Αφόρητη μελαγχολία
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 23
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2015
    Posts
    9

    Αφόρητη μελαγχολία

    Γεια σας. Είμαι 23 χρονών και τα τελευταία 3-4 χρόνια αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα μελαγχολίας. Ο λόγος είναι ότι δεν μπορώ να έχω σχέση με κοπέλα, και όταν λέω σχέση εννοώ κάτι ωραιο και σοβαρό μιας και πρώτα με νοιάζει το συναίσθημα. Το ξέρω πως δεν είναι κάτι το σοβαρό αλλα όλο αυτο το πράγμα μου έχει δημιουργήσει τρομερές ανασφάλειες για το άτομό μου και δεν υπαρχει μέρα που να μη στενοχωριέμαι άσχημα γι αυτό. Γενικά στη ζωή μου έχω κάνει λίγες σχέσεις, και έχω ολοκληρώσει μόνο μια φορά και αυτό ήταν της στιγμής και μάλιστα με κοπέλα που δεν μου άρεσε και τόσο, και το έκανα για να το κάνω, και να περάσω το επόμενο level που λένε. Γενικά σαν άτομο είμαι ευχάριστο, ξέρω να μιλάω και να φέρομαι, και μάλιστα όποτε αναφέρω σε κουβέντα ότι δεν έχω σχέση, σε όλους φαίνεται περίεργο, και μου λένε πως γίνετε ένα τόσο καλο άτομο σαν εμένα να μην έχει αυτό που του αξίζει. Όσο για την εμφάνισή μου ποτέ δεν άκουσα κάτι άσχημο, φροντίζω πάρα πολύ τον εαυτό μου, αλλα με τα τελευταία που προανέφερα αρχίζω και αποκτώ άλλη άποψη......Όσες φορές έχω κάνει σχέση ήταν πάντα με μικρότερες κοπέλες, αλλα οκ, τώρα θέλω να κάνω σχέση με κοπέλα στην ηλικία μου γιατί πλέον ειμαι 23 και οχι 15. Κάθε φορά που προσπαθώ να προσεγγίσω κάποια κοπέλα ή θα με δει φιλικά, ή θα με αγνοήσει. Με τις τελευταίες που προσπάθησα ήταν το πιο άσχημο γιατί παίζανε μαζί μου κι εγώ πίστευα πως θα γίνει κάτι όμορφο. Μου λέγανε ότι θέλουν το χρόνο τους κλπ, μου μίλαγαν πολύ γλυκά, κι εγώ πήγα με τα νερά τους, έδωσα όσο χρόνο θέλανε μέχρι που άρχισαν τις δικαιολογίες για να μη βγαίνουμε, ε και με το καιρό βρήκανε κάποιον, κι εγώ έγινα χώμα. Κάθε φορά τα ίδια. Όλα μου έχουν δημιουργήσει τρομερή ανασφάλεια. Σκέφτομαι πολλές φορές μήπως δεν αξίζω να έχω κάτι ωραίο, και αυτό με κάνει να πονάω ακόμα πιο πολύ. Με βασανίζει αυτό το ''γιατι?''. Πλέον έχω φτάσει σε σημείο να μη πλησιάζω κοπέλα, γιατί είμαι σίγουρος πως ξέρω τι θα συμβεί. Θα μου πείτε ότι γιατι δεν προσπαθώ εφόσον δεν χάνω τίποτα. Το θέμα είναι ότι έχω κουραστεί να στενοχωριέμαι. Πραγματικά δεν μπορώ άλλο να σκέφτομαι κάθε μέρα αυτό το θέμα, και μάλιστα όλο αυτό το διάστημα. Γενικά είμαι δυνατός χαρακτήρας που στέκομαι στα πόδια μου και πάντα λύνω τα προβλήματά μου, αλλα με αυτό το θέμα δεν ξέρω τι έχω πάθει. Για όλους είναι τόσο απλό, αλλα για εμένα ειναι τρομερά δύσκολο και με κάνει να πνίγομαι κάθε μέρα. Κάθε μέρα προσπαθώ να σκεφτώ τι κάνω λάθος. Δεν μπορώ όμως με τίποτα να το βρω αυτό, και επικρατεί αυτο το ''γιατί σε μένα?''.

