Κρίσεις Πανικού και εγω !!!!!

[filakhs]

Γεια σας και απο εμενα ,
καταρχην να πω το εξης,απο ορθογραφια δεν τα παω καλα μιας και ειμαι απο ολανδια....!
δεν περιμενα ποτε οτι τοοοοοοοσοι ανθρωποι εχουν κρισεις πανικου...............!
νομιζα οτι ειμαι μονος μου σε αυτο τον εφιαλτη!!!!
και φυσικα δεν περιμενα να βρω σε φορουμ το τι ακριβος περναω διαβαζοντας τα τοπικ απο εσας!!!
λες και καπιοσ ειναι με μια καμερα και γραφει τι παθενω και τα εγραψε εδω!!!!!
οποτε δεν θα σας κουρασω με τα σιμπτοματα μου και τι κρυσης που παθενω...
κατι που με στεναχορεσε και με απογοιτευσε ειναι οτι καπια μελοι εχουν ακομα κρισεις εδω και καμποσα χρονια,νομιζα οτι ειναι κατι προσκαιρο και θα περασει μετα απο κανα χρονο,αλα....
επισης να πω οτι δεν εχω παει σε κανενα γιατρο ακομα!!!
προτον γιατι το σκεφτομε τοοοοσο πολυ και εχω ανθιποβαλη τον εαυτο μου οστε οταν παω πριν μπω μεσα...να φυγω τρεχοντας...!απο τησ κρισεις.
και δευτερων δεν περνω κανενα φαρμακο και το παλευω μονοσ μου.
με οχι και τοσο καλα αποτελεσματα.
το προβλημα και το στρες πανικου ξερω απο που προερχετε ,ομος δεν μπωρω να το αποφυγω και ζω μεσα σε αυτο .
στησ αρχες που δεν ηξερα τι εχω εκανα εξετασης ενα σορο μιας και νομιζα οτι ενεβικε καμια χολιστερινη(χαχαχαχα)
αργοτερα οταν εμαθα κατα τυχη απο ενα site ενοσ γιατρου τι σιμπτοματα εχουν η κρυσης πανικου κατα καποιο τροπο με καθισιχασε απο την πλευρα στο οτι δεν εχω καρδια η δεν θα πεθανω απο εγγεφαλικο !!!!!!!!!

το προβλημα μου τελικα ειναι μεγαλητερο απο οτι φανταζομουν μιας και η λυσης που ειχα και ξεφευγα ,πλεων δεν εχουν κανενα αποτελεσμα ,ισα ισα λυτουργουν αντιθετα και μεγαλονουν το προβλημα μου.

για παραδιγμα οταν πιεζομουν με τα παιδια και γενικα στο σπιτι μου ,η θα εφευγα για κανενα ψαρεμα για 2-3 ημερεσ,η θα πειγενα σε κολιτο και θα επεινα μπυρες για 2-3 ημερες .....

τωρα ουτε το ενα αλα ουτε και το αλο βοηθαει,μη σας πω οτι ιδικα στο ψαρεμα (ψαροντουφεκο)με πιανει πανικος μην πνυγω....

και με το φιλο που ειπα πριν οταν ερχοντε το τσουρμο για να ψυσουμε κανενα αρνι και να πλακοθουμε στης μπυρες ,πριν κανα 6 μηνο καταλαβα οτι δεν μπωρω σε τετιο περιβαλων πλεων.
αρχηζουν κατ ευθιαν η ζαλαδες κ.τ.λ.π οταν εχω να κανω με πολυ κοσμο,ενω πριν ενα χρονο το ζητουσα και με χαροπιουσε το γεγονοσ οτι θα ψυσω και θα ταισω την παρεα και ολοι να λενε τι καλο μεζε τους εκανα.ενω τωρα με ανχωνει μεχρη και το να μην καψω πχ τα παιδακια και απο αυτο και μονο με πιανει κατ ευθιαν ο πανικος με ολα τα σιμπτοματα..

με λιγα λογια το μονο που με κρατα πλεων στο να μην παθω εντονο πανικο ειναι η σκεψη οτι δεν ειναι τιποτα και θα περασει σε λιγο ..

λιγο νερακι στο προσοπο και κατι να ασχολιθο εκηνη την ωρα και λιγο λιγο μου περναει.

βεβαια το ανχοσ στο στιθος ειναι μονιμο προι βραδυ ,και ισως ποιο πολυ βραδυ θα μπωρουσα να πω ,λιγο πριν τον υπνο.

