απιστευτη πιεση για αντικαταθλιπτικα...

[Μερμηγκας]

Λοιπον παιδακια θελω να μ μιλησετε ειληκρινα για τα αντικαταθλιπτικά.το προβλημα πρωτα...πριν 5-6 μηνες επεστρεψαν οι κρισεις πανικου π ειχα ξεπερασει παλιοτερα μονη.δε τρομαξα αλλα ειχα αρχισει οπου πηγαινω να ζαλιζομαι και να νιωθω αδυναμη.με αποτελεσμα να βγαινω μονο κοντα στο σπιτι ωστε να γυρισω συντομα αν χρειαστει.πριν 2 μηνες με πιεσε η ψυχοθεραπευτρια μ να παω πιο μακρια απ οτι συνηθως μ αποτελεσμα να φρικαρω τοσο π ουτε στα κοντινα δε μπορουσα να παω πλεον.ετσι κλειστικα μεσα.κατεβαινω μονο λιγα λεπτα στο δρομο ωστε να κραταω μια επαφη με το εξω. Της ειπα οτι ισως να ταν καλο να μ δωσει κτ ωστε να βοηθηθω(τοτε,πριν 2 μηνες) κ μ εδωσε τα ζολοτριν.γονεις κ φιλοι φρικαραν.μ εκραζαν μ ελεγαν οτι ολα ειναι στο μυαλο μ.εν τελει αρχισα να διαβαζω στο ιντερνετ κ κατατρομαξα με τις παρενεργειες που ειδα.τωρα πια ομως οι γονεις κ οι φιλοι ενημερωθηκαν κ με ζαλιζουν να τα παρω.μαζι κ η ψυχοθεραπευτρια π αρχικα μ λεγε δε τα χρειαζεσαι.εγω ομως τωρα φοβαμαι πλ επισης ειμαι κ αντιδραστικη..νιωθω οτι αν τα παρω θα παθω τα χειροτερα.μ πε ν ξεκινησω με 0.25 ζολοτριν(ακριβως το ιδιο με ζολοφτ) κ οτι ειναι safe δοση..θελω να γινω καλα.δε μπορω αλλο να μαι μεσα (αγχος δεν εχω κ ολη μερα ζωγραφιζω κανω γραφιστικα διαβαζω κλπ) κολλαω πολυ ομως να τα παρω...υπαρχει κανεις που να βοηθηθηκε;;η μονο παρενεργειες;

[66psy]

μου θυμηθιζεις τον εαυτο μου σε πολλα πραγματα οσον αφορα την διαταραχη πανικου-αγοροφοβια.

εγω δεν πηρα ποτε αντικαταθλιπτικα βεβαια. ειχα παρει βενζοδιαζεπινες (ζαναξ) και β αποκλειστες (inderal) και τωρα τα παιρνω αυτα ανα διαστηματα οχι συνεχεια.
οι αρνητικες επιπτωσεις διαφερουν. οι βεζνοδιαζεπινες προκαλουν εθισμο, αλλα καταλλα δεν αυξανουν το βαρος, δεν εχουν επιδρασεις στην σεξουαλικη λειτουργια, δεν φερνουν νευρικοτητα κλπ.(αυτα απο προσωπικη εμπειρια, ο καθε οργανισμος αντιδρασει διαφορετικα!) Ωστοσο το θεμα του εθισμου ειναι τεραστιο, γιατι ο οργανισμος αποκταει παρα πολυ γρηγορα ανοχη σε αυτα..

εκει που θελω να καταληξω ειναι οτι ασχετως το φαρμακο, σημασια εχει η σταση σου προς αυτο.
εμενα τα χαπια με βοηθησαν, αλλα δεν ειχα αναπτυξει ποτε αρνητικη σταση προς αυτα. τα εμπιστευτηκα κατα καποιον τροπο, οπως εμπιστευτηκα και τον γιατρο μου που μου τα χορηγησε. Παραλληλα ομως οταν περασε το πρωτο διαστημα που ηταν το χειροτερο, αρχισα να μειωνω τις δοσεις και μετα να μειωνω και την συχνοτητα που παιρνω το χαπι γιατι παντα μεσα στο μυαλο μου υπηρχε το θεμα του εθισμου. και μεχρι στιγμης εχω καλη σχεση με τα χαπια.

πιστευω πως αν δεν εμπιστευεσαι το φαρμακο δεν θα δεις θετικα αποτελεσματα και καλυτερα να το παλεψεις μονη σου οπως λες οτι εκανες εξαρχης (κατι που ειναι πολυ καλο γιατι ΕΜΑΘΕΣ πως και ΧΩΡΙΣ ΧΑΠΙ η κατασταση παλευεται).
το να εχεις να αγχωνεσαι ΚΑΙ για το χαπι, παραλληλα με συμπτωματα και την φοβια ειναι επιπροσθετος επιβαρυντικος παραγοντας πιστευω.
αν η ψυχολογος σου δεν σε καθυσηχαζει ως προς την χρηση του φαρμακου καλυτερα να το αποφυγεις.

[Μερμηγκας]

Αν δεν κανω λαθος ειχαμε ξαναμιλησει κ σουνειχε βγει κ εσενα απο αλλαγη περιβαλλοντος λογω σπουδων;;ζαναξ πηρα μια φοραμπου εκανε σεισμο κ φοβηθηκα οτι θα πρεπει να φυγω..ηρεμισα αλλα μετα απο πολη ωρα..πηρα μισο του 0.25...γενικα δε θα θελα να κανω τετοιου ειδους αγωγη...ειναι απιστευτο αυτο που συμβαινει..εχω αυταβτα σκατοχαπα κ εχω μια ευκαιρια να βοηθηθω να το ξεπερασω..κι ομως φοβαμαι απιστευτα..καθε φορα λεω θα τα παρω τοτε κ οταν ερχεται η στιγμη ειμαι χαλια απο αγχος..μολις πω απαπα δε μπορω να τα παρω ηρεμω...μετα ξανα.....κ εχω τους παντες να με πιεζουν να τα παρω...μακαρι να μπορουσα απλα να πω δε γ*μιεται και να τα επαιρνα..τα φοβαμαι απιστευτα πολυ.και ειναι κριμα...απ την αποψη οτι μπορει να τελικα να με βοηθησουν κ εγω συνεχιζω να μαι αρνητικη..δυστυχως ομως κανεις δε μπορει να με καθυσηχασει..ουτε η γιατρος..κ ενας θειος μ π ειναι γιατρος επιμενει να τα παρω.μ μιλαει γι αυτανλες κ ειναι ντεπον αλλα κ παλι...εχω φιλο που ειχε το ιδιο θεμα μ εμενα.ειχε κλειστει ενα χρονκ τα πηρε κ ηρεμισε..αλλα μ ειπε οτι ο πρωτος μηνας ηταν μαρτυριο......

[66psy]

Αν δεν κανω λαθος ειχαμε ξαναμιλησει κ σουνειχε βγει κ εσενα απο αλλαγη περιβαλλοντος λογω σπουδων;;ζαναξ πηρα μια φοραμπου εκανε σεισμο κ φοβηθηκα οτι θα πρεπει να φυγω..ηρεμισα αλλα μετα απο πολη ωρα..πηρα μισο του 0.25...γενικα δε θα θελα να κανω τετοιου ειδους αγωγη...ειναι απιστευτο αυτο που συμβαινει..εχω αυταβτα σκατοχαπα κ εχω μια ευκαιρια να βοηθηθω να το ξεπερασω..κι ομως φοβαμαι απιστευτα..καθε φορα λεω θα τα παρω τοτε κ οταν ερχεται η στιγμη ειμαι χαλια απο αγχος..μολις πω απαπα δε μπορω να τα παρω ηρεμω...μετα ξανα.....κ εχω τους παντες να με πιεζουν να τα παρω...μακαρι να μπορουσα απλα να πω δε γ*μιεται και να τα επαιρνα..τα φοβαμαι απιστευτα πολυ.και ειναι κριμα...απ την αποψη οτι μπορει να τελικα να με βοηθησουν κ εγω συνεχιζω να μαι αρνητικη..δυστυχως ομως κανεις δε μπορει να με καθυσηχασει..ουτε η γιατρος..κ ενας θειος μ π ειναι γιατρος επιμενει να τα παρω.μ μιλαει γι αυτανλες κ ειναι ντεπον αλλα κ παλι...εχω φιλο που ειχε το ιδιο θεμα μ εμενα.ειχε κλειστει ενα χρονκ τα πηρε κ ηρεμισε..αλλα μ ειπε οτι ο πρωτος μηνας ηταν μαρτυριο......

τι εννοεις ? μεχρι δηλαδη να συνηθισει ο οργανισμος το χαπι?
μα αφου εσυ τα καταφερες μια χαρα πριν γιατι δεν λες και τωρα ε θα τα κατεφερω και παλι??
αφου το εκανες μια φορα μπορεις να το ξανακανεις!
τι να σου πω εγω στην θεση σου πραγματικα ειναι τοσο μπερδεμενη κατασταση που δεν ξερω τι θα εκανα σοβαρα σου μιλαω!
απο το να σου λεω συμβουλες του κωλου, καλυτερα να σου πω την αληθεια !
αν δεν σε καθυσηχασαν και οι ιδιοι οι γιατροι δηλαδη... τι να πω!!!!

[Μερμηγκας]

Ναι ναι..μεχρι να τα συνηθησει μου ειπε οτι ετρωγε απιστευτες φρικες....ε δε ψηνομαι να περασω ενα μηνα μαρτυριο..ουτε μια μερα βασικα...ο καθενας βεβαια ειναι διαφορετικος....σ εκανα κ σκαιπ...

[deleted-member141015]

Καταλαβαίνω ότι φοβάσαι το φάρμακο, αν όμως είσαι κλεισμένη μέσα και δεν ξεμυτάς από το σπίτι εδώ και τόσο καιρό, είναι φυσικό συγγενείς και φίλοι να ανησυχούν και να σε πιέζουν να ακολουθήσεις αγωγή. Αν μάλιστα βλέπουν ότι με άλλους τρόπους δεν υπάρχει βελτίωση, σου λένε να δοκιμάσεις και με φάρμακα.

Πολλές περιπτώσεις με πανικό, αγοραφοβία κλπ μπορούν να βελτιωθούν μόνο με ψυχοθεραπεία και άλλες μεθόδους (π.χ. άσκηση, φυτικά προϊόντα), αλλά αν φτάνεις στο σημείο να μην μπορείς να κάνεις τίποτα, ούτε να συνεργαστείς καλά με τον θεραπευτή, ίσως μια φαρμακευτική αγωγή βοηθήσει. Προσωρινά, για να πάρεις λίγο τα πάνω σου και να αρχίσεις να δουλεύεις καλύτερα τα θέματα σου.

Λες ότι δεν ψήνεσαι να περάσεις ένα μήνα μαρτύριο… μα εδώ περνάς ήδη άσχημα και μάλιστα για πολύ καιρό. Κι ούτε είναι βέβαιο ότι θα είναι ‘μαρτύριο’, ενώ το ότι δεν βγαίνεις από το σπίτι είναι κάτι ήδη βέβαιο.

Εγώ θα έλεγα επεξεργάσου το στο μυαλό σου και συζήτησε με τη θεραπεύτρια ξανά, μέχρι να αποφασίσεις μέσα σου ποιον δρόμο θα ακολουθήσεις κι αν θα πάρεις την αγωγή. Γιατί οτιδήποτε ξεκινάμε με αρνητισμό κι αμφιβολίες, δεν βγαίνει σε καλό.

[Μερμηγκας]

Πολυ σωστα..αυτο εξηγω κ εγω..οτι αν δεν το δω θετικα δε θα με βοηθησει..τουλαχιστον τωρα δεν εχω καθολου αγχος κ συμπτωματα κ κανω ολη μερα πραγματα.ασχετα αν ειμαι κλεισμενη..προφανως βεβαια αυτο κλεισιμο ειναι προβληματικο κ καταλαβαινω την αγωνια των δικων μου..σε καμια περιπτωση δε θα επιτρεψω να ζω ετσι.ξερω που υπαρχει προβλημα κ εννοεοται θα κανω τα παντα να λυθει..απλα θελω λιγο χρονο να αποφασισω ηρεμα τι να κανω κ οχι να πιεζομαι για φαρμακευτικη αγωγη...προσωπικα θα ηθελα μονη μου με διατροφη και φυτικα προιοντα..αυτο ειναι κατι ομως π απαιτει χρονο...ενω οπως λεει η γιατρος μ με τα φαρμακα σε 2 βδομαδες θα μαι καλυτερα.και καπου εκει μπαινω σε δίλλημα...

[Gravity]

Αν εμπιστεύεσαι την γιατρό να τα πάρεις γιατί όχι.
Εγώ 4 χρόνια το παλεύω χωρίς πολλά φάρμακα μόνο στην αρχή πήρα δυο εβδομάδες ζάναξ,και φυσικά σε πολύ έκτακτες περιπτώσεις που έχω στην τσάντα μου Λεξοτανίλ.Δεν είναι όμως καθόλου εύκολο,το ξέρεις.
Και εγώ έτσι έλεγα στην αρχή δεν θέλω φάρμακα,μόνο ψυχοθεραπεία.Από την άλλη δεν ξέρω και πώς λειτουργούν και τα αντικαταθλιπτικά.Το σκέφτομαι όμως σοβαρά να πάρω και εγώ φάρμακα.Το πρόβλημα μου βέβαια είναι ότι είμαι εξωτερικό και δυσκολεύομαι να βρω Έλληνα ψυχοθεραπευτή.Αλλά σοβαρά θα δοκίμαζα και τα φάρμακα πολλοί αναφέρουν ότι βοηθήθηκαν από αυτά.Και αν είναι να δεις αποτελέσματα σε 2 εβδομάδες ακόμη καλύτερα.:)