η καταρα του καλου παιδιου

[αλεξανδρος_77]

Στα ψυχιατρεία και στους ψυχολόγους καταφεύγουν, ως επί το πλείστον, οι καλοί άνθρωποι. Γιατί άραγε?

1)γιατι αρνουνται να δεχτουν την αληθεια
2)αρνουνται να αντιμετωπισουν τον εαυτο τους
3)εμειναν μονοι ακομα κ αν βρισκονται μεσα σε κοσμο
4)δεν υποστηριζουν τον εαυτο τους αλλα οσουν διαφωνουν με αυτους
5)φοβουνται να πλησιασουν οσους θελουν
6)δεν εχουν εμπιστοσυνη σε τιποτα

εκτος αυτοι με τα τοσα ψυχολογικα που εχει κοσμος κ κοσμακης λογο της μοναξιας που υπαρχει στο πλανιτη να σαι σιγουρος οτι τα γραφεια των ψυχολογων θα ναι τοσο γεματα που δε θα τους ενδιαφερει καν αν θα ρθουν κ αλλοι οταν εισαι μονος αβοηθητος
κ το εχεις τερματησει χωρις να μιλας εκει μονο ενα μαυρο τοπιο βλεπεις μπροστα σου.

[ioannis2]

περαστικός, συμφωνώ μαζί σου.
Ο καλός στο τέλος θα μισηθεί από τους πάντες και θα ζήσει στην μοναξιά και στο περιθώριο.
Καλός δεν είναι πάντα αυτός που παραμελεί τον εαυτό του. Ο καλός μπορεί να ειναι ενας δημιουργικός, δραστήριος επαγγελματίας, επιστήμονας, έντιμος όμως, ειλικρινής, πράος που αρέσκεται να βοηθά κάνοντας χατήρια, υποχωρήσεις και βοηθώντας όποιον νομίζει πως χρειάζεται βοήθεια. Αυτά τα τελευταία ειναι που τον τρώνε. Επειδή τα χατήρια και οι βοήθειες δεν έχουν ως ανταπόκριση το ευχαριστώ αλλά την εκμετάλλευση. Νομίζει πως κερδίζει φιλίες κι εκτίμηση, όμως οι αλλοι τον καταλαβαν ότι ειναι εύκολος. Τα χατηρια και τις βοηθειες θα επακολουθήσουν τα ψεματα και η εξαπάτηση εις βάρος του, ακόμα δε και οι κοροιδείες, άρα η εκμετάλλευση. Πίσω από τη ραχη τους η δυσφήμηση και οι συκοφαντίες. Όλοι αυτοι ούτε κατά διάνοια να συναναστραφούν μαζι του εκτός όσο αυτο επιβαλλει η εκμετάλλευση του. Επειδή ειναι και ευαισθητος και πονά στην αδικία, αλλά και αντιδραστικός, με το που θα προσγειωθεί, θα αρχίσει να αντιδρα. Τότε δημιουργούνται οι έχθρες και οι αντιπάθειες. Δυστυχώς δεν μπορει να αλλάξει τον τροπο ζωης στον οποίο συνήθισε να ζει για χρόνια. Είναι ήδη μόνος. Θα γίνει τελικά ένας που μισα τους πάντες φορτωμένος με απωθημένα.

[imagine]

Το να παραχωρείς τα προνόμιά σου σε άλλους δεν είναι καλοσύνη, είναι βλακεία, αδυναμία, έλλειψη αυτοπεποίθησης, έλλειψη αποδοχής εαυτού.. όπως θες πες το.

Καλός δεν είναι αυτός που αποσιωπά τα αισθήματά του για να μην πληγώσει και να μη δεχτεί κριτική... καλός είναι αυτός που τα εκδηλώνει με ευγένεια χωρίς να προσπαθεί να μειώσει τους συνανθρώπους του.

Καλός δεν είναι αυτός που δε λέει όχι. Σκέτο θύμα είναι, με πολύ κακή ψυχολογία.

Όλο αυτό που περιγράφεται εδώ δεν είναι καλοσύνη. Ψυχολογικό θεματάκι με τον εαυτό μας έχουμε.

(δεν ξέρω αν έχει ήδη καλυφθεί, δε διάβασα απαντήσεις, δεν προλαβαίνω, δυστυχώς...)

