ταχυκαρδια στον υπνο

[zugaki]

Ειναι κουραστικο μωρε! Φερνει ταραχη

[θεανω]

Εχεχεχ εγω εχω αναφερει τι νιωθω...Ταχυπαλμια δυσπνοια μου κοβεται η αναπνοη πονο στο στηθος στην πλατη βαρος στο στηθος εκτακτες...Ωραια πραγματα

[θεανω]

Α και αυτα ειναι μονο τα συμπτωματα της καρδιας...εχω και απο αλλα οργανα!απλα δε σινω σημασια

[JimZe]

Τελικά είναι απίστευτο το πόσοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν αυτού του είδους το ψυχοπαθητικό για μένα ζήτημα! Με αμελητέα όπως αποδεικνύεται στη πλειονότητα των περιπτώσεων συμπτώματα ταλαιπωρούμαστε και δεν μπορούμε να απολαύσουμε στο έπακρο τη ζωή μας, να αισθανθούμε 'φυσιολογικοί' όπως ο περισσότερος κόσμος ή ο άλλωτε παλιός καλός εαυτός μας.

Εγώ είμαι 24, η ιστορία με τις έκτακτες συστολές ξεκίνησε πριν 3 μήνες τον Σεπτέμβρη. Γενικά είμαι αγχώδες άτομο και τα τελευταία 3 χρόνια κυρίως με τη σχολή και τώρα με το μεταπτυχιακό το άγχος και το στρες ήταν καθημερινό φαινόμενο. Το Σεπτέμβρη λοιπόν ορισμένα βράδια πριν τον ύπνο, είχα ορισμένες έκτακτες συστολές, το πολύ 1-2 ίσα για να τις καταλάβω, τις οποίες ωστόσο απλά τις προσπερνούσα (μακάρι να συνεχιζόταν αυτό) και δεν έδινα ιδιαίτερη σημασία.

Αυτό συνεχίστηκε τόσο χαλαρά και αδιάφορα μέχρι μια μερά στις αρχές Νοέμβρη με έπιασε μια έντονη συστολή την οποία προσπάθησα να αγνοήσω ως έκανα, ωστόσο αυτή παρέμεινε το αγχός άρχισε να κορυφώνεται και ταν ταν έπαθα την πρώτη κρίση πανικού στη ζωή μου. Άρχισαν να έχω ταχυκαρδία, πετάχτηκα από το κρεβάτι ξύπνησα κακήν κακώς την κοπέλα μου, με έπιασε ταραχή, βάρος στο στήθος, κόμπο στο λαιμό και νόμιζα ότι θα πάθαινα ανακοπή. Έφτασα σε απόγνωση ντύθηκα,έψαξα για εφημερεύον νοσοκομείο, κουβάλισα και τη κοπέλα μου μαζί κα βγήκα 2 η ώρα το βράδυ στους δρόμους να βρω ταξί να παω στο νοσοκομείο. Η κρίση άρχισε να υποχωρεί, το άγχος και ο φόβος είχαν κάποιες αυξομειώσεις και σκέφτηκα στη διαδρομή ενώ κουβαλούσα μια ολόκληρη μπουκάλα νερό μαζί μου, να σταματήσει το ταξί και να μην πάω στο νοσοκομείο ωστόσο όταν το σκέφτηκα το άγχος επιδεινονόταν. Πήγα λοιπόν στο νοσοκομείο όπου γινόταν ο χαμός είπα το προβλήμά μου για να πάρω το χαρτί εξέτασης και μόνο που δε με έδιωξαν! Αισθάνθηκα ντροπή και παρότι περίμενα για αρκετή ώρα στην ουρά εν τέλη έφυγα δίχως εξέταση.

Την επόμενη μέρα ήμουν καλύτερα χωρίς ωστόσο να βγω από το σπίτι μέχρι να συνέλθω από το βραδινό σοκ και οι φοβικές σκέψεις ήταν παρόν χωρίς να με κυριεύουν. Αυτό ήταν όμως, από εκείνο το βράδυ η καθημερινότητα μου, ο τρόπος σκέψης και αντίδρασης αλλαξαν άρδην. Είχα τη σκέψη και το φόβο συνεχώς για το πότε θα με βρεί πάλι έκτακτη συστολή, σκεφτόμουν ότι θα πάθω ανακοπή στο δρόμο και θα τρέχουν όλοι πάνω μου και θα με μεταφέρουν με ασθενοφόρα και γενικά πολλές τέτοιου είδους αρνητικές σκέψεις. Τα ψυχοσωματικά συμπτώματα πολλά: ψευδοζάλη, λίγος πονοκέφαλος, βάρος στο στήθος, μυική ένταση και 'εσωτερικό τρέμουλο', ψευδό αδυναμία και μούδιασμα του αριστερού χεριού κ.α.

Εν τέλη για να μου φύγει ο φόβος έκλεισα ραντεβού σε καρδιολόγο. Πήγα λοιπόν, ξαφνιάστηκε που ένας 24 ετών πήγε για εξέταση καρδιάς και αφού του εξήγησα μου έκανε την κλασσική εξέταση με υπερυχο, καρδιογράφημα μέτρησης πίεσης και παλμών! Η πίεση 14 και 9, λίγο αγχωμένος, και η καρδιά;; ΌΛΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ!! Ουδέν πρόβλημα, ούτε το παραμικρό! Ανακουφίστηκα και έφυγα με μερικές κλασσικές συμβουλές διατροφής και ένα συμπλήρωμα διατροφής για μερικές μέρες με βιταμίνες μαγνησίου. Το επόμενο διάστημα και σταδιακά οι αρνητικές σκέψεις και το άγχος μου άρχισαν να περιορίζονται και ιδιαίτερα τα βράδυα κατά τη διάρκεια του ύπνου όπου τα ξέχναγα όλα και κοιμόμουν σαν πουλάκι. Το έντονο σωματικό σύμπτωμα που ακολούθησε ωστόσο ήταν η μυική ένταση εσωτερικά δηλαδή δεν είχα τρέμουλο και άρχισα να σκέφτομαι βλακείες αν έχω τίποτα νευρολογικές παθήσεις και αν θα πρέπει να επισκεφθώ και νευρολόγο (ντοινγκ!). Ευτυχώς αυτό το ξεπέρασα, γιατί σκέφτομαι ότι αυτό ξεκίνησε από το έντονο άγχος αλλά μου έχει μείνει μέχρι και τώρα ακόμα όταν δεν αγχώνομαι.
Μέχρι και προχθές μπορώ να πω ότι το είχα εξαλείψει σημαντικά και ενώ ήμουν με ελαφριά γρίπη εκεί το βραδάκι στο καναπέ με έπιασε μια έκτακτη συστολή (γαμότο!!!!!!) και να'σου πάλι το άγχος από την αρχή και οι φοβίες... Αχχ θεέ μου γιατί πάλι αυτη η δραματική ιστορία...

Επισκέφτηκα πάλι μια σωρεία άρθων και θεμάτων σε φόρουμ και διάβαζα αντίστοιχες περιπτώσεις με τη δική μου και δυστυχώς και ακόμα σοβαρότερες και συνειδητοποίησα πλήρως οτι στους περισσότερους μας όλα ξεκινούν από το μυαλό με τις αρνητικές μας σκέψεις! Δυστυχώς κάποιες φορές καταφέρνω και ξεφεύγω και άλλες υποτροπιάζω. Προσπαθώ να καθυσυχαστώ ότι δεν έχω τίποτα και όλα είναι λόγω άγχους. Αλλά και αυτές οι αναθεματισμένες έκτακτες συστολές τι θέλουν και μας ΠΑΙΔΕΥΟΥΝ;;; Εμάς βρήκατε ρε αναθεματισμένες;; Άντε ούστ επιτέλους, μας ζαλίσατε!! Και μιλάω εγώ με 2-3 την ημέρα και ορισμένες μέρες καμία και διάβασα κάποιοι παθαίνουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες ημερησίως και τα'παιξα!

Δεδομένου ότι δεν διαθέτω πολλά λεφτά για να τα ξοδέψω μάλιστα σε συνεδρίες σε ψυχολόγο, αποφάσισα να αγοράσω ένα ωραίο βιβλίο αυτοβελτίωσης και αντιμετώπισης του άγχους ώστε να κατανοήσω περισσότερο τι είναι αυτό που μας δημιουργεί αυτές τις φοβίες, να κατανοήσω και να τα βρω με τον εαυτό μου και να μάθω να ζω με αυτό ώστε να έχω μια φυσιολογική καθημερινότητα. Θα αφιερώσω αρκετό χρόνο τώρα στις διακοπες μελετώντας του ενώ διάβσα ότι και ο διαλογισμός μπορεί να βοηθήσει. Ίσως όλα αυτά γίνονται για κάποιο λόγο, ίσως είναι ένα μήνυμα από κάποιον ή από τον εαυτό μας για να αλλάξουμε κακές συνήθειες που κάναμε είτε σε εμάς είτε σε άλλους. Δεν ξέρω πως αλλά τυχαία γνώρισα κάποιος ανθρώπους μέσω του web και αναθεώρησα για τις διατροφικές συνήθειες που είχα όπως και έχει το μεγαλύτερο σύνολο, άρχισα να τρέφομαι πιο σωστά ώστε να έχω συνολικά μια καλύτερη υγεία.

Αυτά, εύχομαι σε όλους πραγματικά ολόψυχα δύναμη και κουράγιο, να αντέχουμε και να αντιμετώπιζουμε τις δυσκολίες που εμφανίζονται στη ζωή μας και να λάβει ένα τέλος αυτό το ψυχοφθόρο μαρτύριο που βασανίζει τόσο κοσμό. Όλα είναι στο μυαλό μας παιδιά, ας μάθουμε να ελέγχουμε τις σκέψεις μας!

[θεανω]

Καλησπερα! Ειδες τελικα οντως δυστυχως ειμαστε πολλοι! Εσυ υποφερεις και απο ταχυκαρδιες η εχεις μονο εκτακτες? Αν θες παντως μια συμβουλη απο εμενα και επειδη σε βλεπω σε καλο δρομο και χαιρομαι για αυτο ειναι να μην μπεις στο ιντερνετ και ψαξεις τιποτα για καμια αρρωστια και ποτε...Ειναι η πηγη του κακου και πραγματικα εχει καταστρεψει πολυ κοσμο...Ελπιζω να σε βοηθησει και το βιβλιο αυτοβελτιωσης και να καταφερεις να βγαλεις απο το μυαλο σου οτι εχεις κατι το παθολογικο, τωρα που ακομα ειναι νωρις...Εχεις κανει τις εξετασεις σου και εισαι μια χαρα οποτε πρεπει να προσπαθησεις μονος σου να το βγαλεις απο το μυαλο σου...Και μην σκεφτεσαι τις εκτακτες γιατι οσο τος μελετας θα ερχονται...Βγαλτο απο το μυαλο σου το ολο θεμα και επικεντρωσου σε πιο δημιουργικα πραγματα...

[JimZe]

Ταχυκαρδίες έχω μόνο όταν με καταβάλλει σχεδόν πλήρως το άγχος και φυσικά σε κρίση πανικού. Μόνο οι έκτακτες μου επηρεάζουν τη ψυχολογία και το ηθικό. Το προηγούμενο διάστημα δε ξέρω πως τα είχα καταφέρει και είχα ξεφύγει από αυτό το φαύλο κύκλο της αρνητικής σκέψης - φοβίας > άγχος > ψυχοσωματικό σύμπτωμα αλλά για να το έκανα μια φορά σίγουρα θα το ξαναπετύχω! Πρέπει να πεισμώσεις και τον εαυτό σου, εγώ λέω 'ασε μας ρε ηλίθιε που κάθεσαι και ασχολείσαι με βλακείες, πάμε γερά, δεν έχεις τίποτα!!'. Παίζει ρόλο και η διατροφή. Οι καφέδες (ότι χειρότερο, προκαλλεί αρρυθμίες), αλκοολ κάπνισμα, πολλά ζωικά λίπη κλπ με τις τοξίνες που περιέχουν επιδεινώνουν τη κατάσταση.

Αυτό με τις αρρώστιες και το ιντερνετ το είχα απο παλιά δίχως να με επηρεάζει. Αλλά από τότε που έπαθα αυτό με τη κρίση πανικού και είχα επισκεφθεί πάλι ιατρικά σαιτς βάσει υποτιθέμενων συμπτωμάτων μου είχα αρρωστήσει μόνο και μόνο διαβαζωντάς τα. Καρκίνους, θυροειδείς, διαβήτης τύπου 1, 2, 152, σκουλικοειδίτιδες, νευραλαλγίες, τακαμούρι και οτι μπορει να φανταστεί ο νους νόμιζα ότι είχα, αλλά το έκοψα ευτυχώς γιατί δεν έχει νόημα να επιφορτώνω τις υπάρχουσες αρνητικές σκέψεις με επιπλέον φαντασιακές ασθένειες!

Στα βιβλία αυτά αυτοβελτίωσης πέραν των άλλων περιλαμβάνουν και πολλές ασκήσεις χαλάρωσης τις οποίες θέλω να δοκιμάσψ και να εφαρμόζω σε περιόδους εξάρσεων και υποτροπιάσεων. Υπάρχουν και σε διάφορα σαιτς στο διαδίκτυο αλλά είναι λίγο χαοτική η αναζήτηση και θα ήθελα να τα εχω συγκεντρωμένα σε ένα εγχειρίδιο. Σκεφτείτε αν μπορούμε με τις αρνητικές σκέψεις να κάνουμε όλα αυτά τα ψυχοσωματικά που μας ταλαιπωρούν, τι μπορούμε να καταφέρουμε όταν τα βρούμε με τον εαυτό μας παραμερίσουμε τις αρνητικές σκέψεις και σκεφτόμαστε θετικά!

Η γυμναστική βοηθάει πάρα πολύ. Το τελευταίο 8μηνο πήγαινα τακτικά σε ένα κοντινό γήπεδο για τρέξιμο αλλά μετά το συμβάν σταμάτησα λόγω φόβου. Πήγα τις προάλλες που αισθανόμουν καλύτερα και στην αρχή λόγω άγχους με είχε πιάσει στο στήθος ένα τρέμουλο - αναβρασμός αλλά μετά συνέχισα και έφυγε! Μέχρι και 2 γύρους τρέξιμο έκανα, και ένιωσα απίστευτη χαλάρωση. Αντιμετώπισα το άγχος και τη φοβία και τη νίκησα έστω και παροδικά.

Πάντως μπράβο για το θέμα, τον τρόπο γραφής των μελών, νομίζω διαβάζοντας ολα τα μηνύματα όλοι όσοι έχουμε βιώσει και βιώνουμε αυτές τις καταστάσεις, παίρνουμε δύναμη και αισθανόμαστε καλύτερα. Άντε ρε παιδιά, είναι δυνατόν να αφήνουμε φοβικές σκέψεις να επικυριαρχούν πάνω μας;; Όλα περνούν, μια μπόρα είναι θα περάσει όπως έχουν γράψει και κάποιοι....

Για τη νίκη λοιπόν!!

[ippotis]

Ας ξεκινησουμε απο τα βασικα ολα προερχονται απο το υποσυνειδητο σου ειναι σκεψεις που βρισκονται στο εσωτερικο του μυαλου σου και τις οποιες δεν εξωτερικευεις.Αυτες οι λογοκριμενες δικες σου εσωτερικες σκεψεις σε βασανιζουν και σου δημιουργουν φαντασιωσεις καθως και ονειρα που σε τρομοκρατουν.Πρεπει να αντιμετωπισεις οσα αυτα που σε φοβιζουν ωστε να εξαφανιστουν και να μην εχεις ταχυκαρδιες που προερχονται απο το αγχος σου για κατι που σε απασχολει.

[dcat]

Βλέπω η κουβέντα προχώρησε πολύ... Παιδιά τις έκτακτες τις νιώθουμε διαφορετικά ο καθένας άλλος σαν να κόβεται η αναπνοή άλλος στο στήθος σφίξιμο ή πετάρισμα στο λαιμό.. το θέμα είναι τι έκτακτες είναι κολπικές κοιλιακές κτλ.. και εννοείτε ότι δεν είναι σε όλους από το άγχος... ορισμένοι κάνουν από άγχος και μόνο συνήθως κολπικές και τελείως ακίνδυνες κάποιοι γεννιούνται με την προδιάθεση και σε νεαρή ηλικία αρχίζουν και τις αντιλαμβάνονται και άλλοι από παθολογικά αίτια. Εσείς όλοι τι ακριβώς έχετε και τι ηλικία είστε?

[ippotis]

Dcat εγω απλα εχω μελετησει καποια βιβλια ψυχολογιας επειδη εχω σαν χομπυ την ψυχολογια.Ειμαι 33 χρονων και απλα μπηκα να ρωτησω τις συμβουλες σας να βρω καποια κοπελα να αγαπιομαστε επειδη μεχρι στιγμης στις σχεσεις που εχω κανει δεν εχω βρει την κοπελα που να νοιωσω καψουρα,ερωτα η αγαπη και μονο στον ερωτικο τομεα ερχομασταν καπως πιο κοντα.

[θεανω]

Εχει σκεφτει κανεις σας ομως πως μπορει να γουσταρουμε να σκεφτομαστε αρνητικα? Πως μπορει να μας βολευει για διαφορετικο λογο τον καθενα αυτη η κατασταση?
Δεν ξερω ειναι και αυτη μια εξηγηση...Ισως λιγο πιο τραβηγμενη και ισως θα βρισκοταν μονο με ψυχοθεραπεια...Εγω παντως για τον εαυτο μου το εχω σκεφτει αρκετες φορες...
Παντως η γυμναστικη οντως βοηθαει παρα πολυ...Περυσι που πηγαινα γυμναστηριο σχεδον καθε ημερα (καλσ τοτε δεν ειχα αρρωτοφοβια βεβαια) αλλα με εκανε αλλο ανθρωπο...Πιστευω ασφαλως θα με βοηθουσε και τωρα, αλλα φοβαμαι να παω γιατι δεν μπορω να παρω τα ποδια μου...Ωστοσο λεω να πιεστω και να ξεκινησω απο βδομαδα...
Οσο για τον καφε κτλπ ασφαλως φερνει εκτακτες αλλα εμενα δεν με εχει βοηθησει το κοψιμο του...Κυριως στις ταχυκαρδιες αφου και παλι εχω...

[ippotis]

Θεανω αν γουσταρεις να σκεφτεσαι αρνητικα πρεπει να υπολογισεις ομως οτι οι επιπτωσεις που εχεις στις ταχυκαρδιες προερχονται απο ολα αυτα αρα δεν ειναι κατι καλο για σενα.

[θεανω]

Dcat εγω ειμαι 25... Δυστυχως τις δικες μου εκτακτες δεν τις εποιασε το χολντερ και αυτο ειναι που με αγχωνει γιατι δεν ξερω αν ειναι αθωες η οχι...Τις ειπα παντως στον καρδιολογο και μου ειπε δεν ειναι κατι...Παντως δεν τις νιωθω καθε φορα το ιδιο...Τη μια ειναι ενα πολυ εντονο ντουπ και μου κοβεται η αναπνοη και ειναι πολυ τρομαχτικο και την αλλη ειναι απλα ενα φτερουγισμα οχι τοσο ενοχλητικο

[ippotis]

Θεανω πρεπει να βγαλεις το αγχος απο την καθημερινοτητα σου.Να κανεις θετικες σκεψεις ωστε να χαμογελας και να περνας καλα την καθε στιγμη.

[θεανω]

Δεν ειπα οτι γουσταρω να σκεφτομαι αρνητικα τουλαχιστον οχι συνειδητα...Ισως ο τροπος που το εθεσα να ηταν λαθος...Εννοω οτι ολο αυτο το πραγμα με το να νιωθω αρρωστη και να νομιζω πως εχω κατι σοβαρο σε καποιους τομεις της ζωης μου με διευκολυνει και με βολευει...Αυτο...

[dcat]

Μάλιστα, τουλάχιστον εσύ έχεις την υγεία σου!.. τι συμβουλή θες?
πραγματικά δεν υπάρχουν συμβουλές σε αυτά τα θέματα, μόνο να είσαι ο εαυτός πάντα να είσαι ανοιχτός να γνωρίζεις κόσμο από κοντά πάντα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να μπεις στη διαδικασία να ψάχνεις συνέχεια σε σημείο σχεδόν εμμονικό και από εκεί και πέρα αν είναι να συμβεί θα συμβεί.. η ταπεινή μου άποψη