κοντεψα να χασω το μυαλο μου

[aifel]

Καλησπερα παιδια! Θελω να μοιραστω μαζι σας την δικη μου εμπειρια με μια σχεση που ειχα, που πραγματικα με εστειλε στον ψυχιατρο. Ολα αρχισαν περσι το καλοκαιρι,οπου γνωρισα ενα αγορι στην ηλικια μου (29) και κατευθειαν καναμε σχεση. Εκεινος τοσο ενθουσιασμενος που απο την πρωτη κιολας μερα μου ελεγε οτι θελει να ειναι μαζι μου μια ζωη. Κι εγω δεν πηγαινα πισω, τον ερωτευτηκα εντελως. Δεν υπηρχε δευτερολεπτο μεσα στη μερα που να μην τον σκεφτομαι. Με το που τα φτιαξαμε αμεσως πηγαμε διακοπες μαζι κ οταν γυρισαμε απο το νησι πηγα κατευθειαν κι εμεινα σπιτι του. Να σας αναφερω χαρακτηριστικα ποσο καψουρης ηταν που ξυπναγε μεσα στη νυχτα με ξυπνουσε κι εμενα κ εκλαιγε λεγοντας μου μη με αφησεις ποτς θα πεθανω. Ζηλευε στα φυσιολογικα ορια, και γενικοτερα ηταν απολυτα κολλημενος πανω μου κ εγω πανω σε εκεινον. Το οτι ημασταν συνεχεια μαζι δεν με επνιγε καθολου,ουτε φυσικα κι εκεινον. Απο την πρωτη κιολας βδομαδα μεσα στην χαρα του με γνωρισε στους γονεις του (με τους οποιους εχει παθολογικη σχεση εξαρτησης) και σε ολο του το σοι. Εκεινοι με αποδεχτηκαν σαν την νυφη τους και γυναικα του γιου τους. Μετα απο δυο μηνες συγκατοικησης ανακαλυπτω οτι ειμαι εγκυος οπου ολοι και πρωτα απο ολα εκεινος πεταξαν απο την χαρα τους κ μιλαγαν για γαμο. Μετα απο ωριμη ομως σκεψη ειδαμε οτι ηταν πολυ νωρις και διακοψαμε την εγκυμοσυνη. Αυτο το γεγονος ηταν ιδιαιτερα τραυματικο για εκεινον αφου εδειχνε να εχει σοκαριστει τοσο που δεν πλησιαζε ουτε τα ανηψια του απο τοτε.

Ετσι κ μετα απο τρεις μηνες σχεσης κ συγκατοικησης εφυγε το καλοκαιρι. Εμεις ημασταν δεμενοι οσο ποτε. Βεβαια δεν ελειπαν κι οι ζηλειες. Εγω απο το μεγαλο μου αγχος μη τον χασω τσεκαρα συνεχεια το κινητο του και το facebook μηπως ανακαλυψω τιποτα υποπτο και το εκανα με αδιακρισια ακομη και μπροστα του. Αυτη μου η συμπεριφορα τον εκνευριζε παρα πολυ και τσακωνομασταν για λιγο. Μετα ομως μας περνουσε και ημασταν και παλι καλα. Ξαφνικα κατα το φθινοπωρο εκεινον αρχιζαν να του περνανε σκεψεις τυπου οτι δεν πρεπει να ειναι τοσο δεμενος μαζι μου γιατι μπορει στο τελος να απογοητευτει κ αρχισε εσκεμμενα να ειναι απομακρος απεναντι μου. Μετα δδεν το αντεχε και ξανακολλουσε πανω μου. Μετα απο τρεις μερες παλι τα ιδια, παλι απομακρος και μετα απο τρεις μερες απολυτα δικος μου. Αυτες οι μεταπτωσεις που ειχε στην διαθεση του εμενα αρχισαν να μου κλονιζουν το νευρικο μου συστημα και αρχισα να εχω ανεξελεγκτο αγχος για το πως θα ειναι η συμπεριφορα του απεναντι μου καθε ωρα και στιγμη. Οταν σας μιλαω για αγχος κυριολεκτω. (Σε αυτο το σημειο θα ηθελα να αναφερω οτι ηδη εκεινη την περιοδο επαιρνα το entact των 20 διοτι ειχα διαγνωστει απο ψυχιατρο με γενικευμενο παθολογικο αγχος) Η συμπεριφορα του μαζι με το αγχος μου με εκαναν να φωναζω και να τον κρινω σχεδον συνεχεια και να ειμαι καχυποπτη απεναντι του. Αρχισα να κοιταω με λυσσα το κινητο του μηπως συμβαινει κατι με αλλη κοπελααλλα τιποτα. Σε αυτες τις σκηνες ζηλοτυπιας που εκανα εκεινος απαντουσε με ξυλο. Με χτυπησε για πρωτη φορα πανω σε εναν καβγα μας και μετα το εκανε συστημα καθε φορα που τσακωνομασταν. Μετα απο καθε ξυλο που τρωγα ερχοταν μου ζηταγε συγνωμη κ τετοια και μου ζητουσε να μην τον προκαλω να με χτυπαει και οτι εκεινος μονο εμενα αγαπαει.

