεφωνο !! Τα βραδια συχνα φωνες χαμος...! Η μεγαλυτερη μου αδερφη δεν καταλαβενε τους τσακομους... η μητερα μου να φευγει απο το σπιτι επειδη ηταν νειριασμενη μαζι του.. την επιανα συχνα να κλαιει μα δεν την πλησιαζα ... δεν ηθελα να ξερει οτι αντιλαμβανομαι τι συμβαινει...! Πρεπει να ημουν 11 οταν παλι τσακονοντουσα.. δεν αντεξα .. βγηκα απο το δωματιο μου και μπηκα στη μεση.. τους φωναζα να σταματησουν και εκλαψα.. οπατερας μου με χαστουκησε και μου ειπε να παω μεσα, δεν πηγα , συκωσε τα χερια και πανω στην μητερα μου της επαιξε μια δυνατη γροθια στην καρδια... για λιγη ωρα ηταν σαν να ειχε χασει τις αισθησεις της... αρχησα να ξεσπαω στον πατερα μου... η μητερα μου συκωθηκε πειρε τα κλειδια του αμαξιου και αυτη την φορα την ακολουσησα.. πειρα την τσαντα μου γτ ειχα μαθημα την επομενη μερα και φυγαμε για το χωριο μια ωρα αποσταση απο εκει που μενω ! ειχα μαζεψει τοση οργη γι αυτον το ανθρωπο... ακομα εχω ...! Πολλα συνεβεναν... φωνες απειλες...! Η μονη που ηταν κοντα μας ηταν η θεια μας.. η αδερφη του πατερα μου και η γιαγια με τον παππου μου... Ο παππους μου ηταν και θα ειναι το προτυπο μου...!
2011 ο παππους μου επαθε εγκεφαλικο... η ποιο χαλια περιοδος.. ο πατερας μου χαλια η μητερα μου επισης η γιαγια μου....! Εγω 13 δευτερα γυμνασιου... ! Ηταν στο νοσοκομειο ολο το καλοκαιρι .. οι γιατροι να λενε πως ειναι θεμα ωρων , ημερων.. τελικα εζησε 8 μηνες ανυμπορος να κουνησει ποδια και χερια...! Τους τελευταιους μηνες ειχε εγκατασταθει η γιαγια μου μαζι με τον παππου μου σπιτι μας.. στο δωματιο μου. 22 φεβρουαριου η κατασταση του ηταν χαλια , νοσυλευτηκε στην κλινικη και μετα πο 3 μερες νεκρος! Την βραδια που πεθανε τον ειχα επισκεφτει...ηθελε να μου πει κατι μα δεν μπορεσε... του ειπα αντε να βγεις να παμε στο χωριο και αυτος μου εγνεψε το κεφαλι του αρνητικα .. τον κοιταξα τοτε με ενα υφος σαν να τον μαλωνα και γελασε ! Μετα απλα εφυγε... !! Εχασα ενα τεραστιο κομματι της ζωης μου !!! Τεραστιο !!!! Σε κανεναν δεν ειπα ποσο με πονεσε,ποσο κλαμα ειχα ριξει και ριχνω ακομα !!! Τον ηθελα κι αλλο στην ζωη μου ... αυτος ηταν σαν πατερας μου... παντα με τα σοφα του τα λογια !!! Μου λειπει τοσο πολυ !!!
Κηδεια και υστερα προσπαθουσαμε να μπουμε παλι στους ρυθμους της καθημερινοτητας! Οπατερας μου σκλειρηνε κι αλλο ! Η αδερφη μου αρχιζε να περνει χαμπαρι διαφορα.. να τα συζηταει με μενα να κατυγορει τον πατερα μας με το δικιο της κι εγω να προσπαθω να την πισω για το αντιθετο ! Να της λεω πως αποκλειετε ο πατερας μας να απαταει την μαμα !! Να μην θελω να τον δει οπως τον εβλεπα κι εγω !!!! Μεγαλωναμε... η μητερα μας επισης ακομα ποιο σκληρη ! Ποτε δεν ελαβα ενα της χαδι εγω... ποτε δεν μου εδειχνε κανεις τρυφερο ενδιαφερον.. ποτε δεν με αγγαλιασε ο πατερας μου η μητερα μου... δεν ηταν κοντα μου.... κοντα μας... μονο ο παππους μου που εφυγε και μας αφησε!!! Γι αυτο ειμαι κι εγω σκληρη, γι αυτο δεν μου αρεσουν τα φιλια , γι αυτο δεν δεχομαι γλυκολογα...!!! Μετα απο τον παππου μου γνωρησα την κολλυτη μου.. δεν της εχω ανοιχτει .. ειμαστε και οι δυο τρελες... κανουμε φαρσες γελαμε απιστευτα πολυ πειραζουμε τον κοσμο.. ξεχνιεμαι ....! Ο πατερα μου παλι την θεωρει κακια επιρροη... η αληθεια ειναι οτι πριν με γνωρησει ητανμετρια μαθητρια χωρις να νοιαζετε για το σχλειο πολυ πολυ ,και πιστευε οτι με επιρεαζει κι ας εφερνα δεκαενιαρια στους ελεγχους... να την βριζει πισω απο την πλατη της , προστα μου και να λεει οτι δεν θελει να ξαναπατησει αυτη στο σπιτι μου να κανονιζω να βγω μαζι της και να ξεκανονιζω επειδη δεν μ αφηνει να βγω ... αυτο το τροπαριο συνεχως... ! Πηγα λυκειο... με πειρε στο σχολειο που κανει μαθημα με το ετσι θελω... Εφηγα απο το γυμνασιο που ηταν ολοι ι φιλοι μου , η κολλυτη μου , ο κολλυτος μου και πηγα σε ενα αλλο 20 λεπτα ποιο μακρια επειδη κανει μαθημα εκει...! Στην αρχη ημουν αρνητικη .. αλλα μετα απο δυο μηνες που ημουν εκει δεν ξαναμηλησα... μου αρεσει να γνωριζω νεα ατομα και ηταν μια καλλη ευκαιρια ! Συναιχως τσακομοι ακομα και τωρα που ειμαι 17.. μου λεει σε θεωρω υπευθυνη κοπελα . ...εισαι ποιο ορυμη απο την αδερφη σου, να με συγκρινει πισω απο την πλατη μης με την αδερφη μου ...οποτε βρει ευκαιρια θα με βρισει θα με μειωσει ... θα με δειρει!!! Ομως την τελευταια φορα που συκωσε χερι πανω μου ηταν ολοκληρωτικο .
Χριστουγεννα φετος... Καθομουν στο τζακι στο χωριο μαζι με την γιαγια... δεν θυμαμαι τι εγηνε... ειχε νευριασει με την Αδερφη μου την ευα ! Πηγε να της συκωσει χερι... μπηκα μπροστα... με κοιταξε και με πλησιασε... εκανα πισω και τον κοιτουσα στα ματια ΄τον απυλησα οτι εαν ξανασυκωσει χερι πανω στα αδερφια μου θα δει ! Με πλησιασε και τοτε ανεβηκε πανω στον καναπε ...εκατσα σε μια καρεκλα διπλα στο τζακι γτ με ειχε στριμοξει.. αρχησε να με χτυπαει με το ποδι του στο τζακι.. το κεφαλι μου βρηκε στην γωνια...Δεν θυμαμαι τιποτα μετα ...! Μου ειπαν οτι λυποθυμησα και οτι μετα αρχησα να μιλαω με την γιαγια μου... δεν το θυμαμαι !! Το μονο που θυμαμαι μετα ειναι την ευα την γιαγια μου και την μητερα μου να κλαινε ...! Δεν αντεχω αλλο !!!!!!! Με πνιγει ... πνιγομαι !!!! Ομως εχω συνηθησει... !!! Εγω κουβεντα σε κανεναν! Τι να πω ? Ντρεπομαι γι αυτο... η κολλυτη μου με ρωτησε τι επαθα και της ειπα οτι επεσα...! Η θεια μου την επομενη μερα μας επιασε και μας μιλησε... μας ειπε οτι δεν γινετε αλλο ... πρεπει να καλεσει εναν ειδικο !! Εστω να του κανει μυνηση μηπως και νρταπει...!! Δεν θελω μετα απ ολα αυτα να νιωσει ασχημα !!!! Ειναι τοσα πολλα που μου εχει κανει...αλλα δεν θελω να τον κατηγορω...! Δεν θελω να κλαιγομαι !
δεν θελω κανεις να ξερει πως νιωθω... ! Απλα ειμαι σε παραξενη φαση ... ! Εκει που χαμογελουσα συνεχως, πια δεν βρισκω λογο... αποφευγω τις παρεες προτιμω να ειμαι μονη ! Θελω να πατησω ενα pause σε ολη την πιεση σε ολο αυτο που ζω... ! Που και παλι δεν ειναι τοσο τραγικο αλλα ναι... ! Προσφατα επισκευτηκα ψυχολο .... εγω η θεια μου και η αδερφη μου... δεν μιλησα εγω... η αδερφη μου μονο.... ειναι τοσο αυεσθητη και το ειχε αναγκη....!
Παντος μεσα απ ολο αυτο μπορω να πω πως εχω μαθει να βλεπω διαφοτρετικα τα παντα !!! δεν παυω να χανω την αισιοδοξα μου... ! Μεσα μου μπορει να ειμαι ενα παλουκι μα σιγα σιγα οσο μεγαλωνω ξεδυπλωνετε .... Ειναι τοσα πολλα ακομα αυτα που θελω να πω !!!!!! Τοοοοοοσαααα πολλα !!! Αλλα ηταν μια αρχη... !!! ευχαριστω ... και ισως να υπαρξει και συνεχεια !!! Γιατι θελω να βρωτο θαρρος να πω κι αλλα... εστω και πισω απο μια καμερα γιατι ειμαι δειλη !!!!!

