Γιατί δεν έγινα Άνθρωπος?
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 4 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 50
  1. #1

    Γιατί δεν έγινα Άνθρωπος?

    Με βαραίνει πάρα πολύ το πρόβλημα που εχω και σκέφτηκα να το γράψω μπας και αισθανθω καλυτερα..

    Λοιπόν.... τον Αύγουστο θα κλείσω 25 χρόνια "ζωής"....

    Σε αυτά τα 25 χρόνια ζωής:

    -Δεν εχω παει ποτε εκδρομή με συνομηλικους μου ή μονος μου

    -Δεν έχω πιει ποτέ αλκοολ η οποιοδηποτε ποτό

    - Δεν είχα ποτέ έναν καλό φίλο, Μόνο γνωστούς που δεν πολυ κάναμε παρέα έξω απο τη σχολή/σχολείο/φροντιστήριο/στρατό.
    ("φιλους" και "γνωστους", ουτε λογο για "φιλες" και "γνωστες")

    -Εχω περάσει τις περισσότερες στιγμες της ζωης μου σε ένα δωμάτιο

    -Δεν έχω δουλέψει ποτε

    -Δεν έχω πάει παραπανω απο 5 φορές σε ολη μου τη ζωή σε μια καφετέρια με φίλους η μονος

    -Δεν έχω πιει ποτέ καφέ

    -Δεν ειχα ποτέ σχέση

    -Δεν έχω κάνει ποτέ σεξ

    -Δεν εχω παει ποτε σε μπαρ

    -Δεν εχω παει ποτε σε κλαμπ

    -Εχω παει μονο 2 φορες στη ζωη μου σε ενα εστιατόριο με συνομηλικους

    -Δεν έχω χορέψει ποτέ δημοσια (σε κλαμπ, σε γαμους κλπ)

    -Δεν έχω παει ποτέ σε γενέθλια φίλου μου μετά απο τη Πέμπτη Δημοτικού

    -Δεν έχω παει ποτε για μπανιο στη παραλια με φιλους (Α! εχω πάει μια φορα με έναν καποτε στο Γυμνασιο)

    -Ποτέ δεν έχω ξενυχτίσει έξω μετά τις 1 το βράδυ με φιλους ή μονος σε καποιο ψυχαγωγικό κέντρο

    -Δεν έχω δει σινεμά παραπάνω απο 2...3....4... φορές στη ζωή μου

    -Δεν έχω πάει θέατρο πάνω απο 2-4 φορές στη ζωη μου

    -Δεν έχω βγει ποτέ ραντεβού

    -Δεν έχω φλερτάρει ποτέ

    -Ποτέ δεν έχω νιώσει σέξι

    -Ποτέ δεν έχω μαυρίσει στη παραλία απο τον ήλιο (Τι θελει αυτο εδω? Αφου ειμαστε Ελληνες!!)

    -Δεν έχω παει ποτε σε μουστικο φεστιβαλ ή συναυλία

    -Δεν έχω πάρει ποτέ μέρος σε πάρτυ (αν εξαιρέσουμε τα πάρτυ των σχολείων και φροντιστηρίων για το τελος της σχολικης σεζόν)

    -Μετά το Δημοτικό δεν έχω διασκεδάσει ποτέ τις απόκριες (δεν έχω ντυθεί ποτέ, δεν εχω πάει ποτε σε παρτυ μασκε κλπ)

    -Δεν έχω παίξει ποτέ σπορ, πάρα μονο ποδόσφαιρο στο Δημοτικό και τέννις στη μια και μοναδική καλοκαιρινη κατασκήνωση που είχα παει στη ζωή μου

    -Δεν έχω κοιμηθεί ποτε σε σπίτι φίλου μου (εκτος του ξαδερφου μου)

    -Δεν έχω κανει ποτέ καμια εξωσχολική δραστηριότητα με τους συμμαθητές μου στο σχολείο/φροντιστήριο/σχολή

    -Έχουν υπάρξει ολόκληρα καλοκαίρια στη ζωή μου που δεν έκανα ΠΟΤΕ μπάνιο

    -Δεν έχω φορέσει ποτέ τζήν (μόνο 2-3 φορές)

    -Έχω φορεσει στη ζωη μου μονο μια φορα πουκαμισο



    Ολα τα παραπανω....σας φαινονται φυσιολογικα?




