αγχωδης αντιδραση

[Gbutterfly]

Καλησπέρα σε όλους. Είμαι νέα στο Φόρουμ αν και κατα καιρους παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις συζητήσεις σας. Θα ήθελα και εγώ με την σειρά μου να μοιραστώ μαζι σας τις ανησυχίες μου και να ''ακούσω'' τις δικές σας απόψεις, σύμφωνα πάντα με τις εμπερίες σας!

Επαθα πρώτη κρίση πανικού πριν περίπου 6 χρόνια σε περίοδο πανελληνίων. Ηταν ένα μεμονωμένο γεγονός και για να είμαι ειλικρινής δεν είχα ιδέα για τι επρόκειτο. Το προσπέρασα και δεν με ξαναενόχλησε. Τα επόμενα χρόνια ήμουν αγχώδης αλλα δεν είχα επίγνωση του άγχους αυτού ούτε απευθύνθηκα σε ψυχολόγο.
Πριν 2 χρόνια είχα έντονα ψυχοσωματικά συμπτώματα που με ταλαιπώρησαν τουλάχιστον 3 μήνες (μουδιάσματα, νυχτερινό τρόμο, συνεχή επαγρύπνηση, αυπνίες, φόβος οτι κατι θα πάθω ή οτι κάτι σοβαρό έχω, εμβοές, ζάλη, μυικούς σπασμούς, ταχυκαρδίες). Πήγα σε πολλούς γιατρους νευρολόγους, ΩΡΛ, καρδιολόγους και όλοι επέμεναν οτι είναι ψυχοσωματικά. Εγώ ήμουν αρνητική σε όλο αυτό μέχρι που έκανα μαγνητική εγκεφάλου και Σ.Σ. και ήταν καθαρή. Ημουν πεπεισμένη οτι είχα ΣΚΠ. Για να μην τα πολυλογώ πήγα σε ψυχολόγο-ψυχιατρο-ψυχοθεραπευτή και ξεκίνησαμε να κάνουμε ασκήσεις χαλάρωσης. Με βοήθησαν εκείνο το διάστημα αλλα έπαψα να πηγαίνω στις συνεδρίες γιατί αισθανόμουν καλύτερα και με καθυσήχασε το οτι δεν είχα κατι οργανικό. Γενικευμένη αγχώδης διαταραχή μου είπε. Σκεφτομουν οτι θα το ξεπεράσω μονη μου. Ημουν ήρεμη για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Τον τελευταίο μήνα ξεκίνησαν οι ενοχλήσεις ξανα. Μούδιασμα στο κεφάλι, συνεχής ενασχόληση σε με την υγεία μου. Για να είμαι πιο συγκεκριμένη οτι αισθανόμουν το έψαχνα στο ιντερνετ και κουραζόμουν τόσο πολύ απο τον εαυτό μου μέχρι να εξαντληθώ και να βάλω τα κλάμματα γιατι δεν μπορω να το σταματήσω. Κάθε μέρα κοίτουσα ποιο νοσοκομείο εφημερευει και τελευταια στιγμή δεν πήγαινα και αποφάσιζα να κάνω κατι αλλο. Αλλα κουράστηκα πολύ με αυτό και είχα πολύ μεγάλη ενταση τόσο ψυχική όσο και σωματική. Πραγματικά εξουθενωτικο. Πήγα στις αρχές του μήνα σε ψυχολόγο αλλα είπαμε θα ξεκινήσουμε ψυχοθεραπεία αρχές Σεπτέμβρη λόγω διακοπών (καναμε μια συνεδρια γνωριμίας). Με συμβούλεψε να βγαλω αυτες τις ιδέες απο το μυαλό μου και να μην μπω στο ιντερνετ γιατι μου κανει κακο όλο αυτό και είναι φαύλος κύκλος.

Ξεκίνησα λοιπον τις διακοπές μου με αισιοδοξία. Τις 2 πρωτες μέρες μουδιασματα στο κεφάλι κατα τον ύπνο, εφιάλτες και αυπνία. Το ξεπέρασα. Δυστυχώς, εδω και 6 μέρες αισθάνομαι στα χέρια και στα πόδια αίσθημα καύσου, μυρμήγκιασμα ειδικά στο νερό αλλα πολύ έντονα, αίσθημα τραβήγματος και πόνο. Πήγα στα επείγοντα. Μου είπαν εαν επιμείνει να ξαναπάω. Επιμένει. Εχω πείσει τον εαυτο μου οτι εχω ΣΚΠ και καθομαι και κλαιω. Τα συμπτώματα δεν υποχωρουν και με πενθώ εδω και μια εβδομάδα. Δεν κάνω τίποτα πέρα απο το να ασχολούμαι με αυτό, να κοιτάζω στο ιντερνετ και να πείθομαι όλο και περισσότερο. Μέχρι και μέλος στην κοινότητα της σκλήρυνσης έγινα. Ξαναπάω στα επείγοντα μου λένε να κλεισω ραντεβού. Δεν μπορω να περιμένω και πάω σε νευρολόγο εξωτερικό. Λεει δεν βλεπει κάτι κατα την κλινική εξέταση εκτός λίγο αυξημένα τα αντανακλαστικά μου. Φουντώνει ο φόβος.

Τέλος, μου λέει να αποκλείσουμε το ψυχοσωματικό και μου χορηγεί zanax 0,25 να παιρνω μισο πρωι μισο βραδυ να δουμε πως θα είμαι και οτι ίσως πρόκειται για αγχώδη σωματοποιημένη αντίδραση. Αυτό έγινε σήμερα. Εχω αρχισει να το σκέφτομαι αλλά φοβάμαι να τα πάρω. Δεν έχω ανάλογη εμπειρία. Είναι αυτα τα φάρμακα για το σκοπο που μου τα έδωσε? Βλεπω οτι οι περισσότεροι τα παιρνουν για κρίσεις πανικου. Εγώ δεν έχω κρίσεις πανικού. Περισσότερο ιδεοληψίες θα το έλεγα όπως μου ανέφερε και ο ψυχολόγος. Δεν μπορώ να βγάλω απο το μυαλό μου οτι έχω κάτι σοβαρό. Μήπως να έπαιρνα τηλ τον ψυχολόγο να τον ρωτήσω? δεν ξερω τι να κάνω, δεν θέλω να τον ενοχλήσω στις διακοπές του. Δεν ξέρω και κατα πόσο θα μπορούσε να με βοηθήσει. Νομίζω οτι μόνο αν ξανακάνω μαγνητική θα ηρεμίσω αλλα δύσκολο να μου την γράψουν και ακόμη πιο δύσκολο να την πληρώσω.

Ελπίζω να μην σας κούρασα πολύ.

[Sofaki]

καλησπέρα, αν δεις και εγω εχω ανοιξει παρομοιο θεμα με τιτλο υποχονδριαση! καταρχην να σου πω οτι και σκπ να εχεις δεν ειναι τοσο τραγικο εχω συγγενικο μου ατομο με σκπ εδω και 20 χρονια και ειναι παρα μα παρα πολυ καλα, εχει προχωρησει πολυ η επιστημη και η νοσος ειναι σε απολυτο ελεγχο. Αυτο στο λεω απλα για να ξεαγχωθεις και να μη λες οτι κλαις τον εαυτο σου! Φυσικα δεν πιστευω οτι εχεις σκπ. Θα σου προτεινα να ξεκινησεις τα χαπια, και εγω τα περνω τα συγκεκριμενα. ΕΙναι οντως ενα καλο τεστ να δεις αν ειναι ψυχολογικο αυτο που εχεις! Παρτα λοιπον! μην ανησυχεις οτι θα εθιστεις εγω καποιο διαστημα τα επερνα καθε μερα για 10 μερες και μετα τα εκοψα μαχαιρι και τωρα τα περνω οταν εχω παρα πολυ αγχος.

[Gbutterfly]

Σε ευχαριστω πολυ για την άμεση απάντηση σου. Δεν φοβάμαι τον εθισμό. Δοκιμαστικό είναι έτσι και αλλιώς. Αλλα τι να περιμένω? Θα με πιάσει υπνηλία? Δεν θα είμαι σε εγρήγορση? Αναγράφονται πολλές παρενέργειες όπως φυσικά και σε όλα τα φάρμακα. Ξέρω πως κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός. Δεν χρειάζεται να φοβάμαι? Υπάρχει περίπτωση να με κάνει χειρότερα? ουφ έχω τόσα πολλά ερωτήματα αλλά θελω τόσο πολύ να καταπολέμήσω την φοβία μου και να μην τρέχω πάλι στα επείγοντα

[Sofaki]

Κοιτα εγω οταν τα περνω νιωθω οντως μια υπνηλια αλλα μου αρεσει γιατι σταματαει ο εγκεφαλος μου να σκεφτεται. Δεν σημαινει οτι θα κοιμασαι ολη μερα μπορεις για παραδειγμα να πας μια βολτα. Νιωθω πολυ καλα σε γενικες γραμμες, νιωθω οτι και κατι να εχω (νοσοφοβικη καργα) μπορω να το αντιμετωπισω και αλλα τετοια!

[Gbutterfly]

Δηλαδή αυτά μειώνουν κατα κάποιο τρόπο την ''υποχονδριαση''? Ταχυκαρδίες και τέτοια κάνουν? Γιατί αμα μου κάνει τέτοια καλύτερα να μην τα πάρω. Αλλοι νευρολόγοι μου λενε οτι δεν θέλουν να μου δώσουν αγχολυτικά. Αλλος μου έδωσε λεξοτανιλ που ποτέ δεν πήρα απο φόβο πάλι. Τωρα αυτο. :/ Ειμαι πολύ μπερδεμένη και ταυτόχρονα τόσο κουρασμένη απο αυτο. Είναι δυνατόν το άγχος να κάνει τόσα πολλά? Το αστείο είναι οτι δεν αισθάνομαι το άγχος που όλοι λένε πως αυτό με βασανίζει.

[Sofaki]

Ταχυκαρδιες δεν κανουν με τπτ!!! εγω δεν ειχα κανενα αλλο συμπτωμα περα απο "μαστουρα" ας με συγχωρεσεις για την εκφραση! Εγω νιωθω παντως καλα οταν τα περνω νιωθω οτι δεν φοβαμαι! νιωθω οτι σταματανε οι σκεψεις μου! οι προβληματικες σκεψεις δηλαδη! δεν γινεσαι φυτο θελω να πω. θα σου προτεινα να το ξεκινησεις αφοβα. Και η δοση που σου δινει ειναι χαμηλη. Εγω οταν περνω περνω μισο των 0,50 το περνω κυριως βραδακι και με κραταει ηρεμη και την αλλη μερα. Εισαι ολη μερα με τις φοβιες;

[Gbutterfly]

Α ειμαι λεεί??? Εδώ και ένα μήνα αλλά την τελευταία εβδομάδα με αυτό το σύμπτωμα το έχω παρακάνει. Στα επείγοντα 2 φορές. Εξω σε άλλο νευρολόγο και όλη την υπόλοιπη μέρα στο ιντερνετ ψάχνοντας. Νταξει βγαινω και για κανα καφέ αλλά ξεχνιέμαι ελάχιστα. Την υπόλοιπη ώρα προσποιούμαι οτι είμαι καλά για να μην κινήσω υποψίες ενώ στην πραγματικότητα ασχολούμαι με τα συμπτωματα μου. π.χ. πάω τουαλέτα συνέχεια για να βρέξω τα χέρια μου να δω αν έχει υποχωρήσει, τα τεντόνω όταν φυσάει να δω αν θα αίσθανθω τον αέρα έτσι περίεργα πφφ και άλλα πολλά πολλά ανάλογα με το τι αισθάνομαι. Χτες πήγα στη θάλασσα μονο και μόνο για να δω τι επίδραση θα έχει η ζέστη και να βουτήξω τα χέρια μου στο νερό. Ούτε τα ρούχα μου δεν έβγαλα. Περιττό οτι την αμέσως επόμενη ώρα ήμουν στα επείγοντα. Δεν θέλω να το συζητήσω με κανένα και οτι και να κάνω ξαφνικά νιωθω έντονα την επιθυμία να φυγω και να μείνω μόνη όπως χθες στη θάλασσα που τρομαξα και οτι η ζεστη επιβεβαίωσε τους φόβους μου. Ειδικά όταν κάτι καινούριο παρατηρώ, θελώ να μπω να δω τι μπορεί να είναι μέσα απο τον χειρότερο σύμβουλάτορα Το βράδυ είναι το χειρότερο μου. Τόσο άγχος με όλο αυτό που η καρδιά μου χτυπαει σαν τρελή και δεν μπορώ να ηρεμίσω.

[Gbutterfly]

Είχες και εσυ παρόμοιους φόβους και το ζαναξ βοήθησε?

[Sofaki]

Εχω και εγω φυσικα, εδω και δυο χρονια ειμαι ετσι βεβαια εχω τις εξαρσεις και τις υφεσεις μου. Εμενα ειναι η μητερα μου αρρωστη με καρκινο και ολο αυτο με επηρεαζει. Δεν περναω και πολυ καλα σε προσωπικο επιπεδο και ειμαι ενα χαλι γενικως. Ενα θα σου πω μονο κανω ψηλαφιση στηθους καθε μερα τουλαχιστον 3-4 φορες. Οταν το περνω μπορει να μη κανω καθολου ολη μερα αλλα δεν ειναι κατασταση αυτη. Εχω παει σε ψυχολογο θεωρω οτι δεν μου εκανε σαν ανθρωπος. Μια μονο ψυχιατρος ψυχοθεραπευτρια μου κανει καλο αλλα την τελευταια φορα που πηγα δεν εστιασε καθολου στην ψυχοθεραπεια απλα μου εγραψε μια συνταγη με ζαναξ και αντικαταθληπτικα και εξω απο την πορτα! Ξεκινησα τα αντικαταθλιπτικα αλλα ειχα παρνεργειες και τα εκοψα. Ετσι ειμαι με τα ζαναξ μονο που τα περνω οταν ειμαι παρα πολυ χαλια, εχω να παρω δυο βδομαδες να φανταστεις.

[Gbutterfly]

Λοιπον, τελικά μου είπε κάτι ο ψυχολόγος που έχει μια βάση. Αν κάποιος του συγγενικού περιβάλλοντος έχει κάποια ασθένεια μπορεί κάποιος άλλος να σωματοποιήσει κάτι ανάλογο ή και πιο αφηρημένο. π.χ. εγω έχασα πρόσφατα και τους δυο γονείς μου εντελώς ξαφνικά (την μητέρα μου το 11 και τον πατέρα μου το 14) ενόσο ήμουν ακόμη φοιτήτρια και αυτά μου ξύπνησαν ολους αυτούς τους φόβους χωρίς να μπορώ να κάνω κάποια σύνδεση. Οτι ο θάνατος είναι απρόσμενος και ξαφνικός Οχι οτι δεν είναι, αλλα οσο ζούμε με τον φόβο οτι κάτι έχουμε και κάτι θα πάθουμε .. τι να πω.. ζωή είναι αυτή??? Τώρα όλοι μου λένε για αγχολυτικά αλλά απο την άλλη είμαι μικρή για να ξεκινήσω τέτοια ζωή (συμφωνα με τους άλλους νευρολόγους και τον προηγούμενο ψυχολογο). Ισως και η νευρολόγος απλώς θέλει να με βαλει σε αυτό το τρυπάκι μπας και ηρεμίσω και πάψω να βασανίζομαι. Αλλα αυτη είναι η λύση? Με τα χάπια θα είμαι σε θέση να κάνω ότι έκανα και πριν? Θα επηρεάσει αυτο τις γνωστικές μου ικανότητες? θα μπορώ να είμαι το ίδιο αποδοτική στη δουλεια μου που χρειάζεται να είμαι σε εγρήγορση και με καθαρό μυαλο? σκεφτομαι τόσα πολλά που με κάνουν να διστάζω. Ειμαι πολύ μπερδεμένη.

[Sofaki]

αχ καλο μου ειδες; ολα εχουν μια εξηγηση! ποσο χρονων εισαι;

[Gbutterfly]

23 είμαι. Σιγουρα έχουν μια εξηγηση. Το οτι εγω τα εκλογικευσα όλα στο μυαλό μου για να προχωρήσω δεν σημαίνει οτι το υποσυνείδητο μου έκανε το ίδιο. Και ετσι ξεκιναει ο γολγοθας που πολυ φοβάμαι οτι δεν θα τελειωσει ποτέ. Τόσοι πολλοι που ταλαιπωρούνται απο αυτά. Συνηθως νέος κόσμος. Είναι και ο συγχρονος τρόπος ζωής. Και πάλι οτι και να μου λεει η νευρλόγος μου είναι δύσκολο να πιστεψω οτι αυτα είναι ψυχοσωματικά. Η ιδέα δεν μου ξεκολλάει με τίποτα και βασανιζομαι ξανα και ξανα και αυξάνει το αγχος. Φαυλος κύκλος είναι. Μεχρι να μου μπει μια άλλη ιδεα.. αλλα τι να πω, η υποψια ΣΚΠ είναι σταθερη αξια :/

[Sofaki]

στο ξαναλεω μη φοβασαι τοσο τη σκπ εχω ξαδερφο χρονια ετσι!! δεν εχει παθει τπτ απλα εχει που και που καποιες εξαρσεις που με λιγη κορτιζονη περνανε. Νομιζω οτι υπαρχουν πολυ χειροτερα απο τη σκπ. Και δε μιλαω μονο για καρκινο που εχω εγω φοβια. Πχ ο διαβητης ειναι πολυ πιο σοβαρος! Εγω θα σου προτεινα επειδη εισαι πολυ μικρη, να ξεκινησεις ψυχοθεραπεια, προσπαθησε να το κανεις αν και ξερω οτι κοστιζει και μπορει να νιωσεις απογοητευση στην αρχη. Εγω εχω προσπαθησει αρκετες φορες αλλα τα παρατουσα. Οι ψυχιατροι δινουν χαπια ολη την ωρα και με το παραμικρο. Και εγω που περνω περιστασιακα ζαναξ το κανω σαν να περνω αντιπυρετικο οταν εχεις πυρετο και ψηνεσαι. Δεν ειναι αυτη η λυση, λυση ισως ειναι η αντιβιωση. Οι ψυχιατροι θεωρουν αντιβιωση τα αντικαταθλιπτικα. Εγω ομως δεν αντεξα να τ παρω ειχα παρενεργειες. Σκεφτομαι να ξεκινησω και εγω ψυχοθεραπεια συστηματικη με οποιο αντιτιμο. Ειμαι 31 εγω και οσο μεγαλωνεις να ξερεις οτι χειροτερευουν τα προβληματα.

[Gbutterfly]

Ναι ψυχοθεραπεία έχω σίγουρα στο πρόγραμμα δεν ξερω πως είναι και ποια η διαδικασία δεν έχω ξανακάνει ουτε προλάβαμε να πούμε πολλά στην πρώτη συνάντηση με τον ψυχολόγο. Αλλα μήπως μέχρι να ξεκινούσα να τα έπαιρνα τα ζαναχ που είπε η νευρολόγος? Είμαι σε δίλλημα και εγω γιατι ξέρω πόσο εύκολο είναι να δίνουν απλώς χάπια. Αν είναι όντως ψυχοσωματικο αυτό που έχω τώρα λογικά δεν θα περάσει παίρνοντας αυτά? και αν δεν περάσει δεν θα τρελαθω εγω μετά απο τον φόβο μου? Θέλω να πιστευω οτι η ψυχοθεραπεία θα είναι αποτελεσματική. Γιατι σταματούσες? Είναι επίπονη διαδικασία?

[Gbutterfly]

Είσαι και εσύ μικρή. Ελπίζω να βρεις και εσυ τον τροπο να το αποβάλλεις