Results 61 to 75 of 106
Thread: Σε απογνωση..
-
04-01-2008, 17:39 #61
- Join Date
- Jan 2008
- Posts
- 138
Θα προσπαθησω να το περιγραψω καπως,αν και νιωθω πολυ θολωμενος τωρα..
- 04-01-2008, 17:43 #62
- Join Date
- Nov 2007
- Posts
- 229
Σιγά σιγά...
Μικρά βήματα, καλή αρχή. Όλα λύνονται, θα δεις...
Smile please!
04-01-2008, 18:02 #63
- Join Date
- Jan 2008
- Posts
- 138
Η Λενα ειναι απο τις Φιλιπινες και τη γνωρισα οταν δουλευα Αθηνα.Περασαμε τοσες καλες στιγμες μαζι,που δε γινεται να την ξεχασω.Ηταν Ελλαδα για δουλεια(δουλευε σε yaght)και οταν τελειωσε η Visa της,επρεπε να επιστρεψει στη χωρα της.Ηταν το αλλο μου μισο και ειχαμε κανονισει να συνεχισουμε να ζουμε μαζι στο εξωτερικο και οπου αλλου προκυψει..Το ειχαμε ξεκαθαρισει απ την αρχη πως για να ειμαστε μαζι θα την ακολουθουσα..Θα πηγαιναμε Αυστραλια,γιατι της προτειναν μια πολυ καλη δουλεια και μιας και εχω γεννηθει εκει,ηταν ευκαιρια να συνεχισουμε μαζι.Μετα απο καιρο η δουλεια ακυρωθηκε και αναγκαστηκε να επιστρεψει στην εργασια που ειχε πρωτα.Οποτε αναβληθηκε το ταξιδι και ενιωσε οτι αν συνεχιζαμε θα τραβουσε μηνες η κατασταση διχως να μπορουμε να συναντηθουμε,οποτε μου εστειλε ενα μηνυμα εκει που ολα ηταν μια χαρα και μου λεει:\"δε θελω να σε εχω πια δεμενο σε μενα,γιατι δε θα οδηγησει καπου και οσο πιο νωρις τοσο καλητερα και για τους δυο,γιαυτο move on στη ζωη σου και προσπαθησε να με ξεχασεις οσο και αν σε πονα.Και θα κανω και γω το ιδιο και ας νιωθω πικραμενη και ισως αν ειναι γραφτο να ειμαστε μαζι,θα συναντηθουμε ξανα...Σε αγαπω και θα σε αγαπω για παντα,Marilen..\"
Τοτε ηταν που εχασα τη γη κατω απ τα ποδια μου και περασα ασχημες στιγμες και μετα κυλιστηκα στο βουρκο...
04-01-2008, 18:04 #64
- Join Date
- Jan 2008
- Posts
- 138
Ολα αυτα βεβαια συνεβησαν αφου εφυγε απο Ελλαδα και ειχα να τη δω μηνες..
04-01-2008, 18:07 #65
- Join Date
- Jan 2008
- Posts
- 138
βεβαια επικοινωνουσαμε καθε μερα και ειχα καταξοδευτει στα τηλεφωνα και τα μηνυματα,γιατι 1 μηνυμα για φιλιπινες=60 λεπτα!Καποιες φορες ειχαμε εκρηξεις ελληψης και μοναξιας και ξεσπασματα απο το τηλεφωνο,καποιες αλλες νοσταλγια..αστα..
04-01-2008, 18:07 #66
- Join Date
- Nov 2007
- Posts
- 229
Έτσι έχουν τα πράγματα λοιπόν...
ΟΚ. Παρ\' όλα αυτά δεν γράφεις ποιο είναι το πρόβλημά σου. Το ότι δεν την έχεις πια? Κonman μπορείς να την έχεις ξανα?
Και εννοώ και πρακτικά (απόσταση) και συναισθηματικά.
Και τελικά η Μαρία? Υπάρχει? Και σαν φυσικό πρόσωπο και στη ζωή σου...
Τι είναι η Μαρία?
Τελικά για τη Marilen ή για τη Μαρία πονάς...
Με συγχωρείς για τις πολλές ερωτήσεις κι αν σε πιέζω μην απαντάς. Απλά θέλω να καταλάβω για να ξεκινήσουμε από κάπου...
04-01-2008, 18:11 #67
- Join Date
- Jan 2008
- Posts
- 138
Φαντασου να εισαι τρελα ερωτευμενος με καποιον και ξαφνικα εκει που ουτε καν σου εχει περασει απ το μυαλο η ιδεα οτι θα μπορουσες να τον χασεις,ξαφνικα να τον βλεπεις να βγαινει απο το ταξι που εισασταν μαζι και να χανεται για παντα,δινοντας σου ενα τελευταιο φιλι,που δε γνωριζεις πως θα ειναι το τελευταιο...
04-01-2008, 18:13 #68
- Join Date
- Nov 2007
- Posts
- 229
Άρα το βασικό σου πρόβλημα έγκειται στο χωρισμό με την κοπέλα
Ναι ή ου?
Κι από κει προκύπτουν τα υπόλοιπα...
Δάνεια, Μαρίες...
Ναι ή ου?
04-01-2008, 18:21 #69
- Join Date
- Jan 2008
- Posts
- 138
Originally posted by eirineta
Έτσι έχουν τα πράγματα λοιπόν...
-ΟΚ. Παρ\' όλα αυτά δεν γράφεις ποιο είναι το πρόβλημά σου. Το ότι δεν την έχεις πια?
Φυσικα,αυτο ειναι ενα προβλημα μεγαλο για μενα..
Κonman μπορείς να την έχεις ξανα?
Και εννοώ και πρακτικά (απόσταση) και συναισθηματικά.
Δυστυχως οχι,μιας και δεν ξερω που βρισκεται πια..υπηρξα τοσο επιμονος μεσω μηνυματων μετα το χωρισμο μας,που σταματησε πια να μου μιλα και εχασα καθε επαφη..(ειμαι βλακας,το ξερω..)
Και τελικά η Μαρία? Υπάρχει?
Και σαν φυσικό πρόσωπο και στη ζωή σου...
Τι είναι η Μαρία?
Φυσικα και υπαρχει και βρισκεται συνεχεια στης αδερφης μου το σπιτι,αλλα ειναι Αθηνα και οπως καταλαβαινεις δεν τη βλεπω τοσο συχνα οσο παλια που εμενα εκει..
Τελικά για τη Marilen ή για τη Μαρία πονάς...
Η Μαριλεν(ή Λενα) θα ειναι παντα στην καρδια μου,ομως η Μαρια περασε τις γιορτες στο σπιτι μου και οταν λεω σπιτι μου εννοω εδω που μενω τωρα..Και βγηκαμε μαζι οι δυο μας και μεθυσαμε οι δυο μας και ειναι μονη αυτο τον καιρο και επαιξε μαζι μου για ακομη μια φορα...
Με συγχωρείς για τις πολλές ερωτήσεις κι αν σε πιέζω μην απαντάς. Απλά θέλω να καταλάβω για να ξεκινήσουμε από κάπου...
Σε ευχαριστω που με κανεις και αναλυω αυτα που υπαρχουν μεσα μου..σινεχισε ετσι
04-01-2008, 18:24 #70
- Join Date
- Jan 2008
- Posts
- 138
Originally posted by eirineta
Άρα το βασικό σου πρόβλημα έγκειται στο χωρισμό με την κοπέλα
Ναι ή ου?
Κι από κει προκύπτουν τα υπόλοιπα...
Δάνεια, Μαρίες...
Ναι ή ου?
04-01-2008, 18:27 #71
- Join Date
- Jan 2008
- Posts
- 138
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ θα τρελαΘΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...Τι μου συμβαινειιιιιιιιι ΓΙατι να τα παιρναω ολα αυτα???Πριν χωρισω ημουν οικονομικα ενταξυ,δε χρωστουσα σε κανενεν και τιποτα και ειχα μελλον στη δουλεια μου,στη ζωη μου σε ολα...Τωρα?
04-01-2008, 18:33 #72
- Join Date
- Jan 2008
- Posts
- 138
Τωρα ειμαι κλεισμενος στο καβουκι μου και δεν πιστευω πια στον εαυτο μου...Ωρες-ωρες τον μισω για οτι εχει κανει..Ολες οι μερες ειναι ιδιες για μενα πια,τιποτα διαφορετικο δε συμβαινει..Δε γινεται να συμβει..Ειμαι μονος πια..Γι αυτο σου λεω Ειρηνη μου,μην κλειστεις στον εαυτο σου και μην αφηνεις κανεναν να μπηξει τα νυχια του στα κομψα φτερα σου..
04-01-2008, 18:34 #73
- Join Date
- Nov 2007
- Posts
- 229
Όσο το θέλεις και το αντέχεις, εγώ είμαι εδώ για να συνεχίσω έτσι ;)
Λοιπόν, κατ\' αρχάς δεν είσαι βλάκας που έστελνες στη Λένα μηνύματα. Ήταν λογικό να το κάνεις και μάλλον το περίμενε κι η ίδια. Αλλά όσο κι αν πονάει αυτό, ο χωρισμός αυτός καθεαυτός, ξέρεις (ή αν δεν το ξέρεις στο λέω εγώ που το περνάω) είναι πολύ πιο εύκολος όταν δεν έχει ΚΑΜΙΑ ΜΑ ΚΑΜΙΑ επαφή με τον άλλον.
Πονάει, ναι, κανείς δεν αντιλέγει αλλά σκέψου το εξής:
Είναι καλύτερο/ευκολότερο να σε χωρίζει η ζωή με κάποιον (όπως έγινε με σένα και τη Λένα) παρά να χωρίζεις επειδή κάποιος από τους δύο ή και οι δύο έκαναν λάθη και η σχέση ξέφτισε.
Το πιστεύεις αυτό?Μπορείς να αντιληφθείς τι εννοώ? Η σχέση σου με τη Λένα δε θα ξεφτισει ποτέ. Θα μείνει μια αιώνια καλή ανάμνηση. Το να μένατε μαζί στο εξωτερικό, ομολογώ ακούγεται τόσο παραμυθένιο και όμορφο. ΑΛΛΑ! Υπήρχε η πιθανότητα του χωρισμού και παλι. Έτσι δεν είναι? Και εγώ σου λέω ότι ο χωρισμός ήταν 90% σίγουρος.
Αυτά που σου λέω τώρα μπορεί να σου φαίνονται μλκς μιας μικρούλας που ποτέ δεν έχει ζήσει κάτι παρόμοιο και \"άρα τι μιλάει\" Αλλά σκέψου τα. Τα ίδια έλεγα στην κολλητή μου προχθές για έναν Πορτογάλο που έχουν ερωτευτεί ο ένας τον άλλον. Βλέπω αυτή, και τώρα κι εσένα, να θεοποιείτε μια σχέση που ναι μεν φαίνεται ιδανική αλλά δεν υφίσταται. Η καθημερινότητα ξεφτίζει τις σχέσεις. Και με 1 ή 2 μήνες δεν ποντάρεις τη ζωή σου...
Επίσης, η Μαρία.
Μπορεί Μαρία να είναι σανίδα σωτηρίας που θέλεις για να πιαστείς και να ξεφύγεις από τη Λένα?
Μήπως είναι η πρώτη που σου έκανε ένα κλικ μετά τη Λένα και έπεσες με τα μούτρα?
Και τελικά μήπως ακριβώς επειδή ήθελες κάτι για να \"ξεφύγεις\" κάτι wild όπως είπες, έπεσες στο πιο δύσκολο άτομο?
Τι σημασία έχει για σένα η Μαρία?
Νιώθεις έρωτα ή απλά πόθο?
Και μ\' αυτή τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις?
Να ξαναγυρίσεις Αθήνα και ό,τι προκύψει?
Να κόψεις μαζί της?
04-01-2008, 18:38 #74
- Join Date
- Nov 2007
- Posts
- 229
Originally posted by konman
Τωρα ειμαι κλεισμενος στο καβουκι μου και δεν πιστευω πια στον εαυτο μου...Ωρες-ωρες τον μισω για οτι εχει κανει..Ολες οι μερες ειναι ιδιες για μενα πια,τιποτα διαφορετικο δε συμβαινει..Δε γινεται να συμβει..Ειμαι μονος πια..Γι αυτο σου λεω Ειρηνη μου,μην κλειστεις στον εαυτο σου και μην αφηνεις κανεναν να μπηξει τα νυχια του στα κομψα φτερα σου..
Δε θέλω ηττοπάθειες. Ειδικά όταν μιλάς μαζί μου...Αυτή η μιζέρια θα μας φάει. Κι εσένα κι εμένα!
ΕΣΥ θα κάνεις ο ΚΑΤΙ να συμβεί darling!
Και τα κομψά φτερά μου δεν είναι πια τόσο κομψά...
Αλλά θα τα κόψω τα νύχια κάποιων (ονόματα δε λέμε!) και θα σου πω εγώ αν θα έχουν μετά να μπήξουν τίποτα!
Χαμογέλα σε παρακαλώ! Σαν χάρη στο ζητάω...Χαμογέλα και πες \"όλα θα πάνε καλά\"...
04-01-2008, 18:40 #75
- Join Date
- Jan 2008
- Posts
- 138
Αποψε απλα δεν μπορω να διανοηθω,πως τελικα βρεθηκε καποιος ανθρωπος μετα απο 3 χρονια περιπου που τυρανιεμαι και περιπλανιεμαι με το θολο μυαλο μου και δεν με αφηνει να συνελθω,που με καταλαβαινει τοσο πολυ!
Με έδιωξαν από το σπίτι.
18-07-2025, 14:01 in Με καφέ και συμπάθεια....