θελω να κοπω και να φουνταρω..

[Constantly curious]

Boo, νομιζω οτι αυτο που τεντωνει το νευρικο συστημα περισσοτερο απο ολα ειναι το να νιωθει καποιος οτι εχει να δωσει αλλά δεν ξερει πώς. Πιο σωστα δεν πιστευει στο πώς ή το καπελωνει ο φόβος του μετά (τι θα γινει μετα).
Συμφωνεις ?

[Deleted-member-250416b]

μπου χαλαρωσε, μην ενδιδεις στα παιχνιδια του μυαλου..ειχες καποιες μερες που ισορροπησες και το μυαλο συνηθισμενο σε αλλο τροπο σκεψης αντεδρασε και αρχισε να σε βομβαρδιζει με μαυριλα... τα ξερω καλα αυτα τα κολπάκια που μας κανει το κεφαλι μας!..
δεδομενων των συνθηκων, εκανες πάντα οτι πιστευες καλυτερο για σενα πάντα... δεν αποτυχαμε συντροφισσα..διαφερουμε απο τους πολλους ανθρωπους..ειχαμε πάντα αλλες ευαισθησίες και αλλα θελω..και μαλλον γεννηθηκαμε λάθος εποχη...μονο τα προβατα αντεχουν αδιαμαρτυρητα το σημερα.
ολοι οι ανθρωποι που καταφεραν να φτειαξουν μια ομορφη αληθινη ζωη...πέρασαν απο τα ιδια μονοπάτια που περασαμε και μεις...ξεφυγαν πιο γρηγορα απο εμας γιατι δεν τα εβαλαν με τον εαυτο τους..ακουγαν την καρδια τους και οχι αυτα που λένε ολοι οι αλλοι. εκει νομιζω την πατησαμε.
ουτε πρεζονι εγινες, ουτε πουτ@ν@...που απέτυχες λοιπον? επειδη δεν παντευτηκες οπως οι υπόλοιποες που τυλιξαν οτι βρηκαν μπροστα τους μην χασουν τον χαλκα? ... η μηπως βρεθηκε μπροστα σου ο ιδανικος για σενα συζηγος και τον εφτυσες? περιμενεις να γνωρισεις τον σωστο ..αυτον που θα ΘΕΣ να περασεις το υπόλοιπο της ζωης σου μαζι του...και αυτο ειναι δ υ σ κ ο λ ο.... θα μπορουσες να πάρεις εναν οποιον να ναι και να αναλάβει την ζωη σου και συ να κρεμεσαι απο τα @@@ του..ουτε αυτο το εκανες.
βλέπω εδω μεσα καποιες κοπέλες που εχουν βρει τοσο καλα παιδια ....που τις στηριζουν στην αρρωστεια τους και τις βοηθανε ..και παιρνω κουραγιο για το μελλον μου, γιατι ναι ..ετσι κανεις μια ομορφη οικογενεια, οταν εχει δοκιμαστει ο αλλος στα σκουρα...δυστυχως ομως αυτες ειναι οι εξαιρεσεις.
ξερω πως ποναει η μοναξια και πως μας μαστιγωνει ωρες ωρες ...λες και φταιμε εμεις σε κατι που ειμαστε μονες μας. αλλα δεν ειναι ετσι..παντα σκεφτομασταν και προσπαθουσαμε να κανουμε το καλυτερο που μπορουσαμε την δεδομενη στιγμη.. αξιζουμε και εμεις την εξαιρεση και τιποτα λιγοτερο απο αυτο.
ουτε και εγω εχω φιλες...ολη μερα στο τσατ ειμαι... και εχω βρει σπάνια πλάσματα με επίπεδο και ιδιαιτερη νοημοσυνη και ευαισθησίες που μπορουν να με καταλάβουν... μεχρι να" βρουμε κατι αναλογο εκει εξω...γιατι χαρις σε αυτα τα ατομα εχει ανεβει ο πήχης... ειμαστε εδω ο ενας για τον αλλον.
να συνεχισεις να γραφεις ...βγαλε την μαυριλα απο μεσα σου... δεν μιλαει η λογικη σου τωρα...η αρρωστεια σου μιλάει... και οταν ξεσπάσει, θα ξαναβρεις τις ισσοροπίες ...τωρα ξερεις οτι γινετε