Ενσυναίσθηση και πόνος

[liberchild]

Πως καταφέρνει κανείς έχοντας την ικανότητα της ενσυναίσθησης ταυτόχρονα να απέχει απο το συναίσθημα όποιο κι αν είναι αυτό ?

[liberchild]

Να το πω πιο απλά. Μπορώ εύκολα να έρθω στη θέση του άλλου και να τον εννοήσω, όμως όταν πρόκειται για σχέσεις και όχι για την καρέκλα του ψυχολόγου, δεν μπορώ εύκολα να απομονώσω συναισθήματα που μου γεννιώνται τα οποία πολλές φορές ανατρέπουν την κατανόηση που έχω ήδη δείξει. Τοutefois...είμαι σε καλό δρόμο.

[liberchild]

[i]Originally posted by liberchild[

και όχι για την καρέκλα του ψυχολόγου

Ο ψυχολόγος μπορεί να ασκεί την ενσυναίσθηση δηλαδη να έρχεται στη θέση του άλλου χωρίς τον κίνδυνο να βγάλει ο ίδιος συναίσθημα. Αυτό παρακαλώ πως πετυχαίνεται στις ανθρώπινες σχέσεις?

[Helena]

δεν ξερω και εγω δεν ειμαι αντικειμενικη αρκετες φορες οταν προκειται για θεματα που με αφορουν..
ελα ντε πως το πετυχαινεις ιδου το ερωτημα....

[krino]

Δυσκολο το ερωτημα και σαν πρωτη απαντηση δεν νομιζω να υπαρχουν συνταγες του στυλ ετσι και ετσι και οχι αλλιως.


Καταρχην θα πρεπει να μπορεις να κανεις κατι τετοιο.
Κατα δευτερον μιλωντας για σχεσεις θα πρεπει να μην εχεις κτητικα συναισθηματα απεναντι στον συντροφο σου.
Κατα τριτον θα πρεπει να γνωριζεις αρκετα καλα τα θελω σου οσο και τα θελω του συντροφο σου.
Αυτο σημαινει οταν εχεις ενα αμφιλεγομενο ζητημα μεσα σου το ψαχνεις τοσο βαθεια που δεν επανερχεσαι μετα, αυτο σημαινει ξερω τα θελω μου.


Εχεις κατακτησει αυτα τα 3 σημεια λοιπον???

[magda-ps.]

Είναι απαραίτητο να απέχεις απ
το συναίσθημα? Ποιο το κακό? Στη δουλειά του ψυχολόγου είναι καλό να απέχεις για να μπορείς να βοηθήσεις τον άλλον. Για τη σχέση, το ίδιο ισχύει για μένα. Όταν ο σύντροφός σου έχει ζόρια να τον νιώθεις αλλά να είσαι λίγο πιο έξω για να μπορείς να τον βοηθήσεις. Κατά τα άλλα γιατι να μη νιώθεις? Εννοώ τον υπόλοιπο καιρό? Τι πιο όμορφο από το να έχεις ενσυναίσθηση?

[krino]

Λοιπον το σκεφτηκα καμποσο το ζητημα και θα πω τι κανω εγω,


Βασικα πρεπει να εχεις διαχωρισει τον εαυτο σου σε δυο κομματια.
Τον εαυτο σου και το μυαλο σου.
Και τα δυο εχουν ξεχωριστες λειτουργιες - ξεχωριστες ζωες.
Στην μια κατοικει το συναισθημα, η ψυχη σου η οπως αλλιως θες ονομασε το.
Στην αλλη το μυαλο σου.


Μαθαινεις ποτε πρεπει να λειτουργεις ποτε με το ενα και ποτε με το αλλο, και καποιες στιγμες και με τα δυο μαζι.
Το κρισιμο σημειο ειναι να ξερεις πως και ποτε να λειτουργεις σε ποια κατασταση.
Πριν απο αυτο το πιο κρισιμο απο ολα ειναι να μπορεσεις να διαχωρισεις τον εαυτο σου σε δυο η και οσα παραπανω κομματια νομιζεις.
Και σε ολα αυτα πρεπει να εχεις τον πληρη ελεγχο τους....


Πολυπλοκο γμτ ε?
ισως και λιγο σχιζοφρενικο θα ελεγα.

Γενικα μιλωντας, παντα μου αρεσε να παιζω παιχνιδια με τον εαυτο μου και να πειραματιζομαι πανω σε τετοιες καταστασεις.
Να δω τα ορια του εαυτου μου και μεχρι που μπορει να φτασει η ανθρωπινη ψυχη.
Ακομα η αναζητηση συνεχιζεται αενεα....

[magda-ps.]

Ψυχή, νους και σώμα είναι μια ολότητα. Δε διαχωρίζονται. Είναι ένα πράγμα με διαφορετικές λειτουργίες κάθε φορά. Ανάλογα τις προτεραιότητες που θέτει ο άνθρωπος εκείνη τη στιγμή. Εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να διαχωρίσω ψυχή με νου. Μαθαίνω με το νου, αλλά άμα δε βάλω συναίσθημα, αν δεν αγαπώ αυτό που μαθαίνω, δεν θυμάμαι τίποτε μετά. Στο αγαπώ και στο μισώ και στο ζηλεύω και στο θυμώνω και σε λοιπά συναισθήματα συμμετέχουν ψυχή σώμα και νους ταυτόχρονα.

[krino]

Originally posted by magda-ps.
Ψυχή, νους και σώμα είναι μια ολότητα. Δε διαχωρίζονται.

Καλα οκ,
εγω ειπα τι εχω κανει εγω, οχι τι πρεπει να κανει ο πλανητης.

[magda-ps.]

:) Σωστό.Υποκειμενική είναι η εμπειρία. Αλλιώς δεν θα την λέγαν εμπειρία. θα την ονόμαζαν κανόνα.

[krino]

Η εμπειρια ειναι το Α - Ω της ζωης.
Απο αυτη μαθαινεις, απο αυτη βρισκεις το νοημα της ζωης, απο αυτη γινεσαι σοφοτερος.

Τα υπολοιπα απλως συμπληρωνουν την ζωη.

[magda-ps.]

Πως λέγεται αυτός που δε μαθαίνει από την εμπειρία του?

[krino]

Δεν ξερω.... ξεροκεφαλος ισως???
παντως οχι κρινο,

:P

[magda-ps.]

Παιδί ή αιώνιος έφηβος.
Και τότε τι γίνεται?
Πρόβλημαααααααααα

[magda-ps.]

Δεν θέλω να μαθαίνω από τις εμπειρίες μου.
Τις αρνητικές τις σβήνω με ένα μαγικό μπλάνκο που έχω στο μυαλουδάκι μου.
Τις θετικές δεν τις χρησιμοποιώ για να εξελιχθώ.
Μήπως πρέπει να πάω σε ψυχολόγο? ;)