φιλος η κατι παραπανω

[Fleur]

νομιζω οτι δεν απομονωνεσαι ως ανυπαντρος. απομονωνεσαι οταν δεν εχεις παιδια σε σχεση με τους φιλους σου. γιατι μιλαμε για αλλα ωραρια περισσοτερη ελευθερια απο μερους σου κλπ...και εχω πιασει πολλες φορες φιλους να "ζηλευουν" αυτη την ελευθερια. παντως οι σχεσεις αλλαζουν

[Macgyver]

Οτι οι σχεσεις αλλαζουν , αληθευει . Εχω μαθει να μην εχω ωραρια , υποχρεωσεις , να λογοδοτω κλπ. αλλα αν μια γυναικα μουκανε το ' κλικ' , θα την παντρευομουν , αλλα εχω αρκετες απαιτησεις , σε μερικους τομεις .

[Fleur]

αυτο λεω και εγω. οσο μεγαλωνουμε μπορει να μην ξερουμε ακριβως τι θελουμε αλλα ξερουμε Πολυ καλα τι ΔΕΝ θελουμε οποτε μας ειναι πιο ευκολα αλλα και πιο δυσκολα ολα μαζί

[trilas]

Εγώ έχω να πω απ την εμπειρία μου τα εξής: δύο φορές που έφαγα τρελό κόλλημα με ας πούμε καλή φίλη, με διαφορά σχεδόν 10 χρόνια, μία στα 18 και μια στα 30 και τις δύο έκανα το ίδιο λάθος! πιστεύω δε θα το ξανακάνω. Προσπαθούσα να αρνηθώ οτι τη γουστάρω και το καταπίεζα μέσα μου. και έφτασα να σκάσω να χάσω τελείως την προσωπικότητα μου και να της πω τελικά τα συναισθήματα μου μόνο κα ιμόνο για να τα βγάλω από μέσα μου. Το αποτέλεσμα φυσικά ήταν να νιώσω απίστευτη απογοήτευση μιας και είχα θεοποιήσει την άλλη, και επίσης ήταν λογικό να φάω "πίτα" μιας και είχα χάσε ιτόσο την προσωπικότητα μου που ήμουν σκυλάκι, δεν είχα καμία ικανότητα να διεκδικήσω μόνο ήθελα να "φύγει πια αυτό το βάρος που το σκέφτομαι όλη μέρα, από πάνω μου".
Η συμβουλή μου προς τους νεώτερους (εγώ είμαι 32) είναι η εξής: Δείξτε οτι ενδιαφέρεστε χαλαρά και από νωρίς. από τα πρώτα σκιρτήματα. Και το σημαντικότερο!: Αν το καλλιεργήσεις και της το πεις η άλλη κατά 95% θα αρχίσει να το σκέφτεται σοβαρά το να έχει σχέση μαζί σου. Αυτό το λέω πολύ σοβαρά. Το καλλιεργεί μέσα της και η αρχική έκπληξη που λέει "ποτέ" μετατρέπεται σε "και αν γινόταν;". Βέβαια αυτό είναι δύσκολο να συμβεί όταν εσύ έχεις φτάσει στον πάτο, όταν το λές με ενοχές, λες και του/της κάνεις κανένα κακό ("δυστυχώς σε γουστάρω, κρίμα για τη φιλία μας"), και όταν έχεις παραιτηθεί ήδη με το που της το λες.
Μη παραιτείσαι μέσα σου! οι άνθρωποι και οι ιδέες, οι σχέσεις και οι συμπεριφορές αλλάζουν, και μάλιστα πολλές φορές προς το τελείως αντίθετο τους. Φιλιά

[troxia]

Εγώ έχω να πω απ την εμπειρία μου τα εξής: δύο φορές που έφαγα τρελό κόλλημα με ας πούμε καλή φίλη, με διαφορά σχεδόν 10 χρόνια, μία στα 18 και μια στα 30 και τις δύο έκανα το ίδιο λάθος! πιστεύω δε θα το ξανακάνω. Προσπαθούσα να αρνηθώ οτι τη γουστάρω και το καταπίεζα μέσα μου. και έφτασα να σκάσω να χάσω τελείως την προσωπικότητα μου και να της πω τελικά τα συναισθήματα μου μόνο κα ιμόνο για να τα βγάλω από μέσα μου. Το αποτέλεσμα φυσικά ήταν να νιώσω απίστευτη απογοήτευση μιας και είχα θεοποιήσει την άλλη, και επίσης ήταν λογικό να φάω "πίτα" μιας και είχα χάσε ιτόσο την προσωπικότητα μου που ήμουν σκυλάκι, δεν είχα καμία ικανότητα να διεκδικήσω μόνο ήθελα να "φύγει πια αυτό το βάρος που το σκέφτομαι όλη μέρα, από πάνω μου".
Η συμβουλή μου προς τους νεώτερους (εγώ είμαι 32) είναι η εξής: Δείξτε οτι ενδιαφέρεστε χαλαρά και από νωρίς. από τα πρώτα σκιρτήματα. Και το σημαντικότερο!: Αν το καλλιεργήσεις και της το πεις η άλλη κατά 95% θα αρχίσει να το σκέφτεται σοβαρά το να έχει σχέση μαζί σου. Αυτό το λέω πολύ σοβαρά. Το καλλιεργεί μέσα της και η αρχική έκπληξη που λέει "ποτέ" μετατρέπεται σε "και αν γινόταν;". Βέβαια αυτό είναι δύσκολο να συμβεί όταν εσύ έχεις φτάσει στον πάτο, όταν το λές με ενοχές, λες και του/της κάνεις κανένα κακό ("δυστυχώς σε γουστάρω, κρίμα για τη φιλία μας"), και όταν έχεις παραιτηθεί ήδη με το που της το λες.
Μη παραιτείσαι μέσα σου! οι άνθρωποι και οι ιδέες, οι σχέσεις και οι συμπεριφορές αλλάζουν, και μάλιστα πολλές φορές προς το τελείως αντίθετο τους. Φιλιά

συμφωνώ ! από την αρχή λέγονται αυτά. Υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες.. μετά από πολύ καιρό είναι κάτι σαν κοροιδία.