Κατάθλιψη

[Vassilis]

Χρόνια πολλά σε όλους, καλή δύναμη..
Είμαι 24 χρονών, εδώ και αρκετό καιρό βασανίζομαι απο βαριά κατάθλιψη που θεωρώ ότι άρχισε να δημιουργείται κυρίως απο ανεκπλήρωτους στόχους, απογοητεύσεις στα επαγγελματικά, προδοσία στα συναισθηματικά & πολλά άλλα. Διαβάζοντας πολλά απο τα θέματα ταυτίζω τον εαυτό μου με πολλούς απο εσάς, νιώθω τη ζωή μου να είναι κενή, οι μόνες σκέψεις που έχω σχεδόν καθημερινά στο μυαλό μου είναι τρόποι να φύγω απ' τη ζωή, τρόποι να βλάψω τον εαυτό μου ή εύχομαι να μου τύχει κάτι κακό π.χ. να με χτυπήσει αυτοκίνητο ώστε να απαλλαγώ απο το να ζω όλα αυτά που με πονάνε. Έχω κάνει ήδη μία απόπειρα κόβοντας τις φλέβες μου αλλά...δυστυχώς δε μπόρεσα να φτάσω στο τέλος. Οι γονείς μου δε γνωρίζουν τίποτα απο αυτά & βλέποντάς με σε άσχημη κατάσταση, ένα βήμα πρίν τη νευρική ανορεξία, νομίζουν πως είναι παθολογικά τα αίτια & με πιέζουν συνεχώς να πάω σε καποιο παθολόγο να με εξετάσει...τελευταία κάποιος τους ανέφερε οτι το μόνο που πιθανόν να χρειάζομαι είναι ένας ψυχίατρος & αυτό που μου είπαν είναι πως αυτό έλειπε τώρα να τους ρεζιλέψω κιόλας, πράγμα που με έκανε να αισθανθώ ακόμα χειρότερα. Ελάχιστοι φίλοι μου που γνωρίζουν τι πραγματικά περνάω θεωρούν πως ειναι κάτι απλό & το παίρνουν πιο πολύ στην πλάκα λέγοντας μου "μην ανησυχείς θα σου περάσει, όλοι έχουμε περάσει δυσκολίες" & νευριάζουν πολλές φορές μαζί μου για την κακή μου διάθεση & την απαισιόδοξη στάση μου. Νιώθω οτι χρειάζομαι μια βοήθεια που δε μπορώ να τη βρώ απο πουθενα & για αυτό το λόγο βυθίζομαι όλο και περισσότερο, ή όταν μου προσφέρουν βοήθεια νιώθω οτί δεν αξίζω τη βοήθεια κανενός & ότι γίνομαι βάρος & έτσι δεν τη δέχομαι. Νιώθω άχρηστος & ανίκανος, δεν βρίσκω ενδιαφέρον για τίποτα & για κανέναν, δεν προσπαθώ πλέον για τίποτα γιατί όσες φορές έχω προσπαθήσει δεν τα καταφέρνω & πληγώνομαι ακόμα περισσότερο...Δεν έχω πάει ποτέ σε ψυχολόγο κυρίως για οικονομικούς λόγους καθότι δεν εργάζομαι πλέον & δεν έχω τη δυνατότητα να ζητήσω απ' τους γονείς μου ακόμα & αν έφτανα στο σημείο να τους εξομολογηθώ πως πραγματικά νιώθω. Δεν ξέρω ποιος πραγματικά είναι ο λόγος που έγραψα αυτό το θέμα για μένα μιας & δε νιώθω οτι μπορώ να βοηθηθώ, όχι γιατί δε μπορείτε εσείς να μου προσφέρετε βοήθεια & συμπαράσταση, αλλά γιατί νιώθω πως ότι και να μου πείτε δε θα μπορέσω να αλλάξω τρόπο σκέψης & να βγώ απο όλο αυτό...
Ευχαριστώ πάντως για το χρόνο σας.