Η συμπεριφορα του ομως συνεχιζε να εχει μεταπτωσεις καθως και η διαθεση του. Εκει που ημασταν καλα ξαφνικα τραβιοταν στον δικο του κοσμο κλεινοταν στον εαυτο του και σκεφτοταν. Οταν τον ρωτουσα τι εχει μου ελεγε οτι σκεφτεται οτι ειναι πολυ δεμενος μαζι μου και οτι αυτο τον ενοχλουσε. Κυλωντας οι μερες εγω ετρωγα μεγαλυτερο κολλημα μαζι του. Κατα το φθινοπωρο αποφασισαμε με δικη του προτροπη να σταματησουμε την συγκατοικηση γιατι ολο αυτο τον επνιγε και εκανε κακο στην σχεση μας. Ετσι σηκωθηκα και πηγα σπιτι μου. Εκει ενιωσα το αγχος να με τρελαινει. Δεν ηξερα τι κανει ανα πασα στιγμη και μαλιστα μου ελειπε και παρα πολυ. Παρολα αυτα και παλι ολη μερα μαζι ημασταν. Εκεινος ομως συνεχιζε το ιδιο βιολι. Μια κρυο μια ζεστη μαζι μου. Πολλες φορες μου ελεγε οτι εχει ψυχολογικα προβληματα αλλα δεν θελει να παει στον γιατρο και οτι αρχιζει να τον ενοχλει το γεγονος οτι ειμαι τοσο τελεια σε ολα μου. Μου ελεγε κατι πραγματα δηλ που τον ενοχλουσαν σε μενα που ενα κοινο φυσιολογικο αγορι θα χαιροταν να τα ειχε η κοπελα του.

Μεχρι που ηρθε η μερα που χτυπησε μια φοβερη κριση. Ειχαμε ξυπνησει το πρωι μεσα στις αγαπες κ ετσι πηγε μεχρι το απογευμα οπου ξαφνικα μεσα σε 5 λεπτα αρχισε να απομακρυνεται να ξεφυσαει και να σκεφτεται μονος του. Εγω να τον ρωταω συνεχεια τι εχεις κ τι εχεις. Ωσπου γυρναει και μου λεει οτι δεν παει αλλο θελρι να χωρισουμε. Ενω μου ηρθε αποτομο μαζεψα την αξιοπρεπεια μου και εφυγα οπου αρχισε να με κυνηγαει απο πισω και να μου λεει οτι μετανιωσε. Αλλο που δεν ηθελα κι εγω τον δεχτηκα πισω. Απο τοτε εκτος απο την αποτομη αλλαγη της διαθεσης και συμπεριφορας του ειχα να αντιμετωπισω και το γεγονος οτι με χωριζε κιολας και μετα απο δυο ωρες ετρεχε να με βρει μετανιωμενος. Εγω μην μπορωντας να μεινω μακρια του τον δεχομουνα πισω. Ετσι περασε αλλος ενας μηνας οπου εγω κοντεψα να τρελαθω. Εκανα εμετους απο το αγχος ετρεμαν τα ποδια μου ειχα γαστρεντερικα προβληματα κ.α. Το ξυλο συνεχιζοταν σε καθε καβγα, αυτος μια κρυο μια ζεστη και εγω να κολλαω μαζι του καθε μερα και οιο πολυ. Ηταν για μενα μαρτυριο. Δεν φανταζεστε πως ειναι να αγωνιας για το ποια θα ειναι η διαθεση του αλλου μεσα στην επομενη ωρα.