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2015
    Posts
    150
    Από ότι ειδα στην αρχή του κειμένου σου εγραψες ότι κυρίως έχεις κάνει σχέσεις με μικρότερες κοπέλες. Κατά την γνώμη μου σε αυτές τις ηλικίες επόμενο είναι να μην μπορείς να βρεις αυτό που ψάχνεις!
    Λες οτι έχουν παίξει μαζί σου.
    Μήπως γιατί εσυ ήσουν αξαρχης πολυ δυτικός;
    Και βρήκαν τον χώρο να το κάνουν;
    Μήπως ενθουσιαζεσαι εύκολα;
    Καλό θα ήταν να συγκρατήσε η να μην εκδηλώνεις τα συναίσθηματα σου ,χωρίς να είσαι σίγουρος για το ποιόν του χαρακτήρα της κοπέλας
    Έτσι ώστε να μην γίνεσαι έρμαιο της κάθε κομπλεξικης που απλά θέλει να επιβεβαιωθεί

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2010
    Posts
    1,663
    Καλημέρα!
    θα ήθελα να σταθώ σε αυτό που γράφεις: "Σκέφτομαι πολλές φορές μήπως δεν αξίζω να έχω κάτι ωραίο, και αυτό με κάνει να πονάω ακόμα πιο πολύ". Ουσιαστικά λες ότι αυτό που σε πονά περισσότερο είναι η αίσθηση ότι δεν αξίζεις. Υποπτεύομαι ότι η σκέψη αυτή τροφοδοτείται από την πεποίθηση: "αν δεν έχω κάτι ωραίο σημαίνει ότι δεν αξίζω". Αν αυτό ισχύει τότε σημαίνει πολλά. Η κάθε αποτυχία μοιάζει να επιβεβαιώνει την αίσθηση αναξιότητας, και αυτό αυξάνει την μελαγχολία, την απογοήτευση, τον θυμό και το άγχος, πράγμα που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την επίτευξη του στόχου αφού αυτός μοιάζει απειλητικός (Φαύλος κύκλος). Και πως να μην είναι απειλητικός αφού από αυτό εξαρτάται για εσένα η αξία σου.

    Κατά την άποψή μου το κλειδί για την λύση του προβλήματος είναι το να αποδυναμωθούν οι πλασματικές αυτές πεποιθήσεις που συνδέουν τις σχέσεις με την αξία σου ως άνθρωπος. Για κανέναν άνθρωπο δεν αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης το αν έχουν μία σχέση ή το πόσο καλή σχέση έχουν.

  4. #4
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2015
    Posts
    9
    Quote Originally Posted by Lonely Heart View Post
    Από ότι ειδα στην αρχή του κειμένου σου εγραψες ότι κυρίως έχεις κάνει σχέσεις με μικρότερες κοπέλες. Κατά την γνώμη μου σε αυτές τις ηλικίες επόμενο είναι να μην μπορείς να βρεις αυτό που ψάχνεις!
    Λες οτι έχουν παίξει μαζί σου.
    Μήπως γιατί εσυ ήσουν αξαρχης πολυ δυτικός;
    Και βρήκαν τον χώρο να το κάνουν;
    Μήπως ενθουσιαζεσαι εύκολα;
    Καλό θα ήταν να συγκρατήσε η να μην εκδηλώνεις τα συναίσθηματα σου ,χωρίς να είσαι σίγουρος για το ποιόν του χαρακτήρα της κοπέλας
    Έτσι ώστε να μην γίνεσαι έρμαιο της κάθε κομπλεξικης που απλά θέλει να επιβεβαιωθεί
    Ναι παραδέχομαι ότι είμαι άτομο που ενθουσιάζετε εύκολα.....Τώρα σχετικά με το άλλο που λες. Πάντα τα εκδήλωνα όταν ένιωθα σίγουρος. Ποτέ δεν ήθελα να τα κρατώ και να περιμένω, διότι αν το κάνω αυτό μετά η κοπέλα θα με δει σαν φίλο κ μονο.....

