ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ

[liamar]

Originally posted by GIORGOS296
POSO XRONON EISAI?

Καλημέρα Γιώργο. 37 είμαι.

[liamar]

Originally posted by ΒΙΚΥ
Καλή μου αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι έχεις βασιστεί λίγο περισσότερο απ\'όσο πρέπει στους γιατρούς και στα χάπια για να ξεπεράσεις το πρόβλημα.Επιπλέον νομίζω-μπορεί να κάνω και λάθος - ότι το κάνεις μάλλον αναγκαστικά. Μπες λίγο στα άδυτα του πανικού μόνη σου. Όλοι οι άλλοι δηλ γιατροι, χάπια, φίλοι είναι μόνον η πατερίτσα σου. Εσύ θα κάνεις όμως το πρώτο βήμα. Εγώ τουλάχιστον αυτό έκανα. Όταν κατάλαβα ότι ο γιατρός μου με βλέπει μόνο σαν πελάτισσα των 100 € την εβδομάδα δεν τον παράτησα. Τον χρησιμοποίησα για να καταλάβω πλήρως τη μέθοδο να ξεπερνάω τις κρίσεις μου. Δεν το έχω ξεπεράσει τελείως, έχω πολύ δρόμο ακόμα. Κάθε κρίση είναι μια μάχη με το μαύρο μέρος του μυαλού μου κ έχω αποφασίσει ότι ακόμα και η ήττα θα είναι μέρος της επόμενης νίκης. Η γνώμη μου είναι να το παλέψεις πιο αποφασιστικά. Ξέρω ότι είναι δύσκολο και η αυτοπεποίθησή σου έχει εξαφανιστεί. Δώσε στον εαυτό σου χρόνο όμως διάβασε, ρώτα, μίλα, ψάξε. Γενικά απομυθοποίησε το τέρας. Θα έρθει η στιγμή που θα γελάς μ\'αυτά που έχεις περάσει κ ξεπεράσει. Για ότι χρειαστείς είμαστε εδώ

Βίκυ μου καταρχήν σε ευχαριστώ για την συμπαράστασή σου όπως και όλων εδώ μέσα. Μου είναι απίστευτα χρήσιμη.
Μπορεί να έχεις δίκιο ως προς τα δεκανίκια αλλά μάλλον κατέληξα στο να τα χρειάζομαι λόγω απώλειας μιας σειράς πραγμάτων και ανθρώπων. Το ξέρω ότι πρέπει να παλεύω συνέχεια για να το νικήσω αλλά το μυαλό δεν είναι πάντα προβλέψιμο και κατευθυνόμενο. Έχει δική του αυτονομία και πολλές φορές με προδίδει. Και το συναίσθημα έρχεται για να κάνει τα πράγματα χειρότερα με μελαγχολίες και τα συναφή. Πάντως το να ξέρω ότι υπάρχουν και άλλα ατομα με παρόμοιες καταστάσεις με κάνει να αισθάνομαι όχι καλύτερα γιατι είναι μια δυσαρεστη κατάσταση για όλους όσους το περνάμε αλλά τουλάχιστον όχι σαν τη μύγα μες το γάλα. Σ\'ευχαριστώ και πάλι.

[liamar]

Originally posted by alexis-30
υπάρχει ένα καλό βιβλίο αυτοβοήθειας για τις κρίσεις πανικού: Ξεπερνώντας τον πανικό, ένας οδηγός αυτοβοήθειας με γνωστικές συμπεριφορικές τεχνικές από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Νομίζω ότι είναι αρκετά βοηθητικό για να μάθει κάποιος ορισμένα χρήσιμα πράγματα.

Αλέξη Καλημέρα και Χρονια Πολλά! Δεν ξέρω αν εννοείς ένα βιβλίο που ήδη έχω το \"Καταπολεμώντας τις φοβίες\" αρκετά πολύπλοκο.... αλλά θα το ψάξω κι αυτό που λες. Σ\'ευχαριστώ.

[liamar]

Originally posted by Relia
Καλησπέρα και από μένα και χρόνια πολλά!
Έχω καιρό να γράψω στο forum, μάλλον επειδή προσπαθώ κι εγώ με τη σειρά μου να απομυθοποιήσω την κατάσταση. Δεν είναι εύκολο, τίποτα δεν είναι εύκολο... Αυτό που έμαθα καλά, όσο καιρό την παλεύω με τα αντίστοιχα δικά μου, είναι ότι πρέπει να βρεις, liamar, την αιτία, την αρχή του νήματος. Τι είναι αυτό που σε έκανε να χάσεις το δρόμο σου, π.χ. οι κακές ενδεχομένως διαπροσωπικές σχέσεις, η δουλειά σου, τι; Και να πω και κάτι, συγγνώμη κιόλας, αλλά ούτε η «κολλητή» σου ήταν στ\' αλήθεια φίλη σου, ούτε και όλοι οι άλλοι. Κατανοώ να τους ξενίζει η κατάσταση που περνάμε τους φίλους μας, θεωρώ αδιανόητο, απλά και μόνο επειδή δε μπορούμε να βγούμε βόλτα μαζί τους, να την κάνουνε γι άλλα. Πριν πάθω ότι έπαθα, πέρασε τις κρίσεις πανικού μία καλή μου φίλη, δεν έβγαινε έξω, δεν έκανε τίποτα. Δεν καταλάβαινα τι συμβαίνει (μόνο αν το περάσεις, ξέρεις) αλλά δεν την άφησα. Της μιλούσα στο τηλέφωνο, την έπαιρνα για βόλτα με τα πόδια, πήγαινα σπίτι της. Τελικά από κάτι τέτοια κρίνονται οι φιλίες. Και όπως μου λέει πολλές φορές ο δικός μου ψυχίατρος \"άνθρωποι που σε κρίνουν ή φέρονται κάπως, απλά δεν είναι φίλοι σου\". Τελεία και πάυλα. Για μένα, κάτσε και κάνε έναν απολογισμό της ζωής σου, κράτα τα καλά και πέτα τα άσχημα και κάνε μία προσωπική εξυγίανση, μια νέα αρχή. Για να μη σε πολυ-πιάνουν τα φάρμακα, δεν είναι στη χημική ισορροπία το πρόβλημα, αλλά σε ότι σε βασανίζει ακόμη και μεταξύ μας, μέσα σου ξέρεις τι είναι αυτό...

Relia καλημέρα και Χρόνια Πολλά. Σίγουρα δεν είναι ευκολες καταστάσεις. Και αν και υποσυνείδητα καταλαβαίνω τι με οδήγησε σε αδιεξοδο (απώλειες προσωπων και καταστάσεων) δεν έχω ακόμη εντοπίσει το μέγεθος αυτών των πραγμάτων που με έριξε σε ψυχοθεραπείες και φαρμακα. Βέβαια μετά από καποια γεγονότα που συνεβησαν στη ζωή μου είχα σκεφτεί να επισκεφτώ κάποιον ψυχολόγο όσο ήταν ακόμη νωρίς αλλά κι εγω όπως πολλοί αλλοι αντιδρούσα μεσα μου λέγοντας ότι θα το ξεπεράσω μόνη μου. Αν είχα παει όσο είχα ακόμα μόνο το βάρος μέσα μου ίσως να μη βρισκόμουν αντιμέτωπη με τις κρίσεις και τις φοβίες. Δεν πειράζει όμως, σίγουρα αποκομίζουμε εμπειρίες αρκεί να είναι περαστικές. ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΩ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΟΤΙ ΜΕ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΝΕΤΑ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΥΚΙ ΑΡΓΑ Ή ΓΡΗΓΟΡΑ!!!!
Ως προς την \"κολλητή\" θα συμφωνήσω 100% μαζί σου αλλά ούτε για να της κραταω κακία δεν είναι γιατι ο καθένας μας ό,τι πιστεύει ή ό,τι τον συμφέρει κανει. Απλά υπήρξε μεγάλο κομμάτι στη ζωή μου και ξεριζωθηκε με τον χειροτερο τρόπο....θα περάσει κι αυτό.
Σ\'ευχαριστώ!!!

[alexis-30]

όχι δεν είναι αυτό που λες. έχει ακριβώς τον τίτλο που σου ανέφερα. είναι ένα βιβλίο αυτοβοήθειας, το οποίο θεωρώ αρκετά βοηθητικό για να γνωρίσει κάποιος το συγκεκριμένο πρόβλημα και πιθανούς τρόπους αντιμετώπισης. αν έχεις ήδη ψάξει για το θέμα ίσως δεν σου προσφέρει κάτι καινούριο, αλλά ρίξε μία ματιά.