Ευερεθιστο εντερο ΣΕΕ

[PenyP]

Άκουσε με.. Μίλησε με γυναικολόγο. Ξέρω περίπτωση που είχε εκεί πόνο και ήταν το θέμα γυναικολογικο.

Θα ξαναπαω!! Ευχαριστω παρα παρα πολυ!

[Αλεξία10]

Ποναω γενικα..κυριως κεντρο..αλλα αλλες στιγμες με πιανει δεξια, αλλες αριστερα. Καποιες μερες πρηζομαι κιολας.

Εγώ πιστεύω 99% ότι θέλεις γυναικολόγο.. Απλά πρέπει να ξέρει τι ακριβώς θα ψάξει..

[PenyP]

Εγώ πιστεύω 99% ότι θέλεις γυναικολόγο.. Απλά πρέπει να ξέρει τι ακριβώς θα ψάξει..

Ευχαριστω πολυ πολυ!!!

[ntinti]

Το ίδιο είχα ακριβώςειχα και εγώ, έκανα γαστροσκοπηση είχε βρει μια γαστριτιδα έκανα θεραπεία αλλά ο πόνος συνεχιζόταν χαμηλά.....Μετά από επανηλημεννες επισκέψεις επέμενα να μου κάνει και μια κολωνοσκοπηση γιατί ήξερα ότι δεν ήταν ψυχολογικό όλο αυτό.Τελικά η καλή μου γυναικολόγος στην τελευταία καισαρική είχε σύραψη δυο έντερα μαζί και έκαναν ελαφριά γωνία η οποία εμπόδιζε την κανονική λειτουργία του....ευτυχώς διορθώθηκε και από τότε βέβαια με ενοχλεί αλλά ξέρω ότι είναι από το ανχος και μόλις ηρεμώ με ξεχνάει.
Αν έχεις οποιαδήποτε αμφιβολία πήγαινε Κάνε και εσυ μια εξέταση πήγαινε και σε γυναικολόγο και αν ολα είναι καλά τότε θα ηρεμήσεις γιατί θα ξέρεις ότι είναι ψυχολογικό.
Όταν αποκλείουμε καμία φορά τα παθολογικά αίτια μετά σταματάνε και τα έντονα συμπτώματα.

[orfeas92]

Καλησπέρα σας. Νομίζω οτι αυτό είναι το topic που έψαχνα.. Είχα γράψει και παλιότερα στο forum. Το 2012 είχα μια αγχώδη διαταραχή και είχε επιδεινωθεί γιατί έψαχνα αρρώστιες στο net κλπ. Τα ξέρετε! Από εκεί και μετά δεν είχα ιδιαίτερο θέμα, αλλά ήξερα οτι το άγχος δεν φεύγει ποτέ και σε περιμένει στη γωνία. Τους τελευταίους 2-3 μήνες, δεν ήμουν καλά. Με έπιασε η καραντίνα σε σημείο που ήθελα να ξεκινήσω πάλι τη δουλειά μου, για πρώτη φορά είχα και μια μικρή αλλεργία και έψαχνα τα συμπτώματα στο net κλπ, και κάπου εκεί άρχισε το γαστρεντερικό μου να μην πηγαίνει καλά... Τα γνωστά φουσκώματα και μικρή δυσπεψία, και από θέμα κενώσεων ενώ είναι μια φορά τη μέρα όπως πάντα και οχι έντονες διάρροιες, το πρόβλημα είναι ότι πολλές φορές λερώνομαι ακούσια(δεν αισθάνομαι την ανάγκη να πάω τουαλέτα). Δηλαδή μπορεί να πάω μια βόλτα και χωρίς να το καταλάβω να έχω λερωθεί, ευτυχώς λίγο και όχι σε σημείο να λερώσω ρούχα, αλλά κάθε 1-2 ώρες έχω καταλήξει να ψάχνω τουαλέτα να καθαριστώ. Έχει συμβεί σε κάποιον - α κάτι παρόμοιο? Θα πάω σε γαστρεντερολόγο και και τελικά θα καταλήξω σίγουρα σε νευρολόγο, αλλά ήθελα να διαβάσω μια κουβέντα να παρηγορηθώ. Δυστυχώς πίνω έναν καφέ το απόγευμα, που τον θεωρώ απαραίτητο και μετά απο αυτό ίσως να είναι πιο έντονο το πρόβλημα.

[Pavlos Tr]

Ναι έχει τύχει και σε μένα αυτό το γεγονός, αλλά όχι πολλές φορές! Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Γενικά εγώ έχω πάει σε γαστρεντερολόγο διότι έχω τα συμπτώματα του ευερέθιστου εντέρου και μου το επιβεβαίωσε. έκανα και κάποιες εξετάσεις βέβαια.