    Απορώ, γιατί έγινα έτσι? Γιατί δεν έγινα κανονικός άνθρωπος? Τι μου ξέφυγε? Φυσικά γνωρίζω τους λόγους. Όλα ξεκίνησαν απο τα τέλη Δημοτικού. Η εξίσωση της ζωης μου είναι η εξής κλασσική:

    Αυξανόμενη παχυσαρκία+Συνεσταλμένος+σ χετικά ηπιας μορφης bullying=Εσωστρεφής = απομόνωση + παχυσαρκία + στενοχώρια = Μαλ@κυνση

    Είναι τόσο δύσκολο να μην έχεις ζήσει τόσα συναισθηματα που το 97% του νεανικού πληθυσμού έχει ζήσει... είναι τόσο δυσκολο αυτο το συναισθημα του οτι έχεις χαραμίσει τη νεότητα σου....wasted youth.....είναι τόσο δύσκολο να νιώθεις μισός Άνθρωπος, ένα υποδεέστερο Αρσενικό, ένα κατώτερο όν, που όλοι γύρω του τον κουτσομπολεύουν επειδή δεν έχει φίλους και είναι παρθένος....που δεν θέλουν να είναι πρότυπο για τα παιδιά τους....τόσο δύσκολο να είσαι παχύσαρκος και να σε κοιτάνε όλοι... ακόμα και αν έχω χασει πλεον 30 κιλα, και εχω κατεβει απο τα 135 στα 105.... το συναίσθημα παραμένει....

    Πιστεύω οτι αν δεν ήμουν αυτος που ημουν και ήμουν καποιος αλλος, θα ήμουν πιο ευτυχισμένος. Τι να το κάνω που είμαι νοήμων, διαβάζω ιστορια και φιλοσοφία και παίζω σκάκι? Αυτά τελικά δεν μου προσέφεραν ευτυχία. Μικρός κοροιδευα τους νεους που καθονται και σπαταλουν ωρες ατελειωτες στις καφετέριες....κοροιδευα τους συμμαθητες μου που το μονο που τους ενδιεφερε ειναι να πανε να αγορασουν γαριδακια και κοκα κολα και να πανε να ξενυχτησουν στο ιντερνετ καφε παίζοντας παιχνιδια.... τώρα πλεον θα ηθελα να ειμαι ενας απο αυτους.


    Θα ημουν πιο ευτυχισμενος αν ημουν λιγοτερο έξυπνος, και περισσότερο ένας επιφανειακος, ανεγκεφαλος νεαρος, που εχει εμμονη με το facebook, και το ίμαντζ του, που μιλά μονο για αυτοκίνητα και ποδόσφαιρα, που περνα περισσοτερο καιρο πανω στο πως θα εφαρμοσει το τζελ στα μαλλιά του απο ενα βιβλιο, και σπαταλα ωρες ατελειωτες στις καφετεριες, με το τσιγαρακι, το καφεδάκι και το ipad, ενω το παίζει κάγκουρας με το μηχανάκι. Θα ημουν περισσότερο ευτυχισμενος αν το μονο που με ενδιεφερε ειναι πως θα φαω τα λεφτά του μπαμπα, σε ποιο κλαμπακι θα διασκεδάσω αποψε, τι γυαλάκι θα πηγαινει καλυτερα με τα ρούχα μου, με ποιο τροπο θα στρίβω τα τσιγαράκια μου, τι φράντζα ταιριάζει στο μαλλί μου και ποια γκόμενα θα ρίξω απόψε. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ θα ημουν πιο ευτυχισμενος. Διοτι, μπορει η παραπανω περιγραφη να μου ακούγεται εμετική, αλλά τουλαχιστον.. θα ημουν ενας απο εσάς.. θα ημουν ποθητος απο φίλους και απο καποιες κοπελες.... θα άνηκα στη πλειοψηφία και οχι στη μειοψηφία. Θα είχα νιωσει συναισθηματα και εμπειριες στη ζωη μου.

    Επίσης.. ισως να ηταν καλυτερα να ημουν Γυναίκα... έτσι θα έκανα και σεξ.


    Ένα περιεργο πραγμα ρε παιδι μου... εκει που νόμιζα οτι τα ειπα και θα ξαλαφρώσω, τώρα νιώθω ακόμα πιο δυστυχισμένος και θέλω να κλάψω....
    Last edited by Ο Σελτζούκος; 16-06-2015 at 11:37.

