Δεν μπορω πια

[stefamw]

Το ξερω οτι σκεφτομαι πολυ και δυστυχως περναω πολυ χρονο μονος = αρα σκεφτομαι συνεχως, δεν μπορω να το ελεξγω με τιποτα. Γιαυτο και παιρνω ηρεμιστικα, γιατι με ενα μαγικο τροπο απλα σταματανε αυτο το χειμαρο σκεψεων, αδειαζει το κεφαλι απο τις σκεψεις και επειδη οι σκεψεις ειναι που προκαλουν την καταθλιψη, ετσι ανακουφιζομαι κιολας.
Το ξερω οτι ειδε κατι σε μενα αλλιως δεν θα μου εστελνε να μου πει αυτα που μου ειπε, αλλα ειδε τη "ναρκωμενη" πλευρα του εαυτου μου. Οσο εισαι με τα ηρεμιστικα, ουτε πλακες μπορεις να κανεις ουτε να σκασεις στα γελια που λεει ο λογος ουτε τιποτα. Απλα σε κανουν να μπορεις να κοιτας επι 2 ωρες τον τοιχο ή τον ουρανο και να λες τι ωραιο ταξιδι που κανω στο απολυτο κενο. Κατασταση ζομπι.
Πινοντας αλκοολ τα πραγματα γινονται τελεια. Απο εσωστρεφης μετατρεπομαι σε απολυτα εξωστρεφη ανθρωπο (στους συνηθισμενους ανθρωπους το λενε ευφορια και κανω κεφι, εγω το λεω "νιωθω πως ειναι να εισαι φυσιολογικος") αλλα φυσικα ειναι οτι χειροτερο. Το μονο που μου εμεινε ειναι να παω σε ψυχολογο για γνωστικη και να ξεκινησω SSRI κατι το οποιο απευχομαι γιατι διαβασα απειρες κ ασχημες ως επι το πλειστον ιστοριες για το τι κανουν οταν τα σταματησεις ή παψουν πλεον να δουλευουν.
Παλιοτερα επαιρνε και η μητερα μου SSRI για ενα θεμα υγειας που ειχε και την ειχε αγχωσει, το μονο που θυμαμαι να εκανε ηταν να κοιμαται ολη μερα και ολη νυχτα. Τις ελαχιστες στιγμες που ηταν ξυπνια δεν ηταν σε φαση που μπορουσες να συζητησεις μαζι της. Ηταν "αλλου". Ηταν τρομακτικο απλα.

[Deleted-member-19102015]

Mε τα φάρμακα δε ξέρω να σου πω γιατι δεν έχω πάρει ποτέ αν θα λυθεί το πρόβλημά σου αλλά με το αλκοολ σίγουρα δε λύνεται.Κάποτε και εγώ έπινα σχεδόν καθημερινά για να μπορέσω να αντεπεξέλθω στην καθημερινότητά μου αλλά τελικά κατάλαβα ότι δε γίνεται να κυκλοφορώ συνέχεια μεθυσμένος και το έκοψα.Βασικά ένας ακόμη λόγος που το έκοψα είναι γιατί στα 24 μου που πήρα το πρώτο μου αυτοκίνητο (μου αρέσει πάρα πολύ να οδηγάω) ήξερα ότι αλκοολ και οδήγηση δε πάνε μαζί,οπότε επέλεξα την οδήγηση.
Παρατηρώ ακόμη ότι δεν έχεις αναφέρει στο μήνυμά σου ότι εμφανισιακά είσαι χάλια,άσχημος,μπάζο κτλ χαρακτηριστικό γνώρισμα αρκετών που δεν καταφέρνουν να κάνουν σχέση ότι και καλά φταίει η εμφάνισή τους.
Και επίσης να ξέρεις ότι πάντοτε οι άνθρωποι στην πρώτη επαφή με άλλους ανθρώπους,προσπαθούν να δείξουν τον καλύτερο τους ευατό.Στη πορεία ο χρόνος σε συνεργασία με την καθημερινή επαφή είναι αυτό που φανερώνει τα όποια μειονεκτήματα του καθένα μας.Δε μπορείς σε καμμία περίπτωση να ξέρεις απο την αρχή,τι κρύβει ο καθένας μας.Κανείς μας δεν είναι τέλειος.Ενδεχομένως αυτή η κοπέλα να είχε άλλα θέματα που θα ξενέρωναν εσένα πρώτα.Αλλά το θέμα είναι ότι αν δε προσπαθήσεις,δε θα ξέρεις ποτέ.
Και στη τελική,στο σπίτι στους γονείς σου μιλάς άνετα; Προφανώς ναι.Ετσι και με τον καιρό και με την καθημερινή επαφή με κάποιον άνθρωπο,θα παίρνεις θάρρος και θα είσαι πιο χαλαρός.

[stefamw]

Κοιτα, εμφανισιακα πιστευω πως ειμαι ενταξει. Δεν το παιζω ψωνιο, αλλα δεν πιστευω πως υπαρχει κατι πανω μου που με κανει να διαφερω απο τον υπολοιπον ανδρικο πληθυσμο ή να με κανει αποθητικο. Πριν απο 1 χρονο ασχοληθηκα εντατικα με την αναεροβια γυμναστικη (βαρη κτλ) και τα παρατησα μετα για αεροβικη για να ασχοληθω με τρεξιμο και ορειβασια και εμεινα μονο με ατσαλινα ποδια.
Η εμφανιση μου ειναι οκ, μπορει να τραβηξει γυναικες ή γενικα τον οποιονδηποτε θελει να κανει νεους φιλους κτλ, αλλα μου λειπει το εσωτερικο πακετο. Ειμαι κενος εσωτερικα, δεν μιλαω πολυ, δεν εχω τι να πω σε γενικες γραμμες οταν ειμαι με παρεα και απο την πιεση που βαζω στον εαυτο μου να μιλησω, καταληγω να αγχωνομαι ακομα πιο πολυ πιστευοντας οτι αν δεν μιλαω πολυ θα με απορριψουν.
Με την κοπελα δεν ειχαμε κανενα απολυτως κοινο, εκτος του οτι μενουμε στον ιδιο νομο. Ηδη απο το πρωτο ραντεβου να το πω, δεν ξεραμε για τι να μιλησουμε, κατι που με αγχωνει αρκετα και εχω πιασει τον εαυτο μου να σκεφτεται απο πριν τι θα πει πριν βγω καπου για να εχουμε θεματα για συζητηση. Δυστυχως ποτε δεν γνωρισα και κρατησα φιλιες με ατομα που μιλουσαν χωρις να ξερουν τι σημαινει παυση σε συζητηση, παντα ημουν με ατομα που μιλουσαν το ιδιο ή και λιγοτερο απο μενα και αυτο με αγχωνε. Δεν ξερω, ισως και καλυτερα γιατι θα κατεληγε κουραστικο να μιλαει μονο ο αλλος.

[PAPA]

Ετσι! επιστροφη στη φυση!
Συνηθως ηρεμω με τα ζαρζαβατικα αλλα οσο ναι τα σκευασματα φαρμακειου με πιανουν καλυτερα.
Ειμαι οσο χρονων ειμαι απο την ημερομηνια που γεννηθηκα. Με απογοητευεις, δεν με προσεχεις, δεν διαβαζεις ολα μου τα μυνηματα, μονο αυτα που σε ενδιαφερουν για να πεις την εξυπναδα σου. Στο πρωτο μυνημα αναγραφεται ξεκαθαρα.

Μάλλον λάθος κατάλαβες, λυπάμαι που δεν πρόσεξα την ηλικία σου

[Macgyver]

? Παλι επεσα στα ζαναξ γιατι δεν μπορω ναα. Πλεον ηδη αρχισε να γινεται καταδικη γιατι ηδη παιρνω μικρες δοσεις ζαναξ με αλκοολ για να σταματησει το μαρτυριο, ο.

Προσεχε με τα ζαναξ , αποκτας ανοχη , και μετα δεν σου κανει τιποτα η πρωην δοση , και χρειαζεσαι παραπανω , και θα βρεθεις εξαρτημενος , οχι οπως εγω με 7 / μερα , αλα εξαρτημενος παντως . Επισης εκανα το ιδιο με το κοκτεηλ ζαναξ/αλκοολ , και το αποτελεσμα ηταν να εχω παραπανω αγχος μεσομεκροπροθεσμα , αυτο το κανει το αλκοολ , εχω δει πινακες σχετικους .
Για το αγχος παιρνω σσρι σεροξατ , δρα πολυ πανω στο αγχος , εις βαθος , οχι επιφανειακα οπως το ζαναξ .

[stefamw]

Ξερω για την ανοχη, 2 χρονια μελεταω στο ιντερνετ ποιο φαρμακο ειναι το καταλληλοτερο για κοινωνικη φοβια, αλλα ολα εχουν τρομερες παρενεργειες.
Οτι ηρεμιστικο και αν επαιρνα δεν ξεπερνουσα τη 1 φορα ή και καμια τη βδομαδα εως το προσφατο περιστατικο.
Ανοχη αποκτουσα γρηγορα και με περιστασιακη χρηση οταν εφτασα απο τα 0,5mg στα 1,5mg στο ζαναξ απλα με καμια 10 δοσεις σε διαστημα μηνων ετσι ? Η απλα οι μικρες δοσεις δεν με επιασαν ποτε και ειχα πλασιμπο.
Χτες μετα απο 2 συνεχομενες μερες ληψης ζαναξ δεν ειχα ουτε αγχος και τα καταφερα να κοιμηθω σχεδον ξημερωματα, εκει που νομιζα οτι θα βαρουσα 24 ωρο χωρις υπνο.
Σημερα επισης δεν πηρα γιατι νομιζω πως την ελεγχω την κατασταση. Ελπιζω να τα καταφερω και να περασουν αυτες οι πρωτες 5 δυσκολες μερες.