ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΑΝΙΚΟΥ

[MARO_86]

Καλησπέρα.Είμαι 28 χρονών,μανούλα ενός υπέρχοχου κοριτσιού 10 μηνών...
Με τον άντρα μου είμαστε μαζί 12 χρόνια και με στηρίζει πάντα...
Ήθελα να σας πω ότι γενικά είμαι πολύ αγχώηδς άνθρωπος και αγχώνομαι με το παραμικρό.
Το μεγάλο μου πρόβλημα ξεκινησε αφοτου γεννησα(και στην εγκυμοσυνη μου ειχα αγχος,συνεχεια εκανα υπερηχους)...Τελικώς κυριεύτηκα με ΠΟΛΥ ΑΓΧΟΣ,ΦΟΒΙΕΣ μη πάθει κατι το παιδάκι μου,στη συνεχεια απεκτησα ΣΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ και όλα τα συναφή τα οποια αρχισαν να με φοβιζουν μη παθω κατι εγω(μεσα σε 3 μηνες εκανα 2 triplex).Οι αρνητικες σκεψεις αρχισαν να με κατακλυζουν και τελικως εγιναν εμμονες...Εδώ και 2,5 μηνες περιπου ξεκινησα φαρμακευτικη αγωγη και ψυχοθεραπειες.Η διαγνωση της ψυχιατρου μου ηταν οτι πασχω απο ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ.Το θεμα ειναι οτι βιωνω ακομα υπερβολικο και εντονο ΑΓΧΟΣ ,συνεχιζω να εχω ΦΟΒΙΕΣ και γενικα η καθημερινοτητα μου εχει γινει εφιαλτης.Η ψυχιατρος μου μου εχει δωσει αντικαταθλιπτικο και το αγχολυτικο το αποφευγει.Οταν ομως παιρνω αγχολυτικο νιωθω αλλος ανθρωπος...Ισως το χρειαζομαι για λιγο καιρο να ηρεμησω και να δω τα πραγματα διαφορετικα ετσι ωστε ολες οι φοβιες μου να αρχισουν να υποχωρουν.Δεν ξερω πραγματικα τι να κανω.Καθε μερα σκεφτομαι οτι το ΑΓΧΟΣ μου θα με σκοτωσει και αυτο με κανει ακομα περισσοτερο να αγχωνομαι.ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ δλδ. Ωστοσο και η δουλεια μου δημιουργει αγχος αλλα δεν μπορω να φυγω γιατι δε θα τα βγαζουμε περα με τον αντρα μου.Τι να κανω???Βοηθηστε με!!!

[αλεξανδρος_77]

MARO_86...
αν σκοπευεις να κατσικωθεις εδω θα μιλησουμε καπια στιγμη.. :rolleyes::rolleyes:
τωρα...
μεσα σε 7 λεπτα που διαβασα το θεμα σου αγχος φοβιες φαρμακα κλπκλπ για την ωρα δε μπορω να πω κ πολα πραγματα αλλα ετσι οπως το θετεις ισως το θεμα να ξεκινησε απο εδω..

Το μεγάλο μου πρόβλημα ξεκινησε αφοτου γεννησα(και στην εγκυμοσυνη μου ειχα

κ συνεχισε αγνωστο πως. αλλα μπορει κ να μην ειναι ετσι...
επειδη κατι μου θυμιζει αυτο το εργο με τη δουλεια μαλον αυτη η δουλεια δεν ειναι καταληλη για σενα θα μπορουσες να βρεις αλλη που να σου τεριαζει καλυτερα πριν φυγεις απο αυτη....

[MARO_86]

Καλησπέρα και πάλι. Δεν ξέρω από πού ξεκίνησαν ακριβώς αλλά πραγματικά η καθημερινοτητα μου έχει γίνει μαρτύριο και δε χαίρομαι το παιδάκι μου όσο θα ήθελα...φοβάμαι από το άγχος θα αποκτήσω πραγματικά προβλήματα υγείας και κάπως έτσι δεν έχουν τελειωμό οι φοβιες μου...

[αλεξανδρος_77]

aυτη η δουλεια με τι σχεση εχει δηλ για να καταλαβω? (αν θες απαντας...) μηπως ειναι κουραστικη η δε σου τεριαζει
υπαρχουν κ αλλα που θα σχολιαζα στη συνεχεια...
ας αφησουμε τα εικονικα προβληματα υγειας
σε πειραζει κατι αλλο γυρω σου που δε το σηκωνεις πχ?

[MARO_86]

Η δουλειά μου έχει να κάνει με διεθνείς μεταφορές.είναι αρκετά πιεστικη δουλειά αλλά πραγματικά υπάρχει οικονομική ανάγκη κ δε μπορώ να την αφήσω μέχρι τουλάχιστον να βρω κάτι άλλο. Το σημαντικοτερο όμως θέμα μου είναι ο Γολγοθάς που περνάω με το υπερβολικό καθημερινό άγχος και τις φοβιες που με κυριευουν.έχω κουραστεί και δεν ξέρω τι να κάνω...θέλω να ζήσω ευτυχισμένη και ήρεμη και να χαρω το παιδάκι μου και τον άντρα μου...

[αλεξανδρος_77]

πραγματι φαινετε καπως αγχωτικη σα δουλεια η συζητιση αυτη σχετικα με αγχος φοβιες κλπ δε θα βγαλει καπου για αυτο σου λεω τι σε ενοχλει γενικοτερα ειναι εμφανες οτι σε ενοχλει η δουλεια απο ολα αυτα που περιγραφεις αρα θα πρεπει να βρεις αλλη η να αλαξεις ποστο.

[MARO_86]

καποιος αλλος εχει να δωσει καμια συμβουλη?

[kaity]

το αγχολυτικο σου κανει καλο δηλαδη?

[αλεξανδρος_77]

καποιος αλλος εχει να δωσει καμια συμβουλη?

για να σου πω πραγματικα τι πιστευω για αυτο το θεμα πρεπει να σου παρουσιασω τα πραγματα οπως φανταζομαι εγω οτι συμβαινουν κ μεχρι στιγμης δε το εχω κανει..

[PAPA]

Καλησπέρα σας!! Με λένε Δήμητρα είμαι 43 ετών και καινούργια στο forum! Μaro πολλά από αυτά που περιγράφεις μου θυμίζουν εμένα!! Είμαι κι εγώ πολύ αγχώδης και στην εγκυμοσύνη μου πέρασα κι εγώ παρόμοιες φοβίες! είχα δίδυμη κύηση ένας λόγος παραπάνω ανησυχίας!!! Στη συνέχεια όμως εγώ αντιμετώπισα και δυσκολίες με τους μικρούς... διαχυτη αναπτυξιακή διαταραχή και στα δυο μου παιδιά, γεγονός που με έκανε να στενοχωρηθώ απίστευτα και να μου δημιούργησα απίστευτα σωματικά και ψυχικά προβλήματα! Είχα φοβερές αυπνίες, ταχυκαρδία, πονοκεφαλους και ιλίγγους!!! Δεν πήρα καμμιά αγωγή γιατί η γιατρός μου είπε να το αντιμετωπίσω μόνη μου. Συγκεκριμένα μου είπε ότι αν αρχίσω αγωγή δεν θα έχω κουράγιο να μεγαλώσω τα παιδάκια μου. Μου σύστησε βέβαια μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου την οποία δεν έκανα λόγω κλειστοφοβίας. Έτσι έσφιξα τα δόντια και ξεπέρασα τις αυπνίες και τις ταχυκαρδίες και τελευταία είμαι καλύτερα και από τον ίλιγγο. Όμως ήρθε κάτι άλλο να προστεθεί στη απίστευτη ταλαιπωρία μου. Άρχισα να αρρωσταίνω συχνά από γρίπη, με αποκορύφωμα την εισαγωγή μου στο νοσοκομείο λόγω υπερβολικής πτώσης των λευκών αιμοσφαιρίων εξαιτίας γρίπης. Το τελευταίο με αποδυνάμωσε πολύ ψυχολογικά.... φοβάμαι πολύ για την υγεία μου... ανησυχώ ότι θα αφήσω ορφανά τα μικρά μου αγγελούδια. Τώρα που σας γράφω έχω πάλι κρυολογήσει κι έχω δέκατα. Είμαι κι εγώ πολύ απελπισμένη... φοβάμαι ότι η υπερβολική στενοχώρια μου για τους μικρούς με έφτασε σε αυτό το σημείο. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι το να πεθάνω μπορεί να είναι και λύτρωση. Έχω κουραστεί να με βλέπω σε αυτή τη κατάσταση. Όμως φάρμακα προσπαθώ να μην παίρνω ακόμα και depon το σκέφτομαι..... αυτά κι από μένα! Είσαι μικρή ακόμα θα βρεις τρόπο να το ξεπεράσεις.... σκέψου ότι όλα στη ζωή σου πάνε καλά κι ότι δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς....

[MARO_86]

για να σου πω πραγματικα τι πιστευω για αυτο το θεμα πρεπει να σου παρουσιασω τα πραγματα οπως φανταζομαι εγω οτι συμβαινουν κ μεχρι στιγμης δε το εχω κανει..

Περιμένω να μου πεις Αλέξανδρε...

[αλεξανδρος_77]

βασικα επειδη καπιοι με ξερουν πλεον εδω δεν ειμαι κ πολυ προθυμος να κανω κ αλλες αποκαλυψεις δημοσια αλλα αν εγραφες ενα μειλ για να σου ελεγα 2 πραγματα πιο προσδιορισμενα αντι να λεω γενικως κ αοριστως θα με βολευε καλυτερα..

