Αγχος,Ψυχαναγκασμός ή Τρέλα;

[teo15]

Καλησπέρα σας.

Είμαι 20 στα 21 χρονών, φοιτητης...οτι παρουσιάσω παρακάτω μου συμβαίνει αρκετά χρόνια, ίσως παλαιότερα σε μικρότερο βαθμό, χρόνο με τον χρόνο όλη αυτη η κατάσταση ανεβαίνει εκθετικά θα έλεγα.

Το μεγάλο "μπαμ" άρχισε το καλοκαίρι του 13', είχα μια κοπέλα και χωρίσαμε οχι με πολυ καλο τρόπο. Μετά απο αυτο περασα μια μικρή κατάθληψη, στην συνέχεια,όταν "ξεπέρασα" την κοπελά και την καταθληψη, αρχίσαν όλες οι ψυχαναγκαστικές μου ιδεές που είχα απο μικρό παιδί να μεγαλώνουν (να μη πατάω τους αρμούς στα πλακάκια και πολλα αλλα τετοία).

Αρχίσαν να μου έρχονται και άλλα πραγματα.

Οταν μπαίνω σε εκκλησία θέλω να βρίσω, οταν μιλώ με κάποιον κάποιες φορές νιώθω οτι θέλω να του κάνω κακό και άλλες φορές νιώθω οτι αυτός κανει κακές σκέψεις για μένα,
κάνω κακές σκέψεις για άτομα που αγαπάω, οταν σκεφτώ κατι ΚΑΚΟ πρέπει όπωσδηποτε να το πώ γιατι πιστέυω οτι θα συμβεί,οταν πίνω νερό απο μπουκάλι πρεπει να χτυπήσω το πώμα με το δάχτυλο 2 φορες,οταν φεύγω απο το σπίτι κοιτάω μανιακά αν έχω αφησει τον θερμοσίφωνα αναμμένο και πολλά άλλα τέτοια.
Αγχώνομαι με ΤΑ ΠΑΝΤΑ...Αγχώνομαι οταν βλέπω σκυλια μαζεμένα,αγχώνομαι όταν περπατάω, όταν βλέπω ταινία...αλλα δεν ξέρω γιατί...πραγματικά δεν ξέρω γιατί.
Σκεφτήτε οτι αγχώθηκα τώρα που έφτιαχνα το Account μου στο Forum(αρκετά :P ).
Με όλο αυτο το άγχος, έχει πέσει και η αυτοπεποίθηση μου, πολλές φορές νομίζω οτι με κοιτάνε άγνωστοι και σκέφτοναται κακά πράγματα.

Γενικά σαν παιδί είμαι κοινωνικός, οι φίλοι μου και οι γνωστοί δεν λένε κακα λόγια , είμαι πολυ χαρούμενος,κάνω πάντα την πλάκα μου, θα πάω για τους καφέδες για τα club για τα μπάνια για τα camping. Δεν είμαι κλειστός μέσα στο σπίτι...Αν και αυτο το βλέπω να αλλάζει...τώρα που άρχισαν οι ζέστες εχω ρίξει 4 άκυρα για μπάνιο...χωρις να έχω κάποια δουλεία, άπλα κάθησα στο σπίτι και άραξα στο laptop μου.Και αναρωτιώμουνα γιάτι έτσι; που η θάλασσα είναι κατι που αγαπάω πραγματικα πάρα πολυ στον κόσμο.

Εκτός απο τον κάκο ψυχαναγκασμό που έχω, υπάρχουν και πράγματα που τα γουστάρω...για παράδειγμα το σπίτι μου είναι τακτοποιημένο, το ίδιο και οι σημειώσεις μου.
Επίσης κάτι αλλο που αυτο μου έχει έρθει τον τελευταίο χρόνο,όταν βαρίεμαι (π.χ ταξίδι με τρένο) κοιτάω απο το παράθυρο και κάθομαι και υπολογίζω πραγματα, υπολογίζω ταχύτητες , αποστάσεις , και πολλα αλλα τέτοια (αλλά έχω προσέξει οτι αυτό είναι ψυχαναγκασμός για να καλύψει κάποιον άλλον ψυχαναγκασμό...δεν ξέρω αν με καταλαβαίνει κανείς για αυτο.)

