Depression Mode : ON !!!

[Snaith]

Γεια σας και από εμένα, είμαι 23 και έχω θέματα με όλους. ( ΤΑΤΑΑΑΝ )

Την έχω πατήσει από άπειρες φιλίες και πλέον προσέχω πολύ. Έχω γίνει άπειρα επιλεκτική με αποτέλεσμα να μην έχω κάποιον φίλο κοντά μου. Αχ πόσο μου έχουν λείψει τα σχολικά χρόνια που δεν έδινα τόσο πολύ σημασία και έκανα παρέα με όλους. Θυμάμαι το τηλέφωνο χτυπούσε μανιωδώς ... τώρα γενέθλια και ίσως( εξαίρεση αποτελούν αυτά τα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στο fb που γράφεις απλά για να γράψεις.) Τέλος πάντων, όπως είπα από θέμα φιλίας δεν τα πάω καλά... Αλλά δεν είναι και το μόνο θέμα δυστυχώς, έχω και την οικογένεια μου και την σχέση μου.

Στην οικογένεια μου νιώθω το μαύρο πρόβατο, νιώθω πολύ διαφορετική, πως δεν ανήκω "εδώ". Μαλώνω συνέχεια για χαζούς λόγους, που στην αρχή δεν έδινα σημασία - αλλά πόσα να αντέξω. Έχω και αυτήν την λεκτική βία που μου ασκούν περί κενής ζωής κ' πως δεν κάνω τίποτα στην ζωή μου. Μμμμ ναι λες και βρήκα δουλειά και δεν πηγαίνω. Παθαίνω κρίσης πανικού, νιώθω πως πεθαίνω, λιποθυμάω και μου λένε είναι στο μυαλό μου κ ότι είναι άγχος... Από τρίτη γυμνασίου ακόμα και τα καλοκαίρια άγχος;;; Και οκ, πείτε μου είναι άγχος - μου έχει καταστρέψει το όλο μου το είναι....Πλέον δεν πηγαίνω να τους πω τι έχω γιατί ξέρω την απάντηση. Δεν μου δίνουν σημασία. Νιώθω πραγματικό βάρος ....

Όσο για την σχέση μου;;; Αχ, τεράστιος έρωτας, σαν αυτούς στα παραμύθια. Μας έβλεπαν και μας ζήλευαν όλοι. Και δεν το λέω εγώ αυτό - το λέει και αυτός. Το "τέλειο" για αυτόν ήμουν.... Ακριβώς ΗΜΟΥΝ. Με όλα τα προηγούμενα στο κεφάλι μου δεν μπορούσα να δώσω όλο μου το είναι όπως στις αρχές με αποτέλεσμα να μαλώνουμε για το κάθε τι. Στις αρχές δεν είχε πρόβλημα με το σακί (=βάρος) που κουβαλάω στην πλάτη - ίσα ίσα με βοηθούσε και το σηκώναμε μαζί. Με τον καιρό όμως το σακί μεγάλωνε από φιλίες / οικογένεια και ο σύντροφος μου άρχισε να κουράζεται . Είχαμε παραμερίσει τους καβγάδες αλλά με αυτά που περνούσα δεν είχα διάθεση για τίποτα. Όποτε οι καβγάδες ξανα-εμφανίστηκαν...Και τώρα φτάνουμε στο "σήμερα". Αυτός θέλει να είναι μαζί μου αλλά δεν μπορεί άλλο να κουβαλήσει το βάρος μου όπως παλιά οπότε δεν ξέρει αν μπορεί να συνεχίσει. Δεν τον κατηγορώ έχει και αυτός αρκετά θέματα - και δεν μπορώ μετά από πόσα χρόνια να του απαιτήσω να κουβαλήσει τόσο βάρος όσο στις αρχές. Οπότε έχω πάρει όλο το βάρος πάνω μου και προσπαθώ με νύχια και με δόντια να ξαναφτιάξουμε την σχέση μας. Ελπίζω να τα καταφέρω :-/

Ο τίτλος του θέματος δεν είναι τυχαίος . Νιώθω καθημερινή θλίψη.Δεν την αντέχω!!! Δεν νιώθω ικανή για τίποτα, νιώθω πως δεν αξίζω τίποτα .. είναι απο τα πιο απαίσια συναισθήματα να νιώθεις τόσο κενή. Νιώθω συνέχεια εξαντλημένη και με παίρνει ο ύπνος χωρίς να το καταλαβαίνω και να το θέλω ακόμα και όταν έχω κοιμηθεί ώρες. Έχω άπειρη νευρικότητα χωρίς λόγο.Έχω κουραστεί να κλαίω. Το χειρότερο είναι ότι κλαίω κάθε μέρα και πολλές φορές χωρίς λόγο. Θα δω κάτι άκυρο και θα πλαντάξω στο κλάμα. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ ή να σκεφτώ κάποιες φορές λες και παθαίνω black out. Ειλικρινά δεν μπορώ άλλο να είμαι έτσι....

