σε τι να πιστεψεις?

[deleted_member27-11-2015]

.................................................. ....

[Deleted-member-250416b]

παντα ερχετε η στιγμη που δεν εχεις κατι και λες γιατι να μην τα τιναξω ολα στον αερα,ξεροντας οτι θα φτασεις κοντα στο να το μετανιωσεις καποια στιγμη.και εκεινη η στιγμη ενας παραγοντας μπορει να σε βαλει να σκεφτεις παλι λογικα,"κατι να πιστεψεις".σε τι να πιστεψεις ομως οταν δεν εχεις τιποτα?δεν εχει μινει τιποτα,αμα δεν θες να ζησεις ετσι παλευοντας για τα φραγκα,παλευοντας για δικιο,πεζοντας καποιον αλλον για να εχεις κοσμο γυρω σου,ή οταν δεν παιζεις καποιον αλλον ο μονος κοσμος που θα βρεις ειναι ψευτικος,τι να σε κρατησει τοτε?οταν δεν νοιωθεις τιποτα,και οταν νιωσεις να το αποφευγεις.τα ζαρια της ζωης δεν τα εφεραν ετσι,εσυ τα εφερες,εσυ τα εριξες,αλλα αυτο δεν αλλαζει τον παραγοντα της τυχης,τουλαχιστον εχεις τα ποδια σου να πατας γερα,οσοι δεν τα εχουν καλη τους τυχη.τοτε σε εκεινη την στιγμη κανεις κατι σαν απολογισμο της καταστασης και ζυγιζεις καποια πραγματακια.γιατι να μην τα κανεις ολα πουτ@να,να μπεις λιγο πιο μεσα στα μεγαλυτερα παιχνιδια τουλαχιστον θα παιζουν περισοτερα φραγκα,οτι θελει η καρδια σου,οι κυνδινοι δεν σε συγκινουν πολυ,φυλακη χαχαχα,θανατος επαψες να φοβασε να πεθανεις οταν ενα βραδυ σου κολησαν 9χιλιοστα αναμεσα στα ματια και συ γελουσες,οταν σε στοχευαν με ενα πιστολι για καρφια και εσυ ετρεχες και τα ακουγες να περνανε διπλα σου,μα που να τα πεις αυτα παντα περιφανος εισουν και καμαρωνες για οσα σε φεραν εδω και ολα αυτα που τοσο αναγνωριζες σε σενα δεν μπορεσες ποτε να τα μοιραστεις με καποιον που να σε παρει μια αληθινη αγγαλια,και καπως ετσι βγαινουν κατι ψυχακια του δρομου.τι και αν ειχες για ενα διαστημα λεφτα,δεν μπορουσες να τα βαλεις σε τραπεζα,και ετσι δεν μπορουσες να χτισεις κατι καλητερο για το μελλον.και εχεις να ακους ειρωνια οτι δεν τα εβγαλες ποτε περα μονος και εσυ γελας στραβα με στυλ "και που ναξερες ποσο βαθεια μπορω να σε βαλω να σε ψαχνει η μανουλα σου" και απλα απαντας "επεσες εξω με εμενα".προβληματα επικοινωνιας.δεν μπορεις με καποιο τροπο να καταλαβεις την πραγματικοτητα γιατι απλα τα βλεπεις ολα παιχνιδι,και θεσπιζεις μικρους στοχους και αντιπαλους,το χωριζεις σε σταδια,να αποκτα ενδιαφερον ακομα και το τιποτα.εφτασες στο 100 και μετα βουτια στο 0.αλλα το 0 σου για καποιους ειναι 100.