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    22,678
    ρε ψηλε η απαντηση ειναι μια και συγνωμη κι ολασ αλλα εγω νομιζω οτι ειναι απλο
    δεν τα ηθελεσ ολα αυτα και τωρα εισαι ακομα μικροσ παντωσ αν θεσ να αλλαξεισ
    δεν ειναι δυσκολο να φορεσεισ ενα τζην και να πασ να πιεισ καφε σε ενα ιντερνετ καφε
    παιζοντασ στον υπολογιστη
    απλα δεν το θελεισ
    Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2012
    Posts
    4,766
    Υπάρχουν και χειρότερα μην απελπίζεσαι!!!

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    May 2013
    Location
    Sin City
    Posts
    2,406
    Aν οι λόγοι που σε απέτρεπαν να ζήσεις όλα αυτά δεν ήταν οικογενειακοί,δηλαδή να μεγάλωσες σε μια οικογένεια παραδοσιακή με αυστηρούς κανόνες που επιβάλλονται για διάφορους λόγους είτε θρησκευτικούς είτε πατριαρχικούς,δεν βρίσκω τον λόγο γιατί να μη τα ζήσεις όλα αυτά που περιγράφεις.Αν ήθελες να τα ζήσεις θα επεδίωκες να αλλάξεις την εμφάνισή σου και να κάνεις κάποιου είδους διατροφή και γυμναστική.
    Πάντως τους λόγους που περιγράφεις σαν αιτία δεν νομίζω πως είναι αρκετοί για να αποτρέψουν κάποιον να τα ζήσει όλα αυτά.Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με αυτά τα χαρακτηριστικά και ζούνε γεμάτες ζωές με εμπειρίες.Ίσως χρειάζεσαι μια ενδοσκόπηση σε βάθος για να δεις τι σε κρατούσε τόσα χρόνια σε αυτή την κατάσταση.
    It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society. J.Krishnamurti

  5. #5
    Banned
    Join Date
    May 2015
    Location
    Ακριβώς πίσω σου!!!
    Posts
    838
    Πωπω ρε φίλε, εσύ μιλάμε είσαι πιό μίζερος από τον Κουασιμοδο της Παναγίας των Παρισίων! Μην σε στεναχωρεί αυτό, αυτό κατά βάθος είναι πλεονέκτημα αν το καλοσκεφτείς! Είναι πλεονεκτημα να εισαι αζωος στην ζωη γιατι ουτως η άλλως όλοι μας μια ημερα θα γινουμε κυριολεχτικα άζωοι! Τίτα θες τα κωλοπάρυ, τι θες τις βόλτες με τους διαφορους μαλακες, τι θες τις εξωσχολικες δραστηριοτητες, τι την θες την ευτυχια και την ελπιδα και την γεματη ζωη αφου έτσι και αλλιως θα πεθάνεις και θα σε φάνε τα σκουλήκια μέσα στο φέρετρο κάτω από το χώμα της γης που θα σε θάψουν?? Δεν είναι καλύτερα να πεθάνουμε νέοι, μια ωρα αρχυτερα, να μην υπαρχει συνεχεια μετα θανατον, ολα να σβηνουν με εναν γρηγορο και ακαιριαιο και ανωδυνο θανατο???

  6. #6
    Quote Originally Posted by serios View Post
    Aν οι λόγοι που σε απέτρεπαν να ζήσεις όλα αυτά δεν ήταν οικογενειακοί,δηλαδή να μεγάλωσες σε μια οικογένεια παραδοσιακή με αυστηρούς κανόνες που επιβάλλονται για διάφορους λόγους είτε θρησκευτικούς είτε πατριαρχικούς,δεν βρίσκω τον λόγο γιατί να μη τα ζήσεις όλα αυτά που περιγράφεις.Αν ήθελες να τα ζήσεις θα επεδίωκες να αλλάξεις την εμφάνισή σου και να κάνεις κάποιου είδους διατροφή και γυμναστική.
    Πάντως τους λόγους που περιγράφεις σαν αιτία δεν νομίζω πως είναι αρκετοί για να αποτρέψουν κάποιον να τα ζήσει όλα αυτά.Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με αυτά τα χαρακτηριστικά και ζούνε γεμάτες ζωές με εμπειρίες.Ίσως χρειάζεσαι μια ενδοσκόπηση σε βάθος για να δεις τι σε κρατούσε τόσα χρόνια σε αυτή την κατάσταση.
    Ευχαριστώ για την απάντηση σου.