Την τελευταία περίοδο όμως, νομίζω ότι τρελαίνομαι, σκέφτομαι πολλά κουλα πράγματα , απο οταν ανοιξω τα μάτια μου μέχρι να κοιμηθώ εχω άγχος, για το τίποτα , απλα έχω άγχος.
Πλεον, δεν μπορώ να απολαύσω μια βόλτα, μια μπύρα, ένα ποτό.
Όταν βγαίνω βόλτα με φιλους, η όταν πάω για μάθημα τις περισσότερες φορές νιώθω οτι βρίσκομαι εκεί σαν θεατής και όχι σαν μέλος της κατάστασης.
Έχω προσέξει οτι δεν μπορω πλέον να απολάυσω ενα φλερτ με μια κοπέλα...με αγχώνει πάρα πολυ...και προσπαθω να το αποφύγω...(χωρις να το θέλω, αυτο είναι το πιο περίεργο.)

Επίσης θα ήταν καλό να αναφέρω,αυτο που με χαλαρώνει και το κάνω πραγματικά για να ξεφυγω και για να χαλαρώσω είναι το χόρτο.
Το θέμα είναι οτι κάποτε έπινα ένα τσιγάρο,ακουγα μουσική χαλάρωνα και πολλες φορές δίαβαζα για την σχολη (εργασίες κτλπ.)
Τώρα όποτε κάνω,το άγχος που έχω απο πριν , μένει και γίνεται χειρότερο.

Έχω σκεφτεί πολλές φορες να αλλαξω την ζωή μου λίγο μπας και μου φυγει όλο αυτο το άγχος και όλες αυτες τις σπαστικές Ψυχαναγκαστικές Ιδέες κάνοντας λίγο γυμναστική ή γνωρίζοντας καινούργια άτομα.

Αλλα, είναι κάτι μέσα μου που μου δεν με αφήνει, δημιουργεί άγχος για την αλλαγή.

Αν μπορούσε κάποιος, να μου πεί τι να κάνω, απλά θέλω να μην σκέφτομαι αυτα που σκέφτομαι να μην αγχώνομαι για το τίποτα...να βγώ για μια μπύρα σε μια παραλία χωρίς να μένει το μυαλό μου σε καταστάσεις, οι οποίες πόλλες απο αυτές είναι και δημιουργήματα δικά μου και το ξέρω,χωρίς να είμαι θεατής.
(Όσο τα σκέφτομαι, γνωρίζω οτι είναι πράγματα που δεν στέκουν,πραγματα που δεν πρόκειτε ποτέ να συμβούν αλλα εγώ εκεί συνεχίζω να τα σκέφτομαι.)
Αυτό που φοβάμαι, αυτό που τρέμω σε αυτην την σκέψη είναι μην τρελαθώ τελείως,δεν ξέρω φαντάζομαι όλα αυτα που περιγράφω δεν είναι σημαντικά σε σχέση με άλλα προβληματα που έχουν άλλοι ανθρώποι, αλλά νομίζω οτι θα ξυμπήσω ένα πρωί και θα μου έχει στρίψει τελείως.

Επίσης, δεν ξέρω πως το έχω καταφέρει αλλά δεν αφήνω άλλους να καταλάβουν όλη αυτην την κατάσταση.Με εξαίρεση 2-3 φίλους μου και μια θεία μου (που και αυτοι περιληπτικά τα γνωρίζουν) αν πω σε κάποιον άλλον αυτά τα πράγματα θα μου πεί : "Εσύ; δεν παίζει με κοροιδεύεις", θέλω να πώ οτι στο συγκεκιμένο θέμα είμαι πολύ κλειστός.

