Μια δεύτερη ευκαιρία

[Δημήτρης23]

Είμαι ο Δημήτρης, ενας αποτυχημένος φοιτητής ο οποίος δεν ξέρει τι να κάνει. Είμαι 5ο έτος στην σχολή μου και δρν έχω κάνει τίποτα. Δεν ασχολούμαι. Σε όλους τους γύρω μου ανθρώπους έχω πει ψέματα σχετικά με τα μαθήματα και αγχώνομαι κυρίως γιατί δεν έχω το κουράγιο να πω τίποτα σε κανέναν. Στο πρώτο έτος είπα πως είναι πρώτο έτος και λογικό. Στο δεύτερο το είδα ότι δεν μαρεσει και το προσπέρασα, ύστερα χώρισαν πολύ άσχημα οι γονείς μου στο δεύτερο έτος με αποτέλεσμα να μην μπορώ να ζητήσω βοήθεια. Το τρίτο έτος ήρθε και έκανα ότι άλλο εκτός από το να πηγαίνω σχολή. Τέταρτο έτος δεν πάτησα ούτε μια φορά, είχα πιστέψει τα ψέματα μου. Τώρα είμαι 5ο έτος καταλαβαίνω τα λάθη μου και θέλω πραγματικά να επανορθώσω για τα ψέματα που έχω πει. Θέλω να τα βρω μέσα μου με τους γονείς μου διότι τον χωρισμό τους τον κρατάω ακόμα μέσα μου. Είναι κακό να παρατήσω τώρα την σχολή μου; Και ύστερα; Τι γίνεται; Μήπως είμαι μικρός και σκέφτομαι πολύ ακραία;

[Miliva21]

Φίλε μου καλησπέρα....
Καταρχάς σε βλέπω λίγο απαισιόδοξο.....ηρέμησε όλα καλά θα πάνε....Μην πανικοβάλλεσαι για όλα υπάρχει λύση αρκεί να ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε...

Και εφόσον εσύ επέλεξες τι θες και είδες τι λάθη έκανες κάπως θα τα βρεις να τα βολέψεις στο μέλλον...

Ντάξει όπως το βλέπω έκανες τα λάθη σου....Την άφησες δλδ στη τύχη της τη σχολή ενώ θα μπορούσες να της δώσεις μια στοιχειώδη σημασία έστω να δεις τι παίζει .....

Μετά σου έτυχε γκαντεμιά θέματα με οικογένεια που σε κατεβαλαν και σε επηρέασαν γενικότερα οπότε εκεί δεν είχες κίνητρο να δώσεις σημασία στη σχολή......χμμμ και σε πήρε η μπάλα....

Λοιπόν τι επιλογές έχεις τώρα......ή θα πεισμωσεις αρκετά και θα τη βγάλεις τη σχολή εστω και αργα παρακολουθώντας μαθήματα από διαφορα έτη για να τη τελειώσεις και πιο σύντομα.....(με τη προϋπόθεση: πρώτον ότι μπορείς να το κάνεις αυτό και ότι δεν έχετε υποχρεωτικά μαθήματα που τώρα σε δεσμεύουν και δεν μπορείς να δηλώσεις ή έχεις χρονικό όριο και δεύτερον: ότι θα το βάλεις πείσμα ότι θα τα καταφέρεις και στόχο και να ξέρεις ότι μπορείς να τα περάσεις τα μαθήματα...ότι σου είναι εφικτό έστω και ρίξεις διάβασμα .....

Όπως καταλαβαίνεις αυτό θα σου πάρει το διπλάσιο χρόνο με κόπο αλλά ετσι θα παρεις πτυχιο...

Η άλλη λύση αν μπορείς να πας σε κάποια σχολή να μάθεις κάτι....Από αυτές τις ιδιωτικές...πχ κομμωτική δύο χρόνια.....σεφ και τέτοια πράγματα ...Ίσως η πιο εύκολη αν έχεις την οικονομική υποστήριξη των δικών σου είναι η πιο καλή λύση αν θες σύντομα να εξειδικευτεις σε κάτι....

