ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ

[mama]

¨όλα εδώ μέσα είναι παιδάκι μου¨ λέει η μάνα μου και ακουμπάει το δάχτυλο στον κρόταφο μαλακά όταν με βλέπει να σπάω, να λυγίζω, όλο και πιο συχνά τελευταία…

…γυρίζω από την πόλη σπίτι μου με το ποδήλατο… τι ποδήλατο δηλαδή, ένα σαράβαλο… τόσα χρόνια δουλειά κι ούτε ένα ποδήλατο της προκοπής δεν μπόρεσα να έχω… μόλις ξεχρέωσα το αυτοκίνητο έμπλεξα πάλι με το παιδί μου, με τους γιατρούς και τα φάρμακα…

¨όλα στο μυαλό είναι¨ ξανά… ¨δες το αλλιώς, δες ότι υπάρχουν και τα χειρότερα¨
…κάνω πετάλι στον παλιόδρομο, αφημένο στις φθορές τα τελευταία χρόνια… βλέπεις, οι εποχές που έδινε ο δήμος λεφτά για μικροεργάκια πέρασαν… κάνω πετάλι ανάμεσα στα χωράφια, γυρίζω σπίτι… το σπίτι το χρωστάω στην τράπεζα, ένας χρόνος μένει, θα προλάβω να το ξεχρεώσω?

¨όλα στο μυαλό είναι σου λέω… παλιά που ζούσαμε με ένα ξεροκόμματο ήμασταν χαρούμενοι, ούτε καταθλίψεις ξέραμε ούτε όλα αυτά τα σημερινά… ¨

θλίψη ονομάζεται η εντατική κατάσταση κατά την οποία σε ένα σώμα ασκούνται δυνάμεις αντίθετης φοράς που τείνουν να το συμπιέσουν… κατάθλιψη?
…κατάθλιψη τι ονομάζεται? όταν έχουν ξεπεραστεί πιά τα όρια της αντοχής στη θλίψη… το σπάσιμο… είμαι ένα δοκίμιο, ένα καροτάκι στην πρέσα… σπάω, βοήθεια… μια στιγμή μόνο φαντάζομαι τον εαυτό μου σαν καρότο… ααααααααααααχαχα… γελάω… ένα αυτοκίνητο μου κορνάρει… θα σκοτωθώ, σκέφτομαι… και δεν πα να? μήπως θα ναι και καλύτερα?
…αμέσως μετά με πιάνουν τα κλάματα… κάνω ποδήλατο και κλαίω με όλη μου την καρδιά… όπως είμαι σκυμμένη μπροστά, ψιχαλίζει στα χέρια μου… ο ήλιος δύει και καίει, μου τρυπάει τα μάτια, σχεδόν δεν βλέπω…

¨όλα στο μυαλό είναι… και τι θα πεί? μήπως αν κλάψεις θα ξαναγεννηθεί το παιδί? μήπως θα γίνει σαν τα άλλα τα παιδιά? παρ΄το απόφαση και δες το αλλιώς, να συνεχίσεις…¨
…και συνεχίζω… κάνω ποδήλατο και κλαίω… σκέφτομαι τα χαμένα όνειρα, τις ματαιώσεις… σκέφτομαι πως δεν έφταιξε κανείς, δεν έχω σε ποιόν να ρίξω το φταίξιμο για μια εικοσαετία θλίψης… κι αυτό είναι βαρύ… είναι βαρύ να μη φταίει κανείς… ¨τραγωδία είναι όταν δεν φταίει κανείς¨

¨όλα στο μυαλό είναι… αρκεί να τα σκεφτείς αλλιώς και θα δεις πως πράγματι θα αλλάξουν¨
…μια στροφή, μια στροφή να πάρει το μυαλό… όλα στο μυαλό μου ήταν εκείνο το απόγευμα… όλα…

…όλα, εκτός από τη γ@μημένη λακούβα… αυτή ήταν στο δρόμο… ο μπροστινός τροχός βούτηξε μέσα στη λακούβα κι εγώ, με τα δάκρυα ακόμα στα μάτια, ένιωσα την άσφαλτο να έρχεται κατά πάνω μου… πόνεσε… σαστισμένη σηκώθηκα, κοίταξα ένα γύρο, πήρα το σαράβαλο και γύρισα σπίτι όπως- όπως… για λίγη ώρα εκείνο το απόγευμα, ο σωματικός πόνος είχε καπελώσει τον ψυχικό… αυτή τη φορά, η μάνα μου δεν μου είπε πως ¨όλα είναι στο μυαλό¨

…περιποιήθηκα τα τραύματα και τους μώλωπες, φρόντισα να φάει το παιδί κι άκουσα υπομονετικά τη στερεότυπη φλυαρία του για ώρα πολλή… δεν έκλαψα… κοιμήθηκα βαριά από την κούραση και τα χάπια…

[Deleted-member250416]

Πόσο υπέροχο και αληθινό κείμενο. Γράφεις πολύ ωραία... Μου θύμισες τα παιδικά μου ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ -ευτυχώς- χρόνια όταν τριγυρνούσαμε στις γειτονιές με τα ποδήλατα, μόνο που τώρα με όλες αυτές τις μαύρες σκέψεις και την σημερινή κοινωνία θα το έκανα απλά για να ξεφεύγω. Ισχύει ότι ο σωματικός πόνος καπελώνει τον ψυχικό, πολλές φορές άκουσα τον αδερφό μου και παιδιά με κατάθλιψη που χαρακώνονται να το λένε... Αν και δεν το δικαιολογώ, το καταλαβαίνω... Επίσης, έχω σκεφτεί κι' εγώ πολλές φορές την φράση "όλα είναι στο μυαλό" για να με συνεφέρω, αλλά... συνήθως γίνομαι χειρότερα. Ακόμα χειρότερα γίνομαι όταν σκέφτομαι πως "υπάρχουν και χειρότερα", και.. είναι στ' αλήθεια παρηγοριά να ξέρεις πως όταν εσύ δεν είσαι καλά για τον α και β λόγο, κάποιοι άλλοι να περνάνε ΑΚΟΜΑ χειρότερα; Είναι παρηγοριά να ξέρεις πως εσύ είσαι σε πιο πλεονεκτική θέση, αλλά ακόμα υποφέρεις; Ο καθένας εκφράζει την θλίψη του όπως θέλει και είναι αναμενόμενο και ανθρώπινο να επικεντρώνεται στο πώς θα τον βγάλει προς τα έξω για να ξεσπάσει και πώς θα το ξεπεράσει, παρά σε όλα αυτά τα κλισέ... Μπορεί κάποιοι να τα λένε όντως για καλό σκοπό, αλλά είναι σαν να υποτιμάς τον πόνο του άλλου...

Ίσως βγήκα εκτός θέματος, ίσως πάλι να έχασα και την ουσία του κειμένου, αλλά ο καθένας μας αντιλαμβάνεται τα πράγματα διαφορετικά, αυτό είναι και το ωραίο με τον γραπτό λόγο.

[mama]

όχι, δεν βγήκες, καλά τα λες... οι πόνοι (ψυχικοί και σωματικοί) είναι πραγματικοί και γι αυτό ψάχνουμε για κάθε είδους παυσίπονα... από την άλλη κι αυτοί που λένε ότι όλα είναι στο μυαλό, δεν έχουν εντελώς άδικο... όχι με την έννοια ότι το μυαλό δημιουργεί τα προβλήματα, αλλά τελικά αυτό τα επεξεργάζεται...

[Deleted-member250416]

Συμφωνώ. Δεν είπα πως έχουν άδικο, είπα πως είναι κλισέ γενικά να το λέμε, όπως και το ότι "υπάρχουν και χειρότερα", που όντως, πάντα θα υπάρχουν και χειρότερα, και πάντα το μυαλό μας θα επεξεργάζεται περισσότερο τα πράγματα που μας βασανίζουν και το πρόβλημα θα γιγαντώνεται στο μυαλό μας. Είπα απλά πως σαν σκέψεις εμένα δεν με παρηγορούν. Να' σαι τώρα άσχημα ψυχολογικά π.χ. και να σκέφτεσαι διάφορα και να σου λένε "έλα μωρέ, αφού το ξέρεις πως είναι όλα στο μυαλό σου", για να σε κάνουν να ξεκολλήσεις, να μην το αναλύεις τόσο και να μην βασανίζεσαι, αλλά κατά πόσο είμαστε θέση να το εφαρμόσουμε; Ακόμη κι' εγώ αν κάτσω να το σκεφτώ, θα σκέφτομαι μετά "Τι ηλίθια. Ενώ το ξέρω πως ισχύει, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς" επειδή είναι τρομερά δύσκολο, αλλά όλοι ξέρουμε πως μπορούμε να ελένξουμε σε κάποιο βαθμό τις σκέψεις μας, ιδίως όταν είμαστε καλύτερα ψυχολογικά.

^Αυτά ισχύουν για μένα όταν ακούω και σκέφτομαι αυτές τις φράσεις, δεν σημαίνει πως ισχύουν για όλους. Κάποιους όντως μπορεί να τους παρηγορεί, όπως π.χ το να ακούν διάφορα προβλήματα που συμβαίνουν σε κάποιους και να είναι ευγνώμων που οι ίδιοι είναι καλά, εγώ θα κάτσω να σκεφτώ "Δες ρε γαμώτο τι συμβαίνει στον κόσμο. Κι' εγώ κλαίω γι' αυτό και για το άλλο -που μπορεί να είναι και σοβαροί λόγοι- και να νιώθω άσχημα και για το τι συμβαίνει σε άλλους, αλλά και για το ότι εγώ δεν μπορώ να κουμαντάρω ας το πούμε το τι νιώθω... Κάπως έτσι. Συν το ότι κάποιος που περνάει κάτι παρόμοιο με σένα, μπορεί να το περάσει πολύ πιο χαλαρά απ' ότι εσύ λόγω χαρακτήρα ή για οποιοσδήποτε άλλους λόγους. Οπότε για σένα το πρόβλημα και η επίλυσή του σου φαίνεται πολύ δύσκολη, ενώ γνωρίζεις πως το σκέφτεσαι και εκφράζεσαι διαφορετικά από τον πρώτο και πως βασανίζεις περισσότερο τον εαυτό σου και δεν σε βοηθάς.

Τελοσπάντων, απλά ήθελα να εξηγήσω περισσότερο τι εννοούσα. Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο, ελπίζω να μην σε κούρασα.

[elis]

ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΕΜΕΝΑ Μ ΑΡΕΣΟΥΝΕ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΙΣ ΘΕΛΩ ΠΙΟ ΖΩΝΤΑΝΕΣ
ΚΑΙ ΠΙΟ ΩΡΑΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ Τ ΑΠΟΛΑΥΣΩ ΤΩΡΑ ΑΠΛΑ ΛΕΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
ΦΙΛΙΚΑ ΣΑΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΣΤΑ ΛΕΩ ΓΤ ΟΛΟ ΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΝΑ ΟΜΟΡΦΥΝΕΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟ Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ

[σακης]

Oλα ειναι στο μυαλο τραλλαλαλλι τραλλαλαλλο μακαρι να ηταν μονο αυτο, αλλα εγω εχω και κατι οργανικο,που το κραταω μυστικο τραλλαλαλι τραλλαλαλο, οχι οχι δεν θα σου το πω.

[mama]

Oλα ειναι στο μυαλο τραλλαλαλλι τραλλαλαλλο μακαρι να ηταν μονο αυτο, αλλα εγω εχω και κατι οργανικο,που το κραταω μυστικο τραλλαλαλι τραλλαλαλο, οχι οχι δεν θα σου το πω.

και το μυαλό οργανικό είναι... αμ΄τι? ανόργανο? (καλά, μη μου το πείς)

[σακης]

χαχαχαχα μαμα μια εχεις δικιο.... χρειαζομαι ενα reset...

[γελα πολυ]

Πολυ ομορφο αυτο που διαβασα !!