  5. #5
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2015
    Posts
    9
    Quote Originally Posted by aeolus74 View Post
    Καλημέρα!
    θα ήθελα να σταθώ σε αυτό που γράφεις: "Σκέφτομαι πολλές φορές μήπως δεν αξίζω να έχω κάτι ωραίο, και αυτό με κάνει να πονάω ακόμα πιο πολύ". Ουσιαστικά λες ότι αυτό που σε πονά περισσότερο είναι η αίσθηση ότι δεν αξίζεις. Υποπτεύομαι ότι η σκέψη αυτή τροφοδοτείται από την πεποίθηση: "αν δεν έχω κάτι ωραίο σημαίνει ότι δεν αξίζω". Αν αυτό ισχύει τότε σημαίνει πολλά. Η κάθε αποτυχία μοιάζει να επιβεβαιώνει την αίσθηση αναξιότητας, και αυτό αυξάνει την μελαγχολία, την απογοήτευση, τον θυμό και το άγχος, πράγμα που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την επίτευξη του στόχου αφού αυτός μοιάζει απειλητικός (Φαύλος κύκλος). Και πως να μην είναι απειλητικός αφού από αυτό εξαρτάται για εσένα η αξία σου.

    Κατά την άποψή μου το κλειδί για την λύση του προβλήματος είναι το να αποδυναμωθούν οι πλασματικές αυτές πεποιθήσεις που συνδέουν τις σχέσεις με την αξία σου ως άνθρωπος. Για κανέναν άνθρωπο δεν αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης το αν έχουν μία σχέση ή το πόσο καλή σχέση έχουν.
    Ναι, σκέφτομαι ορισμένες φορές πως δεν αξίζω, γιατί κοιτάω γύρω μου και βλέπω μόνο εμένα που δεν έχει αυτό που θέλει και σκέφτομαι το ''γιατί μόνο σε μένα?'', και αυτό το πράγμα μου έχει ρίξει την αυτοπεποίθησή μου τρομερά. Το μόνο πράγμα που θέλω είναι απλά να σταματήσω να έχω αυτή τη καθημερινή στενοχώρια και δεν ξέρω πως....Έχω σκεφτεί διάφορα πράγματα γι αυτό. Πραγματικά ώρες ώρες σκέφτομαι αν γίνετε να αφαιρέσω το τμήμα του εγκεφάλου μου για να μην έχω αυτή την ανάγκη.....Ακούγετε άρρωστο αυτο που λέω. Αλλά δεν με νοιάζει πολύ......

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2010
    Posts
    372
    κοιτα στις μερες μας οσο πανε δυσκολευεουνε οι σχεσεις κ γινονται ολο κ πιο επιφανειακες και σαρκικες μονο, ειναι λογικο να πεφτεις σε απανωτες απογοητευσεις ιδιετερα σε τετοιες ηλικιες οι κοπελες θελουν να ξεσπασουνε, κ το κανουν συνηθως στο πρωτο συναισθηματικο παιδι που θα συναντησουνε, αυτο που λεω βεβαια δεν ειναι πως πρεπει να αλλαξεις, απλα κανε υπομονη μεχρι να βρεις μια κοπελα που θα ειναι συναισθηματικη σαν εσενα. κ τοτε θα νιωσεις κ συ ωραια με τον εαυτο σου, ξερω πως ακουγεται εξωπραγματικο στο σημερινο κοσμο αλλα εγω προσωπικα δεν θελω να πιστευω πως χαθηκαν ολοι οι καλοι ανθρωποι, παντα υπαρχουνε εξαιρεσεις μεσα σε ολο αυτον τον οχετο, αυτα ειχα να πω προσεχε μην αρρωστησεις

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2015
    Posts
    9
    Μέρα με τη μέρα πείθομαι όλο και πιο πολύ ότι σε αυτό το τομέα δεν θα μου εμφανιστεί κάτι ωραίο. Πιο πολύ με πείθει το γεγονός ότι με πλησιάζουν κοπέλες, που μόνο κοπέλες δεν τις λες. Όσο για την υπομονή, ήδη τόσο καιρό κάνω υπομονή, πόσο ακόμα θα κάνω? Πολλές φορές μπαίνω στο σπίτι και με ρωτάνε οι δικοί μου τι έχω, και με κάποιο τρόπο τους κάνω να πιστεύουν ότι δεν έχω κάτι, ενώ στη πραγματικότητα έχω.

