Εμμονη με αντρα-η ψυχη μου ποναει

[5-HT 2A]

Οταν μια κατάσταση είναι μπερδεμένη απο την αρχή , το τέλος είναι αναπόφευκτο.
Εσύ ήθελες σταθερότητα,αυτός λέει ότι δέν είναι έτοιμος.Το θέμα όμως είναι τι θές εσύ ?
Η γιατρός σου ,σου διέγνωσε σύνδρομο στέρησης και δέν είναι και καθόλου απίστευτο αυτο.Οταν στην ζωή σου τα πράγματα πάνε απο το κακό στο χειρότερο,θα προσπαθήσεις να κρατηθείς απο ότι βρίσκεις κοντά σου.Εσυ δυστηχώς βρήκες κάποιον που δεν θέλει να δεσμευτεί εξου και τα παράπονα και οι δικαιολογίες.
Τώρα οι γονείς σου έχουν άδικο.Εσυ υποφέρεις και εκείνοι σου φέρνουν δάκρυα στα μάτια και το κακό είναι ότι δέν καταλαβαίνουν οτι το κάνουν.Δύστηχως μερικοί άνθρωποι δέν καταλαβαίνουν η δέν θέλουν να καταλάβουν και αυτό πρέπει να το κατανοήσουμε όλοι μας καλά.

[Αρης31]

Παντρευτηκα μικρη και χωρισα μικρη..εχω ενα παιδακι 3 χρονων κ εχω αψογες σχεσεις με τον πρωην αντρα μου..Λιγους μηνες μετα τον χωρισμο μας μπηκε στη ζωη μου καποιος 3 χρονια πιο μικρος απο εμενα..Δεν ηθελε τιποτα σοβαρο κ παντα κοιτουσε απλα να περναει καλα μαζι μου κ τιποτα παραπανω..Εκανε σχεσεις με αλλες κοπελες και γενικα απλα ζουσε την ζωη του..Μετα απο περιπου ενα χρονο γνωριμιας τον ειχα ερωτευτει τοσο εντονα τοσο ανοητα σαν μικρο παιδι..εχασα τον εαυτο μου..επι 2 χρονια βρισκομουν σε μια εντονη κατασταση ψυχωσης (διαγεγνωσμενη απο ψυχιατρο) επαιρνα χαπια κ παλευα να τον ξεπερασω..Αυτος ο ανθρωπος δεν με αγαπησε ποτε..Εγω χαλασα την ζωη μου κ ειχα φτασει σε σημεια ασχημα με τον εαυτο μου..Ποτε δεν εγινα επικυνδυνη απεναντι του ποτε δεν του δημιουργησα καποιο σοβαρο θεμα απλα απο την πρωτη στιγμη που θα ξυπνουσα εως κ την τελευταια ''θρηνουσα'' εναν ανθρωπο που ποτε δεν ειχα..Παλευα με τον εαυτο μου ποναγε καθε κυτταρο του σωματος μου..η ψυχιατρος παρομοιαζε την κατασταση που ζουσα με το στερητικο συνδρομο εθισμενων σε ουσιες ανθρωπων..Τον εβλεπα σπανια απλα κ μονο για μια σαρκικη επαφη..Πριν περιπου 7 μηνες αρχισα να καλυτερευω μιας κ ειχα βρει μια κερδοφορα δουλεια..τοτε πρωυη φορα ηρθαμε πιο κοντα..καναμε σχεση κ αποφασισαμε τοσο γρηγορα να μεινουμε μαζι για το καλοκαιρι κ μετα θα βλεπαμε αν θα συνεχιζε η συγκατοικηση..δεν μιλουσαμε για το παρελθον πολυ..τα αφηναμε πισω μας..εδωσα την ψυχη μου τα παντα για να ειναι καλα..ημουν ευτυχισμενη..Εδω κ 3 εβδομαδες αρχισε να μου λεει παλι πως βιαστηκε..πως δεν επρεπε να κανουμε σχεση..κ μετα τα αλλαζει και μετα τα ξαναλεει..και δειχνει ολοκαθαρα οτι δεν με αγαπησε ποτε..Με τις πραξεις του..βγαζει κακια..με μειωνει μου λεει ψεμματα δεν μου μιλαει καλα και επισης με αποκαλει τρελη και λεει πως δεν επρεπε να με γνωριζε ποτε κ πως ειναι μικρος για τετοια...ΟΛη αυτη η κατασταση με φερνει στα ορια της απελπισιας..επαθα μια γερη κριση πανικου..κλαιω μερα νυχτα..δεν μπορω να ζησω χωρις αυτον..θα μου πειτε πως εχω ενα παιδι και πως ειμαι απαραδεκτη..το ξερω..αλλα δεν το οριζω..ποναει στην κυριολεξεια καθε κυτταρο μου ολη μου η ψυχη..δεν αντεχω αλλο..Γιατι αν ειμαι τοσο ηλιθια και τοσο θυμα ωστε να παρακαλαω κ να αργοπεθαινω για καποιον που δεν αισθανεται τιποτα;

και τι ζητας με τα φαρμακα και τους γιατρους? να αφοσιωθεις στο παιδι σου και τον αντρα σου και να ζησεις μια ηρεμη ζωη :-)

[kaity]

καταλαβαινω πως νιωθεις..ειναι ομορφο να ερωτευεσαι να θες εναν ανθρωπο..μερικοι ανθρωποι ομως δε μπορουν η δε θελουνε να μας δωσουν αυτα που θελουμε.εχεις εγκλωβιστει σε μια κατασταση που σε ριχνει συνεχως στην ουσια δε σου δινει τιποτα εκτος απο απογοητευση και πονο και φαβλος κυκλος..οποτε σε ρωταω?θες να εισαι ετσι?και η απαντηση ειναι ΝΑΙ.εσυ το επελεξες.εισαι ενηλικη και εχεις συνειδητοποιησει τι μπορει να σου δωσει.το δεχεσαι ομως.αρκεισαι σε μια σεξουαλικη επαφη αρκεισαι στα ψιχουλα που σου δινει.παραπονιεσαι οτι θες παραπανω.ξερεις οτι δε μπορει.κι εγω το περασα αυτο.σε μια φαση καποιος δε μου δινε τιποτα.εγω εκει κολλημενη.να μη τρωω να μη κοιμαμαι.να κατηγορω αυτον..λαθος!τον εαυτο μας να ρωτησουμε αν το θελουμε αυτο. ναι η οχι?αν αποφασισουμε να ποναμε ειναι δικαιωμα μας.αλλα,δεν φταιει ουτε αυτος ουτε τα γουρουνια οι αντρες ουτε ο αλαφροισκιωτος ουτε κανενας!
εισαι μητερα θα πρεπε να σαι δυνατη ωριμη και να μην πεφτεις με τετοιου ειδους χαζοκοληματα και καψουρες.και στην τελικη βρες καποιον αλλον συντροφο να σου δωσει πραγματα και οχι εναν γαμια..σορυ για την εκφραση
απλα θα θελα να σου πω υπευθυνοι για την ευτυχια μας ειμαστε εμεις και κανεις αλλος.ο νικητης ειναι αυτος που θα πονεσει αλλα θα σηκωθει και θα αντεξει..ολα τα αλλα ειναι για τις κοτες.

[kaity]

εγω επινα απ το πρωι μεχρι το βραδυ για καποιον.αλλα γιατι?αξιζε να κανω τοσο κακο στον εαυτο μου?δε μπορουσα μακρια του.αδυναμη τελειως ντρεπομουν για τον εαυτο μου.το λαθος μου ηταν οτι καθομουν και το παιδευα μηπως βγει κατι.μια μ...κια βγηκε.ελεγα μηπως αλλαξει.θα παρακαλαμε τον αλλον να μας αγαπησει?οχι.αν δε θελει αντε γεια..και δε θα γινουμε οι πουτανες τους να μας γαμαει κανεις και κυριως συναισθηματικα.καθισα και ρωτησα τον εαυτο μου αν το αξιζω αυτο.και η απαντηση ειναι οχι.δεν αξιζει.ειναι χασιμο χρονου ειναι αναλωση,ξεφτιλα..η δικια σου ποια ειναι?

[Αρης31]

:confused:

[marian_m]

Ειναι ευκολο να τα κρινουμε ολα αυτα...δεν σε κατηγορω και εγω τα ιδια θα εκανα 3-4 χρονια πριν ισως κ να κοροιδευα εμμεσα μια τετοια κατασταση και να νευριαζα που εμπλεκεται ενα μικρο παιδι... Απο οταν επαθα αυτο που επαθα δεν ειμαι καλα ουτε ο εαυτος μου..Το περιβαλλον μου (εκτος του πατερα μου) με κατηγορει και αυτο με κανει πιο χαλια..η ΙΔΙΑ ΜΟΥ Η ΜΑΝΑ με λεει τρελη αχρηστη λαθος της φυσης και παααααρα πολλα τετοια καθε μερα και μου επισημανε μαλιστα πως θα επρεπε να με ειχε ριξει οταν ηταν εγκυος..Στο παιδακι μου ΔΟΞΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ολοι φερομαστε αψογα..μεγαλωνει σαν ενας μικρος βασιλιας σε θεμα αγαπης...

Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο που έχεις τόσο χαμηλά τον εαυτό σου.
Δεν είναι έρωτας αυτό που νιώθεις και σε καμία περίπτωση δεν είναι αγάπη, είναι εμμονή όπως σου λέει κι ο γιατρός.
Μην παραμυθιάζεσαι και μη σε παραμυθιάζουν. Οι περισσότεροι έχουμε ερωτευτεί, ίσως και πάνω από μία φορά στη ζωή μας.
Ο έρωτας δεν σε κάνει να υποφέρεις, ούτε σε κάνει να νιώθεις φτηνή και υποβιβασμένη.

Για μένα είναι ολοφάνερο, ότι πρέπει να δουλέψεις με τον εαυτό σου και να λύσεις τα θέματα που σου δημιούργησε η μητέρα σου και η οικογένειά σου.
Είναι τραγικά αυτά που σου λέει και θα ήταν θαύμα το να μην είχαν αντίκτυπο επάνω σου.
Διαφορετικά, ακόμη κι αν χωρίσεις με τον κύριο που σε εκμεταλλεύεται, θα τον αντικαταστήσεις με κάποιον παρόμοιο.
Ποτέ δεν βρίσκεται κάποιος τυχαία δίπλα μας, πάντα εμείς επιλέγουμε πολλές φορές ασυνείδητα.
Αυτό που επιλέγουμε όμως, λέει πολλά για μας.

Συνέχισε την ψυχοθεραπεία (αν δεν κάνεις, ξεκίνα την). Σίγουρα χρειάζεσαι βοήθεια.
Αν δεν εκτιμήσεις και αγαπήσεις τον εαυτό σου πρώτα, δεν πρόκειται να το κάνεις για κανέναν άλλο.
Δεν πρόκειται να το κάνεις με τον σωστό τρόπο ούτε για το παιδί σου, λυπάμαι που σου το λέω.
Αυτό θέλει χρόνο και δουλειά, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο.
Όταν ξεπεράσεις αυτά που σε βασανίζουν, τότε είναι σίγουρο ότι κάποιους τέτοιους ανθρώπους δεν θα τους ρίχνεις ούτε δεύτερη ματιά. Αλλά, ούτε εκείνοι θα σε πλησιάζουν.
Μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι, μπορούμε να μην πονάμε πολύ και άσκοπα, φτάνει να καταλάβουμε και να πιστέψουμε ότι είναι στο χέρι μας και μόνο.
Κανείς δεν μπορεί να μας δώσει αυτό που στερηθήκαμε από τους γονείς μας, ακόμη κι αν έχει καλές προθέσεις.
Αν προσδοκούμε κάτι τέτοιο, συνεχώς θα απογοητεύομαστε και θα νιώθουμε προδομένοι.
Παρόλ' αυτά, μπορούμε να καταφέρουμε να ζήσουμε ευτυχισμένοι, ξεπερνώντας το γεγονός ότι δεν είχαμε τους γονείς που θα μας άξιζαν. Ή, ότι εκείνοι, τόσα ήξεραν τόσα έκαναν.

Σου εύχομαι καλή επιτυχία.

[Αρης31]

παιρνε τα φαρμακα σου και μην αγχωνεσαι κανε απλα πραματα απασχολησε το μυαλο σου, δες πχ λιγη τηλεοραση αν και γινεται χαμος της τρελης

[lonelysoul]

XΩΡΙΣΑ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΑΛΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΡΑΤΟΝΤΑΣ ΤΥΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙς ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΣΕΒΕΤΑΙ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ..Εχασα 10 κιλα σε 20 μερες δεν τρωω δεν κοιμαμαι ειμαι με φαρμακα...Πρεπει να νοσηλευτω αλλιωως θα πεθανω..ειμαι αχρηστη σαν μανα σαν γυναικα και σαν κορη..πρεπει να νοσηλευτω αλλιως θα μεινω στον τοπο η θα κανω κακο στον εαυτο μου..Οτι και αν μου πειτε το μυαλο μου ειναι θολωμενο απο τις κρισεις πανικου το κλαμμα και την απελπισια..μην με κραξετε επειδη εχω παιδι..ειμαι ΑΡΡΩΣΤΗ..ΔΕΝ ΕΧΩ ΖΩΗ ΔΕΝ ΖΩ...Αν δεν νοσηλευτω θα πεθανω κ ειμαι μονο 26...δεν μπορω να ζω αλλο..ειναι το ναρκωωτικο μου..κανω σαν τοξικομανης που του λειπει η δοση του...αυτος ειναι μια χαρα κ τα ριχνει ολα πανω μου οτι εγω δεν ημουν αρκετα καλη για εκεινον...Καποια οικονομικη κλινικη υπαρχει;; σας παρακαλω μην με κοροιδεψετε νιωθω να πεθαινω σας το ορκιζομαι...

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817]

ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΔΕΙΞΕ!!!

[lonelysoul]

Φοβαμαι τοσο πολυ...

[that_girl]

Κορίτσι μου είναι δυνατόν να μην τον έχεις σιχαθεί ακόμα αυτόν τον άνθρωπο, ύστερα από την κατάσταση στην οποία έχεις φτάσει; Το βλέπεις μόνη σου πόσο κακό σου κάνει όλο αυτό. Ό,τι κ να σου λένε οι γύρω σου, όσο κακοπροαίρετο κι αν είναι, εσύ πρέπει να τους αγνοείς. Να αγαπάς τον εαυτό σου και το παιδί σου και να σας προφυλάσσεις είναι αυτό που προέχει. Μίλησε στο γιατρό σου να σε συμβουλέψει εκείνος τι επιλογές έχεις. Και ψυχραιμία. Όσο για τον νεαρό, κόψε κάθε είδους επαφή, ούτε "τυπικές" -χαριστικές, ούτε τίποτα. Δεν μπορείς να προχωρήσεις έτσι. Ό,τι και να έγινε στο παρελθόν δεν έχει σημασία πλέον, διέγραψέ το. Διέγραψε όλα αυτά που δεν σ'αρέσουν από τη ζωή σου, από εσένα, κάνε ένα ντους, φάε κάτι, φρόντισε το παιδί σου. Γίνε αυτό που θες να γίνεις. Μπορείς.

[lonelysoul]

Ποσο αρρωστη και εξαρτημενη ειμαι πια ωστε να μην τον εχω σιχαθει ακομα;; Δεν ειναι αγαπη ειναι εμμονη ψυχωση ειναι ψυχιατρικη κατασταση...και ειναι σοβαρο..καταστρεφομαι πεθαινωω..αυριο εκλεισα ξανα ραντεβου στον ψυχιατρο..πρεπει να γινω καλα ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ πρεπει να γινω καλα για να λεγομαι ΜΑΝΑ γιατι τωρα δεν ειμαι...Ποτε δεν πιστευα οτι θα παθαινα τετοια καταρα για εναν αντρα..ζω εναν εφιαλτη..ενα θαυμα για εμενα;;; ενα θαυμα να γινω καλα..γεννηθηκα αραγε ετσι;; προβληματικη;; εγινα στην πορεια;; φταιει αυτος φταιωω εγω;;; δεν αντεχω πια..δεν μπορω κουραστηκα τοσο πολυ..τοσος πονος τοσα χρονια τοσα κομματια σπασμενα μεσα μου..γιατι Θεε μου;; γιατι βγηκα ετσι;; γιατι ειμαι τοσο ΑΝΙΚΑΝΗ να γιατρευτω!!!!!!!!!

[lonelysoul]

Σε ευχαριστωω!!!! marian.m

[kerasi]

Για να θελει να διατηρησετε επαφη φιλικα, αυτο δειχνει οτι σε εκτιμαει, δεν ειναι αχαριστος.

[lonelysoul]

Για να θελει να διατηρησετε επαφη φιλικα, αυτο δειχνει οτι σε εκτιμαει, δεν ειναι αχαριστος.

Δεν θελει απλα φιλικα θελει να βγαινουμε μιλαμε καθε μερα μου στελνει συνεχεια ερχεται σπιτι μου (εχουμε κανει κ ερωτα) αλλα εχει αρχισει να βγαινει με τους φιλους του καθε μερα σχεδον για ποτο (δεν υπαρχει αλλη το ξερω αυτο) μου λεει τα παντα για την μερα του τα παντα για την ψυχολογια του μου λεει οτι με σεβεται σαν ανθρωπο αλλα επιμενει πως δεν θελει σχεση οχι με εμενα αλλα με καμια..και ειναι απολυτος δεν θελει να ακουσει καν για προσπαθεια...λεει ΟΧΙ κ το εννοει...