Quote Originally Posted by titanic View Post
Μάλλον αυτό.
Και γω δεν ξέρω τι θέλω, μάλλον δεν το έθεσα σωστά.
Ναι, πιστεύω το να πάω στο ψυχίατρο δε θα μου λύσει τους λόγους που με έφεραν εδώ, αλλά θα με κάνει να μη με νοιάζει που υπάρχουν αυτοί οι λόγοι.
Δε με ενδιαφέρει όμως κάτι τέτοιο.

Καπου είδα σε ένα άλλο θέμα κάποιος έλεγε, δεν θυμάμαι ακριβώς καλά, ότι ο ψυχολόγος είναι σα να σου δίνει μια ομπρέλα για να μάθεις να περπατάς στη βροχή; Κάτι τέτοιο νομίζω.
Ε, εγώ δε θέλω να μάθω να περπατάω με την ομπρέλα στη βροχή, θέλω να σταματήσει η βροχή.
Μάλλον ήθελα! Τώρα δεν με ενδιαφέρει καν αν σταματήσει κι αυτή.
Έχω παραιτηθεί από τα πάντα.
Ο ψυχίατρος μπορεί να είναι όντως κουκούλωμα, αλλά για τους ψυχολόγους έχω ακούσει αρκετούς να λένε από προσωπική εμπειρία πως πάνε ακριβώς γι' αυτό που περιγράφεις, για να εντοπίσουν τις αιτίες που νιώθουν όπως νιώθουν και την ρίζα του προβλήματος. Δουλεύεις με τον εαυτό σου αλλά με καθοδήγηση (αν πετύχεις τον σωστό ειδικό εννοείται και αν ΟΝΤΩΣ δουλέψεις). Αν βρεις και πολεμήσεις την ρίζα, νομίζεις πως θα σε επηρεάζει με τον ίδιο τρόπο η βροχή; Η βροχή δεν σταματάει έτσι κι' αλλιώς (και αλίμονο αν δεν βιώναμε ποτέ αρνητικά συναισθήματα και ήταν όλα ρόδινα) αλλά το θέμα είναι να μην γίνεσαι ΜΟΥΣΚΕΜΑ κάθε φορά... Και όταν γίνεσαι μούσκεμα καταλήγεις να λες πως δεν αντέχεις άλλες δυστυχίες αλλά απ' την στιγμή που υπάρχουν είναι σαν να τις περιμένεις κιόλας γιατί πολλές φορές από τον τρόπο που σκεφτόμαστε βασανίζουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας. Αλλά καταλαβαίνω πώς το σκέφτεσαι. Δεν έχεις την υπομονή πια να προσπαθήσεις να το αλλάξεις και προτιμάς να βρέχεσαι συνεχώς. Απλά έχε υπόψην σου πως κι' αυτό αδράνεια είναι αν τόσο καιρό είσαι κολλημένος στον Χειμώνα... Και πως είναι ένα από τα βασικότερα συμπτώματα της κατάθλιψης, όπως και η πλήρης παραίτηση και ματαίωση "Δεν έχει νόημα"... * Μακάρι να μπορούσα να σου δώσω μια ώθηση αλλά κι' εγώ στα ίδια είμαι και προσπαθώ να πείσω και τον εαυτό μου. Η αναθεματισμένη αδράνεια πολεμάται μόνο με την δράση και αν κάποιος δεν έχει καν την διάθεση να δραστηριοποιηθεί, απλά πολεμάει με τον εαυτό του κάνοντας πράγματα έστω και με το ζόρι.

Κίνητρα έχεις; Δεν θες για σένα να κάνεις κάτι, έχεις κουραστεί. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που νιώθεις πως σε αγαπάνε; Αξίζει να σε βλέπουν έτσι; Ξεκινάς την προσπάθεια γι' αυτούς αρχικά και σταδιακά θα προστεθούν κι' άλλοι λόγοι. Ακόμη και το συναίσθημα της προσπάθειας μπορεί να αποτελέσει κίνητρο, για να μην νιώθεις αδύναμος και παραιτημένος. Εδώ θα' μαστε για να πέφτουμε συνεχώς και να ξανασηκωνόμαστε, μην μένεις όμως συνεχώς βυθισμένος, είναι απαίσιο και ΑΔΙΚΟ για όλους

Για το * θυμήθηκα ένα στίχο που λέει "Όποιος παλεύει με τέρατα, πρέπει να προσέξει να μη γίνει τέρας. Κι' όταν κοιτάς πολλύ ώρα μέσα σε μια άβυσσο, κοιτάει και η άβυσσος μέσα σε σένα".