    Η οικογένεια μου δεν ηταν παραδοσιακη και με αυστηρους κανονες. Οπότε δε μπορώ να εντοπίσω ακριβως ολους τους λογους που με έκαναν ένα τετοιο πράγμα.

    Θελω να τα ζησω και για αυτο προσπαθω να αλλαξω την εμφανιση μου. Τους τελευταιους 4 μηνες παω γυμναστηριο και κάνω διατροφή και προσπαθω. Αλλά είναι ΠΑΡΑ πολύ δυσκολο να αλλαξεις εναν τροπο ζωης που εχει εδραιωθει μεσα σου τα τελευταια 14 χρονια.

    Η νοοτροπια και ο χαρακτηρας ενος ανθρωπου εχει διαμορφωθει μέχρι την ηλικια των 19-20 χρονών. Εγώ προσωπικά:

    Έχω εναν τεράστιο εθισμο στο ανθυγιεινό φαγητό που μερικες φορες εχω κανει τιτανιο εργο για να το καταπολεμήσω και στο τέλος αποτυγχάνω.

    Έχω μια μεγάλη αναβλητικότητα.

    Ο τρόπος ζωης με εχει κανει ΠΑΡΑ πολυ ντροπαλο και εσωστρεφη, που ουσιαστικα πασχω απο αυτο που λενε στα Αγγλικα ως Social Anxiety. ΦΟΒΑΜΑΙ να μιλάω εκτεταμενα με αλλους ανθρωπους, αρχίζω και νιώθω άγχος οταν βρισκομαι διπλα ή αναμεσα σε πολλους ανθρωπους, και όλα αυτα ενω τα καταπολεμώ επανερχονται και επανερχονται.

    Οι λόγοι που περιγραφω ειναι οι λόγοι που εγω καταφερα να εντοπίσω καθε φορά που αναλογίζομαι γιατί κατάντησα έτσι. Το ότι πάχυνα, και έτσι άρχισα να απομονώνομαι, είναι η πιο λογική εξήγηση που μπορώ να δωσω.

    Αλλα δε φταιω μονο εγω, γιατι εχω κουραστει να ριχνω το φταιξιμο μονο σε μενα!!

    -Στο Γυμνασιο, οταν οι δασκαλοι εβλεπαν οτι στα διαλλείματα κάθομαι συνεχως μονος μου, γιατι δεν έκαναν τιποτα?
    - Στο σπίτι, όταν εβλεπαν οι γονεις μου απο μικρη ηλικια οτι δεν εχω φίλους, οτι δε βγαινω εξω, οτι καθομαι συνεχως στο δωματιο γιατι δεν εκαναν τιποτα?????
    -Όταν καθως μεγαλωνα εβλεπαν οτι δεν εχω κοπελα γιατι δε καθισαν να μου μιλήσουν εστω και μια μονο φορα?
    -Όταν εβλεπαν οτι πάχυνα γιατι έμεναν μόνο στα λόγια και δεν εκαναν κατι δραστικό???!

    Τότε το θεωρουσα συμφερον να μη μου μιλάνε καθως εκανα τη ζωουλα μου χωρις να απολογηθώ. Τώρα ομως βλεπω οτι έκανα λαθος. Αλλα οταν βλεπεις εναν 14χρονο να κανει κάτι λαθος, φταινε και οι γονεις ΓΜΤ ΜΟΥ!!





    Είμαι τόσο δυστυχισμένος με τη ζωή που κάνω που μερικές φορές, κυριως τα βράδια, θέλω πραγματικα να βαλω τα κλάματα. Αναρωτιέμαι αν ποτέ καταφέρω να αλλάξω τον εαυτό μου, να ξεφυγω απο τον χαρακτήρα που εχω αυτη τη στιγμη.