[ΒΙΚΥ]

Vassili σου εύχομαι να κάνεις κάτι για να έχεις χρόνια πολλά.
Νομίζω ότι είμαι τελείως αναρμόδια να σου απαντήσω. Αλλά εύχομαι να σε ταρακουνήσω λίγο ή ακόμα και να σε νευριάσω.Δε νομίζω να σου αρέσουν αυτά πυ θα διαβάσεις αλλά διάβασα το ποστ σου και αγχώθηκα. Εξάλλου δεν καταλαβαίνω πως είναι να θες να τελειώσεις τη ζωή σου. Εγώ με τις κρίσεις πανικού μου τρέμω μην τη χάσω. ΜΙΛΑ ΚΑΤ\'ΑΡΧΗΝ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ. ΟΥΡΛΙΑΞΕ, ΦΩΝΑΞΕ, ΖΗΤΗΣΕ ΒΟΗΘΕΙΑ. ΕΙΝΑΙ Δ Ι Κ Α Ι Ω Μ Α Σ Ο Υ........
Μιλα έστω σε κάποιον που εμπιστεύεσαι. Όρμα... κι ας σου φαίνεται ανούσιο. Έχεις το προνόμιο να ζεις. Απόλαυσέ το. Βρες, ψάξε τρόπους να απευθυνθείς σε ειδικό. Ξέρω είναι δύσκολο από οικονομικής πλευράς. Αναζήτησε δημόσιο νοσοκομείο. ΝικοD....... τις γνώσεις σου λιγο εδώ please. Θεώρησε τον εαυτό σου αχάριστο που δε θες τη ζωή σου. Και προς θεού, μη ντρέπεσαι για ότι περνάς. Ξόρκισέ το. ΖΗΣΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

[Helena]

vasilaki check your u2u inbox -panw deksia stin othonh-

[La_ViTa]

Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι οι δικοί σου δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ένας ψυχίατρος είναι αυτή την στιγμή ο μοναδικός γιατρός που μπορεί να σε βοηθήσει.Το πιθανότερο είναι να σε παραπέμψει σε έναν ψυχολόγο.Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτό θα τους ρεζίλευε.Δηλαδή θα ένιωθαν καλύτερα αν ήξεραν ότι κινδυνεύει η υγεία του παιδιού τους?
Συμφωνώ με όσα σου λέει η Βίκυ και πάνω απ\'όλα να βάζεις τον εαυτό σου.Είσαι στην καλύτερη ηλικία,και μην αφήνεις κανένα και τίποτα να σου χαλάει την διάθεση.Και προσπάθησε όσο μπορείς να μην απογοητεύεσαι.Όλοι έχουμε αποτύχει μερικές φορές στη ζωή μας,είτε από στόχους που είχαμε βάλει και δεν εκπληρώθηκαν,είτε από συναισθηματικά.Η ζωή δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα.Αυτή όμως είναι και η χάρη της.
Κουράγιο και μην το βάζεις κάτω!Ζήτα βοήθεια και θα σου δωθεί.Και να είσαι σίγουρος ότι την αξίζεις.

[Panos_ath]

Βασίλη αυτό που πρέπει να γνωρίζεις είναι πως η καλύτερη λύση είναι να απευθυνθείς σε κάποιο ειδικό και να σε καθοδηγίσει σε κάποια θεραπεία ή να σου προτείνει κάποια μέθοδο να αντισταθείς σε αυτές σου τις σκέψεις. Είμαι απόλυτα σίγουρος πως μπορείς να το ξεπεράσεις και να σταθείς δυνατός. Πολλές φορές στα πλαίσια της κατάθλιψης τα βλέπουμε όλα μαύρα και δεν διακρίνουμε το φως και την ελπίδα που υπάρχει...
Συμφωνώ με όσα σου είπαν τα παιδιά πιο πάνω.

Καλή δύναμη και εδω είμαστε για ότι χρειαστείς.

[Wondering]

Βασίλη γεια σου, μπορω να πω οτι ταυτίστηκα με οσα λες.. οχι σε ολα αλλα σε μεγάλο βαθμό.. αυτο που προσπαθω να εφαρμόσω.. ειναι να παρω τη ζωη μου στα χερια μου.. αλλα δεν το εχω μαθει.. να σε ρωτησω.. νοιωθεις \"υπόλογος\" για τις πραξεις σου? προς τους γονεις...? νοιώθεις ικανος να παρεις τη ζωη στα χερια σου?

[Vassilis]

Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας, ειλικρινά σας ευχαριστώ, δυστυχώς δε βλέπω καμία βελτίωση, νιώθω ότι βουλιάζω & δεν έχω καμία διάθεση ούτε ενδιαφέρον να κολυμπήσω για να σωθώ...Wondering όχι, δε νιώθω υπόλογος για τις πράξεις μου σε κανέναν, αισθάνομαι τόσο μόνος που δε νιώθω την υποχρέωση να πω σε κάποιον το λόγο που μισώ τη ζωή μου, εξάλλου σε όσους έχω μιλήσει μέχρι τώρα ήταν αδύνατο να με καταλάβουν... Και πλέον όχι, δε νιώθω οτι μπορώ να πάρω τη ζωή στα χέρια μου, όπου και να στραφώ, σε όποιον τομέα της ζωής μου, πέφτω σε αδιέξοδο, σε αδιέξοδο που πιθανόν δημιουργώ εγώ ο ίδιος και δεν έχω τη δύναμη να σπάσω αυτό το τοίχος του αδιέξοδου & να προχωρήσω..

[Mightisright]

Φίλε Βασίλη, πρώτα από ‘λα σου εύχομαι χρόνια πολλά και μακάρι το νέο έτος να σε βρει πιο δυνατό παρά ποτέ. Σχετικά με το πρόβλημα σου, γνώμη μου είναι ότι άφησες την κατάθλιψή σου εδώ και καιρό να εξελιχθεί και δυστυχώς τώρα έφτασες σε ένα σημείο που η κατάθλιψη έχει σοβαρέψει και έχει γίνει πιο έντονη. Να είσαι σίγουρος ότι δεν είσαι η αιτία εσύ για την ασθένειά σου, όπως δεν υπεύθυνος κάποιος που φέρει κάποια χρόνια ασθένεια από μικρή ηλικία. Είσαι 24 χρονών, μην σκέφτεσαι το τι θα πούνε οι άλλοι για σένα, ούτε ακόμη και οι γονείς σου, δηλαδή οι γονείς σου είναι κάποιοι ‘ειδικοί’ για να σου πούνε τι γιατρό χρειάζεσαι να δεις; Οι γονείς σου δεν γνωρίζουνε τι περνάς, ούτε και μπορούνε να καταλάβουνε αν δεν έχουνε ζήσει τι σημαίνει κατάθλιψη. Αυτή την στιγμή προτεραιότητα έχει ο εαυτός σου. Όλοι έχουμε δικαίωμα στην ζωή, πόσο μάλλον οι άρρωστοι που δεν είμαστε υπαίτιοι για το φορτίο της αρρώστιας μας. Η κατάθλιψη είναι μια αρρώστια που ευτυχώς θεραπεύεται. Το πρώτο βήμα είναι να πας να δεις κάποιο ψυχίατρο για ‘αξιολόγηση’. Δεν πρέπει να το καθυστερήσεις καθόλου διότι η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια που όλο επιδεινώνετε. Να είσαι όμως αισιόδοξος παίρνοντας υπόψην του πόσοι καταθλιπτικοί έχουμε κερδίσει την μάχη με την κατάθλιψη και ας ήμασταν κάποτε ένα βήμα πριν την αυτοκτονία. Σου εύχομαι το νέο έτος να είναι έτος χαράς για σένα και τους δικούς σου!

[Ντάλια]

ΘΑ γινεις καλυτερα
ΘΑ γινεις καλυτερα
ΘΑ γινεις καλυτερα

το πρωτο πραγμα που εφαρμοσα εγω στον εαυτο μου και αρχισε να πετυχαινει ειναι το να μην κανω ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ - κατα βαθος αυτο ειναι που σε απογοητευει....αλλα αν η καταθλιψη σου ειναι τοσο σοβαρη, πανε κ σε ειδικο

καλη χρονια σ ευχομαι

[bee]

Βασίλη σου έστειλα u2u.
Θα το βρεις πάνω δεξιά.