  8. #8
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2015
    Posts
    9
    Καλησπέρα παιδιά, είμαι νέος μέλος και είναι η πρώτη μου φορά που ανοίγομαι έτσι σε "ξένους" που με όσα διάβασα μόνο ξένους πλέον δεν σας νιώθω...

    Τα προβλήματά μου είναι πολύ συγκεκριμένα... δυστυχώς μόνο ένα από αυτά έχω καταφέρει μερικώς να αντιμετωπίσω... το παλεύω αλλά δυστυχώς με έχουν πάρει από κάτω κάποια πράγματα...

    Καταρχήν είμαι ένας άνθρωπος 30 χρονών που ορφάνεψε στα 17 του από πατέρα ύστερα από δύο χρόνια πολύ άσχημα λόγω ασθένειας του γονέως μου... Από τότε που τον έχασα ένιωθα πάντα να είμαι επί ξύλου κρεμάμενος... Δεν τα παράτησα το πάλεψα, κι εννοώ ότι δούλεψα πολύ, διάβασα πολύ για να τελειώσω τη σχολή μαζί με δουλειά και γενικά από τα 15 - 16 μέχρι τα 22-23 με πήγε πολύ μονορούφι... δεν χάρηκα ούτε φοιτητικές ζωές, ούτε ξέφρενα πάρτι γιατί όταν οι άλλοι πάρταραν εγώ δούλευα,και γενικά στερήθηκα πολλά πράγματα που άλλοι τα έχουν χορτάσει στην ηλικία μου... Μετά λοιπόν από τόσα χρόνια σε ρυθμούς φωτιάς:

    - Είμαι χωρίς δουλειά
    - Με συντηρεί η μητέρα μου με τη σύνταξή της
    - Έχω αρκετά κιλά(είναι αυτό που εν μέρει έχω παλέψει και παλεύω ακόμα)
    - Είμαι χωρίς κοπέλα
    - Νιώθω ότι δεν ζώ...

    Έχω μάθει δυστυχώς στο να δουλεύω.... και οι τελευταίοι 12 μήνες ανεργίας με έχουν σκοτώσει ψυχολογικά... Χωρίς δουλειά δεν υπάρχει χρήμα, χωρίς χρήμα νιώθω τα χέρια μου δεμένα... Χώρισα με την κοπέλα που ήμουν γιατί δεν μπορούσα πλέον να της παρέχω την "ιδανική" "σωστή" σχέση που είχε ανάγκη, ζώ με τα λεφτά της οικογένειας το οποίο σημαίνει ότι τα τελείως απαραίτητα με καμιά μπύρα στο τσακίρ κέφι, και νιώθω μοναξιά.... Με έχει πάρει από κάτω η απραξία... δεν είναι τα αυτοκίνητα ή οι μηχανές ή τα γενικότερα υλικής φύσεως αγαθά, όσο η απραξία... νιώθω ρε παιδιά ότι βουλιάζω.... κι όσο βουλιάζω, χάνω την όρεξη μου... έχω χάσει επίσημα το γέλιο μου, περνάω φάσεις πολύ μεγάλης αίσθησης βαρεμάρας και απογοήτευσης, όπως και ξαφνικές αναλαμπές "χαράς" που μου φεύγουν μόλις βγάλω τη μάσκα του ανθρώπου που όλα πάνε καλά.... Βλέπω κοπέλες που πιθανόν να είχα πιθανότητες αλλά δεν έχω τα κότσια να δοκιμάσω γιατί σκέφτομαι ότι δεν έχω δουλειά = λεφτά = σωστή σχέση μου έχει μείνει... Άσε που επειδή δεν έχω διάθεση δεν μπορώ να κάνω και γενικότερα παιχνίδι γιατί είμαι βαρύς κι ασήκωτος... Επίσης έχω αρχίσει να χάνω την αυτοπεποίθησή μου και στον επαγγελματικό τομέα... νιώθω που δεν βρίσκω δουλειά τόσο καιρό άχρηστος...

    Και το τελευταίο κομμάτι που δεν θα έπρεπε να με στεναχωρεί τόσο αλλά με αγχώνει.. το γεγονός ότι βλέπω το κόσμο γύρω μου να προχωράει σε συμβίωση με το ταίρι του, σχέση με μέλλον, φίλους με παιδιά κτλ κι εγώ είμαι όπως ήμουν στα 18 με το πατέρα μου νεκρό... ανήμπορος κι αβοήθητος.. Στάσιμος... νιώθω τον χρόνο να περνάει μέσα από τα χέρια μου και τρελαίνομαι που δεν μπορώ να κάνω κάτι για να τον πιάσω... έτσι νιώθω... νιώθω ότι βουλιάζω ασταμάτητα, νιώθω κάθε πρωί που ξυπνάω ότι απλά υπάρχω μία ακόμη μέρα, δεν ζώ... FB, Χ.Ε βιογραφικά, κάνα παιχνίδι στον υπολογιστή και σειρές το βράδυ ή προπονήσεις... και πάμε πάλι... υπάρχουν μέρες που με παίρνουν τα κλάματα και ντρέπομαι που το λέω... αλλά αυτή είναι η αλήθεια... κλαίω είτε για συγκεκριμένο λόγο είτε γιατί νιώθω ότι θα σκάσω αν δεν το κάνω... νιώθω σαν δύο χέρια να προσπαθούν να με πνίξουν... νιώθω ότι δεν ζώ απλά υπάρχω...

    Τα μοιράζομαι μαζί σας όλα αυτά γιατί ο περίγυρός μου είτε δεν έχει τέτοια προβλήματα και ακόμα κι αν ξεκινήσω να τους μιλήσω βλέπω την δυσανασχέτηση και σταματάω είτε γιατί θέλω να δείχνω δυνατός όπως πιστεύουν οι περισσότεροι και να μην τους φορτώνω με τα προβλήματα μου... Και οι μέρες περνάνε με την μοναδική μου άμυνα απέναντι στα στραβά της καθημερινότητας και της μοναξιάς μου το χαμόγελο μου κι ένα ποτήρι κρασί το βράδυ... Ένα χαμόγελο πικρό που το φοράω για να μην μείνω τελείως μόνος από φίλους και γνωστούς... γιατί ποιος συμπαθεί ένα άνθρωπο με μερικά ψυχολογικά.... ο καθένας στο κονάκι του....

    Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας κι ελπίζω να μην σας κούρασα... πολύ...

  9. #9
    Quote Originally Posted by Πολεμίδης View Post
    Ένα χαμόγελο πικρό που το φοράω για να μην μείνω τελείως μόνος από φίλους και γνωστούς... γιατί ποιος συμπαθεί ένα άνθρωπο με μερικά ψυχολογικά.... ο καθένας στο κονάκι του....
    Πολεμιδη, καλως ηρθες στο φορουμ, διαβασα προσεκτικα αυτα που εγραψες, βλεπω εναν Αγωνιστη. Οταν δεν εχουμε αλλη επιλογη περα απο τη σκληροτητα, την αυτοπειθαρχια, την πιεση και μετα απο λιγο δεν εχουμε αντικειμενο εργασιας παραγωγικοτητας, νιωθουμε αδειοι και προδομενοι νομιζω. Οταν μετα απο εναν αγωνα ετων, εναν χαρακτηρα που δαμαστηκε σε δυσκολες συνθηκες και βρισκεται αιολος λογικοτατο να χειροτερευει η διαθεση.

    Εχω την πιστη ομως οτι αλλαζει το κλιμα, εκει που υπαρχει σκοτεινια μετα απο ενα διαστημα εμφανιζεται και ο ηλιος.
    Συνεχισε να προσπαθεις, με τον δικο σου τροπο και θα ξανα αλλαξει το τοπιο.

    Η εργασια, ενας ανθρωπος να θελει να ακουσει γιατι συμμεριζεται τον αγωνα σου, μια κοπελια να ξερει απο υπομονη και μοχθο. Κατα τα αλλα ειναι κανονας πως το βαρος το σηκωνει ο καθενας ατομικα και πολυ μικρα κομματια μοιραζεται.

    Εισαι αξιολογος, αν καποιος σου πει το αντιθετο μαλλον δεν εσκυψε να δει την διαδρομη σου.
    "Make sure your worst enemy isn't you"

  10. #10
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2015
    Posts
    9
    Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου... Σκληρότητα, αυτοπειθαρχία και πίεση, ήταν μέχρι να τελειώσω τη σχολή η καθημερινότητα μου... Επειδή δούλευα δεν είχα χρόνο για διάβασμα και έμεναν τα μαθήματα πίσω, και τράβα κουπί και τράβα κουπί, έφτασα στα 28 μου για να τη τελειώσω με στρατιωτικά κτλ.... Κι όπως πολύ σωστά παρατήρησες μετά από τόσα χρόνια σε ρυθμούς έντασης βρίσκω τον εαυτό σε κατάσταση αμηχανίας... Η απραξία είναι το μόνο πράγμα που δεν έχω μάθει να διαχειρίζομαι, και δυστυχώς τα βράδια που πάντα έκανα και κάνω τον απολογισμό της μέρας μου, μου κάθετε πολύ στραβά... Κι εγώ ελπίζω να αλλάξει το σκηνικό... αλλά είμαι έτσι στάσιμος τόσο πολύ καιρό, η μοναξιά από τότε που χώρισα πολύ έντονη, γιατί όλοι στις σχέσεις τους και στα δικά τους, καταλήγω για μια μπύρα να βγώ αρκετές φορές μόνος μου κάπου γιατί δεν την παλεύω μέσα... Σε ευχαριστώ πάντως που μου απάντησες ή μάλλον που διάβασες το κείμενο και μου απάντησες, το να με ακούσει κάποιος είναι μάλλον αυτό που έχω περισσότερη ανάγκη...

  11. #11
    Την ατακα "Been There, Done That" την γνωριζεις.
    Σου απαντησα γιατι στην απραξια εγω επεσα παταγωδως κατω. Η μαχη μας ειναι ατομικη. Δεν ξερω αν ειμαι καλη συμβουλος μιας και ακομα παλευω. Παρ'ολα αυτα, η μονη λυση που βλεπω ειναι η προσπαθεια, ακομα και αν φαινεται στους γυρω στασιμοτητα. Την δικη σου φωνη θα εμπιστευτεις, το δικο σου συναισθημα και μπραβο σου που κρατας ισσοροπιες !!!!!!!
    "Make sure your worst enemy isn't you"

  12. #12
    Banned
    Join Date
    Feb 2013
    Location
    σε 1 λιμνουλα!
    Posts
    14,042
    Quote Originally Posted by Constantly curious View Post
    Την ατακα "Been There, Done That" την γνωριζεις.
    Σου απαντησα γιατι στην απραξια εγω επεσα παταγωδως κατω. Η μαχη μας ειναι ατομικη. Δεν ξερω αν ειμαι καλη συμβουλος μιας και ακομα παλευω. Παρ'ολα αυτα, η μονη λυση που βλεπω ειναι η προσπαθεια, ακομα και αν φαινεται στους γυρω στασιμοτητα. Την δικη σου φωνη θα εμπιστευτεις, το δικο σου συναισθημα και μπραβο σου που κρατας ισσοροπιες !!!!!!!
    χαχα αυτη η σκληρωτητα καπιο χρησιμο αξεσουαρ μου θυμιζει που χρησιμοποιουσαν την εποχη των ιπποτων..
    αλλα υπαρχει τιποτα καλυτερο απο ενα ιπποτη με ασπρο αλογο?
    αρα τιποτα δεν ειναι σκληρο παντου.απλα ετσι φαινεται...

