10 μέρες ήταν..

[elis]

αυτη καταφερε και σε ξυπνησε καλωσ ορισεσ στη ΖΩΗ οπου δε χρειαζεται να εισαι τελειοσ
και που δε χρειαζεται να εχεισ καλεσ επιδοσεισ γτ ετσι σου ειπανε οτι πρεπει
καλωσ ορισεσ στο κλαμπ το μεγαλο που τιποτα δεν ειναι οπωσ θελουμε να ειναι και ομωσ κανουμε οτι μπορουμε
συγχαρητηρια εγινεσ εφηβοσ με τα ολα σου

[elis]

και αφου σε λεει ο καθηγητησ παοκ εισαι

[deleted-member1511161]

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ωραία τα λες! Με έκανες και γέλασα λιγάκι!!

[elis]

αφου γελασ καλο ειναι σκεψου να ειχεσ ενα ετεροκλητο εγω σε ενα απαραμιλο ειναι που διηνεκιζει εισ το απειρο
και μετα ερχεται να φερει εισ περασ ενα απαρεγκλητο εμεισ που διασταυρωνεται με το πουθενα οπωσ εγω που τα εχω ολα αυτα
και βασανιζομαι

[deleted-member1511161]

Πόσο είσαι αν επιτρέπετε;

[deleted-member1511161]

Σήμερα παιδιά που είχα αγώνα, ενώ ανακοινώθηκα στην λίστα των συμμετεχόντων του αγώνα, ο προπονητής μου με πήρε τηλ και μου λέει ότι θέλει να βρεθούμε. Πάμε για καφέ, συζητάμε, προσπαθεί να με ψαρέψει.. του πα ότι το τελευταίο διάστημα δεν είμαι καθόλου καλά και αποφάσισε να μην με βάλει μέσα. Τον ευχαριστώ πάρα πολύ, γιατί πραγματικά αν έπαιζα, δεν θα κάναμε τίποτα. Είμαι χάλια ψυχολογικά. Πάντως πιστεύω ότι είμαι πολύ καλύτερα.. γιατί πλέον δεν κλαίω. Μόνο στεναχωριέμαι που δεν είναι εδώ η κοπελιά..

Ευχαριστώ όλους εσάς που με βοηθάτε να επανέλθω ψυχολογικά και που μου εξηγείται γιατί συμβαίνει αυτό, μιας και τον κολλητό μου που με βοηθάει και αυτός. Οι φίλοι στην προκειμένη περίπτωση είναι θησαυρός! Ακόμα όμως δεν έχω βγάλει συμπέρασμα. Για ποιο λόγο συνέβη αυτό στη ζωή μου; Τι ήταν αυτό που με ανάγκασε να κλαίω 1 εβδομάδα για μια κοπέλα; Ο ψυχικός πόνος που ένιωσα ήταν τέτοιος που δεν έχω ζήσει ποτέ. Έχω χάσει όλους τους παππούδες μου-γιαγιάδες μου. Τον πατέρα μου τον είχα χαμένο από 12 χρονών, λόγω μετανάστευσης. Δεν έχω νιώσει έτσι ΠΟΤΕ! Μάλλον ήρθε η ώρα μου, ενηλικιώνομαι σιγά σιγά, ωριμάζω.. Δεν είμαι το παιδάκι που ήμουν κάποτε.

[elis]

Πόσο είσαι αν επιτρέπετε;

33 υεαρσ ολδ

[elis]

[elis]

[elis]

[elis]

[deleted-member1511161]

Εσύ πως θα το αντιμετώπιζες το όλο θέμα;

[cherrybanana]

ακομα κολλημενος με την δευτερη ξαδερφη σου?

[elis]

Εσύ πως θα το αντιμετώπιζες το όλο θέμα;

επειδη και γω ειμαι αθλητησ θα ελιωνα στην προπονηση
για καμια βδομαδα και μετα θα το ξεχναγα μεχρι να την ξαναδω
εσενα σου ηρθε να τα παρατησεισ ολα συνηθωσ εγω οταν στεναχωριεμαι πιεζω τον εαυτο μου μεχρι να σκασω
ειτε καπνιζοντασ ειτε τρεχοντασ και επειδη ειμαι στεναχωρημενοσ εδω και κατι χρονια σε πληροφορω
οτι καπνιζω σαν πουστησ και μετα τρεχω για να ξεκαπνισω και ετσι ζω
ετσι κανω απο μικροσ μπορει να φαινεται βλακεια αλλα σε μενα πιανει
επισησ αν θεσ να λεγεσαι επαγγελματιασ αθλητησ πρεπει να αποδισεισ καλα (καλα δε λεω τελεια)κατω απο οποιεσδηποτε ψυχολογικεσ συνθηκεσ
αλλιωσ εισαι αθλουμενοσ

[deleted-member1511161]

ακομα κολλημενος με την δευτερη ξαδερφη σου?

Ακόμα... δεν μπορώ να ξελαμπικάρω. Ότι και να κάνω μου θυμίζει αυτή, ότι και να γίνετε στη ζωή μου, με στεναχωρεί! Μερικές φορές σκέφτομαι τι θα γινόταν αν δεν είχε έρθει.. δεν θα την πάθαινα με την πάρτι της αλλά ούτε θα είχα ανοιχτεί σε κάποιον τόσο πολύ (προς το παρών). Κρατάμε επαφή και μιλάμε όσο μπορούμε. Κατάλαβε την ψυχολογία μου και με βοηθάει να συνέλθω. Δεν ξέρει βέβαια τον λόγο, μιας και δεν μπορώ να της το πω. Ίσως αν ήμουν λίγο πιο θαρραλέος. Τις προάλλες μπήκε στο νοσοκομείο και έγινα άσπρος.. κάτασπρος. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα εκείνη τη μέρα. Καμιά φορά οι άνρθωποι χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Αυτό συνέβη σε μένα... το περίεργο βέβαια σε όλη αυτή τη κατάσταση είναι ότι η οικογένεια μου θέλει να μάθει αν είμαι ερωτευμένος και με ποια; Λέγονται αυτά τα πράγματα; Και αν δεν είμαι; Σε περίπτωση που μιλήσω θα διαλύσω τις σχέσεις μας (μπορεί και των οικογενειών μας). Δεν ξέρω πραγματικά.. δεν ξέρω τι έχω αυτή τη στιγμή.

επειδη και γω ειμαι αθλητησ θα ελιωνα στην προπονηση
για καμια βδομαδα και μετα θα το ξεχναγα μεχρι να την ξαναδω
εσενα σου ηρθε να τα παρατησεισ ολα συνηθωσ εγω οταν στεναχωριεμαι πιεζω τον εαυτο μου μεχρι να σκασω
ειτε καπνιζοντασ ειτε τρεχοντασ και επειδη ειμαι στεναχωρημενοσ εδω και κατι χρονια σε πληροφορω
οτι καπνιζω σαν πουστησ και μετα τρεχω για να ξεκαπνισω και ετσι ζω
ετσι κανω απο μικροσ μπορει να φαινεται βλακεια αλλα σε μενα πιανει
επισησ αν θεσ να λεγεσαι επαγγελματιασ αθλητησ πρεπει να αποδισεισ καλα (καλα δε λεω τελεια)κατω απο οποιεσδηποτε ψυχολογικεσ συνθηκεσ
αλλιωσ εισαι αθλουμενοσ

Μου συνέβη πρώτη φορά κάτι τέτοιο.. δεν μπορώ να το χειριστώ σωστά... το ότι είμαι έτσι με αναγκάζει να μην μπορώ να αποδίδω 100% σε ότι και να κάνω.