    Ξερεις τι ειναι να εχεις μια προσωπικοτητα που δε σε εκφράζει? Ξέρεις τι ειναι να είσαι μοναχικος ενω βαθια μεσα σου ΘΕΛΕΙΣ και ΠΟΘΕΙΣ να είσαι κοινωνικός αλλά να μην εχεις αναπτύξει τις κοινωνικες δεξιοτητες και τη συνήθεια αλλα και τους γνωστους που χρειαζεσαι για να εισαι κοινωνικος??

  7. #7
    Quote Originally Posted by περαστικός View Post
    Πωπω ρε φίλε, εσύ μιλάμε είσαι πιό μίζερος από τον Κουασιμοδο της Παναγίας των Παρισίων! Μην σε στεναχωρεί αυτό, αυτό κατά βάθος είναι πλεονέκτημα αν το καλοσκεφτείς! Είναι πλεονεκτημα να εισαι αζωος στην ζωη γιατι ουτως η άλλως όλοι μας μια ημερα θα γινουμε κυριολεχτικα άζωοι! Τίτα θες τα κωλοπάρυ, τι θες τις βόλτες με τους διαφορους μαλακες, τι θες τις εξωσχολικες δραστηριοτητες, τι την θες την ευτυχια και την ελπιδα και την γεματη ζωη αφου έτσι και αλλιως θα πεθάνεις και θα σε φάνε τα σκουλήκια μέσα στο φέρετρο κάτω από το χώμα της γης που θα σε θάψουν?? Δεν είναι καλύτερα να πεθάνουμε νέοι, μια ωρα αρχυτερα, να μην υπαρχει συνεχεια μετα θανατον, ολα να σβηνουν με εναν γρηγορο και ακαιριαιο και ανωδυνο θανατο???
    Τι λες ρε περαστικε?

    Η ζωη ειναι ενα μικρο διάλλειμα απο το αιωνιο τίποτα, γιατι να μη το εκμεταλλευτούμε? Αυτό που λες δεν έχει λογικη. Αν είναι να ζήσουμε μια ζωη μες στη μιζέρια και στη στεναχωρια, και αν οπως λες εσυ ολα ειναι ματαια γιατι καποτε θα πεθάνουμε, τοτε γιατι να μη παω να παρω ενα όπλο να αυτοκτονήσω?

  8. #8
    Banned
    Join Date
    May 2015
    Location
    Ακριβώς πίσω σου!!!
    Posts
    838
    Μα φίλε μου δεν στο λέω για να σε στεναχωρήσω, ίσα ίσα προσπαθώ να σε παρηγορήσω! Σοβαρά θα προτιμούσες μήπως να ζήσεις αιώνια, χωρίς φθορά και θάνατο, μέσα σε μια τέτοια δυστηχια, μέσα στην γυαλα που δημιουργησες?? Θα ήθελες αλήθεια να είσαι αθάνατος και να ανακυκλωνεις ετσι ξανα και ξανα την θλιψη και την μελαγχολια σου εις τον αιωμα τον απαντα?? Πίστεψε με, ευτυχως που υπάρχει θανατος στον κόσμο και να είσαι σίγουρος ότι αν ξεραμε τι υπαρχει μετα τον θανατο(και υπήρχε εύκολος τρόπος να αυτοκτονησουμε πχ όπλο ή κανα ψηλό μπαλκόνι ή οι ράγες του τρενου)θα αυτοκτονουσαμε όλοι εθελοντικως!!! Αυτή και όλη μου η αποψη για την ζωη...Και αν ειχα ενα οπλο βεβαιως και θα αυτοπυροβολούμουν μα δυστυχως δεν βρισκεται ευκαιρο....:(

  9. #9
    Έχω φτάσει πλέον σε ένα νεο επίπεδο μιζέριας και δυστυχίας. Κάθε φορά που βλεπω ή μαθαινω οτι ενας παλιος γνωστος μου πετυχε καπου ή κατι, ζηλεύω.

    Προσπαθω να αγνοήσω το facebook και τη τηλεόραση για να μην βλέπω όμορφες κοπελες και ευτυχισμένα ζευγάρια γιατί αμεσως με καταλαμβάνει μια δυστυχία γιατί αυτα που βλέπω ποτέ δεν θα τα αποκτήσω....

