Ευερεθιστο εντερο ΣΕΕ - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 10 FirstFirst 1234 ... LastLast
Results 16 to 30 of 139
  1. #16
    Eγω το αντιθετο.Ειμαι δυσκοιλια,πρηζεται η κοιλια μου και ποναω πολυ ,μου εχει τυχει 3 βδομαδες να μην παω τουαλετα! ευτυχως ανακαλυψα τα φυλλα αιγυπτου και με βοηθανε παρα πολυ.Ομως οταν εχω αγχος πηγαινω απο μονη μου τουαλετα χωρις φυλλα αιγυπτου.Αν εχετε σπαστικη κολιτιδα η ευερεθιστο εντερο να κανετε καλη διατροφη και να πινετε πολυ νερο.

  2. #17
    Quote Originally Posted by sevaki119 View Post
    Εγώ έχω να σου πω πως πάσχω και εγώ από ευερέθιστο έντερο εδώ και πολλά χρόνια από το γυμνάσιο που άρχισαν τα πρώτα άγχοι. Αρχικά οι γιατροί μου έλεγαν για δυσκοιλιότητα και τίποτα σοβαρό να παίρνω κάποια φάρμακα και να τρώω κάποιες συγκέκριμενες τροφές για να με βοηθήσουν...Αλλά οι πόνοι συνεχιζόντουσαν. Από πολύ μικρή από το δημοτικό περίπου άρχισα την ομοιοπαθητική καθώς είχα κυστίτιδες και έτσι αποφάσισα να κάνω ομοιοπαθητική και στο έντερο (μπορώ να σου εγγυηθώ ότι η ομοιοπαθητική με έσωσε και με σώζει ακόμη και από μικρό προβλήματα π.χ. συνεχή κούραση). Θα σου πρότεινα να αρχίσεις ομοιοπαθητική. Θα σε σώσει. Όμως πρέπει και εσύ να βοηθήσεις τον εαυτό σου δηλαδή να σταματήσεις να αγχώνεσαι γιατί τότε θα κάνεις πραγματική θεραπεία και σωματικά και ψυχικά. Όταν έλεγξα το άγχος μου τότε ηρέμησαν και οι πόνοι μου. Δεν νομίζω ότι χρειάζεσαι ψυχίατρο νομίζω ότι μπορείς να τα καταφέρεις μόνη σου και η ομοιοπαθητική θα σε βοηθήσει και σε αυτό.
    Στείλε ένα μήνυμα στο [email protected] να τα πούμε πιο αναλυτικά αν θέλεις. Ευχαριστώ

  3. #18
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2013
    Location
    αθηνα
    Posts
    16,721
    Quote Originally Posted by Christine View Post

    Ισως αν τρωγαμε προβιοτικα που κανουν καλο στη ομαλη ρυθμιση του εντερου;;

    Σε γιαουρτι υπαρχουν σιγουρα.
    Αυτη ειναι η σωστη θεραπεια , τα προβιοτικα , υπαρχουν και σε χαπια , σαν συμπληρωματα . Το dicelet ( εγω γιατι το ξερω dicetel ? ) δεν αντιμετωπιζει το προβλημα , αλλα τα συμπτωματα . Συμφωνω με τους προλαλησαντες οτι ειναι θεμα αγχους , ειχα συνδρομο τετοιο , για πολλααααα χρονια , αλλα περασε μονο του , οταν περασε και το αγχος .

  4. #19
    Quote Originally Posted by Macgyver View Post
    Αυτη ειναι η σωστη θεραπεια , τα προβιοτικα , υπαρχουν και σε χαπια , σαν συμπληρωματα . Το dicelet ( εγω γιατι το ξερω dicetel ? ) δεν αντιμετωπιζει το προβλημα , αλλα τα συμπτωματα . Συμφωνω με τους προλαλησαντες οτι ειναι θεμα αγχους , ειχα συνδρομο τετοιο , για πολλααααα χρονια , αλλα περασε μονο του , οταν περασε και το αγχος .