[αλεξανδρος_77]

απο ολααυτα που γραφεις εγω κολησα περισσοτερο σε αυτπο που ελεγες οτι αγαπας τον πατερα σου οτι κ να σου κανει. ετσι οπως το λες εχω την εντυπωση οτι η το λες ειρωνικα η δεν εχεις αναγνωρισει οτι φταιει ο ιδιος για οτι συμβαινει. θα χρειαστεις αρκετη προσπαθεια να για να διξεις εμπιστοσυνη στοπυς αλλους αλλα κ στον εαυτο σου μετα απο αυτο κ θα πρεπει να προσπαθησεις αρκετα γι αυτο. ενα σου λεω μονο προσεχε μην κολησεις με κανεναν που ειναι σα τον πατερα σου κ επαναληφθει το ιδιο σεναριο.
γραφεις οτι αρκετες φορες χτυπας τον εαυτο σου οπως ελεγα αυτο σημαινει οτι δεν εχεις αναγνωρισει οτι φταιει ο ιδιος. αρα θα πρεπει να αναγνωρισεις αμεσα οτι φταιει ο ιδιος οσο ενδεχεται να τον δικαιολογεις τοσο τα πραγματα θα γινονται χειροτερα

Ειναι τοσα πολλα ακομα αυτα που θελω να πω !!!!!! Τοοοοοοσαααα πολλα !!! Αλλ

ε πεστσ τοτε.

[kerasi]

Δεν ειναι πρωτοτυπο το θεμα σου. Καταλαβαινω οτι εχεις στρεσαριστει γενικα, ειναι πολυ συχνο φαινομενο αυτα που περιγραφεις, αλλο αν δεν προβαλλεται. Η μαμα σου τι λεει γι ολα αυτα; τι σταση κραταει;

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Γειά σου Δώρα! Θα κάνεις λίγο υπομονή, θα διαβάζεις να περάσεις σε μιά σχολή, Πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ, και σιγά σιγά απομακρύνσου από την οικογένεια. Θα πρέπει όμως να ξέρεις, οτι και η μαμά σου έχει μεγάλη ευθύνη για την βιαιότητα του πατέρα σου γιατί έπρεπε να χωρίσει για να σας προστατεύσει. Τα παιδιά δεν μπορεί να ζουν σε ένα περιβάλλον βίας και θα μπορούσε να είχε τραυματιστεί πολύ άσχημα κάποιο από εσάς τα παιδιά, ή θα μπορούσε να είχε συμβεί και το χειρότερο. Θα σου έλεγα να απευθυνθείς και σε κάποια κοινωνική υπηρεσία, στο "Χαμόγελο του παιδιού", ή αλλού. Αυτό που κάνει ο πατέρας σου είναι ποινικό αδίκημα και δεν μπορεί να συνεχίζει να το κάνει. Θα πρέπει κάπως να φοβηθεί, να ταρακουνηθεί και να σταματήσει, και θα σταματήσει μόνο αν φοβηθεί. Εν ανάγκη πήγαινε και στην αστυνομία. Σε χτύπησε με το πόδι του στο τζάκι και το κεφάλι σου χτύπησε στη γωνία, γράφεις. Θα μπορούσε με αυτό το χτύπημα να σε είχε αφήσει νεκρή ή ανάπηρη, το ξέρεις; Η γιαγιά και ο παππούς που αναφέρεις είναι γονείς της μητέρας σου;