[orfeas92]

Ναι έχει τύχει και σε μένα αυτό το γεγονός, αλλά όχι πολλές φορές! Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Γενικά εγώ έχω πάει σε γαστρεντερολόγο διότι έχω τα συμπτώματα του ευερέθιστου εντέρου και μου το επιβεβαίωσε. έκανα και κάποιες εξετάσεις βέβαια.

Στη δική σου περίπτωση πόσο καιρό σου κράτησε? βελτίωση είδες με φάρμακα? Ευχαριστώ πολύ!

[Pavlos Tr]

Στη δική σου περίπτωση πόσο καιρό σου κράτησε? βελτίωση είδες με φάρμακα? Ευχαριστώ πολύ!

Στη δική μου περίπτωση μου έχει τύχει 2-3 φορές αλλά όχι συνεχόμενα. Μπορεί 1 φορά τον ένα μήνα, 1 φορά τον άλλο. κάπως έτσι!

[proteus]

Χαιρετώ τα πλήθη! Είμαι ο Χρήστος και πάσχω από ΣΕΕ εδώ και μιά δεκαετία. Έχοντας εντρυφήσει στο θέμα, μπορώ να πω μετά βεβαιότητας οτι είναι ψυχοσωματικό. Για μένα όλα άρχισαν όταν πέρασα μιά κρίση στο γάμο μου. Κάθε φορά που αγχωνόμουν, με έπιανε διάρροια. Το αποκορύφωμα ήταν πριν δυόμιση χρόνια. Μέσα σε πέντε μήνες έχασα και του δυο γονείς μου και χώρισα. Τα γεγονότα αυτά ενέτειναν τα συμπτώματα. Η τουαλέτα έγινε ο καλύτερος φίλος μου (ευτυχώς στη δουλειά το γραφείο μου είναι κοντά στις τουαλέτες). Έκτοτε η προσωπική μου ζωή είναι ανύπαρκτη. Βγαίνω από το σπίτι μόνο για να πάω στη δουλειά ή στο σούπερ μάρκετ. Οι φίλοι μου καταλαβαίνουν οτι δε μπορώ να τους ακολουθήσω στις εξόδους τους, αλλά εγώ νιώθω άσχημα και έχω αρχίσει να αραιώνω. Το τραγικό είναι το ερωτικό. Δε μπορώ να βγω ραντεβού με μια κοπέλα, γιατί κάθε λίγο πρέπει να ζητώ συγγνώμη και να τρέχω στην τουαλέτα. Αντιμετωπίζω την ευγενική απόρριψη...
Αρνούμαι να επιτρέψω στο έντερό μου να ρυθμίζει τη ζωή μου. Εχω δοκιμάσει όλες τις φαρμακευτικές θεραπείες με βραχύβια αποτελέσματα. Έχω αλλάξει τη διατροφή μου. Κάνω διαλογισμό. Το τέρας πάντα προσαρμόζεται και ανθίσταται. Όσο είμαι ζωντανός θα συνεχίσω να προσπαθώ...

[ΜΑΝΟΣ 14]

Με το εντερο ειχα προβλημα απο το 2009 εως το 2013.Εντονες διαρροιες πονοι,αιμα και βλεννα.Νοσηλευτηκα στο λοιμωδων για 6 μερες το 2010 γιατι εκανα μεχρι και 40 πυρετο.Η ορθοσκοπηση εδειξε αφθωδη ελκη,και η διαγνωση ηταν λεμφοζιδιακη ορθιτιδα.Δεν θεωρηθηκε ελκωδης κολιτιδα.Εκεινη την εποχη ειχα παρει αρκετη αντιβιωση για αλλο θεμα και θεωρηθηκε οτι αυτο επιδεινωσε την κατασταση.Απο τοτε εκοψα τους καφεδες,ακομα και τωρα πινω ντεκαφεινε,εκοψα τα ενεργειακα ποτα ,και με βελτιωση διατροφης,προβιοτικα,και εναλλαγη duspatalin και ibutin απο το 2014 και μετα υποχωρησε η ιστορια αυτη.Σημερα που και που με ενοχλει,χωρις πονο ομως η σοβαρα ενοχλημα.Στη χειροτερη να παω 3-4 φορες μαζεμενες τουαλετα και μετα τελος.Δεν τολμαω ομως να πιω καφε με καφεινη η ενεργειακο ποτο.Αποφευγω και τα πολυ λιπαρα φαγητα (με κρεμα γαλακτος πχ).Θα συμφωνησω φυσικα οτι το στρες και η κακη ποιοτητα ζωης επιδεινωνουν το προβλημα.Μεγαλη προσοχη στις αντιβιωσεις.Μπορουν πραγματικα να κανουν τεραστια ζημια.

[proteus]

Σε ευχαριστώ Μάνο. Η περίπτωσή μου είναι διαφορετική. Δεν με επηρεάζει τόσο πολύ το τι τρώω, όσο το αν αγχώνομαι. Σα να υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στο νευρικό σύστημα και το γαστρεντερικό.
Καλά λένε κάποιοι πως το έντερο είναι δεύτερος εγκέφαλος

[kostas62]

Σε ευχαριστώ Μάνο. Η περίπτωσή μου είναι διαφορετική. Δεν με επηρεάζει τόσο πολύ το τι τρώω, όσο το αν αγχώνομαι. Σα να υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στο νευρικό σύστημα και το γαστρεντερικό.
Καλά λένε κάποιοι πως το έντερο είναι δεύτερος εγκέφαλος

Μα υπάρχει!
Ο εγκέφαλος συνδέεται άμεσα με το γαστρεντερικο σύστημα, μέσω του πνευμολογαστρικου νευρου.
Άλλωστε και η μεγαλύτερη ποσότητα της σεροτονινης παράγεται στο λεπτό έντερο από το μικροβιωμα που υπάρχει εκεί, και κατόπιν μέσω του κυκλοφορικου μεταφέρεται στον εγκέφαλο.
Για αυτό είναι πολύ σημαντικό να έχομε καλό γαστρεντερικο, ώστε να έχομε και καλή ψυχική υγεία!

[proteus]

Μα υπάρχει!
Ο εγκέφαλος συνδέεται άμεσα με το γαστρεντερικο σύστημα, μέσω του πνευμολογαστρικου νευρου.
Άλλωστε και η μεγαλύτερη ποσότητα της σεροτονινης παράγεται στο λεπτό έντερο από το μικροβιωμα που υπάρχει εκεί, και κατόπιν μέσω του κυκλοφορικου μεταφέρεται στον εγκέφαλο.
Για αυτό είναι πολύ σημαντικό να έχομε καλό γαστρεντερικο, ώστε να έχομε και καλή ψυχική υγεία!

Να και κάτι που απλά υποψιαζόμουν. Σε ευχαριστώ, φίλε Κώστα!
Ατιμο πράγμα το χρόνιο άγχος

[proteus]

Το σώμα έχει μνήμη. Αντιδρά αγχωτικά σε κάτι που στο παρελθόν του προκάλεσε άγχος.

Εδώ και μερικές μέρες δεν έχω ενοχλήσεις από το έντερό μου. Έτσι πήρα το ασανσέρ για να κατέβω από το γραφείο, παρ όλο που δεν το χρησιμοποιώ, λόγω μιας άσχημης εμπειρίας που είχα ως παιδί: πήγα να επισκεφτώ τη γιαγιά μου, η οποία ήταν κουφή. Φεύγοντας πήρα το ασανσέρ. Οι υπόλοιποι ένοικοι είχαν φύγει για τις διακοπές του Αυγούστου και η παλιά πολυκατοικία ήταν άδεια. Στα μισά της διαδρομής το ασανσέρ σταμάτησε απότομα ανάμεσα σε δυο ορόφους. Με έλουσε κρύος ιδρώτας. Ξελαρυγγιάστηκα, μα δεν ανταποκρίθηκε κανείς. Πρέπει να πέρασαν έξι ώρες, όταν η γιαγιά μου αποφάσισε να φορέσει το ακουστικό της για να δει τηλεόραση. Έτσι άκουσε τις φωνές μου και ειδοποίησε την Πυροσβεστική.

Σήμερα επαναλήφθηκε το συμβάν εκείνο, με τη διαφορά οτι φώναξα το φύλακα του κτιρίου, ο οποίος με απεγκλώβισε σε δέκα λεπτά. Ήταν αρκετός χρόνος όμως για να ζωντανέψει μνήμες από εκείνη την αποφράδα ημέρα. Ο νους δεν έδωσε οδηγίες στην υπόφυση να παράγει τεστοστερόνη, το σώμα όμως είχε άλλη άποψη. Έτσι στα μισά της διαδρομής για το σπίτι (μένω 400 μέτρα από το γραφείο) ένιωσα την κοιλιά μου να γουργουρίζει. Τάχυνα το βήμα, μα δεν πρόκαμα. Το μοιραίο συνέβη δέκα μέτρα περίπου πριν από την πόρτα του σπιτιού. Ένιωσα πολύ άσχημα...

Ηθικόν δίδαγμα: Πρέπει να αφουγκράζομαι το σώμα μου, με δεδομένη την ευαισθησία μου στο άγχος. Έχω πλέον συνηθίσει: shit happens!

[Niels]

Καλησπέρα κι από μένα. Κι εγώ όταν αγχώνομαι πηγαίνω συνέχεια τουαλέτα. Ιδίως όταν είναι να ταξιδέψω. Έχω σωθεί όμως με τα προβιοτικα οπότε λίγες μέρες πριν το ταξίδι τα ξεκινάω (πρωί με άδειο στομάχι και μετά δεν τρώω τίποτα για τουλάχιστον μισή ώρα) και όταν φτάνει η ώρα του ταξιδιού είμαι οκ.