    Ναι είναι το dicetel. πράγματι ανακουφιζει από συμπτώματα αλλά δεν δίνει ολική λύση. Πως το ξεπέρασες;; έκανες κάποια άλλη θεραπεία;

  5. #20
    Quote Originally Posted by Macgyver View Post
    Αυτη ειναι η σωστη θεραπεια , τα προβιοτικα , υπαρχουν και σε χαπια , σαν συμπληρωματα . Το dicelet ( εγω γιατι το ξερω dicetel ? ) δεν αντιμετωπιζει το προβλημα , αλλα τα συμπτωματα . Συμφωνω με τους προλαλησαντες οτι ειναι θεμα αγχους , ειχα συνδρομο τετοιο , για πολλααααα χρονια , αλλα περασε μονο του , οταν περασε και το αγχος .
    ?????hmm?????!!

  6. #21
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2015
    Posts
    3
    Έχω το ίδιο πρόβλημα με σένα Thomdimi και έχει γίνει πολύ έντονο τα 2 τελευταία χρόνια με αυξομειώσεις φυσικά στην συχνότητα. Αυτό τον καιρό είναι πιο συχνό και παρουσιάζεται κυρίως στον εργασιακό μου χώρο όπου και είναι δύσκολο να το αντιμετωπίσω. Τις υπόλοιπες ώρες έχω περιορίσει τις εξόδους μου κατά πολύ και βγαίνω μόνο με πολύ κοντινά μου πρόσωπα που έχω άνεση. Για τον ίδιο λόγο έχω κόψει εδώ και 2 χρόνια τους καφέδες και σχεδόν το τσιγάρο. Πέρσυ στις αρχές του καλοκαιριού ήμουν πολύ χάλια και μεείχε πάρει τόσο από κάτω που δεν ήθελα ούτε να βγαίνω, είχα φτάσει στα όρια και είχα φτάσει σε σημείο να θέλω να παραιτηθώ και να μένω όλη μέρα σπίτι. Το πήρα απόφαση λοιπόν να κάνω κάτι για να απαλλαχτώ από αυτό, αφού αυτό το πρόβλημα μου είχε στερήσει ξαφνικά πολλά πράγματα. Πριν από αυτό, ήμουν πολύ αυθόρμητο άτομο, γύρναγα όλη την μέρα σε δουλεια, σχολή, γυμναστήριο και καφέδες και σπίτι έμπαινα για 10λεπτά, ξεσληκωνα τους πάντες για βόλτες, καφέδες κι εκδρομές και ξαφνικά αποφεύγω οποιονδήποτε μου λέει να πάμε για καφέ ή οπουδήποτε αλλού. Αρχικά έψαξα μήπως είναι κάποιο οργανικό πρόβλημα, έκανα κι εγώ κωλονοσκόπηση και βγήκε καθαρή, οπότε πήγα στο ψυχολογικό και ξεκίνησα συνεδρίες με ψυχολόγο. Βοήθησε πολύ, πήρα τα πάνω μου και έγινα καλύτερα, έβγαινα ξανά (πάντα όμως με το φόβο μην με πιάσει) και ήμουν πιο χαλαρή. Σταμάτησα τις συνεδρίες και ήμουν σταθερή για αρκετό καιρό. Τελευταία όμως άρχισα πάλι να αγχώνομαι με το παραμικρό και το πρόβλημα επέστρεψε. Δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω και μάλιστα πιο δραστικό. Γι αυτό άρχισα να ψάχνω πάλι, δεν δέχομαι ούτε εγώ Thomdimi πως πρέπει να συνεχίσω να ζώ για πάντα με αυτό το πράγμα, μου φαίνεται βέβαια και όνειρο ότι κάποια μέρα θα είναι σαν να μην υπήρξε πότε αυτό το διάστημα και θα γίνω όπως πριν χωρίς να ζω με το φόβο πως θα με ξαναπιάσει (μακάρι να είναι έτσι). Κάπου διάβασα πως λέγεται παθολογικό άγχος (χωρίς να είμαι σίγουρη αφού δεν είμαι γιατρός πως έτσι λέγεται αυτό που έχουμε) και μάλλον χρειάζεται ψυχοθεραπεία. Καλύτερα να πας σε ψυχίατρο και όχι ψυχολόγο (παρ'όλοπου η δικιά μου ήταν πολύυυ μα πολύ καλή) ο ψυχίατρος λογικά κάτι παραπάνω θα ξέρει και μπορεί να σου χορηγήσει και χάπια να χρειαστεί (αν και θα σε συμβούλευα να τα αποφύγεις, καλύτερα να το αντιμετωπίσουμε μόνοι μας για να μην έχουμε κι άλλα μετά). Εγώ ή σε ψυχίατρο θα πάω που ίσως βοηθήσει στην οριστική καταπολέμηση, απλά δεν έχω την διάθεση πάλι από την αρχή να λέω τα σώψυχά μου ή σε κάποια ομάδα που μέσω αναπνοών και άλλων τεχνικών που σε μαθαίνει να το αντιμετωπίζεις όταν σε πιάνει. Τώρα για μόνιμα αποτελέσματα δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω κι αν ξέρει κάποιος ας μας πει κι εμάς!
    Υ.Γ νομίζω η ομοιοπαθητική βοηθάει περισσότερο σε προβλήματα δυσκοιλιότητας κτλ παρά στο δικό μας πρόβλημα. Το δικό μας νομίζω πως είναι καθαρά ψυχολογικό.