Βέβαια, όλο αυτό το κείμενο είναι μια περίληψη υπάρχουν και άλλα πολλά όχι τόσο σημαντικά...που και να τα μεταφέρω σε εσάς μέσω του γραπτού λόγου,δεν θα τα καταλάβετε και θα καταντήσει κουραστικό.

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!!

[Delmem080319a]

Καλώς ήρθες teo15,
όλα όσα περιγράφεις δείχνουν ότι είσαι σε μια φάση της ζωής σου που έχεις αφήσει το άγχος να έχει το πάνω χέρι, όλα αυτά δημιουργούνται από το άγχος σίγουρα, χωρίς να είμαστε ειδικοί εδώ βέβαια, μου μοιάζουν και κάποια συμπτώματα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, αν τα νιώθεις έντονα αυτά και σου κυριεύουν πολύ τη ζωή, ίσως θα ήταν καλό να αναζήτησεις τη βοήθεια ενός ψυχολόγου. Πάντως δε μου μοιάζει κάτι πολύ ανησυχητικό, ούτε τρελαίνεται κανείς τελείως από το άγχος, απλά βασανίζεται... η γυμναστική επίσης μπορεί να σε βοηθήσει πολύ και αν έχεις μια-δυο δραστηριότητες που σε ευχαριστούν να τις κάνεις όσο το δυνατό πιο συχνά. Για τους άλλους που λες δεν μπορούν να κατανοούν τι περνάς, συνήθως το αντίθετο συμβαίνει, αν έχεις κάποιο πολύ έμπιστο άτομο να το συζητήσεις βέβαια, αλλά γενικώς μην περιμένεις και πολύ κατανόηση από πολλούς, μόνο αυτός που το περνά καταλαβαίνει πόσο βασανιστικό μπορεί να είναι κάτι τέτοιο. Καλύτερα αρχικά ψάξε κάποια πράγματα εσύ ο ίδιος, ιδέες για διαχείριση του άγχους κλπ και ίσως μια πιο εξειδικευμένη βοήθεια. Καλή δύναμη!

[ioannis2]

Να βάλεις ασχολίες/χόμπι στη ζωή σου. Να έχεις δηλαδή συνέχεια πράγματα να κάνεις. Επειδή η αδράνεια τρέφει όλα αυτά που έβαλες σαν επικεφαλίδα. Όταν είχες την κοπέλα δεν δε ζόριζαν αυτά, ούτε όταν ήσουν στην πρίζα-έντονο διαβασμα για τη σχολή.
Επίσης υπάρχει η μέθοδος της εκλογίκευσης, με τη σκέψη, ώστε να αναγνωρίζεις τις διαστρεβλώσεις.

[66psy]

καλως ορισες στην παρεα μελος :)

ολα αυτα που περιγραφεις οντως φαινονται πολυ ψυχοφθορα..
ποσοι απογοητευτικαμε και ενω ειμασταν στα πανω μας με παρεες, βολτες και χαβαλε καταληξαμε μεσα στο σπιτι να βαραμε τα κεφαλια μας στους τοιχους :P AΛΛΑ δεν πειραζει με προσπαθεια και χρονο ολα γινονται καλυτερα!! ουτε ο πρωτος εισαι ουτε ο τελευταιος!

εγω αυτο που θα ηθελα να σημειωσω ειναι πως το μαυρο καλυτερα για αυτη την περιοδο να το αποφυγεις.. το μαυρο δημιουργει πολλες φορες παρανοικες ιδεες (βεβαια στιγμιαιες μεχρι να ξενερωσεις) αλλα αν εχεις ηδη αγχος μπορει να στο γυρισει πολυ ασχημα!... ασε που μπορει να παθεις καμια αποπραγματοποιηση γερη και μετα να τρομαζεις και με αυτο!... γενικως ειμαι της αποψης οτι απο την στιγμη που εχεις αγχους, καταναγκασμους και ψυχαναγκασμους το μαυρο να το αποφυγεις!!! κατσει πρωτα να βρεις τα βηματα σου και μετα το βλεπεις...

