αδυναμία να διαχώρισει την σχέση μας απο την αδελφή του!

[kerasi]

Που μενετε τωρα?

[ΜΙΚα]

επαρχία, έχω νοικιάσει εγω σπίτι και μένει μαζί μου. Σε διπλανό χωριό απο το δικό του

[Remedy]

Τωρα σε τι φαση εισαστε μιλκα?

σιγα μην ειναι κι η λιλα παουζε...

[Remedy]

Δεν είμαστε πουθενά...πριν 2 εβδομάδες είχαμε ένα πολύ άσχημο καβγά που ξέσπασε και κατάλαβα οτι απλά είναι αδύναμος. Θέλει όλα να ναι καλά χωρίς να γίνει καμία αλλαγή απο κανέναν και χωρίς να χρειαστεί να κάνει τπτ αυτός. Δεν ξέρω πως αλλιώς να εξηγήσω. Τελος πάντων, μετά απο αυτό εγω σταμάτησα να γκρινιάζω, να του ζητάω και να θυμώνω για οτιδήποτε. του δωσα αυτό που ήθελε, είμαστε καλά!!! Αλλά χωρις να μιλάμε για τπτ σημαντικό. Εγώ απλά προσπαθώ να βρω μια ακρή στην ζωή μου και τι θα κάνω επαγγελματικά χωρις να του λέω τπτ και αυτός συνεχίζει το ίδιο τροπάρι! Εχει βολευτεί και απολαμβάνει την ήσυχη ζωή, με βλέπει οτι είμαι προβληματισμένη κάποιες φορές, ίσως και δυστιχισμένη και απλά κατσουφιάζει αλλα δεν λέει τπτ. με βλέπει να κανονίζω διάφορα για δουλειά μακρια απο εδώ και κάνει οτι δεν ακούει. Εχει 2 φορες προσπαθήσει να μιλήσουμε αλλά το έχει αφήσει πάλι μισό π.χ προχθές μιλούσα με τον πατέρα μου για να μετακομήσω σε άλλη πόλη και όταν κλείνω το τηλ μου λέει έχεις πάρει αποφάσεις δεν πρέπει να με ενημερώσεις και μένα? και του απάντησα ναι βεβαίως, αλλά όταν σου μιλούσα θεωρούσες οτι σε πίεζα και οτι γκρίνιαζα και για αυτό φτάσαμε εδώ. Κάποια πράγματα δεν γίνονται με το ζόρι,οπότε αφού τα σχέδια μαζί σε πιέζαν προσπαθώ να βρω κάτι για μένα. Δεν απάντησε και δεν το έθιξε ξανά ποτέ!

ενταξει βρε μικα..
εφοσον τα εχετε συζητησει, και ξερεις και ΞΕΡΕΙ παρααα πολυ καλα τι θελεις, εφοσον βλεπει μπροστα του τις εξελιξεις και τις κινησεις σου και δεν αντιδρα (ισως και κατι να επεξεργαζεται μεσα του, κανεις δεν ξερει), εφοσον δεν σε σταματαει πουε τοιμαζεις την μετεπειτα ζωη σου,
ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν θελει τοσο πολυ την συνεχεια αυτη, οσο θα χρειαζοταν για να ξεπερασει τα βολεματα του και τα κρατηματα του.
η γνωμη μου ειναι να συνεχισεις το ψαξιμο σου ετσι ανοιχτα, οπως το κανεις και τωρα κι αν δεν προτεινει κατι διαφορετικο και συγκεκριμενο και προς την κατευθυνση που θα σας κανει ανεξαρτητους καποτε (δικο σας σπιτι για αρχη), τοτε, φυγε οταν ολα ειναι ετοιμα. τι αλλο να κανεις?
δεν βλεπεις οτι απλα δεν θελει να σου πει το 'αντιο"? το αφηνει κι αυτο σε σενα για να μηνε χει την ευθυνη..

[ΜΙΚα]

και εγω αυτό σκέφτομαι... και μετά μου λέει οτι με αγαπάει τον βλέπω λυπημένο και σκέφτομαι ίσως υπάρχει και άλλη λύση, ίσως δεν το έχω χειριστεί σωστά, ίσως.... αλλά ξέρω την αλήθεια...

[kerasi]

Με την αδερφη ειναι το θεμα, δεν υπαρχει κατι αλλο. Πρεπει να δεχτεις την αδυναμια που της εχουνε.