    Κάθε φορά που βρίσκομαι έξω, η στο μαγαζί, αποφεύγω ακόμα και να κοιτάξω στα μάτια τις Γυναίκες, γιατί αμέσως με πιάνει μια στεναχώρια.
    Από την άλλη, απο το πρωι μέχρι το βραδυ όλο αυτό σκέφτομαι. Είτε είμαι στο γυμναστήριο, είτε προσπαθω να διαβασω κάτι, είτε είμαι στο οικογενειακό μαγαζι και βοηθώ, το μονο πραγμα που καταλαμβανει το μυαλό μου είναι η Γυναίκα.

    Κάθομαι και βλέπω παρεες, το ποσο καλά περνάνε και οχι μονο ζηλευω αφανταστα, αλλά μερικες φορες τους μισώ κιολας.

    Κάθομαι τα βράδια και σκέφτομαι τι φιλους θα μπορουσα να ειχα κανει και τι κοπέλες θα μπορούσα να είχα και τι εμπειριες και συναισθηματα μπορουσα να ζήσω ΑΝ ήμουν διαφορετικος.

    Η ζωη δε μου τα στερησε ολα αυτα, μου έδωσε απλόχερα τη δυνατότητα να τα ζήσω, αλλα εγω τα χαράμησα λόγω του μυαλού μου και του τρόπου που μεγάλωσα.... τώρα πλεον ειμαι 25 χρονών και δεν έχω ζησει ουτε τα μισά απο αυτα που εχουν ζησει οι περισσοτεροι νεοι και αυτο τρώει τη σαρκα μου και τη ψυχή μου σιγα σιγα και το μονο που καλλιεργει ειναι ΜΙΣΟΣ και απέχθεια για τον εαυτο μου, τους ανθρωπους και τις Γυναίκες απελπισία, κατάθλιψη και συναισθηματικό πόνο, οργή.

    Θυμάμαι οταν ημουν 15 χρονων είχα πει οτι θα έχω αδυνατίσει πριν τα 17 μου... στα 17 μου οτι θα εχω αδυνατισει πριν τα 18.. στα 18 οτι θα εχω πριν τα 20.. στα 20 οτι θα εχω βρει κοπελα πριν τα 22...στα 22 ειχα δωσει ορκο οτι θα ειμαι πιο κοινωνικος και δε θα φοβάμαι πλεον μεχρι τα 23.... και τωρα ειμαι 25 ....τι βλάκας θεε μου.... αναρωτιέμαι αν ηρθε επιτελους η ωρα να αποδεχτώ τι είμαι.....

  10. #10
    Banned
    Join Date
    Feb 2013
    Location
    σε 1 λιμνουλα!
    Posts
    14,042
    εμενα ολο το σκεπτικο σου μου φαινετε λαθος
    το μονο φυσιολογικο που θα σκεφτομουν ειναι οτι ο καθενας θα υπερασπιζοταν τον εαυτο του με τα χαρακτηριστικα που του εδωσε η φυση
    πχ..
    εχω παρατηρισει οτι οι γατες αγαπουν την ησυχια κ την ξαπλα
    ενω οι σκυλοι αγαπουν τη κινηση κ την ενεργεια
    πιος θα μπορουσε να πει πιος απο τους δυο ειναι ο φυσιολογικος? αντικειμενικα μεσα απο καθαρο ορθολογισμο κανεις αφου ειναι τι χαρακτηριστικα εχει ο καθενας.
    το μονο που δεν ειναι φυσιολογικο ειναι να μην δεχετε καπιος τον εαυτο του.

  11. #11
    ενα πραγμα ρε παιδι μου.. αυτη τη στιγμη νιωθω παρα πολυ την αναγκη να μεθύσω... και οχι μονο αυτη τη στιγμη, αλλα καθε βραδυ που καθομαι και σκεφτομαι τη ζωη μου...
    αλλά δε ξερω τι να πιω, δε ξερω αν υπαρχει κατι στο σπιτι.

    Θέλω απλα να μεθύσω

  12. #12
    Banned
    Join Date
    Feb 2013
    Location
    σε 1 λιμνουλα!
    Posts
    14,042
    ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ
    Last edited by αλεξανδρος_77; 16-06-2015 at 00:08.