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ, ελπίζω να μου δώσει κάποιος καμία συμβουλή!

[aggelos11]

ΤΑΤΑΑΑΝ:P
1)Απο οσα εχω δει ως τωρα συνηθως αυτοι που ξεκινανε με τα πιο υψηλα γουστα και απαιτησεις καταληγουν με τους χειροτερους συμβιβασμους,ακριβως επειδη τους διωχνουν ολους απο διπλα τους και τελικα πανω στην απελπισια της μοναξιας τους,δεχονται τον πρωτο τυχοντα,που συνηθως ειναι πολυ κατωτερος των κριτηριων τους.(Μην προσβαλλεσαι ντεεε,δεν σου πα οτι κατεληξες,αλλα οτι ειναι ενα bad case scenario)Οποτε για μενα χαμηλωσε λιγο τις απαιτησεις σου.
2)To ιδιο και με την δικια μου οικογενεια.Δυστυχως εχουμε και οι δυο μεριες δικιο.
3)Ειναι καλο για λιγο καιρο να μαθεις να διαχειριζεσαι τα δικα σου μονη σου ωστε και εσυ να γινεις πιο δυνατη και ανεξαρτητη και ετσι θα σωθει κι η σχεση.Συνεχισε αυτο που κανεις μεχρι να σου γινει συνηθεια.
4)Βαλε στοχους που σου αρεσουν και νιωσε χρησιμη.Σηκω απλα μια μερα και ψαξε για δουλεια η σπουδασε κατι.Ειναι δυσκολο,αλλα το να ξεφυγεις απο την δινη η εστω να προσπαθησεις να ξεφυγεις απο αυτην,πριν βρεθεις να παιρνεις τα αντικαταθλιπτικα που παιρνω εγω,ειναι καθαρα θεμα δικης σου πρωτοβουλιας.Ακομα και στην πιο φαινομενικα ανουσια δουλεια μπορεις να βρεις νοημα.

P.S να ναι καλa το autoplay του youtube,που ξεκινησα το ποστ ακουγοντας daft punk και κατεληξα να γραφω υπο τον ηχο κομμουνιστικων στρατιωτικων εμβατηριων .

Καλη συνεχεια

[Οδυσσεας34]

Η ιστορία σου μοιάζει πολυ με τη δική μου,και εγω αναπολώ τα παλιά φίλους μηχανή βόλτες κτλ τωρα μόνος με τη γυναικα μου...η καταθλιψη με απο τράβηξε απο ολα,μπήκε σαν σαράκι σε ολα...και εγω κλαίω συνέχεια και ειμαι στην ίδια φάση,εχω και πανικούς,παίρνω βέβαια φαρμακα.Με την οικογένεια μου τα ίδια...στεναχωριουνται και η αλήθεια ειναι κανεις δε μπορεί να κάνει κάτι μονο εμείς οι ίδιοι να βρούμε τη δύναμη να ξανά σηκωθούμε,πολυ δύσκολη κατάσταση στα παίρνει ολα μέχρι το βάθος,νιώθω εγκλωβισμένος αλλα ευτυχώς με τα φαρμακα και τη θεραπευτική υποστήριξη ελπίζω...με τη σχέση μου τα ίδια συ ζούμε 10 χρονια εκτός γάμου,ήμασταν τέλειο ζευγάρι αλλα η καταθλιψη έδιωξε τη μαγεία...αλλα το παλεύω δε θέλω να το παρατήσω...αυτά,βρες μια καλη υποστήριξη και πάλεψε το!θα νικήσουμε στο τέλος η ζωή ειναι τόσο ωραία ειναι άδικο να μην τη ζούμε!κοιταμε μπροστά και θετικά!καλη δύναμη

[Constantly curious]

αλλα το παλεύω δε θέλω να το παρατήσω...αυτά,βρες μια καλη υποστήριξη και πάλεψε το!θα νικήσουμε στο τέλος η ζωή ειναι τόσο ωραία ειναι άδικο να μην τη ζούμε!κοιταμε μπροστά και θετικά!καλη δύναμη

Με εκφραζει πολυ αυτο. Καλή δυναμη σε ολους μας.

[Snaith]

Μακάρι όλα να σου πάνε όλα καλά και σε εσας παιδια. Σας το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου. Εγώ για αρχή μίλησα ξανά με τον σύντροφό μου, του είπα αναλυτικά τι νιώθω μέσα μου και καταλήξαμε στο οτι θα είναι δίπλα μου και θα με βοηθήσει με το βαρος που κουβαλάω και θα δοκιμάσουμε πάλι να βρούμε αυτήν την μαγεία του παραμυθιού μας .. Ελπίζω στο τέλος να τα καταφέρουμε και εγώ και εσείς και να είμαστε ευτυχισμένοι.. Όχι μόνο εμείς αλλά και οι υπόλοιποι Καλή δύναμη λοιπόν!

[Deleted-member-250416b]

snaith καλημερα!!.. το να μην εχεις φίλους δεν ειναι τραγικο, ειναι μαλλον υγιές, ετσι οπως κατάντησε η φιλία, όσο εισαι αποκλυσμένη απο επαγγελματικα, ο κυκλος σου θα παραμείνει κλειστος, οταν θα βρεις δουλεια, θα αλλαξει όλο αυτο και οι πρωτεραιότητες σου. και θα ξαναμπεις δυναμικα στον χαβαλοκοσμο της παρέας.
πρέπει να οργανωσεις λίγο καλυτερα το κομματι ανευρεσης εργασίας, να γινει αυτο το νεο σου επάγγελμα!... ω το ξέρω ποσο κουραστικο είναι, αλλα αν το παρατησεις θα σε παρατήσει.
υπάρχουν και αλλοι τροποι να κανεις γνωριμιες καποια σχολη χορου ή οτιδηποτε σε γεμιζει και δεν σου αδειαζει εντελως τις τσεπες.
οι κρισεις πανικου, κατεμε θελουν πάντα ψυχίατρο!!.. δεν ειναι κατι που θα μας περασει στο ετσι απλο, οποτε ψαξου καλυτερα σε αυτο.
τα μετρα διασωσης της σχεσης ειναι προσωρινα, εχεις αφησει πολυ εξω την υπόλοιπη ζωή σου, οποτε λογικα θα εχεις αγκιστρωθει σε αυτον και αυτο ..ξερουμε πάντα που οδηγει!
οι γονεις σου προσπαθουν να σε κινητοποιήσουν, γιατι σε βλέπουν να μην κανεις τιποτα με την ζωη σου και λογικα ανησυχουν, σιγουρα εχουν λάθος τροπο να το δειχνουν, αλλα αυτον ξερουν.
και γω απο εδω ειδα οτι αφιέρωσες μιση σειρα για τα επαγγελματικα σου... δεν βρισκω δουλεια και τερμα...

υ.γ. λατρεψα το ταταααν!!! καλη δυναμη!

[Snaith]

snaith καλημερα!!.. το να μην εχεις φίλους δεν ειναι τραγικο, ειναι μαλλον υγιές, ετσι οπως κατάντησε η φιλία, όσο εισαι αποκλυσμένη απο επαγγελματικα, ο κυκλος σου θα παραμείνει κλειστος, οταν θα βρεις δουλεια, θα αλλαξει όλο αυτο και οι πρωτεραιότητες σου. και θα ξαναμπεις δυναμικα στον χαβαλοκοσμο της παρέας.
πρέπει να οργανωσεις λίγο καλυτερα το κομματι ανευρεσης εργασίας, να γινει αυτο το νεο σου επάγγελμα!... ω το ξέρω ποσο κουραστικο είναι, αλλα αν το παρατησεις θα σε παρατήσει.
υπάρχουν και αλλοι τροποι να κανεις γνωριμιες καποια σχολη χορου ή οτιδηποτε σε γεμιζει και δεν σου αδειαζει εντελως τις τσεπες.
οι κρισεις πανικου, κατεμε θελουν πάντα ψυχίατρο!!.. δεν ειναι κατι που θα μας περασει στο ετσι απλο, οποτε ψαξου καλυτερα σε αυτο.
τα μετρα διασωσης της σχεσης ειναι προσωρινα, εχεις αφησει πολυ εξω την υπόλοιπη ζωή σου, οποτε λογικα θα εχεις αγκιστρωθει σε αυτον και αυτο ..ξερουμε πάντα που οδηγει!
οι γονεις σου προσπαθουν να σε κινητοποιήσουν, γιατι σε βλέπουν να μην κανεις τιποτα με την ζωη σου και λογικα ανησυχουν, σιγουρα εχουν λάθος τροπο να το δειχνουν, αλλα αυτον ξερουν.
και γω απο εδω ειδα οτι αφιέρωσες μιση σειρα για τα επαγγελματικα σου... δεν βρισκω δουλεια και τερμα...

υ.γ. λατρεψα το ταταααν!!! καλη δυναμη!