[ΜΙΚα]

Με την αδερφη ειναι το θεμα, δεν υπαρχει κατι αλλο. Πρεπει να δεχτεις την αδυναμια που της εχουνε.

Αυτό να το δεχτώ αρκεί να μην μου ζητάει να γίνω μέρος όλου αυτού. Αν μέναμε μόνοι μας και αν έπερνε αποφάσεις να ζήσουμε μαζί έτσι όπως σχεδιάζαμε ας έκανε ότι ήθελε με την αδελφή του. Αλλά όταν μου ζητάει να μείνουμε στο σπίτι τους και αυτός να μην ξεκαθαρίζει τα πράγματα πως να το κάνω?

[Remedy]

και εγω αυτό σκέφτομαι... και μετά μου λέει οτι με αγαπάει τον βλέπω λυπημένο και σκέφτομαι ίσως υπάρχει και άλλη λύση, ίσως δεν το έχω χειριστεί σωστά, ίσως.... αλλά ξέρω την αλήθεια...

αν σε αγαπαει, θα ξεκουνηθει. εγω βλεπω αδιαφορια.

[Macgyver]

Πω πω , σηριαλ !! δεν ειχα τι να κανω και διαβασα ολα τα επεισοδια . Ο τυπος η ειναι μαμακιας , η εσυ τον καταπιεζεις και δεν το καταλαβαινεις , παντως ακρη δεν βλεπω να βγαινει . Μακαρι να βγω ψευτης .

[ΜΙΚα]

Πω πω , σηριαλ !! δεν ειχα τι να κανω και διαβασα ολα τα επεισοδια . Ο τυπος η ειναι μαμακιας , η εσυ τον καταπιεζεις και δεν το καταλαβαινεις , παντως ακρη δεν βλεπω να βγαινει . Μακαρι να βγω ψευτης .

Σίγουρα μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό έχω και εγώ, σε καμια σχέση δεν φταίει μόνο ο ένας. Αλλά τουλάχιστον είμαι ανοιχτή να ακούσω και να το συζητήσω, κάτι δεν βλέπω απο την άλλη πλευρά. Άκρη δεν βγαίνει, έχεις δίκιο, αν συνεχίσουμε έτσι. Ίσως ελπίζω σε ένα θαύμα!

[Macgyver]

E , μα , αμα απο τωρα αρχιζουν τα παρατραγουδα , φαντασου στην συνεχεια τι εχει να γινει . Ισως ειναι για καλο σου . Τωρα βεβαια , τι σου λεω , εσυ τον θελεις , καλα και ντε , συννενοηση ομως 0 .

[ΜΙΚα]

E , μα , αμα απο τωρα αρχιζουν τα παρατραγουδα , φαντασου στην συνεχεια τι εχει να γινει . Ισως ειναι για καλο σου . Τωρα βεβαια , τι σου λεω , εσυ τον θελεις , καλα και ντε , συννενοηση ομως 0 .

δεν διαφωνώ και όπως καλύτερα που μπήκα βαθιά στα οικογενειακά τώρα και είδα τι γίνεται παρά μετά και να ήταν αργά. Ότι γίνεται, γίνεται για καλό:cool: .Τώρα σχετικά με το οτι τον θέλω θεωρώ οτι είμαστε σε μια ηλικία πια που θέλουμε απλά να είμαστε καλά ο καθένας μας, προσπαθώ να το σώσω αλλά αν δεν γίνεται δεν σκοπεύω να χαλάσω την ζωή μου!;)

[ΜΙΚα]

