Εμμονη με αντρα-η ψυχη μου ποναει

[elis]

Κι εγω με την αγωγη δε συμφωνω σα παλιοσ ασθενησ που τα χω δοκιμασει ολα

[Gallowdance]

Πάντως θα συμφωνήσω κι εγώ με την Παυλίνα σε αυτό που λέει, δηλαδή θα πρέπει η θεραπεία σου να στηριχθεί περισσότερο στις διαπροσωπικές συζητήσεις σας, να ανοίγεσαι περισσότερο και να μιλάς, παρά στα φάρμακα. Νομίζω ότι πρέπει να έχεις επαφή με έναν άνθρωπο να πεις το πρόβλημά σου και να σου δίνει εναλλακτικές λύσεις παρά 10 ψυχοφάρμακα την ημέρα.

[Macgyver]

Πάντως θα συμφωνήσω κι εγώ με την Παυλίνα σε αυτό που λέει, δηλαδή θα πρέπει η θεραπεία σου να στηριχθεί περισσότερο στις διαπροσωπικές συζητήσεις σας, να ανοίγεσαι περισσότερο και να μιλάς, παρά στα φάρμακα. Νομίζω ότι πρέπει να έχεις επαφή με έναν άνθρωπο να πεις το πρόβλημά σου και να σου δίνει εναλλακτικές λύσεις παρά 10 ψυχοφάρμακα την ημέρα.

Ετσι ειναι , συμφωνω με αμφοτερες , δεν υπαρχει υποκαταστατο των διαπροσωπικων σχεσεων , τα χαπια , αντε να κανουν ενα 20-30% max της δουλειας , αν δεν βαλεις εσυ το χερακι σου , δεν θα το κανει κανεις για σενα ..........................................ειμα ι βετερανος καταθλιπτικος , ξερω τι λεω..........

[mpoufos]

loneysoul οσα φαρμακα και να παρεις εαν δεν παρεις την κατασταση στα χερια σου, ο χρονος θα περναει και εσυ θα μενεις στην ουσια στασιμη. Να γινεις δυνατη και αποφασιστικη. Παρτο αποφαση οτι με αυτον τον ανθρωπο δεν προκειται ΠΟΤΕ να ειστε μαζι. Ο μονος τροπος να σπασεις τον δεσμο που τον ενωνει με σενα, ειναι να κοψεις καθε εποικινωνια και επαφη μαζι του.
Κανε ο,τι χρειαστει για να το πετυχεις αυτο. Απενεργοποιησε το κινητο σου και δωσε το σε μια φιλη σου, ωστε να μην μπαινεις στον πειρασμο να του τηλεφωνησεις αλλα και ουτε να ξεροσταλιαζεις με τη σκεψη οτι μπορει να σου τηλεφωνησει αυτος. Σταματα να πηγαινεις σε μερη που υπαρχει πιθανοτητα να τον συναντησεις.Ακομα και εαν τον δεις καπου τυχαια, στρεψε το κεφαλη σου αλλου και μην τον κοιτας. Σταματα να ρωτας φιλους και γνωστους αν τον ειδανε, που ητανε, με ποιους κανει παρεα.
Οσο προσπαθεις να τον ξανακερδισεις χανεις την υγεια σου, τον χρονο σου και την ευκαιρια να γνωρισεις κατι αλλο πιο ωραιο και αληθινο. Σε παρακαλω, πιστεψε οτι σου αξιζει κατι πολυ καλυτερο και παρτο αποφαση να βαλεις επιτελους ενα ΤΕΛΟΣ.

[mpoufos]

Στην αρχη, τις πρωτες μερες, ναι μπορει να ειναι δυσκολο, οσο ομως περναει ο καιρος χωρις να εχεις ΚΑΜΙΑ επαφη μαζι του, θα δεις οτι ο πονος σου θα μαλακωνει. Καθε μερα που θα περναει χωρις να του μιλησεις ή να τον δεις θα ειναι μια νικη για σενα. Κανε ο,τι πιστευεις οτι θα σου δωσει στηριγμα σε αυτη σου την προσπαθεια. Μιλα με τις φιλες σου, με την οικογενεια σου, με ψυχολογο, πηγαινε ενα ταξιδι. Οτιδηποτε αρκει να μην εχεις επαφη μαζι του.
Παρε ενα ημερολογιο και βαζε ενα Χ σε καθε μερα που περναει χωρις να τον βλεπεις και να του μιλας. Σε λιγο διαστημα, η μια μερα, θα γινει μια βδομαδα, δεκα μερες, ενας μηνας και πιστεψε με, οτι μερα με τη μερα θα νιωθεις καλυτερα. Ξεκινα ΣΗΜΕΡΑ κιολας.

