χωρισμος μετα απο πολυχρονη σχεση-αραβωνα

[leo79]

καλημερα σε ολους. ευχαριστω για την υποστηριξη σας ειναι πολυ σημαντικη για μενα γιαυτο&συνεχιζω να σας απασχολω με τα ¨δικα μου¨..

χτες μαλωσα με τους γονεις μου για ανοησιες.ειναι καποιας ηλικιας&πολες φορες δεν υπαρχει καμια συνενοηση.αυτος ηταν &ενας απο τους λογους που ηθελα να φυγω απο το σπιτι&να μεινω μαζι με την πρωην κοπελα μου. τωρα ομως αυτη δεν υπαρχει ολα εχουν αλλαξει&ειμαι απελπιστικα μονος. οκ καλα ειμαι στο σπιτι μου εχω τα παντα αλλα δεν μπορω πολλες φορες αυτη την γκρινια για διαφορα θεματα. με υποστηριζουν πολυ βεβαια αλλα&ολο αυτο, δεν ξερω.

εφυγα κλαιγοντας απο το σπιτι, ηθελα καπου να ξεσπασω, πηγα στον κολλητο μου&του τα ειπα ολα.δεν ξερω τι να κανω ειμαι σε αδιεξοδο για πρωτη φορα στη ζωη μου.

ημουν τοσο καλα μεχρι τον χωρισμο μου. ειχα την δουλεια μου, ειχα τοσο ορεξη να κανω πολλα πραγματα για να προωθησω την καριερα μου.εκανα σχεδια(με την κοπελα μου) να μεινουμε μαζι, ημασταν αγαπημενοι πολυ ετσι ανοιθα&μου εδινε να καταλαβω&αυτη. θα καναμε το σπιτι μας ειχα τοσα ονειρα, ολα ηταν τοσο ομορφα& ξαφνικα ολα αλλαξαν σε τοσο λιγο χρονικο διαστημα..

τωρα ολα μου φανταζουν ματαια χωρις νοημα.ειχα τοση μεγαλη ορεξη για ζωη.τωρα δεν εχω ορεξη για τιποτα.μου εκοψε τα ποδια. την αγαπουσα τοσο πολυ&νομιζα πως&αυτη ενιωθε το ιδιο.τωρα η καρδια μου ειναι κρυα,εχω ενα τεραστιο κενο..ολα ψευτικα.

ημουν πολυ δεμενος μαζι της(περισοτερο απο οτι αυτη φαινεται)ηταν το στηριγμα μου το αλλο μου μισο.τωρα νοιωθω τοσο μονος&ανικανος να κανω οτιδηποτε.θελω να φυγω απο τοσπιτι ομως δεν ξερω αν θα ανταπεξελθω απο λεφτα&απο μοναξια.

βαριεμαι την δουλεια μου, βαριεμαι να βγαινω με τους φιλους μου ετσι απλα γιατι θελω να αγαπησω&να αγαπηθω.δνε εχω ομως κανεναν να με αγαπησει οπως εκανε εκεινη..εγω ομως την αγαπαω ακομα περισοτερο καθε μερα που περναει&ας ειναι με εναν αλλο&δεν την ενδιαφερω πια..

γιατι να συμβαινουν ολα αυτα ειναι τοσο αδικο..ναι ειναι πολυ αδικο.αλλοι ειναι τοσο ασχημοι χαρακτηρες, απατανε τις κοπελες τους, δεν φερονται καλα&ομως εχουν αγαπη, εγω την ειχα πιο πανω&απο την ζωη μου&ομως εμεινα μονος, ολομοναχος..ολοι εχουν τις ζωες τους δεν μπορουν να ασχολουνται με μενα συνεχως..ετσι η βαρετη ζωη μου συνεχιζεται εδω&4 σχεδον μηνες..

[krino]

Originally posted by leo79


χτες μαλωσα με τους γονεις μου για ανοησιες.ειναι καποιας ηλικιας&πολες φορες δεν υπαρχει καμια συνενοηση.αυτος ηταν &ενας απο τους λογους που ηθελα να φυγω απο το σπιτι&να μεινω μαζι με την πρωην κοπελα μου. τωρα ομως αυτη δεν υπαρχει ολα εχουν αλλαξει&ειμαι απελπιστικα μονος. οκ καλα ειμαι στο σπιτι μου εχω τα παντα αλλα δεν μπορω πολλες φορες αυτη την γκρινια για διαφορα θεματα. με υποστηριζουν πολυ βεβαια αλλα&ολο αυτο, δεν ξερω.

Λεο,
ξεχωρα με το τι εγινε με την κοπελα, συντονισου και ετοιμασου να φυγεις απο το σπιτι οσο πιο συντομα μπορεις.
Αυτο θα ειναι το πρωτο βημα προς τα εμπρος.

Ξερεις εκανα και εγω τα ιδια λαθη,
εκανα σχεσεις και σκεφτομουν θα μεινω μαζι με το μωρο μου.
Συνηθως χαλουσε η σχεση και δεν εκανα τιποτα.
Μια φορα οταν εγινε και πηγα σπιτι της, το διαλυσαμε και με πεταξε εξω!!!
Ξερεις τι σημαινει εξω??
Να σου πω εγω,
να εισαι απο κατω απο το μπαλκονι και να μαζευεις παντελονια....

Μετα απο αυτο ορκιστηκα οτι ποτε ξανα!
(αν και παιζει να πατησω τον ορκο.... :P )
Τους επομενους μηνες οργανωθηκα, μαζεψα λεφτα και μετακομισα μονος μου (στην αρχη επειδη δεν εβγαινα οικονομικα με ενα φιλο μου) και σταθηκα στα ποδια μου.


Φυγε οσο νωριτερα μπορεις,
ειναι το πρωτο βημα για να ορθοποδησεις.
Πρεπει να απογαλακτιστεις απο το σπιτι σου να γινεις αυτονομος και να πεις στον εαυτο σου, εγω ειμαι εδω, εδω ειναι ο χωρος μου και οσες θελουν ας κοψουν βολτα να με δουν.

Αυτη την στιγμη δεν εχεις ορεξη για τιποτα, γιατι δεν εχεις στοχους και δεν φτιαχνεις το μελλον σου.
Δυστυχως αυτη την στιγμη το μελλον σου εισαι εσυ και κανενας αλλος και εσυ πρεπει να το σχεδιασεις για τον εαυτο σου, ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ!


Καντο και θα με θυμηθεις....
Σφιξε τα δοντια και προχωρα!

[Φοίβη]

Originally posted by leo79
χτες μαλωσα με τους γονεις μου για ανοησιες.ειναι καποιας ηλικιας&πολες φορες δεν υπαρχει καμια συνενοηση.αυτος ηταν &ενας απο τους λογους που ηθελα να φυγω απο το σπιτι&να μεινω μαζι με την πρωην κοπελα μου. τωρα ομως αυτη δεν υπαρχει ολα εχουν αλλαξει&ειμαι απελπιστικα μονος.

τωρα ολα μου φανταζουν ματαια χωρις νοημα.ειχα τοση μεγαλη ορεξη για ζωη.τωρα δεν εχω ορεξη για τιποτα.μου εκοψε τα ποδια. την αγαπουσα τοσο πολυ&νομιζα πως&αυτη ενιωθε το ιδιο.τωρα η καρδια μου ειναι κρυα,εχω ενα τεραστιο κενο..ολα ψευτικα.

ημουν πολυ δεμενος μαζι της(περισοτερο απο οτι αυτη φαινεται)ηταν το στηριγμα μου το αλλο μου μισο.τωρα νοιωθω τοσο μονος&ανικανος να κανω οτιδηποτε.θελω να φυγω απο τοσπιτι ομως δεν ξερω αν θα ανταπεξελθω απο λεφτα&απο μοναξια.

βαριεμαι την δουλεια μου, βαριεμαι να βγαινω με τους φιλους μου ετσι απλα γιατι θελω να αγαπησω&να αγαπηθω.δνε εχω ομως κανεναν να με αγαπησει οπως εκανε εκεινη..

εγω την ειχα πιο πανω&απο την ζωη μου&ομως εμεινα μονος, ολομοναχος..ολοι εχουν τις ζωες τους δεν μπορουν να ασχολουνται με μενα συνεχως..ετσι η βαρετη ζωη μου συνεχιζεται εδω&4 σχεδον μηνες..

Διάλεξα μερικά κομμάτια από όσα λεσ γιατί νομίζω οτι όλα αυτά μαζί συγκεντρωμένα, αν τα ξαναδιαβάσεις μοιάζουν σαν ξεκάθαρος χάρτης στο μπέρδεμά σου. Τουλάχιστον εμένα έτσι μου φάνηκαν.
Εκεί που θέλω να σταθώ είναι αυτό που λες στο τέλος, οτι δηλαδή την είχες πιο πάνω από τη ζωή σου. Κάπου πιο πάνω λες οτι εκείνη ήταν το στήριγμά σου και οτι τώρα βαριέσαι και νιώθεις μοναξιά και ματαιότητα γιατί εκείνη δεν είναι εδώ να σε αγαπήσει.
Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος αλλά μοιάζει όλη σου η ύπαρξη να περιστρεφόταν γύρω από εκείνη. Εκείνη ήταν το έναυσμα για να κάνεις όλα σου τα σχέδια, σπιτιού και εργασίας.
Μου δίνεις την εντύπωση οτι εσύ είσαι απλά ένα κέλυφος άδειο. Κι εκείνη τόσο καιρό το γέμιζε, ήταν το σαλιγκαράκι που μπήκε μέσα στο κέλυφος και του έδωσε ζωή και κίνηση. Τώρα που το σαλιγκάρι έφυγε, έμεινε μόνο το άψυχο κέλυφος...

[leo79]

Originally posted by Φοίβη

Originally posted by leo79
χτες μαλωσα με τους γονεις μου για ανοησιες.ειναι καποιας ηλικιας&πολες φορες δεν υπαρχει καμια συνενοηση.αυτος ηταν &ενας απο τους λογους που ηθελα να φυγω απο το σπιτι&να μεινω μαζι με την πρωην κοπελα μου. τωρα ομως αυτη δεν υπαρχει ολα εχουν αλλαξει&ειμαι απελπιστικα μονος.

τωρα ολα μου φανταζουν ματαια χωρις νοημα.ειχα τοση μεγαλη ορεξη για ζωη.τωρα δεν εχω ορεξη για τιποτα.μου εκοψε τα ποδια. την αγαπουσα τοσο πολυ&νομιζα πως&αυτη ενιωθε το ιδιο.τωρα η καρδια μου ειναι κρυα,εχω ενα τεραστιο κενο..ολα ψευτικα.

ημουν πολυ δεμενος μαζι της(περισοτερο απο οτι αυτη φαινεται)ηταν το στηριγμα μου το αλλο μου μισο.τωρα νοιωθω τοσο μονος&ανικανος να κανω οτιδηποτε.θελω να φυγω απο τοσπιτι ομως δεν ξερω αν θα ανταπεξελθω απο λεφτα&απο μοναξια.

βαριεμαι την δουλεια μου, βαριεμαι να βγαινω με τους φιλους μου ετσι απλα γιατι θελω να αγαπησω&να αγαπηθω.δνε εχω ομως κανεναν να με αγαπησει οπως εκανε εκεινη..

εγω την ειχα πιο πανω&απο την ζωη μου&ομως εμεινα μονος, ολομοναχος..ολοι εχουν τις ζωες τους δεν μπορουν να ασχολουνται με μενα συνεχως..ετσι η βαρετη ζωη μου συνεχιζεται εδω&4 σχεδον μηνες..

Διάλεξα μερικά κομμάτια από όσα λεσ γιατί νομίζω οτι όλα αυτά μαζί συγκεντρωμένα, αν τα ξαναδιαβάσεις μοιάζουν σαν ξεκάθαρος χάρτης στο μπέρδεμά σου. Τουλάχιστον εμένα έτσι μου φάνηκαν.
Εκεί που θέλω να σταθώ είναι αυτό που λες στο τέλος, οτι δηλαδή την είχες πιο πάνω από τη ζωή σου. Κάπου πιο πάνω λες οτι εκείνη ήταν το στήριγμά σου και οτι τώρα βαριέσαι και νιώθεις μοναξιά και ματαιότητα γιατί εκείνη δεν είναι εδώ να σε αγαπήσει.
Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος αλλά μοιάζει όλη σου η ύπαρξη να περιστρεφόταν γύρω από εκείνη. Εκείνη ήταν το έναυσμα για να κάνεις όλα σου τα σχέδια, σπιτιού και εργασίας.
Μου δίνεις την εντύπωση οτι εσύ είσαι απλά ένα κέλυφος άδειο. Κι εκείνη τόσο καιρό το γέμιζε, ήταν το σαλιγκαράκι που μπήκε μέσα στο κέλυφος και του έδωσε ζωή και κίνηση. Τώρα που το σαλιγκάρι έφυγε, έμεινε μόνο το άψυχο κέλυφος...

μπραβο μαλλον ετσι ειναι τελικα..τωρα νοιωθω αδειος κενος..ολα περιστρεφοταν γυρω απο αυτην.εγω το αφησα να συμβει αυτο,οπως φυσικα συνεβαινε&σε αυτην ..απλα αυτη βρηκε την δυναμη&με την προυποθεση πως επαψε να με βλεπει ερωτικα-να με αγαπαει οπως εγω, χωρισε&προχωρησε..απεξαρ� �ητοποιηθηκε απο μενα πολυ γρηγορα οπως φανηκε.ισως την βοηθησε&το γεγονος οτι βρηκε εναν αλλον για να με ξεπερασει.εξαλλου αυτη το σκεφτοταν απο καιρο.εμενα μου ηρθε ξαφνικο ολο αυτο.

ναι μπηκε στην ζωη μου, με εκανε να την πιστεψωω, δεθηκα πολυ μαζι της, αφησα να περιστρεφεται ολος ο κοσμος μου γυρω απο αυτην.ολα τα ονειρα μου για την ζωη τα παντα..τωρα εφυγε&μου κοπηκαν τα ποδια.νοιωθω μισος.δεν ξερω που να πατησω, τι να κανω, τι στοχο εχω στην ζωη..ειχα στοχο να μεινω για παντα μαζι της να της αφιερωθω.τωρα νοιωθω προδωμενος, πληγωμενος, πονο.

ηταν το εναυσμα να κανω τα παντα.επερνα δυναμη&ειχα στοχο να την κανω ευτυχισμενη διπλα μου με οποιοδηποτε κοστος.τωρα μου εκοψε ολη την φορα, την ορεξη που ειχα.τι στοχο να εχω;να δουλεψω, να πετυχω, για ποιον;για να \"ξυπνησω\" μια μερα να δω οτι ειμαι 35-40 χρονων&ειμαι μονος με λεφτα;;τι να τα κανω εαν δεν εχω καποιον να μοιραστω την χαρα μου για ζωη, τα ονειρα μου..μου τα σκοτωσε ολα ετσι απλα&τωρα κανει την ζωη της..εγω γιατι να υποχρεωνομαι να κανω κατι που δεν διαλεξα;ας μου ελεγε οτι δεν ηταν καλα μαζι μου να κοιταξω να αλλαζα οτι την ενοχλουσε..δεν μου ειπε τιποτα απλα εφυγε μια μερα χωρις πολλα λογια..βαρεθηκε,ετσι απλα..εσεις πως θα νοιωθατε;

δεν ξερω απο που να αρχισω.αυτη εδινε νοημα,γεμιζε την ζωη μου προφανως.αυτο αφησαμε να συμβει με την συμπεριφορα μας, το πολυ δεσιμο εδω&τοσα χρονια.τωρα για μενα ειναι πολυ δυσκολο να συνεχισω μονος απο το μηδεν χωρις εναν συντροφο να αγαπησω, να πιστεψω..δεν μαρεσει να κανω ονειρα μονος μου.θελω να τα μοιραζομαι με καποιον που αγαπαω, που θα μοιραστω την ζωη μου μαζι του.δυστυχως αυτος ο αλλος ειναι στο μυαλο μου ακομα αυτη..

πως θα προχωρησω μονος με ελπιδα να βρω εναν συντροφο εξισου καλο με αυτον που εχασα;ειμαι πολυ απογοητευμενος&απαισιοδ� �ξος μετα απο ολα αυτα..απο που να αρχισω δεν εχω δυναμη..ψαχνω να αγαπησω..

[liberchild]

Originally posted by krino



Σφιξε τα δοντια και προχωρα!

o φίλος μας δεν ψάχνει για λύσεις, αλλά για ντάντεμα!




σόρυ αν γίνομαι κυνική μές την καούρα του.

[Helena]

ισως να του χρειαζεται αυτη η περιοδος <πενθους> για να μπορεσει να θρηνησει τοσο πολυ ωστε να μπουχτισει απο ολα αυτα που του φαινονται βουνο σημερα..ολα αυτα τα γιατι και πως και αν και μηπως που τον βασανιζουν ...και να συνεχισει απο κει που σταματησε

[psychangel]

Originally posted by liberchild
o φίλος μας δεν ψάχνει για λύσεις, αλλά για ντάντεμα!

... καμιά φορά μήπως με λίγο ... \"ντάντεμα\"... ξελαμπικάρει το μυαλό και κατεβάσει καμιά λύση ???

(λειτουργεί και ... \"ψυχοθεραπευτικά\" ... δε \'ν κακό !)







λέω εγώ τώρα ;)

[Φοίβη]

Leo μου αναρωτιέμαι...τον εαυτό σου τον αγαπάς καθόλου?

[keep_walking]

Leo ολοι θελουμε μια \"τελεια\" συντροφο και να μη τυχει κατι στραβο στην πορεια...αλλα δεν δουλευουν ετσι τα πραγματα.
Θα κανεις πολλες σχεσεις συνηθως που δεν θα καταληξουν πουθενα μεχρι να βρεις κατι...και ελπιζω να ειναι καλο.
Αυτο ευχομαι αλλωστε και σε μενα.

[alexandros3]

Πάντα μπροστά leo! Τώρα είσαι down... αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να κάνεις σχέση. Πάει τελείωσε το προηγούμενο. Να σου πω κάτι... δεν αποδυκνείεις και τίποτα με το να λες πόσο σε πίκρανε. Δεν αποδυκνείεται ούτε ότι την αγαπούσες, ούτε τίποτα. Μια πέτρα πέφτει στο κεφάλι δύο ανθρώπων. Του ενός του αφήνει ένα καρούμπαλο, του άλλου το ίδιο. Σε μία μέρα ο πρώτος το έχει ξεχάσει, ο δεύτερος καταλήγει να πάθει νεύρωση ότι έχει πάθει εγκεφαλικό.... Η πέτρα είναι πέτρα.
Συγνώμη αν στα λέω λίγο απόλυτα...
Εξάλλου επί του προκειμένου πάντα πρέπει να βασίζεσαι στον εαυτό σου. Και στην παρούσα φάση δεν νομίζω ότι το να επικοινωνήσεις με την πρώην σου θα είναι θετικό για την έκβαση που ίσως να ήθελες...
Αλλά με τόσο θυμό μέσα σου και να ξανασμίγατε, δεν θα της το έβγαζες εσύ μετά; Η μόνη λύση είναι μπροστά ή να έρθει σε σένα μετανοιωμένη, κάτι που νομίζω ότι είναι χλωμό. Τίποτα δεν αποκλείεται όμως.
Προσωπικά θα σε χαιρόμουνα πολύ περισσότερο να βρεις μια άλλη κοπέλα. Σημειωτέον ότι η ιστορία σου θα τη συγκινήσει... ;)

[leo79]

καλημερα σε ολους.ναι ειμαι εγω που χρειαζομαι νταντεμα οπως ειπε καποια! ισως να εχει&δικιο δεν ξερω τι χρειαζομαι απλα με απασχολουν καπαποια ερωτηματα οπως π.χ.

1)τι ειναι αγαπη, πως εκφραζεται, η εννοια της κατανοησης-της εμπιστοσυνης-της συγχωρεσης σε μια σχεση, κ.α. πολλα..

2)γιατι να κανω πολλες σχεσεις; ειναι το ¨μοτο¨ της εποχης μας. γιατι να ¨πρεπει¨ να δοκιμασουμε&αλλους πριν καταληξουμε καπου δεν καταλαβαινω.εγω ηθελα να μεινω μαζι της για παντα.οτι της ελεγα ηταν η αληθεια. αυτη ομως με προδωσε. δεν περιμενα ποτε απο αυτη να φερθει ετσι. ηταν τα παντα για μενα&την πιστευα σε ολα. ομως ελεγε αλλα μεχρι τελους&ξαφνικα αλλαξε χαρακτηρα. εγινε μια αλλη τοσο γρηγορα..δεν καταλαβαινω.ειμαι πολυ ¨βλακας¨ φαινεται στις σχεσεις&απειρος..δυστυχω� � εγω ημουν&ειμαι αληθινος.

3) δεν σκοπευω να εποικοινωνησω μαζι της τωρα. ομως πιστευω στον Θεο&στην αγαπη. πειτε με ρομαντικο, γραφικο, ονειροπολο, αφελη, μα πιστευω..ναι ειναι χλωμο&απιθανο να γυρισει. ομως ξερω οτι μου φερθηκε πολυ αδικα. δεν το λεω απο εγωισμο.πιστεψτε με οτι αναγνωριζω το δικαιο& το λεω πρωτος. την πληγωσα&εγω πρωτος ναι, ομως της εδωσα την καρδια μου, την αγαπουσα οσο τιποτα&το ηξερε. εκανα καποια σφαλματα μα στη ζυγαρια η αγαπη μου κερδιζε σαφως περισοτερο απο ολα τα αλλα. ο πονος που μου εδωσε ηταν ασυγκριτος.
με αδικησε, μου ειπε που ασχημα λογια που δεν μου αξιζαν.εγω ομως δεν την κατηγορω οπως εσπευσε τοσο ευκολα να κανει αυτη. κλωτσησε με ευκολια τα αισθηματα μου, τα ονειρα μας. κανεις ομως δεν θα την αγαπησει οσο εγω&γιαυτο ειμαι απολυτος.

[leo79]

τελικα πιστευω φιλοι μου πως καποτε στην ζωη μας ερχεται μια στιγμη που ολα παιρνουν την θεση που πρεπει να εχουν&τον δρομο τους..και αυτο γινεται σε ανυποπτο χρονο, απλα, χωρις αγχωδεις προσπαθειες& κραυγες αγωνιας&πανικου..απλα με το περασμα του χρονου, την πιστη, την υπομονη, την αισιοδοξια για ενα καλλυτερο αυριο οπως πιστευει ο καθενας πως του αξιζει..γιατι η αγαπη ολα τα μπορει οσο σιγοκαιει εστω&μια σπιθα μεσα στην καρδια του καθενος απο εμας..

[Φοίβη]

Ακούγεσαι πολύ ήρεμος σήμερα μετά απο πολύ καιρό...

[leo79]

Originally posted by Φοίβη
Ακούγεσαι πολύ ήρεμος σήμερα μετά απο πολύ καιρό...

βρισκεις; σ\'ευχαριστω.απλα ετσι θελω να πιστευω.μετα απο τοσες συζητησεις&πολλες σκεψεις κατεληξα σε αυτο το συμπερασμα..ετσι αποφασισα να πορευτω με οδηγο αυτη την αρχη&αυτα τα πιστευω απο εδω&περα.
δεν περναει μερα που \"την\" σκεφτομαι&μου φανταζει απιθανο να την ξεπερασω.νομιζω πως ποτε ξανα τιποτα δεν θα ειναι το ιδιο για μενα με οποια κοπελα&να ειμαι.νομιζω οτι ποτε δεν θα ξανααισθανθω τον ερωτα&την αγαπη που ενοιθα με αυτην. αυτα τα συναισθηματα που τα βιωσα&τα βιωνω ακομα εντονοτερα απο την στιγμη του χωρισμου μας..

αυτη αληθεια δεν με σκεφτεται ουτε στιγμη; πως ειναι δυνατον;τελικα τιποτα δε ημουν γιαυτην, ολα ενα ψεμα; αυτο μοναχα με βασανιζει αλλα δεν καταληγω πουθενα παρα μονο στην μιζερια, στην ανακυκλωση αναπαντητων ερωτηματων, στο πισογυρισμα..
αποφασισα να παω μπροστα με τον τροπο που εγω νομιζω καταλληλο για την ζωη μου. θα κανω πραγματα που θελω&μπορω κατα συνεπεια της ισχυρης θελησης μου.

θα προσπαθησω να κερδισω τον ανθρωπο που θα με οδηγησει με την αγαπη του στην ηρεμια. θα του δωσω τα&εγω την αγαπη μου. θελω να ανεβω επαγγελματικα, να ζησω ομορφες εντονες στιγμες, να κανω οικογενεια, να ζησω ηρεμα με αγαπη&παθος..

ενα ομως θεωρω σχεδον βεβαιο.πως ποτε δεν θα ξαναζησω τις στιγμες, δεν θα ξαναβιωσω το παθος, τον ερωτα, την αγαπη που νοιωθω για αυτη την κοπελα.δεν ενοιωσα τιποτα απο ολα αυτα οταν την πρωτογνωρισα. ομως μετα απο τοσα χρονια, μετα απο οσα ζησαμε μαζι, κερδισε ολα μου τα συναισθηματα. την πληγωσα μα της εδωσα&την καρδια μου.εξαλου ποιος δεν πληγωνει οταν αγαπαει. εκανα λαθη, ισως κανει&αυτη τωρα. μα ξερει παντα ποσο την αγαπαω&μου φερθηκε πολυ σκληρα χωρις να μου αξιζει.
ηταν πολυ αδικος ο χωρισμος μας για ανοητους λογους.
εκτος αν ερωτευτηκε παραφορα εναν αλλο, κατι που εγω δεν μπορω να καταλαβω γιατι ποτε δεν ερωτευτηκα καμια αλλη.

ημουν&θα ειμαι παντα δικος της οτι&να κανω..την αγαπαω&θα εδινα &την ζωη μου αν το ζητουσε.δεν ειμαι \"μελλο\" απλα αισθανομαι αυτα που λεω.

δεν πιστευω πια τιποτα..ελπιζω ομως στα παντα..στα πιθανα&στα πιο απιθανα..γιατι η αγαπη ολα τα μπορει φτανει να υπαρχει μεσα μας..εγω την πιστεψα&την πιστευω ακομα. σταματησε ο χρονος την ημερα του χωρισμου μας. δεν με ενδιαφερει τι κανει απο τοτε. εγω θα κανω αυτο που θελω οταν μου δωθει η ευκαιρια, οταν το νοιωσω&πιστευω οτι μου χρωσταει ο Θεος κατι ακομα σε αυτη την μικρη περιπετεια της ζωης μου..δεν μπορει να τελειωσε η ιστορια μας εδω..αλλα σκεφτειτε οτι η ιδια η ζωη ειναι ενα ρισκο, ενα στοιχημα.ή το χανεις ή κερδιζεις..αλλα για να το καταλαβεις πρεπει να παιξεις αλλιως δεν θα μαθεις ποτε. εγω επαιξα, παιζω &θα παιξω..θα ρισκαρω τα παντα&θα ακολουθησω την καρδια μου..λετε να κανω τοσο λαθος;ειναι ο εγωισμος μου που δεν μαφηνει να δω την αληθεια;δεν ξερω, αλλα οτι&να ειναι αξιζει τον κοπο..εξαλλου τιποτα δεν αξιζει παραπανω απο την αγαπη..
..ολα ξανακολλανε&γυαλια&τζα μαριες αρκει να χρησιμοποιησουμε τον σωστο τροπο&να πιστευουμε στον εαυτο μας, στην καρδια μας..


σας ευχαριστω ολους για τις συμβουλες σας..ηταν πραγματικα πολυτιμες..τα ξαναλεμε&συχγωρεστε με αν σας κουρασα.

cu..;)

[leo79]

[quote]Originally posted by leo79

Originally posted by Φοίβη
Ακούγεσαι πολύ ήρεμος σήμερα μετά απο πολύ καιρό...

βρισκεις; σ\'ευχαριστω.απλα ετσι θελω να πιστευω.μετα απο τοσες συζητησεις&πολλες σκεψεις κατεληξα σε αυτο το συμπερασμα..ετσι αποφασισα να πορευτω με οδηγο αυτη την αρχη&αυτα τα πιστευω απο εδω&περα.
δεν περναει μερα που \"την\" σκεφτομαι&μου φανταζει απιθανο να την ξεπερασω.νομιζω πως ποτε ξανα τιποτα δεν θα ειναι το ιδιο για μενα με οποια κοπελα&να ειμαι.νομιζω οτι ποτε δεν θα ξανααισθανθω τον ερωτα&την αγαπη που ενοιθα με αυτην. αυτα τα συναισθηματα που τα βιωσα&τα βιωνω ακομα εντονοτερα απο την στιγμη του χωρισμου μας..

αυτη αληθεια δεν με σκεφτεται ουτε στιγμη; πως ειναι δυνατον;τελικα τιποτα δε ημουν γιαυτην, ολα ενα ψεμα; αυτο μοναχα με βασανιζει αλλα δεν καταληγω πουθενα παρα μονο στην μιζερια, στην ανακυκλωση αναπαντητων ερωτηματων, στο πισογυρισμα..
αποφασισα να παω μπροστα με τον τροπο που εγω νομιζω καταλληλο για την ζωη μου. θα κανω πραγματα που θελω&μπορω κατα συνεπεια της ισχυρης θελησης μου.

θα προσπαθησω να κερδισω τον ανθρωπο που θα με οδηγησει με την αγαπη του στην ηρεμια. θα του δωσω τα&εγω την αγαπη μου. θελω να ανεβω επαγγελματικα, να ζησω ομορφες εντονες στιγμες, να κανω οικογενεια, να ζησω ηρεμα με αγαπη&παθος..

ενα ομως θεωρω σχεδον βεβαιο.πως ποτε δεν θα ξαναζησω τις στιγμες, δεν θα ξαναβιωσω το παθος, τον ερωτα, την αγαπη που νοιωθω για αυτη την κοπελα.δεν ενοιωσα τιποτα απο ολα αυτα οταν την πρωτογνωρισα. ομως μετα απο τοσα χρονια, μετα απο οσα ζησαμε μαζι, κερδισε ολα μου τα συναισθηματα. την πληγωσα μα της εδωσα&την καρδια μου.εξαλου ποιος δεν πληγωνει οταν αγαπαει. εκανα λαθη, ισως κανει&αυτη τωρα. μα ξερει παντα ποσο την αγαπαω&μου φερθηκε πολυ σκληρα χωρις να μου αξιζει.
ηταν πολυ αδικος ο χωρισμος μας για ανοητους λογους.
εκτος αν ερωτευτηκε παραφορα εναν αλλο, κατι που εγω δεν μπορω να καταλαβω γιατι ποτε δεν ερωτευτηκα καμια αλλη.

ημουν&θα ειμαι παντα δικος της οτι&να κανω..την αγαπαω&θα εδινα &την ζωη μου αν το ζητουσε.δεν ειμαι \"μελλο\" απλα αισθανομαι αυτα που λεω.

δεν πιστευω πια τιποτα..ελπιζω ομως στα παντα..στα πιθανα&στα πιο απιθανα..γιατι η αγαπη ολα τα μπορει φτανει να υπαρχει μεσα μας..εγω την πιστεψα&την πιστευω ακομα. σταματησε ο χρονος την ημερα του χωρισμου μας. δεν με ενδιαφερει τι κανει απο τοτε. εγω θα κανω αυτο που θελω οταν μου δωθει η ευκαιρια, οταν το νοιωσω&πιστευω οτι μου χρωσταει ο Θεος κατι ακομα σε αυτη την μικρη περιπετεια της ζωης μου..δεν μπορει να τελειωσε η ιστορια μας εδω..αλλα σκεφτειτε οτι η ιδια η ζωη ειναι ενα ρισκο, ενα στοιχημα.ή το χανεις ή κερδιζεις..αλλα για να το καταλαβεις πρεπει να παιξεις αλλιως δεν θα μαθεις ποτε. εγω επαιξα, παιζω &θα παιξω..θα ρισκαρω τα παντα&θα ακολουθησω την καρδια μου..λετε να κανω τοσο λαθος;ειναι ο εγωισμος μου που δεν μαφηνει να δω την αληθεια;δεν ξερω, αλλα οτι&να ειναι αξιζει τον κοπο..εξαλλου τιποτα δεν αξιζει παραπανω απο την αγαπη..
..ολα ξανακολλανε&γυαλια&τζα μαριες αρκει να χρησιμοποιησουμε τον σωστο τροπο&να πιστευουμε στον εαυτο μας, στην καρδια μας..


σας ευχαριστω ολους για τις συμβουλες σας..ηταν πραγματικα πολυτιμες..τα ξαναλεμε&συχγωρεστε με αν σας κουρασα.


Δανειζομαι ενα σχολιο απο ενα αλλο θεμα που νομιζω οτι απαντα στο δικο μου γιατι:

\"όλη αυτή η ανευ ορίων συμπεριφορά, μου θυμίζει τη φράση \"Σου ζήτησα ένα ποτήρι νερό και μου φερες μια θάλασσα\".
Τέτοιες σχέσεις χωρίς όρια, φαντάζουν παραμυθένιες και ζηλευτές, όμως κάποτε έρχεται η στιγμή που πνίγουν τον έναν απ τους δύο.
Εάν δεν σέβεσαι, εάν δεν οριοθετείς τον εαυτό σου , χάνεις την μοναδικότητα της ύπαρξης σου και τρέφεσαι μέσα από την ύπαρξη του άλλου. Κάποτε αυτό γίνεται αντιληπτό/συνειδητό από τον άλλον. Και τότε, τι θα χει απομείνει να τον κρατά ερωτευμένο μαζί σου, αφού η ύπαρξη σου θα έχει \"ρουφηχτεί\" από αυτόν?\"

τελικα τι ζητατε οι γυναικες απο εναν αντρα;;