[elis]

ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΟΛΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΦΤΑΝΕΙ

[Deleted240217a]

Περαστικέ και Ιωάννη σε γενικές γραμμές έχετε δίκιο, αν και ο τρόπος σου περαστικέ δεν μ'αρέσει. (Οι καλοί είναι όντως καλοί, δεν το παίζουνε, καλό θα ήταν να το αναγνωρίσεις αυτό). Είμαι κι εγώ ένα τέτοιο θύμα αφού είμαι καλή με τους άλλους, και οι άλλοι το εκμεταλλεύονται, γι'αυτό άνοιξα και θέμα, τώρα τα διάβασα.

[Guest17012017]

Δείχνεις ότι είσαι αθώα και "καλη" pillow(δεν το λεω περιπαιχτικα), απλά πιστευω οτι ειναι κριμα καποιος ανθρωπος να θυσιαζεται συνεχεια για ανθρωπους που απλα δεν αξιζει...Δεν μπορείς καθε αδικια που σου κανουν οι αλλοι να την βαζει απλα σε ενα κουτακι στο πισω μερος του μυαλου σου και να ξαναβοηθας οποτε σε χρειαζονται για να σε εγκαταλειψουν ξανα οποτε βολευτουν...Συμβαινει πολυ συχνα, δεν μπορεις να το αρνηθεις...

[elis]

ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΩ ΠΕΡΑΤΗΚΑ ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΧΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΟΛΑ ΟΜΩΣ ΛΕΦΤΑ ΕΞΟΥΣΙΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝΕ ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ

[elis]

https://www.youtube.com/watch?v=1zk0ToEA8sY

[Deleted240217a]

Δείχνεις ότι είσαι αθώα και "καλη" pillow(δεν το λεω περιπαιχτικα), απλά πιστευω οτι ειναι κριμα καποιος ανθρωπος να θυσιαζεται συνεχεια για ανθρωπους που απλα δεν αξιζει...Δεν μπορείς καθε αδικια που σου κανουν οι αλλοι να την βαζει απλα σε ενα κουτακι στο πισω μερος του μυαλου σου και να ξαναβοηθας οποτε σε χρειαζονται για να σε εγκαταλειψουν ξανα οποτε βολευτουν...Συμβαινει πολυ συχνα, δεν μπορεις να το αρνηθεις...

Περαστικέ το ξέρω ότι δεν αξίζουν οι άλλοι, αλλά κάθε φορά που κάνω παρέα μαζί τους το ξεχνάω για να αισθάνομαι καλά. Και ναι, θυσιάζομαι όχι βοηθώντας τους άλλους, αλλά επειδή με προδίδουν, επειδή νιώθουν ότι μου κάνουν χάρη που με κάνουνε παρέα, επειδή τους ανοίγομαι και το εκμεταλλεύονται, επειδή με εκμεταλλεύονται γενικότερα.......Αλλά και τι να κάνω κιόλας, μπρος γκρεμός και πίσω ρεύμα, δηλαδή είτε με κάνουν παρέα για να με εκμεταλλευτούν, είτε δεν με κάνουν καθόλου, οπότε τι κάνω;

Έλις,............λάικ

[imagine]

Οι άλλοι δεν είναι ένα μάτσο κακών που δεν αξίζουν. Εμείς υποτιμώντας τον εαυτό μας και βάζοντάς τον σε κατώτερη θέση τους οδηγούμε να μας φερθούν με τον ίδιο τρόπο- σαν κατώτερους. Τοποθετούμαστε χαμηλότερα.

Καλό είναι να φερόμαστε στον εαυτό μας με τον ίδιο -τουλάχιστον- τρόπο που φερόμαστε σε τρίτους.

[Deleted240217a]

Οι άλλοι δεν είναι ένα μάτσο κακών που δεν αξίζουν. Εμείς υποτιμώντας τον εαυτό μας και βάζοντάς τον σε κατώτερη θέση τους οδηγούμε να μας φερθούν με τον ίδιο τρόπο- σαν κατώτερους. Τοποθετούμαστε χαμηλότερα.

Καλό είναι να φερόμαστε στον εαυτό μας με τον ίδιο -τουλάχιστον- τρόπο που φερόμαστε σε τρίτους.

Μακάρι να είναι έτσι όπως τα λες και να λυθεί το πρόβλημα, έστω και με ψυχοθεραπεία. Αλλά αν δεν είναι έτσι; Και εσύ τα λες με διάθεση να βοηθήσεις ή να κριτικάρεις; Θέλω να πιστεύω ότι έχεις δίκιο, μακάρι δηλαδή. :)
Ξέρεις και τι άλλο; Ακόμα και αν είναι αλήθεια αυτά που λες, ίσως φοβάμαι, ότι αν πιστέψω πχ στον εαυτό μου και δεν τον υποτιμώ και βρω και σχέση και κάνω νορμάλ σχέσεις και όλα, ότι άμα πάνε όλα τόσο καλά, θα μου συμβεί κάτι πολύ κακό, δηλαδή τόσα χρόνια υποφέρω όσο δεν πάει από την συμπεριφορά των άλλων αλλά δεν μου 'χει συμβεί ποτέ κάτι πάρα πολύ κακό εκτός από την ασθένειά μου, που μου συνέβη όταν ήμουν πολύ μικρή. Ίσως φοβάμαι κιόλας μην πάθουν κακό οι δικοί μου και θέλω να κρατάω μια ισορροπία, γιατί όλα δεν μπορούμε να τα 'χουμε. Βέβαια τόσα χρόνια που ζω έτσι τι κατάλαβα, απλά δεν θέλω να πάθουν κάτι οι δικοί μου άνθρωποι για να περνάω εγώ καλά.....

[imagine]

Δεν θέλω να κριτικάρω- τραστ μι. Το 'χω ζήσει, γι αυτό μιλάω σε α' πληθυντικό. Όταν άρχισα να λέω "όχι", όταν άρχισα να σέβομαι τον εαυτό μου, άρχισαν να με υπολογίζουν οι γύρω μου.

[elis]

Οι άλλοι δεν είναι ένα μάτσο κακών που δεν αξίζουν. Εμείς υποτιμώντας τον εαυτό μας και βάζοντάς τον σε κατώτερη θέση τους οδηγούμε να μας φερθούν με τον ίδιο τρόπο- σαν κατώτερους. Τοποθετούμαστε χαμηλότερα.

Καλό είναι να φερόμαστε στον εαυτό μας με τον ίδιο -τουλάχιστον- τρόπο που φερόμαστε σε τρίτους.

ΑΜΑ ΣΑΣ ΦΕΡΘΩ ΟΠΩΣ ΦΕΡΟΜΑΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΣΑΣ ΣΚΟΤΩΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΗΓΟΥΜΑΣΤΕ

[Deleted240217a]

Δεν θέλω να κριτικάρω- τραστ μι. Το 'χω ζήσει, γι αυτό μιλάω σε α' πληθυντικό. Όταν άρχισα να λέω "όχι", όταν άρχισα να σέβομαι τον εαυτό μου, άρχισαν να με υπολογίζουν οι γύρω μου.

Imagine αν και με πείραξαν λίγο τα λόγια σου ειδικά στο πρώτο σου ποστ σε αυτή τη σελίδα, στο δεύτερο θα συμφωνήσω μαζί σου αφού λες ότι όταν άρχισες να λες όχι και να σέβεσαι τον εαυτό σου άρχισαν να σε υπολογίζουν οι γύρω σου, έγραψα και κάτι άλλα στο προηγούμενο ποστ μου, δεν ξέρω αν τα είδες.......Εμένα μου φέρονται όλοι με τον χειρότερο τρόπο, κοιτάνε να με εκμεταλλευτούν, να με κοροιδέψουν ή να με απορρίψουν. Και εγώ δεν μιλάω όμως, γιατί δεν έχω το θάρρος. Μπορείς να μου πεις περισσότερες λεπτομέρειες για το πως να σέβομαι τον εαυτό μου; Χάρες γενικά δεν μου ζητάνε και όταν (σπάνια) μου ζητάνε, λέω και όχι, αλλά αν με πιέσουν τις κάνω.

[imagine]

Ανάποδα elis. Να φέρεσαι στον εαυτό σου όπως φέρεσαι στους άλλους- όχι χειρότερα.