[lonelysoul]

Στην αρχη, τις πρωτες μερες, ναι μπορει να ειναι δυσκολο, οσο ομως περναει ο καιρος χωρις να εχεις ΚΑΜΙΑ επαφη μαζι του, θα δεις οτι ο πονος σου θα μαλακωνει. Καθε μερα που θα περναει χωρις να του μιλησεις ή να τον δεις θα ειναι μια νικη για σενα. Κανε ο,τι πιστευεις οτι θα σου δωσει στηριγμα σε αυτη σου την προσπαθεια. Μιλα με τις φιλες σου, με την οικογενεια σου, με ψυχολογο, πηγαινε ενα ταξιδι. Οτιδηποτε αρκει να μην εχεις επαφη μαζι του.
Παρε ενα ημερολογιο και βαζε ενα Χ σε καθε μερα που περναει χωρις να τον βλεπεις και να του μιλας. Σε λιγο διαστημα, η μια μερα, θα γινει μια βδομαδα, δεκα μερες, ενας μηνας και πιστεψε με, οτι μερα με τη μερα θα νιωθεις καλυτερα. Ξεκινα ΣΗΜΕΡΑ κιολας.

Το δοκιμασα και δεν αντεξα ουτε μια μερα...αρχίζω όμως να πιστεύω ότι όλο αυτό δεν είναι ερωτας αλλα ένα κακό σύμπτωμα της διαταραχής που έχω αυτή η σκέψη μονο μου προκαλεί παρηγοριά ότι αν γίνω καλά θα φύγει και αυτός που είναι ένα σύμπτωμα γιατί δεν γίνεται να είμαι τόσο ηλίθια να αγαπάω έναν άνθρωπο ακόμα που μου έχει φερθεί έτσι

[mpoufos]

Σιγουρα αυτο που νιωθεις δεν ειναι ερωτας, ουτε αγαπη. Η αληθινη αγαπη μας κανει χαρουμενους, μας δινει φτερα, μας ταξιδευει. Εσυ εχεις θεοποιησει αυτο τον ανθρωπο, τον εχεις βαλει πιο ψηλα απο ολους και ολα. Σαν να νομιζεις οτι αυτος ειναι ο,τι πιο σημαντικο υπαρχει στον κοσμο σου. Λανθασμενα εχεις ριξει την αυτοεκτιμηση και τον αυτοσεβασμο σου χαμηλα και σου ειναι δυσκολο να αντιμετωπισεις την απορριψη. Ομως πρεπει να πιστεψεις στον εαυτο σου. Να δεις ποσο νεα, ποσο ομορφη εισαι, ποσα ωραια πραγματα εχεις πανω σου και να πιστεψεις οτι σου αξιζει κατι πολυ πιο καλυτερο απο αυτον. Καλα ειναι και τα φαρμακα που περνεις αν σε βοηθανε, αλλα πρεπει να προσπαθησεις και συ. Μεινε δυνατη και σε παρακαλω παρα πολυ προσπαθησε παλι να κοψεις καθε επαφη μαζι του. Εστω για μια μερα... Μπορεις.

[lonelysoul]

Σιγουρα αυτο που νιωθεις δεν ειναι ερωτας, ουτε αγαπη. Η αληθινη αγαπη μας κανει χαρουμενους, μας δινει φτερα, μας ταξιδευει. Εσυ εχεις θεοποιησει αυτο τον ανθρωπο, τον εχεις βαλει πιο ψηλα απο ολους και ολα. Σαν να νομιζεις οτι αυτος ειναι ο,τι πιο σημαντικο υπαρχει στον κοσμο σου. Λανθασμενα εχεις ριξει την αυτοεκτιμηση και τον αυτοσεβασμο σου χαμηλα και σου ειναι δυσκολο να αντιμετωπισεις την απορριψη. Ομως πρεπει να πιστεψεις στον εαυτο σου. Να δεις ποσο νεα, ποσο ομορφη εισαι, ποσα ωραια πραγματα εχεις πανω σου και να πιστεψεις οτι σου αξιζει κατι πολυ πιο καλυτερο απο αυτον. Καλα ειναι και τα φαρμακα που περνεις αν σε βοηθανε, αλλα πρεπει να προσπαθησεις και συ. Μεινε δυνατη και σε παρακαλω παρα πολυ προσπαθησε παλι να κοψεις καθε επαφη μαζι του. Εστω για μια μερα... Μπορεις.

καταρχήν ευχαριστώ παρα πολύ για τις συμβουλές σου προσπαθώ με νύχια και με δόντια να κάνω τα πάντα ώστε να απασχολώ το μυαλό μου και να μην με πονάει η σκέψη του και η αχαριστία του. Νιώθω πολύ μονη και ανίκανη να τα διαχειριστώ αυτά..η απουσία του με τρελαίνει κουράστηκα να είμαι στην αναμονή μιας ευτυχίας που δεν θα έρθει ποτε

[mpoufos]

Η ευτυχια σιγουρα θα ερθει lonelysoul. Οχι με αυτο το ατομο που σκεφτεσαι τωρα. Αλλα θα ερθει. Ακομα και αν τα ξαναβρειτε, εισαι σιγουρη οτι θελεις εναν ανθρωπο σαν και αυτον διπλα σου; Μια να ειναι κοντα σου και δεκα να λειπει; Να σου λεει ψεματα, να σε κοροιδευει και να σε κανει να νιωθεις ασχημα; Εσυ εισαι πολυ καλυτερη απο αυτον και το ξερεις. Δειξε δυναμη και περηφανια και μη σκυβεις το κεφαλι για κανεναν που δεν σε σεβεται και δεν σε εκτιμα.

[lonelysoul]

Η ευτυχια σιγουρα θα ερθει lonelysoul. Οχι με αυτο το ατομο που σκεφτεσαι τωρα. Αλλα θα ερθει. Ακομα και αν τα ξαναβρειτε, εισαι σιγουρη οτι θελεις εναν ανθρωπο σαν και αυτον διπλα σου; Μια να ειναι κοντα σου και δεκα να λειπει; Να σου λεει ψεματα, να σε κοροιδευει και να σε κανει να νιωθεις ασχημα; Εσυ εισαι πολυ καλυτερη απο αυτον και το ξερεις. Δειξε δυναμη και περηφανια και μη σκυβεις το κεφαλι για κανεναν που δεν σε σεβεται και δεν σε εκτιμα.

πονάω τόσο πολύ που ξέρω ότι μιλάει με άλλες και επίσης ξέρω ότι του αρέσει πολύ μια άλλη κοπέλα που μένει μακρυά και έρχεται το καλοκαίρι μονιμα Αθηνα ειναι πολυ ομορφη παρα πολυ και τότε από τι έχω καταλάβει θα είναι μαζί πως θα το αντέξω αυτό? ξέρω φαίνεται γελοίο αλλα για μένα θα είναι καταστροφή και ειμαι 26 χρονwν γυναικα δεν ειμαι κανενα κοριτσακι αλλα πραγματικα θα ειναι καταστροφη αγχος μεγαλο μου εχει γινει εμμονη ιδεα αυτη η κοπελα ίσως είναι και αυτό κάποιο σύμπτωμα της αρρώστιας που μου έγινε εμμονη και αυτή δεν γίνεται αυτό το πράγμα πρέπει να παλέψω να γίνω καλά...εγώ δεν ήμουν έτσι η μεταιχμιακή με κατάντησε έτσι

[Remedy]

πονάω τόσο πολύ που ξέρω ότι μιλάει με άλλες και επίσης ξέρω ότι του αρέσει πολύ μια άλλη κοπέλα που μένει μακρυά και έρχεται το καλοκαίρι μονιμα Αθηνα ειναι πολυ ομορφη παρα πολυ και τότε από τι έχω καταλάβει θα είναι μαζί πως θα το αντέξω αυτό? ξέρω φαίνεται γελοίο αλλα για μένα θα είναι καταστροφή και ειμαι 26 χρονwν γυναικα δεν ειμαι κανενα κοριτσακι αλλα πραγματικα θα ειναι καταστροφη αγχος μεγαλο μου εχει γινει εμμονη ιδεα αυτη η κοπελα ίσως είναι και αυτό κάποιο σύμπτωμα της αρρώστιας που μου έγινε εμμονη και αυτή δεν γίνεται αυτό το πράγμα πρέπει να παλέψω να γίνω καλά...εγώ δεν ήμουν έτσι η μεταιχμιακή με κατάντησε έτσι

με αυτα που μας περιγραφεις οτι γινονται και νοιωθεις γι αυτον τον ανθρωπο, συμφωνω μαζι σου, θα ειναι μια (ακομα μεγαλυτερη καταστροφη) για σενα το να τον δεις να απομακρυνεται πληρως για μια γυναικα που ξερεις οτι θελει να ειναι μαζι της.
η μονη λυση που εχεις να σωθεις εστω και τωρα, ειναι ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ ΕΣΥ και να μην ξανακοιταξεις πισω σου. αν περιμενεις να τα φιαξει και μαζι της και να σου πει οτι ουτε αυτο το λιγο δεν θελει να σε βλεπει γιατι θελει να ειναι μονο με εκεινην θα χασεις και τα αυγα και τα πασχαλια.
αν αγαπας εστω και λιγο την ζωη σου και τον εαυτο σου, φυγε τωρα και φροντισε να μην μαθαινεις καθολου νεα του, ακομα κι αν επιχειρησει να σε βρει ο ιδιος.

[lonelysoul]

ένας μεγάλος παράγοντας πιστεύω που έχω φτάσει ως εδώ είναι και ο τρόπος που μεγάλωσα...ένας πατέρας να με λατρεύει και μια μάνα να με μισεί...στον πιο πρόσφατο καυγά μας σας παραθέτω τα λόγια της να μου πείτε αν αυτά είναι λόγια μάνας 'είσαι μια τρελή p...να k....la σε σιχαίνομαι δεν είσαι παιδί μου μακάρι να σε είχα ρίξει άντε στο διάολο (αυτό το είπε 30 φορες μαζί με μούτζα) που επειδή είσαι εσύ τρελή θα την πληρώσω εγώ καθίκι πατσαβούρα άχρηστη σε όλα σου κανεις δεν σε θέλει και παρα πολλα αλλα που ντρεπομαι να γραψw πραγματικά πως να γίνω καλά έτσι? και όλα αυτά για κάποιον ασήμαντο λόγο...έχει δηλώσει ότι δεν με θεωρεί παιδί της εξάλλου οποτε δεν την πειράζει να τα λέει ο πατέρας μου με λατρεύει αλλα δεν κάνει κάτι προσπαθεί να κρατάει τις ισορροπίες αλλα πως να γίνω έτσι καλά?

[Chandler]

Από που να αρχίσω και που να τελειώσω... Βλέπω μέρες αυτό το θέμα, ήθελα πολύ να σου γράψω κάτι...
Καταρχήν αν υποψιάζεσαι ότι ο ειδικός και η αγωγή που σου έχει δώσει δε σε βοηθάνε πήγαινε άμεσα σε άλλον γιατρό και κλείσε και διπλή συνεδρία μη σου πω! Γιατί όσο παίρνεις μια λάθος αγωγή τόσο το χειρότερο. Δε θέλω να σε αγχώσω, μπορεί να είναι και εντάξει η αγωγή, αλλά μια δεύτερη γνώμη δε βλάπτει...

Διαβάζω τι γράφεις και βλέπω έλλειψη αυτοπεποίθησης, χαμηλή αυτοεκτίμηση,τάση να αγκιστρώνεσαι σε έναν άνθρωπο και να τον κάνεις θεο/σωτήρα σου που θα σου λύσει το πρόβλημα της ζωής σου δίνοντας ένα νόημα στη ζωή σου, αίσθηση αδυναμίας να σταθείς στα πόδια σου. Αυτή τη στιγμή κουκουλώνεις το αληθινό πρόβλημα που είναι το να τα βρεις με τον εαυτό σου και τις επιλογές που έχεις κάνει μέχρι τώρα (γάμος-παδί-διαζύγιο) και να παλέψεις για το παιδί σου και τη ζωή σου!! Και το κουκουλώνεις με μια σχέση εμμονής που σε έχει κάνει να χάσεις τον εαυτό σου και την επαφή με το περιβάλλον. Προσπάθησε λίγο να αποκτήσεις επαφή με το περιβάλλον για μια στιγμή: οι γύρω σου σε βοηθάνε να μεγαλώσεις το παιδί σου (πόσο τυχερή είσαι- να ξερες πόσες θα ήθελαν τη βοήθεια αυτή!) και αγχώνονται για το μέλλον του παιδιού αυτού αλλά και το δικό σου βλέποντας μια μάνα στην κατάστασή σου.

Και το άγχος τους το βλέπεις ως αρνητισμό, ως κριτική. Μέσα στις οικογένειες πολλές φορές οι καυγάδες κλιμακώνονται και μπορεί να φτάσουν να ειπωθούν και άσχημες λέξεις... αλλά οι πράξεις μετράνε! Ποιοι σε βοηθάνε αυτοί τη στιγμή να μεγαλώσεις το παιδί σου; Οι γονείς μας δεν είναι υποχρεωμένοι να μας νταντεύουν μια ζωή και αν συνεχίζουν να μας δίνουν κάτι το κάνουν από αγάπη... Αλλά αυτό που μας δίνουν, η βοήθεια, θα έχει και αντίτιμο σίγουρα, θα πάρουν θέση, θα πουν τη γνώμη τους, θα θυμώσουν γιατί νιώθουν και αυτοί πιεσμένοι και θα ειπωθούν άσχημα πράγματα και όλο αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος.

Είσαι πολύ μικρή και αλήθεια τα έκανες όλα μικρή. Μου φαίνεται ότι αυτή σου η εμμονή με τον άντρα αυτόν που είναι και μικρότερος, είναι ένα δείγμα παλιπαιδισμού, επιστροφή σε μια πιο ανέμελη φάση της ζωής σου που υπήρχε σασπένς, έρωτες, καρδιοχτύπια. Ίσως να είσαι άτομο που ζητάς τις μεγάλες συγκινήσεις και ο ήσυχος γάμος με τον ρόλο της μαμάς σου φαίνονται βαρετά. Ειλικρινά δεν κατάλαβα γιατί χωρίσατε με τον άντρα σου αλλά υποθέτω ότι είχατε γίνει σαν αδελφάκια; Χωρίς έρωτα και με ρουτίνα; Συνήθως αυτό γίνεται στους γάμους όμως... εκτός αν χωρίσατε επειδή ήθελες και ονειρευοσουν να ζήσεις κάτι πιο δυνατό και παθιάρικο. Είναι λίγο κρίμα αν δεν υπήρχε σοβαρός λόγος που χωρίσατε, αλλά εφόσον τώρα αυτό έγινε, πάμε παρακάτω.

Ισως δεν έζησες την αρρωστημένη καψούρα όταν ''έπρεπε'' και τη ζεις τώρα. Όχι ότι πρέπει να τη ζήσουμε, αφού περιέχει τόσο πόνο και δε μας προσφέρει τίποτα. Αλλά θεωρητικά εκεί γύρω στην εφηβεία που έχουμε τη τάση να δραματοποιούμε τις καταστάσεις παθαίνουμε ένα τέτοιο περιστατικό, πληγωνόμαστε και συνεχίζουμε παρακάτω. Δε λέω ότι είναι απαραίτητο στάδιο στη ζωή μας. Αλλά πιστεύω ότι όταν θα βγεις απο όλο αυτό θα είσαι πιο ώριμη. Γιατί από τα λάθη μας ωριμάζουμε...

Ίσως γίνανε όλα γρήγορα στη ζωή σου, η σοβαρή σχέση που κατέληξε σε γάμο και παιδί... Εσύ τι άλλα όνειρα είχες; Δουλεύεις; Ποια είσαι πέρα από έναν άντρα που θες στο πλάι σου ξέρεις;