Απόψεις για συμπεριφορά συζυγου

[Remedy]

Το ζητούμενο νομίζω είναι να μπορέσει να ξαναβρεί το ζευγάρι την επαφή και τη σχέση η οποία έχει κλονιστεί από την τεράστια αλλαγή στη ζωή τους, όχι να καταλογίζουμε ευθύνες.
Αποφάσεις δεν παίρνονται στο παρά 1 της γέννας.

Ενννοείται πως η γυναίκα δεν έχει καμμιά διάθεση και φυσικά καμμιά υποχρέωση να μεταμορφώνεται σε σεξ σύμπολ με την κοιλιά στο στόμα και το δίχρονο απ το χέρι.

για μενα ειναι πολυ σημαντικο να ξεκαθαριστουν (μεσα τους) οι ευθυνες, για να αναλαβει ο καθενας αυτες που του αναλογουν.
ουτε η φιλη να νοιωθει οτι η συμπεριφορα της οδηγησε σε αυτο το αδιεξοδο, ουτε ομως και να γινει ο μαλακας της υποθεσης..

θεωρω οτι παγιδευτηκε να κανει αυτο το δευτερο παιδι , χωρις να υπαρχει διαθεση απο τον ανδρα της να αναλαβει το ρολο του και το μεριδιο της ευθυνης του, αλλα ουτε και την στηριξη της εγγυου γυναικας του.

[Sass]

Συμφωνω σε πολλα και έχετε δίκιο απλά να πω οτι με την πεθερά το ανέφερα οχι επειδή περιμένω απο εκείνη βοηθεια απλά νευριάζω που ο αντρας μου βρίσκει χρονο για θελήματα πχ έλα να στρώσεις το χαλί, έλα να κρεμάσεις τις κουρτίνες, έλα να πας τον πατέρα σου στον γιατρό κτλ (που αλήθεια ειναι μεγάλοι σε ηλικία και έχουν ανάγκες) αλλα δεν βοηθάει σε τίποτα εμένα. Ναι αυτός εχει το πρόβλημα οχι η μάνα του. Μια φορα επέμενε να βγούμε για ενα ποτό και της αφηςαμε το παιδι ενώ η πεθερά μου δεν ήθελε.Κάποια στιγμη τον πήρε τηλ και έφυγε πήγε στη μάνα του άλλαξε το παιδι που είχε χεςτει γιατι αυτη δεν μπορουςε και μετα γυριςε στο μαγαζι...Για το σεξ επίσης το ανέφερα γιατι ειναι μια μεγάλη αλλαγή στην συμπεριφορά του. Μέχρι πριν μείνω έγκυος αλλα και στην πρωτη εγκυμοσύνη είχε όρεξη συχνά πυκνά. Τωρα δεν κανει καμια κίνηση και οταν είχα κανει εγω κάποιες προ καιρού μου είπε κάποιες φορές οτι δεν εχει όρεξη. Γι αυτό σκέφτομαι μην παίζει και τίποτα με αλλη...Στη δουλεια πιέζεται πολυ ειναι αλήθεια. Κατι που μου έμεινε που διάβασα ειναι οτι μπορει να ήθελε παιδι αλλα οχι τη σχέση μας. Μα γινεται αυτό; Οπως και να χεί εχω εγκλωβιστεί σ αυτη τη κατάσταση τωρα και δυστυχώς η νεκροψία θα δείξει. Για τον παιδικό το είχα συζητήσει με γνωστή μου που ειναι στο χώρο και μου είπε να παει το μικρό τουλαχιςτον 3 μηνων και μετα λόγω ιωςεων...ειναι και το οικονομικό. Όσο για το οτι πρεπει να του αναθετω αργά, απλά και καθαρά ευθύνες και πραγματα να κανει μου το χουν πει και άλλες παντρεμένες με χρονια πείρα. Μια μου ελεγε οτι άφηνε στον αντρα της σημειώματα πχ μάζεψε τα ρούχα απο έξω-κανε μπάνιο-φάε αυτό αυτό κι αυτό. Δεν ηθελα να το πιστέψω οτι οι άντρες ειναι τοςο άβουλα πλάσματα αλλα πραγματικά πιάνει. Ειναι ομως και κουραστικό να πρεπει να ζητάς τα αυτονοητα.
Αααα και τωρα που είπα για μπάνιο ο μόνος λόγος που σκεφτομαι οτι δεν εχει αλλη ειναι οτι βαριεται να κανει μπάνιο. Πρεπει να του τα πριξω. Αν είχε βρει αλλη μάλλον θα ηταν πιο πρόθυμος. Αυτά...καληνυχτα και ευχαριστώ για τα μηνύματα και τις συμβουλές. Αποψεις ηθελα ν ακουςω και τις άκουσα.

[Blade]

Στην σχέση ενός ζευγαριού δεν μπορούμε να ξέρουμε τι έφταιξε και έχει κλονιστεί οπότε δεν μπορούμε να κρίνουμε.Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πρέπει να κάτσετε να κάνετε μία σοβαρή συζήτηση για ότι σας απασχολεί/προβληματίζει και έχετε φτάσει στο σημείο να είστε 2 ξένοι στο ίδιο σπίτι.Όσο για το άλλο που παρατήρησα πιο πάνω και θεώρησα βλακεία που γράφτηκε, η κοπέλα δεν ανέφερε κάπου ότι θέλει να της μεγαλώσουν τα παιδιά οι παππουδογιαγιάδες..αν είναι δυνατόν δηλαδή στο τέλος θα βγει η κακιά αυτή.Το κάθε παιδί όμως έχει ανάγκη να ξεφεύγει λίγο από τους γονείς του αλλά και οι ίδιοι από αυτό,δεν είπαμε να της το μεγαλώσουν κιόλας.Αν δεν θέλει η γιαγιά δεκτό...αλλά αφού είναι έτσι όχι να τρέχει ο άλλος για τα θελήματα της και να παρατάει την γυναίκα του,στο κάτω κάτω αυτός οφείλει τα παιδιά και την γυναίκα του να φροντίζει πρώτα από όλα. Τέλος πάντων για να μην ξεφεύγουμε από το αρχικό μας θέμα, όταν κάτι δεν λύνεται εγκαίρως το πρόβλημα μεγαλώνει γι'αυτό μιλήστε ανοιχτά...αντρόγυνο είστε περιμένετε και 2ο παιδί μάλιστα..κρίμα είναι να το αφήνετε να περνάει έτσι κ απλά να είστε αποξενωμένοι.Μία κουβέντα πιστεύω θα σας βοηθήσει,μεγάλοι άνθρωποι αλίμονο και δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε. Απ'την στιγμή που υπάρχει υγεία αν έχετε την θέληση όλα τα υπόλοιπα θα πάρουν τν δρόμο τους.με το καλό και το μωρό σας!!!