  13. #13
    Αλεξανδρε, δεν μπορω να καταλαβω, ουτε ποιο στοιχειο παραλληλιζεις με αξεσουαρ.
    Ουτε σε ποιον Ιπποτη αναφερεσαι.

    Θελεις να γινεις λιγο πιο κατανοητος?
    "Make sure your worst enemy isn't you"

  14. #14
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2015
    Posts
    9
    Παιδιά το δικό μου πρόβλημα επιμένει, και γίνετε πιο άσχημο.....Μου κάνει κακό, και μάλιστα οι φίλοι μου, και οι γονείς μου αρχίζουν να το καταλαβαίνουν και πολλές φορές με ρωτάνε τι έχω, κι εγώ το κρύβω και τους λέω ότι δεν έχω κάτι. Μου περνάει η ιδέα απο τι μυαλό να πάω σε ψυχολόγο, αλλά ντρέπομαι πάρα μα πάρα πολύ να παω εκεί γι αυτό το λόγο που ανέφερα πιο πριν.....Τι λέτε να κάνω?

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2015
    Location
    αθηνα
    Posts
    534
    Quote Originally Posted by WereWolf View Post
    Παιδιά το δικό μου πρόβλημα επιμένει, και γίνετε πιο άσχημο.....Μου κάνει κακό, και μάλιστα οι φίλοι μου, και οι γονείς μου αρχίζουν να το καταλαβαίνουν και πολλές φορές με ρωτάνε τι έχω, κι εγώ το κρύβω και τους λέω ότι δεν έχω κάτι. Μου περνάει η ιδέα απο τι μυαλό να πάω σε ψυχολόγο, αλλά ντρέπομαι πάρα μα πάρα πολύ να παω εκεί γι αυτό το λόγο που ανέφερα πιο πριν.....Τι λέτε να κάνω?
    Ακου φιλε μου τι θα κανεις εχουμε την τυχη στην παρνηθα που περπαταμε να γνωρισουμε εναν ανθρωπο γυρω στα 37 πολυ ψαγμενο αυτος μας ειπε λοιπον οτι απο το 12 και μετα αλλαζει εντελως το ενεργειακο γιγνεσθαι βαδιζουμε προς καλλιτερες θετικες ενεργειες αυτη την περιοδο λοιπον εχει πολυ δυναμη το ειμαι δηλαδη εγω πχ λεω ειμαι υγιης και το εντερο μου ειναι καλα οταν το αρχισα να το λεω πηγα χειροτερα και το παρατησα σημερα τον ξαναειδαμε και του το ειπα μου ειπε οτι ετσι παντα γινεται στην αρχη χειροτςρευει για λιγο και μετα στρωνει λοιπον εγω το ξαναρχισα και πιστευω οτι το εντερο μου θα επανελθει αυτο γινεται με ολα εσυ πχ θα λες ειμαι ελκυστικος και προσελκυω κοπελες προσπαθησε να το πιστευεις οπως προσπαθω και εγω

Page 1 of 2 12 LastLast

Similar Threads

  1. αφορητη ζηλεια
    By stefanos14587 in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 2
    Last Post: 17-08-2013, 05:43
  2. μελαγχολια
    By kerbousar in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 3
    Last Post: 12-01-2013, 02:12
  3. Αφόρητη πίεση από την οικογένεια
    By pitbull in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 2
    Last Post: 31-08-2011, 13:50
  4. Μελαγχολια που επιμενει...
    By Mariah in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 18
    Last Post: 12-12-2009, 04:19
  5. Γαμος και μελαγχολια
    By Ολα_ειναι_δανεικα in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 56
    Last Post: 13-05-2009, 23:54

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •