Απαγορεύεται Η Χαρά

[elis]

εγω καταλαβα καλα και προσεχε οταν θα πασ για δουλεια και να ακουσ ραδιοφωνο να ενημερωθεισ
και μετα να ερχεσαι δω να σου βαζω και γω τα δικα μου να στανιαρεισ

[elis]

μαλιστα θα σου βαλω μερικα απο τωρα για τη διαδρομη να χεισ να ακουσ

[elis]

[καθρεπτης]

Το μεσημέρι μπηκα για λίγο και είδα την απάντηση της Περίεργης... δεν είχα όρεξη να γράψω το πρωί αλλά σκεφτόμουνα να της στείλω πμ γιατί είναι αρκετά εκτός θέματος η χρήση... αλλά επειδή βλέπω Ρέα πως κι εσύ αναφέρεσαι σ' αυτό θα πω εδω...

Καταρχάς το πρόγραμμα το παράτησα στην μέση πήγα έξι μήνες και διέκοψα, δηλαδή ποτέ δεν το τελείωσα... το ανέφερα όμως επειδή κάνουμε και κάποια ψυχοθεραπεία εκεί και το πρόσθεσα στο διάστημα που έχω κάνει ψυχοθεραπεία. Το πρόγραμμα όμως είναι στεγνό και δεν είχε ούτε μέσα φάρμακα, ούτε αν το τελειωσεις προφανώς σου χορηγεί μετά... ήμουν από τις εξαιρέσεις εκεί μέσα (από τους 62 μόνο 3) που έπαιρνα αντικαταθλιπτικά και σταθεροποιητές.. κι αυτά ακόμα δεν τα δίνουν εύκολα...

Περίεργη όταν ήμουν καθαρή έμενα μόνη μου και υποτροπίασα λίγο καιρό αφότου πήγα στην δουλειά της μητέρας μου και αρχίσαμε να έχουμε ξανά στενές επαφές... έκανα ακόμα ψυχοθεραπεία τότε... ωρυόταν η ψυχίατρος μου να μην το κάνω αλλά τα ψέμματα που μου είχε υποσχεθεί η μάνα μου ήταν πολύ δελεαστικά για να αφήσω την δουλειά που είχα και να πάω στην δικιά της.
Δεν νομιζω να είμαι ο τύπος που θέλω να είναι όλοι καλά αδιαφορώντας για μένα... δεν υπάρχουν άλλωστε και άνθρωποι αυτή τη στιγμή στην ζωή μου.. με την μάνα μου έχω κυρίως το αίσθημα του φόβου παρά της λύπης.. δηλαδή πρώτα φοβάμαι να διεκδικήσω από αυτή αυτά που μου ανήκουν, και μιλάω για υλικά πράγματα, όταν θα έρθει η ώρα να φύγω από δω που ελπίζω να πλησιάζει τώρα που βρήκα δουλειά... μετά λυπάμαι κι όλας μήπως στριμωχτεί οικονομικά μήπως στεναχωρηθεί μήπως... μήπως... μήπως... αλλά ο φόβος έρχεται πρώτος... Φοβάμαι πως υπάρχει και περίπτωση να μην τα καταφέρω μόνη μου, γιατί οι εποχές είναι δύσκολες (σκέφτομαι απαισιόδοξα τώρα το ξέρω, δεν υπάρχει περίπτωση να φύγω τόσο συντομα και σε περίπτωση που βλέπω πως δεν μπορώ να στηριχθω οικονομικά) και πως αν χρειαστώ να γυρίσω πίσω θα είναι η πόρτα της κλειστή, κάτι που δεν κάνει και με ιδιαίτερη δυσκολία.

Την ερώτηση σου για τον ψυχοθεραπευτή πριν την χρήση ίσως στην απάντησα ήδη Περίεργη, την χρήση βέβαια εγώ την έχω αρχίσει από τα 14 που και πάλι πήγαινα σε παιδοψυχολόγο πριν από το γεγονός αυτό. Όταν είπε η παιδοψυχολόγος στους γονείς μου πως για το περιβάλλον που ζω αντιδρώ φυσιολογικά παρόλο που οι αντιδράσεις μου δεν είναι φυσιολογικές, αντί να πάνε αυτοί σε θεραπευτή ή όλοι μαζί σε οικογενειακό απλά σταμάτησα εγώ... Από τότε όμως με κυνηγάει η ταμπέλα της "τρελλής" που η μάνα μου ή ετσι θα με λέει ή "πρεζάκι" ή "κυρ Μενη" αυτός ήταν αλκοολικός στην παλιά μας γειτονιά... αναλόγως με το τι της κολλάει καλύτερα στην κάθε περίοδο.