Η μητερα του που τα βλεπε ολα αυτα και φοβοταν μη τον χωρισω μου ελεγε οτι ειναι λιγο ανωριμος αλλα με αγαπαει. Μετα απο καποιες μερες και αφου εγινε και ενα επεισοδιο τον χωρισα εγω. Εκεινος κοντεψε να πεθανει. Ηρθε κατω απο το σπιτι μου κλαιγοντας και με απειλουσε οτι θα αυτοκτονησει αν δεν γυρισω. Δεν χρειαστηκε βεβαια πολυ να με πεισει ξαναγυρισα. Αλλα.......παλι τα ιδια. Ξαφνικα μετα απο τρεις βδομαδες εξαφανιστηκε απο προσωπου γης ετσι στο ξεκαρφωτο. Δεν σηκωνε τηλ δεν απαντουσε σε τηλεφωνα τιποτα. Φανταζεστε την κατασταση μου. Μετα απο ενα διημερο απουσιας και αφου τον εψαχνα παντου εμφανιστηκε και μου ειπε οτι πιεζεται πολυ αλλα δεν θελει να με χασει. Οτι δεν εχει κατι μαζι μου απλα δεν μπορει να αισθανεται οτι εχει σχεση και οτι θελει να μεινουμε φιλοι. Το δεχτηκα χωρις σκηνες. Εξαλλου τα ειχα ξανακουσει αυτα. Εκεινος ομως σοβαρολογουσε. Απο κει και περα αρχισε η κατρακυλα μου. Εγω δεν μπορουσα να το δεχτω. Βεβαια δεν του λεγα τιποτα. Μονη μου την τραβηξα την καταθλιψαρα. Εκλαιγα επινα δε μου περναγε με τιποτα. Ξεχασα να αναφερω οτι κανω και ψυχοθεραπεια οποτε εκεινο τον καιρο η ψυχολογος μου με εστειλε στον ψυχιατρο οπου μου εδωσε φαρμακευτικη αγωγη για να βγω απο τον κυκεωνα μου. Εκεινος καθε δυο μερες εμφανιζοταν μεσα απο μηνυματα τυπου τι κανεις και τετοια. Μετα απο λιγο καιρο αρχισε να μου ζηταει στενες επαφες αλλα χωρις σχεση. Αν και δεν μου αρεσε το δεχτηκα. Μου εκμυστηρευτηκε οτι δεν μπορει να παει με αλλη γιατι δεν καυ...νει με καμια αλλα δεν γουσταρει σχεση. πνιγεται. Ετσι περασαν τρεις μηνες οπου εγω ψυχολογικα γινομουν ολο και πιο χαλια ωσπου αρχισα να παιρνω τεσσερα διαφορετικα φαρμακα την ημερα. Μεσα σε αυτους τους τρεις μηνες εκεινος δεν ειχε καμια επαφη με αλλη γυναικα και μαλιστα μου ειπε πως οτι και να γινει οτι και να σκεφτει σε μενα καταληγει. Ωσπου μια μερα εντελως ξαφνικα εξαφανιστηκε. Αλλαξε μεχρι και αρθμο κινητου. Εχουμε ενα μηνα να μιλησουμε και δεν εχω καμια προσβαση σε εκεινον. Η ψυχολογος μου τον αναφερει ως οριακη προσωπικοτητα. Οι φιλες μου ολημερης μου λενε οτι σωθηκα,αλλα εγω εκει κολλημενη. Τελος θελω να σας πω οτι εμφανησιακα διαφεραμε κατα πολυ οπως και μορφωτικα. Εγω υπερτερουσα κατα πολυ κατα γενικη ομολογια. Περιττο να σας πω οτι οταν μαθευτηκε ο χωρισμος μας επεσαν ολοι απο τα συννεφα και ολοι του οι δηθεν φιλοι του εσπευσαν να τον αντικαταστησουν.