"Οι δεινόσαυροι, εμείς
γεννημένοι έτσι
να είμαστε έτσι
καθώς τα ασβεστωμένα πρόσωπα χαμογελούν
καθώς ο κ.Θάνατος γελά
καθώς οι ανελκυστήρες κόβονται
καθώς τα πολιτικά τοπία διαλύονται
καθώς το αγόρι στο σουπερμάρκετ έχει πτυχίο πανεπιστημίου
καθώς τα μολυσμένα ψάρια ξεστομίζουν τις μολυσμένες προσευχές τους
καθώς ο ήλιος κρύβεται
είμαστε
γεννημένοι έτσι
να είμαστε έτσι
με αυτούς τους προσεκτικά τρελούς πολέμους
με την όψη σπασμένων παραθύρων σε εργοστάσια να ατενίζουν το κενό
με μπαρ όπου οι θαμμόνες δεν μιλούν πλέον μεταξύ τους
με τσακωμούς που καταλήγουν σε πυροβολισμούς και μαχαιρώματα
γεννημένοι έτσι
με νοσοκομεία που είναι τόσο ακριβά που είναι φθηνότερο να πεθάνεις
με δικηγόρους που χρεώνουν τόσο ακριβά που είναι φθηνότερο να δηλώσεις ένοχος
σε μια χώρα όπου οι φυλακές είναι γεμάτες και τα τρελοκομεία κλειστά
σε έναν τόπο όπου οι μάζες ανυψώνουν ηλίθιους σε πλούσιους ήρωες
γεννημένοι μέσα σ’αυτό
περπατώντας και ζώντας μέσα σ’ αυτό
πεθαίνοντας λόγω αυτού
μένοντας άφωνοι λόγω αυτού
ευνουχισμένοι
έκλυτοι
αποκληρωμένοι
λόγω αυτού
εξαπατημένοι από αυτό
χρησιμοποιημένοι από αυτό
εξευτελισμένοι από αυτό
εξοργισμένοι και απηυδησμένοι από αυτό
βίαοι
απάνθρωποι
λόγω αυτού
η καρδιά έχει μελανιάσει
τα δάχτυλα πλησιάζουν το λαιμό
το όπλο
το μαχαίρι
τη βόμβα
τα δάχτυλα τείνουν προς έναν μη αποκρυνόμενο θεό
τα δάχτυλα πλησιάζουν το μπουκάλι
το χάπι
τη σκόνη
γεννημένοι σ’ αυτό το θλιβερό θανατικό
γεννημένοι με μια κυβέρνηση με 60 χρονών χρέος
που σύντομα δε θα είναι ικανή να αποπληρώσει τους τόκους αυτού του χρέους
και οι τράπεζες θα καούν
το χρήμα θα καταστεί άχρηστο
θα υπάρξουν φανερές και ατιμώρητες δολοφονίες στους δρόμους
θα υπάρξουν όπλα και περιπλανώμενοι όχλοι
η γη θα είναι άχρηστη
η τροφή θα γίνει μια φθίνουσα απόδοση
η πυρηνική ενέργεια θα έρθει στην κατοχή των πολλών
εκρήξεις θα σείουν ακατάπαυστα τη γη
ραδιενεργά ρομπότ θα κυνηγούν το ένα το άλλο
οι πλούσιοι και οι επίλεκτοι θα παρακολουθούν από τους διαστημικούς σταθμούς
η Κόλαση του Δάντη θα μοιάζει με παιδική χαρά
ο ήλιος θα κρυφτεί και θα είναι νύχτα παντού
τα δέντρα θα πεθάνουν
η βλάστηση όλη θα πεθάνει
ραδιενεργοί άνθρωποι θα τρώνε τη σάρκα ραδιενεργών ανθρώπων
η θάλασσα θα μολυνθεί
οι λίμνες και τα ποτάμια θα εξαφανιστούν
η βροχή θα είναι ο επόμενος χρυσός
σαπισμένα πτώματα ανθρώπων και ζώων θα ζέχνουν στο σκοτεινό άνεμο
οι λίγοι τελευταίοι επιζήσαντες θα μολυνθούν από νέες και φρικιαστικές ασθένειες
και οι διαστημικοί σταθμοί θα καταστραφούν από δολιοφθορές
την έλλειψη προμηθειών
το φυσικό φαινόμενο της φθοράς
και θα υπάρξει η πιο όμορφη σιγή από ποτέ
γεννημένη από αυτό
ο ήλιος ακόμα εκεί κρυμμένος
να περιμένει το επόμενο κεφάλαιο." Bukowski

[elis]

ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΦΙΛΙΚΑ ΘΑ ΣΤΟ ΠΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΜΙΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΗ ΠΟΤΕ
ΕΞΑΤΙΑΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ ΣΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΟΤΙ ΜΙΑ ΖΩΗ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ
ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΕΞΑΤΙΑΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ ΣΟΥ
ΦΙΛΙΚΑ ΣΤΟ ΛΕΩ ΓΤ ΕΓΩ ΕΧΩ ΑΛΛΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΣΗΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΝΕΙΣ
ΟΠΟΤΕ ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

[ioannis2]

Οι εμπειρίες δυστυχώς δεν σβήνονται ποτέ. Πάντα θα εξακολουθούν να σε ωθούν προς τα κάτω, κι εσύ θα παλεύεις (η θετική σου πλευρα) να σταθεις στα πόδια.
Λυπάμαι μόνο κάτι 20χρονα που ήδη βρίσκονται στο δρόμο που διαβηκαμε στην ηλικία τους, λες και η μοιρα τους ειναι προδιαγεγραμμένη και ψάχνουμε να τους πουμε την καταλληλη κουβεντα, τη σωστη καθοδήγηση που θα τους συνεπάρει και θα τους συνεφέρει, αυτην που δεν ακουσαμε εμεις, μπορει και να την ακουσαμε αλλά, πιο πριν ειχε μολυνθει σε τετοιο βαθμο ο νους μας, με αυτες τις εμπειρίες, που η κουβεντα αυτη δεν επιασε καθολου τοπο.
Οι εμπειριες αυτες εχουν την ικανοτητα να αυξανονται κι εκει ειναι που το άτομο φτανει στην απελπισία.
Ήτοι, σου εναπόθεσαν ενα τεραστιο βαρος για να παλεύεις μια ζωη να το αποσύσεις.
Τα ζαρια της ζωης σου, τα ρίξαν άλλοι εκτος κι αν προλαβες εσυ να τους τα αρπάξεις από το χερι και τότε η ζαριά ήταν δική σου.

[deleted_member27-11-2015]

.................................................. ......

[αλεξανδρος_77]

στην αυτοπεποιθηση γενικοτερα δε πιστευω με τον τροπο που πιστευουν καπιοι δηλαδη οτι με μονο χαρτι την αυτοπεποιθηση κανεις το ασπρο μαυρο
πιστευω σημαινει πιστευω στον εαυτο μου οταν πιστευεις στον εαυτο σου ακομα κ αν δε το λες οτιδηποτε σχετικο με σενα θα πιστεψει σε σενα.

[Deleted-member-250416b]

σε αυτην την ερωτηση υπάρχει η απουσία του θεού, της αγαπης και του ειναι μας... ειναι μια ερωτηση που δεν μπορω να απαντησω...τι ειναι η πίστη?...αν οχι η κατευθυνση μιας πεποιθησης που δεν αποδυκνυεται ποτε χειροπιαστα. Ο ανθρωπος ειναι ελελευθερο ον, αλλα η ελευθερια είναι δυσβασταχτη πολλες φορες... δεν ειμαστε πάντα ετοιμοι να αναλάβουμε τις τεραστειες ευθυνες της...καθε επιλογη που κανουμε εχει ενα βαρος... χρειαζομαστε εναν θεο .. ειναι παραλογο οι συμπτωσεις να ειναι καλύτερες απο τις επιλογες..χρειαζομαστε μια συγχωρεση ... κανουμε κυκλους γυρω απο το ιδιο λάθος οπως οι δολοφονοι...χρειαζομαστε αγαπη.. να μας ξεπλύνει απο τα παρασιτα που μας καταβροχθιζουν. χρειαζομαστε το ειναι μας... κατι πέρα απο την υπαρξη μας να νικησει ολον αυτον τον θανατο.
εχω την εικονα ενος παιδιου νεκρου να το χτυπάει το κυμα σε μια ακρογυαλια, οπως όλοι μας,προσπαθω να την ξεχασω, προσπαθω να ξεχασω την αναγκη μου να το αγκαλιασω ξανα ζωντανο...πως γινετε τόση αγαπη να την ξεβρασε το κυμα ... σε τι να πιστεψεις....
χρειαζομαστε εναν θεο ,γιατι διχως αυτον ...σε τι να πιστεψεις?

[Deleted-member-15102015]

Στον εαυτό σου κ τέλος. Κανείς άλλος δεν μπορεί κ ούτε πρόκειται κ να σε βοηθήσει.

[deleted_member27-11-2015]

/////////////////////////////////////////

[ioannis2]

Μην περιμένεις από κανένα, ακόμα κι οι γονείς σου πέρα από ειλικρινή συμπαρασταση δεν έχουν τιποτα άλλο να σου προσφερουν.
Κι αν βρίσκεσαι σε βαθιά ψυχολογική κατάπτωση και οι περιστάσεις της ζωης επιβαλλουν να κάνεις βήματα θα πρέπει να ψάξεις μέσα σου να βρεις τις δυναμεις. Ούτε αλλοι θα κανουν τα βήματα αυτα για σενα ούτε τις ψυχικές δυνάμεις για να τα κάνεις εσυ θα σου δώσουν.
Αν περιμένεις απο αλλους θα απογοητευθείς. Θα εχεις επίσης μεινει αδρανής αφού δεν προσπάθησες ουτε αυτα τα λίγα που μπορούσες.

[deleted_member27-11-2015]

.............................................

[ioannis2]

ioannis2 γονεις συμπαρασταση χαχαχαχαχα.δεν εχω σταματησει να προσπαθω,τωρα καλα ειμαι ψυχολογικα σε σχεση με παλιοτερα.

Απλά ήθελα να σου δώσω να καταλάβεις τι βοήθεια να αναμένεις από τους άλλους!! Ωραια τα περί Θεού που σου λέει η rea, δυστυχώς όμως δεν ζούμε σε κοινωνία αγγέλων.
Εκτός κι αν εισαι λαμόγιο, αδίστακτος ή γενικά ξέρεις να χειρίζεσαι καλά τις δημόσιες σχέσεις με επικοινωνιακό χάρισμα. Τότε θα σου κατεβάζουν τα παντελόνια τους κι οι κυρίες το βράκι τους, αλλιώς κινδυνεύεις να σε κρεμάσουν ή να σε γδάρουν ζωνατνό.
Άρα καλα κανεις και στηρίζεσαι στον εαυτο σου.

[elis]

ΙΩΑΝΝΗ Ο ΤΥΠΟΣ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΧΕΙΣ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΟΤΕ
ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΘΩ ΚΑΙ ΣΥ Τ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ
ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ ΕΞΑΤΙΑΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ
ΤΑ ΒΛΕΠΕΙ ΟΛΑ ΑΛΛΙΩΣ ΟΤΙ ΤΙΠΤΑ ΔΕ ΤΟΥ ΚΑΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΚΙ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΙΑ ΕΜΑΣ
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΡΜΑ ΑΥΤΟΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΑΥΤΟ

[elis]

ΚΙ ΟΤΑΝ ΛΕΩ ΣΕ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ ΕΝΟΟΩ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΑΛΛΙΩΣ ΕΤΣΙ ΜΗ ΜΟΥ ΕΡΘΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΔΕΣΠΟΤΗ ΚΑΙ ΜΕΝΑ

[deleted_member27-11-2015]

.............................