Ρεα την πρώτη φορά που καθάρισα δεν πήγα σε πρόγραμμα, μόνη μου το έκανα... με έδιωξε η μανα μου από το σπιτι και αναγκαστικά πήγα να μείνω στον πατέρα μου, τον οποίο μέχρι τότε δεν γούσταρα και καθόλου λόγο της μάνας μου βέβαια... σιγά σιγά άρχισα να μειώνω ποσότητες μέχρι που καθάρισα τελείως... Και ισως σας φανεί περίεργο αλλά η απεξάρτηση από το αλκοολ είναι πολύ δυσκολότεροι από οποιαδήποτε άλλης ουσίας για πολλούς και διάφορους λόγους, οι κύριοι είναι πως είναι αποδεκτό και υπάρχει παντού... Και κάτι άλλο που κι εγώ δεν έχω πιστέψει ακόμα γιατί μου το είπε η νοσηλεύτρια που μου πήρε αίμα και όχι γιατρός είναι πως το αλκοόλ περισσότερο κακό από την πρέζα στο συκώτι, χωρίς να σημαίνει πως το δεύτερο είναι καλό... βέβαια δεν μου το πε γιατρός..

Να μπω και στο θέμα τώρα... Καταρχάς ζω ακόμα... Κατά δεύτερον αγχώνομαι ακόμα πάρα πολύ για το αν θα ζω μέχρι την Παρασκευη... από την αρχή που έμαθα για υψιλές τρανσαμινάσες δεν ήθελα να το πω στην μάνα μου... της το είπα κυρίως επειδή χρειαζόμουν κάποια λεφτά για εξετάσεις που έδειξαν ηπατίτιδα και για να πάρει τηλέφωνο να κλείσει ραντεβού επειδή δεν είχα κάρτα... Και την άφησα να κλείσει ένα μήνα μετά... έχασα ένα μήνα επειδή φόρτωσα την ευθύνη μου σε άτομο που ξέρω πως το μοτό της είναι το "δεν γαμιέται" για τα πάντα... μιλάμε για αδιαφορία που τσακίζει κόκκαλα...

Πάλι κατουράω πολυ σκούρα... αυτό είναι ένδειξη κακού συκωτιού και λογικά φταίει η βλακεία που έκανα εχθες και προχθές... φοβάμαι... της το πα "αρχισες πάλι τις υστερίες σου" ήταν η απάντηση της... Ένα συνάχι έχει η μάνα μου την τελευταία βδομάδα και με έχει στην κυριολεξία ζαλίσει... γιατί της φερόμουνα τρυφερά την προηγουμένη βδομάδα που είχε άδεια, γιατί την ακούω και γιατί της λέω θα περάσει ειλικρινά δεν ξέρω... Γιατί φέρομαι έτσι σε έναν άνθρωπο που μου φέρεται τόσο αλλιως?

Στον πατέρα μου δεν θέλω να μιλήσω καθόλου για το θέμα, μένει Κρήτη και δεν μπορεί να κάνει κάτι από κει, δεν θέλω να τον αγχώσω... Απλά του αναφέρω πήγα στον γιατρό έχω αυτό, έχω ραντεβού τότε... Θέλω όμως αν πάθω να ξέρει πως έφταιγε η μάνα μου, αν και στην ουσία ξέρουμε πως δεν φταίει η μάνα μου... εγώ φταίω... γιατί ο μήνας χάθηκε επειδή δεν ανέλαβα εγώ την ευθύνη και άφησα να μου κλείσει ραντεβού... τόσο πολύ φοβάμαι... και λυπάμαι που δεν έχω κάποιον δίπλα μου να με στηρίξει... εγώ λέω στην μάνα μου πόσο χάλια νιώθω και η μάνα μου έχει συμπεριφόρα τυπου έλις "ε εντάξει ας ακούσουμε λίγη μουσικούλα" με την διαφορά πως η μάνα μου είναι μάνα μου και είναι στο μέσα δωμάτιο...

Ελις όπως σου είπα ραδιόφωνο δεν ακούω τους σταθμούς που προφανώς ακούς εσύ και γι αυτό δεν τα ξέρω.. Ρεντ και Ροκ θα συνεχίσω να ακούω.

[turtle]

Βασικά η χαρά δεν απαγορεύεται ... η λύπη , ο θυμός κ .α. συναισθήματα ...συνήθως αυτό που μας ενοχλεί .. είναι τα συναισθήματα μας να μας φέρνουν σε δύσκολη θέση , ή να θολώνουν την κρίση μας .. και την λογική μας .. κοινώς όλοι παλεύουμε γι αυτόν τον πολυπόθητο αυτοέλεγχο .. και την ισορροπία ...

Καθρέπτη κοντά σε μια ομάδα και με εργασία κ χαρά ..θα βρεις πάλι νόημα ...και θα φύγουν οι πολλές σκέψεις ..εμένα μπορείς να με πεις εξαρτημένη από το διαδίκτυο κ το τσιγάρο παρολίγον κάποτε κ απο το αλκόολ που το χω κόψει με χατζάρα και με αηδιάζει πλέον .. ξέρω πως κ γιατί εξαρτήθηκα επίσης .. .. προχθες στα μαύρα μου τα χάλια τα τσουξα πάλι φαντάσου .. είπαμε συναισθήματα .. μετά ήπια ένα καφέ πάλι και αντιμετώπισα ψυχρά αυτή τη φορά και με τον εαυτό μου και με τους άλλους την πραγματικότητα .. αλλά το αλκόολ συνεχίζει να με αηδιάζει .. κ η γεύση του μου θυμίζει μια εποχή που θέλω να ξεχάσω ... γιατί δεν είμαι για περισσότερα ... είπαμε θέλω να ξεχάσω ..

