πώς αυξανουμε την αυτοεκτιμηση μας

[aifel]

Γεια σας παιδια! Ανοιγω αυτο το θεμα γιατι εχω πολυ χαμηλη αυτοεκτιμηση. Αν και αντιλαμβανομαι τα προτερηματα και τα προσοντα μου , λειτουργω σαν αυτα να μην υπαρχουν. Δηλ. Φτανει ενα ατομο να πει μια καλη κουβεντα για μενα και εγω μπορει να κολλησω πανω του και να ανεχομαι οτιδηποτε. Αυτο σε εμενα προηλθε απο το γεγονος οταν ημουν μικρη το οικογενειακο μου περιβαλλον με ταπεινωνε συχνα ειδικα μπροστα σε κοσμο και γενικοτερα ποτε δεν αναγνωριστηκε καποιο καλο στοιχειο πανω μου. Αντιθετα η μητερα μου περισσοτερο προσπαθουσε να τονιζει καθημερινα τα ελαττωματα μου και αυτο το εκανε για να διορθωθω οπως ελεγε. Τελος επιδιωκω συνεχως την αναγνωριση απο τους αλλους. Οπως η ψυχολογος μου, μου επισημανε η αυτοεκτιμηση μου μπαινει σε ενα μπουκαλι χωρις πατο και πεφτει στο κενο. Πρεπει να βρω τροπους να βαλω πατο σε αυτο το μπουκαλι και να το γεμισω εγω η ιδια με αυτοεκτιμηση. Το θεμα ομως ειναι πως σε αυτη την ηλικια μπορει να γινει αυτο. Θελω επισης να αναφερω οτι ακομα και σημερα η μητερα μου με ταπεινωνει καθε φορα που με βλεπει. Δεν σταματαει αυτο ποτε

[dcat]

Με το μυαλό μας καθαρά ολομόναχοι συνειδητοποιώντας πόσο αξίζουμε και πόσα μπορούμε να προσσφέρουμε γύρω μας, όλοι οι άνθρωποι είναι χρήσιμοι στην κοινωνία αυτό πρέπει να καταλάβουμε, δε χρειαζόμαστε επιβεβαιωση από κανέναν μόνο από τον εαυτό μας-από τις πράξεις μας.

[deus]

συμφωνω με την dcat, κρατα κοντα σου ανθρωπους που σε εκτιμουν πραγματικα και δεν προσπαθουν να κερδισουν κατι απο σενα.

[Remedy]

το οτι το συνειδητοποιεις και το θελεις και το παλευεις, ειναι ηδη ενα μεγαλο βημα.
το οτι επαιξε ρολο η συμπεριφορα των γονιων σου, παραδεχομαι οτι εναι μεγαλο εμποδιο, καθως, θαρρω πως οι επιρροες των γονιων μας ειναι τοσο βαθιες και επιμονες που σχεδον μας εχουν αλλαξει γονιδιακα...

θελει λοιπον μεγαλη επαγρυπνηση σε οτι πιστευεις οτι σε χαλαει απο τις συμπεριφορες της μητερας σου.
θα ξεχνιεσαι και θα αφηνεσαι να σε παιρνει απο κατω συχνα, αλλα οταν μετα το σκεφτεσαι μονη σου η το συζητας με την ψυχολογο η με φιλους, θα το βαζεις στις αληθινες του διαστασεις κι οχι οπως σου το πλασαρε...
επομενως χρειαζεσαι και ανθρωπους που εμπιστευεσαι και σε αποδεχονται, αφενος για να σου φερονται οπως πραγματικα σου αξιζει και αφετερουγια να διαχειριζεσαι ολες αυτες τις βλαπτικες συμπεριφορες των τοξικων "αλλων".
η ψυχολογος σου που σου μιλαει γι αυτην την διασταση του θεματος σου, ειναι μια καλη επιλογη. γιατι δεν αρκει μια αρχικη συνειδητοποιηση για να αλλαξει κατι. πρεπει καποιος να του τριβελιζει το μυαλο με τις βοηθητικες σκεψεις, ωστε να αποβαλεις την επιβαρυνση που κουβαλας επανω σου...

την αυτοπεποιθηση σου την αποκτας με πολλους τροπους, τον εξης εναν: την επιτυχια σου, με την ευρυτερη εννοια.
οποιον μικρο η μεγαλο στοχο κι αν επιτυχεις, μπαινει ενα λιθαρακι στην αυτοπεποιθηση σου.
επιτυχιες ειναι και οι επαγγελματικες, εκπαιδευτικες , ερωτικες, και σιγουρα σε ανεβαζουν, αλλα αυτες που σταθεροποιουν την αποψη για τον εαυτο σου ειναι αυτες που αφορουν την αξιοπρεπεια σου και την προσωπικοτητα σου.
καθε φορα που θα διεκδικεις τον σεβασμο σε αυτα τα δυο, με την δικη σου ΗΘΙΚΗ σταση απεναντι στους αλλους, αλλα και με την ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ τους, απεναντι στην κακοηθεια του καθε κακοβουλου/κακοηθους/πικραμενου, θα ανεβαινεις σκαλοπατια αυτοσεβασμου και αυτοπεποιθησης, αλλα και εκτιμησης απο τους γυρω σου.

πολλα ειπα, ελπιζω να βοηθησα σε κατι..

[αλεξανδρος_77]

μολις τωρα δημοσιευσες ολα αυτα που προσπαθουσα να σου πω στο προηγουμενο θρεντ αλλα δεν ηξερα πως να τα δημοσιευσω ειναι γεγονος οτι ολα αυτα εχουν σχεση μεταξυ τους δηλαδη οταν μεγαλωσε κανεις καπως ετσι ειναι αρκετα ευκολο να κολησει με καπιον που του θυμιζει το παρελθον του ο μηχανισμος αυτος που τον ελκει ολο αυτο δεν ειναι συχνα κ τοσο κατανοητος κ δεν βρισκει για αυτο συχνα καπια εξηγιση..
προσεξε ποσο απλο ειναι το παρελθον αναπαραγετε στο παρον αρα δεν ειναι δυσκολο οταν βλεπεις καπιον στο παρον ετσι να φανταστεις τι εχει συμβει στο παρελθον..
στο εγραψα το θεμα προεκειψε απο αλλα θεματα στο παρελθον.

[aifel]

Ευχαριστω πολυ παιδια για τις απαντησεις σας. Πραγματικα επειδη το τελευταιο διαστημα εχω περασει πολλα λογω χαμηλης αυτοεκτιμησης θελω να αλλαξω σιγα σιγα. Θα αρχισω διωχνοντας απο κοντα μου τους τοξικους. Το σπουδαιο ειναι οτι νιωθω ετοιμη για την αλλαγη

[deus]

καλοκαιρακι, η καλυτερη εποχη για αλλαγες ;)

[Macgyver]

το οτι το συνειδητοποιεις και το θελεις και το παλευεις, ειναι ηδη ενα μεγαλο βημα.
το οτι επαιξε ρολο η συμπεριφορα των γονιων σου, παραδεχομαι οτι εναι μεγαλο εμποδιο, καθως, θαρρω πως οι επιρροες των γονιων μας ειναι τοσο βαθιες και επιμονες που σχεδον μας εχουν αλλαξει γονιδιακα...

την αυτοπεποιθηση σου την αποκτας με πολλους τροπους, τον εξης εναν: την επιτυχια σου, με την ευρυτερη εννοια.
οποιον μικρο η μεγαλο στοχο κι αν επιτυχεις, μπαινει ενα λιθαρακι στην αυτοπεποιθηση σου.
επιτυχιες ειναι και οι επαγγελματικες, εκπαιδευτικες , ερωτικες, και σιγουρα σε ανεβαζουν, αλλα αυτες που σταθεροποιουν την αποψη για τον εαυτο σου ειναι αυτες που αφορουν την αξιοπρεπεια σου και την προσωπικοτητα σου.
..

Αγαπητη remedy ( τι εγινες τοσο καιρο ? ! ) δεν θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο .
Αν και πιστευω οτι η αυτοπεποιθηση εχει τις ριζες της στην ηλικια 0-7-8 ετων ( ποση αγαπη εχεις δεχτει ) , παρολα αυτα καλλιεργειται , με τον τροπο που προανεφερες .
Μπορει ναναι και γονιδιακη , διοτι , αν και μεγαλωσαμε με τον ιδιο τροπο ( υποθετω ) , η αδελφη μου στερειται αυτοπεποιθησης , ενω εγω εχω και περισσευμα !!

[aifel]

Παιδια μη το μπερδευετε μιλαω για αυτοεκτιμηση και οχι για αυτοπεποιθηση. Οσον αφορα την αυτοπεποιθηση εχω παρα πολυ.

[Macgyver]

Xρησιμοποιουμε τους ορους αυτοεκτιμηση /αυτοπεποιθηση ως συνωνυμους .
Μου κινησε την περιεργεια ομως , και το γκουγκλαρα , λεει επι λεξει , ' πανω σε ισχυρες βασεις αυτοεκτιμησης , μποερει να οικοδομηθει μια ισχυρη αυτοπεποιθηση ' .
Τωρα πως γινεται ναχεις το δευτερο , χωρις το πρωτο .................γινε πιο σαφης .

[aifel]

Xρησιμοποιουμε τους ορους αυτοεκτιμηση /αυτοπεποιθηση ως συνωνυμους .
Μου κινησε την περιεργεια ομως , και το γκουγκλαρα , λεει επι λεξει , ' πανω σε ισχυρες βασεις αυτοεκτιμησης , μποερει να οικοδομηθει μια ισχυρη αυτοπεποιθηση ' .
Τωρα πως γινεται ναχεις το δευτερο , χωρις το πρωτο .................γινε πιο σαφης .

Ειναι λογικο να απορεις φιλε μου διοτι σε μενα συμβαινει κατι περιεργο. Εγω ως προσωπικοτητα ξερω καλα ποια ειναι τα προτερηματα μου και πατωντας πανω σ αυτα βγαινω μπροστα. Να στο πω καλυτερα δε μασαω, η αυτοπεποιθηση μου ειναι στα υψη. Σε αυτο που αρχιζω να εχω προβλημα ειναι οτι επιζητω διακαως και παντα την αναγνωριση των αλλων. Δηλ θα με δεις να κανω τα παντα για να λαβω καλα σχολια και θα με δεις να κολλαω σε ατομα που με εκθειαζουν παρολο που εχω ηδη καταλαβει οτι τα συγκεκριμενα ατομα δεν αξιζουν ουτε ματια. Για να καταλαβεις καλυτερα τι εννοω διαβασε το προηγουμενο θεμα που ανεβασα και περιγραφω τι τραβηξα απο τον πρωην μου τον οποιον δεν χωριζα μονο και μονο επειδη στις αρχες με ανεβαζε ως γυναικα και ως προσωπικοτητα. Αν εγω ειχα ελαχιστη αυτοεκτιμηση θα τον ειχα αφησει απο τον πρωτο μηνα

[Deleted-member-15102015]

Aifel καλα τα πας..... η αυτοπεποιθηση ειναι κατι το επιφανειακο, γιαυτο αλλωστε μπορει να καλλιεργηθει κ στην πορεια της ζωης καποιου ανθρωπου (πχ χοντρη κοπελιτσα στο σχολειο που μετα κανει εντατικη διαιτα κ γυμναστικη, γινεται μοντελο κ η αυτοπεποιθηση της χτυπαει ταβανι- η οποια ομως αυτοπεποιθηση εαν εδραζεται σχεδον αποκλειστικα στην εμφανιση της, αυτο απο 1 ηλικια κ υστερα παιζει να της γυρισει κ boomerang). Γενικα αυτοπεποιθηση που στηριζεται σε επιφανειακα χαρακτηριστικα πχ χρημα μπορει να χαθει τοσο ευκολα οσο κ τα χαρακτηριστικα αυτα.


Η αυτοεκτιμηση αποτελει σαφως βαθυτερη κ ουσιαστικοτερη σημασια, σχετιζεται με τον αυτοσεβασμο κ την αισθηση της προσωπικης αξιοπρεπειας κ η το 'χεις η δεν το 'χεις, αν δεν το εχεις απαιτειται τεραστια θεληση κ ωριμοτητα για το καλλιεργησεις κ συνηθως με τη βοηθεια ψυχοθεραπειας.

Οσο για το 1 συνεπαγεται κ το αλλο, αυτο "παιζει" κατα βαση ειναι ανεξαρτητα. Ποσες φορες εχεις δει ατομα με τεραστια αυτοπεποιθηση, μη σου πω κ τρελη ιδεα για τον εαυτο τους, να μην εκτιμουν την καλη συμπεριφορα κ να "κολλανε" εκει που τους εχουν στο φτυσιμο/την εκμεταλλευση/την περιφρονηση/τους εχουν γραμμενους δηλ. αυτοεκτιμηση 0. Εγω τουλαχιστον εχω βαρεθει να το βλεπω.......

[aifel]

Πολυ ωραια τα ειπες μαριποζα. Εγω κανω ψυχοθεραπεια κ η αληθεια ειναι οτι η θεραπευτρια μου ειπε για την ανυπαρκτη αυτοεκτιμηση μου και οτι πρεπει να προσπαθησω να την ανεβασω. Μου ειπε επισης οτι δεν υπαρχει συνταγη γι αυτο. Εκεινη μου ειπε βεβαια οτι ολα προηλθαν απο την αναγνωριση που δε μου προσφερε το μητρικο προτυπο. Η ανυπαρκτη αυτοεκτιμηση μπορει να σε οδηγησει να κανεις πραγματα ή να σου κανουν πραγματα που ουσιαστικα μεσα σου δεν τα δεχεσαι αλλα δεν αντιδρας. Ενας ανθρωπος με υψηλη αυτοεκτιμηση δεν δεχεται μυγα στο σπαθι του.

[Remedy]

χμχμχμ
νομιζω τα εχετε μπερδεψει λιγο .
Η αυτοεκτιμηση και η αυτοπεποιθηση , αν και διαφορετικες εννοιες , είναι αλληλενδετες γιαυτο και συχνα χρησιμοποιουνται σαν συνωνυμα και βεβαια η διαφορα τους δεν είναι ότι η αυτοπεποιθηση είναι …επιφανειακη αξια, όπως λανθασμενα νομιζει το μελος μαριποζα.
ισως μπερδευεται απο το οτι η αυτοπεποιθηση μεταβαλλεται. αλλα ΚΑΙ η αυτοεκτιμηση μεταβαλλεται. δεν διαφερουν ουτε σε αυτο.

Εχουν και οι δυο βαθειες ριζες στην προσωπικοτητα και εχουν να κανουν και οι δυο με την ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ αποδοχη του εαυτου και κυριως τον αυτοσεβασμο.
Παραθετω μικρο αποσπασμα από απλο και εκλαικευμενο αρθρακι που τα εξηγει πολύ κατανοητα και εχει και προτασεις βελτιωσης, οποτε παραθετω και το λινκ για οποιον θελει να εμβαθυνει:

«Η αυτό-αξία ως έννοια, αλλά και ως πραγματικότητα βασίζεται σε δυο πολύτιμες αρετές, την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση. Δυο σπουδαίες αξίες οι οποίες δεν καθορίζονται από εξωτερικά χαρακτηριστικά, αλλά από μια ακαθόριστη εσωτερική δύναμη που κρύβεται μέσα μας.
Ο καθένας από μας έχει μια άποψη για τον εαυτό του. Το σύνολο των απόψεων αυτών βρίσκονται στο επίκεντρο της αυτοεκτίμησης μας και επηρεάζουν καθοριστικά το πώς νιώθουμε τον εαυτό μας και το πώς νομίζουμε πως μας βλέπουν οι άλλοι. Η αυτοεκτίμηση μας δεν είναι όμως κάτι στατικό και αμετάβλητο. Είναι κάτι ευμετάβλητο και άμεσα καθοριζόμενο από τις πεποιθήσεις μας, οι οποίες αλλάζουν κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ως αποτέλεσμα των περιστάσεων και των εμπειριών μας….»

Read more: http://www.neolaia.gr/2013/06/12/20-...#ixzz3ZO3es3JB

Αιφελ, πιθανολογω ότι όταν λες ότι εχεις αυτοπεποιθηση και βγαινεις με φορα προς τα εξω κλπ, εννοεις ένα ειδος τσαμπουκα/μαγκιας ισως, ελλειψη συστολης, θαρρος κλπ. Αυτά όμως δεν σημαινουν απαραιτητα και αυτοπεποιθηση, μπορει να είναι και αμυντικες διαδικασιες. Η αυτοπεποιθηση εχει να κανει με θετικη αποψη για τις ποιοτητες σου , τις ουσιαστικες ποιοτητες σου δε, όχι τις επιφανειακες.

Ενας καλος ορισμος που ξεκαθαριζει λιγο το ποσο ουσιαστικη είναι η αυτοπεποιθηση και ποσο σχετικη με την «αυτοεκτιμηση»:

«Η αυτοπεποίθηση είναι μια 'στάση' που επιτρέπει στο άτομο να έχει μια θετική αλλά και ρεαλιστική αντίληψη για τον εαυτό του και για τις ικανότητές του να χειρίζεται τις καταστάσεις ή τις δυσκολίες που το αφορούν. Με άλλα λόγια, είναι η πεποίθηση του ατόμου ότι έχει την ικανότητα να πράξει, στα πλαίσια των δυνατοτήτων του και της λογικής, ό,τι επιθυμεί, σχεδιάζει και αναμένει. Αντανακλά, επίσης, την εμπιστοσύνη που έχει στις ικανότητές του αυτές, αλλά και την αίσθηση ότι ασκεί έλεγχο στη ζωή του. Ακόμα και αν κάτι δεν πάει καλά, η θετική στάση και η αποδοχή του εαυτού στα άτομα με υψηλή αυτοπεποίθηση δεν αλλάζει.
Αντίθετα, τα άτομα που δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους εξαρτώνται υπερβολικά από την αποδοχή και την έγκριση των άλλων για να νιώσουν καλά με τον εαυτό τους. Γενικά, δεν αναλαμβάνουν κινδύνους γιατί φοβούνται την αποτυχία, αλλά και δεν προσδοκούν ότι θα κάνουν κάτι επιτυχώς….
…Η αυτοπεποίθηση είναι ένα αναπτυξιακό χαρακτηριστικό, δομείται, δηλαδή, καθώς το άτομο αναπτύσσεται. Σημαντικός στη διαδικασία αυτή είναι ο ρόλος των γονέων: Όταν αποδέχονται το παιδί, ακόμα και όταν κάνει λάθη, αυτό αναπτύσσει υψηλή αυτοπεποίθηση. Όταν, όμως, το απορρίπτουν, ή όταν είναι πολύ κριτικοί, ή απαιτητικοί, ή υπερπροστατευτικοί και δεν ενθαρρύνουν την ανεξαρτησία του, τότε το παιδί δεν μαθαίνει να στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις και να τις αξιολογεί με ακρίβεια. Χάνει έτσι την εμπιστοσύνη στον εαυτό του και τις ικανότητές του. Με τον ίδιο τρόπο, ρόλο στη διαμόρφωση της αυτοπεποίθησης διαδραματίζουν οι φίλοι, οι συνομήλικοι και το κοινωνικό περιβάλλον»
http://www.skf.psych.uoa.gr/synh8ism...pepoi8hsh.html

στο παρακατω φαινεται η συνδεση και σχεδον ταυτιση αυτοεκτιμησης και αυτοπεποιθησης.
«Ως αυτοεκτίμηση μπορούμε να ορίσουμε τη συνολική εικόνα του εαυτού. Την αντίληψη που έχουμε για εμάς τους ίδιους, για τις ικανότητές μας, τα ταλέντα μας, την εμφάνισή μας, τα επιτεύγματά μας, τα συναισθήματά μας. Σχετίζεται με την εμπιστοσύνη προς τον εαυτό, την αποδοχή, τον σεβασμό και την εκτίμηση προς εμάς τους ίδιους. Η αυτοεικόνα, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και η αυτογνωσία, δηλαδή η ρεαλιστική ή μη γνώση των δυνατοτήτων και των προσόντων μας λειτουργούν συμπληρωματικά στην ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης. Διαχωρίζεται σε υψηλή ή χαμηλή αυτοεκτίμηση ανάλογα με την πεποίθηση που υιοθετούμε για την εικόνα μας.»
https://manoloudi.com/2013/01/%CE%B7...3%CE%B7%CF%82/

[Remedy]

Αγαπητη remedy ( τι εγινες τοσο καιρο ? ! ) δεν θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο .
Αν και πιστευω οτι η αυτοπεποιθηση εχει τις ριζες της στην ηλικια 0-7-8 ετων ( ποση αγαπη εχεις δεχτει ) , παρολα αυτα καλλιεργειται , με τον τροπο που προανεφερες .
Μπορει ναναι και γονιδιακη , διοτι , αν και μεγαλωσαμε με τον ιδιο τροπο ( υποθετω ) , η αδελφη μου στερειται αυτοπεποιθησης , ενω εγω εχω και περισσευμα !!

χελο μαγκ :) (εκδρομουλα ειμασταν).
συμφωνω με τις ριζες αλλα και με την καλλιεργεια.
συμφωνω επισης και με το γονιδιακο φορτιο, ΟΜΩΣ πιστευω οτι παρα πολλες φορες, τις περιβαλλοντικες επιρροες τις φορτωνουμε στα γονιδια.
πχ. πολλες φορες δυο αδερφια εχουν διαφορετικη αντιμετωπιση για διαφορους λογους, αλλα εμεις θεωρουμε σαν δεδομενο οτι δεν ειχαν, επειδη εχουν ιδιους γονεις.
κλασσικο παραδειγμα το αγορι# κοριτσι, που αναφερεις κι εσυ και ΕΙΔΙΚΑ σε μια ελληνικη οικογενεια και ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ σε θεματα αυτοπεποιθησης.. συνηθως ο πατερας 'αναλαμβανει" την διαπαιδαγωγηση του αγοριου και φροντιζει να του τονωνει την μαχητικοτητα και την αυτοπεποιθηση θεωρωντας τες ανδρικες αρετες, πραγμα που μπορει να μην κανει με την κορη που αφηνει για την μαμα να κανουν "κοριτσιστικα πραγματα".και ουτω καθ εξης..