Αυτα απο μενα. Σας κουρασα το ξερω. Ζητω συγγνωμη.

[xritaf]

Πιστεψε με ..καλυτερα που εφυγε....καλυτερα για τη δικη σου ψυχικη υγεια πανω απο ολα! το οτι διαφερατε δεν σημαινει κατι! άλλωστε τα ετερωνυμα ελκονται..αυτο δεν ηταν αγαπη..ηταν παθολογικη αγαπη! μια αρρωστη σχεση! καλυτερα που εφυγε..μονο ετσι θα ξεχασεις...ειναι μια δυσκολη προσωπικότητα και πανω απο ολα δυσκολο και για σενα να το χειριστεις! σκεψου μονο αν αξι2ει να εισαι χαλια και να περνεις τοσα φαρμακα τη μερα για εναν τετοιον ανθρωπο..Ναι δεν λεω υπήρξαν στιγμες που βιωσατε και ερωτας και παθος αλλα καλυτερα μακρια απο αυτη τη κατασταση! και πανω απο ολα χαλαρα..δεν ειναι αναγκη να αγχωνεσαι!κανεις δεν αξι2ει παραπανω απο την ιδια σου την 2ωη! οχι και να αρρωστεις κιολας για εναν τετοιο ανθρωπο

[kerasi]

Καλησπερα αιφελ. Να σε ρωτησω κατι, αρχικα πως γνωριστηκατε;

[αλεξανδρος_77]

καλησπερα..
λοιπον επειδη αν σου πω τι σκεφτομαι θα αναφερω πραγματα κ καταστασεις που υποθετω οτι εχουν συμβει αλλα δεν εχεις αναφερεις καθολου αλλα απο ολα αυτα που λες καπου παει το μυαλο μου κ το βρισκω αρκετα πιθανο να εχω δικιο θα σου προτεινα να σου πω σε ε-μειλ τι ενοω ακριβως αλλα σου ξεκαθαριζω εξαρχης οτι για να εχει νοημα η συζητιση θα πρεπει να μου πεις πραγματι αν τα πραγματα εχουν γινει με το τροπο που τα εχω σκεφτει γιατι αν μου πεις οτι αυτο δεν εγινε ενω εγινε δεν θα εχει καπιο σκοπο η συζητιση..
απαντησα με απολυτη ηλικρινια πανω στο θεμα που εθεσες αυτη τη στιγμη.

[aifel]

Πιστεψε με ..καλυτερα που εφυγε....καλυτερα για τη δικη σου ψυχικη υγεια πανω απο ολα! το οτι διαφερατε δεν σημαινει κατι! άλλωστε τα ετερωνυμα ελκονται..αυτο δεν ηταν αγαπη..ηταν παθολογικη αγαπη! μια αρρωστη σχεση! καλυτερα που εφυγε..μονο ετσι θα ξεχασεις...ειναι μια δυσκολη προσωπικότητα και πανω απο ολα δυσκολο και για σενα να το χειριστεις! σκεψου μονο αν αξι2ει να εισαι χαλια και να περνεις τοσα φαρμακα τη μερα για εναν τετοιον ανθρωπο..Ναι δεν λεω υπήρξαν στιγμες που βιωσατε και ερωτας και παθος αλλα καλυτερα μακρια απο αυτη τη κατασταση! και πανω απο ολα χαλαρα..δεν ειναι αναγκη να αγχωνεσαι!κανεις δεν αξι2ει παραπανω απο την ιδια σου την 2ωη! οχι και να αρρωστεις κιολας για εναν τετοιο ανθρωπο