απ οτι ειδα σε ενα τοπικ ενα μελος εγραψε οτι την ωρα της στυσης και την ωρα του σεχ ,δεν εχει κρισεις!!
ειναι αληθια ...
την ωρα που εσθανομε οτι παει να με πιασει προσπαθω να κατευθινθο σε αυτο το σειμειο οστε να την δω ερωτικα και να σκευθομε ερωτικα τι εκανα πχ με καπιες κοπελες και καμια φορα και να αυνανιζομαι!!
στην αρχη λυτουργουσε αψογα ,αλα μετα απο καποιο καιρο εφτασε η κουραση απο τον αυνανισμο να ειναι μεγαλιτερη απο τησ ζαλαδες,ασε που νομιζα καποια στυγμη οτι ενας λογος που παθενω τα σιπτοματα ειναι αυτος και οχι τελικα το στρες και το ανχος!!

οποτε το εκοψα και αυτο

τελος θα θελα την γνωμη σας για το που θα πρεπει να αρχησω να ψαχνομε οσο αναφορα το θεμα του γιατρου...
γιατι προφανος απο εκει πρεπει να γινη η αρχη ,το θεμα ειναι μην πεσω σε κανενα αλμπανη.

υπαρχει καποιος τροπος να βρω την λυση?

σας ευχομε καλο κουριαγιο και καλα ξεμπερδεματα !!

φιλικα
κωστας

[alexis-30]

κώστα τα προβλήματά σου αντιμετωπίζονται με αρκετή επιτυχία είτε φαρμακευτικά είτε ψυχοθεραπυτικά. αν επιλέξεις την φαρμακευτική οδό, τότε οποιοσδήποτε ψυχίατρος θα μπορεσει να σε βοηθήσει, αρκεί να τον εμπιστεύεσαι, κάτι που θα καταλάβεις μόνος σου όταν πας. αν επιλέξεις την ψυχοθεραπεία ή τον συνδοιασμό των δύο, τότε θα πρέπει να είσαι ποιο προσεκτικός και να διαλέξεις θεραπευτή με τον οποίο θα αισθάνεσαι άνετα. επίσης, θα πρέπει να κάνεις αρκετή υπομονή.

[vxnv]

Μια θεραπεια με ενα αγχολυτικο & αντικαταθλιπτικο θα σε κανει περδικι φιλε, πανε σε γιατρο!

[filakhs]

μακάρη να ειναι ετση!!!!

την παρασκευη θα παω σε ενα γιατρο που βρεικα ,και ο θεος βοηθος

θα σας πω νεα

[sissy]

;) telika den eimai trelh.....oyte tha pethano apo kardia h egefaliko.....to gymnasthrio moy exei kanei arketa kalo.....sas katalavaino apolyta.thn idia katastash perasa gia 2 xronia.....

[filakhs]

Originally posted by filakhs
μακάρη να ειναι ετση!!!!

την παρασκευη θα παω σε ενα γιατρο που βρεικα ,και ο θεος βοηθος

θα σας πω νεα

τελικα δυστιχος πειγε ενας φιλος πριν απο εμενα εκει στο \'γιατρο\' και μου ειπε να μην παω!!!!

εδωσε εκατο ευρο μονο και μονο για του πει τι εχει ??

ουτε φαρμακα ουτε τπτ

του ειπε να ερχετε μια φορα την εβδομαδα να κανει ομαδικη ψυχοθεραπια και θα του περασει!!!!!!

εκλεισα σε αλο γιατρο την δευτερα θα σας πω νεα!!

[ΒΙΚΥ]

Είμαι νέο μέλος παιδιά.
Με τους πανικούς μου ασχολούμαι εδώ και 1,5 περίπου χρόνο. Είχα και πριν για πάνω απο 5 ή 6 χρόνια αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό. Για να πώ την αλήθεια πριν πάω σε γιατρό δεν ήξερα καν τι σημαίνει κρίση πανικού. Έκανα ψυχοθεραπεία για 1 χρόνο και πήρα φάρμακα για περίπου 6 μήνες. Είναι γεγονός ότι τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα όμως τις μεγάλες αποφυγές δεν καταφέρνω να τις ξεπεράσω. Οι μεγάλες κρίσεις πανικού άρχισαν όταν το μωρό μου ήταν 10 μηνών. Τώρα είναι 2,5 ετών και δεν έχω καταφέρει να το απολαύσω όπως θα ήθελα. Υπάρχουν στιγμές που νιώθω ανεπαρκής ως μητέρα. Αν μείνω μόνη μου μαζί της κ ο πατέρας της είναι μακρυά τα συμπτώματα είναι σίγουρο ότι θα εμφανιστούν. Το γιατρό μου δεν τον εμπιστεύτηκα, ίσως γιατί ήμουν προκατειλημένη, ίσως γιατί δεν είχα πειστεί ότι έχω πρόβλημα. Νόμιζα ότι όλα ήταν επακόλουθο της εγκυμοσύνης και ότι όταν ηρεμήσουν οι ορμόνες το πρόβλημα ως δια μαγείας θα εξαφανιστει. Χρειάζομαι κάποιες πληροφορίες για θεραπεία με ομοιοπαθητική ιατρική. Θεωρώ ότι τα φάρμακα που πήρα απλά συρρικνωναν το ελλατήριο του πανικκού μου. Πολλοί απο σας σίγουρα ξέρετε τα αποτελέσματα της επαναφοράς. Όποιος έχει να προτείνει κάτι είμαι όλη αυτιά.

Εύχομαι σε όλους γρήγορη επαναφορά στην κατάσταση που ήταν πριν τον ΠΑΝΙΚΟ!!!:P

[marily]

Εδω και 3 χρονια ανακαλυψα οτι πασχω απο σπαστικη κολιτιδα.Μολις ανγχο8ο λιγο παραπανω,τσακ με πιανει..χαπακονομε,ξαπλωνω και δε μπορω να κανω τιποτα απο το να περιμενω να περασει.Τον τελευταιο χρονο παω σε ψυχολογο και με εχει βοη8ησει σε πολλους τομεις αρκετα,και η συχνοτητα της σπαστικης κολιτιδας εχει μειωθει παρα πολυ.

Χθες το βράδυ όμως, έπαθα για πρώτη φορά κρίση πανικού.Είναι πάρα πολύ φοβιστικό. Ετοιμαζόμουν να κλείσω το φως να κοιμηθώ, και με πιάσαν κάτι πόνοι στην πλάτη,και στο στήθος.ένιωθα ότι κλείνει ο λαιμός μου,ότι δε μπορώ να αναπνεύσω,ότι άκουγα τον σφυγμό μου να χτυπάει δυνατά λες και κόντευε να σπάσει!Επινα νερό συχνα για να είμαι σίγουρη οτι ο λαιμός δεν εχει κλείσει ακόμα..νόμιζα οτι είναι κάτι σοβαρό και οτι ίσως πεθάνω.άρχισα να ανγχώνομαι παραπάνω,να χάνω τον ρυθμό της αναπνοής μου,και να νιώθω μόνη και αβοήθητη..με εντυπωσιάζει το γεγονος οτι το μυαλο μας μας πείθει οτι ποναμε ενω είναι ιδέα μας.σχέδον δε το πιστεύω.ηταν τοσο αληθινος ο πονος.πως γινεται νανε μονο ψυχολογικο και οχι ιατρικο?πως εμφανιζεται ετσι ξαφνικα χωρις να εχω σκεφτει κατι ανγχωτικο?ουτε ημουν σε ανγχωτικο περιβαλλον..στο δωματιο μου ημουνα..ελπιζω να αναζητει ο κοσμος που το παθαινει αυτο την βοηθεια ψυχολογου παρα να στηριζεται μονο σε φαρμακα..

παντως σημερα απο την ωρα που εχω ξυπνησει,συνεχεια σκεφτομαι τι περασα χθες..το πως γινεται νανε καθαρα ψυχολογικο,το αν θα με ξαναπιασει συντομα κλπ.Τουλαχιστον τωρα αν το ξαναπαθω,θα ξερω τι ειναι.χθες δεν ειχα ιδεα,νομιζα οτι ηταν κατι πολυ σοβαρο,που χρειαζεται περιθαλψη ιατρικη..

[filakhs]

Originally posted by marily
Εδω και 3 χρονια ανακαλυψα οτι πασχω απο σπαστικη κολιτιδα.Μολις ανγχο8ο λιγο παραπανω,τσακ με πιανει..χαπακονομε,ξαπλωνω και δε μπορω να κανω τιποτα απο το να περιμενω να περασει.Τον τελευταιο χρονο παω σε ψυχολογο και με εχει βοη8ησει σε πολλους τομεις αρκετα,και η συχνοτητα της σπαστικης κολιτιδας εχει μειωθει παρα πολυ.

Χθες το βράδυ όμως, έπαθα για πρώτη φορά κρίση πανικού.Είναι πάρα πολύ φοβιστικό. Ετοιμαζόμουν να κλείσω το φως να κοιμηθώ, και με πιάσαν κάτι πόνοι στην πλάτη,και στο στήθος.ένιωθα ότι κλείνει ο λαιμός μου,ότι δε μπορώ να αναπνεύσω,ότι άκουγα τον σφυγμό μου να χτυπάει δυνατά λες και κόντευε να σπάσει!Επινα νερό συχνα για να είμαι σίγουρη οτι ο λαιμός δεν εχει κλείσει ακόμα..νόμιζα οτι είναι κάτι σοβαρό και οτι ίσως πεθάνω.άρχισα να ανγχώνομαι παραπάνω,να χάνω τον ρυθμό της αναπνοής μου,και να νιώθω μόνη και αβοήθητη..με εντυπωσιάζει το γεγονος οτι το μυαλο μας μας πείθει οτι ποναμε ενω είναι ιδέα μας.σχέδον δε το πιστεύω.ηταν τοσο αληθινος ο πονος.πως γινεται νανε μονο ψυχολογικο και οχι ιατρικο?πως εμφανιζεται ετσι ξαφνικα χωρις να εχω σκεφτει κατι ανγχωτικο?ουτε ημουν σε ανγχωτικο περιβαλλον..στο δωματιο μου ημουνα..ελπιζω να αναζητει ο κοσμος που το παθαινει αυτο την βοηθεια ψυχολογου παρα να στηριζεται μονο σε φαρμακα..

παντως σημερα απο την ωρα που εχω ξυπνησει,συνεχεια σκεφτομαι τι περασα χθες..το πως γινεται νανε καθαρα ψυχολογικο,το αν θα με ξαναπιασει συντομα κλπ.Τουλαχιστον τωρα αν το ξαναπαθω,θα ξερω τι ειναι.χθες δεν ειχα ιδεα,νομιζα οτι ηταν κατι πολυ σοβαρο,που χρειαζεται περιθαλψη ιατρικη..

Αν δεις οτι ξαναπαθενεις πανικο μην το αφησης ,καλητερα να δεις ενα γιατρο..!

[filakhs]

Originally posted by marily
Εδω και 3 χρονια ανακαλυψα οτι πασχω απο σπαστικη κολιτιδα.Μολις ανγχο8ο λιγο παραπανω,τσακ με πιανει..χαπακονομε,ξαπλωνω και δε μπορω να κανω τιποτα απο το να περιμενω να περασει.Τον τελευταιο χρονο παω σε ψυχολογο και με εχει βοη8ησει σε πολλους τομεις αρκετα,και η συχνοτητα της σπαστικης κολιτιδας εχει μειωθει παρα πολυ.

Χθες το βράδυ όμως, έπαθα για πρώτη φορά κρίση πανικού.Είναι πάρα πολύ φοβιστικό. Ετοιμαζόμουν να κλείσω το φως να κοιμηθώ, και με πιάσαν κάτι πόνοι στην πλάτη,και στο στήθος.ένιωθα ότι κλείνει ο λαιμός μου,ότι δε μπορώ να αναπνεύσω,ότι άκουγα τον σφυγμό μου να χτυπάει δυνατά λες και κόντευε να σπάσει!Επινα νερό συχνα για να είμαι σίγουρη οτι ο λαιμός δεν εχει κλείσει ακόμα..νόμιζα οτι είναι κάτι σοβαρό και οτι ίσως πεθάνω.άρχισα να ανγχώνομαι παραπάνω,να χάνω τον ρυθμό της αναπνοής μου,και να νιώθω μόνη και αβοήθητη..με εντυπωσιάζει το γεγονος οτι το μυαλο μας μας πείθει οτι ποναμε ενω είναι ιδέα μας.σχέδον δε το πιστεύω.ηταν τοσο αληθινος ο πονος.πως γινεται νανε μονο ψυχολογικο και οχι ιατρικο?πως εμφανιζεται ετσι ξαφνικα χωρις να εχω σκεφτει κατι ανγχωτικο?ουτε ημουν σε ανγχωτικο περιβαλλον..στο δωματιο μου ημουνα..ελπιζω να αναζητει ο κοσμος που το παθαινει αυτο την βοηθεια ψυχολογου παρα να στηριζεται μονο σε φαρμακα..

παντως σημερα απο την ωρα που εχω ξυπνησει,συνεχεια σκεφτομαι τι περασα χθες..το πως γινεται νανε καθαρα ψυχολογικο,το αν θα με ξαναπιασει συντομα κλπ.Τουλαχιστον τωρα αν το ξαναπαθω,θα ξερω τι ειναι.χθες δεν ειχα ιδεα,νομιζα οτι ηταν κατι πολυ σοβαρο,που χρειαζεται περιθαλψη ιατρικη..

το προβλημα για μενα φαντασου οτι δεν ειναι ο καθε αυτου πανικοσ και η κρυση οταν με πιασει...

ειναι ολες η αλες ημερες ,ο φοβος για τον αν θα με ξαναπιασει και ποτε !!!!

αυτο μας τσακιζει περισοτερο απο τον πανικο

[filakhs]

Originally posted by marily
Εδω και 3 χρονια ανακαλυψα οτι πασχω απο σπαστικη κολιτιδα.Μολις ανγχο8ο λιγο παραπανω,τσακ με πιανει..χαπακονομε,ξαπλωνω και δε μπορω να κανω τιποτα απο το να περιμενω να περασει.Τον τελευταιο χρονο παω σε ψυχολογο και με εχει βοη8ησει σε πολλους τομεις αρκετα,και η συχνοτητα της σπαστικης κολιτιδας εχει μειωθει παρα πολυ.

Χθες το βράδυ όμως, έπαθα για πρώτη φορά κρίση πανικού.Είναι πάρα πολύ φοβιστικό. Ετοιμαζόμουν να κλείσω το φως να κοιμηθώ, και με πιάσαν κάτι πόνοι στην πλάτη,και στο στήθος.ένιωθα ότι κλείνει ο λαιμός μου,ότι δε μπορώ να αναπνεύσω,ότι άκουγα τον σφυγμό μου να χτυπάει δυνατά λες και κόντευε να σπάσει!Επινα νερό συχνα για να είμαι σίγουρη οτι ο λαιμός δεν εχει κλείσει ακόμα..νόμιζα οτι είναι κάτι σοβαρό και οτι ίσως πεθάνω.άρχισα να ανγχώνομαι παραπάνω,να χάνω τον ρυθμό της αναπνοής μου,και να νιώθω μόνη και αβοήθητη..με εντυπωσιάζει το γεγονος οτι το μυαλο μας μας πείθει οτι ποναμε ενω είναι ιδέα μας.σχέδον δε το πιστεύω.ηταν τοσο αληθινος ο πονος.πως γινεται νανε μονο ψυχολογικο και οχι ιατρικο?πως εμφανιζεται ετσι ξαφνικα χωρις να εχω σκεφτει κατι ανγχωτικο?ουτε ημουν σε ανγχωτικο περιβαλλον..στο δωματιο μου ημουνα..ελπιζω να αναζητει ο κοσμος που το παθαινει αυτο την βοηθεια ψυχολογου παρα να στηριζεται μονο σε φαρμακα..

παντως σημερα απο την ωρα που εχω ξυπνησει,συνεχεια σκεφτομαι τι περασα χθες..το πως γινεται νανε καθαρα ψυχολογικο,το αν θα με ξαναπιασει συντομα κλπ.Τουλαχιστον τωρα αν το ξαναπαθω,θα ξερω τι ειναι.χθες δεν ειχα ιδεα,νομιζα οτι ηταν κατι πολυ σοβαρο,που χρειαζεται περιθαλψη ιατρικη..

το προβλημα ειναι το μετα τον πανικο ,που σου χαλαει ολη η ημερα με το φοβο ,ποτε θα σου ξαναερθει!!!

[filakhs]

παιδια προχθες εκανα το προτο ντου στο γιατρο !!!!!

μου εδωσε να καταλαβω οτι θα το παλεψουμε και οτι εχουμε πολες ελπηδες να το νικησουμε...

μου εδωσε φαρμακα ,και απο την προτη ημερα εσθανομαι καλητερα!!!!

και μονο η ιδεα οτι οταν με ξαναπιασει θα εχω το μαγικο χαπακι ,με κανει και σκεφτομε θετικα το ολο θεμα .

παντος παιδια δισταζα πολυ να παω σε γιατρο,και μετα το προτο ραντεβου θα ελεγα σε ολουσ οσουσ δεν εχουν παει ακομα ,να το κανου σηντομα..

[margo44]

Tι σου εδωσε ο γιατρος; Aνχολυτικο; Eκτος απο μια προσκαιρη ανακουφιση δεν σου προσφερει κατι αλλο αυτο.

[kallia13]

οι κρισεις πανικού πως θερπεύονται ?

[margo44]

Aν ήταν τοσο εύκολο...
Yποτιθεται με ψυχοθεραπεια και φαρμακευτικη αγωγη.
Kαποιοι βλέπουν βελτίωση οντως. Tο μονο σιγουρο
ειναι οτι ειναι χρόνια πάθηση και θελει πολυ κουραγιο και υπομονη.