Παρακαλώ Βοήθεια....!

[Mech]

Καλησπέρα σας,
Είμαι 23 χρόνων,κοπέλα και αντιμετωπίζω ενα σημαντικό πρόβλημα με την ψυχική μου υγεία....
Στην αρχή ήμουν διστακτική για το αν θα πρέπει ή οχι να μοιραστώ την ιστορία μου γιατι δεν ξερω αν θα βοηθηθώ ή αν θα αγχωθώ περισσότερο με τις απαντήσεις που θα πάρω...
Η ιστορία μου ειναι αρκετά μεγάλη αλλα σας χιλιο παρακαλω αφιερώστε λίγο απο τον χρόνο σας.......
Για να μην μακρηγορώ η ιστορία μου άρχισε πέρυσι το καλοκαίρι.....Επι έναν μήνα η μαμα μου ειχε πόνους στον ενα της μαστό,ειχε πρηστεί,πονούσε πολυ και είχε κοκκινίσει..Εκείνο το διάστημα λοιπόν είχα παει διακοπές σε μια φίλη μου όταν επιτέλους αποφάσισε να παει στον γιατρό για να το κοιτάξει.Ο γυναικολόγος τις έδωσε να κάνει αρκετες εξετάσεις όπου και έκανε και τελικώς ολα βγήκα καθαρά.
Γνωμάτευση: κύστες στον μαστό.
Αλλα μεχρι να μας το πουν επίσημα αυτο,εγω είχα χάσει τον κόσμο μου.
Είχε φύγει η γη κατω απο τα ποδια μου.
Το είχα δεσει κόμπο πως εχει κάτι πολυ σοβαρο (ούτε την λέξη δεν μπορώ να πω) και ότι θα πεθάνει.
Τότε ήταν που με έπιασε για πρώτη φορά κρίση πανικου....Κοιμόμουν (όταν κατάφερνε να με πάρει ο ύπνος με τα χίλια ζόρια)και μέσα στον ύπνο μου πεταγόμουν λες και με ειχε χτυπήσει ηλεκτρικό ρεύμα.
Το ειχα δεδομενο ότι πρόκειται να πεθαίνει και μου ήταν αδιανόητο ότι θα την χάσω...
Ολα αυτά συνέβησαν τον Ιούλιο.
Τέλη Αυγούστου με πιάνει ξανά ενα φοβερό άγχος επειδή είχα βγάλει ενα σπυράκι στο στήθος μου και επειδή το ψηλάφιζα θεώρησα πάλι δεδομενο ότι με ειχε πιάσει και εμένα αυτή η αρρώστια παρα το νεαρό της ηλικίας μου.....
Αρχικά πηγα σε 2 γυναικολόγους όπου με βεβαίωσαν ότι δεν ειναι απολύτως τίποτα!
Όμως εγω για κάποιον λόγο δεν μπορούσα να το δεχτω.....Τότε άρχισε ενα καψιμο στο στήθος-στέρνο (στην αριστερή περιοχή) και ενα σφίξιμο/τσούξιμο στην αριστερή μασχάλη μου.
Τοτε είπα πως καλο θα ήταν να κανω εξετασεις αίματος και ενα γενικότερο τσεκ απ.
(Το συνηθίζω κάθε χρόνο)
Έκλεισα ραντεβού με τον καρδιολόγο.
Οι εξετασεις καθαρές!
Έκανα αιματολογικές και αυτές άριστες.
Όμως αυτή η ενόχληση στην αριστερή πλευρά δεν έλεγε να περάσει με τίποτα!!!
Αποφασίζω να παω σε έναν παθολόγο,με εξέτασε εξονυχιστικά (ένας καταπληκτικός άνθρωπος και επιστήμονας) έκανα και δυο ακτινογραφίες θώρακος (μπροστινή και πλαγιά), όλες πεντακάθαρες!
Μου εξήγησε πως ειναι κρίσεις πανικου ολα αυτά και πρέπει να ηρεμήσω.
Για να μην σας τα πολυλογώ απο εκει και έπειτα άρχισε ο γολγοθάς καθως έχω παει ακόμα σε δυο άλλους παθολόγους για διαφορα αλλα προβληματα που νόμιζα ότι έχω και πεθαίνω, έναν νευρολόγο επειδή επι μια εβδομάδα ζαλιζόμουν φοβερά (που μου έγραψε μαγνητική εγκεφάλου η οποία βγήκε καθαρή και η γνωμάτευση του ήταν :αγχώδης διαταραχή) σε ενδοκρινολόγο για να κοιτάξει το θυρεοειδή μου (έχουμε ιστορικό στην οικογένεια) σε μια 3η γυναικολόγο όπου έκανα και υπέρηχο στήθους και τεστ ΠΑΠ, ολα πεντακάθαρα.
Έχω κάνει 4 φορές εξετάσεις αίματος (την τελευταία την έκανα 23/12 η οποία ήταν και παρα πολυ εξειδικευμένη με πολλές τιμές) όλες ήταν πεντακάθαρες!
Υπέρηχο τραχείας (λαιμου).....
Πείτε ειδικότητα και την έχω γυρισει,εξέταση και την έχω κάνει!!!!!
Οι γονείς μου ειναι πάντα δίπλα μου οι φίλοι μου το ίδιο αλλα αυτό το τσούξιμο και το σφίξιμο στην μασχάλη και στο στέρνο μου δεν λένε να φύγουν.......Φοβαμαι...!Θεωρω ότι έχω κάτι σοβαρο και ότι θα πεθάνω......!
Δεν μπορώ να βάλω μέσα στο κεφάλι μου ότι είμαι καλα και ότι δεν έχω τίποτα...Δεν μπορώ να δεχτω πως είμαι καλα!Οσο κι αν λέω πως γίνομαι παρανοϊκή και πως έχω γυρισει τόσες ειδικότητες τόσους γιατρούς και κάτι ξέρουν παρα πάνω απο εμένα εχει κολλήσει η βελόνα!
Εγω και ο dr.Google έχουμε βγάλει την δικιά μας γνωμάτευση!

Και όλο αυτη η ιστορία μου άφησε και ενα σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου...
Να τονισω ότι είμαι ενα άτομο που τα τελευταία 5 χρόνια είχα ζοριστεί παρα πολυ με το κομμάτι και τις απαιτήσεις της σχολής μου και είχα κατα καιρούς καταθλιπτικές περιόδους όπου επισκεπτόμουν μια ψυχολόγο...
Μετα λόγο οικονομικού θεματος την σταμάτησα προσωρινά....
Με συγχωρειτε για όλο αυτο το κείμενο σας ευχαριστω παρα πολυ αν κάνατε τον κοπο και διαβάσατε την ιστορία μου.....!!
Σας παρακαλω αν έχετε να μου δώσετε κάποια συμβουλή θα ήμουν κάτι παρα πάνω απο ευγνώμων........!!!

[Eagle guy]

Νομίζω ότι είναι ιδεοψυχαναγκαστικά και αγχωτικά όλα αυτά, κι εγώ έχω κάθε μέρα μια διαφορετική ενόχληση αλλά δεν υπάρχει κάτι πραγματικό. Όσο γίνεται μη δίνεις σημασία, δεν κινδυνεύει η ζωή σου

[Sonia]

Σας παρακαλω αν έχετε να μου δώσετε κάποια συμβουλή θα ήμουν κάτι παρα πάνω απο ευγνώμων........!!!

Τα λεφτά που δίνεις από 'δω κι από 'κει σε άσχετες εξετάσεις και γιατρούς, δώστα στην ψυχολόγο μπας κι έρθεις στα ίσα σου.

[Mech]

Ευχαριστω παρά πολυ!!!
Παρα πολυ που μου απαντήσατε και μπήκατε στον κοπο να διαβάστε την ιστορία μου!!
Και εγω σε αυτο έχω καταλήξει αλλα υπάρχουν στιγμές που ειναι τόσο βαθύ αυτο που με πιάνει και δεν σκέφτομαι τίποτα!!
Και πάλι ευχαριστω πολυ!!

[Mech]

Αχχχχχ χίλια δικια εχεις!!
Χίλια δικιά!!
Χίλια δικιά!!
Και ήταν λεφτά που τα είχα στην άκρη για άλλο λόγο...!
Το καταραμένο το μυαλό δεν βοηθάει καθόλου ώρες ώρες!

[george1520]

Πρώτα από όλα μακριά από το Google, χειρότερο σύμβουλο από αυτό δεν θα βρεις..
Αφού έχεις κάνει τις εξετάσεις και γενικά σε είδαν τόσοι γιατροί τότε θα ήταν καλό να ασχοληθείς με τον ψυχικό σου κόσμο. Με όλα αυτά που περιγράφεις (άρχισες με την ιστορία της μητέρας σου) φαίνεται ότι έχεις καταλάβει ποιες είναι οι αιτίες που νιώθεις τώρα έτσι και γιατι σου έχει καρφωθεί αυτή η ιδέα.. Με την βοήθεια του ψυχολογου θα αρχίσεις να διαχειρίζεσαι το άγχος σου, να βλέπεις τα δεδομένα σου και να στηρίζεσαι πάνω σε αυτά.. Θα πάρεις ξανά τον έλεγχο του μυαλού σου και θα ακούς περισσότερο το σώμα σου.. Δυστυχώς το μυαλό μας όταν έχει κέφια φτιάχνει ωραία σενάρια.

Για πες μου, αυτό το άγχος ότι θα πάθεις κάτι έχει αλλάξει την ζωή σου? Είσαι ευτυχισμένη?

[Mech]

Πρώτα από όλα μακριά από το Google, χειρότερο σύμβουλο από αυτό δεν θα βρεις..
Αφού έχεις κάνει τις εξετάσεις και γενικά σε είδαν τόσοι γιατροί τότε θα ήταν καλό να ασχοληθείς με τον ψυχικό σου κόσμο. Με όλα αυτά που περιγράφεις (άρχισες με την ιστορία της μητέρας σου) φαίνεται ότι έχεις καταλάβει ποιες είναι οι αιτίες που νιώθεις τώρα έτσι και γιατι σου έχει καρφωθεί αυτή η ιδέα.. Με την βοήθεια του ψυχολογου θα αρχίσεις να διαχειρίζεσαι το άγχος σου, να βλέπεις τα δεδομένα σου και να στηρίζεσαι πάνω σε αυτά.. Θα πάρεις ξανά τον έλεγχο του μυαλού σου και θα ακούς περισσότερο το σώμα σου.. Δυστυχώς το μυαλό μας όταν έχει κέφια φτιάχνει ωραία σενάρια.

Για πες μου, αυτό το άγχος ότι θα πάθεις κάτι έχει αλλάξει την ζωή σου? Είσαι ευτυχισμένη?

Το οξύμωρο της υπόθεση ειναι πως αναγνωρίζω ότι γίνομαι παρανοϊκή και εμμονική σε μεγάλο βαθμό αλλα ειναι αυτή η φωνή μέσα μου που δεν μπορώ να ελέγξω και που παίρνει τον έλεγχο στην πλειοψηφία των φορων που προσπαθώ να σκεφτώ λογικά και να με ηρεμήσω.
Αυτή η φωνή που μου λέει «Μα αφού πονας άρα κάτι εχεις!»
Έχω βρει την πηγή του προβλήματος...(έχω κάνει ψυχοθεραπεία για πολυ καιρό και έχω εντοπίσει την «ρίζα» του κακού ως ενα βαθμό)
Και για να απαντήσω και στην ερώτηση σου προφανώς και εχει έρθει η ζωή μου τούμπα.
Αφιερώνω τόσο πολυ ενέργεια στο να σκέφτομαι κάθε μέρα σχεδόν όλη την μέρα αν είμαι σωματικά υγιής που δεν έχω το κουράγιο,την όρεξη να κανω πραγματα που με ευχαριστούν και με γεμίζουν.
Συνεχώς σκέφτομαι ότι κάτι δεν παει καλα,πως δεν γίνεται να μην έχω κάτι αφού πονάω.
Είναι δύσκολο να συνδέσω και να κατανοήσω ότι ο σωματικός πόνος οφείλεται εξ’ολοκληρου και κατ’αποκλειστικότητα στον ψυχικό...!
Μου ειναι δύσκολο να το αποδεχτώ...
Σε ευχαριστω πολυ για τον κοπο που έκανες να μου απαντήσεις!

[geodim]

Γεια και από εμένα, καταρχήν καλά έκανες και ψαχτηκες, όταν πονάμε ή/και δε νιώθουμε καλα, κοιτάμε μήπως έχουμε κάτι παθολογικό.
Όταν δεν βρίσκουμε αιτία παθολογική έρχεται η ώρα να κοιτάξουμε και τα ψυχολογικά.
Πολλοί εδώ μέσα έχουμε περάσει αυτό το στάδιο πανικού που κάθε βδομάδα έχουμε και διαφορετικά συμπτώματα και είμαστε σίγουροι πως όπου ναναι θα συμβεί κάτι πολύ κακό και θα δούμε τα ραδίκια ανάποδα που λένε. Έχουμε πάει σε 15 διαφορετικές ειδικότητες γιατρών και έχουμε δώσει χρόνο και χρήμα σε αυτό το άπιαστο ζήτημα: τι έχουμε τελικά.
Είμαι και εγώ ένας από αυτούς όπως κατάλαβες :)
Για αρχή συνέχισε να ζεις τη ζωή σου σα να μην είχες κανένα σύμπτωμα. Πρέπει το μυαλό σου να ξεκολλήσει από αυτή τη συνεχή κατάσταση επιφυλακής. Μετά πρέπει να βρεις βοήθεια από ειδικό για να μάθεις να διαχειρίζεσαι καλύτερα το άγχος σου και να εξερευνήσεις τις βαθύτερες αιτίες που το προκαλούν.
Μπορείς να διαβάσεις για γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία και να αρχίσεις κάποια πράγματα να τα κάνεις και μόνη σου μέχρι να πας σε ειδικό. Θα σε βοηθήσει θαρρώ.
Σημαντικό είναι να μην τα παρατήσεις και να μην δίνεις άλλες εξηγήσεις για το κάθε τι που νιωθεις. Είναι δύσκολο να το αποδεχτείς αλλά πρέπει.
Και μια το χρόνο κάνεις και ένα μινι τσεκαπ να παρακολουθείς την υγεία σου αν το χρειάζεσαι, δεν είν' κακό.

[Mech]

Γεια και από εμένα, καταρχήν καλά έκανες και ψαχτηκες, όταν πονάμε ή/και δε νιώθουμε καλα, κοιτάμε μήπως έχουμε κάτι παθολογικό.
Όταν δεν βρίσκουμε αιτία παθολογική έρχεται η ώρα να κοιτάξουμε και τα ψυχολογικά.
Πολλοί εδώ μέσα έχουμε περάσει αυτό το στάδιο πανικού που κάθε βδομάδα έχουμε και διαφορετικά συμπτώματα και είμαστε σίγουροι πως όπου ναναι θα συμβεί κάτι πολύ κακό και θα δούμε τα ραδίκια ανάποδα που λένε. Έχουμε πάει σε 15 διαφορετικές ειδικότητες γιατρών και έχουμε δώσει χρόνο και χρήμα σε αυτό το άπιαστο ζήτημα: τι έχουμε τελικά.
Είμαι και εγώ ένας από αυτούς όπως κατάλαβες :)
Για αρχή συνέχισε να ζεις τη ζωή σου σα να μην είχες κανένα σύμπτωμα. Πρέπει το μυαλό σου να ξεκολλήσει από αυτή τη συνεχή κατάσταση επιφυλακής. Μετά πρέπει να βρεις βοήθεια από ειδικό για να μάθεις να διαχειρίζεσαι καλύτερα το άγχος σου και να εξερευνήσεις τις βαθύτερες αιτίες που το προκαλούν.
Μπορείς να διαβάσεις για γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία και να αρχίσεις κάποια πράγματα να τα κάνεις και μόνη σου μέχρι να πας σε ειδικό. Θα σε βοηθήσει θαρρώ.
Σημαντικό είναι να μην τα παρατήσεις και να μην δίνεις άλλες εξηγήσεις για το κάθε τι που νιωθεις. Είναι δύσκολο να το αποδεχτείς αλλά πρέπει.
Και μια το χρόνο κάνεις και ένα μινι τσεκαπ να παρακολουθείς την υγεία σου αν το χρειάζεσαι, δεν είν' κακό.

Τι όμορφα που ειναι τα λόγια σου!!
Ευχαριστω παρα πολύ για όλες τις συμβουλές!!
Και μόνο που μοιράστηκα το πρόβλημα μου ήταν πολυ βοηθητικό!
Διαβαζω τις συμβουλές μια μια και θα προσπαθήσω να τις εφαρμόσω κάθε φορά που θα με πιάνει «κρίση»!
Και πάλι ευχαριστω πολυ!
Θα ψάξω να βρω κάποια βιβλία κι όλας με το θέμα που μου είπες «γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία»!
Και όταν με το καλο τα πραγματα γίνουν πιο φυσιολογικά σχετικά με τον κορονοιο γραμμή για την ψυχολόγο!

[Xfactor]

ναι οκ μου θυμιζεις εμενα πριν χρονια..φοβος για αρρωστιες....εμμονη με τον dr google kai απειρες εξατασεις και γιατροι...αχαχαχ
τελικα αποφασισα πως ηθελα ειδικο για να το ξεπερασω...και το ξεπερασα...οταν μ ερχοντουσαν τετοιες σκεψεις σιγα προσπαθουσα να μην δινω σημασια....και με ενα αγχολυτικο χαπι...εφυγαν.....γενικα βοηθαει η εκτονωση με το αγχος να το ξερεις..
Ειναι λογικο αφου περασες ολο αυτο με την μαμα σου να σε στρεσαρε....αλλα στο ειπαν ολοι οι γιατροι εισαι τελεια με την υγεια σου.

Εαν δεν εχεις χρηματα για ειδικο....τοτε απευθυνσου σε ενα ΚΨΥ=κεντρο ψυχολογικης υποστηριξης της πολης σου ειναι δωρεαν..