Αν έχεις το κουράγιο μπορείς να ξαναδώσεις πανελλήνιες για να περάσεις σε μια σχολή εκ νεου....ιδανικά σε αυτό που θες να κάνεις ..το λιγότερο που θα σου πάρει είναι πέντε ....θα τελειώσεις δλδ στα 28 ή 29....

Κοίταξε γενικά μικρός είσαι σχετικά.....ντάξει αλλοι είναι στα τελειώματα αλλά αν αποφασίσεις να κάνεις κάτι έγκαιρα προλαβαίνεις.....θα βγεις με πτυχίο στα 28...οκκ ποτέ δεν είναι πολύ πολύ αργά.....Από το τίποτα εγώ σε παροτρύνω να κάνεις αυτό που θες στη ζωή σου.....

Όμως θα στρωθείς και θα τα καταφέρεις με κόπο και πρέπει να το βάλεις πολύ πείσμα και να αφοσιωθείς εκει εξολοκληρου.....Όχι αα παράλληλα βρίσκω δουλειά και αμελω τη σχολή ούτε βρίσκω γκόμενά και δν πατάω στα μαθήματα....
Θα βάλεις προτεραιότητα ότι πρωτο σου μέλημα θα είναι η σχολή βρέξει χιονίσει...

Αλλιώς αυτό που είπα πήγαινε ψάξε για σχολές εξειδίκευσης ιδιωτικές η οτιδήποτε με δύο χρονάκια και τέλος....

[kerasi]

Κατα ποσο σ' αρέσει το αντικείμενο της σχολής; Σε ποια πόλη είναι; Μένεις κοντά;

[Δημήτρης23]

Σπουδάζω στο μαθηματικό Ιωαννίνων και είμαι από Θεσσαλονίκη, είναι μακριά για να παρακολουθώ και δεν έχω την άνεση να πάω να παρακολουθήσω. Έχω το πείσμα να τα καταφέρω και μαρεσουν τα μαθηματικά σε ένα σημείο αλλά φοβάμαι μήπως αυτό δεν φτάνει (διότι και η σχολή η ίδια είναι απαιτητική) και αν κάτσω και ασχοληθώ με την σχολή μου φοβάμαι μην καταστρέψω την ζωή μου κυρίως γιατί μπορεί να χάσω πολύ χρόνο.

Επίσης στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα δεν έχω ιδέα πως να το διαχειριστώ. Τι και πως θα το πω στους γονείς μου; Θα είναι πολύ εγωιστικό να ζητήσω βοήθεια από αυτούς; Τώρα έχω καταλάβει τι έχω χάσει και πως δεν φταίει κανένας παρά μόνο εγώ που δεν είχα την δύναμη να πάρω την ζωή στα χέρια μου. Οι τύψεις των πράξεών μου είναι τεράστιες με αποτελεσμα να μην μπορώ να κοιμηθώ, να είμαι σε μια μόνιμη τρομερή ένταση

[Remedy]

Σπουδάζω στο μαθηματικό Ιωαννίνων και είμαι από Θεσσαλονίκη, είναι μακριά για να παρακολουθώ και δεν έχω την άνεση να πάω να παρακολουθήσω. Έχω το πείσμα να τα καταφέρω και μαρεσουν τα μαθηματικά σε ένα σημείο αλλά φοβάμαι μήπως αυτό δεν φτάνει (διότι και η σχολή η ίδια είναι απαιτητική) και αν κάτσω και ασχοληθώ με την σχολή μου φοβάμαι μην καταστρέψω την ζωή μου κυρίως γιατί μπορεί να χάσω πολύ χρόνο.

Επίσης στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα δεν έχω ιδέα πως να το διαχειριστώ. Τι και πως θα το πω στους γονείς μου; Θα είναι πολύ εγωιστικό να ζητήσω βοήθεια από αυτούς; Τώρα έχω καταλάβει τι έχω χάσει και πως δεν φταίει κανένας παρά μόνο εγώ που δεν είχα την δύναμη να πάρω την ζωή στα χέρια μου. Οι τύψεις των πράξεών μου είναι τεράστιες με αποτελεσμα να μην μπορώ να κοιμηθώ, να είμαι σε μια μόνιμη τρομερή ένταση

απο τι ακριβως θα χασεις χρονο, αν ασχοληθεις με την σχολη σου; τι αλλες εναλλακτικες εχεις;
οχι, δεν ειναι καθολου εγωιστικο να ζητησεις βοηθεια απο τους γονεις σου.
και οι ιδιοι δεν δειχνουν να τα εχουν καταφερει τοσο καλα με τον γαμο τους, θα πρεπει να δειχνουν κατανοηση στην αποτυχια κι αν δεν δειξουν, μπορεις να τους θυμησεις εσυ, οτι αποτυχιες μπορουν να συμβουν στον καθενα, οπως συνεβη και σε εκεινους.
το θεμα ειναι να βρισκεις κουραγιο να επανορθωνεις...

η τρομερη ενταση, δεν χρειαζεται. ειναι κατι που εχει συμβει σε πολλους φοιτητες. μαζεψε το κουραγιο σου και δες τι θα κανεις με την σχολη σου. δεν ειναι αργα να ασχοληθεις και να την τελειωσεις.
το μαθηματικο δεν εχει εργαστηρια. μπορεις να το προχωρησεις με πολυ διαβασμα και λιγοτερες παρακολουθησεις.

[Δημήτρης23]

Δεν ξέρω πως να προσεγγίσω αυτό το θεμα στους γονείς μου και φοβάμαι πολύ τις αντιδράσεις τους. Προέρχομαι από αγροτική οικογένεια και σκέφτομαι μήπως πρέπει να παρατήσω την σχολή και να ασχοληθώ με αυτά που ούτως ή άλλως με προορίζουν γι'αυτα

[Remedy]

Δεν ξέρω πως να προσεγγίσω αυτό το θεμα στους γονείς μου και φοβάμαι πολύ τις αντιδράσεις τους. Προέρχομαι από αγροτική οικογένεια και σκέφτομαι μήπως πρέπει να παρατήσω την σχολή και να ασχοληθώ με αυτά που ούτως ή άλλως με προορίζουν γι'αυτα

θα κανεις κουραγιο και θα πεις την αληθεια...

[Miliva21]

Δημήτρη δεν σε κατακρίνω με αυτό που θα σου πω αλλα πραγματικά αναρωτιέμαι πως τα καταφέρνετε φοιτητές να καταλήγευε σε αυτό το σημείο όταν νομίζετε ότι είναι "αργά" ? Θέλω να πω ένας άνθρωπος πχ βάζει νοητά στο μυαλό του το στόχο ότι θα πάρω πτυχίο .......εστω και ας μην είναι απόλυτα συνεπής και " φυτουκλακι" Έχει όμως έναν αόριστο στόχο έστω και με 5 να βγάλει ένα πτυχίο......Ε θα τα καταφέρει ....

Πώς γντ να παρατάς συνειδητά το πρώτο χρόνο σχολής εντελώς και στο δεύτερο να αποφασίζεις ότι δεν σου αρέσει η σχολή αλλά να σπρώχνεις το θέμα κάτω από το τραπέζι....λες και δεν θα έρθει εκείνη η μέρα που θα έρθεις αντιμέτωπος με αυτό που κρυβεις κάποια στιγμή ( και μάλιστα πιο σύντομα από όσο νομίζετε;;)

Σόρρυ δν εχω καμία διάθεση να γίνω επικριτική απλά επδ έχω κ αλλα παραδείγματα θα ήθελα να ξέρω πως ακριβώς σκέφτεστε....

Τώρα στο θέμα σου επδ θέλω να σε βοηθήσω....Είναι πολύ τιμητικό για σένα που εστω και τώρα θες να κάνεις κάτι για να γίνεις καλύτερος και γ ένα καλύτερο μέλλον και οι γονείς σου αυτό θα πρέπει να το υπολογίσουν και να σε καταλάβουν....οφείλουν να σε καταλάβουν !!

Εγώ σε ενθαρρύνω είσαι νέος ακόμα έχεις το περιθώριο θα είναι δύσκολο βέβαια γτ δεν ξέρω πως θα παρακολουθήσεις μαθήματα σε μια άλλη πόλη αλλα κάποιος τρόπος θα βρεθεί ......με πολύ διάβασμα και θέληση και καλή οργάνωση θα το καταφέρεις και ας βγεις με πτυχίο στα 28 ή 29 οκει.........εδώ υπάρχουν άλλοι που είναι φοιτητές στα 30 και συνεχίζουν να λέμε ψέματα ότι θα πάρουν πτυχίο και κολοκύθια τούμπανα ......αυτοί τι να πουν ....Είναι σχεδον καμμένα χαρτιά .....

Πρέπει να μιλήσεις με τους γονείς σου μην φας αλλο χρόνο έτσι έστω και αργά πρέπει να το κάνεις για να πάρεις γρήγορα μια απόφαση

Αν έχεις θέμα οικονομικό
Και έχεις μόνο θεωρίες κάτσε στη πόλη διαμονής σου και ρίξε σκληρό διάβασμα εντατικό Κάνε και κάποιο ιδιαίτερο ... αν έχεις εργαστήρια και υποχρεωτικά μαθήματα θα μπορούσες να πηγαινοέρχεσαι και να νοικιάζεις αν είναι δυνατό ή να μείνεις στην εστία ...; Η σχολή σου δεν έχει εστία;

Υπάρχουν τρόποι αν υπάρχει θέληση απλά μη κολλάς να τους το πεις πλιζ

Πότε δεν είναι αργά για ένα καλύτερο μέλλον

[Miliva21]

Όλοι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία!!

[Δημήτρης23]

Έφτασα σε αυτό το σημείο κυρίως γιατί την στιγμή που έπρεπε να μιλήσω στους γονείς μου για μένα μετά για το τι θέλω και ότι τους χρειαζόμουν, αυτοί είχαν ήδη αρκετά προβλήματα μεταξύ τους με αποτέλεσμα να φοβηθώ να μιλήσω (σε καμία περίπτωση δεν το αναφέρω για να το ρίξω όλο το φταίξιμο σε αυτούς απλά έτσι ήταν η κατάσταση) και το γεγονός πως από ένα σημείο και μετά πίστεψα τα ψέματα που έλεγα και δεν ασχολήθηκα.

Η αλλαγή αυτή μέσα μου ήρθε στην αλλαγή του χρόνου κυρίως γιατί έβλεπα τους υπόλοιπους να προχωράν και εγώ να μένω στάσιμος, στάσιμος σε κάτι που δεν προσπάθησα. Επίσης τώρα κατάλαβα τον χωρισμό των γονιών μου, ότι δεν είχε να κάνει μαζί μου ότι και αυτοί ταλαιπωρήθηκαν εξίσου όσο κι εγώ και αυτό με έκανε ακόμα χειρότερα. Τώρα βλέπω ότι είναι εξολοκλήρου δικό μου το πρόβλημα και ότι πρέπει να πάρω την ζωή στα χέρια μου μα και πάλι φοβάμαι, φοβάμαι ότι έχω απογοητεύσει τους πάντες και ότι θα μείνω μόνος.

Το τελευταίο εξάμηνο είναι που τα έχω βρει και με τους δύο μου γονείς (είχα θυμό μέσα μου πριν γιατί με παραμέλησαν) και ανησυχώ γιαυτούς διότι είμαι το μόνο τους παιδί και ότι θα καταστρέψω τις ελπίδες που έχουν για μένα (που άρχισα τώρα και εγώ να τις βλέπω).

[Miliva21]

Κοιταξε το θεμα αυτο δεν ειναι εξ ολοκληρου προβλημα δικο σου.....έχεις ένα μερίδιο ευθύνης σίγουρα αλλα επηρεάστηκες πολύ ψυχολογικά και από τον χωρισμό των γονιών σου...

Ναι καταλαβαίνω μόλις βρήκες τις ισορροπίες και με τους δυο γονείς και τώρα φοβάσαι ότι θα το χάσεις αυτό και ότι θα τους απογοητεύσεις και από πάνω...........Εσύ έμενες στο τόπο που φοιτούσες όλο αυτό το καιρό;;;; δλδ οι γονείς σου πλήρωναν ενοίκια και τα έξοδα σου και σπουδάζες;;

Σίγουρα δεν θα είναι ωραίο να μάθουν ότι τλκ δεν θα τελειώσεις τη σχολή εφόσον τόσα χρόνια τους έλεγες ψέματα όμως από την άλλη πλευρά είναι μεγάλο το τίμημα από τη στιγμή που έχεις μετανιώσει και θες να σπουδάσεις να σου μείνει απωθημένο για όλη σου τη ζωή................

Βασικά να σου πω κάτι πρέπει να τους μιλήσεις σε πρώτη φάση ............ Δεν οφελει να το παρατεινεις σε χρόνο..........κάποια στιγμή θα το καταλάβουν είναι αναπόφευκτο ......μη κάνεις πάλι το ίδιο λάθος να σπρώχνεις το πρόβλημα κάτω από το χαλι.............πάλι μπροστά σου θα το βρεις δεν μπορείς να τους λες ψέματα για πάντα!

Εκτός και αν θες να αποκαλεισαι φοιτητης για άλλα πέντε χρόνια και να τους λες το ίδιο ψέμα ότι θα πάρεις πτυχίο για να το "γλυτωνεις".....Όμως πιστεύεις ότι αυτό θα είναι τίμιο;; να παίζεις με τις ελπίδες τους και να τους τα τρως παράλληλα κανονικά περιμενοντας το παιδι τους να γίνει επιστήμονας ....; και να χάσεις και τα χρόνια που έχεις μπροστά σου να επανορθώσεις;;; Όχι........

Πρέπει να βρεις το θάρρος να τους το ανακοινώσεις ότι και αν αυτό συνεπάγεται .....θα σου την πουν αλλά είναι πιο σωστό και τιμητικό γ σένα να το κάνεις τώρα και να δείξεις τη προθυμία σου να τελειώσεις τις σπουδές σου.....

Εσύ είσαι όντως πρόθυμος να βάλεις ως προτεραιότητα της σχολη και να αφιερωθεις εκεί κάνοντας τις απαραίτητες θυσίες υποχωρήσεις;;; πόσο το θες πραγματικά;;;

[Miliva21]

Εκτός μετά και αν πας σε κάποια ιδιωτική σχολή όπως σου είπα και πριν ..Η Θεσσαλονίκη είναι μεγάλη πόλη φαντάζομαι θα έχει διάφορες σχολές εξειδίκευσης σε κάτι.......

[Δημήτρης23]

Ήμουν στα Γιάννενα ακριβώς, με κάλυπταν τα έξοδα μέχρι και τον Ιούνιο του τέταρτου έτους, μετά γύρισα πίσω Θεσσαλονίκη και τώρα που γύρισα βλέπω πράγματα από τους γονείς μου που δεν είχα ξαναδεί έχουμε έρθει πιο κοντά, καταστάσεις που δεν είχα ζήσει καθόλου πριν τον χωρισμό τους. Και αυτό είναι που με ξύπνησε τις τεράστιες τύψεις που εχω. Από την πρώτη του χρόνου που έγινε η αλλαγή μέσα μου ξεκίνησα εντατικό διάβασμα τώρα έχω δώσει ήδη δύο μαθήματα και ετοιμάζομαι για το τρίτο. Είπα μέσα μου πως αν περάσω τα δύο από αυτά θα συνεχίσω ενώ αν δεν θα διαγραφω και θα κάνω κάτι άλλο, κάτι που να είναι περήφανοι, κάτι για να επανορθώσω. Είναι κακή η σκέψη μου ή ακραία;

[Δημήτρης23]

Χρήματα δεν τους τρώω από τον Ιούλιο και μετά, τώρα με τα δικά μου χρήματα μετακινουμαι όπως και όσα άλλα έξοδα δημιουργηθούν

[Miliva21]

Ουπς you are in trouble .....
Και λέει η αλλαγή των γονιών σου έγινε επδ τους έφυγε το βάρος της φοίτησης σου και είναι περήφανοι για σένα που τελειώνεις τη σχολή.....

Αχ....

Όχι Δημήτρη Όχι!! Δεν είναι αργά......Ούτε είναι εξωφρενικό.....Είσαι μόνο 23 χρόνων......κανένας δεν σου λέει ότι δεν θα πιεστείς ή δεν θα ζοριστεις .......
Θες να το κάνεις αυτό όμως για τους το γονεις σου ή και για σένα;;;;