Και έτσι για την ιστορία, ίσως και γιατί κάπου θέλω να τα πω, θέλω να σας ενημερώσω οτι τελικά είχατε όλοι δίκιο. Η ιστορία δεν τράβηξε, και χωρίς να πάρω απαντήσεις, να καταλάβω γιατί, φτάνοντας κοντά στην τρέλα αποφάσισα να το τελειώσω και όπως ήταν λογικό νομίζω, απλά το δέχτηκε. Νιώθω αφελής και εξαπατημένη. Προσπάθησα τόσο πολύ που στέρεψα συναισθηματικά, ένιωσα τόσο μόνη που παρόλο οτι μου λείπει τώρα, νιώθω ανακουφισμένη! Αυτό που με πονάει πιο πολύ είναι οτι δεν έμαθα την αλήθεια, για τπτ. Τέλος πάντων, η ιστορία έχει ως εξής: Αφου όλα συνεχίζονταν όπως σας είχα γράψει στα παραπάνω, εγώ είχα αρχίσει να μαραζώνω, δεν μπορούσα να του μιλήσω για τπτ, ένιωθα τόσο μόνη. Πριν απο 2 μήνες βρήκα δουλειά 1 ώρα μακριά απο κει που μέναμε, πηγαινορχόμουν αλλά τα έξοδα για βενζίνες ήταν πάρα πολλά. Προσπαθώντας να τον τσιγκλίσω να σπάσει αυτό το φράγμα της σιωπής, του είπα οτι επειδή δεν βγαίνω οικονομικά θα αναγκαστώ να μετακομίσω, έκανε μια κουβέντα να βοηθάει και αυτός οικονομικά αλλά με μισόλογα και μιζέρια ώσπου στο τέλος μου είπε: "οκ, το βρίσκω λογικό να μετακομίσεις" Του ξεκαθάρισα οτι αν φύγω τελειώσαμε, δεν μπορώ σχέση απο απόσταση και με τα τόσα προβλήματα που έχουμε ξέρω οτι θα με τρελάνει αυτή η κατάσταση! Έκανε σαν τρελός, οτι εγκαταλείπω τόσο εύκολα, ότι έψαχνα αφορμή κτλ. Όταν του εξήγησα ήρεμα πως το βλέπω, και όλα τα λάθη του που με κάνουν να μην νιώθω ασφάλεια απο μακριά βυθίστηκε πάλι στην σιωπή! Εκεί κατάλαβα οτι δεν έχω να προσπαθήσω τπτ άλλο, αν ήθελε ας με κρατούσε, αν όχι έπρεπε να φύγω. Πέρασε ένας εφιαλτικός 1 1/2 μήνας, έλπιζα κάτι να κάνει και αυτός φερόταν λες και δεν έχει αλλάξει τπτ. Μέρα με την ημέρα μαράζωνα, δεν ήθελα να το πιστέψω. Του λεγα πάω να κοιτάξω για σπίτι μετά την δουλειά και έκανε λες και δεν το άκουγε, μετά πέταγε κάτι σπόντες και καλά αν είχα βγει με κανέναν και όταν του απαντούσα τελείωνε το θέμα εκεί, λες και δεν τρέχει τπτ! Χωρίσαμε για 2 εβδομάδες ήρθε ξανα να με βρει, του ζήτησα απαντήσεις και λύσεις και απλά καθόταν και δεν έλεγε τπτ, τον έδιωχνα καθόταν και δεν έφευγε! Μετά απο 5 ώρες "συζήτησης" είχα εξαντληθεί πια και πήγα για ύπνο, ήρθε ξάπλωσε μαζί μου και το πρωί ήταν λες και δεν είχε γίνει τπτ. Δεν είχα κουράγιο να τον διώξω, δεν ήθελα, δεν ήξερα τι να κάνω! Κάποια στιγμή αναγκάστηκα να πάω στο πατρικό του για μια κηδεία, ήταν όλοι παγωμένοι μαζί μου και ένιωθα φρικτά. Τον ρώτησα τι έχει συμβεί, με την αδελφή του πάντα είχα πρόβλημα, αλλά με τους γονείς του ποτέ! Του ζήτησα να εξηγήσει γιατί έχω απομακρινθει και να καταλάβουν οι άνθρωποι οτι δεν είμαι καμία τρελή, έκανε οτι δεν άκουγε! Του είπα τότε οτι θα μιλήσω εγώ στον πατέρα του, που πάντα είχαμε άψογες σχέσεις, για να λυθεί η παρεξήγηση! Ξαφνικά βρήκε λόγια να πει! Μου απαγόρευσε να μιλήσω στον πατέρα του γιατί έχει την καρδιά του και δεν πρέπει να στεναχωρηθεί, οτι αυτά είναι δικά μας θέματα και είναι απαράδεκτο να ανακατεύω τους γονείς μας!!! Απο ότι καταλαβαίνετε ήμουν πολύ κοντά στην τρέλα, ήθελε να μαστε καλά, αλλά χωρις να λυθεί τπτ, χωρις να κάνει τπτ και όταν έφευγα με γύριζε πίσω(χωρίς να πει τπτ βέβαια και αυτό είναι δικό μου λάθος, αλλά τον αγαπούσα!). Βρήκα σπίτι και του το ανακοίνωσα, δεν είπε τπτ, την Δευτέρα του πα οτι το σαββατοκύριακο μετακομίζω, δεν είπε τπτ, και εγω μέσα μου καμμένη γη! Κάναμε έρωτα και έβαλα τα κλάματα με λυγμούς και δεν είπε τπτ, με κράτησε αγκαλιά και δεν με ρώτησε τπτ! ώσπου ένα πρωί πριν 1 εβδομάδα του έστειλα ένα μήνυμα που του εξηγούσα όλα αυτά, και είπε μόνο οτι θα τα πούμε κάποια στιγμή! Δεν άντεξα και του είπα να πάει να μαζέψει τα πράγματά του απο το σπίτι και να αφήσει τα κλειδιά, η μόνη απάντηση που πήρα ήταν ίσως είναι καλύτερα έτσι! Δεν έχουμε βρεθεί, δεν έχουμε πει τπτ, ένας φίλος του που είδα μου είπε οτι αυτός του είπε μόνο οτι "αφού θέλει να φύγει ρε φίλε, τι να κάνω?" Ακόμη και ο φίλος του μου είπε άστον, δεν βγαίνει πουθενά! Δεν έχω μετακομίσει ακόμη λόγο της κατάστασης αυτή την στιγμή στην χώρα, μένω στο ίδιο σπίτι που μέναμε μαζί, τπτ δεν τον θυμίζει γιατί ποτέ δεν ήταν εκεί πραγματικά, δεν υπάρχει καν η ενέργεια του στον χώρο αλλά μου λείπει και πονάει! Βλέπω στο facebook ανεβάζει συνέχεια θλιμμένα τραγούδια και ειλικρινά νιώθω οτι με κοροϊδεύει, ή τον εαυτό του! Δεν ξέρω τι έγινε, πως και πότε! Νιώθω οτι υπάρχουν μυστικά και γεγονότα που δεν έμαθα και ούτε πρόκειται! Ίσως απλά να μην με αγάπησε!

