Results 16 to 28 of 28
Thread: Cymbalta
-
23-11-2015, 20:19 #16
- Join Date
- Oct 2015
- Posts
- 549
Σήμερα έκανα σπινθιρογράφημα αυτό έδειξε ιερολαγονίτιδα είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από την φλεγμονή των αρθρώσεων ιερολαγόνιας τι να σου λέω τώρα απλώς φαντάσου να έχεις συνάχι στη μέση πονάω πολύ δυσκηνισία πόνους στο περπάτημα κλπ κλπ δεν ξέρω τι θα γίνει σ αυτή την κατάσταση και πριν περάσουν 21 μέρες που συνηθίζεις κάτι μια νέα αρχή ασπουμε είπα τελικά πως διακόπτω την καινούργια σχολή γιατί είπα ότι δεν θα αντέξω την ορθοστασία κ τα βάρη ...και από κακές αναμνήσεις εγγραφές αν θες ίσως να έχω προκατάληψη με το να ακολουθήσω το επάγγελμα αυτό δεν ξέρω ίσως το μετανοιώσω μπορεί γιατί είπαμε έχει ζήτηση ...Σίγουρα κανείς δεν ξέρει τι τον περιμένει αύριο ..αλλά το να λύσει κανείς το επαγγελματικό του είναι στοιχειώδες θέμα ... Φεύγοντας όχι δεν εκλεισα την πορτα ..είπα ότι τελικά και 8 μέρες που ήμουν εκεί κάτι μου άφησε τουλάχιστον με έβγαλε από το μαύρο τρυπάκι που είχα μπει ..για τα "καλά" ας τα λέμε της προηγουμένης μου επιλογής ... τώρα εφεξής ...για να δούμε ...αν δεν πάω από άγχος .. πρέπει να μαζέψω τα μυαλά μου ...
Tα καλύτερα έρχονται από την Κίνα... με χελώνα κουτσή
- 24-11-2015, 12:50 #17
- Join Date
- May 2015
- Posts
- 330
Χμ! Τα σκεπτικά μας από ότι καταλαβαίνω είναι εκ διαμέτρου αντίθετα.
Εγώ μέσες άκρες θα σου έλεγα να αφήσεις τη σοβαρότητα και να πάρεις αυτή τη ζωή λίγο πιο ανάλαφρα.
Σ αυτό δηλαδή που λες οτι θες να περπατάς σε ασφαλή βήματα από δω και πέρα, εγώ θα σου πρότεινα να περπατάς χωρίς να σκέφτεσαι το βηματισμό σου. Βασικά δε ξέρω πως ορίζεις την ασφάλεια. Αν την συσχετίζεις με εγγύτητες, υποχρεώσεις και πολύ συγκεκριμένες συμπεριφορές του ΠΡΕΠΕΙ ή δεν ΠΡΕΠΕΙ από τους άλλους, δεν θα πας πουθενά. Αν κάτι ‘Πρέπει’ είναι να αλλάξεις σκεπτικό. Αν το σενάριο αυτό παίζει στο πίσω μέρος του μυαλού σου, η παγίδα είναι ότι μπορεί να παγιδευτείς με εξιδανικευμένες καταστάσεις και συμπεριφορές που θα περιμένεις από άλλους. ΠΧ αυτό θα όριζε τα ασφαλή βήματά σου? Οι ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές είναι μια παγίδα. Και αν αυτές οι καταστάσεις δεν έρθουν ποτέ? Τότε να δεις ψυχοσωματικά συμπτώματα. Από κάτι τέτοια ξεκινάνε πολλά άγχη. Γενικά όσο πιο strict είναι μια οριοθέτηση, τόσο πιο δύσκολα κάνουμε τα πράγματα. Και μετά κράζουμε και τους άλλους ενώ δεν είναι έτσι.
Κάτι άλλο. Σε προηγούμενο μήνυμα έκανες αναφορές στα επαγγελματικά και όχι επιθυμητές επιλογές. Το ίδιο θέμα όμως εδώ το κάνεις λίγο πιο συγκεκριμένο και μιλάς για ΤΕΙ και πανεπιστήμια με μέλλον αξιοπρέπειας. Αυτό, στην Ελλάδα του σήμερα, είναι ειδήσεις συγκεκριμένων καναλιών και τίποτα παραπάνω. Σήμερα η απορρόφηση τέλειωσε, οι πόρτες κλείσανε, στα εργασιακά τα σημαντικότερα από τα κεκτημένα του εργαζόμενου σε σχέση με το αφεντικό έχουν καταπατηθεί, η αναλογία μισθού συγκριτικά με την ακρίβεια της ζωής και το βιοπορισμό είναι να μην τα συζητάμε καλύτερα και η δε κατρακύλα του μισθού έχει ακόμα μέλλον. Σαν χώρα και σαν πολίτες της την έχουμε ‘πιει’ κανονικά, τους πολιτικούς δεν τους αφορούμε ΚΑΝ και το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι αντί να τις ’παίζουμε μεταξύ μας, είναι να σταθούμε τουλάχιστον αλλυλέγγυοι. Με τη λέξη αξιοπρέπεια δε, έχω αναρίθμητες ενστάσεις. Αποτελείται από δυο λέξεις, απο τις οποίες δε χωνεύω καμία. Εντάξει, την χρησιμοποιείς προκειμένου να καταλάβω τι λες και να συνεννοηθούμε. Φυσικά δεκτό και κατανοητό. Από την άλλη, νομίζω τη χρησιμοποιείς, καθόλου τυχαία για να ορίσεις και πάλι τους στόχους που στοχεύεις και όπως όλα δείχνουν δε φτάνεις και απογοητεύεσαι. Ρίξε τους γιατί τους ψάχνεις ανάμεσα στα συντρίμια.