Δεν μπορω να τον ξεχασω γιατι γυρνανε στο μυαλο μου ολες αυτες οι καλες μερες που περασαμε μαζι. Επισης δεν μπορω ακομα να πιστεψω οτι με εγκατελειψε τοσο αποτομα. Το ειχα καταλαβει οτι ειχε πολλα ψυχολογικα απλα νομιζα οτι δεν θα τα βγαλει πανω μου. Τωρα ουτε κλαιω ουτε γελαω. Κανω ρομποτικες κινησεις. Βρισκομαι σε ανηδονια. Δεν παιρνω χαρα απο πουθενα γιατι αφησα τον εαυτο μου να μπει για τα καλα μεσα σε αυτη τη σχεση και να γινει ενα με μενα. Το μονο που με ευχαριστει ειναι να παιρνω τα φαρμακα μου και να κοιμαμαι. Οταν ξυπναω ειναι μαρτυριο. Θελω συνεχεια να κοιμαμαι. Σε ευχαριστω πολυ κοριτσι μου για την απαντηση σου.

[aifel]

Καλησπερα αιφελ. Να σε ρωτησω κατι, αρχικα πως γνωριστηκατε;

Κερασι μου αυτος με βρηκε στο facebook εντελως τυχαια και με κυνηγησε. Οποτε δεχτηκα να συναντηθουμε και αμεσως κολλησαμε

[aifel]

καλησπερα..
λοιπον επειδη αν σου πω τι σκεφτομαι θα αναφερω πραγματα κ καταστασεις που υποθετω οτι εχουν συμβει αλλα δεν εχεις αναφερεις καθολου αλλα απο ολα αυτα που λες καπου παει το μυαλο μου κ το βρισκω αρκετα πιθανο να εχω δικιο θα σου προτεινα να σου πω σε ε-μειλ τι ενοω ακριβως αλλα σου ξεκαθαριζω εξαρχης οτι για να εχει νοημα η συζητιση θα πρεπει να μου πεις πραγματι αν τα πραγματα εχουν γινει με το τροπο που τα εχω σκεφτει γιατι αν μου πεις οτι αυτο δεν εγινε ενω εγινε δεν θα εχει καπιο σκοπο η συζητιση..
απαντησα με απολυτη ηλικρινια πανω στο θεμα που εθεσες αυτη τη στιγμη.

Αλεξανδρε φυσικα και θα απαντησω με ειλικρινεια για να παιζουμε ειμαστε τωρα? Εχουν συμβει ενα σωρο αλλα περιστατικα που αν τα ανεφερα ολα θα επρεπε να γραψω βιβλιο

[xritaf]

Δεν μπορω να τον ξεχασω γιατι γυρνανε στο μυαλο μου ολες αυτες οι καλες μερες που περασαμε μαζι. Επισης δεν μπορω ακομα να πιστεψω οτι με εγκατελειψε τοσο αποτομα. Το ειχα καταλαβει οτι ειχε πολλα ψυχολογικα απλα νομιζα οτι δεν θα τα βγαλει πανω μου. Τωρα ουτε κλαιω ουτε γελαω. Κανω ρομποτικες κινησεις. Βρισκομαι σε ανηδονια. Δεν παιρνω χαρα απο πουθενα γιατι αφησα τον εαυτο μου να μπει για τα καλα μεσα σε αυτη τη σχεση και να γινει ενα με μενα. Το μονο που με ευχαριστει ειναι να παιρνω τα φαρμακα μου και να κοιμαμαι. Οταν ξυπναω ειναι μαρτυριο. Θελω συνεχεια να κοιμαμαι. Σε ευχαριστω πολυ κοριτσι μου για την απαντηση σου.