Σπουδάζω και οι ωρες σχολης ειναι απο μεσημέρι και μετά οπότε η δουλειά που πρέπει να βρω ειναι μέχρι τις 3... έχω βρεί άπειρες δουλειές αλλά είναι κυρίως με σπαστό ωράριο. Όποτε είναι ή το ένα ή το άλλο. Όσο για τις φιλίες όλες είναι επιφανειακές - απο την προηγουμενη σχολή μου βασικά ( θα ανοίξω σουβλατζίδικο και θα τυλίγω τα πυτογυρα με τα πτυχία μου φαινεται ). Είναι σαν reunion κάθε φορα. Δεν τις θεωρώ πραγματικές. Όσες φιλίες έβαλα πραγματικά στην ζωή μου με άφηναν πάντα για εναν άντρα ( ή 2 .. ή 3 - με οτι την βρίσκει η κάθε μία τελος πάντων ) και πάντα γυρνάνε όταν χωρίζουν. Ξέρω τι θέλουν να κάνουν οι γονείς μου κ έχω πάρει απόφαση να τους αλλάξω τρόπο σκεψης όσο γίνεται δηλαδή γιατί σε πολλά θέματα δεν έχουν σωστή αντίδραση.

υ.γ. Το ΤΑΤΑΑΑΝ είναι η χαρακτηριστική λέξη μου ...

[Deleted-member-250416b]

Σπουδάζω και οι ωρες σχολης ειναι απο μεσημέρι και μετά οπότε η δουλειά που πρέπει να βρω ειναι μέχρι τις 3... έχω βρεί άπειρες δουλειές αλλά είναι κυρίως με σπαστό ωράριο. Όποτε είναι ή το ένα ή το άλλο. Όσο για τις φιλίες όλες είναι επιφανειακές - απο την προηγουμενη σχολή μου βασικά ( θα ανοίξω σουβλατζίδικο και θα τυλίγω τα πυτογυρα με τα πτυχία μου φαινεται ). Είναι σαν reunion κάθε φορα. Δεν τις θεωρώ πραγματικές. Όσες φιλίες έβαλα πραγματικά στην ζωή μου με άφηναν πάντα για εναν άντρα ( ή 2 .. ή 3 - με οτι την βρίσκει η κάθε μία τελος πάντων ) και πάντα γυρνάνε όταν χωρίζουν. Ξέρω τι θέλουν να κάνουν οι γονείς μου κ έχω πάρει απόφαση να τους αλλάξω τρόπο σκεψης όσο γίνεται δηλαδή γιατί σε πολλά θέματα δεν έχουν σωστή αντίδραση.

υ.γ. Το ΤΑΤΑΑΑΝ είναι η χαρακτηριστική λέξη μου ...

οκ δεν ηξερα οτι σπουδαζεις, αρα υπάρχουν και αλλα πραγματα στη ζωη σου που ουτε καν τα ανεφερες..οκ αυτο ειναι μια χρησιμη πληροφορία για να την δουλέψεις. αν πήγες τωρα στην νεα σχολη, θα πάρει λίγο χρόνο αλλα θα βρεις φιλες, εστιασε το ενδιαφερον σου σε εκεινες που ειναι μονες και λογικα εχουν το ιδιο αναγκη με σενα την παρειτσα!.. δοκιμασε τα σεμιναρια αυτογνωσίας και θα σε βοηθησουν πολυ να δυναμωσεις καποια στοιχεία σου
οκ ειναι νομος! ΤΑΤΑΑΑΑΝ (με κολησες)... οταν γνωριζουμε καποιον και ερωτευόμαστε να χανόμαστε απο φίλους.... ειναι κατι που και εσυ θα το κανεις και που φιλοι σου θα πρέπει να δειξουν κατανόηση σε αυτο...και να το χαρουν για σενα!!...οποτε σε αυτο πρεπει να αλλαξεις λίγο το σκεπτικο σου.. κουλαρε!! χαχαχα

[féerie]

Γεια σας και από εμένα, είμαι 23 και έχω θέματα με όλους. ( ΤΑΤΑΑΑΝ )

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ, ελπίζω να μου δώσει κάποιος καμία συμβουλή!

Απ' όλα όσα αναφέρεις, θα σταθώ στις κρίσεις πανικού. Θεωρώ ότι από εκεί πηγάζουν όλα. Αντί να ταλαιπωρείσαι μόνη σου και να σκέφτεσαι τι πήγε στραβά και τι όχι, είναι προτιμότερο να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα από το ρίζα του και να σωθείς. Θα σου πρότεινα να επισκεφτείς κάποιον ψυχολόγο. Αν δεν έχεις χρήματα, μπορείς να απευθυνθείς στο Δήμο σου, όπως επίσης και σε κέντρα ψυχικής υγείας. Είναι δωρεάν, δες εδώ: http://www.mazi.org.gr/%CE%A7%CF%81%...AF%CE%B1%CF%82

Εύχομαι ολόψυχα καλή τύχη! Και μη φοβάσαι, δεν είναι τίποτα. Δύναμη και θα τα καταφέρεις, αρκεί να δράσεις!

[aggelos11]

Βρισκεσαι σε καλο δρομο...keep calm and carry on