Ζητειται αγορι με παρομοια θεματα να με βοηθησει

[Astrolavos]

Καλησπέρα,

Μπορούν πιστεύετε δύο άτομα με ΙΨΔ να συνυπάρξουν ερωτικά ή στο τέλος αντί να νιώσουν καλύτερα θα καταλήξουν να ανταλλάζουν ιδεοληψίες και καταναγκασμούς ?
Πάντα ήταν από τα ερωτήματα που δεν είχα απάντηση. :)

[elis]

ΑΝΑΛΟΓΑ ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ

[Astrolavos]

ΑΝΑΛΟΓΑ ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ

Μπορώ να φανταστώ πολλά καλά, όπως για παράδειγμα την αλληλοκατανόηση για τον τρόπο συμπεριφοράς του καθενός αλλά μπορώ να φανταστώ και καταστάσεις που ο ένας θα μεταφέρει τις σκέψεις του στον άλλο.
Είναι μάλλον οι δύο όψεις του νομίσματος. Λογικά πρέπει να προσπαθήσεις να αποκομίσεις τα θετικά και να παραμερίσεις τα αρνητικά. Στην θεωρία ακούγεται εύκολο, η πράξη όμως δεν ξέρω...!

[Γάτος]

Πιστεύω πως μπορούν, υπό προϋποθέσεις. Να είναι συνεπείς στην αγωγή τους δηλαδή και να παρακολουθούν γνωσιακή συμπεριφορική. Σε αντίθετη περίπτωση, ο συνδυασμός αυτός θα ήταν μία καταστροφή!

[Delmem080319a]

Μου κανει εντυπωση πως ενας με αυτη την ασθενεια κανει οτι κανει ενω την ιδια στιγμη ξερει οτι ειναι λαθος. Ενας διπολικος ας πουμε οταν ειναι σε μανια δεν εχει την αντιληψη που εχει οταν ειναι σε νορμοθυμια και εχει διαστρεβλωμενη την πραγματικοτητα αλλα ενας ψυχαναγκαστικος κανει οτι κανει ξεροντας κιολας οτι αυτο που κανει ειναι αποροια της ασθενειας. Φυσικα δεν λεω οτι το κανει επιτηδες απλα δεν κατανοω πως γινεται αυτο.

Αυτό είναι το "δράμα" μας φλοκ... Και μόνο ένας άνθρωπος με ιδεοψυχαναγκαστική μπορεί πλήρως να το κατανοήσει. Δεν μπορείς να το εξηγήσεις εύκολα σε έναν που δεν το έχει. Έχει να κάνει και με κάποιο σημείο του εγκεφάλου, γενικά να φανταστείς, σαν να αυτοματοποιείται κάτι και να γίνεται ακουσίως. Αλλά έχουμε πλήρη γνώση του τι μας συμβαίνει και αυτό δημιουργεί περισσότερο άγχος και στενοχώρια αν δε μάθεις να το διαχειρίζεσαι, είναι ένας απίστευτος φαύλος κύκλος.
Εν πάσει περιπτώσει μπορώ να πω ακόμα και αν κάποιος δεν καταλαβαίνει την πάθηση, ας καταλαβαίνει το βάσανό της, τον πόνο και την προσπάθεια και να στηρίζει τον άνθρωπο που έχει δίπλα του και νομίζω η Joanna κάτι τέτοιο ζητά και ελπίζω να το βρει εντός ή εκτός ίντερνετ. Υπομονή και όχι εμμονή και άγχος!... Το ίντερνετ θέλει λίγο περισσότερη προσοχή πάντως.

[Delmem080319a]

ΑΝΑΛΟΓΑ ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ

Σωστό, δε νομίζω ότι μπορούμε να βγάλουμε ένα συγκεκριμένο πόρισμα και κανόνα. Όλα είναι πιθανά σε αυτή τη ζωή, γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός. Δε μπορούμε να τα βάλουμε τα πράγματα σε καλούπια, ούτε και τις σχέσεις των ανθρώπων.

[φλοκ]

Αυτό είναι το "δράμα" μας φλοκ... Και μόνο ένας άνθρωπος με ιδεοψυχαναγκαστική μπορεί πλήρως να το κατανοήσει. Δεν μπορείς να το εξηγήσεις εύκολα σε έναν που δεν το έχει. Έχει να κάνει και με κάποιο σημείο του εγκεφάλου, γενικά να φανταστείς, σαν να αυτοματοποιείται κάτι και να γίνεται ακουσίως. Αλλά έχουμε πλήρη γνώση του τι μας συμβαίνει και αυτό δημιουργεί περισσότερο άγχος και στενοχώρια αν δε μάθεις να το διαχειρίζεσαι, είναι ένας απίστευτος φαύλος κύκλος.
Εν πάσει περιπτώσει μπορώ να πω ακόμα και αν κάποιος δεν καταλαβαίνει την πάθηση, ας καταλαβαίνει το βάσανό της, τον πόνο και την προσπάθεια και να στηρίζει τον άνθρωπο που έχει δίπλα του και νομίζω η Joanna κάτι τέτοιο ζητά και ελπίζω να το βρει εντός ή εκτός ίντερνετ. Υπομονή και όχι εμμονή και άγχος!... Το ίντερνετ θέλει λίγο περισσότερη προσοχή πάντως.

Καταλαβαινω. Ειναι χειροτερο υποθετω να κανεις κατι και να ξερεις οτι το κανεις απο το να μην εχεις επιγνωση αλλα τουλαχιστον κοιτα το θετικο. Εσυ ξερεις τι παιζει ενω καποιος που εχει το ακαταλογιστο οχι. Βεβαια αυτη η γνωση προφανως μεγαλωνει το αγχος αλλα αν εχεις στον κυκλο σου ατομα που ξερουν το προβλημα σου αυτο δεν σε βοηθαει να εισαι καπως πιο χαλαρη εστω και μονο με αυτα τα ατομα?

[Delmem080319a]

Καταλαβαινω. Ειναι χειροτερο υποθετω να κανεις κατι και να ξερεις οτι το κανεις απο το να μην εχεις επιγνωση αλλα τουλαχιστον κοιτα το θετικο. Εσυ ξερεις τι παιζει ενω καποιος που εχει το ακαταλογιστο οχι. Βεβαια αυτη η γνωση προφανως μεγαλωνει το αγχος αλλα αν εχεις στον κυκλο σου ατομα που ξερουν το προβλημα σου αυτο δεν σε βοηθαει να εισαι καπως πιο χαλαρη εστω και μονο με αυτα τα ατομα?

Να σου πω και τα δύο πιστεύω είναι δύσκολες καταστάσεις, η μη επίγνωση σίγουρα φέρνει άλλα προβλήματα. Το πρόβλημα μου προσωπικά το γνωρίζουν ελάχιστοι, αλλά ναι βοηθάει πολύ αν κάποιος δικός σου άνθρωπος το ξέρει και σε στηρίζει. Είναι σπουδαίο πράγμα, να νιώθει ο άλλος τον πόνο σου και ας μην καταλαβαίνει τι ακριβώς περνάς.

[φλοκ]

αλλά ναι βοηθάει πολύ αν κάποιος δικός σου άνθρωπος το ξέρει και σε στηρίζει. Είναι σπουδαίο πράγμα, να νιώθει ο άλλος τον πόνο σου και ας μην καταλαβαίνει τι ακριβώς περνάς.

Αυτο εννοω. Να μπορεις να πας για καφε και να μην ανησυχεις για την συμπεριφορα σου. Να ξερεις οτι θα εχεις κατανοηση. Ελπιζω να εισαι καλα και εσυ και η φιλη η Τζοανα αν και εσυ μου κανεις οτι το ελεγχεις πιο καλα ισως λογω αγωγης.

[Delmem080319a]

Αυτο εννοω. Να μπορεις να πας για καφε και να μην ανησυχεις για την συμπεριφορα σου. Να ξερεις οτι θα εχεις κατανοηση. Ελπιζω να εισαι καλα και εσυ και η φιλη η Τζοανα αν και εσυ μου κανεις οτι το ελεγχεις πιο καλα ισως λογω αγωγης.

Αυτό που είπες ακριβώς, κατανόηση! Αρκετά καλά είμαι, δεν παίρνω αγωγή, απλά είμαι πλέον με πτυχίο στην Ιδψ ;), την έχω χρόνια και έμαθα να τη δαμάζω... Γι' αυτό θέλω να πω στην Joanna (και σε όλους) να μην απογοητεύεται, να δώσει λίγο χρόνο στον εαυτό της και τα πράγματα θα πάνε οκ, θέλει υπομονή. Και η ψυχοθεραπεία βοηθάει πολύ. Να είσαι καλά και εσύ φλοκ! :)

[Deleted-Member09102015]

Λοιπόν παιδιά να σας πω κάτι.. δεν ξέρω τι προβλήματα έχει ο καθένας και πως βγαίνουν αυτά προς τα έξω, αλλά οκ μια χαρά σας βλέπω... ειλικρινά. Εντάξει μου έχει τύχει μια φορά στο μετρό να κάτσει κάποιος απέναντι μου ο οποίος ήταν γύρω στα 2 μέτρα και 100-120 κιλά και μπαίνει και έρχεται και κάθεται απέναντι μου. δίπλα από το παράθυρο και να αρχίζει να κοπανάει το τζάμι με το χέρι έντονα και να λέω τι γίνεται τώρα τι θα κάνω, δεν τον κοιτάω καθόλου και αρχίζω και σκέφτομαι. Αμα μου τη πέσει τι θα κάνω τώρα; εν τω μεταξύ έχει απομακρυνθεί ο κόσμος και να λέω από μέσα μου εσύ θα κάτσεις εδώ, γιατί δεν ήξερα αν τη στιγμή που θα σηκωνόμουν, αν θα με άρπαζε. Και λέω οκ αναγκαστικά αν σου κάνει κίνηση σκάστου μία στο σαγόνι να ξεραθεί. Αυτός θα μείνει αναίσθητος εσύ θα πας στη δουλειά σου και όλα καλά... Αλλά αυτός ήταν ακραία περίπτωση μάλλον, σε σημείο που σκεφτόσουν αν το έσκασε από κανά Δαφνί ή το Αιγινήτειο. Τρόμαξε ολόκληρο το βαγόνι και σκέφτεσαι είναι εδώ; επικοινωνεί; που είναι; Δεν ξέρω αν σε περίπτωση του μιλούσα αν θα μου απαντούσε ή αν θα μου έσκαγε καμιά ανάποδη και θα με άφηνε ξερό γιατί μιλάμε για ντερέκι.

Τώρα εσείς δεν ξέρω τι προβλήματα έχετε αλλά μια χαρά σας βλέπω... δηλαδή έχουμε πολύ λάθος νοοτροπία για τις ψυχικές νόσους. Καμία σχέση με τη πραγματικότητα... Δεν έχετε λόγο να φοβάστε να εξηγήσετε όσο πιο απλά μπορείτε για να είναι και κατανοητό, εγώ ειλικρινά σας λέω πως θα έβγαινα μαζί σας, δεν έχω κανένα θέμα, Τώρα το ντερέκι που κυκλοφορεί στο μετρό είναι κάπως να τον βλέπεις έξω ελεύθερο, τρομάζεις που μπορεί να είναι και εντελώς ακίνδυνος, αλλά και μόνο που τον βλέπεις να αρχίζει να κοπανάει το τζάμι με δύναμη που λες είναι στα πρόθυρα να το σπάσει, αυτό είναι κάπως! Αν μου έλεγε με διαύγεια όμως ο ίδιος πως αν τυχόν με δεις να κοπανάω το παράθυρο αλλά μην φοβηθείς δεν είναι κάτι, θα μου περάσει, θα μου φύγει, θα τον πίστευα και θα έλεγα οκ και εγώ μαζί σου!

[Astrolavos]

Λοιπόν παιδιά να σας πω κάτι.. δεν ξέρω τι προβλήματα έχει ο καθένας και πως βγαίνουν αυτά προς τα έξω, αλλά οκ μια χαρά σας βλέπω... ειλικρινά. Εντάξει μου έχει τύχει μια φορά στο μετρό να κάτσει κάποιος απέναντι μου ο οποίος ήταν γύρω στα 2 μέτρα και 100-120 κιλά και μπαίνει και έρχεται και κάθεται απέναντι μου. δίπλα από το παράθυρο και να αρχίζει να κοπανάει το τζάμι με το χέρι έντονα και να λέω τι γίνεται τώρα τι θα κάνω, δεν τον κοιτάω καθόλου και αρχίζω και σκέφτομαι. Αμα μου τη πέσει τι θα κάνω τώρα; εν τω μεταξύ έχει απομακρυνθεί ο κόσμος και να λέω από μέσα μου εσύ θα κάτσεις εδώ, γιατί δεν ήξερα αν τη στιγμή που θα σηκωνόμουν, αν θα με άρπαζε. Και λέω οκ αναγκαστικά αν σου κάνει κίνηση σκάστου μία στο σαγόνι να ξεραθεί. Αυτός θα μείνει αναίσθητος εσύ θα πας στη δουλειά σου και όλα καλά... Αλλά αυτός ήταν ακραία περίπτωση μάλλον, σε σημείο που σκεφτόσουν αν το έσκασε από κανά Δαφνί ή το Αιγινήτειο. Τρόμαξε ολόκληρο το βαγόνι και σκέφτεσαι είναι εδώ; επικοινωνεί; που είναι; Δεν ξέρω αν σε περίπτωση του μιλούσα αν θα μου απαντούσε ή αν θα μου έσκαγε καμιά ανάποδη και θα με άφηνε ξερό γιατί μιλάμε για ντερέκι.

Τώρα εσείς δεν ξέρω τι προβλήματα έχετε αλλά μια χαρά σας βλέπω... δηλαδή έχουμε πολύ λάθος νοοτροπία για τις ψυχικές νόσους. Καμία σχέση με τη πραγματικότητα... Δεν έχετε λόγο να φοβάστε να εξηγήσετε όσο πιο απλά μπορείτε για να είναι και κατανοητό, εγώ ειλικρινά σας λέω πως θα έβγαινα μαζί σας, δεν έχω κανένα θέμα, Τώρα το ντερέκι που κυκλοφορεί στο μετρό είναι κάπως να τον βλέπεις έξω ελεύθερο, τρομάζεις που μπορεί να είναι και εντελώς ακίνδυνος, αλλά και μόνο που τον βλέπεις να αρχίζει να κοπανάει το τζάμι με δύναμη που λες είναι στα πρόθυρα να το σπάσει, αυτό είναι κάπως! Αν μου έλεγε με διαύγεια όμως ο ίδιος πως αν τυχόν με δεις να κοπανάω το παράθυρο αλλά μην φοβηθείς δεν είναι κάτι, θα μου περάσει, θα μου φύγει, θα τον πίστευα και θα έλεγα οκ και εγώ μαζί σου!

Καλησπέρα,

Επειδή μιλάμε για ΙΨΔ συγκεκριμένα, θα χρησιμοποιήσω το συμβάν που ανέφερες για να σου εξηγήσω ποιο μπορεί να είναι ένα πιθανό πρόβλημα σε κάποιον που πάσχει.
Μπορεί να κατέβαινε ωραία και καλά από το μετρό αλλά η σκέψη που έκανε για να χτυπήσει το άτομο σε περίπτωση άμυνας να ήταν τόσο δυνατή σαν να το έκανε στην πραγματικότητα. Και στην συνέχεια της μέρας του να συνέχιζε να ταλαιπωρεί τον εαυτό του με ακόμα περισσότερες σκέψεις γύρω από το συμβάν (μήπως δεν κράτησα σωστή στάση, μήπως του δημιούργησα εγώ θέμα κ.α.). Ξέρει πολύ καλά ότι όλα είναι υπό έλεγχο και δεν υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα αλλά το μυαλό δεν μπορεί να συμβιβαστεί.
Μπορεί να είναι λίγο άτοπο το παράδειγμα αλλά αυτό που θέλω να πω είναι πως στην ΙΨΔ το πρόβλημα είναι η ποιότητα της καθημερινότητας του ίδιου του πάσχοντα.
Βλέποντας ένα άτομο με ΙΨΔ το πιθανότερο είναι να μην σου μπει στο μυαλό πως πάσχει από κάτι, το πολύ πολύ να το θεωρήσεις "κομπλεξικό" και αυτό προκύπτει διότι γνωρίζουμε το παράλογο των σκέψεων και προσπαθούμε να τις καταπολεμήσουμε μόνοι, ίσως λόγω ντροπής. Δυστυχώς είναι πιο πολύπλοκα τα πράγματα από όσο φαίνονται αλλά προσπαθούμε για το καλύτερο. :)

[painkiller2121]

Ψαχνω κ;ι δεν κολλαω με κανενα θελω εναν ρομαντικο χωρις πολυ ορεξη για σεξ μονο ρομαντισμο !παρακαλω ας βρεθει ενα καλο αγορι κ για μενα κουραστηκα να μαι μονη ,..θελω ενα συναισθηματικο ηρεμο αγορι.νομιζω μονο καποιος με παρομοια προβληματα μπορει να μ βοηθησει γ αυτυο ειπαν το δοκιμασω εδω μεσα.

joanna μπορεις ν μ δωσεις ενα μειλ να μιλησουμε;

[kostas1983]

Οχι αγαπητε φλοκ .πρεριμενω να παω πατρα για να παρω...:/

πας στην ξανθη γυρνας με σιροπιαστα ξανθης.πας θεσσαλονικη γυρνας με τσουρεκι απο τον τερκενλη.πας στην πατρα γυρνας με κονδυλωματα.

[joanna22]

joanna μπορεις ν μ δωσεις ενα μειλ να μιλησουμε;

Μπορω να σ δωσω σκαιπ;;;