Οταν η κατα8λιψη σου παιρνει ο,τι αγαπας-Βοη8εια.. - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 4 FirstFirst 1234 LastLast
Results 16 to 30 of 58
  1. #16
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2007
    Posts
    241
    Πιστεύω ότι μόνο εσύ μπορείς να δώσεις καλή απάντηση στο ερώτημα \"τι να κάνω;\", και ίσως θα ήταν καλό να απαντήσεις και τα ερωτήματα \"τι θέλω\", \"τι αντέχω\", \"τι μπορώ\".

  2. #17
    Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    34
    δεν εχω απαντηση.. στο ερωτημα τι να κανω ,γι αυτο βρισκομαι εδω ζητωντας τη βοη8εια σας και την εμπειρεια σας,γιατι εσεις το ζειτε και το γνωριζετε..πως να φερ8ω, απο που να πιαστω ,για να παρω δυναμη..την αγαπαω αλλα οσο και να την αγαπαω δεν βοη8αει τωρα ..στο τι 8ελω ?8ελω να ειμαι διπλα της..στο τι αντεχω..δεν ξερω ποσο να αντεξω αφου δεν εχω απο που να κρατη8ω και σε τι να ελπισω σ αυτη τη φαση ..και τι μπορω ?8α μπορουσα να κανω τα παντα..να εβλεπα ενα φως ...κατι..

  3. #18
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2007
    Posts
    241
    Είναι όμορφο το να αγαπάς κάποιον και να θέλεις να τον βοηθήσεις, θα πρέπει όμως να σεβαστείς και τον εαυτό σου. Το να είσαι δίπλα της το έχεις, όχι όπως θα ήθελες όμως αν έχω καταλάβει καλά. Το ερώτημα είναι αυτό καλύπτει τις ανάγκες σου.

    Ποιό είναι το φως που θα ήθελες να δεις;

  4. #19
    Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    34
    ειμαι διπλα της γιατι ζουμε μαζι στο ιδιο σπιτι,το σπιτι μας,εδω και 3 χρονια..ξερω τι λεει η λογικη ,να φυγω και να κοιταξω τη ζωη μου και να την ξαναφτιαξω αντι να ειμαι μ ενα ατομο κατα8λιπτικο,καποιος μου ειπε οτι οποιος μενει διπλα σε τετοια ατομα απλα χαραμιζει τη ζωη του και κινδινευει να γινει και το ιδιο κατα8λιπτικο μεσα σ ολα αυτα τα προβληματα,σεβομαι τον εαυτο μου σεβομαι αυτο που εχω ολα αυτα τα χρονια,και δεν ειμαι ο αν8ρωπος που οταν ειμαι με εναν αν8ρωπο και πα8αινει αυτο που πα8αινει φευγω και κοιταζω την παρτη μου..8εωρω οτι ειναι αρρωστη δεν εχει το στομαχι της παιρνεις ενα φαρμακο και παει περασε,οπως ξερω ι κατα8λιψη ειναι μια υπουλη νοσος, χτυπαει εκτος απο τα σωματικα συμπτωματα στο συναισ8ημα,και αυτο προσπα8ω να διαχειριστω για να βοη8ησω τον αν8ρωπο μου,αλλα δεν ξερω πως..ποιος μου λεει φυγε?ο αν8ρωπος μου ,η η ασ8ενεια?

  5. #20
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2007
    Posts
    241
    πως μπορείς να μάθεις αν το λέει ο άνθρωπος ή η νόσος;

    Μία λύση θα ήταν όντως να φύγεις και να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου.
    Μία άλλη είναι να μείνεις και να δεχτείς την κατάσταση. Η να προσπαθήσεις να την αλλάξεις. Υπάρχουν και πολλές άλλες. Το τι θα είναι καλό να επιλέξεις εξαρτάται από τις επιθυμίες και τις αντοχές σου, αλλά και από τις επιθυμίες και τις αντοχές της συντρόφου σου.

  6. #21
    Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    34
    νομιζω αλεξη οτι δεν εχεις καταλαβει...αυτο ψαχνω ειπα αν ηξερα δεν 8α ημουν εδω..εδω που τοσοι αν8ρωποι εχουν περασει την κατα8λιψη και την ξερουν απο μεσα..
    Αν ηταν να φυγω δεν 8α εμπαινα καν στον κοπο να ειμαι εδω,νομιζω εξηγησα γιατι μενω..Το να δεχτω την κατασταση παλι η απαντηση ειναι ιδια ,αν τη δεχομουν παλι δεν 8α ημουν εδω..να την αλλαξω 8α 8ελα αλλα πως δεν ειμαι μονο εγω..ειναι και ο αν8ρωπος μου, δεν ξερω τι ειναι σωστο...τις επι8ιμιες μου τις ειπα 8ΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΑ..υστερα μπορει να μου πει οτι 8ελει πρωτα αυτο ..τις επι8υμιες τιςσυντροφου δεν τις καταλαβαινω ποια..μια ετσι, μια αλλιως....μια 8ελω, μια μεινε..μια εχω αγχος...μια δεν εχω..μια φυγε...μια μεινε ως φιλη..μια 8ελω μονο να εισαι καλα.. 8ελω να ειμαι χαλαρη , δεν 8ελω πιεση,αλλα αμα φυγεις δεν 8ελω να σε χασω ,8ελω να μιλαμε σαν φιλες..γι αυτο ειμαι εδω....αν τα ελεγα αυτα καπου αλλου 8α ελεγαν οτι δεν παω καλα..να κα8ομαι να μου φερονται ετσι.....αλλα οι αλλοι δεν καταλαβαινουν..

  7. #22
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2007
    Posts
    241
    Όντως μπορεί να μη κατάλαβα καλά. Οπότε θέλεις να μείνεις με τον άνθρωπό σου και να γίνει καλά, έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι μπορεί να εξακολουθήσει να μην επιθυμεί σχέση μαζί σου ακόμη κι όταν γίνει καλά. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να σεβαστείς αυτά που εκφράζει τώρα, να της συμπαρασταθείς σ\' αυτό που περνάει (κάτι που ήδη κάνεις) και να κάνεις υπομονή.

  8. #23
    Μαρια καλημερα,

    Δεν ειναι οτι καλυτερο να μενεις σε μια σχεση οταν η αλλη πλευρα ξεκαθαριζει η προσπαθει να ξεκαθαρισει τι θελει. Απο οτι καταλαβα δεν θελει να εχει σχεση συντροφικη ερωτικη μαζι σου.
    Μηπως η φιλη σου νιωθω πιεσμενη απο την προσοχη και την φροντιδα σου?
    Μηπως δεν μπορει να σου δωσει για ανταλλαγμα της φροντιδας σου την ερωτικη συντροφικη σχεση .
    Μηπως διαφοροποιηθηκαν τα αισθηματα της απενταντι σου?
    Μηπως πρεπει να κρατησεις αποστασεις? Να φροντισεις τον εαυτο σου περισσοτερα απο οτι την ιδια?
    Μηπως πρεπει να αφησεις χωρο και χρονο και στις δυο σας?

    (Απλα ξεπηδαν τα ερωτηματα αναρχα απο το μυαλο μου και σου τα καταθετω)

    Μηπως εχεις αναγκη να φροντιζεις και να κατανοεις ισως σε λιγο υπερβολικο βαθμο?
    Μηπως πρεπει να την αφησεις να σταθει λιγο μονη της στα ποδια της? Να μην σε εχει μονο για στιριγμα?
    Μηπως δεν σου εχει δωσει οσα πραγματικα αξιζεις γιατι η σχεση σας δεν ηταν ισοτιμη?

    Μαρια γνωμη μου ειναι να κρατησεις αποστασεις και προσπαθησε να φροντισεις και να κανακεψεις εσυ τον εαυτο σου. Το εχεις αναγκη πιστεψε με.
    Προσωπικα πιστευω πως τιποτε δεν κραταει για μια ζωη. Ισως ηρθε ο καιρος να χωρισουν οι δρομοι σας που σιγουρα δεν ειναι το τελος του κοσμου.
    Καθε τι που τελειωνει σηματοδοτει μια καινουργια αρχη...


    Οσα σου γραφω ειναι με πολυ καλη διαθεση και συγνωμη που εχω βαλει ερωτηματα.

    Φιλικα
    Μαργαριτα

  9. #24
    Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    34
    Καλημερα Μαργαριτα,
    ευχαριστω πολυ που μου εγραψες,και μαλιστα κα8ολου αναρχα..ολα αυτα τα ερωτηματα ειναι και μεσα στο δικο μου μυαλο, λεω συνεχως και αναρωτιεμαι τα ιδια.Το λογικο ειναι να μη μενει κανενας σε μια σχεση οταν ο αλλος σου λεει δε σε 8ελω..αυτο ειναι ξεκα8αρο σιγουρα.ολα αυτα που ειπες ισχυουν..δεν 8ελει να εχει σχεση μαζι μου..δεν 8ελει τιποτα λεει ,καμια σχεση αυτη τη στιγμη..και ναι ενοιωσε πιεσμενη απο την φροντιδα μου..κατι που ομως σε αλλες στιγμες πριν το επεισοδιο της αρεσε..η προσοχη μου και η αγαπη μου...αυτη τη στιγμη δεν μπορει να δωσει σιγουρα κανενα ανταλλαγμα στη σχεση μας και ουτε 8ελω σ αυτη τη φαση γιατι το καταλαβαινω...Ναι εχω πει πως διαφοροποιη8ηκαν τα αισ8ηματα της το μονο σιγουρο και απολυτο τωρα που μιλαμε ειναι οτι δεν 8ελει ,προσπα8ω να κραταω αποστασεισςνα μην την αγχωνω..οσο για χρονο μπορει να εχει οσο 8ελει ο χωρος ειναι δυσκολο γιατι ειμαστε στο ιδιο σπιτι..ασχετα αν προσπα8ω να μην την ενοχλω..

    Μ εχει κουρασει να φροντιζω σε υπερβολικο βα8μο ,δεν το η8ελα ποτε γιατι δεν ειναι υγειες..8ελω να κανει πραγματα μονη της και χαιρομαι ..Πιστευω οτι υπαρχουν πραγματα που κρατανε μια ζωη..πες με ρομαντικη.οσο για τον εαυτο μου δεν μπορω να τον προσεξω δυστυχως..
    Ισως να μην ειμαι και πολυ κατανοητη, να τα γραφω αναρχα,ελπιζω να μην σας μπερδευει το γεγονος οτι η σχεση ειναι ιδιου φυλου..Αν ηταν λιγο διαφορετικα 8α ημασταν παντρεμενες..τοτε 8α μου λεγατε τα ιδια?ι να σωσω το γαμο μου..?δεν μπορειτε να φανταστειτε πως ειναι να βλεπεις τον αν8ρωπο σου να υποφερει και να αλλαζει κα8ημερινα..με τα σκαμπανεβασματα του..το αγχος του,να 8ελει την μια να τον βοη8ησεις ,και την αλλη το ακριβως αντι8ετο..να λεει 8α παω μονη μου στο γιατρο και την αλλη στιγμη να παμε μαζι..κα8ε δεκα λεπτα να αλλαζει η δια8εση της, και να λεει κατι αλλο..

    Τωρα που παιρνει εκτος απο το ΕFFEXOR και το LAMICTAL η δια8εση της στα8εροποιειται λεει..να μην εχει σκαμπανεβασματα στη δια8εση..Αυτη ειναι και η δουλεια του LAMICTAL ειναι στα8εροποιητης, για την κατα8λιψη ειπε ο γιατρος..οπως και το μονο στα8ερο οτι δεν με 8ελει ποια..Οπως ειπα φοβαται να ξανανιωσει πραγματα..οτι περιεχει συναισ8ημα δεν το αντεχει...φοβαται ισως οτι 8α ξανακυλησει αν εχει συναισ8ηματα..δεν 8ελει να νοιαζεται για τιποτα τωρα ,μονο να δουλευει..γιατι εκει η δουλεια ειναι απροσωπη δεν περιεχει τιποτα..πρωτα δεν η8ελε να παει και στη δουλεια πηγαινε με το ζορι..γιατι επρεπε..τωρα καλυτερα.την ευχαριστει..Οσο για μας μια μερα της ειπα ...κανεισ τα παντα για να φυγω με τον τροπο σου..μου λεει οχι..δεν 8ελω να φυγεις να μεινει μαζι σαν φιλη και λεω μηπως προσπα8εις να με διωξεις μετον τροπο σου για να μην με πληγωνεις?Και μου λεει ναι...τι να πω..?και την αλλη στιγμη να λεει οταν πανε ελλαδα να παμε να κανουμε αυτο εκεινο..διαφορα...Μπερδεμεν� � τελειως..

    Κι ετσι κρατιεμαι απο αυτο που ειχαμε...και περιμενω δεν ξερω τι...να ξαναγινει καλα και να ειμαστε οπως πρωτα..να ειμαι εκει..η ελπιδα πε8αινει τελευταια λενε..εγω δεν εχω που να ελπισω ποια..8α 8ελα να παω σε ενα γιατρο ψυχιατρο να ζητησω βοη8εια..και για μενα ..πως να φερ8ω τι να κανω ,αλλα εδω που ειμαι ειναι δυσκολο..Πιστευω σ αυτη τη φαση ο γιατρος ισως με βοη8ουσε

    Κι ετσι ειμαι εδω και περιμενω τις αποψεις σας...Οπως ισως κουραστικα επαναλαμβανω εσεις το εχετε ζησει απο μεσα..και γνωριζετε.οποτε κα8ε βοη8εια σας για μενα ειναι πολυτιμη...

  10. #25
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2007
    Location
    με θεα την τραμπαλα
    Posts
    2,503
    το να αποδιδεις στην καταθλιψη επειδη δεν σε θελει πια ειναι ασχετο
    δεν τα παω καθολου καλα με τους ομοφιλοφυλους κ κυριως απο τοτε που εκανα παιδι
    αλλα διαβασα γιατι μιλουσε το θεμα για την καταθλιψη
    νομιζω οτι το προβλημα ειναι σε εσενα που αποδιδεις την αλλαγη των συναισθηματων της για σενα στην καταθλιψη!ειναι εγωιστικο κ ασχετο
    γιατι τα effexor τα παιρνω σε 300mg κ μετα απο 2 χρονια απλα λειτουργει καλυτερα ο εγκεφαλος κ βλεπεις τι ειναι αυτο που σε ενοχλει στη ζωη σου.το αποβαλλεις εφοσον η σεροτονινη καλα κρατει κ ξαναξεκινας τη ζωη σου!
    αν την αγαπας οπως λες αστην στην ησυχια της ελευθερη να κανει τη ζωη της
    well keep on tryin
    Tread that fine line
    till the end of time..

  11. #26
    Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    34
    πολυ κακο εκ μερους σου interappted και πολυ ρατσιστικο..δεν μπορω να σχολιασω και να δικαολογη8ω για το τι ειμαστε..

    Οσο για την κατα8λιψη 8α ξερεις πολυ καλα οτι μπορει να διαλυσει ολοκληρες ζωες..και αν8ρωπους..τη ζωη της την κανει..τοσα που γραφονται εδω απο αν8ρωπους που εχασαν σχεσεις λογω κατα8λιψης ειναι λα8ος?που προσπα8ουν να στα8ουν στα ποδια τους? που οταν περασει σκεφτονται τι εχασαν..?Αν εχασαν..? οι κανονικες σχεσεις δηλ. ειναι καλυτερες..παντα?