  7. #22
    Quote Originally Posted by magda_ View Post
    Έχω το ίδιο πρόβλημα με σένα Thomdimi και έχει γίνει πολύ έντονο τα 2 τελευταία χρόνια με αυξομειώσεις φυσικά στην συχνότητα. Αυτό τον καιρό είναι πιο συχνό και παρουσιάζεται κυρίως στον εργασιακό μου χώρο όπου και είναι δύσκολο να το αντιμετωπίσω. Τις υπόλοιπες ώρες έχω περιορίσει τις εξόδους μου κατά πολύ και βγαίνω μόνο με πολύ κοντινά μου πρόσωπα που έχω άνεση. Για τον ίδιο λόγο έχω κόψει εδώ και 2 χρόνια τους καφέδες και σχεδόν το τσιγάρο. Πέρσυ στις αρχές του καλοκαιριού ήμουν πολύ χάλια και μεείχε πάρει τόσο από κάτω που δεν ήθελα ούτε να βγαίνω, είχα φτάσει στα όρια και είχα φτάσει σε σημείο να θέλω να παραιτηθώ και να μένω όλη μέρα σπίτι. Το πήρα απόφαση λοιπόν να κάνω κάτι για να απαλλαχτώ από αυτό, αφού αυτό το πρόβλημα μου είχε στερήσει ξαφνικά πολλά πράγματα. Πριν από αυτό, ήμουν πολύ αυθόρμητο άτομο, γύρναγα όλη την μέρα σε δουλεια, σχολή, γυμναστήριο και καφέδες και σπίτι έμπαινα για 10λεπτά, ξεσληκωνα τους πάντες για βόλτες, καφέδες κι εκδρομές και ξαφνικά αποφεύγω οποιονδήποτε μου λέει να πάμε για καφέ ή οπουδήποτε αλλού. Αρχικά έψαξα μήπως είναι κάποιο οργανικό πρόβλημα, έκανα κι εγώ κωλονοσκόπηση και βγήκε καθαρή, οπότε πήγα στο ψυχολογικό και ξεκίνησα συνεδρίες με ψυχολόγο. Βοήθησε πολύ, πήρα τα πάνω μου και έγινα καλύτερα, έβγαινα ξανά (πάντα όμως με το φόβο μην με πιάσει) και ήμουν πιο χαλαρή. Σταμάτησα τις συνεδρίες και ήμουν σταθερή για αρκετό καιρό. Τελευταία όμως άρχισα πάλι να αγχώνομαι με το παραμικρό και το πρόβλημα επέστρεψε. Δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω και μάλιστα πιο δραστικό. Γι αυτό άρχισα να ψάχνω πάλι, δεν δέχομαι ούτε εγώ Thomdimi πως πρέπει να συνεχίσω να ζώ για πάντα με αυτό το πράγμα, μου φαίνεται βέβαια και όνειρο ότι κάποια μέρα θα είναι σαν να μην υπήρξε πότε αυτό το διάστημα και θα γίνω όπως πριν χωρίς να ζω με το φόβο πως θα με ξαναπιάσει (μακάρι να είναι έτσι). Κάπου διάβασα πως λέγεται παθολογικό άγχος (χωρίς να είμαι σίγουρη αφού δεν είμαι γιατρός πως έτσι λέγεται αυτό που έχουμε) και μάλλον χρειάζεται ψυχοθεραπεία. Καλύτερα να πας σε ψυχίατρο και όχι ψυχολόγο (παρ'όλοπου η δικιά μου ήταν πολύυυ μα πολύ καλή) ο ψυχίατρος λογικά κάτι παραπάνω θα ξέρει και μπορεί να σου χορηγήσει και χάπια να χρειαστεί (αν και θα σε συμβούλευα να τα αποφύγεις, καλύτερα να το αντιμετωπίσουμε μόνοι μας για να μην έχουμε κι άλλα μετά). Εγώ ή σε ψυχίατρο θα πάω που ίσως βοηθήσει στην οριστική καταπολέμηση, απλά δεν έχω την διάθεση πάλι από την αρχή να λέω τα σώψυχά μου ή σε κάποια ομάδα που μέσω αναπνοών και άλλων τεχνικών που σε μαθαίνει να το αντιμετωπίζεις όταν σε πιάνει. Τώρα για μόνιμα αποτελέσματα δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω κι αν ξέρει κάποιος ας μας πει κι εμάς!
    Υ.Γ νομίζω η ομοιοπαθητική βοηθάει περισσότερο σε προβλήματα δυσκοιλιότητας κτλ παρά στο δικό μας πρόβλημα. Το δικό μας νομίζω πως είναι καθαρά ψυχολογικό.

    Εγω Μαγδα έχει μια βδομάδα που έχω κάνει χρήση του ομοιοπαθητικου φαρμάκου. Έχω πάρει lycopodium και θα περιμένω να δω αποτέλεσμα μέσα σε ένα με ένα μισό μήνα. δεν έχω δει κάποια διαφορά μέχρι στιγμής αλλά μπορώ να πω ότι μέσα μου αρχίζω και ήρεμω πνευματικά και σωματικά και αυτά που έχω να πω τα λέω στα ίσια και δεν τα κρατάω μέσα μου ενώ παλιά ήμουν πολύ διαφορετικός. Όλα θέλουν το χρόνο τους και από εδώ και πέρα κάνω υπομονή. Ήδη πήρα για δοκιμασία κάτι συμπληρώματα προβιοτικων για να δω αν κάνουν δουλειά τώρα έχει δύο μέρες που τα παίρνω αλλά δεν έχω δει αποτελέσματα σοβαρά. Θα τα παίρνω για καμιά βδομάδα να δω αν γίνεται τίποτα. Πάντως όλα θέλουν χρόνο. Πόσο χρονών είσαι σέβη ? Αν θέλεις να το συζητήσουμε κάπως παραπάνω στείλε στο [email protected]

  8. #23
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2015
    Posts
    3
    Κοιτα ακόμα και με τα φαρμακα πολλες φορμες στρωνει το ψυχολογικο..τι εννοω: εγω για να μην αγχωνομαι παίρνω Immodium, μπορεί όμως να ωφείλεται στο ψυχολογικό κομμάτι, δηλαδή επειδή σκέφτομαι πως τώρα ήπια χάπι άρα δεν θα με πιάσει τίποτα, κι όχι τόσο στις ιδιότητες του χαπιού. Πάντως πες μας σε μερικές μέρες αν είδες διαφορά με τα χάπια και αν την πάλεψες σε στρεσογόνες καταστάσεις.

  9. #24
    Quote Originally Posted by magda_ View Post
    Κοιτα ακόμα και με τα φαρμακα πολλες φορμες στρωνει το ψυχολογικο..τι εννοω: εγω για να μην αγχωνομαι παίρνω Immodium, μπορεί όμως να ωφείλεται στο ψυχολογικό κομμάτι, δηλαδή επειδή σκέφτομαι πως τώρα ήπια χάπι άρα δεν θα με πιάσει τίποτα, κι όχι τόσο στις ιδιότητες του χαπιού. Πάντως πες μας σε μερικές μέρες αν είδες διαφορά με τα χάπια και αν την πάλεψες σε στρεσογόνες καταστάσεις.
    Θα σου πω σίγουρα αν βρω κάποια λύση. εμένα το μεγάλο πρόβλημα μου είναι το έξω. Όταν βγω έξω με φίλους η την κοπέλα μου θα με πιάσει. Όταν δω πολύ κόσμο το ένα με πιάνει να πάω τουαλέτα, δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αλλά προσπαθώ να το ψάξω!!! Σίγουρα θα σας πω αποτέλεσματα

  10. #25
    Quote Originally Posted by Thomdimi View Post
    Καλησπέρα παιδιά ίσως να προυοαρχει ένα παρόμοιο ποστ αλλά έχω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζω εδώ και 6 χρόνια. Πριν χρόνια όταν ήμουν Τρίτη λυκείου λίγο πριν τις πανελλήνιες με έπιασε ένας έντονος πόνος στη κοιλιά και για μα ανακούφιστω υπήρχε ανάγκη αφοδευσης. Με έπιανε συχνά την ώρα που είχα μάθημα στο σχολείο και πάνω στη ταραχη μου αναηκαζομουν να φύγω από το σχολείο. Πήγα σε γαστρεντερολογο και μου διεγνωσε ότι Πάσχω από σύνδρομο ευερεθιστου εντέρου. Να μην τα πολυλογω, ακολούθησα δίαιτες, έπαιρνα διαφορά φάρμακα αφού είχα φτάσει σε σημείο να μην βγαίνω από το σπίτι γιατί με είχε κύριεψει ο φόβος μην με πιάσει τίποτα την ώρα που είμαι έξω. εν τέλει μειώθηκαν κάπως τα συμπτώματα αλλά δεν είδα οριστική λύση. Άρχισα να ζω με αυτό και και συνιθησα να ζω ετσι. Καταλάβαινα ότι με πήγαινε πίσω στη ζωή μου και δεν μπορούσα να απολαύσω ούτε έναν καφέ με παρέα γιατί ήμουν υπό το φόβο της αποτομης αισθησης αφοδευσης αλλά ούτε και να δώσω χαρά στους περιγυρους μου αλλά ούτε στον ίδιο μου τον εαυτό. Ας μην τα πολυλογω μετά από 6 χρόνια έλαβα την απόφαση να ξαναπάω σε γαστρεντερολογο και να ξεκινήσω από το 0. Πήγα σε γαστρεντερολογο κάναμε τις απαραίτητες εξετάσεις αίματος μέχρι και κωλονοσκοπηση και με βρήκε καθαρό. Τώρα παίρνω κάτι χάπια dicelet δύο την ημέρα. Ο γιατρός μου είπε ότι οργανικά δεν έχω κάποιο πρόβλημα ούτε με πειράζει κάποια τροφή. Επομένως καταλήγω στο συμπέρασμα ότι είναι καθαρά ψυχολογικό. Έχω παρατηρήσει τον εαυτό μου να μου έρχεται να πάω τουαλέτα όταν μου μιλάει κάποιος ( γλώσσοδιαρροια) και ενώ δεν με ενδιαφέρει αυτό που λέει κάθομαι και τον ακούω για λόγους ευγένειας, 2) όταν αναμένω για να κάνω κάτι για παράδειγμα όταν είμαι σε μια τράπεζα και περιμένω να πληρώσω έναν λογαριασμό η κάτι και έχει πολύ κόσμο πριν από εμένα. 3) όταν είναι να βγω ένα ραντεβού η να πάω για καφέ με κάποιον τον οποίο δεν είμαστε τόσο συχνά μαζί για παράδειγμα έναν μακρινό συγγενή που ήρθε για διακοπές και βγήκαμε για καφέ.

    Θέλω να θέσω κάποια ερωτήματα.
    1) τι πιστεύετε ότι παθαίνω και μου συμβαίνει αυτό; Άγχος στρες μαλακινση στον εγκέφαλο;
    2) υπάρχει πλήρη αντιμετώπιση;
    3) υπάρχουν άλλα άτομα οι οποίοι πάσχουν από το ίδιο πράγμα; ( θα ήθελα αν θέλουν να έρθουν σε επικοινωνία μαζί μου στο ([email protected])
    4) τώρα τελευταία σκέφτομαι να πάω σε ψυχίατρο. Ποια είναι η άποψη σας;

    Ευχαριστώ πολύ για την κατανόηση και μου ενδιαφέρουν οι απαντήσεις σας
    διαβάστε ξανά το ποστ για όσους δεν το έχουν δει ευχαριστώ

  11. #26
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2007
    Posts
    337
    Πηγα στο φαρμακειο, εξηγησα την κατασταση και μου εδωσαν ενα κουτι με 10 καψουλες που περιεχουν 4 ειδη προβιοτικων. Λεγεται lactolevure εαν δεν κανω καποιο λαθος.
    Υποτιθεται ρυθμιζει την ομαλη λειτουργία του εντερου, αλλα παρολο που ξεκινησα να παιρνω μια καψουλα καθε μερα εδω και μια βδομαδα, παλι με εχουν στρεσαρει Κάποιες συμπεριφορες αλλοπροσαλλες συγγενών και παλι μ επιασε.
    Εχω ξεμεινει και απο τα imodium. Μ αυτα σταματουσε.
    Το θεμα ειναι φοβάμαι μηπως χειροτερεψει το συνδρομο.....
    Εχουμε εδω στην επαρχια κινητη μοναδα ψυχ υγειας και ειναι μεσα και ενας πολυ καλος ψυχιατρος απο ο,τι εχω ακουσει...κσι μαλιστα δωρεαν. Αλλα συνεχεια το αναβαλλω....

  12. #27
    Quote Originally Posted by Christine View Post
    Πηγα στο φαρμακειο, εξηγησα την κατασταση και μου εδωσαν ενα κουτι με 10 καψουλες που περιεχουν 4 ειδη προβιοτικων. Λεγεται lactolevure εαν δεν κανω καποιο λαθος.
    Υποτιθεται ρυθμιζει την ομαλη λειτουργία του εντερου, αλλα παρολο που ξεκινησα να παιρνω μια καψουλα καθε μερα εδω και μια βδομαδα, παλι με εχουν στρεσαρει Κάποιες συμπεριφορες αλλοπροσαλλες συγγενών και παλι μ επιασε.
    Εχω ξεμεινει και απο τα imodium. Μ αυτα σταματουσε.
    Το θεμα ειναι φοβάμαι μηπως χειροτερεψει το συνδρομο.....
    Εχουμε εδω στην επαρχια κινητη μοναδα ψυχ υγειας και ειναι μεσα και ενας πολυ καλος ψυχιατρος απο ο,τι εχω ακουσει...κσι μαλιστα δωρεαν. Αλλα συνεχεια το αναβαλλω....

    Πήρα και εγώ Χριστίνα προβιοτικα της power health για κάνα 3ημερο αλλά δεν είδα καμία αλλαγή και έτσι τα άφησα. Εκτός και αν αυτή η αλλαγή έρχεται μετά από 1_2_3 βδομάδες. Εγώ Χριστίνα κάνω ήδη ομοιοπαθητικη. ... Δεν έχω δει κάποια βελτίωση στο συγκεκριμένο θέμα αλλά... Ήδη βλέπω αλλαγές στον εαυτό μου σου την προτείνω ανεπιφύλακτα.

  13. #28
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2007
    Posts
    337
    Μονο για ενα τριημερο τα πηρες;; μπορει να χρειαζονται εως κ ενα μηνα μεχρι να εχουν θετικα αποτέλεσματα.
    Εγω θα παρω κ αλλο κουτι μολις μου τελειωσουν.

  14. #29
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2015
    Posts
    12
    Quote Originally Posted by Thomdimi View Post
    Καλησπέρα παιδιά ίσως να προυοαρχει ένα παρόμοιο ποστ αλλά έχω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζω εδώ και 6 χρόνια. Πριν χρόνια όταν ήμουν Τρίτη λυκείου λίγο πριν τις πανελλήνιες με έπιασε ένας έντονος πόνος στη κοιλιά και για μα ανακούφιστω υπήρχε ανάγκη αφοδευσης. Με έπιανε συχνά την ώρα που είχα μάθημα στο σχολείο και πάνω στη ταραχη μου αναηκαζομουν να φύγω από το σχολείο. Πήγα σε γαστρεντερολογο και μου διεγνωσε ότι Πάσχω από σύνδρομο ευερεθιστου εντέρου. Να μην τα πολυλογω, ακολούθησα δίαιτες, έπαιρνα διαφορά φάρμακα αφού είχα φτάσει σε σημείο να μην βγαίνω από το σπίτι γιατί με είχε κύριεψει ο φόβος μην με πιάσει τίποτα την ώρα που είμαι έξω. εν τέλει μειώθηκαν κάπως τα συμπτώματα αλλά δεν είδα οριστική λύση. Άρχισα να ζω με αυτό και και συνιθησα να ζω ετσι. Καταλάβαινα ότι με πήγαινε πίσω στη ζωή μου και δεν μπορούσα να απολαύσω ούτε έναν καφέ με παρέα γιατί ήμουν υπό το φόβο της αποτομης αισθησης αφοδευσης αλλά ούτε και να δώσω χαρά στους περιγυρους μου αλλά ούτε στον ίδιο μου τον εαυτό. Ας μην τα πολυλογω μετά από 6 χρόνια έλαβα την απόφαση να ξαναπάω σε γαστρεντερολογο και να ξεκινήσω από το 0. Πήγα σε γαστρεντερολογο κάναμε τις απαραίτητες εξετάσεις αίματος μέχρι και κωλονοσκοπηση και με βρήκε καθαρό. Τώρα παίρνω κάτι χάπια dicelet δύο την ημέρα. Ο γιατρός μου είπε ότι οργανικά δεν έχω κάποιο πρόβλημα ούτε με πειράζει κάποια τροφή. Επομένως καταλήγω στο συμπέρασμα ότι είναι καθαρά ψυχολογικό. Έχω παρατηρήσει τον εαυτό μου να μου έρχεται να πάω τουαλέτα όταν μου μιλάει κάποιος ( γλώσσοδιαρροια) και ενώ δεν με ενδιαφέρει αυτό που λέει κάθομαι και τον ακούω για λόγους ευγένειας, 2) όταν αναμένω για να κάνω κάτι για παράδειγμα όταν είμαι σε μια τράπεζα και περιμένω να πληρώσω έναν λογαριασμό η κάτι και έχει πολύ κόσμο πριν από εμένα. 3) όταν είναι να βγω ένα ραντεβού η να πάω για καφέ με κάποιον τον οποίο δεν είμαστε τόσο συχνά μαζί για παράδειγμα έναν μακρινό συγγενή που ήρθε για διακοπές και βγήκαμε για καφέ.

    Θέλω να θέσω κάποια ερωτήματα.
    1) τι πιστεύετε ότι παθαίνω και μου συμβαίνει αυτό; Άγχος στρες μαλακινση στον εγκέφαλο;
    2) υπάρχει πλήρη αντιμετώπιση;
    3) υπάρχουν άλλα άτομα οι οποίοι πάσχουν από το ίδιο πράγμα; ( θα ήθελα αν θέλουν να έρθουν σε επικοινωνία μαζί μου στο ([email protected])
    4) τώρα τελευταία σκέφτομαι να πάω σε ψυχίατρο. Ποια είναι η άποψη σας;

    Ευχαριστώ πολύ για την κατανόηση και μου ενδιαφέρουν οι απαντήσεις σας
    Μία από τα ίδια ρε φίλε. Ειλικρινά. Σου καταστρέφει τη ζωή αυτό το πράγμα. Και δεν ξέρεις και που να πας για βοήθεια. Σε ψυχολόγο; Σε ψυχίατρο; Σε παθολόγο; Σε ομοιοπαθητικό; Πάει να σπάσει το κεφάλι μου με αυτό το πράγμα, αλήθεια σου λέω. Και σε νιώθω full σε αυτά που λες. Ώρες ώρες νιώθω σαν όλο αυτό να είναι καταπιεσμένα συναισθήματα και να προσπαθεί να εκτονωθεί ο οργανισμός έτσι, με αυτόν τον τρόπο. Μακάρι να βρεθεί κάποια λύση σε αυτό το θέμα. Έχουμε αυτό, έχουμε και τα ψυχολογικά μας, και νιώθω τόσο αβοήθητος πλέον. Σαν να δίνεις μάχη με τον ίδιο σου τον εαυτό και τα συναισθήματά σου.

  15. #30
    Quote Originally Posted by Apos View Post
    Μία από τα ίδια ρε φίλε. Ειλικρινά. Σου καταστρέφει τη ζωή αυτό το πράγμα. Και δεν ξέρεις και που να πας για βοήθεια. Σε ψυχολόγο; Σε ψυχίατρο; Σε παθολόγο; Σε ομοιοπαθητικό; Πάει να σπάσει το κεφάλι μου με αυτό το πράγμα, αλήθεια σου λέω. Και σε νιώθω full σε αυτά που λες. Ώρες ώρες νιώθω σαν όλο αυτό να είναι καταπιεσμένα συναισθήματα και να προσπαθεί να εκτονωθεί ο οργανισμός έτσι, με αυτόν τον τρόπο. Μακάρι να βρεθεί κάποια λύση σε αυτό το θέμα. Έχουμε αυτό, έχουμε και τα ψυχολογικά μας, και νιώθω τόσο αβοήθητος πλέον. Σαν να δίνεις μάχη με τον ίδιο σου τον εαυτό και τα συναισθήματά σου.
    Φίλε μου αυτό που λες είναι. δεν ξέρω τι χαρακτήρας είναι. Αλλά ο οργανισμός σου στην προσπάθεια του να σε προστατεύσει από κάτι πιο σοβαρό όπως καρδιά η έμφραγμα η ή σε δημιουργεί αυτό. Και όλα αυτά ξεκινούν από το χαρακτήρα σου θέλεις γιατί είσαι στενοχωρο άτομο ? Θέλεις γιατί έχεις νεύρα θυμό ? Και εγώ δεν ξέρω. Ακολουθείς πάντως καμία θεραπεία κάτι ω? Έχεις καιρό αυτό το πρόβλημα ? Έχεις πάει σε γιατρό ?

Page 2 of 10 FirstFirst 1234 ... LastLast

Similar Threads

  1. ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΕΡΟ
    By στελιος66 in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 1
    Last Post: 09-05-2014, 23:38
  2. Ευερέθιστο έντερο
    By Νελ in forum Χρόνιος Πόνος, Ψυχολογία Ασθένειας/Υγείας
    Replies: 20
    Last Post: 04-05-2014, 17:36
  3. αγχοσ κ ευερεθιστο εντερο
    By afroxilanthi in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 39
    Last Post: 19-03-2014, 19:28

Tags for this Thread

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •