αγχος

[Νεραιδα]

χαιρετώ μετα απ καιρό!

Απλά θέλω να τονίσω πως κι εγώ όπως κι εσεις (φαντάζομαι)
πόση προσπάθεια κάνω για να αγαπήσω τον εαυτό μου
και να αποδεχτώ τα αρνητικά μου...
γιατί απο μικρή για τον χ λόγο κ λόγω μαλλον χαρακτήρα,γονιδίων
δεν έμαθα να ακούω και να με αγαπώ. Συνήθιζαν βλέπετε τα θέλω των αλλων να είναι πρώτα απ τα δικα μου και να σου κ οι κρισεις πανικου...
κ τώρα ως ενήλικας να δυσκολεύομαι κ να ξανα συναρμολογούμαι..φτου κ απ την αρχη..
Το παλεύω όμως! Δεν θ μας νικήσει παιδιά! Κάθε μέρα είναι μια καινουρια αρχή.
Πέφτω αρκετές φορες για ν μν πω συνέχεια σχεδον, αλλα προσπαθώ να ξανασηκώνομαι με όσα εφόδια έχω! Πίστη και υπομονή.
Θέλουν χρόνο αυτά. Κουράγιο μας.

[elis]

εγω θα το ξαναπω οτι ολοι ηγουμαστε σε αυτη τη χωρα ο καθενασ με τον τροπο του ακομα κι εμεισ οπυ
ειμαστε προβληματικοι πεφτουμε και σηκωνομαστε ποσο θαυμασιο ειναι αυτο ποσο ηγετικο ειναι αυτο
ποσο ομορφο συγχαρητηρια για την προσπαθεια σου συνεχισε ετσι

[Νεραιδα]

Xαίρομαι που συμφωνείς. ΑΛΛΑ, διαφωνώ οριζοντίως ,πλαγίως και καθέτως κ δν ξερω πως αλλιως με το "προβληματικοι".
Απ τη στιγμή που διορθώνεται και αντιμετωπίζεται δεν μιλάμε για προβληματικη,αρρωστη,ανίατ η ασθένεια. Να ένα σημαντικό λάθος στο σκεπτικό σου εδώ και πολλών άλλων σαφώς.

Έχουμε πολλή δύναμη μέσα μας σε πληροφορώ όλοι εμείς , απλά δυστυχώς έχουμε μάθει ν την διοχετεύουμε σε "λάθος" κατεύθυνση απ τη στιγμη που είναι εις βάρο μας. ΚΟΙΝΩΣ πάρτο αλλιώς.!

[elis]

νεραιδα εγω εχω σχιζοφρενεια δουλεψα σε σχετικα βαρια δουλεια εκανα γυμναστικη
αλλαξα πενηντα φορεσ το σκεπτικο μου εκανα δηλαδη την προσπαθεια μου
για πεντε χρονια και δεν απεδωσε καρπουσ παντα κατι εχανα κατι κερδιζα
και κουραστηκα πλεον ενταξει εμαθα μια δουλεια οπυ την ηξερα μιση την εμαθα ολη
αλλα κουραστηκα γι αυτη τη περιοδο τουλαχιστον δεν κανω τιποτα αμα ανοιξει καμια αλλη δουλεια το συζηταμε
παντωσ χαμενοσ δεν πηγε ο κοποσ μου εμαθα μια δουλεια θεωρω οτι κερδισα δλδ αλλα στα ψυχολογικα δεν θεωρω οτι κερδισα
παντωσ με βγηκε η παναγια για να κανω αυτη τη προσπαθεια οποτε τωρα ξεκουραζομαι και προσπαθω να ηρεμησω να κανω εν απολογισμο να δω που βρισκομαι

[Νεραιδα]

Elis , είμαστε σε κατηγορία για το άγχος και ειλικρινα δεν ξέρω κατα πόσο σχετίζεται η σχιζοφρένεια με αυτό. Εγώ μιλάω μόνο για αγχωδεις διαταραχες κ συγκεκριμενα για τον πανικό. Δεν έχω αποψη για το θέμα σου , οποτε πάω πάσο. Παρ'ολα αυτά απ τ λογια σου διακρίνω μια καλή προσπαθεια και αυτο π θ πω κ σε σενα κουράγιο κ υπομονη! Να ακούς τον γιατρό σου αν ακολουθείς!

[elis]

θα στο πω απλα εμεισ εχουμε ολα τα δικα σασ κατα καιρουσ συν εγω προσωπικα δεν μπορω να μιλησω
εγω μπορω να μιλησω για τα δικα σου γτ τα ξερω απεξω κι ανακατωτα εσυ τα δικα μου δεν τα ξερεισ
γι αυτο λεμε σε εσασ τα μικρα προσπαθεια και δραστηριοτητεσ ωστε και κατι χειροτερο να γινει να εχετε υποβαθρο δραστηριοτητασ
να εχετε μια εμπειρια αοπ ζωη για να καταφερνετε τα παντα εστω και για λιγο μετα οπωσ το πεσ κι εμεισ πεφτουμε σηκωνομαστε
μπορουμε δε μπορουμε οτι εχετε κι εσεισ αλλα σε μεγαλυτερο βαθμο τα δικα σασ για μασ ειναι παιχνιδακια οταν μασ πιανουν
να σου δωσω ενα παραδειγμα εμενα με εχει πιασει κριση πανικου πανω στη δουλεια σηκωθηκα εκανα δυο τσιγαρα ακουσα τη μουσικουλα μου ηρεμησα και συνεχισα τη δουλεια μου σχεδον κανονικα παιρνω και φαρμακα ετσι ενοειται αλλα τα δικα σασ ειναι απλα με τα φαρμακα

[elis]

https://www.youtube.com/watch?v=GaChOg9zVzU

[Constantly curious]

χαιρετώ μετα απ καιρό!

Απλά θέλω να τονίσω πως κι εγώ όπως κι εσεις (φαντάζομαι)
πόση προσπάθεια κάνω για να αγαπήσω τον εαυτό μου
και να αποδεχτώ τα αρνητικά μου...
γιατί απο μικρή για τον χ λόγο κ λόγω μαλλον χαρακτήρα,γονιδίων
δεν έμαθα να ακούω και να με αγαπώ. Συνήθιζαν βλέπετε τα θέλω των αλλων να είναι πρώτα απ τα δικα μου και να σου κ οι κρισεις πανικου...
κ τώρα ως ενήλικας να δυσκολεύομαι κ να ξανα συναρμολογούμαι..φτου κ απ την αρχη..
Το παλεύω όμως! Δεν θ μας νικήσει παιδιά! Κάθε μέρα είναι μια καινουρια αρχή.
Πέφτω αρκετές φορες για ν μν πω συνέχεια σχεδον, αλλα προσπαθώ να ξανασηκώνομαι με όσα εφόδια έχω! Πίστη και υπομονή.
Θέλουν χρόνο αυτά. Κουράγιο μας.

Προσωπικα νιωθω Χαρά και εν μέρει τρόμο με αποκτηση νεων τροπως σκεψης και διαχειρισης γεγονοτων Προσωπων. Πασχω απο ΓΑΔ... ετσι ξεκινησε η διαδρομη μου στον τομεα Ψυχικη Υγεια και αντιμετωπιση. Κουραγιο και χαμογελο κοντρα στη μαυριλα... εχει τη φαση του και αυτο...

[Νεραιδα]

Προσωπικα νιωθω Χαρά και εν μέρει τρόμο με αποκτηση νεων τροπως σκεψης και διαχειρισης γεγονοτων Προσωπων.

αυτο ακριβως κ εγω:P


Πες μου λίγο τι συμπτωματα έχεις εσύ...πλέον μάλλον έτσι λεγεται κ εμεναα πλεον..
Φάρμακο παίρνεις?

[Νεραιδα]

Προσωπικα νιωθω Χαρά και εν μέρει τρόμο με αποκτηση νεων τροπως σκεψης και διαχειρισης γεγονοτων Προσωπων.

αυτο ακριβως κ εγω:P


Πες μου λίγο τι συμπτωματα έχεις εσύ...πλέον μάλλον έτσι λεγεται κ εμεναα πλεον..
Φάρμακο παίρνεις?

[Constantly curious]

Προσωπικα νιωθω Χαρά και εν μέρει τρόμο με αποκτηση νεων τροπως σκεψης και διαχειρισης γεγονοτων Προσωπων.

αυτο ακριβως κ εγω:P

Πες μου λίγο τι συμπτωματα έχεις εσύ...πλέον μάλλον έτσι λεγεται κ εμεναα πλεον..
Φάρμακο παίρνεις?

Γεια σου νεραιδα, ειχα ολα τα σωματικα, ταχυπαλμια, εξαψη(τρομακτικο να νιωθεις οτι παιρνεις φωτια) αισθημα πνιγμου τρεμουλο χεριων, απ ολα... ελλειψη υπνου φουλ. Επι 1 χρονο ολα αυτα χωρις αγωγη.
Ξεκινησα αγωγη σερτραλινη και αγχολυτικο το 2011
Ημουν μεσα σε στρεσογονο περιβαλλον για πολλα χρονια και προστεθηκε ενα επεισοδιο μειζων καταθλιψης 2 χρονια μετα.
Μπηκε το ρεμερον τοτε στο προγραμμα. Ειμαι στον 6 χρονο λοιπον.


Τωρα κανω ψυχοθεραπεια και νιωθω οτι ειναι η 1 φορα που κανω αγωγη.
Ειναι μια κολαση......... αλλά στο τωρα ευγνωμωνω που κατι, ενα μικρο κατι με κρατησε απο το να αυτοκτονησω.

[Νεραιδα]

Χαίρομαι που βρέθηκε αυτο το κάτι...
Εσυ λοιπόν ήσουν σε πολυ σοβαρό στάδιο.
Να συνεχισεις ν ευγνωμωνεις τ τωρα λοιπον κ σιγα σιγά να συνεχίσεις!

[Constantly curious]

Ναι ημουν ! Εγινε απιστευτα γρηγορα καταλυτικα και ηταν οτι πιο προσωπικο βαθυ τρομακτικο εχω ζησει εως τωρα.
Με τις κρισεις αγχους υπηρχε το βασανο αλλά μπορεις να μιλησεις να αθληθεις να αλλαξεις τροπο ζωης καπως σιγα σιγα διαχειριζεται, η καταθλιψη και μαλιστα σε κλινικη μορφη--- κρεββατι του πονου--- οπως το λεω τωρα ηταν αλλη ιστορια.

Το καλο ειναι πως με πεισμωνει να γινω καλυτερη εκεινο το επεισοδιο.

[Νεραιδα]

Mπράβο! Γι αυτό γράφω παραπανω και πάρ'το αλλιως! Ξέρω πως δεν ειναι ευκολο
κι εμενα μπορει να ειναι κτ ελαφρύ γ σενα , για τον καθένα.
Αλλα κι εγω δυσκολεύομαι κ ξέρω πως κάθε αρχή κ δυσκολη. Αυτό που έχω καταλαβει με τ ψυχολογικα ολα αυτα θέματα όμως
ένα είναι σίγουρο προς την καλύτερη δυνατή επιτυχία :Αργά αργά και σταθερά βήματα το μονο σίγουρο!!

[Constantly curious]

Ειλικρινα δεν συγκρινω. Συγνωμη αν φανηκε ετσι απο τον γραπτο μου λογο. Ειμαι λιγο down σε σχεση με αλλες μερες-- ισως ευθυνεται αυτο--

Ειναι τοσο προσωπικο το βασανιστηριο και οι λεξεις δεν φτανουν να εκφρασουν επακριβως την μαχη. Λογω συνεχομενης πιεσης να μην παρατησω τιποτα ενω ειχα γενικευμενη αγχωδη ισως και για αυτο εφτασα στην καταθλιψη. Ευτυχως που ξεκινησα ψυχοθεραπεια. Με τον ψυχιατρο ηταν πιο "τυπικες¨οι συζητησεις.

Καλη μας Δυναμη Θεληση Πιστη.