  13. #13
    Καλησπέρα σου καταρχήν φίλε μου.
    Αφού ξέρεις τι έφταιξε και φαίνεται ότι θέλεις να κάνεις αυτά τα πράγματα, έστω αρκετά από αυτά, γιατί δεν κάνεις κάτι?
    Εννοώ κάθισες αδρανής και χωρίς καμία "μάχη" απέναντι σε αυτό που σου δημιούργησε πρόβλημα.
    Καλή η διαπίστωση αλλά πρέπει να προχωράμε και στα βήματα. Εφόσον λοιπόν γνωρίζεις την κατάσταση κάνε μια προσπάθεια να το αλλάξεις. Τίποτα δεν πρόκειται να γίνει εάν εσύ δεν παλέψεις για κάτι.
    Ξέχνα τελείως τι λάθη έγιναν στο παρελθόν γιατί δεν θα σε βοηθήσουν σε τίποτα. Ότι έγινε έγινε πάρε το απόφαση. Από εδώ και πέρα απέκτησε δύναμη μέσα σου και κάνε αυτά που θέλεις. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να διστάζουμε να κάνουμε κάτι. Υποθέτω ότι υπάρχουν άλλοι "φόβοι" που σε κρατάνε "στάσιμο" λόγω αυτών που πέρασες.. Εστίασε σε αυτό για να γίνει η αρχή και μετά θα δεις τον κόσμο με άλλο μάτι.
    Θα στο επαναλάβω για να το βάλεις καλά στο μυαλό σου. Πολέμα για ότι θες. Γράφτους όλους εκεί που δεν πιάνει μελάνι και κάνε αυτό που γουστάρεις! ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ..

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2014
    Posts
    504
    Το να εισαι λιγο αντικοινωνικος δεν ειναι κακο, λιγο ομως.. Αν θες να πιεις πηγαινε σε καμια καβα και παρε κανα κρασι χυμα που ειναι φθηνο και μεθυσε, αν και δεν ειναι αναγκη απλα θες να το κανεις για αντιδραση για οσα δεν εκανες. Με τον ξαδερφο σου μιλατε ακομα? Ειστε σε κοντινη ηλικια? Αν ναι βγαινε με αυτον και θα γνωρισεις και αλλα ατομα και τελος να ξερεις οτι προλαβαινεις, δεν σε πειραν τα χρονια εισαι 25, ζησε τωρα.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2013
    Posts
    1,820
    Καλησπερα σου φιλε μου οντως εχεις στερηθει σοβαρα πραγματα ομως εισαι πολυ μικρος κ δεν ειναι απιθανο να σου συμβουν καλυτερα στο μελλον κ μενα προτου να βρω το αγορι μου με το οποιο θελουμε κανουμε οικογενεια η ζωη μου ηταν ενα ματσο χαλια στους περισσοτερους τομεις πραγματικα ιδανικο ειναι να βρεις την καταλληλη κοπελα με την οποια μετεπειτα κανετε κ οικογενεια δεν πειραζει ετσι κ δεν εισαι κοινωνικος κ ολα αυτα για το κλαμπ τα οποια λες δεν ειναι φοβερα δεν αρεσουν σε ολους τα κλαμπ τωρα ετσι κ θελεις να γινεις περισσοτερο ανοικτος δοκιμασε να πλησιασεις εστω κ γνωστους για να κανεις γνωριμιες κ μαλλον να βρεις κ κοπελα μεσα απο αυτους τωρα η τον επομενο καιρο καλεσε κοσμο σπιτι σου κερασε τους ειναι εναλακτικοι τροποι να τους προσεγγισεις επισης προσπαθησε να βρεις κ δουλεια το καλο πραγμα γινεται εκει οπου δεν το περιμενεις!

Page 1 of 4 123 ... LastLast

Similar Threads

  1. Χαιρομαι που εγινα μελος της παρεας , καλωσορισμα
    By viki38 in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 14
    Last Post: 20-10-2014, 09:36
  2. Έγινα υποχόνδριος λόγω της αρρώστειας του πατέρα μου; ή ανησυχώ διακαιολογημένα;;
    By jonstam in forum Σωματόμορφες Διαταραχές (Υποχονδρίαση, Αρρωστοφοβία κτλ)
    Replies: 4
    Last Post: 30-09-2011, 04:23
  3. Έγινα ρεζίλι
    By dimitrinaki in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 120
    Last Post: 20-08-2010, 12:07
  4. ΔΕΝ ΕΓΙΝΑ ΑΚΟΜΗ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ
    By Χάιντι in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 30
    Last Post: 12-05-2010, 11:52

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •