Καλησπέρα! Είμαι 24 χρονών φοιτήτρια, μένω στο πατρικό μου με τους γονείς μου και την μικρότερη αδερφή μου ... Γενικά πάντα ήμουν πολύ αγχώδης και σαν πρώτο παιδί πιο φοβισμένο και μπερδεμένο. Οι γονείς μου δεν με άφηναν να πάρω αποφάσεις και με είχαν πολύ κοντά με αποτέλεσμα να είμαι και ντροπαλή και να μην έχω παρέες. Τώρα σαν φοιτήτρια είναι καλύτερα αλλά αισθάνομαι ότι ακόμα δε μπορώ να διεκδικήσω πράγματα. Με όλες μου τις επιλογές έχουν πρόβλημα και τις κατακρίνουν και όταν λέω ότι είναι δικό μου θέμα κόβουν τη μουρμούρα και κάνουν το άλλο που πεισμωνουν και κοιτάνε περίεργα για λίγο μέχρι να τους περάσει. Με έχουν κουράσει πάρα πολύ θέλουν να ξέρουν τα πάντα ....επεμβαίνουν με τρόπο στις σχέσεις μου και τς κάνουν κακό. Τελευταία είμαι με κάποιον αλλά αυτή τη φορά αν και το έχουν υποψιαστεί δεν το έχω παραδεχτεί και δεν έχω πει τίποτα ούτε έχω δώσει έξω δικαιώματα και η σχέση μου προχωράει πολύ καλύτερα. αλλά και πάλι εξακολουθούν να με κρατάνε πίσω από πολλά πράγματα επειδή αυτοί έχουν τις φοβίες τους σαν γονείς.