‘’αλλά το να λύσει κανείς το επαγγελματικό του είναι στοιχειώδες θέμα’’. <---Η γενιά των 30 σήμερα, είμαστε η γενιά που (ο καθένας χωριστά προφανώς) καλείται να σκεφτεί σοβαρά το πόσο πραγματικά αξίζει να υπολογίσει αυτή την κουβέντα. Πόσα έχει πραγματικά να κερδίσει και πόσα πραγματικά να χάσει αν τα επαγγελματικά στο μυαλό του είναι στόχος και παράγοντας καθοριστικός στη ζωή του. Να ‘μασταν Ντονατέλο μου, 20 χρόνια πριν, ξέρω γώ? να το συζητήσουμε. Σήμερα όμως, εγώ πολύ φοβάμαι ότι όσοι την παίρνουν πολύ σοβαρά αυτή την κουβέντα μόνο με προβλήματα έρχονται αντιμέτωποι. Δε ξέρω με ποιούς εσύ συναναστρέφεσαι, πάντως εγώ αυτό βλέπω γύρω μου.Last edited by 1984muzzy; 24-11-2015 at 13:18.
24-11-2015, 13:15 #18
- Join Date
- May 2015
- Posts
- 330
Στα σπίτια που βλέπεις να ανοίγουν πως το εξετάζεις το πράγμα? Ποιοτικά το εξετάζεις? Εγώ λίγες οικογένειες βλέπω να έχουν πραγματική υγεία μες το σπίτι.
Οι γονείς δουλεύουν όλη μέρα και το βράδυ που επιστρέφουν και πάει ο ένας να διαβάσει το μικρό, με τα νεύρα που έχουν όλοι κατλήγουν να γίνουν μύλος
και η οικογένεια καταλήγει μές τη νεύρωση, τη γκρίνια και τα άγχη.
24-11-2015, 13:57 #19
- Join Date
- Oct 2015
- Posts
- 549
εγώ θα σου πρότεινα να περπατάς χωρίς να σκέφτεσαι το βηματισμό σου αυτό ίσως ναι ίσως αν σκεφτώ έτσι να μην μπαίνω σε φαύλους κύκλους άγχους ... ναι μπορεί ...
Όσο αφορά το να μην περιμένεις εξιδανικευμένες συμπεριφορές από τους άλλους δύσκολο μεν αλλά σ αυτό το "ρομαντικό" τρυπάκι των προσδοκιών που κατταρίφθηκαν και ήρθε η απογοήτευση μπήκα δις και τρις ..και πες στην πρώτη εμπειρία των πέντε ετών έφαγα με κόστος του μέλλοντος μου τα μούτρα μου ..στη δεύτερη περίπτωση της κεραμίδας ήρθε και ο ρατσισμός εκεί δύσκολα τα έβγαλα πέρα μ έναν άνθρωπο που σκέφτετε έτσι ..και είπα κοίτα να δεις κάνε το καλό και ριξτο στο γυαλό πραγματικά .. ή τη σημασία έχει να προσπαθείς να είσαι καλύτερος άνθρωπος όταν υπάρχουν άτομα που σκέφτονται έτσι για τους άλλους .. και στο τύπο με την κόκα που με τρομοκράτησε εκεί είπα πια είναι ανίατη περίπτωση οχι δεν περιμένω να γίνει πρίγκηπας γι αυτό και τα μαζεύω και φεύγω ..Πληγή είναι για μ ένα όμως που μαύρισα τόσο την ψυχή μου κόντεψα να τρελαθώ ενώ θα πρεπε να πάψω να τους κοιτάω αυτούς και τη συμπεριφορά τους και να επικεντρωθώ στα δικά μου προβλήματα για τα οποία εκείνοι δεν έδιναν δεκαρίτσα τσακιστή ..και το πρόβλημα που διογκώθηκε είναι " ασυνεπής απόδοση παρά την προσπάθεια " ένας έλεγχος του ύψους και του βάθους από τη μια να βαράω 18 άρια όταν είχα την πολυτέλεια του χρόνου γιατί σου είπα πρέπει να διαβάζω διπλά και τρίδιπλα μαθαίνω με διαφορετικό τρόπο και από την άλλη στα μαθήματα με συντελεστή βαρύτητας κάτι 8 άρια ..Αυτό τι σημαίνει στο σήμερα ... Έχω και εγώ ένα κωλόχαρτο που ειδικά εδώ που βρίσκομαι είναι σαν να μην το χω υποδομές για εξέλιξη δεν υπάρχουν πουθενά .. άργησα πολύ να το καταλάβω.. και τώρα να μαι στο χείλος του γκρεμού ... έχοντας μπει στο τρυπ να βελτιώνομαι ... να βελτιωθώ ! .. με τι προοπτικές ...ότι πρέπει να ρίξω τον πήχη ...δύσκολο ναι μεν αλλά ... Στέλνω βιογραφικά μην έχοντας περάσει σε σχολή αξιοπρέπειας ...συχνά μου ρχετε mail το βιογραφικό σας θα το κρατήσουμε στη λίστα μας αλλά βιογραφικά άλλων υποψηφίων ταιριάζουν καλύτερα στις ανάγκες της εταιρείας μας ..έχουν βάλει και πλαφον το μέχρι 30 35 με προυπηρεσία .. συνεχώς πέφτω και σηκώνομαι προσπαθώ να κάνω κάτι και δεν μου βγαίνει .. δεν περιμένει και το μαγαζί του μπαμπα ..στα 28 ξανάδωσα πάτωσα είπαμε ...πήγα και εβγαλα τα στανταράκια υπολογιστές και αγγλικά που είχα αφήσει να ατροφήσουν .. στον κυκεώνα μου ..ήρθε διπλό πένθος και μαζεύετε τη ! πέρασαν 3 χρονάκια και να είμαι στα άντα ! ελλειπής προσόντων και προυπηρεσίας ! Θέλει πολλά ένας άνθρωπος να κάνει το μπαμ ? Τώρα για την ευκαιρία που μου δόθηκε που σου είπα και που διέκοψα ...γιατί δεν ξέρω αν θα αντέξω τα βάρη .. και γενικώς δεν ξέρω χρειάζομαι χρόνο και δεν μου τον δίνουν δεν ξέρω αν έκανα καλά ή κακά ... μαστιγώνω τον εαυτό μου που ίσως δεν έχω την πολυτελεια να κανω κάτι και να τα παρατήσω για όλα τα παραπάνω και για το γεγονός ότι οι άλλοι μου το παρουσιάζουν ως μοναδική ευκαιρία μπορεί και να είναι μπορεί και όχι ξέρω πάντως ότι αν δεν έμπαινα σε μαύρο λούκι ..όχι μόνο εξαιτίας των δικών μου θεμάτων αυτή τη στιγμή θα ήμουν πιο ευέλικτη ..ήταν πολλά αυτά που έπρεπε να κατανοήσω και να μπορώ να αντιμετωπίσω και με το μικρό μυαλό μου ήταν δύσκολο οι απαντήσεις και η βοήθεια τελικά ήταν απέξω από το χορό που είχα μπει ...και που μου επέβαλλαν ..δεν ξέρω τι θα κάνω ...Χθες περιπλανήθηκα λίγο στην πόλη γιατί το λεωφορείο με άφησε μακριά από το αυτοκίνητο έβλεπα τα γνωστά "φαγάδικα" να λειτουργούν και εγώ να έχω απορρίψει αυτό ως επιλογή ..μαγαζια με τις βιτρίνες τους ..την κοινωνία σε κίνηση και εγώ αδρανής ..μελαγχόλησα ...κι όσο μελαγχολώ κλείνομαι στον εαυτό και τις σκέψεις μου ..σε ότι αφορά το πολιτικό σκηνικό της χώρας έχω καταλάβει το παιχνίδι ... κανείς δεν χέστηκε για μας ! ούτε Ευρώπη ούτε οι πολιτικοί μπορούν να κάνουν πολλά μας έχει στο τσεπάκι το ΔΝΤ ...και η Ευρώπη έχει γυρισμένες πλάτες ...εκτός αυτού όμως για να σταθεί κάποιος αλλυλέγγυος πρέπει να είναι και καταρτισμένος ..για σκέψου τους μάγειρες ...που μαγειρεύουν μαζικά ...με τις γνώσεις και την πειθαρχεία του άλλοι ...δουλεύουν σε ξενοδοχεία και κάνουν καριέρα και άλλοι μαγειρεύουν σε συσίτιτα ξέρουν όμως πως ακριβώς να είναι αλληλλέγυοι ..κάποιος που έχει μαγαζί σου λέω εγώ με πρόκες ! πως ακριβώς να βοηθήσει ?Tα καλύτερα έρχονται από την Κίνα... με χελώνα κουτσή
24-11-2015, 14:08 #20
- Join Date
- Oct 2015
- Posts
- 549
Τώρα στα σπίτια που βλέπω και ανοίγουν οκ ! Το να εχει κάποιος οικογένεια δεν σημαίνει ότι χτίζει το ζαχαρένιο σπιτάκι όμως ...ο καθένας κάνει τη δουλείτσα του και συνεισφέρει στα βάρη ..μου κάνει εντύπωση πραγματική να βλέπω ζευγάρια που δουλεύει μόνο ο ένας .. εγώ όμως στην κατάσταση που είμαι ούτε το κλειδάκι δεν θα αγόραζα ..πως να συνεισφέρω ? Δεν ξεκίνησα με αυτές τις βλέψεις ..ρε γαμώτο !
Tα καλύτερα έρχονται από την Κίνα... με χελώνα κουτσή
24-11-2015, 17:16 #21
- Join Date
- May 2015
- Posts
- 330
Εγώ πάλι αυτό που έχω να πώ είναι ‘καρκίνος στα παιδιά του αλλά και στον ίδιο τον εκδότη του κοσμοπολιταν και της νοοτροπίας του ‘προγράμματος’ σε όλα τα επίπεδα. Είτε αφορά σχέσεις, είτε αφορά επαγγελματικά. Αυτή ακριβώς η στάση ζωής, είναι η στάση που κάνει τους ανθρώπους δυστυχισμένους. Στόχοι και ζωή σε καλοκουρδισμένα κουτιά που αν αποκλίνουν, τα βάζουμε με τον εαυτό μας που δεν τα καταφέραμε. Δε φταίμε όμως εμείς. Αυτό μας έμαθαν.
Να ξεκινήσω απο τα 17 που θα μαι για κλωτσιές αν, μένω σε μαθήματα στο γυμνάσιο ή στο λύκειο. Και πέρα από κλωτσιές, θα μαι και ένα άκαρδο μαλακισμένο που οι γονείς μου δουλεύουν για να πληρώνουν τα φροντιστήριά μου και θέλουν να δούν να αποδίδονται καρποί σ αυτή την ιστορία. Μόνο λογικές βλέπεις για ένα παράξενο λόγο σ αυτές τις ιστορίες. Τι διάολο? Αφού πληρώνω τα φροντιστήριά του! Γιατι μένει? Μάλλον δε με σέβεται! Και πάω στα 17 πόσο ειναι και δίνω πανελλήνιες. Και καλά θα κάνω να περάσω, γιατί αν δε περάσω πώς θα ανταγωνιστεί ο πατέρας ή η μάνα μου τα παιδιά των αδερφών τους που αυτά πέρασαν με τη μια? Πώς να μη τα βάλω με τον εαυτό μου όταν δεν εκπληρώσω τον εγωιστικό οργασμό και τα κόμπλεξ του γονέα μου σε μια κοινωνία κοινής νοοτροπίας, που ορίζει το ‘’καταφέρνω’’, και την ‘’αξιοσύνη’’ με τόσο συγκεκριμένο τρόπο? Και αν δε τα καταφέρω να φανώ άξιος (έτσι όπως εγώ το εννοώ) ή ικανός στα μάτια μου ή στα μάτια του άλλου, τι θα μαι? Για τα μπάζα θα μαι. Σούργελο. –> τρέχα τώρα σε ψυχολόγους και γιατρούς μικρέ ταλαιπωράκο.
Και αφού πέρασα στη σχολή καλα θα κάνω να τελειώσω σχετικά σύντομα, γιατι οι γονείς πάλι πληρώνουν και καλά θα κάνω να μη φέρομαι ‘μαλακισμένα’. Και τελικά τελειώνω τη σχολή στα 25 πες, βαθμός 6 πχ. Για το πέος βαθμός για τα δικά μου ή των γονιών μου στάνταρτς. Και μετά είναι να πάω στρατό και στρατό πρέπει οπωσδήποτε να πάω γιατί της πατρίδος μου η σημαία έχει χρώμα γαλανό και πως θα ξέρω να μάχομαι σε περίπτωση πολέμου με τον Τούρκο? Πρόσεξε! Σε περίπτωση πολέμου! Τώρα έρχεται, άλλωστε… Ναι, αχνοφαίνεται. Που τελικά αυτό που έχει καταφέρει όλη αυτή η επιβολή που μου επιδιώκουν, είναι να με πεισμώσει περισσότερο και οταν τελικά το πάρω το όπλο στο μέτωπο, μάλλον προς τους καραβανάδες μας θα φυτέψω τη σφαίρα και με τον εχθρό θα πάω για ρακές. Επίσης θα μάθεις να πειθαρχείς και να βάζεις τις κάλτσες σου σε τάξη. Αυτό είναι μάθημα ζωής άλλωστε όχι αστεία. Εντάξει ψιλοειρωνεύομαι, συγνώμη. Θα μάθεις να πειθαρχείς σε αυτόν που σου λέει να βάλεις τις κάλτσες σου σε τάξη. Αυτό ήθελα να πω.
Και μετά το στρατό, σχέση οπωσδήποτε. Εδώ παρένθεση. Πόσες φορές έχω διαβάσει εδώ στο σαιτ «παρθένος ετών τόσο, παρθένος ετών τόσο… και πάει λέγοντας. Δε φταίνε τα παιδιά. Είναι και πάλι η νοοτροπία που μεγαλώνουμε και μας κάνει προβληματικούς. Ο φίλος μου γάμησε στα 17. Εγώ τι κάνω στα 20? Αφόρητη αυτή η μοναξιά! Πρέπει να μη διαφέρω. Μήπως έχω πρόβλημα και δεν το έχω κάνει ακόμα? Το έχω βάλει σαν στόχο και δε μου βγαίνει. --> Τράβα πάλι σε ψυχολόγο ταλαιπωράκο. Βλέπουμε κατά καιρούς διάφορες ‘έρευνες’ που ‘και καλά’ γίνονται, αλλά στην ουσία γίνονται για να γεμίζουν τις σελίδες τους κάποιοι που κονομάνε από αυτή την ιστορία. Πχ. η γυναίκα λέει σ αυτή την ηλικία κάνει σεξ κατά μέσο όρο. Ο άντρας σ αυτήν. Και πάει και το διαβάζει ο καθένας αυτό το πράγμα και κάνει στο μυαλό του αυτό το λιβελογράφημα, καταστατικό φυσιολογικής συμπεριφοράς. Είναι δυνατόν να μη δυστυχήσεις? Αυτό είναι μια λογική κοσμοπόλιταν. Δεν χρειάζεται να διαβάζει κάποιος το περιοδικό. Δεν τα έχω με το περιοδικό καθ αυτό. Δεν έχει νόημα. Τα έχω με τη λογική. Με τη λογική της προσδοκίας και της επιτήδευσης και την αποφυγή της υποτιθέμενης απόκλισης. Ε παιδιά! Ας ξυπνήσουμε! Εμείς οι ίδιοι τα γράφουμε και τα σκεφτόμαστε αυτά. Κανένας πάπας με το αλάθητό του δεν είναι από πίσω. Εμείς, σε μας βάζουμε εμπόδια.
Που είμαστε? Σχέση! Σχέση λοιπόν στα 26 γιατί αλλιώς είμαι για κλωτσιές. Επίσης δε μου μένουν και πολλά χρόνια ακόμα. Στα 30, οι έρευνες δείχνουν ότι πρέπει να σιγά σιγά να το συμμαζεύω το πράγμα και να αρχίσω να ‘’’σοβαρεύομαι’’’. Από τα 26 λοιπόν, πρέπει οπωσδήποτε να βρω μια δουλειά πάνω σ αυτό που σπούδασα, όχι για κάποιο άλλο λόγο αλλα γιατί όπως έλεγε ο έλεγχος προόδου στο σχολείο, ‘Τα αγαθά κόποις κτώνται’ Και αν ισχύει αυτό, αυτή η αιώνια αλήθεια θα πρέπει να μας συντροφεύει σε όολη μας τη ζωή. Γιατι σε διαφορετική περίπτωση ξέρεις ε? Αν δεν καρπωθείς τους καρπούς που έσπειρες, μάλλον εσύ θα φταίς και πάλι. Και όχι οι συγκυρίες. Στην ζωή άλλωστε αλλά και πιο συγκεκριμένα στην ελλάδα που ζούμε, μόνο νευτώνιοι κανόνες ισχύουν και μήλα κάτω από μηλιές πέφτουν. Όχι ότι γαμήθηκαν τα πάντα στην Ελλάδα. Δε μας αφορά αυτό. Δεν το βλέπουμε. Πρέπει εκεί! Να νιώσουμε ένοχοι. Σαν στενοκέφαλοι, μας αφορά ότι δεν καρπωθήκαμε αυτά που σπείραμε. Δεν έχει να κάνει με το αν είναι δίκαιη ή άδικη η ζωή. Η ζωή είναι αυτή που είναι. Έχει να κάνει με το ότι η γκρίνια περισσεύει. Γκρίνια και δικαιολογίες.
Επίσης να βρούμε μια δουλειά σ αυτό που σπουδάσαμε για να γίνει και απόσβεση των χρημάτων (με οικονομοτεχνικούς όρους πλέον έχοντας το πτυχίο στο χέρι) που έδωσαν οι γονείς μας. Οι αιώνιοι φύλακες άγγελοί μας. Εγώ αγόρι μου, εγώ! Εγώ λεβέντη μου και καραμπουζουκλη μου είμαι εδώ για σένα. Μη φοβάσαι τίποτα. Όσο υπάρχω πάρε ακόμα και υπνάκο. Επίσης όσο υπάρχω νιώσε και ένοχος αν γουστάρεις. Μετά βγες μόνος στην κοινωνία και επιβίωσε. Μα πως ρε πατέρα? Αφού δεν έχω αρχίδια στο παντελόνι μου! Κομμένα είναι! -->Βέλος για ψυχολόγο και συζήτηση. Τα ‘παμε.
30 τα έτη. Οι φίλοι μου…. (παντα εστιάζουμε σ αυτούς που μας εξυπηρετεί, όχι στους άλλους). Ο Γιώργος παντρεύτηκε αν και είχαν προβλήματα, ο Κώστας το σκέφτεται με τη δικιά του αν και δεν πολυψήνεται και έχει αμφιβολίες, η μαρία παίζει μπουνιές με το γκόμενο της αλλά και αυτοί το σκέφτονται, την ελένη την κερατώνει ο γκόμενος και αυτή το ξέρει αλλά περιστάνει ότι έχει στραβισμό. Επίσης ακούει χριστοπαναγίες όταν παίζει η ολυμπιακάρα και τσακίζεται ευθής στην κουζίνα γιατί έρχονται φίλοι του λεβέντη στο σπίτι για τον αγώνα ΑΛΛΑ είπαμε… το καταστατικό λέει ότι μετά τα 30+ για μια γυναίκα τα πράγματα ζορίζουν και ο βαθμός επικινδυνότητας είναι επιπέδου 4. Οπότε καλά θα κάνει να βάλει αυτό που λεει και ο λαός ‘νερό στο κρασί’. Ε και εντάξει και φωτιστικό οινόπνευμα να πέσει καμιά φορά σύμβαίνουν αυτά. Κάποιοι το ονομάζουν ‘συνήθεια-δεν είναι τίποτα’ κάποιοι άλλοι απλώς, καθημερινότητα-συμβαίνει.
Όλοι όμως αυτοί θα παντρευτούν! Αυτό είναι το δια ταύτα. Το πώς ζουν, χεστήκαμε.
Και εγώ? Που ειμαι εγώ? Τι κάνω? Γιατι δεν παντρεύτηκα? Πότε θα κάνω παιδί? Μήπως έχω πρόβλημα? Υπάρχει απόκλιση -->ψυχολόγος.
Όλοι βέβαια οι παραπάνω έχουν το σημαντικότερο κοινό χαρακτηριστικό. Δουλεύουν. Συγχαρητήρια. Επίσης εργάζονται και για τον ψυχολόγο στον οποίο τρέχουν το παιδί τους στα 10 του γιατί εμφάνισε τα πρώτα νευρωτικά ψυχολογικά συμπτώματα επειδή αυτοί όταν σκέφτηκαν να ανοίξουν σπίτι από «πρέπει» και όχι από «θέλω», το έχτιζαν στην άμμο αντί σε θεμέλιες βάσεις. Προσοχή! δεν λέω ότι οι άνθρωποι δεν παντρεύονται από αγάπη. Ούτε καν. Λέω ότι όταν παντρεύονται για άλλους λόγους, μπορεί να είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Επίσης, θέλω να επισημάνω ότι όταν βλέπουμε να ανοίγουν σπίτια, καλό είναι να εξετάζουμε το πώς ζουν μέσα σ αυτά τα σπίτια. Τι να τις κάνω τις στατιστικές έρευνες? Να τις βράσω.
Εν τω μεταξύ, ότι έγραψα αφορά το αντρικό φύλο. Αν πιάσω το γυναικείο, εκεί κι αν είναι ψυχαναγκαστικά τα πράγματα. Φούλ ‘πρέπει’. Τότε γίνεται αυτό, μετά το άλλο, μετά το παράλλο. Κλπ. Άντε να εξαιρέσω το βιολογικό κομμάτι που αφορά την κυοφορία και την ενδόμυχη ανάγκη να γεννήσετε. Ψυχολόγοι το υποστηρίζουν αυτό, δεν το λέω εγώ. Επίσης δε νιώθουν όλες οι κοπέλες έτσι, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία σίγουρα. Οπότε εκεί θα μπουν κάποια χρονικά περιθώρια του ‘πρέπει’ αλλά όχι εκεί που είσαι εσύ Ντονατέλο. Εννοώ όχι στην ηλικία που είσαι εσύ.
Αυτό που λες για την αλλυλεγγύη δεν ισχύει καθόλου. Ή τουλάχιστον έχουμε διαφορετικά πράγματα στο μυαλό μας για το πώς την εννοούμε. Η αλλυλεγγύη πρώτα πρώτα είναι νοοτροπία και στάση ζωής για μένα. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να νιώθει έτσι. Πρέπει να το θέλει. Να νιώθει πράγματα. Αν δε νιώθει, τότε μη το κάνει. Η κατάρτιση δεν είναι τόσο αναγκαία, ή αν θέλεις μπορεί ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ να επιμορφωθεί σε ειδικότητες και πράγματα που επιθυμεί από φίλους του επίσης αλληλέγγυους. Το μαγαζί με τις πρόκες φυσικά και χρειάζεται. Μπορεί να χρειαστεί να σταυρωθεί ενας Χριστός. Δεν κάνω πλάκα! Μπορεί να τροφοδοτεί κατασκευαστές σπιτιών. Βασικά όπως το λές, είναι η νοοτροπία του σήμερα που μας έχουν περάσει. Γιατροί, δικηγόροι, στρατιωτικοί και από κει και πέρα το χάος. Συγκρίσεις… Δεν χρειάζονται όλα τα επαγγέλματα? Γιατί κάποιοι να πρέπει να νιώσουν άχρηστοι? Μα ο σκοπός αυτής της νοοτροπίας είναι ακριβώς αυτός. Να συνεισφέρει και αυτός από το ‘προκο-μετερίζι’ του και να μη νιώθει άχρηστος και κομπλεξικός που δεν έγινε αυτό που θέλει να του περάσει ο διπλανός του ως ασήμαντο ή άκυρο.
24-11-2015, 18:36 #22
- Join Date
- Oct 2015
- Posts
- 549
Ίσως και να είμαι ενοχική ...αλλά σίγουρα σ αυτό δεν φταίνε οι δικοί μου ..εγώ από μόνη μου ζορίζω τον εαυτό μου γιατί βλέπω τους άλλους να προχωράνε και εγώ να μένω πίσω ..για τις συγκηρίες ... άργησα πολύ να καταλάβω πως έχουν τα πράγματα γιατί έψαχνα από μόνη μου στα τυφλά ... δεν ύπηρχαν και πολλοί άνθρωποι να με βοηθήσουν στο τι παίζει στον τομέα μου πρόθυμοι για αλληλεγγύη ..! Καθένας κι πάρτη του ! Τώρα για τις συγκρίσεις με τα ξαδέλφια εκεί ναι υπάρχει ένα θέμα αλλά όχι από μέρος μας από το δικό τους σίγουρα ! Δεν θεωρώ τον εαυτό μου να αποκκλίνει από το φυσιολογικό μια βοήθεια χρειαζόμουν οχι να προσπαθεί ο κάθε μαλάκας να μου επιβάλλει την άποψη του ! Και όχι να βυθίζομαι στους φόβους μου ξέροντας πως δεν μπορώ να αγγίξω τον άλλον μ ένα ραβδάκι για να καταφέρω να τον κάνω να καταλάβει ότι φέρετε άσχημα και άδικα ! Αυτό είναι το σύστημα ...σύμφωνα με το βιογραφικό μου μπορεί να αποτελώ παρρέκλιση , μπορούν και οι παντρεμένες να με σβήσουν από τη λίστα τους αλλά της σβήνω και εγώ .. γιατί έχω κουραστεί από ότι με ρουφάει προς τα κάτω ..και από όσες δήθεν φίλες στο σχολείο ήθελαν να με κάνουν σκατά με το χαμόγελο στα χείλη κ τώρα αποκατάστήθηκαν και το παίζουν κύριες ..ξέρω μόνο πως θα θελα να μπορούσα να προσπελάσω τους φόβους μου πρώτον για να είμαι καλά και δεύτερον για να είμαι χρήσιμη ..Σε ότι αφορά έρευνες και άρθρα με πρότυπα οκ ναι ! Εχει διαμορφωθεί η συνείδηση μας κάπως αλλά ..πως να ξεφύγουμε από αυτό ? Στο κομμάτι που λες για το στρατό το έχω ακούσει και από άλλους αυτό το ρακές με τον εχθρό ..και ναι σίγουρα το κάθε επάγγελμα έχει την χρησιμοτητα του ! Εμένα μου είχαν περάσει από σχολής είσαι αυτό ή θάνατος ! και μετά ο θάνατος σου ζωή δική μου ! Τώρα σε ότι αφορά ψυχολογους κ χάπια ..κάποτε χρειάζονται .. αλλά εγώ σαν χελώνα ..αυτό το magic pill δεν θέλω να το βάλω στο στόμα μου ..προτιμώ με το κουβεντολόι και με ψάξιμο να βρω μια άκρη αν βρω...για να μην απέχω.. από ότι ονομάζεται υπευθηνότητα ..το ενοχικό τό χω αλλά δεν νομίζω κανένας ψυχολόγος να βοηθήσει σ αυτό ! άλλωστε ντρέπομαι στα μάτια του ! Που δεν έκανα ότι θα πρεπε να κάνω που με επηρρέασαν διάφορα ! Που δεν στάθηκα στο ύψος κ τα πόδια μου ! σ ευχαριστώ που μοιράστηκες τις σκέψεις σου ..
Last edited by turtle; 24-11-2015 at 19:15.
Tα καλύτερα έρχονται από την Κίνα... με χελώνα κουτσή
24-11-2015, 18:51 #23
- Join Date
- Oct 2015
- Posts
- 549
μοιράζομαι αυτό το κομμάτι από αυτή την ταινία την έχω δει πολλές φορές ... είναι το taare zameen par .. μ ένα δυσλεκτικό παιδάκι .. που μου θυμίζει σε πολλά εμένα ..που έχω διαγνωστεί με διάσπαση..και learning disorder..
Tα καλύτερα έρχονται από την Κίνα... με χελώνα κουτσή
02-03-2019, 23:55 #24
- Join Date
- Feb 2019
- Posts
- 26
Καλησπέρα
Σημερα ξεκινησα το cymbalta (30mg) για νευροπαθητικο πονο και με το πρωτο χαπι την ακουσα κανονικα, μια περιεργη αισθηση στο στομα σαν να μου κολαει το σαγονι, ακομη και μετα απο ωρες ερχεται και φευγει. Αμα ρωτησω τον γιατρο επειδη ειναι νευροχειρουργος θα μου πει να το κοψω λογικα, απλα ρωταω αν ειναι απλα μια παρενεργεια χωρις κινδυνο που εξαλειφεται στην πορεια ?
Και δευτερον αν γνωριζει καποιος αν επηρεαζει τις ορμονες γιατι ο γιατρος μου ειπε οτι δεν τις επηρεαζει και μες στις οδηγιες βλεπω για μειωμενη λιμπιντο και σε αυτο .
03-03-2019, 00:04 #25
- Join Date
- Jun 2012
- Location
- greece
- Posts
- 1,554
03-03-2019, 00:40 #26
- Join Date
- Feb 2019
- Posts
- 26
Οχι μια χαρα καταλαβε, ειχε προηγηθει συζητηση γι αυτο, μου ειχε μιλησει αρνητικα για το Lyrica επειδη επηρεαζει την λιμπιντο, ομως βλεπω στις οδηγιες το ιδιο και για το cymbalta, απλα μηπως την επηρεαζει με διαφορετικο τροπο. Ενας ενδοκρινολογος μου ειχε πει για παραδειγμα οτι το lyrica αυξανει τα οιστρογονα κατι που δεν κανει το neurontin παραδειγμα.
03-03-2019, 00:47 #27
- Join Date
- Jun 2012
- Location
- greece
- Posts
- 1,554
06-04-2019, 14:07 #28
- Join Date
- Feb 2019
- Posts
- 26
Επειτα απο 1 εβδομαδα προσαρμογης και 15 μερες με κανονικη δοση των 60mg εχω δει μια μικρη βελτιωση στον νευροπαθητικο πόνο για το οποιο το παιρνω το συγκεκριμενο φαρμακο, ομως σε ολα τα αλλα μ εχει κανει ανω κατω με το κυριοτερο να μην μπορω να κοιμηθω. Κοιμαμαι 2-3 ωρες την μερα, την μια μερα το μεσημερι την αλλη το βραδυ κλπ. Σεξουαλικα ειμαι απλα ανυπαρκτος ολο αυτο το διαστημα.
Δεν ξερω αν πρεπει να κανω υπομονη μηπως και ερθει μια ισοροπια ή να το κοψω και να δοκιμασω το effexor παραδειγμα που ειναι αναλογο ?
Επισης δεν ξερω αν ο συνδυασμος του με το νευροντιν στη χαμηλοτερη δοση το οποιο μου εφερνε υπερβολικη υπνηλια με βοηθουσε καπως..
Ξερω οτι πρεπει να ρωτησω τον γιατρο μου... και θα το κανω, ομως ειμαι σιγουρος οτι αν ρωτησω 2 γιατρους ή και παραπανω θα μου πουν διαφορετικα πραγματα. Θα με βοηθουσε πολυ απο τις γνωσεις και τις εμπειριες σας καποιοι να μου λεγατε την γνωμη σας
Similar Threads
-
CYMBALTA
By Φένια in forum Ψυχαναγκασμοί - Ιδεοψυχαναγκαστική ΔιαταραχήReplies: 53Last Post: 24-07-2022, 15:01 -
cymbalta
By arisva in forum Κατάθλιψη - ΔυσθυμίαReplies: 3Last Post: 02-07-2010, 13:50 -
cymbalta
By joanna79 in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 1Last Post: 23-04-2009, 10:02 -
Cymbalta
By areti23 in forum Κατάθλιψη - ΔυσθυμίαReplies: 3Last Post: 16-01-2008, 16:17 -
cymbalta
By demis-demis in forum Κατάθλιψη - ΔυσθυμίαReplies: 2Last Post: 04-12-2006, 22:08
Υπερβολικός πόνος
14-07-2025, 16:18 in Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα