απελπισια!

[θεανω]

Παιδια καλησπερα! Σας διαβαζω αρκετο καιρο και αποφασισα να γινω μελος στην παρεα σας γιατι δεν αντεχω αλλο! Ξερω πως το θεμα εχει ξανασυζητηθει πολλες φορες αλλα πραγματικα εχω αναγκη να το θιξω και εγω... Εδω και δυο μηνες με εχει ποιασει αρρωστοφοβια αλλα σε τραγικο βαθμο... Εχω κανει γαστροσκοπηση γιατι στην αρχη νομιζα πως ειχα κατι στο στομαχι (απο εκει ξεκινησαν ολα) , υπερηχο ανω κατω κοιλιας, υπερηχο ουροδοχου κυστεως, ακτινογραφια θωρακα, σπιρομετρηση (δυο φορες!), και απο γιατρους επισης εχω παει σε παθολογο, ωρυλα κτλπ... ολοι με βρισκουν απολυτα υγιη εκτος απο την πρωτη την πμευμονολογο η οποια ειναι γενικως ποου αυστηρη(το ηξερα οταν πηγα) και μου ειπε να κοψω ωποσδηποτε το καπνισμα γιατι θα παθω χαπ, και εγω απο την τρομαρα μου πρωτον το εκοψα και μετα πηγα και σε σ
δευτερη (εξου και η δευτερη σπιρομετρηση) η οποια μου ειπε οτι ειμαι μια χαρα...
Τεσπα για να μην τα πολυλογω, η καινουρια ασχολια ειναι με την καρδια...νομιζω πραγματικα πως εχω κατι πολυ σοβαρο... να αναφερω βεβαια πως εχουμε και ιστορικο και πριν 2μιση χρονια πεθανε η πρωτη ξαδερφη μου η οποια ωστοσο ειχε διαγνωσμενο προβλημα στην καρδια...
Εχω παει σε ποσους καρδιιλογους εκανα υπερηχο δυο φορες καρδιογραφημα εβαλα χολντερ και το μονο που ειχα ειναι καποιες ταχυκαρδιες οχι παθολογικες αλλα απο τι αγχος κτλπ... εγω ωστοσο εκεινη την ημερα που το φορουσα δεν αισθανομουν τα περιεργα συμπτωματα που εχω συνηθως οπως φτερουγισματα εκτακτες κτλπ με αποτελεσμα να θελω να ξαναπαω σε αλλον καρδιολογο και να ξαναβαλω χολντερ αλλα οι δικοι μου δε με αφηνουν και φωναζουν... δεν ξερω τι να κανω ειμαι χαλια τα σκεφτομαι ολη μερα και πλεον δεν ευχαριστιεμαι τιποτα

[arntaben]

Διαβαζεις αθρα περι αυτου στο ιντερνετ?

[θεανω]

Να πω επισης πως εχω και παρα πολλα συμπτωματα τα οποια δεν υποχωρουν σχεδον καμια ωρα της ημερας, οπως δυσπνοια, ιλιγγο, ζαλη, μουδιασμα στι κεφαλι, κουραση, ατονια, ασταθεια... Επισης αρκετα συχνα οπως ανεφερα εχω ταχυκαρδιες χωρις εμφανη λογο (πχ αγχος) αλλα ο καρδιολογος μου ειπε πως ειναι απο αυτο και εκτεκτες οι οποιες ειναι πολυ τρομαχτικες και τις νιωθω πολυ εντονα... Για τις αταθειες και τις ζαλαδες ηθελα να παω για αξονικη η μαγνητικη εγκεφαλου , αλλα αυτον τον καιρο υπερισχυει ο φοβος της καρδιας... Δεν ξερω τι αλλο να κανω... εχω σκεφτει πολλες φορες να πηγαινω να κοιμαμαι εξω απο το νοσοκομειο ωστε αν παθω κατι να ειμαι διπλα... δεν αντεχω αλλο...νιωθω να τρελαινομαι...

[θεανω]

Στην αρχη διαβαζα ( τον πρωτο καιρο που φοβομουν με το στομαχι)... εδω και ενα μηνα ομως δεν μπαινω καθολου αλλα παλι δεν υπαρχει εμφανης βελτιωση... εντωμεταξυ οταν πεθανρ η ξαδερφη μου μεχρι και τωρα δεν ειχα φοβηθει καθολου, και τωρα μετα απο δυομιση χρονια δεν μπορω να καταλαβω τι με εποιασε...Επισης δεν μπορω να σκεφτω με λογικη το γεγονος πως ο αιφνιδιος θανατος της δεν ηταν τοσο αιφνιδιος αν σκεφτεις το γεγονος πως ειχε προβλημα στην καρδια...

[opalakia]

Ποσο εισαι?

[θεανω]

25 ειμαι...

[θεανω]

Ρε παιδια εδω κανεις?:(

[αλεξανδρος_77]

τι να σου πουμε τωρα ετσι οπως τα γραφεις γυρω σου τι συμβαινει πχ ενω γραφεις ολα αυτα

[Constantly curious]

Λογικα, αν πας σε ψυχολογο-ψυχιατρο θα σου πει οτι βιωνεις μετατραυματικο στρες( απο την απωλεια κοντινου προσωπου) και ολο το αγχος σου εχει επικεντρωθει σε τυχον προσωπικη νοσο.
Συνηθως αν επιμενει η ανησυχια σου και δεν σε αφηνει να συγκεντρωθεις αλλου πανω απο μηνα, ισως σου γραψει μια θεραπεια.

Κατα τα αλλα μονο μιλωντας σε ειδικο θα κατανοησεις σιγα σιγα αυτην την ανησυχια σου.

[Chandler]

Γεια σου Θεανω, ημουν αρρωστοφοβική για 1-2 χρονια.. από τα 20 περίπου μέχρι 21-22, διαγνωστηκα με αγχωδη διαταραχη, καθως η αρρωστοφοβία ήταν μία μόνο έκφανση του άγχους, είχα και αυπνιες, άσχημες σκέψεις, κρισεις θυμου, με πολλες φωνες και πολυ κλάμα, αισθηση απελπισίας κλπ αφού κανα συνεδριες με ψυχολόγο και λίγες με ψυχίατρο. Πήρα αντικαταθλιπτικά έξι μήνες... Τόσες πολλές ιατρικές εξετάσεις δεν έκανα, ντρεπόμουν κάπως να ζητήσω τόσο εξειδεικευμένες εξετάσεις, οι παθολόγοι με σταματούσαν με ένα ''είναι ψυχολογικό'', εκεί εγώ θύμωνα, επέμενα ότι πονάω, αλλά τίποτα. Εϊχα συμπτώματα αυχενικού, ένα πόνο στη μέση του θώρακα, μια αίσθηση αδυναμίας ενώ κατα καιρούς ασχολιομουν με ενα πονακι εδω, ενα πονακι εκει. Εψαχνα στο ίντερνετ πολυ, διαβαζα πολυ αναλυτικα, συμπτωματα, θεραπειες κλπ. Στις συζητήσεις μου αναφερόμουν σε αυτά τα θέματα συχνά, νομίζω είχα γίνει κουραστική και ειχα κουραστει και εγω η ίδια...

Θεωρώ ότι η επίσκεψη σε ειδικούς ψυχικής υγείας είναι και αυτό που χρειάζεσαι σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν κατα τ'αλλα είναι λειτουργική η ζωή σου γιατί η αρρωστοφοβία σου απορροφάει όλη τη ζωή και δε σε αφήνει να χαλαρώσεις. Συμφωνώ με τον Constantly curious, εμενα προσωπικά δε μου το ειπαν οι ειδικοί ότι είχα μετατραυματικό στρες απο απώλεια, αλλά εγω έτσι το ένιωθα. 'Ηταν σαν να ήμουν σε πένθος, πενθουσα που ειχα χασει την αγαπή και την προσοχη απο καποια κοντινα μου προσωπα αλλά και τα όνειρα μου, την αισιοδοξία μου κλπ. Έχω διαβάσει διάφορα γύρω από το θέμα, μέχρι και ότι οι συχνες επισκεψεις στο γιατρό και ολη η διαδικασία των εξετάσεων είναι ένα είδος υποκατάστατου ανθρώπινης φροντίδας και ενδιαφέροντος. Ακόμη και για υποκατάστατο μιας πατρικής/μητρικής προστατευτικής φιγούρας από το/τη γιατρό. Όσο και να το ψάξεις θεωρητικά δύσκολα να το θεραπεύσεις έτσι, όχι αδύνατον, αλλά κατα τη γνώμη μου οι ειδικοί θα σε βοηθήσουν, θα ξετυλιχτεί ολόκληρο κουβάρι...

ποια ειναι η κατασταση της ζωης σου γενικα; εχεις επισκεφτει ξανα ειδικους;

[Stavros]

Καλώ την νέα Fleur!!!
Θεανώ ποια πάθηση είναι αυτή που σε φοβίζει αυτόν τον καιρό περισσότερο?
Ο Θάνατος της ξαδερφής σου ίσως να ήταν ο Εκλυτικός παράγοντας αλλά με Χρονοκαθυστέρηση!Θεωρώ πως κάποια στιγμή θα σου εμφανιζόταν!
Απλά τώρα ήρθαν και κούμπωσαν τα σωματικά συμπτώματα της ΓΑΔ με την Νοσοφοβία σου!

[θεανω]

Παιδια καλησπερα και παλι!Ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας απλα για να μην απανταω στον καθε ενα ξεχωριστα και κουρασω, θα συμπεριλαβω σε ενα μνμ τις απαντησεις μου... Αυτην τη στιγμη στη ζωη μου η αληθεια ειναι πω δεν κανω κατι ιδιαιτερο, αφου τελειωσα τη σχολη μου και απλα καθομαι ολη μερα... εχω μια σχεση η οποια δεν πηγαινει πολυ καλα, αλλα ειλικρινα δεν με απασχολει καθολου αυτον τον καιρο(αφου ασχολουμαι με τις αρρωστιες).
Ειδικο επισκεφτηκα προσφατα (ψυχολογο) η οποια κανει ψυχοθεραπεια με τη μαμα μου χρονια (ως εκ τουτου δε θα με αναλαβει) απλα πηγα μια φορα να με δει, η οποια μου διεγνωσε γαδ και μου ειπε να προσπαθησω να το ξεπερασω μονη μου με διαφορα μεσα (να κανω γιογκα η πιλατες) και αμα δε μου περναει αναγκαστικα να παω σε ψυχιατρο...
Αυτον τον καιρο εχω φοβο με την καρδια.. και μολις προχθες εβγαλα το χολντερ και ο καρδιολογος μου ειπε ολα καλα, εκτος απο καποιες ταχυκαρδιες οχι παθολογικες...
Αλλα ργω σκεφτομαι τη ξαδερφη μου και δεν ηρεμω με τιποτα...

[θεανω]

Παιδια καλησπερα και παλι!Ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας απλα για να μην απανταω στον καθε ενα ξεχωριστα και κουρασω, θα συμπεριλαβω σε ενα μνμ τις απαντησεις μου... Αυτην τη στιγμη στη ζωη μου η αληθεια ειναι πω δεν κανω κατι ιδιαιτερο, αφου τελειωσα τη σχολη μου και απλα καθομαι ολη μερα... εχω μια σχεση η οποια δεν πηγαινει πολυ καλα, αλλα ειλικρινα δεν με απασχολει καθολου αυτον τον καιρο(αφου ασχολουμαι με τις αρρωστιες).
Ειδικο επισκεφτηκα προσφατα (ψυχολογο) η οποια κανει ψυχοθεραπεια με τη μαμα μου χρονια (ως εκ τουτου δε θα με αναλαβει) απλα πηγα μια φορα να με δει, η οποια μου διεγνωσε γαδ και μου ειπε να προσπαθησω να το ξεπερασω μονη μου με διαφορα μεσα (να κανω γιογκα η πιλατες) και αμα δε μου περναει αναγκαστικα να παω σε ψυχιατρο...
Αυτον τον καιρο εχω φοβο με την καρδια.. και μολις προχθες εβγαλα το χολντερ και ο καρδιολογος μου ειπε ολα καλα, εκτος απο καποιες ταχυκαρδιες οχι παθολογικες...
Αλλα ργω σκεφτομαι τη ξαδερφη μου και δεν ηρεμω με τιποτα...

[Sofaki]

Παιδια καλησπερα και παλι!Ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας απλα για να μην απανταω στον καθε ενα ξεχωριστα και κουρασω, θα συμπεριλαβω σε ενα μνμ τις απαντησεις μου... Αυτην τη στιγμη στη ζωη μου η αληθεια ειναι πω δεν κανω κατι ιδιαιτερο, αφου τελειωσα τη σχολη μου και απλα καθομαι ολη μερα... εχω μια σχεση η οποια δεν πηγαινει πολυ καλα, αλλα ειλικρινα δεν με απασχολει καθολου αυτον τον καιρο(αφου ασχολουμαι με τις αρρωστιες).
Ειδικο επισκεφτηκα προσφατα (ψυχολογο) η οποια κανει ψυχοθεραπεια με τη μαμα μου χρονια (ως εκ τουτου δε θα με αναλαβει) απλα πηγα μια φορα να με δει, η οποια μου διεγνωσε γαδ και μου ειπε να προσπαθησω να το ξεπερασω μονη μου με διαφορα μεσα (να κανω γιογκα η πιλατες) και αμα δε μου περναει αναγκαστικα να παω σε ψυχιατρο...
Αυτον τον καιρο εχω φοβο με την καρδια.. και μολις προχθες εβγαλα το χολντερ και ο καρδιολογος μου ειπε ολα καλα, εκτος απο καποιες ταχυκαρδιες οχι παθολογικες...
Αλλα ργω σκεφτομαι τη ξαδερφη μου και δεν ηρεμω με τιποτα...

τι αντιμετώπιση ειναι αυτη συγνώμη κ όλας. Ακου πηγαινε κανε γιογκα ή πιλατες ! Το καταλαβαίνω οτι δεν μπορεί να σε αναλάβει και σενα αλλα μπορουσε να σου προτείνει ψυχοθεραπεία καταρχήν και μετα ολα τα υπόλοιπα. Η γυμναστική πάντως βοηθάει παρα πολυ.

[θεανω]

Νας πω και την ιστορια με την αρρωστια της για να μπειτε στο κλιμα...οταν ηταν μικρη περιπου 13 χρονων (μολις ειχαν μετακομισει στη Ναξο) και παραπονιοταν συνεχεια οτι την ποναει η κοιλια της... Την παιρνει η θεια μου και την παει σε παιδιατρο η οποια ακουει τους σφυγμους της και κατι δεν της πηγαινε καλα...Την στελνει στον αντρα της ο οποιος ειναι καρδιολογος και εκεινος με τη σειρα του λεει στη θεια μου να τη φερει Αθηνα στο Ιποκρατειο...Ερχονται εδω, ανεβαινει στο μηχανημα για να κανει τεστ κοπωσεως, παθαινει κοιλιακη ταχυκαρδια, τρομαζου οι γιατροι την κρατησαν αρκετο καιρο μεσα κτλπ, νομιζω ειχε μπει και εντατικη... Τεσπα πηγε και Γαλλια δυο φορες και απο οτι μου ειπε ο μπαμπας μου γιατι ειχε παει και αυτος ενας κορυφαιος καρδιολογος εκει του ειπε πως η καρδια της δε λειτουργει καλα...Τεσπα για να μην τα πολυλογω, αυτα που ξερω ειναι οτι ειχε αρρυθμιες και επαιρνε χαπι, αλλα εκτοτε δε ζουσε με περιορισμους... απλα της ειχαν πει να μην αθληται πολυ...Και εναν χρονο πριν φυγει ειχρ παει στο νοσοκομειο και της ειπε ο γιατρος οτι η καρδια της πλεον ηταν μια χαρα... α να σημειωσω πως πιο παλια ειχε πεσει στο τραπεζι και το θεμα του απινιδωτη (της ειχαν πρι καποιοι γιατροι να βαλει) αλλα οι δικοι της δεν ηθελαν...τεσπα πριν δυομιση χρονια λοιπον, βγαινει βραδυ εξω και ρκει που χορευε πεθανε... και εγω αυτο που σκεφτομαι ειναι πως ακομα και σε γιατρο να πας δεν εισαι καλυμενος, αφου και εμενα πηγε η ξαδερφη μου και την τελευταια φορα την βρηκαν μια χαρα..επισης φοβαμαι για αυτα τα συμπτωματα που εχω...:(