σε ψυχολογο-ψυχιατρο πηγες καμια φορα?

[teo15]

Σας ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες, 66psy δεν εχω παει...δεν ξερω το εχω σκεφτει...με φοβιζει λιγο να σου πω τι αληθεια..και επισης ειναι και τα χρηματα :P

[aifel]

Σας ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες, 66psy δεν εχω παει...δεν ξερω το εχω σκεφτει...με φοβιζει λιγο να σου πω τι αληθεια..και επισης ειναι και τα χρηματα :P

Τεο αν πας για ψυχοθεραπεια ακομα και μια φορα θα μετανιωνεις που δεν την αρχισες νωριτερα. Εγω τουλαχιστον περναω ωραια

[panos21]

Αν τα πεις όλα αυτά σε κάποιον ψυχίατρο θα σε φορτώσει 100% με αντιψυχωσικά. Όχι οτι είναι κάτι κακό, όταν τα έπαιρνα για ένα διάστημα είχε καθαρίσει το μυαλό μου και λειτουργούσα φυσιολογικά. Επίσης κόψε το χόρτο, δεν υπάρχει λόγος να κάνεις απο τη στιγμή που σε χαλάει πλέον (Ειδικά αν πάρεις αντιψυχωσικά!!!!!).

[teo15]

Ενταξει δεν θελω να αρχισω τα ψυχοφαρμακα!

[66psy]

μπορεις να ανιτμετωπισεις το θεμα με τους ψυχαναγκασμους και χωρις φαρμακα!
τωρα εσυ ας πουμε δεν εχεις καθολου χρηματα να πας ή απλως θεωρεις τον ψυχολογο λεφτα για πεταμα?
εγω αυτο δεν εχω καταλαβει..

[panos21]

Ενταξει δεν θελω να αρχισω τα ψυχοφαρμακα!

Εντάξει απλά στο λέω σε περίπτωση που επισκεφθείς ψυχίατρο και οχι ψυχολόγο, μην σου έρθει ξαφνικό :P

[teo15]

66psy και τα δυο

[1984muzzy]

