Άγχος εν όψει στρατιωτικής θητείας

[Dean86]

Καλησπέρα σε όλους. Αποφάσισα να απευθυνθώ εδώ που τα πράγματα είναι πιο εξιδεικευμένα στο πρόβλημα που αντιμετωπίζω περιμένοντας ίσως να βρω μια άκρη.

Η ιστορία έχει ως εξής:

Σε λιγότερο από έναν μήνα καλούμαι να υπηρετήσω τη στρατιωτική μου θητεία. Είμαι 29 ετών, και προέρχομαι μετά από δύο αναβολές (κοινωνικών λόγων και ετήσια) τις οποίες και πήρα λόγω άγχους. Η διάγνωση που είχε γραφτεί τότε, ήταν "γενικευμένη κρίση άγχους με δυσπροσαρμοστικές τάσεις και κρίσεις πανικού". Το πρόβλημα του άγχους το αντιμετωπίζω εδώ και χρόνια χάνοντας πολλά πράγματα στη ζωή μου όσο μεγάλωνα, ενώ οι κρίσεις πανικού ήταν και είναι τρομερά έντονες.

Τις περισσότερες φορές, η κατάσταση μου εντείνεται τη νύχτα. Αν και είμαι άνθρωπος πολύ κοινωνικός, αντιμετωπίζω σοβαρό πρόβλημα όταν χρειαστεί να διανυκτερεύσω εκτός του σπιτιού μου. Αυτό συμβαίνει πολλά χρόνια τώρα και δεν μπόρεσα ποτέ να το αντιμετωπίσω όσο κι αν προσπάθησα. Ο γιατρός στον οποίον απευθύνθηκα, μου είπε πως δεν χρήζω φαρμακευτικής αγωγής και πως είναι απλά στο μυαλό μου όλα. Με συμβούλεψε ωστόσο σε πιθανή κρίση πανικού αν δεν μπορώ να ηρεμήσω, να πάρω μισό ηρεμιστικό που θα με βοηθήσει.

Ερχόμενος στο θέμα "στρατός", ομολογώ πως είναι κάτι που με αγχώνει από την εφηβική ακόμα ηλικία, χωρίς να γνωρίζω ποτέ τον ουσιαστικό λόγο, μιας και ο στρατός είναι πλέον μια κατασκήνωση ενηλίκων και δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ήταν κάποτε. Οι δικοί μου άνθρωποι φρόντισαν ήδη να μετατεθώ μετά τις πρώτες ημέρες του κέντρου στον τόπο μου, και όπως μου λένε οι περισσότεροι, λύθηκε το σημαντικότερο θέμα. Για μένα όμως, το κέντρο είναι το μεγάλο βουνό που καλούμαι να ανέβω. Ο 1 μήνας που θα βρίσκομαι εκτός σπιτιού και μακριά από τους δικούς μου ανθρώπους είναι για μένα το σημαντικό και η πηγή του προβλήματός μου. Το άγχος μου είναι αυτή τη στιγμή πάνω από τις δυνάμεις και τον έλεγχό μου και πραγματικά δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω για να ηρεμήσω.

Αυτός είναι κι ο λόγος που απευθύνομαι εδώ, κι ευχαριστώ προκαταβολικά όποιον ασχοληθεί με το θέμα μου!

[elis]

κοιτα ετσι πωσ τα γραφεισ ολα τα χεισ σ λειπει η απογαλακτιση κι αυτο ειναι μια ευκαιρια να απογαλακτιστεισ
δεν ειναι τιποτα παραπανω απο αυτο δεσ κανενα βιδεο στο γιουτουμπ να καταλαβεισ

[Dean86]

Καλησπέρα κι ευχαριστώ για την απάντηση! Βίντεο να δω σχετικά με τι; Αυτό που με απασχολεί, είναι τι γίνεται σε περίπτωση που με πιάσει κάποια κρίση μες στο στρατόπεδο.

[elis]

βιδεο σχετικα με το στρατο να δεισ οτι δεν ειναι τιποτα ανυσηχητικο πρωτον δευτερον αμα σε πιασει και δε μπορεισ πασ στο γιατρο
θα καταλαβεισ οταν πασ

[Dean86]

Όπως έγραψα και παραπάνω έχω πλήρη γνώση του πόσο χαλαρά είναι τα ΚΕΝ, καθώς και το καλό κλίμα που επικρατεί λόγω προσαρμογής. Αυτό είναι το πρόβλημα μου. Ενώ γνωρίζω δεν μπορώ με τίποτα να μετριάσω το άγχος μου. Πολλοί μου λένε ότι από την κούραση θα πέφτω σαν το τούβλο και θα κοιμάμαι, αλλά αυτό σε εμένα δυστυχώς δεν συμβαίνει. Έχω μείνει στο παρελθόν για πάνω από 2 ημέρες άυπνος και νηστικός για παρόμοιο λόγο. Ειλικρινά δεν ξέρω πως αντιμετωπίζεται όλο αυτό...

[elis]

επισησ ο στρατοσ αν αποφασισεισ να πασ για τον καθενα ειναι ενα μαθημα που πρεπει να μαθει μονοσ του ο καθενασ αντιδρα διαφορετικα
αλλοσ βοηθιεται αλλοσ οχι κι αλλοσ χανει χρονο κανενασ δε μπορει να σ πει τι θα γινει

[elis]

τα κεν τι ειναι;

[Dean86]

Κέντρο Εκπαιδευσης Νεοσυλλέκτων (ΚΕΝ τα αρχικά). Ήθελα να ρωτήσω και κάτι ακόμα. Υπάρχει η δυνατότητα να ζητήσω να βγω άοπλος; Επίσης, μπορώ να μιλήσω στον ψυχολόγο του στρατοπέδου και να τον επισκέπτομαι όταν υπάρχει πρόβλημα συχνά ή δεν επιτρέπεται κάτι τέτοιο;

[kerasi]

Δεν ειναι και τοσο απλα στο κεντρο οπως λες, μετα στη μοναδα που θα μετατεθεις ειναι που ηρεμεις, ισα ισα στο κεντρο ειναι πολυ μεγαλο το σοκ της προσαρμογης, ειναι πολυ δυσκολη περιοδος. Θυμησου το αυτο που σου λεω, ειναι πρωτογνωρο. Φυσικα δεν ειναι σαν τους γονεις μας ή τους παππουδες μας που τους ταραζανε στα καψωνια και στη γυμναστικη, αλλα πιστεψε με θα ειναι πολυ δυσκολες αυτες οι μερες. Εσυ απ οτι καταλαβα δεν θελεις να παρεις απαλλαγη, θες να υπηρετησεις. Σωστα?

[Dean86]

Ναι, δεν θα ήθελα απαλλαγή. Θα περάσει καλά ο καιρός όταν θα μετατεθώ και γυρίσω σπίτι μου, το ξέρω. Αλλά το κέντρο είναι αυτό που με αγχώνει, και είναι ο λόγος που άφησα τα χρόνια να περάσουν και να πάω στα 29 μου φαντάρος. Η προσαρμογή γνωρίζω πως θα είναι δύσκολη. Είμαι άνθρωπος που γενικά δεν έμεινα ποτέ κλεισμένος κάπου, και δεν ξέρω πως να αντιμετωπίσω την κατάσταση αυτή. Το να είμαι κάπου και να μην μπορώ σε ενδεχόμενη φρίκη που θα φάω να φύγω, είναι για μένα απίστευτα δύσκολο. Αυτό που αμέλησα να αναφέρω παραπάνω, είναι πως έμενα επί 3 χρόνια μακριά από την πόλη μου (ως φοιτητής). Τους πρώτους 6 μήνες έμεινα μόνος και ήταν τα πράγματα δύσκολα στην αρχή με πολύ συχνές κρίσεις πανικού. Έπειτα, συζούσα με την κοπέλα που ήμουν εκείνη την περίοδο αλλά μόλις τελείωσε η σχέση μας και έμεινα πάλι μόνος άρχισαν ξανά οι κρίσεις. Γενικότερα έχω μείνει μακριά από το σπίτι μου, αλλά πάντα για λίγο διάστημα. Σε 1 εβδομάδα (maximum) γυρνούσα πίσω.

[venom]

Περνατε ολοι απο ψυχολογο. Και οποια στιγμη της ημερας μα πρωι μα μεσανυχτα ζητησεις γιατρο σε πανε δεν στο αρνουνται... και δεν ειναι ντροπη. Πριν μπω νομιζα οτι ολη μερα θα μαι στους γιατρους και πιστεψε με ειδα χειροτερα... Με τις παρεες που θα κανεις θα ξεχνιεσαι κ ολας απλα οταν θα σε ρωτανε για την υγεια σου (οι γιατροι) μην κρυψεις τιποτα. ΔΕΝ ειναι ντροπη...

[Dean86]

Δεν πρόκειται να κρύψω τίποτα, αυτό είναι δεδομένο! Αυτό που με απασχολεί περισσότερο απ' όλα (εκτός της περιόδου μακριά από το σπίτι), είναι το βράδυ. Εκεί είναι που έχω τα προβλήματα. Εκεί που πλέον είμαι "μόνος" μου, εκεί με πιάνει....

[venom]

Μονος ενοεις "ψυχολογικα πιστευω" γιατι παντα υπαρχουν δυο θαλαμοφυλακες που ξαγρυπνανε... Ασε που θα σε βρουνε αυτοι λυση. Οι γιατροι ενοω. Δεν σε περνανε στο ετσι..Εδω θα δωσουν σημασια στο αν τους πεις οτι περασες κατι σοβαρο στα 10 μια εγχειρηση πχ και δεν θα δωσουν σημασια στα τωρινα σου προβληματα.;;. Οσο μπορεις χαλαρωσε. Ξερω ειναι δυσκολο ειναι γιατι θα μου πεις οτι δεν περναω το ιδιο με εσενα.. προσπαθω σαν πονεμενος απο διαφορες αρρωστιες και εγω να σ δωσω μια συμβουλη απ την καρδια μου.. Εισαι πιο δυνατος απο οσο νομιζεις πως εισαι... Υπομονη φιλαρακο. Ολα καλα θα πανε.. Και ελπιζω να μην εισαι επιρεασμενος απο ταινιες περι στρατου. Σε διαβεβαιω ΚΑΜΙΑ σχεση

[Dean86]

Είχα την τύχη όλη μου η παρέα να έχουν πάει ήδη φαντάροι και σε διάφορες ηλικίες, οπότε ξέρω πως είναι μέσα τα πράγματα απ' όλες τις απόψεις!

Ειλικρινά, τα τελευταία 2 χρόνια της ζωής μου είναι το μόνο πράγμα που με απασχολεί και όλο το αναβάλλω λόγω των προαναφερθέντων! Και να σου πω κάτι; Το θεωρώ δεδομένο πως μετά το κέντρο θα είναι όλα άψογα και θα ευχαριστηθώ τη θητεία μου. Είναι οι ρημάδες οι πρώτες ημέρες που με φοβίζουν. Δυστυχώς (και με κάθε ειλικρίνια το λέω) είμαι αρκετά κακομαθημένος στην καθημερινότητα μου. Δεν με απασχολούν οι αγγαρίες, οι φωνές, οι διαταγές κλπ. Αυτά τα παίρνεις στην πλάκα. Με απασχολεί η ώρα του ύπνου. Δυσκολεύομαι από το άγχος να κοιμηθώ πολλούς μήνες τώρα γιατί όταν αρχίζει αυτό, είναι πολύ πιο δυνατό απ' όσο μπορώ να ελέγξω...

Όπως και να 'χει σε ευχαριστώ για το χρόνο σου και τις απαντήσεις σου φίλε μου, μεσα απ' την καρδιά μου!

[elis]

εγω ετσι που τα γραφεισ βλεπω ενα που τα εχει ολα κι αυτη ειναι η ευκαιρια του να απολαυσει πραγματικα το γεγονοσ οτι τα εχει ολα
επισησ φιλικα να σ πω πηγαινε σε κανενα γυμναστηριο κανα μηνα πριν φυγεισ να βελτιωσεισ λιγο τη φυσικη σου κατασταση μη σ ερθει ξαφνικο αυτο με τισ παρελασεισ τισ πρωτεσ μερεσ ολοι μαθαινουν παρελαση και επισησ κανε προπονηση με τον υπνο δλδ φυγε απο το σπιτι
αμα εχεισ λεφτα καλοκαιρι ειναι τωρα πανε διακοπεσ πριν φυγεισ
φιλικα