    επειδη μενω ειμαι εγωστρια..?μενω γιατι την αγαπαω ακομα και τωρα που δεν μ αγαπαει αυτη...για να ειμαι κοντα αν 8ελησει τιποτα...

  12. #27
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2007
    Location
    με θεα την τραμπαλα
    Posts
    2,503
    ρατστικο η οχι δεν ειδες την ουσια απο εγωισμο κ παλι
    εγω ξερω οτι αν αγαπας κατι το αφηνεις ελευθερο
    αν ξαναγυρισει σε εσενα τοτε σε αγαπαει αν οχι τοτε δεν!
    αυτο ισχυει σε ολες τις σχεσεις
    μη μιλας για καταθλιψη αφου δεν την εχεις βιωσει εσυ η ιδια
    παντως συναισθηματα αλλαζουν ολοι οι ανθρωοι ειτε με καταθλιψη ειτε οχι!τοσο παραλογο ειναι να μη σε θελει πια????δεν φταει η καταθλιψη αλλα η θεραπεια που την κανει να θελει να αλλαξει οτι την χαλαει
    well keep on tryin
    Tread that fine line
    till the end of time..

  13. #28
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    5,668
    Μαρία καλώς ήρθες

    Προσωπικά με συγκινει πολύ να διαβάζω και την άλλη πλευρα, δλδ οχι του ανθρωπου που πάσχει απο μια πάθηση αλλα αυτου που στεκεται (ή προσπαθει) δίπλα. Πιστεύω πως ειναι δύσκολο....

    Εγω ήμουν στην άλλη πλευρά, η διάγνωση που μου έγινε ειναι οτι ειχα περάσει καποιο καταθλιπτικο επεισοδιο. Οταν με ρώτησαν αν αυτη την κατάσταση την \"χρησιμοποιησα\" ποτέ, θύμωσα. Θεώρησα προσβλητικη την ερώτηση. Μετά απο κάποιο χρονο κ αρκετες σκεψεις κατάλαβα την ερώτηση, το βάθος της και την ουσια της. Μην θεωρεις πως ενα καλο ατομο με ευαισθησία δεν μπορει να πιαστει απο μια κατάσταση (στην προκειμενη περίπτωση) για να σταματήσει. Να σταματήσει καθε προσπάθεια, να γινει αναβλητικο, να σταματήσει εξοδους, να σταματήσει να επικοινωνει κ να κλεινεται ολοενα κ περισσοτερο. Κ να χρησιμοποιει αυτή την κατάσταση ασυνειδητα τις περισσοτερες φορές για να του έρθουν καποια πράγματα ετοιμα, για να τον φροντίζουν, να τον νταντεύουν.

    Πιστεύω πως η σχεση σας ανεξάρτητα ποια τροπή θα πάρει θέλει χρονο κ φυσικά χώρο. Κι αν αυτο ακουγεται θεωρητικο καιρος να γινει κ πράξη. Ο αληθινος χώρος εχει κ αυτος τη σημασια του. Εννοω πώς ειναι εξαιρετικα δύσκολο - κατά τη γνωμη μου- να δώσει χώρο η μία στην άλλη απο τη στιγμη που συγκατοικείτε.

    Επίσης νομιζω πως πρεπει να ακουσεις και το τί θες εσύ κ τί κανει εσένα ήρεμη κ να το παλέψεις. Τελος να σου πω πως οπως η φιλη σου δικαιολογει τα λάθη της και τα οποια πισωγυρισματα της στην κατάθλιψη (το ιδιο κανεις κ εσυ γι αυτην). Αυτο δεν κανει καλο ουτε στην ιδια ουτε σε σενα.

  14. #29
    Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    34
    Μιλας με τα λογια του καταντζακη...μια χαρα ειναι οπως τα λες..παντα ηταν ελευ8ερη..δεν μπορεις να ξερεις...εγωισμος ειναι να δινεις μια κλωτσια και να φευγεις..αγαπη ειναι να μενεις και να κανεις υπομονη..την κατα8λιψη τη ζω κα8ε μερα σπιτι μου μεσα απο τον αν8ρωπο που ειμαι...αυτη το ζει μεσα της εγω το ζω με αλλο τροπο..

    Ο γιατρος μας ειπε να κανουμε υπομονη..εχει δρομο η ασ8ενεια...και προσωπικα μου ειπε να μην δινω σημασια τι λεει τωρα...οσο για τα συναισ8ηματα της μου ειπε μπορει να επανελ8ουν μπορει οχι...ειναι πως το βιωνει τωρα...ελευ8ερη ειναι...
    Σαφως αλλαζουν συναισ8ηματα ολοι μας .... δεν μπορω να σου πω κατι αλλο...

  15. #30
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2007
    Posts
    482
    To μεγαλύτερο καλό που μου έχουν κάνει είναι ότι με χώρισαν στην κατάθλιψη, όχι γιατί ήθελε ο άνθρωπός μου αλλά γιατί κατάλαβε ότι αυτό ήταν το καλύτερο για μένα. Και ήταν τόσο βαρύ για αυτόν που αρρώστησε, πάθαινε διαλείψεις, είχε δέκατα για μήνες, μέχρι να του δώσω άφεση αμαρτιών, ότι δεν έφταιγε αυτός ουσιαστικά που έπαθα κατάθλιψη. Μετά από 9 μήνες τα ξαναβρήκαμε αλλά τα πράγματα δεν ήταν ποτέ πια τα ίδια όπως πριν, χωρίσαμε μετά από 2 χρόνια (πριν είχαμε σχέση 4μιση χρόνια).

    Ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που με καταλάβαινε, και κατάλαβε ακριβώς τι περνάω όσο δύσκολο είναι για έναν άνθρωπο να καταλάβει όταν δεν έχει περάσει κατάθλιψη.

    Δε μπορούσα όμως να συνέλθω όντας μαζί του, χρειαζόταν να μείνω μόνη μου, να ανακύψω μόνη μου, να σκεφτώ μόνη μου τι θέλω. Πριν είχαμε την τέλεια κατ\'εμάς σχέση, με πολύ αγάπη και έρωτα, χωρίς ποτέ να τσακωθούμε, όλα αρμονικά. Αλλά εξαιτίας των δικών μου \"πρέπει\" απογοητεύτηκα από την ζωή μου, από την πορεία μου μέχρι τότε και μεγάλο μέρος ευθυνών το έριχνα σε αυτόν. Λες και αν δεν υπήρχε αυτός στη ζωή μου θα μπορούσα να προχωρήσω. Φυσικά δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα, αλλά εγώ έτσι ένιωθα τότε. Πάθαινα κρίσεις πανικού όταν ήταν δίπλα μου, δε μπορούσα να αναπνεύσω αλλά συνάμα δεν ήθελα να τον πληγώσω, παρόλο που τον πλήγωνα με το να του λέω ακριβώς τι μου συμβαίνει.

    Όταν χωρίσαμε δεν πόνεσα καθόλου για το χωρισμό. Πως θα μπορούσα; είχα αδυναμία του να νιώσω συναισθήματα χαράς ή λύπης. Εγώ δεν ένιωθα τίποτα λες και δεν υπήρξε ποτέ στη ζωή μου, μόνο για αυτόν στενοχωρήθηκα, πως θα ένιωθε.

    Καμία σχέση με το χωρισμό μου μετά από 2 χρόνια που ενώ έτσι ήταν να γίνουν τα πράγματα από τις καταστάσεις, μου έλειπε και είχα συναισθήματα για το χωρισμό μας.

Page 2 of 4 FirstFirst 1234 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •