κρισεις πανικου

[k0nstantina]

αλεξανδρε τη νυχτα ειμαι με στο σπιτι με τους γονεις μου. αλλα δεν εχουμε καλες σχεσεις. οταν παθαινω κρισεις ειναι εκει αλλα δεν μπορουν να κανουν κατι εκτος απο το να μου λενε να μην το σκεφτομαι και δεν ειναι τιποτα. και κοιμαμαι με την μαμα μου οταν παθαινω κρισεις . εγω δεν κοιμαμαι κουναω συνεχως τα ποδια και μιλαω και ξεφυσαω και μετα απο ωρες (3-4-5 ωρες) με παιρνει ο υπνος

[66psy]

ποσο καιρο παθαινεις κρισεις? εγω που τραβαω αυτο το λουκι 2 χρονια τωρα πια μπορω να κανω το μυαλο να ξεχαστει ευκολα..εχω παθει τοσες πολλες κρισεις πανικου που πλεον δεν με φοβιζουν..οκ νιωθω κι εγω τρομο ως φυσιολογικο ελακολουθω της εκκρισης αδρεναλινης αλλα πλεον εχω πεισει τον εαυτο μου πως δεν ειναι τιποτα και θα περασει... στην αρχη φαινεται βουνο αλλα μετα οχι κ τοσο...οπως το μυαλο εμαθε να φοβαται ετσι τα ξεμαθει..σιγουεα πραγματα! απλως θελει χρονο..
επειδη το θεμα το εχω ψαξει απο ολες τις πλευρες και με ταλαιπωρει πολυ καιρο αν θες μπορεις να μου στειλεις ενα μηνυμα να τα πουμε καλυτερα!
αυτη την στιγμη ειμαι κι απο κινητο οποτε δεν μπορω να γραφω κ πολλα!
παντως αν θελεις στειλε μου και θα σου απαντησω αυριο που θα εχω υπολογιστη ..
παντως μην αγχωνεσαι! θα το ξεπερασεις!

[k0nstantina]

ειμαι καινουρια στο φορουμ και δεν ξερω πως να στειλω μηνυμα. οι κρισεις ξεκινησαν πριν 2 μηνες. ειχα και παλια αλλα ηταν πολυ πιο ηπιες ηταν για πολυ λιγα δευτερολεπτα και σχεδον δεν εδινα καθολου σημασια. τωρα διαρκουν ωρες και με τρομαζουν με αγχονουν με αναστατωνουν.
στο παρελθον για καποιο προσωπικο λογο που δεν μπορω να πω δημοσια, το βραδυ εκανα εμετους, ειχα ταχυκαρδια και αλλα τετοια. πραγματα τα οποια με τρομαζαν.
ετσι τωρα οποτε κανω εμετο παθαινω κριση. ξερω τι οφειλεται για την κριση αλλα δεν μπορω να διωξω την κριση.

[αλεξανδρος_77]

αρα για αυτο φρικαρεις απλο δεν ειναι? επειδη κοιμασαι μαζι τους ενω δεν εχεις καλες σχεσεις μαζι τους.

[k0nstantina]

αρα για αυτο φρικαρεις απλο δεν ειναι? επειδη κοιμασαι μαζι τους ενω δεν εχεις καλες σχεσεις μαζι τους.

κοιμαμαι με την μαμα μου μονο οταν παθαινω κρισεις. αλλιως κοιμαμαι στο δωματιο μου

[dcat]

Σε ψυχολόγο πόσες φορές έχεις πάει και επίσης για τη γαστρίτιδα ακολουθείς κάποια αγωγή? Η γνώμη η δική μου είναι να μη φοβάσαι καθόλου όση ώρα και αν κρατάει απλά αργές αναπνοές και υπομονή.

[αλεξανδρος_77]

αλεξανδρε τη νυχτα ειμαι με στο σπιτι με τους γονεις μου. αλλα δεν εχουμε καλες σχεσεις. οταν παθαινω κρισεις ειναι εκει αλλα δεν μπορουν να κανουν κατι εκτος απο το να μου λενε να μην το σκεφτομαι και δεν ειναι τιποτα. και κοιμαμαι με την μαμα μου οταν παθαινω κρισεις . εγω δεν κοιμαμαι κουναω συνεχως τα ποδια και μιλαω και ξεφυσαω και μετα απο ωρες (3-4-5 ωρες) με παιρνει ο υπνος

κατι πολυ μυστηριωδες συμβαινει με τη νυχτα κ τις κρισεις αλλα θα το ανακαλυψω που θα παει... απο οτι καταλαβα τη μερα επειδη εισαι με φιλες σου εισαι καλυτερα

[k0nstantina]

κατι πολυ μυστηριωδες συμβαινει με τη νυχτα κ τις κρισεις αλλα θα το ανακαλυψω που θα παει... απο οτι καταλαβα τη μερα επειδη εισαι με φιλες σου εισαι καλυτερα

αλεξανδρε αν εχει τροπο να μιλησουμε μεσω email θα σου εξηγησω γιατι πιστευω πως γινονται βραδυ. απλα δεν μπορω να το πω δημοσια. και δεν ξερω πως μποροουμε να μιλησουμε με προσωπικο μηνυμα απο εδω στο φορουμ γιατι ειμαι καινουρια. αν ξερεις εσυ στειλε μου προσωπικο μηνυμα.

[k0nstantina]

Σε ψυχολόγο πόσες φορές έχεις πάει και επίσης για τη γαστρίτιδα ακολουθείς κάποια αγωγή? Η γνώμη η δική μου είναι να μη φοβάσαι καθόλου όση ώρα και αν κρατάει απλά αργές αναπνοές και υπομονή.

ψυχολογο εχω παει 6 φορες μεχρι τωρα (μια φορα τη βδομαδα = 6 βδομαδες). για την γαστριτιδα αρχισα φαρμακευτικη αγωγη τωρα και θα διαρκεσει για 15 μερες. ο γιατρος λεει πως θα μου περασει με αυτην την αγωγη.

[αλεξανδρος_77]

αλεξανδρε αν εχει τροπο να μιλησουμε μεσω email θα σου εξηγησω γιατι πιστευω πως γινονται βραδυ. απλα δεν μπορω να το πω δημοσια. και δεν ξερω πως μποροουμε να μιλησουμε με προσωπικο μηνυμα απο εδω στο φορουμ γιατι ειμαι καινουρια. αν ξερεις εσυ στειλε μου προσωπικο μηνυμα.

γραψε ενα μειλ για να το σημειωσω κ μετα το σβηνεις...

[k0nstantina]

γραψε ενα μειλ για να το σημειωσω κ μετα το σβηνεις...

δεν ξερω να σβηνω τις απαντησεις μου εδω. :/ και δεν θα ξερω ποτε θα το εχεις δει για να το σβησω. αχαχαχα
βασικα στο ξαναειπα. παλια ειχα ενα προσωπικο θεμα κατα το οποιο με επιανε μονο βραδυ ο εμετος. τωρα με την γαστριτιδα δεν ξερω αν ειναι τυχαιο που με πιανει παλι βραδυ ο εμετος. αλλα ο εαυτος μου συνδεει το παλιο γεγονος (που δεν ηταν καθολου καλο) με το τωρινο γεγονος που ειναι η γαστριτιδα :/

[αλεξανδρος_77]

χαχαχα καλα θα γραψω εγω τοτε [email protected]

[k0nstantina]

χαχαχα καλα θα γραψω εγω τοτε [email protected]

το ειδα σβηστο :P

[PAPA]

γεια σου:-)
με εξαιρεση τους εμετους τα ιδια παθαινα κι εγω..οχι μονο βραδυ.μερα νυχτα..
κοιτα ειναι τρομακτικο αλλα δεν κινδυνευεις.!
οι αναπνοες κ μενα στην αρχη δεν με βοηθουσαν ομως με την εκασκηση φερουν αποτελεσματα.
εγω αυτο που εχω καταλαβει ειναι οτι οταν το μυαλο αγχωνεται πρεπει να το κανεις να ξεχαστει! εμενα προσωπικα οταν με πιανει παιρνω καποιο φιλο μου ή το αγορι μου τηλεφωνο για να ξεχαστω..αν παλι ειναι περασμενη ωρα βαζω καποια ταινια ή σειρα στο ιντερνετ που μ αρεσει..τηλεοραση ποτε γιατι σκοπος ειναι να ξεχαστεις με κατι που σ αρεσει οχι με κατι τυχαιο που παιζει η τβ...δεν ξερω αν με καταλαβαινεις αλλα αυτο που θελω να πω ειναι πως στην κριση πρεπει να βρεις κατι που να σου τραβηξει την προσοχη..το να ξαπλωσεις κ να περιμενεις να κοιμηθεις σαφως κ δεν βοηθαει γιατι το μυαλο απολονομενο απο αλλα ερεθισματα στρεφει ολη του την προσοχη στο αγχος και τον κινδυνο..για να εμποδισεις αυτες τις σκεψεις πρεπει να του δωσεις αλλες εισερχομενες πληροφοριες ωστε να επεξεργαστει αυτες κι οχι τις αλλες,τις αγχογονες... εγω αυτο δηλαδη κανω..ειναι το μονο κολπο που βρηκα και φερει αποτελεσματα..

Όντως αν προσπαθήσεις και στραφείς σε κάτι άλλο θα σε βοηθήσει απίστευτα! Το μυαλό σου θα επικεντρωθεί σε αυτό το άλλο και θα σε κάνει να ξεχαστείς. Εγώ κρίσεις πανικού είχα όταν ήμουν φοιτήτρια, ένα γεγονός με είχε ταράξει και φοβόμουν ότι θα επαναληφθεί στη συνέχεια μου δημιουργήθηκε ο φόβος του θανάτου και δεν έλεγα να το ξεπεράσω με τίποτα. Τι έκανα? Πήγε σε ψυχίατρο μου έδωσε φάρμακα αλλά εγω τα πήρα για ελάχιστες εβδομάδες και είπα μέσα μου θα το ξεπεράσεις μόνη σου, όπως και το έκανα αλλά μου πήρε χρόνο και πόνο ψυχής. Εγώ συνήθως προσπαθούσα να σκεφτώ κάτι ευχάριστο, όχι να κάνω κάτι αλλά να διώξω τη σκέψη μου από αυτό το κακό και να σκεφτώ θετικά. Με βόηθησε πολύ η μητέρα μου που μου έλεγα συνέχεια δεν έχεις τίποτα μην ανησυχείς είναι ψυχολογικό και της κρατούσα το χέρι όταν κάποια βράδια έμενα στο πατρικό κι έτσι αποκοιμιόμουν! ΜΑΝΑ είναι μόνο μία παιδιά!!!!

[k0nstantina]

Όντως αν προσπαθήσεις και στραφείς σε κάτι άλλο θα σε βοηθήσει απίστευτα! Το μυαλό σου θα επικεντρωθεί σε αυτό το άλλο και θα σε κάνει να ξεχαστείς. Εγώ κρίσεις πανικού είχα όταν ήμουν φοιτήτρια, ένα γεγονός με είχε ταράξει και φοβόμουν ότι θα επαναληφθεί στη συνέχεια μου δημιουργήθηκε ο φόβος του θανάτου και δεν έλεγα να το ξεπεράσω με τίποτα. Τι έκανα? Πήγε σε ψυχίατρο μου έδωσε φάρμακα αλλά εγω τα πήρα για ελάχιστες εβδομάδες και είπα μέσα μου θα το ξεπεράσεις μόνη σου, όπως και το έκανα αλλά μου πήρε χρόνο και πόνο ψυχής. Εγώ συνήθως προσπαθούσα να σκεφτώ κάτι ευχάριστο, όχι να κάνω κάτι αλλά να διώξω τη σκέψη μου από αυτό το κακό και να σκεφτώ θετικά. Με βόηθησε πολύ η μητέρα μου που μου έλεγα συνέχεια δεν έχεις τίποτα μην ανησυχείς είναι ψυχολογικό και της κρατούσα το χέρι όταν κάποια βράδια έμενα στο πατρικό κι έτσι αποκοιμιόμουν! ΜΑΝΑ είναι μόνο μία παιδιά!!!!

ναι και γω αυτο κανω κοιμαμαι με την μαμα και της κραταω το χερι. αλλα εμενα μου λεει "ασε με να κοιμηθω εχω δουλεια αυριο" ή της λεω μαμα με αγαπας; και μου απανταει "λιγο" .. τελος παντων. ευχαριστω με βοηθησατε αρκετα.
εχω βαλει στοχο πως την επομενη φορα θα ειμαι δυνατη. δεν θα δωσω σημασια στη κριση θα της πω "κανε οτι θες δεν με νοιαζεις δεν υπαρχεις" και θα σκεφτομαι θετικα πραγματα. ελπιζω μονο να ειμαι τοσο δυνατη οσο ειμαι τωρα που το λεω