Teo15 γεια σου,
Κατά τη γνώμη μου το πρώτο που θα πρέπει να κάνεις, είναι να σπάσεις ένα φράγμα. Το φράγμα το μύθου και της προπαγάνδας που έχει περαστεί και περνιέται γενιές και γενιές τώρα, ότι τα χρήματα στους ψυχιάτρους και ψυχολόγους είναι για πέταμα. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να είσαι προσεκτικός στους ανθρώπους που μιλάς και αυτό εξαιτίας της φύσης της ΙΔΨ. Κατανοώ απολύτως την ανθρώπινη ανάγκη σου να θέλεις να μιλήσεις και σε κάποιον για να νιώσεις πιο ανακουφισμένος ίσως, αλλά πρέπει να προσέξεις που θα μιλήσεις. Γιατί το λέω αυτό? Η ΙΔΨ ξέρεις έχει μια ιδιαιτερότητα που δεν ξέρω αν άλλη πάθηση έχει. Για κάποιον που δεν ξέρει τι είναι, μοιάζει πολύ με αυτό που ο λαός λέει «τρέλλα». Το θέμα όμως είναι ότι δεν έχει καμία σχέση. Η ΙΔΨ ανήκει στις νευρώσεις και δεν σχετίζεται με την ψύχωση (κατ επέκταση, χορήγηση αντι-ψυχωσικών φαρμάκων). Επαναπρόσληψη σεροτονίνης με εξωτερικό τρόπο (χάπι) σαν συμπεριφορικό χαλί ή κάτι αντινευρωτικό που θα καταστείλει το άγχος.
Δεν γνωρίζω και δε μπορώ να γνωρίζω αν όλα αυτά έχουν να κάνουν μόνο με ΙΔΨ αλλά είναι πολύ πιθανό (με βάση τις περιγραφές σου).
Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να επισκεφτείς ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ ψυχίατρο και να ξεκινήσεις ένα από τα σύγχρονα μοντέλα βραχυπρόθεσμης ψυχοθεραπείας. Τουτέστιν 18 μήνες το μέγιστο, διάστημα κατά το οποίο ο ψυχοθεραπευτής καλείται να σου μεταδώσει τη γνώση της γενεσιουργού αιτίας αλλά και αποτροπή του να περνάς σε τελετουργικές διαδικασίες σε φοβογόνες καταστάσεις. Όλα αυτά βέβαια γίνονται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ με τη βοήθεια σου και η καλή συνεργασία θεωρείται προυπόθεση. Θέληση και πίστη είναι επίσης απαραίτητα. Η καλή χημεία μεταξύ σας (εάν αυτή υπάρξει) θα είναι ένα ακόμα συν. Τα εν λόγω μοντέλα, έχουν τρομερά ποσοστά επιτυχίας. Με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Έξυπνος είσαι, ΠΟΛΥ λογικός είσαι και εγώ δεν βρίσκω κανέναν λόγο ένα νέο παιδί να συνεχίζει να ταλαιπωριέται. Αυτά στα λέει ένας ΙΔΨ τύπος που έχει «στενάξει σε δυο εποχές». Πολύ περήφανος σήμερα για τον εαυτό του και αυτό φαίνεται ίσως και πιο χαρακτηριστικά, από το γεγονός ότι μιλάω επιλεκτικά σε φίλους μου για τα θέματά μου, με πλήρη αποδοχή του εαυτού μου σε σχέση με τις φιλίες μου (χωρίς ενοχές) μέσα από αυτή μου την ενημέρωση.
Συμπερασματικά,
Μην «τρελαίνεσαι» γιατί δεν «τρελαίνεσαι». Πάρε αποφάσεις και βάλε στόχους και σ αυτό. Όσο για τα χρήματα που ΝΑΙ είναι ένα σημαντικό πρόβλημα, αν χρειαστεί δανείσου. ΝΑΙ δανείσου! Δεν είναι υπερβολή. Είναι θέμα υγείας. Αν ακόμα καλύτερα, υπάρχει και το ενδεχόμενο να σε βοηθήσουν οι δικοί σου αλλά δεν σου επιτρέπουν οι ηθικοί φραγμοί σου και κωλύεσαι, προσπάθησε να σπάσεις ένα ακόμα φράγμα και ρίξε ενοχές… Με το πέρας της ψυχοθεραπείας, λογικά δεν θα θυμάσαι για ποιο λόγο τις είχες.
Α! και κόψε τους μπάφους που κάνεις, με σκοπό να «φεύγεις» εφήμερα. Είναι σαν να έχεσες και να τα σκέπασες με εφημερίδα. Άσε που λένε ότι επηρεάζει τους νευροδιαβιβαστές της "ευτυχίας" και είναι θέμα χρόνου να ξενερώσεις περισσότερο. Βασικά αυτό είναι το σημαντικό.
Αυτά έχω εγώ να σου πω και στα γράφω πολύ φιλικά.
Σου εύχομαι να βρεις το δρόμο σου…

[Delmem080319a]

Teo15 γεια σου,
Κατά τη γνώμη μου το πρώτο που θα πρέπει να κάνεις, είναι να σπάσεις ένα φράγμα. Το φράγμα το μύθου και της προπαγάνδας που έχει περαστεί και περνιέται γενιές και γενιές τώρα, ότι τα χρήματα στους ψυχιάτρους και ψυχολόγους είναι για πέταμα. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να είσαι προσεκτικός στους ανθρώπους που μιλάς και αυτό εξαιτίας της φύσης της ΙΔΨ. Κατανοώ απολύτως την ανθρώπινη ανάγκη σου να θέλεις να μιλήσεις και σε κάποιον για να νιώσεις πιο ανακουφισμένος ίσως, αλλά πρέπει να προσέξεις που θα μιλήσεις. Γιατί το λέω αυτό? Η ΙΔΨ ξέρεις έχει μια ιδιαιτερότητα που δεν ξέρω αν άλλη πάθηση έχει. Για κάποιον που δεν ξέρει τι είναι, μοιάζει πολύ με αυτό που ο λαός λέει «τρέλλα». Το θέμα όμως είναι ότι δεν έχει καμία σχέση. Η ΙΔΨ ανήκει στις νευρώσεις και δεν σχετίζεται με την ψύχωση (κατ επέκταση, χορήγηση αντι-ψυχωσικών φαρμάκων). Επαναπρόσληψη σεροτονίνης με εξωτερικό τρόπο (χάπι) σαν συμπεριφορικό χαλί ή κάτι αντινευρωτικό που θα καταστείλει το άγχος.
Δεν γνωρίζω και δε μπορώ να γνωρίζω αν όλα αυτά έχουν να κάνουν μόνο με ΙΔΨ αλλά είναι πολύ πιθανό (με βάση τις περιγραφές σου).
Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να επισκεφτείς ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ ψυχίατρο και να ξεκινήσεις ένα από τα σύγχρονα μοντέλα βραχυπρόθεσμης ψυχοθεραπείας. Τουτέστιν 18 μήνες το μέγιστο, διάστημα κατά το οποίο ο ψυχοθεραπευτής καλείται να σου μεταδώσει τη γνώση της γενεσιουργού αιτίας αλλά και αποτροπή του να περνάς σε τελετουργικές διαδικασίες σε φοβογόνες καταστάσεις. Όλα αυτά βέβαια γίνονται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ με τη βοήθεια σου και η καλή συνεργασία θεωρείται προυπόθεση. Θέληση και πίστη είναι επίσης απαραίτητα. Η καλή χημεία μεταξύ σας (εάν αυτή υπάρξει) θα είναι ένα ακόμα συν. Τα εν λόγω μοντέλα, έχουν τρομερά ποσοστά επιτυχίας. Με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Έξυπνος είσαι, ΠΟΛΥ λογικός είσαι και εγώ δεν βρίσκω κανέναν λόγο ένα νέο παιδί να συνεχίζει να ταλαιπωριέται. Αυτά στα λέει ένας ΙΔΨ τύπος που έχει «στενάξει σε δυο εποχές». Πολύ περήφανος σήμερα για τον εαυτό του και αυτό φαίνεται ίσως και πιο χαρακτηριστικά, από το γεγονός ότι μιλάω επιλεκτικά σε φίλους μου για τα θέματά μου, με πλήρη αποδοχή του εαυτού μου σε σχέση με τις φιλίες μου (χωρίς ενοχές) μέσα από αυτή μου την ενημέρωση.
Συμπερασματικά,
Μην «τρελαίνεσαι» γιατί δεν «τρελαίνεσαι». Πάρε αποφάσεις και βάλε στόχους και σ αυτό. Όσο για τα χρήματα που ΝΑΙ είναι ένα σημαντικό πρόβλημα, αν χρειαστεί δανείσου. ΝΑΙ δανείσου! Δεν είναι υπερβολή. Είναι θέμα υγείας. Αν ακόμα καλύτερα, υπάρχει και το ενδεχόμενο να σε βοηθήσουν οι δικοί σου αλλά δεν σου επιτρέπουν οι ηθικοί φραγμοί σου και κωλύεσαι, προσπάθησε να σπάσεις ένα ακόμα φράγμα και ρίξε ενοχές… Με το πέρας της ψυχοθεραπείας, λογικά δεν θα θυμάσαι για ποιο λόγο τις είχες.
Α! και κόψε τους μπάφους που κάνεις, με σκοπό να «φεύγεις» εφήμερα. Είναι σαν να έχεσες και να τα σκέπασες με εφημερίδα. Άσε που λένε ότι επηρεάζει τους νευροδιαβιβαστές της "ευτυχίας" και είναι θέμα χρόνου να ξενερώσεις περισσότερο. Βασικά αυτό είναι το σημαντικό.
Αυτά έχω εγώ να σου πω και στα γράφω πολύ φιλικά.
Σου εύχομαι να βρεις το δρόμο σου…

Ωραίο το ποστ σου 1984muzzy, θα ήθελα να συμπληρώσω μόνο τα εξής, χρειάζεται προσοχή εκτός από τους ανθρώπους στους οποίους μιλάει κανείς για το πρόβλημά του, προσοχή και στην επιλογή του ειδικού, έχει και αυτό τη σημασία του, ο μύθος του όχι λεφτά για πέταμα σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο, ενίοτε μπορεί να έχει δημιουργηθεί και από ανθρώπους που έπεσαν σε ακατάλληλους ειδικούς.
Επίσης ναι η ΙΔΨ θεωρείται νεύρωση, σε επίμονες καταστάσεις όμως (δε λέω ότι αυτή είναι του teo15) ένας ψυχίατρος μπορεί να χορηγεί και αντιψυχωτικό, σε χαμηλότερη δόση απ' ότι στην ψύχωση. Αλλά συνήθως τα φάρμακα όταν χορηγούνται είναι του είδους που ανέφερες.
Πάντως εγώ θα πρότεινα καλύτερα να δει κανείς ψυχολόγο πρώτα, γιατί το θέμα μπορεί να βελτιωθεί απλά με ψυχοθεραπεία, καθώς και αλλαγές στον τρόπο ζωής.
Ακόμα καλό είναι να έχει κάποιος με ΙΔΨ υπόψη του, ότι το πρόβλημα μπορεί να επανεμφανιστεί με έξαρση σε περιόδους αλλαγών, στρεσογόνων καταστάσεων, συναισθηματικών πιέσεων κλπ. Αν φυσικά έχεις μάθει πως να το αντιμετωπίζεις, δεν θα είναι τόσο έντονο. Γενικώς χρειάζεται προσοχή, γιατί οι υποτροπές είναι ύπουλο πράγμα...
Πίστη και θέληση ότι θα τα καταφέρεις να τα πας καλά, σίγουρα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο συμφωνώ! Εμείς είμαστε οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού θέλουμε, δε θέλουμε!

[1984muzzy]

Ωραίο το ποστ σου 1984muzzy, θα ήθελα να συμπληρώσω μόνο τα εξής, χρειάζεται προσοχή εκτός από τους ανθρώπους στους οποίους μιλάει κανείς για το πρόβλημά του, προσοχή και στην επιλογή του ειδικού, έχει και αυτό τη σημασία του, ο μύθος του όχι λεφτά για πέταμα σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο, ενίοτε μπορεί να έχει δημιουργηθεί και από ανθρώπους που έπεσαν σε ακατάλληλους ειδικούς.
Επίσης ναι η ΙΔΨ θεωρείται νεύρωση, σε επίμονες καταστάσεις όμως (δε λέω ότι αυτή είναι του teo15) ένας ψυχίατρος μπορεί να χορηγεί και αντιψυχωτικό, σε χαμηλότερη δόση απ' ότι στην ψύχωση. Αλλά συνήθως τα φάρμακα όταν χορηγούνται είναι του είδους που ανέφερες.
Πάντως εγώ θα πρότεινα καλύτερα να δει κανείς ψυχολόγο πρώτα, γιατί το θέμα μπορεί να βελτιωθεί απλά με ψυχοθεραπεία, καθώς και αλλαγές στον τρόπο ζωής.
Ακόμα καλό είναι να έχει κάποιος με ΙΔΨ υπόψη του, ότι το πρόβλημα μπορεί να επανεμφανιστεί με έξαρση σε περιόδους αλλαγών, στρεσογόνων καταστάσεων, συναισθηματικών πιέσεων κλπ. Αν φυσικά έχεις μάθει πως να το αντιμετωπίζεις, δεν θα είναι τόσο έντονο. Γενικώς χρειάζεται προσοχή, γιατί οι υποτροπές είναι ύπουλο πράγμα...
Πίστη και θέληση ότι θα τα καταφέρεις να τα πας καλά, σίγουρα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο συμφωνώ! Εμείς είμαστε οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού θέλουμε, δε θέλουμε!

Ωραίο το ποστ σου 1984muzzy, θα ήθελα να συμπληρώσω μόνο τα εξής, χρειάζεται προσοχή εκτός από τους ανθρώπους στους οποίους μιλάει κανείς για το πρόβλημά του, προσοχή και στην επιλογή του ειδικού, έχει και αυτό τη σημασία του, ο μύθος του όχι λεφτά για πέταμα σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο, ενίοτε μπορεί να έχει δημιουργηθεί και από ανθρώπους που έπεσαν σε ακατάλληλους ειδικούς.
Επίσης ναι η ΙΔΨ θεωρείται νεύρωση, σε επίμονες καταστάσεις όμως (δε λέω ότι αυτή είναι του teo15) ένας ψυχίατρος μπορεί να χορηγεί και αντιψυχωτικό, σε χαμηλότερη δόση απ' ότι στην ψύχωση. Αλλά συνήθως τα φάρμακα όταν χορηγούνται είναι του είδους που ανέφερες.
Πάντως εγώ θα πρότεινα καλύτερα να δει κανείς ψυχολόγο πρώτα, γιατί το θέμα μπορεί να βελτιωθεί απλά με ψυχοθεραπεία, καθώς και αλλαγές στον τρόπο ζωής.
Ακόμα καλό είναι να έχει κάποιος με ΙΔΨ υπόψη του, ότι το πρόβλημα μπορεί να επανεμφανιστεί με έξαρση σε περιόδους αλλαγών, στρεσογόνων καταστάσεων, συναισθηματικών πιέσεων κλπ. Αν φυσικά έχεις μάθει πως να το αντιμετωπίζεις, δεν θα είναι τόσο έντονο. Γενικώς χρειάζεται προσοχή, γιατί οι υποτροπές είναι ύπουλο πράγμα...
Πίστη και θέληση ότι θα τα καταφέρεις να τα πας καλά, σίγουρα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο συμφωνώ! Εμείς είμαστε οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού θέλουμε, δε θέλουμε!

Συμφωνώ και επαυξάνω σε όλα Breath.
Απλώς πιστεύω οτι σε ανθρώπους που ανησυχούν πάρα πολύ για αυτά που τους συμβαίνουν και συνδυαστικά με το γεγονός οτι θεωρούν λεφτά
για πέταμα τα χρήματα στους συγκεκριμένους ανθρώπους, δεν θέλω να μιλάω για όρους που μπορεί να τους αποθαρρύνουν περισότερο.
Ο περισότερος κόσμος (που δεν έχει καν την εμπειρία πως ειναι η διάδραση και επικοινωνία με έναν ειδικό) δυστυχώς τρομάζει με όρους ψύχωσης και (αντιψυχωσικών φαρμάκων) και δυσίατης και ανίατης ασθένειας. Ίσως απο ενα σημείο και μετά, καλό ειναι κάποιες λεπτομέρειες εαν και εφόσον "παίζουν" να εξηγούνται απο ειδικούς και μόνο.
Εν ολίγοις, ας πώ τη μισή μου αλήθεια και εκείνος ή όποιος ας προσπαθήσει μια επαφή και τα υπόλοιπα θα έρθουν.
Όπως πολύ σωστα αναφέρεις βέβαια, η επιλογή του ειδικού και πόσο καλός αυτός ειναι, θα παίξει τρομερό ρόλο. Ίσως και καθοριστικό για τους ανθρώπους
που αδυνατούν να αντιληφθούν οτι ακόμα και ο κάθε ειδικός ειναι μοναδικός και ανεπανάληπτος και προερχόμενος ίσως και απο άλλη σχολή.
Να μη "μασάει" κανείς δηλαδή αν δεν μπόρεσε να βγάλει άκρη με τον 1ο, 2ο, 3ο κλπ. Στο τέλος κάποιος θα βρεθεί.