Δεν υπαρχει τιποτα που να σε χαροποιει? μηπως πρεπει να αρχισεις να βα2εις ακτι διαφορετικο στο προγραμμα σου προκειμενου να ξεφευγει το μυαλο σου? ας πουμε τον αθλητισμο,τον χορο,το διαβασμα,τη μουσικη..ολα αυτα βοηθανε παντως να αλλαξει η ψυχολογικη σου κατασταση αρκει να το θελεις παραγματικα! και μην το κανεις αυτο στον εαυτο σου να χανεσαι...ειναι λογικο καπου μεσα σου να πονας..και σε καταλαβαινω...νιωθεις οτι σου λειπει κατι...ειναι προτιμοτερο ομως να βιωσεις τον χωρισμο παρα να προσπαθησεις να τον προσπερασεις...μονο ετσι θα μπορεσεις να σταθεις στα ποδια σου και να ξεφυγεις...

[αλεξανδρος_77]

οκ τοτε στηλε μου μειλ σε αυτη τη διευθυνση για να σου πω τι ενοω
το μήνυμα τροποποιήθηκε απο την διαχείριση

[kerasi]

Παντως αιφελ τους λυπαμαι τους φιλολογους που ειχες στο σχολειο!:p Θα χανε καραφλιασει με τις εκθεσεις σου!:p:p
Τωρα απ το φβ σε ξεμπλοκαρε;

[aifel]

Δεν υπαρχει τιποτα που να σε χαροποιει? μηπως πρεπει να αρχισεις να βα2εις ακτι διαφορετικο στο προγραμμα σου προκειμενου να ξεφευγει το μυαλο σου? ας πουμε τον αθλητισμο,τον χορο,το διαβασμα,τη μουσικη..ολα αυτα βοηθανε παντως να αλλαξει η ψυχολογικη σου κατασταση αρκει να το θελεις παραγματικα! και μην το κανεις αυτο στον εαυτο σου να χανεσαι...ειναι λογικο καπου μεσα σου να πονας..και σε καταλαβαινω...νιωθεις οτι σου λειπει κατι...ειναι προτιμοτερο ομως να βιωσεις τον χωρισμο παρα να προσπαθησεις να τον προσπερασεις...μονο ετσι θα μπορεσεις να σταθεις στα ποδια σου και να ξεφυγεις...

Τα κανω ολα αλλα δεν παιρνω χαρα. Βγαινω εξω κανω πως χαιρομαι γελαω, αλλα παντα θελω να γυρναω σπιτι και να κοιμαμαι για να μην σκεφτομαι. Κανενας απο τους γυρω μου δεν εχει καταλαβει κατι. Ολοι θεωρουν οτι ειμαι καλα. Ειμαι συνεχεια σε μια διαδικασια προσποιησης

[aifel]

Παντως αιφελ τους λυπαμαι τους φιλολογους που ειχες στο σχολειο!:p Θα χανε καραφλιασει με τις εκθεσεις σου!:p:p
Τωρα απ το φβ σε ξεμπλοκαρε;

Οχι! Ειμαι με εχει μπλοκαρει απο παντου. Και εχει αλλαξει κιν. Αλλα δεν νομιζω να αλλαξε αριθμο εξαιτιας μου, απλα τον συνεφερε να μη μου τον δωσει.
Γιατι το λες αυτο για τις εκθεσεις?

[aifel]

Αλεξανδρε! Θα σε πειραζε να μου στειλεις προσωπικο μνμ εδω? Γιατι κολλαει ο υπολογιστης μου και κανει ωρες για να ανοιξει τα email και παιδευομαι

[αλεξανδρος_77]

για την ωρα δεν γινετε εκτος αν γραψεις αλλα 48 μυνηματα στο φορουμ
ενοω οτι θα συνετρεξαν καπιοι λογοι που αυτος θα εγινε ετσι κ καπιοι αλλοι λογοι που εισουν σε αυτη τη κατασταση τοσο καιρο.

[aifel]

για την ωρα δεν γινετε εκτος αν γραψεις αλλα 48 μυνηματα στο φορουμ
ενοω οτι θα συνετρεξαν καπιοι λογοι που αυτος θα εγινε ετσι κ καπιοι αλλοι λογοι που εισουν σε αυτη τη κατασταση τοσο καιρο.

Ωχ καταλαβα!μου το χεις γραψει σωστα το μειλ σου?