[Deleted-member-250416b]

πόσο χρονων εισαι ? ...αν δεν γίνομαι αδιακριτη

[elis]

εγω καθρεφτη σε παω γτ παλευεισ μονη σου χωρισ γονεισ σε παω γτ θα τα καταφερεισ
σε παω γτ εισαι αλανι και χαιρομαι οπυ θα ακουσ ραδιο κατα τα αλλα μια συμβουλη θα σου δωσω
πρεπει να σκληρυνεισ λιγο την σταση σου οσον αφορα τουσ γονεισ σου για να τα καταφερεισ
αυτοι δε συνεργαζονται μεσα στο μυαλο σου εσυ νομιζεισ οτι συνεργαζονται γτ σου δινουν ενα πιατο φαι και στεγη
καλο αυτο εγω το εκτιμαω αλλα κατα τα αλλα ουτε και οι δικοι μου συνεργαζονται οποτε αναγκαστικα για να επιβιωσω
σκλυρηνα την σταση μου απεναντι τουσ μπορει να κανω λαθοσ δε ξερω αλλα πιστεψε με δε γινοταν αλλιωσ

[Deleted-member-250416b]

μακαρι να "σκληρίνει" και η φίλη μας, γιατι αυτη η κατασταση με την μητερα της, την εχει ταλαιπωρησει πολυ!

[Constantly curious]

Το μεσημέρι μπηκα για λίγο και είδα την απάντηση της Περίεργης... δεν είχα όρεξη να γράψω το πρωί αλλά σκεφτόμουνα να της στείλω πμ γιατί είναι αρκετά εκτός θέματος η χρήση... αλλά επειδή βλέπω Ρέα πως κι εσύ αναφέρεσαι σ' αυτό θα πω εδω...

Εφτασε η παρασκευη και ελπιζω και ευχομαι να εισαι Καλά. Το ψευδωνυμο μου, ειναι υπο τη χροια της ανήσυχης... μονιμα ανησυχη. Δεν εχω γνωση εθισμου ουσιας( ηρωινης,κοκαινης κτλ) συμφωνω οτι το αλκοολ ειναι ενα υπουλο κοινωνικα αποδεκτο ναρκωτικο.

Αναρωτιεμαι, μετα απο τοση παλη με τον εαυτο σου, με την καταστροφικη σου πλευρα, εχοντας γνωση της λανθασμενης συμπεριφορας της μητερας πως και δεν μετακινηθηκες - ψυχικα- απο εκεινην. Δεν ειναι κατι ευκολο, γρηγορο, απλο. Ηρθες σε αυτον τον κοσμο και δεν ειχες πνευματικους οδηγους, αντιστροφα εγινες οδηγος της μητερας σου για να νιωσεις αποδεκτη, αγαπημενη. Δεν ειναι ο ρόλος σου ! Ο ρολος σου ειναι να φροντίσεις Ε Σ Ε Ν Α ακομα και αν κανείς ΠΟΤΕ δεν σου εδειξε πως υπαρχει.

Αν θελεις μπορουμε να μιλησουμε με πμ.

[καθρεπτης]

Ανήσυχη λοιπόν.. το περίεργος μπορεί και να έχει αρνητική χροιά όντως, αλλά με την έννοια της περιέργειας σε είχα καταλάβει..

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας και συγνώμη που δεν μπορώ να απαντήσω τώρα, αλλά έχω ξυπνήσει από τις 5 και έχω κλείσει 10ωρο έξω και υπνογράφω (κατά το υπνοβατώ) Πάντως μια χαρά είμαι ο γιατρός μου έδωσε παραπεμπτικά για αναλυτικότερες εξετάσεις και υπερηχόγραφημα...

Ρέα 33 είμαι και αν δεν κάνω λάθος είμαστε κοντά στην ηλικία.. έτσι δεν είναι?

[rita-2]

Καθρέφτη μου κούκλα μου...είμαι καινούργια εδώ και δεν ξέρω πολλά .πρέπει να είμαι στην ηλικία της Μάμας σουεχω και γω παιδιά λίγο μεγαλύτερα από σένα πέρασα και περνώ και γω πολλά .είναι κακό να εξαρτάται από ανθρώπους που σου κάνουν κακό που είναι άρρωστοι οι ίδιοι.καταλαβαίνω ότι προσπαθείς να ασταθείς στα πόδια σου για να γίνει αυτό γνώμη μου είναι ότι πρέπει πρώτα να γίνεις καλά..με τη δουλειά θα στρεσαριστεις και θα υποτροπιάσει ς μήπως πρώτα να μπεις σε ένα πρόγραμμα να το τελειωσεις να σταθεις γερά στα πόδια σου να αξιώσεις δυνατή και μετά να συνεχίσεις τη ζωή σου .να φύγεις και από τη μητέρα σου...!!με συγχωρείς που παίρνω το θαρος .να είσαι καλά...!!!