[MARO_86]

Καλησπέρα σας!! Με λένε Δήμητρα είμαι 43 ετών και καινούργια στο forum! Μaro πολλά από αυτά που περιγράφεις μου θυμίζουν εμένα!! Είμαι κι εγώ πολύ αγχώδης και στην εγκυμοσύνη μου πέρασα κι εγώ παρόμοιες φοβίες! είχα δίδυμη κύηση ένας λόγος παραπάνω ανησυχίας!!! Στη συνέχεια όμως εγώ αντιμετώπισα και δυσκολίες με τους μικρούς... διαχυτη αναπτυξιακή διαταραχή και στα δυο μου παιδιά, γεγονός που με έκανε να στενοχωρηθώ απίστευτα και να μου δημιούργησα απίστευτα σωματικά και ψυχικά προβλήματα! Είχα φοβερές αυπνίες, ταχυκαρδία, πονοκεφαλους και ιλίγγους!!! Δεν πήρα καμμιά αγωγή γιατί η γιατρός μου είπε να το αντιμετωπίσω μόνη μου. Συγκεκριμένα μου είπε ότι αν αρχίσω αγωγή δεν θα έχω κουράγιο να μεγαλώσω τα παιδάκια μου. Μου σύστησε βέβαια μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου την οποία δεν έκανα λόγω κλειστοφοβίας. Έτσι έσφιξα τα δόντια και ξεπέρασα τις αυπνίες και τις ταχυκαρδίες και τελευταία είμαι καλύτερα και από τον ίλιγγο. Όμως ήρθε κάτι άλλο να προστεθεί στη απίστευτη ταλαιπωρία μου. Άρχισα να αρρωσταίνω συχνά από γρίπη, με αποκορύφωμα την εισαγωγή μου στο νοσοκομείο λόγω υπερβολικής πτώσης των λευκών αιμοσφαιρίων εξαιτίας γρίπης. Το τελευταίο με αποδυνάμωσε πολύ ψυχολογικά.... φοβάμαι πολύ για την υγεία μου... ανησυχώ ότι θα αφήσω ορφανά τα μικρά μου αγγελούδια. Τώρα που σας γράφω έχω πάλι κρυολογήσει κι έχω δέκατα. Είμαι κι εγώ πολύ απελπισμένη... φοβάμαι ότι η υπερβολική στενοχώρια μου για τους μικρούς με έφτασε σε αυτό το σημείο. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι το να πεθάνω μπορεί να είναι και λύτρωση. Έχω κουραστεί να με βλέπω σε αυτή τη κατάσταση. Όμως φάρμακα προσπαθώ να μην παίρνω ακόμα και depon το σκέφτομαι..... αυτά κι από μένα! Είσαι μικρή ακόμα θα βρεις τρόπο να το ξεπεράσεις.... σκέψου ότι όλα στη ζωή σου πάνε καλά κι ότι δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς....

Κοπέλα μου μη σκέφτεσαι έτσι.έχεις δύο παιδάκια που σε χρειάζονται...κι'εγω αυτό σκέφτομαι και με κρατάει... Ωστόσο όσον αφορά τις φοβιες και το άγχος είναι σε τέτοιο βαθμό πλέον που δε μπορώ να ελέγξω χωρίς αγχολυτικό... Φοβάμαι,φοβάμαι πολυ μη πάθω κάτι.είναι τόσο έντονα τα σωματικά μου συμπτώματα και εκτός αυτού λένε ότι το άγχος κάνει κακό.Κ φοβάμαι ακόμα περισσότερο...Δε πρέπει όμως να το βάλουμε κάτω.για τα παιδάκια μας και μόνο.πρέπει να προσπαθησουμε.ξέρω πόσο δύσκολο είναι να ζεις με αγχωδη διαταραχή αλλά πρέπει να το παλέψουμε.δε ξέρω το τρόπο αλλά πρέπει να τον βρούμε.

[MARO_86]

βασικα επειδη καπιοι με ξερουν πλεον εδω δεν ειμαι κ πολυ προθυμος να κανω κ αλλες αποκαλυψεις δημοσια αλλα αν εγραφες ενα μειλ για να σου ελεγα 2 πραγματα πιο προσδιορισμενα αντι να λεω γενικως κ αοριστως θα με βολευε καλυτερα..

Δε μπορώ να σου δώσω το προσωπικό μου email.άλλωστε εδώ είμαστε όλοι μια παρέα κ χρειάζεται ο ένας τη συμβουλή του άλλου.οπότε αν έχεις κάτι να μας συμβουλεψεις καλό θα ήταν να το κάνεις εδώ για να το δουν και άλλοι άνθρωποι.

[αλεξανδρος_77]

Μaro πολλά από αυτά που περιγράφεις μου θυμίζουν εμένα!!

αυτο ειναι το καλυτερο τελικα απ ολα... που θα μπορουσε να συμβει....