[deleted-member-09-05-2016]

Remedy να'σαι καλα με εκανες να γελασω! οικογενεια Addams! :D περα απ'την πλακα ,ΜΙΚα να τον εχεις πιασει να μιλησετε σοβαρα περι αυτου του θεματος? μονοι σας χωρις να σας ενοχλει κανενας ουτε η αδερφη του.Ειμαι της γνωμης να του πεις ακριβως οτι αισθανεσαι.Και κατι αλλο 26 χρονων δεν ειναι μικρη.Απ'οτι καταλαβα ειναι πολυ κακομαθημενη.

[ΜΙΚα]

Τον έχω πιάσει, πολλές φορές! Στην αρχή δεν με άφηνε να του τα πω, μετά τα άκουγε και συμφωνούσε και μου έλεγε όλα θα φτιάξουν αρκεί να μην γκρινάζεις και μετά απλά δεν απαντούσε, ενδιάμεσα μου λέγε και την κορυφαία ατάκα: "είσαι πιο έξυπνη απο μένα και έχεις τον τρόπο σου να τα παρουσιάζεις έτσι ώστε να φαίνομαι λάθος εγώ και να μην έχω επιχειρήματα να σε αντικρούσω!" ή το καλύτερο :" τώρα αγχώθηκα γίνεται να το συζητήσουμε κάποια άλλη στιγμή γιατί κόλλησα!" Το αργότερα δεν ερχόταν ποτέ! Και στο τέλος όλα μαζι ανάλογα με την κατάσταση, ένιωθα οτι μιλούσα με τοίχο! Προσπάθησα και με όλους τους τρόπους : με το καλό και κατανόηση, με παρακάλια και κλάματα, με γκρίνια και απειλές, με τελεσίγραφα, με χωρισμούς! Ποτέ δεν πήρα μια απάντηση! Ποτέ! Με έφτασε σε σημείο να φοβάμαι να μιλήσω για οτιδήποτε, γιατί όλα απο μένα πια ήταν γκρίνια για αυτόν! Ακόμα και μια κακή μου μέρα που μπορεί να είχα νευρα μπορεί να ήταν η αφορμή να ρίξει μουτρα και να μου πει οτι πάλι γκρινιάζω!